Feminizmi i ka lënë gratë e moshës së mesme si unë beqare, pa fëmijë dhe në depresion

[Albo]

Feminizmi i ka lënë gratë e moshës së mesme si unë beqare, pa fëmijë dhe në depresion

Opinion nga Petronella Wyatt


Margaret Thatcher besonte se karriera e një gruaje duhet të ketë përparësi mbi marrëdhëniet e saj - JOHNNY EGGITT/AFP
© Ofrohet nga The Telegraph

Gjithnjë e më shumë ndjej se feminizmi ka dështuar brezin tim. Është një veçori e Perëndimit që ai ndahet në grupe që ndryshojnë thellësisht në besimet e tyre. Kjo gjendje filloi me Reformacionin dhe që atëherë është bërë më e theksuar. Kishte protestantë dhe katolikë që ndryshonin thelbësisht jo vetëm në besim, por edhe në çështje praktike. Ishte midis komuniteteve protestante që feminizmi u shfaq për herë të parë, dhe pikërisht në vendet protestante si Amerika dhe Britania, besimet feministe kanë qenë në tonin e tyre më të zëshëm dhe më të fortë, si një fe pa dobësim të agnosticizmit. Margaret Thatcher, edhe pse ajo do ta kishte mohuar, ishte një feministe de facto dhe asnjë vend katolik nuk mund ta kishte prodhuar të tillë.

Në një nga ato takime që e bëjnë jetën mësimore, takova Lady Thatcher në shtëpinë e babait tim të ndjerë, kur isha 13 vjeç. Ajo ishte bërë kryeministër së fundmi dhe pas prezantimit tonë filloi të më drejtohej, siç thoshte dikur Mbretëresha Victoria për Gladstone, si nëse do të isha një takim publik. Thelbi i fjalimit të saj do të ishte përshëndetur me hosanna nga çdo feministe e epokës; Në përmbledhje, karriera e një gruaje zëvendësoi shumë marrëdhëniet e saj me seksin e kundërt. (Bashkimi i saj mund të ketë qenë gjithashtu si një shifër në krahasim me një bashkëshort. Në të vërtetë, kur Thechers darkuan me ne, Denisi u tërhoq në dhomën e pritjes me gratë.)

Në shkollën time private, Shkollën e Vajzave të St Paul, ne fëmijët e Thatcherit ishim të arsimuar në mënyrë të ngjashme për shkak të martesës dhe ndjekjeve të punës. Më kujtohet një rast kur Shirley Conran u përpoq të na qortonte me fjalët: "Paulinas nuk gatuan, mendojnë ata". E gjithë kjo është shumë mirë kur je i ri dhe aspiron për madhështi. Shekspiri thotë: “Kur lypësit vdesin, nuk shihen kometa; / Vetë qiejt flakërojnë vdekjen e princave.”
Historikisht, natyrisht, argumenti feminist kishte pika të vlefshme. Në kohët e vjetra, kur anëtarët e seksit tim ishin të lidhur fillimisht me baballarët e tyre dhe më pas me burrat e tyre, ata padyshim bënin jetë të pakëndshme. Megjithatë, nëse një grua do të kishte një arsim të mirë, ajo mund të bënte një jetë të rehatshme dhe të qëndronte e pavarur nga miratimi i mashkullit. Kur dëshira për martesë dhe fëmijë e pushtonte, ajo me siguri do të humbiste punën e saj dhe si pasojë do të lidhej me shtëpinë e saj, e detyruar të kryente një mijë detyra të parëndësishme dhe poshtëruese të padenjë për aftësitë e saj.

Por bota ka ndryshuar në një mënyrë që feministja e hershme do ta konsideronte të pakuptueshme dhe groteske – në të vërtetë, ajo do t'i shihte flamurtarët e sotëm si asgjë të zbrazët dhe absurde. Ndonjëherë mendoj se Perëndimi e ka tejkaluar plotësisht filozofinë feministe dhe duhet ta heqë atë.

Për shembull, ku i lë gratë si unë, kur ne kemi mbushur 54 vjeç, siç kam bërë unë, dhe e gjejmë veten beqare dhe pa fëmijë? Përqafimi i veprave të mbledhura të Prustit, apo përfshirja në qëndrime të fshehta në pijetore që sjellin kujtime të gjërave të inatosura? Një në 10 gra britanike në të 50-at e tyre nuk janë martuar kurrë dhe jetojnë vetëm, gjë që nuk është as e këndshme dhe as e shëndetshme.

Sipas një studimi të fundit nga një institut mjekësor amerikan, vetmia është shkaku kryesor i depresionit tek femrat e moshës së mesme. Duhet ta di, pasi kohët e fundit rashë pre e sëmundjes mendore të pafalshme. Kjo më ka çuar në spital disa herë pasi kam përjetuar impulse aq të errëta saqë miqtë u shqetësuan. Në një rast, më kujtohet një infermiere në A&E që më pyeti për planet e mia për t'i dhënë fund jetës sime dhe u përgjigj se, ashtu si pikëpamjet e Keir Starmer për gratë, ato ishin të paformuara.

Por e vërteta është se shumë nga depresioni im buroi nga një ekzistencë e vetmuar që do të shmangej nga një racë macesh rrugicash. Unë nuk njoh një grua të vetme të brezit tim që të jetojë një jetë të tillë dhe ta pëlqejë atë. Gjendja jonë është si ajo e votuesve konservatorë, ose e disa pakicave përpara reformave liberale të viteve 1960. Njerëz të tillë si unë bëjnë jetë në muzg, me frikë të dalin jashtë gjatë ditës, duke u mëshiruar me njëri-tjetrin në privatësinë e shtëpive tona. Tani, falë Gjeneratës Z, ne jemi demografia që nuk guxon të flasë emrin e saj. Lexuesit mund të përbuzin, por unë kam simpati për Gjeneratën Z. E kam vërtet. Jo për kotësinë e saj, por për dëshirën e saj për përmbushje emocionale; për instinktin e tij që dashuria dhe marrëdhëniet njerëzore janë po aq të rëndësishme sa puna, apo edhe më shumë.

