Albanistan: Edi Rama i dhuron portin e Shëngjinit Italisë për të strehuar refugjatët afrikanë

[Albo]

Marrëveshja Rama- Meloni, spektakël për të legjitimuar pushtetin



Ky shkrim i Fatos Lubonjës është botuar në 9 nëntor në gazetën italiane Il Manifesto

Nëse në Itali ka pasur një lloj habie se si Meloni e bëri marrëveshjen me Ramën, pa u konsultuar as me aleatët e saj, në Shqipëri vendimi i Ramës për t’i ofruar gratis Italisë një copë tokë për të ndërtuar aty kampin e refugjatëve pa u konsultuar me kërkend nuk ka ngjallur ndonjë habi.

Ideja e një lideri të gjithpushtetshëm që identifikohet me partinë/shtet dhe gjithë popullin e tij, vazhdon të dominojë në Shqipëri edhe pas tridhjetë vjetësh vendosje të pluralizmit; sot në formën e asaj që Stuard Mill e quan “tirani e maxhorancës”.

Në Shqipëri janë mësuar që Rama vendos për gjithçka, duke imponuar shijet dhe interesat e tij si shije dhe interesa të vendit. Kështu kanë bërë edhe paraardhësit e tij. Megjithatë gjithpushtetshmëria e tij nuk buron thjesht nga gadishmëria e shqiptarëve për t’ia dorëzuar lirinë e tyre një lideri autoritar. Ajo nuk mund të kuptohet jashtë kontekstit të faktorëve të brendshëm e të jashtëm që i mbajnë këta liderë në pushtet. Nëse do të kërkojmë themelet e pushtetit të Ramës në sistemin e sotëm shqiptar, do t’i gjejmë në rolin e tij si mediator ndërmjet katër faktorësh që do t’i krahasoja me katër këmbët e karrikes së tij të pushtetit: pushteti i të ashtuquajturve oligarkë; pushteti i krimit të organizuar që është ivestitori kryesor në ekonominë shqiptare; pushteti mediatik ku kanë investuar të parët dhe të dytët dhe, së fundi ai më vendimtari: pushteti i partnerëve tanë të ashtuquajtur strategjikë, Shtetet e Bashkuara dhe Bashkimi Evropian ndër të cilët Italia ka një rol special.

Rama, deri më sot është treguar mediatori më i aftë për të harmonizuar interesat e këtyre katër pushteteve. Thënia e tij “Kur Italia na thërret ne jemi gjithmonë gati”, e motivuar, sipas tij, me mirënjohjen e vaçantë ndaj Italinë për pritjen e emigrantëve- duke harruar se kjo mirëpritje e fillimit është pasuar edhe me turpin e Stadiumit të Barit dhe tragjedinë e “I Katri i Radës”- duhet lexuar në kontekstin e lojës së tij në funksion të ruajtjes së katër këmbëve që e mbajnë në pushtet.

Këtë gatishmëri në mirënjohje ai e ka aplikuar edhe ndaj SHBA kur u ka ofruar shërbime, kundra interesave të shqiptarëve, siç ishte ofrimi për të sjellë në Shqipëri për çmontim armët kimike të Sirisë, pranimi i 3000 muhaxhedinëve, etj. Në Shqipëri flitet se edhe për një pjesë të ujrave të Shqipërisë së Jugut do t’i çohen Italisë. Kujtoj se paraardhësi i tij Sali Berisha, me të njëjtën lehtësi dhe vendimmarrje personale, i ofroi Berlusconit tokën shqiptare për të ndërtuar një central bërthamor.

Ky vasalitet i politikanëve shqiptarë me të fuqishmit e huaj që i mbajnë në pushtet është një histori e vjetër që ka filluar që në vitin 1912 kur Shqipëria u njoh si shtet i pavarur, kryesisht për interesat e Austro- Hungarisë dhe Italisë. Politikanët shqiptarë kanë mësuar ç’prej asaj kohe se është më e lehtë të fitosh legjitimitet duke u shërbyer këtyre të fuqishmëve sesa duke i shërbyer popullit tënd. Kështu ka ndodhur me mbretin Zog midis dy luftrave, që e ktheu vendin në gjysëm koloni të Italisë, kështu ndodhi pas Luftës së dytë me Enver Hoxhën në raport me Jugosllavinë, URSS dhe Kinën që e mbajtën në pushtet, me pasojat dramatike për popullin shqiptar. E njëjta paradigmë fatkeqësisht po funksionon në Shqipëri edhe me vendet perëndimore pas rënies së komunizmit.

Problemi është se ai që gjatë viteve ’90 dukej si angazhim i sinqertë i vendeve perëndimore për të ndihmuar në ndërtimin e demokracisë dhe shtetit të së drejtës në vende si Shqipëria, ka degraduar në politika që i trajtojnë këto vende thjesht si burime interesash ekonomike dhe gjeostrategjike. Në këto kushte shohim (jo vetë në Shqipëri) liderë autoritarë të mbajnë pushtetin abuziv, deri kriminal, brenda vendit jo vetëm pa u trazuar, por edhe duke u mbështetur së jashtmi nga politikanë perëndimorë që i shohin këta autokratë si mënyra më e lehtë për të zgjidhur problemet e tyre pa u merakosur se kështu thellojnë problemet e njerëzve që vuajnë këto autokraci.

Marrëveshja Rama Meloni duhet lexuar në këtë kontekst.

Veç të tjerash ajo tregon se të dy liderët kanë shumë gjëra të përbashkëta që të çojnë të mendosh se në vend se të jemi në një situatë ku Shqipëria autoritare kërkon t’u afrohet standarteve të një Italie demokratike, është Italia demokratike ajo që po rrëshket drejt një modeli shqiptar. E tregon këtë lehtësia me të cilën të dy kryeministrat shkelin standartet ndërkombëtare dhe evopiane përsa i përket të drejtave të kërkuesve azil; e tregon vendimmarja jo transparente, jo institucionale, por personale, për këtë marrëveshje kaq delikate; e tregon edhe fakti se të dy palët kërkojnë nëpërmjet këtij akti të bëjnë fushata propagandistike nëpërmjet të cilave të mbulojnë të vërtetën e dështimit të politikave të tyre të brendëshme.

Sidomos kjo e vërtetë e fundit të bën të mendosh për profecinë e Guy Debordit që duket se vlen për të dy vendet: “Nëse në një sistem, iluzioni me format e tij spektakolare arrin deri atje sa të mbizotërojë ndaj realitetit, kjo tregon se i gjithë rendi social është në një krizë të thellë legjitimiteti”.

Il Manifesto 9 nëntor 2023

[Albo]

E majta italiane: PS të përjashtohet nga socialistët europian



Solialistëve shqiptarë mund tu tregohet dera e PSE evropiane pas firmosjes së marrëveshjes Rama Meloni për mbërritjen refugjatëve në Shëngjin dhe në Gjadër.

