Qiriri i jaseminit - Evis Vyshka

[E.V.]

https://www.facebook.com/telekomuna1...32562141271815

Intervistë me autorën e librit "Qiriri i Jaseminit", Evis Vyshka, Nevila Hoxha Karalliu

[E.V.]

Përse gënjejmë vallë? Në shumicën e rasteve gënjejmë për të dalë nga situata. Të tensionuar, ne themi të parën gjë që na vjen në mendje. Kjo gënjeshtër e bardhë mjafton për të na dhënë pak kohë dhe na ndihmon për të mos humbur fytyrën qoftë përballë njerëzve që kanë rëndësi për ne, qoftë përpara të huajve. Gënjejmë, gjithashtu, edhe për të arritur një objektiv të caktuar. Në këtë rast, për të qenë perfektë, gënjeshtra jonë kërkon më shumë kohë e përgatitje, kërkon fjalë e fraza të mirartikuluara dhe gjeste të paramenduara. Sa më të përgatitur të jemi, aq më mirë e hedhim rrjetën e gënjeshtrës që kemi thurur. Por brenda vetes Andi e dinte fare mirë se, në fakt, gënjejmë sepse jemi frikacakë. Kemi frikë të përballojmë situatën ku kemi ngecur. Kemi frikë nga e vërteta dhe nga pasojat që na sjell ajo. Mundohemi, me sa kemi mundësi, të shtyjmë momentin fatal të përballjes me realitetin, por ama nuk mund ta bëjmë këtë në përjetësi. Tiktaku i orës nis të rrahë rëndueshëm në sinkron të plotë me rrahjet e zemrës sonë.
Qiriri i jaseminit - Roman

[E.V.]

"Qiriri i jasemint", nje roman qe do t’ju rrembeje, do t’ju beje te shihni si ne pasqyre veten, familjen tuaj ose dike qe njihni. Te gjithe do te perfshiheni, askush nuk do te mbetet indiferent. Po ti ku e gjen veten? Cilin nga personazhet ke takuar?
Prej dites se neserme, ne Panairin e Librit Tirane 2024 (13-17 Nentor) prane stendes se shtepise botuese Toena.

[E.V.]

Për të gjithë ata që më kanë pyetur ku e gjeta frymëzimin për romanin "Qiriri i jaseminit"

Gjithçka filloi nga një edicion lajmesh, ku gazetarja anonçoi "Edhe një femër tjetër e vrarë nga duart e bashkëshortit të saj". Më pas vijoi një kronikë e shkurtër lidhur me ngjarjen. Në ato çaste më goditi në shpirt fraza "Edhe një femër tjetër". Mesa duket, femrat e vrara nga bashkëshortët e tyre në këtë vend janë kthyer në shifra. Pasdite dhe të nesërmen gjatë gjithë ditës prita reagimin e shoqërisë civile, një protestë në shesh apo diçka tjetër. Asgjë nuk ndodhi. Kjo heshtje më revoltoi. mendimet që më vinin në kokë në ato momente ishin: Si është e mundur? Si është e mundur që një njeri, një femër të vritet dhe askush të mos protestojë? A thua nuk ishte ajo një person? A thua nuk ishte ajo dikur një vajzë e vogë drita e syve të prindërve të saj? A thua nuk u rrit me ëndrra të bukura për të gjetur dashurinë? Ndoshta ajo e gjeti dashurinë e jetës së saj, ajo u martua e madje krijoi edhe familje. Po atëherë përse heshtim kur ajo vritet? Fenomeni i femicidit është një problem i shoqërisë shqiptare. Ne duhet të flasim për këtë problem. Ne duhet të themi mjaft!
Lexojeni këtë libër. Disa do të shohin veten si në pasqyrë e disa të tjerë do të marrin guximin për të shpëtuar jetën e tyre. Lexojeni dhe diskutojeni në familje e shoqërinë tuaj.

[E.V.]

Përshëndetje, ju ftoj të gjithëve të lexoni në instagram review e romanit “Qiriri i jaseminit” nga the_muse_of_books, e cila më ka emocionuar shumë me mënyrën e ndjerë sesi e ka përshkruar këtë roman dhe analizën e thellë që i ka bërë atij.
Falënderime nga zemra të gjithë atyre që më kanë ndihmuar gjatë këtij viti në promovimin e këtij libri, që, siç e përsëris gjithnjë, më shumë sesa thjesht të lexohet, duhet diskutuar në familje e shoqëri.
Faleminderit

[E.V.]

Për të gjithë ata që mund ta konsiderojnë Andin të dobët e “jo burrë” për faktin se ai dëshiron të falë gruan e tij pas tradhëtisë e madje pret rikthimin e saj që ata të kalojnë sëbashku jetën, përgjigja ime është: Po, një sjellje e tillë është e pazakontë në Shqipëri. Për një burrë...
Ajo çka kam dashur të vë në pah është një femnomen që e shohim jo pak në vendin tonë: mënyra sesi ne sillemi me femrën në një rast të tillë.
- Jemi mësuar që është mashkulli ai shkon në emigracion, në këtë rast është femra ajo që largohet për nje master.
- Jemi mësuar që është mashkulli ai që zakonisht ka një mardhënie jashtë-martesore, në këtë rast është femra që dashurohet me dikë tjetër
- Jemi mësuar që femra është ajo që duhet të falë përherë tradhëtinë e të vazhdojë jetën sikur asgjë të mos kishte ndodhur.
Atëherë, përse një mashkulli i themi se nuk është burrë nëse e fal femrën tradhtare dhe kërkon që ajo ti rikthehet vatrës familjare, por një femre jemi ne – të afërmit e shoqëria - ata që nxitojmë ti themi ta falë tradhëtinë e burrit të saj e ta rikthejë atë në familje (për hir të fëmijëve, të familjes, të opinionit, të gjendjes së keqe financiare, etj, etj). A mendojmë se asaj nuk i dhemb tradhëtia e të shoqit? Përse është përherë ajo personi që duhet të ulë kokën e të shkelë mbi dinjitetin e saj, për hir të të tjerëve? A nuk është kjo e padrejtë karshi saj?
Vendimi për atë që do të ndodhë me familjen /ciftin pas tradhëtisë dyhet të merret vetëm nga ata.
Po ju si mendoni?