Kohët e fundit, pasi depresioni im u dobësua, kisha një studente që jetonte në shtëpinë time. Ajo ishte 24 vjeçe dhe kishte flokë dhe lëkurë blu-zezë që dukej e ndezur me shkëlqimin e diellit. Pas një jave njohjeje, kuptova se ideja për të mos u martuar dhe për të lindur para moshës 30-vjeçare ishte mallkim për të, dhe, ashtu si Krishti në kopshtin e Gjetsemanit, ajo dëshironte ta hiqte këtë kupë nga buzët e saj. Me pak fjalë, ajo donte ta bënte jetën e saj si një grua.

Feminizmi bëri gabimin duke na thënë të sillemi dhe të mendojmë si burra. Ky gabim ishte i rëndë dhe gra si unë po paguajnë për të, si kumarxhinjtë në një kazino që është rregulluar. Ne nuk jemi burra, dhe duke jetuar jetën beqare, me takimet e saj të rastësishme, ne luajmë për aksione shumë më të larta dhe kemi më shumë për të humbur. Do të doja të mos më kishin mësuar të hidhja zarin kaq lart. Edhe princat e Shekspirit kishin nevojë për dikë që të kujdesej për ta në pleqëri.


Burimi: The Telegraph

[ilia spiro]

Feminizmi i ka lënë gratë e moshës së mesme si unë beqare, pa fëmijë dhe në depresion

Opinion nga Petronella Wyatt


Margaret Thatcher besonte se karriera e një gruaje duhet të ketë përparësi mbi marrëdhëniet e saj - JOHNNY EGGITT/AFP
© Ofrohet nga The Telegraph

Gjithnjë e më shumë ndjej se feminizmi ka dështuar brezin tim. Është një veçori e Perëndimit që ai ndahet në grupe që ndryshojnë thellësisht në besimet e tyre. Kjo gjendje filloi me Reformacionin dhe që atëherë është bërë më e theksuar. Kishte protestantë dhe katolikë që ndryshonin thelbësisht jo vetëm në besim, por edhe në çështje praktike. Ishte midis komuniteteve protestante që feminizmi u shfaq për herë të parë, dhe pikërisht në vendet protestante si Amerika dhe Britania, besimet feministe kanë qenë në tonin e tyre më të zëshëm dhe më të fortë, si një fe pa dobësim të agnosticizmit. Margaret Thatcher, edhe pse ajo do ta kishte mohuar, ishte një feministe de facto dhe asnjë vend katolik nuk mund ta kishte prodhuar të tillë.

Në një nga ato takime që e bëjnë jetën mësimore, takova Lady Thatcher në shtëpinë e babait tim të ndjerë, kur isha 13 vjeç. Ajo ishte bërë kryeministër së fundmi dhe pas prezantimit tonë filloi të më drejtohej, siç thoshte dikur Mbretëresha Victoria për Gladstone, si nëse do të isha një takim publik. Thelbi i fjalimit të saj do të ishte përshëndetur me hosanna nga çdo feministe e epokës; Në përmbledhje, karriera e një gruaje zëvendësoi shumë marrëdhëniet e saj me seksin e kundërt. (Bashkimi i saj mund të ketë qenë gjithashtu si një shifër në krahasim me një bashkëshort. Në të vërtetë, kur Thechers darkuan me ne, Denisi u tërhoq në dhomën e pritjes me gratë.)

Në shkollën time private, Shkollën e Vajzave të St Paul, ne fëmijët e Thatcherit ishim të arsimuar në mënyrë të ngjashme për shkak të martesës dhe ndjekjeve të punës. Më kujtohet një rast kur Shirley Conran u përpoq të na qortonte me fjalët: "Paulinas nuk gatuan, mendojnë ata". E gjithë kjo është shumë mirë kur je i ri dhe aspiron për madhështi. Shekspiri thotë: “Kur lypësit vdesin, nuk shihen kometa; / Vetë qiejt flakërojnë vdekjen e princave.”
Historikisht, natyrisht, argumenti feminist kishte pika të vlefshme. Në kohët e vjetra, kur anëtarët e seksit tim ishin të lidhur fillimisht me baballarët e tyre dhe më pas me burrat e tyre, ata padyshim bënin jetë të pakëndshme. Megjithatë, nëse një grua do të kishte një arsim të mirë, ajo mund të bënte një jetë të rehatshme dhe të qëndronte e pavarur nga miratimi i mashkullit. Kur dëshira për martesë dhe fëmijë e pushtonte, ajo me siguri do të humbiste punën e saj dhe si pasojë do të lidhej me shtëpinë e saj, e detyruar të kryente një mijë detyra të parëndësishme dhe poshtëruese të padenjë për aftësitë e saj.

Por bota ka ndryshuar në një mënyrë që feministja e hershme do ta konsideronte të pakuptueshme dhe groteske – në të vërtetë, ajo do t'i shihte flamurtarët e sotëm si asgjë të zbrazët dhe absurde. Ndonjëherë mendoj se Perëndimi e ka tejkaluar plotësisht filozofinë feministe dhe duhet ta heqë atë.

Për shembull, ku i lë gratë si unë, kur ne kemi mbushur 54 vjeç, siç kam bërë unë, dhe e gjejmë veten beqare dhe pa fëmijë? Përqafimi i veprave të mbledhura të Prustit, apo përfshirja në qëndrime të fshehta në pijetore që sjellin kujtime të gjërave të inatosura? Një në 10 gra britanike në të 50-at e tyre nuk janë martuar kurrë dhe jetojnë vetëm, gjë që nuk është as e këndshme dhe as e shëndetshme.