Partia Socialiste ndodhet për herë të parë në 30 vjet, në momentet më të vështira të situatës së saj ndërkombëtare, pasi është pasiajo ndodhet përballë një kërkese zyrtare për ta përjashtuar nga Partia Socialiste Europiane.

Në samitin socialist në Malaga, i cili po mbahet për dy ditë rresht, demokratët e majtë italianë do të kërkojnë përjashtimin e PSSH-së.

Kjo kërkesë është protokolluar në Kongresin e PSE, ku do të marrin pjesë liderët më të rëndësishëm të këtij grupimi politik, si Olaf Schols, kancelari gjerman, e shumë figura të larta të tjera.

Kjo kërkesë për ta përjashtuar PS-në nga PSE është hartuar zyrtarisht nga Partia Demokratike Italiane, që është forca kryesore e opozitës në Itali, e cila drejtohet nga Ely Schleyn. “Shqetësimi i të majtëve italianë vjen pas paktit Rama Meloni i cili parashikon shmanngjen drejt Shqipërisë të një pjese të konsiderueshme të emigrantëve që zbarkojnë në Itali” shkruante gazeta La Republica.

Shkresën e ka firmosur sekretari për marrëdhëniet me jashtë i PDI-së, Peppe Provenzano, ish-ministër dhe figurë e njohur politike e së majtës nga Siçilia.

La repubblica shkruan se “Edi Rama largohet nga Partia Socialiste Evropiane. Partia Demokratike është gati të regjistrojë kërkesën për përjashtimin nga PSE për kryeministrin shqiptar dhe PSSH-në e tij, Partinë Socialiste të Shqipërisë.

Peppe Provenzano , kreu i punëve të jashtme në sekretariatin e Schlein , e njoftoi atë për La Repubblica : “Ne do ta ngremë çështjen në kongresin e PSE”, i cili do të mbahet nesër dhe pasnesër në Malaga, në prani të të gjithë socialistëve të mëdhenj. të kontinentit, nga kryeministri spanjoll Pedro Sanchez te kancelari gjerman Olaf Scholz”.

Të majtët italianë do të kërkojnë që kundër Ramës të ndiqet e njëjta procedurë si për përjashtimin e kryeministrit të Sllovakisë Robert Fico, i cili njihet si filo rus dhe alkeat i ekstremit të djathtë, dhe që u përjashtua nga PSE në mes të tetorit, ndonëse dy javë më parë pati fituar zgjedhjet në vendin e tij shkruan La republica e lexuar nga Lapsi.al. “Për Ramën – i tha kësaj gazete Provenzano, procedura është më e thjeshtë pasi partia e tij është vetëm vëzhguese në PSE, ndërsa vendi i tij nuk është pjesë e BE”.

Më poshtë gazeta e lexuar nga Lapsi.al komenton: “Për kryeministrin shqiptar, një ndarje traumatike me familjen socialiste e cila është një nga dy forcat që qeverisin në Bruksel, rezikon të krijojë probleme edhe për rrugën e integrimit në BE”. Ky qëndrim vjen pas kritikave të forta të lideres të Partisë demokratike të së majtës Elly Schllein e cila e ka dënuar me forcë këtë marëveshje që shkel të drejtat në mënyrë kolektive duke theksuar se meloni ka në Evropë vetëm miq ekstemistë nacionalistë.

Lapsi

[Albo]

Ç’thuhet në Gjermani për marrëveshjen Rama-Meloni? Rama bujar apo kalkulues?



-Anila Shuka*-

Reagimet në Gjermani ndaj marrëveshjes Rama-Meloni për migrantët janë të ndara. Ndërsa disa janë euforikë dhe presin që të pasojnë marrëveshje të ngjashme me vende të tjera, të tjerë parashikojnë dështimin e saj.

Eksperti i migracionit, Ruud Koopmans, i cili ka vite që e ka propozuar zhvendosjen e qendrave pritëse jashtë BE-së, i tha DW, se marrëveshja Meloni-Rama do të ishte diçka historike. Koopmans tha se modeli i Shqipërisë mund të aplikohej edhe në vende të tjera të sigurta të treta, si për shembull në Maqedoninë e Veriut. Por ai vuri në dukje, se fakti që marrëveshja Rama-Meloni është një marrëveshje bilaterale, ekziston rreziku i një “migracioni dytësor”, që do të thotë, se azilkërkuesit e refuzuar mund të përpiqen të kalojnë kufirin dhe të kërkojnë sërish azil në një vend tjetër të BE-së. Që kjo të mos ndodhë, Shqipëria dhe Italia duhet të kërkojnë mbështetje nga BE-ja që ta kthejnë këtë marrëveshje në marrëveshje multilaterale.

Skup i Melonit

Në do të ketë BE vërtetë dëshirë t’i bashkohet marrëveshjes së Melonit me Ramën, siç e sugjeron Koopmans, kjo nuk dihet ende. Reagimet e para nga Brukseliishin të rezervuara. As Gjermania zyrtare nuk pranoi ta komentonte marrëveshjen. Pyetjes përkatëse të DW, një zëdhënëse e qeverisë iu përgjigj duke i kujtuar vendimin e marrë në takimin e kancelarit Olaf Scholz me shefat e 16 landeve federale për të sonduar mundësitë e kalimit të procedurave të azilit në vende jashtë BE-së. Për këtë po insistojnë sidomos politikanë të opozitës konservatore dhe të partisë liberale – një nga tre partitë e koalicionit të qendrës së majtë në pushtet. Disa nga këta politikanë kishin përmendur edhe Shqipërinë si opsion, por preferencat ishin që azilkërkuesit ta parashtronin kërkesën e tyre për azil në vende afrikane. Sepse kështu do t’u kurseheshin azilkërkuesve të refuzuar peripecitë e rrugës së gjatë përmes Mesdheut.

Kancelari Olaf Scholz gjatë vizitsë së tij të fundit në Ganë dhe Nigeri tha, se është e vështirë të gjesh vende që janë të gatshme të marrin përsipër qendra të tilla. BE kishte bërë para ca kohësh një marrëveshje të ngjashme me Tunizinë, por në verë kjo e fundit ia ktheu paratë e depozituara për ndërtimin e qendrave. Edhe një marrëveshje e ngjashme e Britanisë së Madhe me Ruandën u shpall si e paligjshme nga një gjyq në Londër ngaqë Ruanda nuk është vend i sigurtë.

Para këtij sfondi, në Gjermani ka shumë zëra që e shikojnë me njëfarë zilie marrëveshjen e Ramës me Melonin. Gazeta bavareze “Augsburger Allgemeine” shkruan se “kush e quan këtë skup të Melonit, një Guantanamo italiane, i bie tepër shkurt. Nëse BE dëshiron të pengojë hapa të tilla unilateralë si ai i Melonit, ajo duhet të kujdeset që pakoja e azilit e prezantuar prej asaj vetë prej shumë vitesh të realizohet më në fund. Sepse migracioni është një çështje fati për Evropën. Është në pyetje se sa izolim mund t’i lejojmë vetes pa i tradhëtuar vlerat tona. Dhe se sa izolim duhet t’i lejojmë vetes për të frenuar ngritjen – siç duket – të pandalshme të partive ekstremiste të djathta dhe të majta në Evropë”.

