Sot qe dite e mire.
Dola pa hijen dhe u ula ne nje gur prane nje lendine me peme te vecuara. Majtas deti i pafund i kuq. Djathtas mali blu kryelarte. Ai shikonte lendinen e gjelber dhe detin e kuq me percmim. Percmimi i tij u ndie dhe tek une. Por une leviza. Nuk qendrova si deti i qete e lendina jeteshkurter. Fillova te godas malin pa meshire. Tek humbiste lertesine humbiste dhe ngjyren. U mundua reja ta mbaje pas vetes por nuk mundi.
Ajo e pa qe e humbi dhe filloi te qante. Deti dhe lendina gezonin. Por une ndalova. Nuk me ndaluan lotet e rese, ashtu sic nuk me shtyu percmimi I malit ta godisja.
Tashme vetmia mbizoteronte. Mali u nda nga reja, deti I hidheruar perseri, lendina, pemet dhe une.
Vec dy femije loznin gezueshem ne lendine.
Vetmi kudo, dhe midis femijeve. Dine ata ceshte vetmia!?
Krijoni Kontakt