Sipas një studimi të fundit nga një institut mjekësor amerikan, vetmia është shkaku kryesor i depresionit tek femrat e moshës së mesme. Duhet ta di, pasi kohët e fundit rashë pre e sëmundjes mendore të pafalshme. Kjo më ka çuar në spital disa herë pasi kam përjetuar impulse aq të errëta saqë miqtë u shqetësuan. Në një rast, më kujtohet një infermiere në A&E që më pyeti për planet e mia për t'i dhënë fund jetës sime dhe u përgjigj se, ashtu si pikëpamjet e Keir Starmer për gratë, ato ishin të paformuara.

Por e vërteta është se shumë nga depresioni im buroi nga një ekzistencë e vetmuar që do të shmangej nga një racë macesh rrugicash. Unë nuk njoh një grua të vetme të brezit tim që të jetojë një jetë të tillë dhe ta pëlqejë atë. Gjendja jonë është si ajo e votuesve konservatorë, ose e disa pakicave përpara reformave liberale të viteve 1960. Njerëz të tillë si unë bëjnë jetë në muzg, me frikë të dalin jashtë gjatë ditës, duke u mëshiruar me njëri-tjetrin në privatësinë e shtëpive tona. Tani, falë Gjeneratës Z, ne jemi demografia që nuk guxon të flasë emrin e saj. Lexuesit mund të përbuzin, por unë kam simpati për Gjeneratën Z. E kam vërtet. Jo për kotësinë e saj, por për dëshirën e saj për përmbushje emocionale; për instinktin e tij që dashuria dhe marrëdhëniet njerëzore janë po aq të rëndësishme sa puna, apo edhe më shumë.

Kohët e fundit, pasi depresioni im u dobësua, kisha një studente që jetonte në shtëpinë time. Ajo ishte 24 vjeçe dhe kishte flokë dhe lëkurë blu-zezë që dukej e ndezur me shkëlqimin e diellit. Pas një jave njohjeje, kuptova se ideja për të mos u martuar dhe për të lindur para moshës 30-vjeçare ishte mallkim për të, dhe, ashtu si Krishti në kopshtin e Gjetsemanit, ajo dëshironte ta hiqte këtë kupë nga buzët e saj. Me pak fjalë, ajo donte ta bënte jetën e saj si një grua.

Feminizmi bëri gabimin duke na thënë të sillemi dhe të mendojmë si burra. Ky gabim ishte i rëndë dhe gra si unë po paguajnë për të, si kumarxhinjtë në një kazino që është rregulluar. Ne nuk jemi burra, dhe duke jetuar jetën beqare, me takimet e saj të rastësishme, ne luajmë për aksione shumë më të larta dhe kemi më shumë për të humbur. Do të doja të mos më kishin mësuar të hidhja zarin kaq lart. Edhe princat e Shekspirit kishin nevojë për dikë që të kujdesej për ta në pleqëri.


Burimi: The Telegraph

Feminizmi lufton per arritjen e barazise gjinore, besoj, jo per kundervenie gjinore. Barazia gjinore nuk presupozon lenien beqare dhe ne depresion. Ndoshta ka patur te tjera probleme Theceri dhe i eshte krijuar ideja se ja ka fajin feminizmi.

[ilia spiro]

Pse luftohet feminizmi nuk e kuptoj dhe me fakte hidheni poshte. Nese ka axhenda te tjera ndryshon puna. A ka nje statut per feminizmin, sepse kam pershtypjen se nuk njihet si teori dhe praktike.

[Albo]

Feminizmi lufton per arritjen e barazise gjinore, besoj, jo per kundervenie gjinore. Barazia gjinore nuk presupozon lenien beqare dhe ne depresion. Ndoshta ka patur te tjera probleme Theceri dhe i eshte krijuar ideja se ja ka fajin feminizmi.

Se pari, duhet të kuptosh që atë që lëxove më lart, është mendimi i një feministeje. Në rininë e saj, ajo ishte feministe, dhe besonte në "barazinë gjinore", siç e zure edhe ti në gojë. Dhe ky feminizëm ishte qëllimi i jetës së saj, ishte "feja" e saj, nëse mund ta quajmë kështu. Dhe ajo e ndërtoi jetën e saj pikërisht bazuar mbi parimet e feminizmit: arsimohu, punësohu, fito para, bëj karrierë, ashtu si burrat kanë bërë për shekuj me rradhë. Sot që e gjen veten në moshën e mesme, dhe pasi i bëri të gjitha ato më lart, ajo po shijon frytet e farave që mbolli në jetën e saj në rini. Nuk u martua me një burrë, pasi burri sipas feministeve i mban gratë të shtypura, është "tirani". Nuk bëri një fëmijë, pasi fëmija ishte pengesë për karrierën e saj. Pra ajo u martua me punën e saj. Bëri karrierë, bëri para, bëri emër, por sot nuk ka asnjë njeri në jetën e saj që t'i ndajë të gjitha këto. Frytet e feminizmit të saj, të fesë së saj, janë vetmia dhe depresioni.

Pse luftohet feminizmi nuk e kuptoj dhe me fakte hidheni poshte. Nese ka axhenda te tjera ndryshon puna. A ka nje statut per feminizmin, sepse kam pershtypjen se nuk njihet si teori dhe praktike.

Asnjeri nuk e lufton feminizmin, por ato që e urrejnë feminizmin më shumë janë vetë femrat feministe që kthjellohen nga mendja dhe e kuptojnë se si u mashtruan në rininë e tyre me ideologjinë feministe kur arrijnë moshën e thinjave dhe e gjejnë veten të vetmuar, pa familje, pa fëmijë, me ilaçe depresioni, dhe me dy tre qenër apo mace në shtëpi.