Gjithsesi marrëveshja me Melonin ka një përparësi, tha për DW Ruud Koopmans: Italia do të dërgojë në Shqipëri, vetëm persona që nuk e kanë shkelur territorin e Italisë, por që kapen në ujërat pranë brigjeve italiane. “Në këto raste, Italia është e detyruar vetëm t’i transferojë refugjatët në një port të sigurt”, sqaron eksperti. “Nëse do të dërgoheshin njëherë në Itali e më pas në Shqipëri, kjo do të binte ndesh me rregullat për procedurat e azilit të BE-së, sipas të cilave azilkërkuesit mund të kthehen vetëm në ato vende të treta, me të cilat kanë pasur më parë një lidhje. Prandaj edhe migrantë që kanë hyrë në Itali nëpërmjet Saharasë, nuk mund të dërgohen në Shqipëri,” thotë Koopmans.

Demotivim për emigrim?

Koopmans vetë megjithatë kujton se ende është e paqartë se çfarë do të ndodhë me refugjatët e refuzuar. Sipas marrëveshjes, ata do të riatdhesohen, por në praktikë kjo nuk është shumë e lehtë, sepse shumë vende të prejardhjes nuk kooperojnë dhe nuk i bëjnë gati dokumentet e nevojshme për riatdhesim. Eksperti i migracionit në Universitetin e Humboldtit në Berlin parashikon se kjo do të jetë sfida kryesore për Shqipërinë. Por Koopmans thotë se fakti që refugjatët do t’i presin dokumentat në Shqipëri dhe jo në Itali, do t’i demotivojë ata që të harxhojnë kaq shumë për kontrabandistët dhe të vënë jetën në rrezik e të kapërcejnë Mesdheun.

Por Koopmans është i vetmi nga ekspertët që mendon, se një kamp në Shqipëri do të ketë ndonjë efekt trembës ose demotivues për refugjatët. Në fakt, sipas marrëveshjes Italia duhet t’i marrë mprapsht pas një farë kohe edhe azilkërkuesit e refuzuar që nuk i riiatdheson dot, por ministri i brendshëm i Shqipërisë, Taulant Balla, i tha DW se nuk dihet se sa mund të zgjasin këto procedura.

Në një intervistë për “Die ZEIT” eksperti i migracionit, Gerald Knaus, jep dy skenarë për azilkërkuesit e refuzuar: “Shqipëria, një nga vendet më të varfra në Evropë, së shpejti do të përballet me dy skenarë. “Ose do të mbajë azilkërkuesit e refuzuar, e për rrjedhojë kampet shumë shpejt do të mbushen. Ose, dhe kjo është më e mundshmja, refugjatët do të marrin rrugën drejt veriut, nëpërmjet Itinerarit të Ballkanit.” Edhe Pëllumb Nako, i cili ka shërbyer për shumë vite si drejtor i Kufirit dhe Migracionit në Policinë e Shqipërisë, i tha DW, se Shqipëria është tepër afër BE-së, dhe vendeve veriore, për të trembur migrantët që të mos vijnë në Evropë. Ai i tha DW se marrëveshja nuk do të sjellë zgjidhje për refugjatët, por ajo ka vlerë politike, sepse tregon gatishmërinë e Shqipërisë për të ndihmuar Italinë për të kapërcyer këtë fazë të vështirë.

Rama bujar apo kalkulues?

Gazeta e përditshme gjermane “tageszeitung” dyshon në këtë narrativë të përhapur nga qeveria shqiptare, të cilën Rama e ka përmbledhur me fjalinë tashmë shumë të cituar: “Kur Italia thërret, Shqipëria përgjigjet”. “Kjo bujari nuk i shkon Ramës, i cili është një politikan mendjemprehtë. Procesi i anëtarësimit të Shqipërisë në BE është hapur që nga viti 2022, por rruga është ende e gjatë dhe jo pa pengesa. Italia ka premtuar mbështetje 100% për Tiranën. Muajt ​​e ardhshëm do ta tregojnë nëse është vetëm ky favor, me të cilin po e shpërblen Italia këtë bujari të Shqipërisë.”

Dhe tek e fundit, taz dyshon se kjo marrëveshje do të realizohet: “Italia është padyshim e përgatitur politikisht t’i injorojë të drejtat e atyre që kërkojnë mbrojtje. Por ligji i BE-së përcakton saktësisht se ku dhe si duhet të akomodohen azilkërkuesit. Nuk ka plane për t’i çuar në ndonjë shtet tjetër dhe për t’i mbajtur atje të mbyllur. Prandaj mbetet me pikëpyetje, nëse marrëveshja e Melonit do të arrrijë të kapërcejë Strasburgun”, përfundon “taz”.

*Anila Shuka autore, redaktore dhe korrespondente nga Berlini

Koha Jone

[Albo]

Debati për emigrantët, Meloni poston videon e Ramës: Përgjigje e duhur për të majtën italiane



Në vorbullën e debatit për emigrantët, kryeministrja italiane Giorgia Meloni ka publikuar në Instagram një video të Ramës, i cili në intervistën nga Parisi për emisionin ”Dritto e Rovescio” të televizionit italian, Rete4 u dha përgjigje lajmeve të publikuara në mediat italiane se PD në Itali do kërkojë përjashtimin e PS nga Partia Socialiste Evropiane, pas nënshkrimit të marrëveshjes për emigrantët.

Meloni shkroi se përgjigjja e kryeministrit shqiptar, Edi Rama ishte ajo e duhura për të majtën italiane e cila po përpiqet të përjashtojë kryeministrin Rama, nga Partia Socialiste Evropiane për marrëveshjen me Italinë për emigrantët, që konsiston me ngritjen e qendrës së pritjes për migrantët në Shëngjin.

“E majta italiane po tenton të përjashtojë kryeministrin e Shqipërisë Edi Rama nga Partia Socialiste Europiane për marrëveshjen me Italinë për emigrantët. Dëgjoni përgjigjen e tij të duhur”, shkruan Meloni.

Koha Jone

[Albo]

5 intervistat/ Rama i përulur me italianët, por arrogant me shqiptarët



48 orë pas firmosjes së marrëveshjes për refugjatët afrikanë në Shëngjin dhe në Gjadër, kryeministri i Shqipërisë ka regjistruar një rekord arrogance dhe shpërfilljeje ndaj qytetarëve shiptarë që i qeveris prej 10 vitesh.

Prej dy ditësh, ai jep intervista për mediat italiane dhe i sqaron qytetarët e vendit fqinj për marrëveshjen me Melonin. Interesante është se në ekranet e Italisë shfaqet një Edi Ramë krejt tjetër nga ky që del në ekranet e Shqipërisë. Italianëve nuk u flet me arrogancë dhe harbutëri, as me sharje dhe ofendime, por me një përulësi admiruese, një fjalor prej bamirësi që reflekton vetëm energji pozitive dhe mirësi.

Por ndërkohë që ka tre ditë që komunikon në italisht për marrëveshjen e refugjatëve afrikanë, në anën këtej të kufirit nuk ka denjuar t’u japë asnjë sqarim shqiptarëve për negociatat që ka zhvilluar dhe arsyet që e çuan drejt vendimit për të marrë refugjatë afrikanë në Shëngjin.

Nga një vështrim i shpejtë në mediat italiane në këto dy ditë, Lapsi.al ka gjetur pesë intervista, që pas nënshkrimit të marrëveshjes me Melonin ditën e hënë.



Pak orë nga konferenca me Melonin, Rama u shfaq në studion e Bruno Vespës me petkun e bujarisë dhe mirënjohjes për italianët. “Kur ne ishim refugjatë, kur ne largoheshim nga ferri, Italia na priti krahapur dhe na dha atë çfarë është gjëja më e çmuar për një qënie njerëzore, të ardhme” tha Rama nga ekrani i Raiuno.



Nga studio e Bruno Vespës në intervistën për Davide Carluccin të La Repubblica për të shpërndarë edhe aty energjitë pozitive të mirënjohjes dhe të solidariteti, që sipas tij motivohej thjesht “nga një frymë e pastër dhe e thjeshtë miqësie”.

“Kështu ushqehen dhe afirmohen miqësitë” thotë Rama gjatë intervistës, ndërsa elozhet dhe lëvdatat e italianëve të habitur nuk mungojnë.



Intervistën e radhës e kishte për një tjetër media italiane Corriere Della Sera. Edhe aty për t’u shfaqur si njeriu që po shlyen një borxh të madh që shqiptarët u kanë italianëve. “Çfarë do të merrni në këmbim?” e pyet gazetari italian. “Asgjë,- përgjigjet Rama,- Jo vetëm se nuk kërkuam asnjë kompensim, aq më pak ekonomik, por nuk duam” shprehet ai për dhuratën që i ka bërë Melonit.

“Kjo nuk është një marrëveshje tregtare, por një marrëveshje vëllazërie dhe afërsie” thotë Rama në intervistë.



Ndërkohë që në Tiranë e krahasojnë me udhëheqësin e Ruandës, Pol Kagame, gazetarëve italianë të Il Libero Quotidiano Rama u është dukur si një përzierje mes Frenklin D. Rusvelt dhe Robin Hud.

Vetë kryeministri i Shqipërisë, i dehur nga admirimi dhe përkëdheljet e mediave italiane shkon më tej kur citon Nënë Terezën që thotë se “në vend që të mallkosh errësirën, ndiz një qiri”. Këtë thotë se është munduar të bëjë edhe ai, kur u ka hapur dyert refugjatëve afrikanë.



Maratona e intervistave ka vazhduar edhe sot (e mërkurë paradite) në ekranin e Rai News. Sërish shfaqet i njëjti imazh: kryeministri i Shqipërisë së vogël, që ndihmon i përulur Italinë e madhe. Pyetjes se çfarë pret në këmbim, Rama i përgjigjet gati i irrituar me mendësinë e biznesit me të cilën trajtohet çështja nga gazetarët italianë.

Komunikimi me publikun italian, pas marrjes së refugjatëve afrikanë duhet të jetë një shans i mirë për të kënaqur egon e Edi Ramës. Njeriu që dikur përkëdhelej nga lavdet e magjepsjes së Parisit, sot e sheh veten teksa magjeps Romën me vendimet e tij zemërgjera.

Sa për shqiptarët që i qeveris, këta kanë shansin të testojnë veten në një shkallë tjetër zhvlerësimi. Nëse deri dje kryeministri nuk i shihte të denjë për konsultim, tani nuk i përfill as për një sqarim.

Lapsi.al

[Albo]

Shkrimtari i madh kombëtar, Ismail Kadare: Pse nuk jeni dakort me Marrëveshjen me Italinë?!



Ka reaguar edhe Ismail Kadare.

Kadare, në përgjigjen për median italiane “La Stampa” thotë se, “nuk e kuptoj, ku qëndron problemi me këtë marrëveshje, për sa kohë Shqipëria dhe Italia janë dy vende më të bashkuara se kurrë?”.

“Nuk më interesojnë gjërat e vogla, çfarë ndodh mes qeverive, protestat apo pushteti.

Siç thashë, Shqipëria dhe Italia janë tashmë të bashkuar, janë 500 mijë shqiptarë që jetojnë dhe punojnë në Itali, shumë italianë janë shpërngulur në Shqipëri, ka martesa të përziera, kompani të mëdha janë krijuar këtu, fëmijët tanë kanë baballarë italianë.

Ku qëndron problemi? Një marrëveshje?”, tha Kadare.

“Evropa është një lagje e bukur dhe të gjithë duan të vijnë këtu, kjo është normale.

Njerëzit kanë lëvizur gjithmonë, që nga kohërat e lashta. Nuk e kuptoj askënd që nuk është dakord”, thotë më tej Kadare.


Koha Jone

[Albo]

Prapë ai, Prapë Edi! (Po këtë radhë e teproi)

Periodikisht kryeministri shqiptar merret me flukset migratore italiane. Shqyrtimi i motivimeve të tij është i dobishëm, edhe sepse këtë herë, ndoshta, e ka ekzagjeruar.

Nga Nicola Pedrazzi/

Edi Rama ka qeverisur Shqipërinë për më shumë se dhjetë vjet. Zgjedhjet e para i fitoi në 2013-ën, pak muaj pas fjalës së Pierluigi Bersanit “dolëm të parët, por nuk fituam”.

Këtu e majta barazoi me një Berlusconi në fazën terminale; në anën tjetër të Adriatikut, megjithatë, Edi artisti, Edi socialisti, ish-kryetari i Bashkisë së Tiranës që kishte ngjyrosur ndërtesat, arkivuan përgjithmonë kohën e Sali Berishës.

Ai ktheu faqen.

“Sa të avancuar janë këta shqiptarë” është cilësimi gjysmë i majtë e gjysmë përçmues që ne u japim fqinjëve tanë qysh atëherë.

Dhe mbi këtë mungesë njohurie, për më shumë se një dekadë, në mënyrë periodike, Edi Rama ka përfituar politikisht.

Nuk e shohim sepse për ta parë duhet të marrim në konsideratë Shqipërinë shtet. E megjithatë për ne Shqipëria është vend i imagjinatës dhe ëndrrat nuk janë bartëse interesash. Nuk e shohim, sepse teatri italo-shqiptar është i dobishëm për të maskuar varfërinë e politikës sonë të jashtme.