Qëllimi i djallit është shkatërrimi i njeriut. Çfarë bekimi i ka dhënë Zoti femrës që nuk ia ka dhënë mashkullit? Bekimin për të sjellë fëmijë në jetë. I ka dhënë edhe durimin që të kujdeset e t'i rriti këta fëmijë. Feminizmi dhe "barazia gjinore" është vetëm karemi që djalli përdor për të mashtruar femrën. Mos u martoni me një burrë, por martohuni me karrierën tuaj! Mos lindni fëmijë se fëmija është pengesë për të bërë karrierë! Shkollimi e puna do t'iu sigurojnë para e pushtet! Do t'ua merrni burrave këtë para e pushtet dhe ju do të jeni një ditë të pushtetshme si burrat!

Ku kemi arritur sot në botë? Martesat e lindjet janë në nivelet më të ulëta në histori, në atë pikë sa shumë shtet i paguajnë njerëzit që të lindin fëmijë, pasi po u vazhdua me këto rritme, popujt të tërë do të shuhen e vdesin.

Mësimi i madh?

Si të dallojmë të mirën nga e keqja?

Zoti gjithmonë bekon e mbron jetën!
Djalli gjithmonë qëllimin final në gjithë mashtrimet e tij ka vdekjen e njeriut!

Albo

[ilia spiro]

Se pari, duhet të kuptosh që atë që lëxove më lart, është mendimi i një feministeje. Në rininë e saj, ajo ishte feministe, dhe besonte në "barazinë gjinore", siç e zure edhe ti në gojë. Dhe ky feminizëm ishte qëllimi i jetës së saj, ishte "feja" e saj, nëse mund ta quajmë kështu. Dhe ajo e ndërtoi jetën e saj pikërisht bazuar mbi parimet e feminizmit: arsimohu, punësohu, fito para, bëj karrierë, ashtu si burrat kanë bërë për shekuj me rradhë. Sot që e gjen veten në moshën e mesme, dhe pasi i bëri të gjitha ato më lart, ajo po shijon frytet e farave që mbolli në jetën e saj në rini. Nuk u martua me një burrë, pasi burri sipas feministeve i mban gratë të shtypura, është "tirani". Nuk bëri një fëmijë, pasi fëmija ishte pengesë për karrierën e saj. Pra ajo u martua me punën e saj. Bëri karrierë, bëri para, bëri emër, por sot nuk ka asnjë njeri në jetën e saj që t'i ndajë të gjitha këto. Frytet e feminizmit të saj, të fesë së saj, janë vetmia dhe depresioni.



Asnjeri nuk e lufton feminizmin, por ato që e urrejnë feminizmin më shumë janë vetë femrat feministe që kthjellohen nga mendja dhe e kuptojnë se si u mashtruan në rininë e tyre me ideologjinë feministe kur arrijnë moshën e thinjave dhe e gjejnë veten të vetmuar, pa familje, pa fëmijë, me ilaçe depresioni, dhe me dy tre qenër apo mace në shtëpi.

Qëllimi i djallit është shkatërrimi i njeriut. Çfarë bekimi i ka dhënë Zoti femrës që nuk ia ka dhënë mashkullit? Bekimin për të sjellë fëmijë në jetë. I ka dhënë edhe durimin që të kujdeset e t'i rriti këta fëmijë. Feminizmi dhe "barazia gjinore" është vetëm karemi që djalli përdor për të mashtruar femrën. Mos u martoni me një burrë, por martohuni me karrierën tuaj! Mos lindni fëmijë se fëmija është pengesë për të bërë karrierë! Shkollimi e puna do t'iu sigurojnë para e pushtet! Do t'ua merrni burrave këtë para e pushtet dhe ju do të jeni një ditë të pushtetshme si burrat!

Ku kemi arritur sot në botë? Martesat e lindjet janë në nivelet më të ulëta në histori, në atë pikë sa shumë shtet i paguajnë njerëzit që të lindin fëmijë, pasi po u vazhdua me këto rritme, popujt të tërë do të shuhen e vdesin.

Mësimi i madh?

Si të dallojmë të mirën nga e keqja?

Zoti gjithmonë bekon e mbron jetën!
Djalli gjithmonë qëllimin final në gjithë mashtrimet e tij ka vdekjen e njeriut!

Albo

Mesa kuptova, edhe pse e the nen rreshta u shprehe kunder barazise gjinore. E the me shume diplomaci por doli qarte. Por, jo, Ungjilli nuk na e meson kete. Ungjilli na meson se duhet te kete barazi te plote mes burrit dhe gruas, sepse me Ungjillezimin e Hyjlindeses dhe me vdekjen ne Kryq, Zoti Krisht ja hoqi mallkimin gruas qe e mbante qysh me mekatin origjinal. Puna karriera, etj., mund te kryhen njekohesisht me martesen dhe femijet nese deshiron, megjithese sipas besimit orthodhoks martesa nuk eshte detyrim. Duket ne postimet e tua nje lloj anakronizmi ne trajtimin e ceshtjeve dhe sidomos te fese. Ti megjithate vazhdo ne mendimin tend. Por une nuk besoj se kjo eshte menyre orthodhokse e te menduarit. Ndihet nje lloj nenvleftesimi nga ana jote e gruas, etj., por kjo nuk ka te beje me orthodhoksine. Ketu thjesht shpreh mendimet e mia, por per keto ceshtje 2 vete nje qendrim nuk e kane. Dhe gjithmone e con problemin tek ulja e popullsise. I nderuar popullsia ne glob po rritet ne menyre marramendese, po afrohet 8 miliardeshit. Dhe permendja e shumte e te ligut, nuk qendron. Por, Theceri ndoshta nuk i ka bere llogarite mire, kur ka menduar te mos martohet, ketu kerkohet kujdes dhe lutje per te kuptuar vetveten dhe vepruar me pergjegjshmeri. Kjo ka dale vete dhe eshte shprehur, por ngul kembe qe fajin nuk e ka barazia gjinore, por mund te kete faktore te tjere. Barazia gjinore eshte barazi dhe nuk ka lidhje me ate qe thua ti, se kjo te meson t`i largohesh burrave e jetes familjare. Prandaj thashe qe nuk ka nje percaktim te sakte per feminizmin dhe keshtu qe abuzohet me fjalen, deri ne gjera qesharake.
Keshtu qe termi barazi gjinore eshte me i sakte dhe ketu nuk luan dot. Postimet vuajne sic thashe nga nje lloj anakronizmi,ne nje fryme sipas Dhiates se Vjeter, e cila sc dihet u mbyll para 2000 vjeteve. Kjo fryme percmimi dhe akuze ndaj femres eshte e vjeter, ndeshet te shume vete, ne nje kohe qe nuk flitet ne Shqiperi per dhunen ndaj femrave, vrasjet ndaj tyre, patriarkalizmin, qe jane ne gati 90 perqind e popullsise ketu. Por sic thashe fryma e vjeter eshte e forte dhe shpesh eshte veshtire te ndahesh prej saj. Ajo qe nuk kuptoj eshte si eshte e mundur te vazhdoje edhe kur rron ne boten e demokracive qindra vjecare.