Rama dha trukun e fundit magjik të hënën e kaluar në Palazzo Chigi, këtë herë bashkëpunëtor nuk ishte "miku Renzi" (2014), as "miku Di Maio" (2021), pasi jemi në vitin 2023 është "miku im" Giorgia Meloni”.

Nuk jam i sigurt se komentimi i memorandumit të nënshkruar nga dy qeveritë është i dobishëm, jo ​​vetëm sepse është dukshëm jopraktik në nivel praktik dhe ligjor, por sepse kam disa vite që ndjek marrëdhëniet midis Italisë dhe Shqipërisë dhe nuk i besoj më fjalët që të dyja i thonë njëra-tjetrës në diplomaci.

Për ata që nuk e kanë ndjekur, mjafton të dihet se gjatë konferencës për shtyp, kryeministri deklaroi se Shqipëria "do t'i japë Italisë disa zona të territorit të saj" (sic!), në të cilat Italia do të mund të ngerjë "me shpenzimet e veta dhe nën juridiksionin e saj ”dy struktura “ për menaxhimin e emigrantëve të paligjshëm”.

Për të qenë të saktë, qeveria hipotezon të çojë në Shqipëri tre mijë persona në muaj, të cilët do të duhej të qëndronin në këto qendra gjatë aplikimit për azil, dhe në rast refuzimi, aplikanti do të largohej nga territori shqiptar (nuk është e qartë se ku do të shkojë, nëse njëri është riatdhesuar nga 'Italia ose Shqipëria).

Fluksi total vjetor i vlerësuar: 36,000 njerëz. Ashtu si në fund të reklamave të drogës, Meloni shtoi paralajmërimet në fund - "Protokolli përshkruan kuadrin politik, masat rregullatore pasuese duhet të ndjekin marrëveshjen" - dhe dha një datë të paqartë fillimi të projektit: pranverë 2024.

Përkthyer: kjo marrëveshje nuk ekziston, është propagandë e pastër.

Asgjë e re nën diellin italo-shqiptar. Diçka e ngjashme kishte ndodhur tashmë në vitin 2018, kur kriza e anijes Diciotti të bllokuar nga Salvini në portin e Katanias u “zgjidh” nga drejtuesit e mediave të qeverisë shqiptare, të cilët premtuan në Twitter se do të mirëpritnin 20 emigrantë, e cila "u kap" menjëherë nga llogaria e Farnesinës, dhe për rrjedhojë nga të gjitha agjencitë e shtypit.

Edhe atëherë ministrat Salvini dhe Di Maio (qeveria ishte verdhë-gjelbër) theksuan sjelljen e vendit të vogël ballkanik "më evropian dhe më mbështetës për shtetet anëtare": në të majtë ne ishim të përgjumur në ëndrrën e një vendi të varfëri por mikpritës, djathtas mburremi me frytet e intransigjencës së ministrit të Brendshëm, i cili me "jo"-në e tij kishte imponuar një rishpërndarje, për më tepër në një vend që, me gjestin e tij ia ktheu më në fund mirëseardhjen italianëve (sikur Lega Nord e viteve nëntëdhjetë kishte qenë mikpritëse ndaj shqiptarëve).

Ditë deklaratash tronditëse dhe boshe, sepse asnjë azilkërkues nga Diciotti nuk mbërriti kurrë në Shqipëri dhe as ndonjë autoritet nuk ngriti pyetjen se si ndodhi, duke qenë se transferimi i një emigranti të ardhur në BE në një shtet të tretë, jashtë azilit europian është i paligjshëm.

Dhe pikërisht këtu shpërthimi i Melonit e kalon atë të Salvinit: sepse për të shmangur kundërshtimin e paligjshmërisë së një transferimi të detyruar jashtë BE-së, thuhet se gjatë kësaj kohe porti i Shëngjinit dhe strukturat e tij do të jenë "territor italian" nga i cili emigrantët e vendosur në Shqipëri do të mund të kërkojnë azil në Itali.

Pranohet dhe nuk pranohet që është e mundur të transportohen emigrantët e përgjuar, le të themi, në brigjet e Siçilisë në një port 700 km larg rrugëve qendrore të Mesdheut (sigurisht jo vendi më i afërt i uljes siç parashikohet nga konventat ndërkombëtare për shpëtimin në det) , në të vërtetë nuk është e qartë se si është e mundur të krijohet një "Itali ekstraterritoriale", e aftë për të organizuar një mirëseardhje që respekton ligjin ndërkombëtar jashtë kufijve të saj.

Por unë jam kundër qëllimit të mirë për të mos komentuar një memorandum që nuk do të bëhet kurrë funksional.

Le t'i kthehemi politikës dhe në veçanti politikës shqiptare.

Pse Edi Rama merret ciklikisht me çështjet tona të migracionit?

Për të njëjtën arsye se pse në vitin 2020 ai planifikoi të dërgonte një ekip infermierësh në Lombardi për të ndihmuar njësitë tona të kujdesit intensiv të bllokuara nga Covid-19: videoja në asfaltin e aeroportit të Tiranës, me mjekët e varfër tashmë të mbështjellë nën skafandrat e kostumit, është e denjë për Korenë e Veriut (për mos tu harruar: ata ishin fëmijë të papërvojë, siç dhe u shfaqën në spitalet në zonën e Brescias ku u vendosën, në thelb për të mësuar teknika për të luftuar virusin, në një kohë kur pandemia po përhapej edhe në Shqipëri).

Në vitin 2018, ashtu si në 2020 dhe në 2023, për Edi Ramën objektivi është gjithmonë një: të hyjë në rrjedhën narrative të ngjarjeve europiane, të fitojë besueshmëri mes partnerëve si lider i zonës dhe ta portretizojë Shqipërinë në opinionin publik si një pjesëtare faktike e Bashkimit Evropian.
Domethënë çdo gjë që na bën të harrojmë se vendi i tij mezi po ia del në çdo dosje të negociatave të anëtarësimit.

Konferenca për shtyp e Ramës dhe Melonit nuk lajmëron zhvillimin e një ngjarjeje diplomatike. Është ajo vetë "fakti diplomatik". Përballë italianëve Rama i ofroi Melonit mundësinë që të pretendonte se Italia ka një politikë të jashtme bindëse (funksion që shteti shqiptar e ka kryer edhe herë të tjera në historinë e Italisë), përballë europianëve Meloni i ofroi Ramës atë që Qeveritë italiane e garantojnë pavarësisht ngjyrës politike: certifikatën e evropianitetit.

“Shqipëria jo vetëm e konfirmon veten si një komb mik i Italisë – deklaroi Kryeministrja – por edhe një komb mik i Bashkimit Evropian. Edhe pse është vetëm një vend kandidat, ai tashmë sillet si një vend anëtar i BE”. Me pak fjalë, prej dhjetë vitesh skenari ka qenë i njëjtë, por qeveritë tona ndryshojnë dhe trashëgojnë ligjërimin nga ai i mëparshmi, ndërsa Rama mbetet dhe vazhdon të përpunojë interpretimin e tij: “Preferoj ta lë përkthyesin të pushojë”, thotë ai para se të shpalosë italishten e tij, me pamjen e përulur të dikujt që do të donte të bënte më shumë. Dhe pastaj shkon drejt e në zemër, drejt e në fajin e të majtës, drejt e në kompleksin e superioritetit të së djathtës: “Nuk do ta kishim bërë këtë marrëveshje me asnjë shtet të BE-së. Borxhi që kemi me Italinë nuk mund të shlyhet, por nëse Italia e kërkon Shqipëria është përgjigjet. Nëse ka pyetje mirë, nëse nuk ka ne firmosim dhe vazhdojmë jetën tonë, pasi të kemi kryer detyrën”.

Edi Rama ka dhjetë vjet që ka qeverisur vendin e tij me mediat e huaja dhe konsensusin që fiton jashtë, nga Brukseli në Ankara (sepse ka edhe një skenar të konsoliduar “orientalist”, por kjo është tjetër histori). Sot në Shqipëri mungon një opozitë e besueshme, si në nivel kombëtar, ashtu edhe në atë bashkiak, kryesisht sepse t'u dalësh kundër nuk fiton gjë...

Krimi i organizuar ka bërë marrëceshje me këtë pushtet të ri, personal.

Korrupsioni nuk është thjesht i shfrenuar, ai është endemik, e vetmja rrugëdalje mundshme.

Reformat e kërkuara nga BE-ja nuk po ecin, shqiptarët emigrojnë masivisht: jo me varka, por kërkojnë azil në Evropën veriore, si Eritreasit e "Diciottit".

Për të gjitha këto arsye Edi (i cili është rritur në Rai dhe Mediaset dhe e njeh fuqinë hipnotike që kanë vendet e huaja në periferinë shqiptare dhe që kujtimi i emigrimit shqiptar ka mbi ne) herë pas here bën një udhëtim në Itali. Dhe pikërisht për këto arsye, pikërisht sepse Shqipëria e vërtetë, pavarësisht bashkëpunimit dhe politikave tona, është një vend i tillë sot, na duhet një Shqipëri që të na tregojë sa të mirë kemi qenë.

Që të na konfirmojë se po korrim frytet e mirëseardhjes së mbjellë tridhjetë vjet më parë.

Që të na bindë se në Mesdhe dhe Mare Nostrum jemi ne që kemi tryeza dhe marrëdhënie që na lejojnë të dëgjohemi në Evropë.

Këtë herë, ndoshta, e bënë shumë të madhe. Gënjeshtra italo-shqiptare e përsëritur është një mashtrim moral që u intereson pak njerëzve, por po kalon pragun e qëndrueshmërisë.

Zgjimi rrezikon të jetë shumë i papritur.

Burimi: Balcanicaucaso

[Albo]

‘Marrëveshja Rama-Meloni, antiligjore’/ Aktivisti: Plan okult për shpopullimin e Shqipërisë!



Aktivisti dhe patrioti Mariglend Doçi, e ka quajtur antiligjore marrëveshjen e kryeministrit Edi Rama dhe homologes së tij italiane, për të sjellë në Shqipëri refugjatë nga vendet e treta.

Në tryezën e organizuar nga lëvizja Shqipëria kundër shpopullimit ditën e djeshme, Doçi theksoi se ky është një plan okult për shpopullimin e vendit.

‘Duke se kemi të bëjmë me këtë lloj kategorie emigrantësh, ku vendi ynë rrezikon shumë të kthehet në një vend trafiku qëniesh njerëzore dhe organesh pasi ne e dimë fort mirë që ne jemi një vend i cilësuar jo i sigurt, me probleme serioze në fushën e sigurisë dhe përveç rrezikut të kthimit të vendit në një fushë apo rruge kalimi të trafikut të qënieve njerëzore, cënohet edhe njëherë integriteti, shoqeria dhe demokratizimi i vendit’, shkruan Doçi në Facebook.

Postimi i plotë:

Diskutimi im ne tryezen e shoqerise civile mbi ceshtjen e emigranteve te marrveshjes Rama-Meloni.

Ne rradhe te pare e kundershtoj fort pasi kjo marrveshje vjen ne vazhdimsine e panit per shpopullimin e Shqiperise dhe mendoj se nuk kemi te bejme me ndihme ndaj Italise sic tha Rama apo por benefite ekonomike por per vazhdimsine e axhendes Soros dhe Cubrilovic per shpopullimin e vendit.

Mbi kete marrveshje duhet te kemi parasyshe se eshte shkelur rende kushtetuta dhe ligjet e republikes se Shqiperise por jo vetem pasi jane shkelur edhe konventat nderkombetare qe lidhen me ceshtjet e emigranteve dhe politikat e emigracionit te paligjshem.

Ligji Shqiptar e thote qarte se rruga qe i hap mundesin nje marrveshje te tille eshte: mblidhet qeveria e cila autorizon kryeministrin per te autorizuar ministrin e jashtem i cili ne rastin konket leshon plotfuqishmeri per kryeministrin per te kryer nje marrveshje te tille pra rasti Rama-Meloni.

Pasi ndodh kjo behet nje miratim perfundimtar nga qeveria per permbajtjen e tekstit dhe vendoset ne formen e nje draft-ligji i cili shkon ne parlament per ratifikim pasi kjo eshte nje marrveshje qe prek territorin e republikes se Shqiperise dhe ky territor nuk eshte prone e Rames qe mund te beje kete marrveshje pa kaluar ne parlament.

Persa i perket konventave nderkombetare ne kete rast nuk mund ti referohemi sic bejne analistat mbrojtes te Rames,konventes se Vjenes pasi ajo sqaron qarte se territoret jepen per seli diplomatike dhe me marrveshje dypaleshe me jep te jap dhe ne nuk dijme se italia kerkon te hape nje ambasade ne lezhe apo shqiperia te ket marre toke ne Itali. Ketu po flasim per ekstraterritorjalitet dhe per territore qe do te kontrollohen nga autoritetet Italiane.

Marrveshje shkel rende germen “a” te nenit 121 te kushtetutes se Shqiperise sepse cdo marrveshje nderkombetare qe lidhet nga republika e Shqiperise qe ka te beje me dhenje territoresh apo juridiksione duhet te behet vetem me ligj.Edhe sikur te mos egzistonte detyrimi i mesiperm marrveshja midis dy qeverive shkel piken 3 te nenit 121 te kushtetutes sepse kryeministri nuk rezulton te kete lajmeruar parlamentin per nenshkrimin e nje marrveshje te tille.

Pra te dashur miq kemi te bejme me shkelje te nje pas njeshme te kushtetutes dhe ligjeve te republikes se Shqiperise.