[Albo]

Mesa kuptova, edhe pse e the nen rreshta u shprehe kunder barazise gjinore. E the me shume diplomaci por doli qarte. Por, jo, Ungjilli nuk na e meson kete. Ungjilli na meson se duhet te kete barazi te plote mes burrit dhe gruas, sepse me Ungjillezimin e Hyjlindeses dhe me vdekjen ne Kryq, Zoti Krisht ja hoqi mallkimin gruas qe e mbante qysh me mekatin origjinal.

Nën këndvështrimin botëror, jo atë fetar, "barazia gjinore" është idiotësia më e madhe që mund të nxjerrësh nga goja. Njerëzit në një shoqëri kanë personalitetin e vetë, dhe si të tillë, e vetmia barazi për të cilin mund të flasim, është barazia ligjore. Ligji më aplikohet mua njësoj, siç të aplikohet edhe ty, edhe asaj femrës, edhe asaj gruas, pa marrë fare parasysh gjininë apo moshën. Ti je burrë, unë jamë burrë. A jemi ne të barabartë? Jo, nuk jemi të barabartë në asnjë drejtim. Ti ke personalitetin tënd, unë timin. Ti mendon ndryshe nga unë. Ti sillesh ndryshe nga unë. Ku është barazia këtu? Të njëjtën gjë mund ta thuash edhe për dy femra. Ato nuk janë të barabarta e njësoj me njëra-tjetrën. Secili ka personalitetin e vetë unik.

Ekonomistët flasin edhe për barazi në oportunitet, jo në rezultate. Ekonomistët flasin se në një shoqëri, qytetarët duhet të kenë të njëjtat mundësi për të hapur një biznes apo për tu punësua, por në asnjë mënyrë ata nuk besojnë se të gjithë njerëzit punojnë njësoj dhe prodhojnë njësoj. Ka njerëz që në të njëjtën punë, njëri punon më shumë se tjetri e prodhon më shumë se tjetri. Ky është realiteti dhe e vërteta. Që të gjithë njerëzit duhet të kenë të njëjtat mundësi për të çarë në jetë, dhe le të përfitojë ai që është më i zoti. Kjo nuk është "barazi".

Barazia = Komunizëm!

Kur ti flet për barazi gjinore, ti je duke thënë se burri dhe gruaja mund të bëjnë të njëjtat punë njësoj. Pra ti je duke thënë se atë punë që e bën burri duhet ta bëjë edhe gruaja. Dhe atë punë që e bën gruaja, duhet ta bëjë edhe burri. Në Amerikë kjo është aplikuar për 50 vjet, dhe a e di se cili është rezultati? Vajzat i rekrutojnë në ushtri dhe i dërgojnë në luftë. Problemi i vetëm ishte se vajzat nuk janë fizikisht aq të forta sa meshkujt, dhe nuk i kalonin dot testin e ushtrisë. Si e zgjidhën problemin? E bënë testin fizik të pranimit në ushtri më të lehtë që edhe femrat ta kalojnë. Meshkujt filluan të bëjnë punët që historikisht i bënin gratë. Burrat filluan të bëhen infermierë. Ku është problemi thua ti? Problemi është se burrat nuk janë aq të duruar dhe aq të kujdesshëm sa femrat, dhe në shumë raste abuzojnë me pacientët.

Gënjeshtra e parë e gjarprit për femrën ishte: Po hëngre nga pema e diturisë, do të bëhesh zot!
Gënjeshtra e dyte e gjarprit për femrën është: Po hoqe dorë nga të qënit grua dhe po u bëre burrë, do jesh aq e pushtetshme sa burri!

Tani të dalim edhe tek mësimi më i madh i jetës, si për burrat edhe për gratë:

Kush e njeh krijesën më mirë se Krijuesi? Askush!

Dhe Krijuesi që na ka krijuar të gjithëve, na ka dhënë një rol natyral për të luajtur, si burrave dhe grave. Gruas i ka thënë që ti nënshtrohet burrit në martese. Burrit i ka thënë që ta duash gruan siç do veten tënde pasi është mish i mishit tënd e gjak i gjakut tënd! Dhe të dy shkoni e shumohuni me bekimin tim! Zoti e ka bekuar gruan edhe për të sjellë fëmijë në jetë, një bekim që nuk e dha për burrin!

Sa herë që njeriu është rebeluar kundër natyrës së tij njerëzore, rezultati ka qenë i njëjtë: vetëshkatërrim.

Albo

[ilia spiro]

Nën këndvështrimin botëror, jo atë fetar, "barazia gjinore" është idiotësia më e madhe që mund të nxjerrësh nga goja. Njerëzit në një shoqëri kanë personalitetin e vetë, dhe si të tillë, e vetmia barazi për të cilin mund të flasim, është barazia ligjore. Ligji më aplikohet mua njësoj, siç të aplikohet edhe ty, edhe asaj femrës, edhe asaj gruas, pa marrë fare parasysh gjininë apo moshën. Ti je burrë, unë jamë burrë. A jemi ne të barabartë? Jo, nuk jemi të barabartë në asnjë drejtim. Ti ke personalitetin tënd, unë timin. Ti mendon ndryshe nga unë. Ti sillesh ndryshe nga unë. Ku është barazia këtu? Të njëjtën gjë mund ta thuash edhe për dy femra. Ato nuk janë të barabarta e njësoj me njëra-tjetrën. Secili ka personalitetin e vetë unik.