Ne kerkojme anulimin e kesaj marrveshje pasi Shqiperia perballet me sfida te tjera dhe nuk eshte kusuri yne ceshtja e emigranteve te Italise apo te ndonje shteti tjerter.

Le ta zeme se ky nuk eshte plan per ripopullim pas shpopullimit.

1-kjo marrveshje eshte antikushtetuese sepse

a-nuk ka kaluar ne kuvend

b-nuk eshte bere debati publik mbi ceshtjen

c-nuk eshte scaruar benefiti ekonomik qe perfiton shteti Shqiptar nga kjo marrveshje

Po ti referohemi Organizates se Kombeve te Bashkuara sipas saje eshte e ndaluar deportimi i emigranteve te paligjshem nga nje vend i dyte pra Italia ne nje vend te trete Shqiperia

Italia ne kete rast ka te drejte ose ti mbaje ose ti ktheje keta emigrant ne vendet e origjines por kjo eshte e pamundur pasi keto jane emigrant pa dokumenta dhe pa atdhe.

Duke se kemi te bejme me kete lloj kategorie emigrantesh vendi yne rrezikon shume te kthehet ne nje vend trafiku qeniesh njerzore dhe organesh pasi ne e dijme fort mire qe ne jemi nje vend i cilsiuar jo i sigurt,me probleme serioze ne fushen e sigurise dhe pervec rrezikut te kthimit te vendit ne nje fushe apo rruge kalimi te trafikut te qenjeve njerzore cenohet edhe njeher integriteti,shoqeria dhe demokratizimii vendit.

Pra te dashur miq jemi kundra pasi pas kesaj fshihen plane okulte per ripopullim te vendit me rraca te tjera,jemi kundra kthimit te vendit tone ne kamp masiv per emigrante te kadegorise se tille pa atdhe dhe duke qene se vendi yne ka probleme serioze me sigurine mund te na demtoje rende ne integrimin europjan por edhe ne zhvillimin e vendit tone dhe demokracine e tije. Kjo barre e rende nuk eshte e Shqiptareve dhe nuk e favorizon aspak klimen shoqerore qe e karakterizon me kete moment vendin tone.

Ju faleminderit.


Syri

[Albo]

Marrëveshja me Italinë, Rama: Meloni ma propozoi para se të vinte në Vlorë, shkëmbyem draftet dhe e finalizuam



Zanafilla e diskutimeve për marrëveshjen e emigrantëve mes Italisë dhe Shqipërisë, ka nisur përpara se kryeministrja italiane Giorgia Meloni të vinte për pushime në Vlorë. Kryeministri Edi Rama i ftuar në ”Repolitik”, tha se ia ka propozuar në një prej takimeve të para dhe propozimin ia ka bërë Meloni. Më pas kanë rënë dakort për të ngritur një grup të përbashkët pune që më pas finalizoi draftin e përbashkët.

Pyetje: Duket se çështja e ka zanafillën nga vizita e Melonit në Vlorë? A ka qenë ajo që ka insistuar? Si nisi marrëveshja?

Rama: Ka nisur në një nga takimet e para që kemi pasur. Ajo më ka shpjeguar cili është qëndrimi i saj për këtë temë dhe nëse ne do të ishim të disponueshëm të diskutonim mbi mundësinë e një bashkëpunimi mes Shqipërisë dhe Italisë për ta adresuar këtë çështje. I kam thënë se kemi pasur kërkesa të tjera nga vende të tjera Evropiane dhe kemi qenë të mbyllur. Por kur Italia kërkon diçka ne jemi ndryshe, e diskutojmë.

Kur erdhi për pushime kemi diskutuar për shumë tema dhe një prej tyre ka qenë kjo. I thashë të ngrejmë një grup të përbashkët. I thashë që Shqipëria nuk mund të jetë rruga për zgjidhjen e këtij problemi, por mund të ndihmojmë. Ama duhet një qartësi në ndarjen e përgjegjësive dhe të së drejtës së përbashkët.

Kemi ngritur nga ekip të përbashkët të fushavëe të ndryshme nga siguria te e drjeta europiane. Kemi pasur shkëmbim të drafteve dhe pastaj në fund kemi rënë dakord për tekstin e marrëveshjes dhe e kemi formos. Pasi e kemi miratuar në qeveri do ta çojmë në parlament.

Video

Koha Jone

[Albo]

Refugjatët/ A mund t’i refuzojë Rama “ofertat” e tjera nga BE?



Kur gazetarët italianë e pyetën kryeministrin e Shqipërisë, Edi Ramën në “La7” se përse, ai dhe Meloni nuk e bënë transparente që në fillim idenë për të devijuar në Shqipëri refugjatët afrikanë, ai u shpreh: “Në fillim bëhet marrëveshja, pastaj kalon në qeveri, pastaj në parlament dhe gjithkush e thotë të vetën. Nëse qeveritë duhet të bien dakort me të gjithë për çdo gjë, nuk mund të bëjnë as marrëveshje, as edhe një vendim. Qeveritë zgjidhen për të qeverisur”.

Në Itali, marrëveshja ka krijuar debate të forta, që kanë në thelb shqetësimin për të drejtat e refugjatëve afrikanë. Opozita italiane shkoi deri aty sa mori në konsideratë propozimin për ta përjashtuar Partinë Socialiste të Shqipërisë nga Partitë Socialiste Europiane.

Kurse në Shqipëri, edhe pse marrëveshja mund të pasohet me efekte sociale ende të panjohura, ajo po përcillet në heshtje. Por kjo heshtje dhe fakti që marëveshja u pranua si një vendim personal i Edi Ramës i hap rrugë shndërrimit të Shqipërinë në një vend depozitimi të problemit të refugjatëve edhe nga vende të tjera të Bashkimit Europian. Sepse zgjidhja që gjeti Giorgia Meloni ka ngjallur zili tek kryeministra të tjerë europianë.

Rreziku se edhe vende të tjera do ta shkarkojnë problemin tek vende të treta, siç bëri Meloni ishte përmendur në reagimin e Këshillit të Evropës.

“Zhvendosja e përgjegjësisë përtej kufijve nga disa shtete gjithashtu nxit të tjerët të bëjnë të njëjtën gjë, gjë që rrezikon të krijojë një efekt domino që mund të dëmtojë sistemin evropian dhe global të mbrojtjes ndërkombëtare” shkruhej në deklaratën e Këshillit të Evropës.

Edhe Scholz në linjën e Melonit?



Në Gjermani, kancelari Scholz ka qenë nën presion të vazhdueshëm për problemet me refugjatët.

Pas takimit me krerët e qeverive të landeve në datën 7 Nëntor, devijimi i emigrantëve drejt vendeve të treta nuk u përjashtua si zgjidhje, por preferohej që këto të ishin vende afrikane. Çështja është që t’i bindësh vendet afrikane të pranojnë ngritjen e qendrave për procedurat për azil (siç pranoi Shqipëria) nuk është aq e lehtë.