Ekonomistët flasin edhe për barazi në oportunitet, jo në rezultate. Ekonomistët flasin se në një shoqëri, qytetarët duhet të kenë të njëjtat mundësi për të hapur një biznes apo për tu punësua, por në asnjë mënyrë ata nuk besojnë se të gjithë njerëzit punojnë njësoj dhe prodhojnë njësoj. Ka njerëz që në të njëjtën punë, njëri punon më shumë se tjetri e prodhon më shumë se tjetri. Ky është realiteti dhe e vërteta. Që të gjithë njerëzit duhet të kenë të njëjtat mundësi për të çarë në jetë, dhe le të përfitojë ai që është më i zoti. Kjo nuk është "barazi".

Barazia = Komunizëm!

Kur ti flet për barazi gjinore, ti je duke thënë se burri dhe gruaja mund të bëjnë të njëjtat punë njësoj. Pra ti je duke thënë se atë punë që e bën burri duhet ta bëjë edhe gruaja. Dhe atë punë që e bën gruaja, duhet ta bëjë edhe burri. Në Amerikë kjo është aplikuar për 50 vjet, dhe a e di se cili është rezultati? Vajzat i rekrutojnë në ushtri dhe i dërgojnë në luftë. Problemi i vetëm ishte se vajzat nuk janë fizikisht aq të forta sa meshkujt, dhe nuk i kalonin dot testin e ushtrisë. Si e zgjidhën problemin? E bënë testin fizik të pranimit në ushtri më të lehtë që edhe femrat ta kalojnë. Meshkujt filluan të bëjnë punët që historikisht i bënin gratë. Burrat filluan të bëhen infermierë. Ku është problemi thua ti? Problemi është se burrat nuk janë aq të duruar dhe aq të kujdesshëm sa femrat, dhe në shumë raste abuzojnë me pacientët.

Gënjeshtra e parë e gjarprit për femrën ishte: Po hëngre nga pema e diturisë, do të bëhesh zot!
Gënjeshtra e dyte e gjarprit për femrën është: Po hoqe dorë nga të qënit grua dhe po u bëre burrë, do jesh aq e pushtetshme sa burri!

Tani të dalim edhe tek mësimi më i madh i jetës, si për burrat edhe për gratë:

Kush e njeh krijesën më mirë se Krijuesi? Askush!

Dhe Krijuesi që na ka krijuar të gjithëve, na ka dhënë një rol natyral për të luajtur, si burrave dhe grave. Gruas i ka thënë që ti nënshtrohet burrit në martese. Burrit i ka thënë që ta duash gruan siç do veten tënde pasi është mish i mishit tënd e gjak i gjakut tënd! Dhe të dy shkoni e shumohuni me bekimin tim! Zoti e ka bekuar gruan edhe për të sjellë fëmijë në jetë, një bekim që nuk e dha për burrin!

Sa herë që njeriu është rebeluar kundër natyrës së tij njerëzore, rezultati ka qenë i njëjtë: vetëshkatërrim.

Albo

Meqenese u hap kjo teme po e vazhdoj dhe te siguroj se ne asnje rast nuk do t`i lejoj vetes kundervenie, aq me teper qe sot fillon edhe java e pesimeve. Dhe ne debatin, sidomos ate teologjik, nuk ngul kembe ne asnje menyre, sepse keto zgjidhen nga Kisha dhe nepermjet sinodeve dhe kanoneve apostolike, te cilet gjithesesi ndryshohen here pas here. Por pak njihen ketu.
me pjesen e pare jam dakord deri diku, se kemi te bejme me barazi ligjore, e cila ne vendet demokratike eshte arritur deri diku. Feminizmi me shume ngul kembe ne zbatimin praktik te kesaj barazie, dhe se pari ne familje por edhe ne shoqeri. Patjeter qe seicili eshte i vetem, dhe i paperseritshem me cilesi te ndryshme dhe ketu futen edhe femrat

Gruas i ka thënë që ti nënshtrohet burrit në martese. Burrit i ka thënë që ta duash gruan siç do veten tënde pasi është mish i mishit tënd e gjak i gjakut tënd! Dhe të dy shkoni e shumohuni me bekimin tim! Zoti e ka bekuar gruan edhe për të sjellë fëmijë në jetë, një bekim që nuk e dha për burrin! meshkujt. Por asgje nuk eshte absolute se paku ne nivelin intelektual mes tyre, diferenca qendron ne mundesite fizike. Por mos harro se teknologjia pothuajse i ka zeruar keto diferenca.

Pikerisht kjo eshte fraza qe ngjall debat me shume, problemi eshte se ti nisesh thjesht nga letrat e Shen Pavlit, duke marre fjale per fjale. Ungjilli eshte fryme. Keshtu mendoj une. Dashuria mes bashkeshorteve duhet te jete e dy anshme. Qe me krijimin kur Zoti Perendi krijoi gruan, mori nje nga brinjet e Adamit. Nuk mori pjese nga koka (qe gruaja te mos sundoje) dhe nuk mori nga kembet (qe burri te sundoje). Mori pra nga mesi, gje qe flet per barazi mes tyre dhe perjashtohet fraza "nenshtrim" qe i takon Dhiates se Vjeter, kur gruaja vritej me gure ne rastet e tradhetise. Kjo ndoshta eshte nje menyre te theni diplomatike, per kohen pasi nuk mund te shprehej ne ate kohe per "barazi gjinore" sepse as sot nuk eshte arritur dhe mund te shkaktonte kundervenie sidomos nga judenjte. Keshtu mendoj une, Nuk mund te marrim fraza te shkeputura, apo fjale, por te qendrojme ne frymen e Ungjillit. Sic te permenda edhe me siper frymen anti femer, ose maskiliste, e shikoj ne postimet e tua, gje qe nuk me duket fryme e Ungjillit. Po te fusim brenda nenshtrimin gjithcka rreth kesaj ceshtjeje eshte e kote. Gruaja mbetet nje skllave ose nje prone e burrit.Une personalisht nuk e besoj te jete thene me qellimin literal sic kuptohet sot.

[Neteorm]

Feminizmi kërkon të fitojë të drejta, privilegje dhe mundësi të barabarta për gratë; të përmirësojnë jetën dhe kushtet e tyre të jetesës, veçanërisht në lidhje me problemet që janë unike për ta; për të prodhuar rezultate të barabarta të këtyre politikave, në mënyrë që ato të kenë nivele të ngjashme fuqie, pasurie, ndikimi dhe respekti me ato që gëzojnë burrat; dhe për të ndryshuar qëndrimet shoqërore që janë armiqësore, nënçmuese, shtypëse ose priren të ndërhyjnë në ndonjë nga sa më sipër.

Një feministe është ajo që përkrah këto ideale.

[Albo]

me pjesen e pare jam dakord deri diku, se kemi te bejme me barazi ligjore, e cila ne vendet demokratike eshte arritur deri diku. Feminizmi me shume ngul kembe ne zbatimin praktik te kesaj barazie, dhe se pari ne familje por edhe ne shoqeri. Patjeter qe seicili eshte i vetem, dhe i paperseritshem me cilesi te ndryshme dhe ketu futen edhe femrat

Barazia ligjore nuk diskriminon as në aspektin gjinor, as në moshë, as në status social. Pra po ka barazi ligjore, ku të gjithë ne trajtohemi njësoj nga ligji, nuk ka nevojë për ideologji si feminizmi. Dhe kjo është ajo që ti nuk kupton: feminzmi është ideologji. Një ide që lindi në mendjen e një njeriu, si qëllim ka mashtrimin e femrës: voto për mua, që unë të të jap më shumë privilegje se burri! Pra është një nismë në plan të jashtëm për motive politike, ti kthejmë femrat në blloqe votash për të majtët progresistë. Por në brendi të saj, qëllimi është më djallëzor se kaq: feminizmi kthen femrën në armike të burrit, dhe mbi të gjitha, shkelet me kembë plani i Zotit për të dy: burrin dhe gruan.

Dhe pasojat sot të feminizmit janë të dukshme dhe shumë tragjike. Pasojat i vuan familja, pasojat i vuan shoqëria si e tërë që po vdes para syve tanë. Dhe viktimat më të mëdha janë vetë femrat feministe, si kjo që ka shkruajtur mendimin e saj më lart.

Pikerisht kjo eshte fraza qe ngjall debat me shume, problemi eshte se ti nisesh thjesht nga letrat e Shen Pavlit, duke marre fjale per fjale. Ungjilli eshte fryme. Keshtu mendoj une. Dashuria mes bashkeshorteve duhet te jete e dy anshme. Qe me krijimin kur Zoti Perendi krijoi gruan, mori nje nga brinjet e Adamit. Nuk mori pjese nga koka (qe gruaja te mos sundoje) dhe nuk mori nga kembet (qe burri te sundoje). Mori pra nga mesi, gje qe flet per barazi mes tyre dhe perjashtohet fraza "nenshtrim" qe i takon Dhiates se Vjeter, kur gruaja vritej me gure ne rastet e tradhetise. Kjo ndoshta eshte nje menyre te theni diplomatike, per kohen pasi nuk mund te shprehej ne ate kohe per "barazi gjinore" sepse as sot nuk eshte arritur dhe mund te shkaktonte kundervenie sidomos nga judenjte. Keshtu mendoj une, Nuk mund te marrim fraza te shkeputura, apo fjale, por te qendrojme ne frymen e Ungjillit. Sic te permenda edhe me siper frymen anti femer, ose maskiliste, e shikoj ne postimet e tua, gje qe nuk me duket fryme e Ungjillit. Po te fusim brenda nenshtrimin gjithcka rreth kesaj ceshtjeje eshte e kote. Gruaja mbetet nje skllave ose nje prone e burrit.Une personalisht nuk e besoj te jete thene me qellimin literal sic kuptohet sot.

Më sill një citat nga Bibla, Dhiata e Vjetër apo e Re ku ti ke mësuar që gruaja është e barabartë me burrin, apo flet për "barazi gjinore" siç e quan ti?

Nuk ke për të gjetur asnjë citat të tillë. Nuk ke për të gjetur as edhe një peshkop orthodhoks në Kishë që mund të mbrojë idenë e "barazisë gjinore". Këto janë shpikje të mendjeve të sëmura e të djallëzuara njerëzore. Këto t'i i ke mësuar nga bota në të cilën jeton, jo nga Kisha në të cilën je pagëzuar e shkon. Dhe problemi me ato që ti shpreh nuk është perspektiva botërore që nuk është aspak e krishterë. Problemi është që t'i nuk njeh perspektivën orthodhokse pë familjen: burrin, gruan, fëmijët. Familja tek e fundit, është kisha e vogël, siç na mëson Shën Joan Gojarti.

Zoti në urtësinë e Tij të pafund, krijoi gjithçka, krijoi edhe burrin e gruan. Zoti krijoi vetëm dy gjini. Gjininë mashkullore dhe gjininë femërore. Dhe këtë e shohim jo vetëm tek njerëzit e shohim edhe tek kafshët. Burrit dhe gruas iu caktuan role të ndryshme për të luajtur brenda familjes nga Zoti. Jo nga njerëzit, nga Zoti. Profetët e Dhiatës së Vjetër e Apostujt e Dhiatës së Re për të cilët ti lexon në Bibël, nuk flasin për gjëra që i prodhoi mendja e tyre, por për ato gjëra që u shfaqi Zoti. Pra ky është vullneti i Zotit e.jo i njerëzve. Tani ti e shumë si ti, e lexoni Ungjillin dhe e gjeni veten mes dy zjarresh: bota në të cilën jetoni ju mëson jo vetëm për feminizmin, por edhe se ka më shumë se dy gjini, bile secili mund të zgjedhi gjininë e vetë. Dhe nga ana tjetër përballeni me zjarrin e Ungjillit që të ka dhënë Zoti. Ke një zgjedhje për të bërë. Ose do mbash anën e botës, ose do mbash anën e Zotit. Dy kunguj nën sqetull nuk i mban dot. Mësimet e botës dalin kundër natyrës njerëzore. Gjinia nuk është karakteristikë personale, është veçori e natyrës tonë të përbashkët njerëzore. Dhe çfarë të thashë unë më lart: Sa herë që njeriu gjatë historisë ka dalë kundër natyrës së tij njerëzore, kjo ka sjellë vetëshkatërrimin e tij.

Tani të ndalemi edhe tek gënjeshtra tjetër e madhe se për aq kohë sa gruaja i nënshtrohet burrit, ajo do të jetë "skllave" e tij. Së pari, në krye të temës, ke një feministe, që nuk iu nënshtrua burrit të saj, pra fitoi "pavarësinë" e saj nga burri. Si u katandis në këto 30 vjetët e fundit? Pa familje, pa fëmijë, me ilaçe depresioni. Ka plot para në bankë. Mbase ka bredhur edhe botën. Mbase ka bërë edhe famë falë karrierës së saj. Por asnjë nga këto nuk e mbush boshllëkun e saj shpirtëror. Depresioni është konstantja në jetën e saj. Pse depresion? Sepse ajo nuk po bën një jetë të përmbushur e të plotë për rolin që i ka caktuar Zoti. Ajo po del kundër asaj që i ka mësuar e caktuar Zoti. Ajo po e refuzon bekimin e Zotit me vullnetin e saj të lirë! Prandaj ajo është e depresionuar. Prandaj shpirti i saj nuk njeh gëzimin e një fëmije. Ti them këto të kuptosh se siç na mësoi Krishti: "Pema gjithmonë njihet nga frytet që jep!" Dhe frytet e feminizmit në këto 50 vjetët e fundit kanë qenë femra të martuara jo me burra por me karrierën e vetë, që zgjedhin abortin para lindjes së fëmijës, që zgjedhin adhurimin e parasë e famës së botës, para bekimit të Zotit.

Burri i krishterë nuk e tiranizon gruan e tij. Djali braktis nënë e baba, motër e vëlla, për të lidhur kurorë me gruan e tij e për të krijuar një familje të re. Pra martesa, e cila është mister i bekuar nga Zoti, nuk është një sakrificë vetëm e gruas, është nje sakrificë e të dyve. Dhe burri është ai që kujdeset për gjithë familjen e tij, gruan e fëmijët, duke punuar e u lodhur që atyre të mos u mungojë asgjë. Siç thotë një shoku im me të qeshur: "Nëse gratë mendojnë se është e vështirë të jesh femër, provoni se çdo të thotë të jesh mashkull!" Dhe të qenit feministe, nuk është gjë tjetër veçse një imitim i keq i të qenit mashkull. Feministet fantazojnë në mendjet e tyre idenë boshe se po je mashkull je i plotfuqishëm. Nuk arrijnë të shikojnë se të qenit mashkull, e përgjegjësia që ne mbajmë mbi supe, është shumë herë më e rëndë se ajo që Zoti u ka caktuar femrave.

Përpara Perëndisë, burri dhe gruaja janë një. Jo dy njerëz, por një njeri i vetëm. Pra martesa është një bashkim trupor e shpirtëror i burrit e gruas. Dhe jo vetëm kaq, martesa është e shenjtë pasi na ndihmon me shpëtimin e shpirtrave tanë. Një nga shenjtorët ka thënë: "Ka vetëm dy rrugë shpëtimi. Rruga e virgjërisë e dëlirësisë dedikuar Zotit që ndjekin murgjit. Dhe martesa që zgjedhin njerëzit në botë. Nga këto të dyja rrugët, rruga e murgjërisë është ajo më e lehta!" Kjo thënie na mëson dy mësime të mëdha. Mësimi i parë janë dy rrugës që Zoti pret që ne të marrim për shpëtimin e shpirtrave tanë. Mësimi i dytë, sa e rëndësishme është martesa për shpëtimin tonë. Dhe sa e vështirë është të jesh i martuar, si për burrin e për gruan. E di nga burojnë vështirësitë? I ligu sulmon si murgun edhe njerëzit e martuar, pasi qëllimi i tij është të ndali njeriun nga rruga e shpëtimit. Po atë feministen që zgjedh të mos martohet kurrë në jetën e saj pasi e shikon burrin si tiran, çfarë e pret? Po atë feministen tjetër që "çlirohet nga tirania e burrit" duke e divorcuar atë, çfarë është duke bërë për shpirtin e saj? Çfarë ke lexuar për gruan e divorcuar në Bibël?

I ligu gjithmonë mundohet ta mashtrojë njeriun, si burrin e gruan, e ta largojë nga rruga e drejtë e shpëtimit të shpirtit të tyre. Misioni i burrit e gruas në martesë, është i njëjtë. Shpëtimi i shpirtrave të tyre e bashkimi me Perëndinë pas vdekjes. Të fokusohesh në këto pak vite që jetojmë mbi tokë, e të zgjedhësh pushtetin e përkohshëm të botës, para jetës së përjetshme të Perëndisë, është mbase dritëshkurtësia më e madhe për njerinë, si për burrin, edhe për gruan.