Pas firmosjes së memorandumit Rama-Meloni, DW raportoi se zgjidhja që gjeti Italia po shihet me zili në Gjermani. Një ekspert i emigracionit shprehej se një vend ku mund të zbarkoheshin refugjatët mund të ishte Maqedonia e Veriut.

Ndërkohë Scholz u shfaq në linjë me Melonin, kur komentoi marrëveshjen e saj me Ramën. “Marrëveshjet e mundshme me vendet jo anëtare të BE-së do të mund të bëhen për të reduktuar numrin e emigrantëve të parregullt”.

Sipas kancelarit mund të ketë edhe marrëveshje të tjera të ngjashme.

“Është e nevojshme të reduktohet emigracioni i parregullt. Për këtë arsye do të ketë bashkëpunim të ngushtë me vendet jashtë BE-së. Siç ndodh tani në Türkiye. Por mund të ketë edhe të tjera të pritshme”, tha më tej kancelari gjerman. “Për këtë situatë, nuk ka gjëra që nuk mund të merren në konsideratë. Ne duhet të veprojmë në mënyrë shumë pragmatike dhe efikase”, tha Scholz, i cituar nga mediat italiane.

Bashkimi Europian arriti më herët një marrëveshje të ngjashme me Tunizinë, por kjo e fundit refuzoi më pas dhe i ktheu paratë për ndërtimin e qendrave të emigrantëve. Edhe marrëveshja e Britanisë së Madhe me Ruandën u shpall si e paligjshme nga një gjykatë në Londër, sepse Ruanda nuk konsiderohet vend i sigurtë.

A mund t’i thotë JO Rama Gjermanisë apo vendeve të tjera të BE?



Gjatë konferencës që pati me Melonin, kur nënshkroi marrëveshjen për refugjatët, Edi Rama ka qenë i ndërgjegjshëm se vende të tjera të Bashkimit Europian do ta shikonin me zili favorin që ai i bëri Melonit. Kur u pyet nga gazetarët tha se një memorandum të tillë do ta nënshkruante vetëm me Italinë.

“Ne nuk do ta bënim këtë marrëveshje me asnjë vend tjetër apo shtet të BE-së, me gjithë respektin, por ka një lidhje mes Shqipërisë e Italinë dhe Shqiptarët e italianët” tha Rama.

Problemi është që ky është i njëjti Edi Ramë që dy vite më parë shprehej kategorikisht kundër pritjes së refugjatëve që mund të sillnin në Shqipëri vendet e pasura. Dhe me një të rënë të lapsit, pa u konsultuar me askënd ai bëri pikërisht atë që ishte zotuar se nuk do ta pranonte kurrë.

Për më tepër, deri tani Rama ka sqaruar vetëm publikun italian për marrëveshjen. Ai nuk ka denjuar të japë asnjë shpjegim për publikun shqiptar. Edhe pse ka shfaqur një shpërfillje të paprecedentë, nuk ka pasur asnjë rezistencë për t’u shqetësuar.

Kësisoj, nëse vende të tjera do t’i kërkojnë Ramës t’ua marrë refugjatët afrikanë dhe të ngrejë qendra të tjera siç bëri për Italinë, garancitë janë të pakta se ai do të mund t’i refuzojë. Vendimi do të jetë i një njeriu të vetëm, që ka dhënë prova se raportet me të vërtetën, i ka problematike.

Lapsi.al

[Albo]

Një propagandë transadriatike me refugjatë

Marrëveshja Rama-Meloni për procesimin e kërkesave për azil në Shqipëri të refugjatëve që mbërrijnë në Itali vështirë se do të zgjidhë problemin italian apo evropian të azilkërkuesve, por dukshëm do të ndihmojë qeverinë italiane që të karikojë votuesit e vet, ndërsa arsyet se pse Rama sillet në këtë mënyrë mbeten për t’u parë.

Nga Gjergj Erebara


Kryeministrat Edi Rama dhe Giorgia Meloni gjatë firmosjes së marrëveshjes për emigrantët. Foto: Screenshot nga videoja e shpërndarë nga kryeministria.


Le ta nisim nga shifrat. Këtë vit, në brigjet e Italisë kanë mbërritur 127 mijë refugjatë. Ata që mbërrijnë, aplikojnë për azil. Autoritetet italiane marrin gjashtë muaj deri në një vit për të procesuar kërkesat dhe për të gjykuar nëse azilkërkuesi është një person të cilit i rrezikohet jeta në vendin e origjinës dhe ka nevojë për mbrojtje në bazë të ligjit ndërkombëtar, apo është një emigrant ekonomik, kërkesa e të cilit refuzohet dhe ai urdhërohet të kthehet në vendin e vet apo kthehet me forcë. Sipas kryeministrit Edi Rama, Italia ka në plan që rreth tre mijë njëherësh nga këta azilkërkues, të kalojnë kohën e pritjes së tyre jo në Itali, por në Gjadër, në Shqipëri. Dhe nëse marrim parasysh afatin gjashtëmujor të procesimit, kjo është një shifër e papërfillshme në raport me numrin e përgjithshëm të azilkërkuesve që mbërrin në Itali. Por edhe nëse koha e trajtimit të kërkesave shkurtohet dhe vendimet merren, fjala vjen, brenda një muaji, sërish në një vit në Shqipëri do të “procesohen” një pjesë shumë e vogël e azilkërkuesve.

Shifrat janë problemi i parë. Problemi i dytë, të cilit Rama dhe Meloni nuk i kanë dhënë përgjigje është: pse në Shqipëri dhe jo në Itali? Çfarë logjike ekonomike ka që Italia të investojë për ndërtim kampi refugjatësh në Shqipëri, të paguajë koston e transportit të tyre nga Italia në Shqipëri dhe nga Shqipëria e kthim pas, (në rast përgjigjeje pozitive), në një kohë që azilkërkuesi është sakaq në Itali?

Të sugjerosh se pjata e supës apo kostoja e strehimit të një refugjati në Shqipëri është më e lirë se sa në Itali, aq më e lirë sa të justifikojë edhe koston e transportit, ky duket një ushtrim aritmetikor paksa i pagjasë.

Por fakti që Meloni ka zgjedhur Gjadrin në vend të Barit, Napolit apo një nga qindra qytetet e fshatrat e Italisë dhe fakti tjetër që shifra e azilkërkuesve të transferuar kurrsesi nuk e zgjidh problemin, gjasat janë që kjo është një masë për konsum politik të brendshëm.

Meloni, kryeministre e Italisë dhe drejtuese e një partie të etiketuar gjerësisht si ekstrem i djathtë, është duke masturbuar votuesit e vet me idenë se ajo ka forcë t'i hedhë azilkërkuesit e padëshirueshëm në anën tjetër të Adriatikut, ku miku i saj, Edi Rama, i cili supozohet se është kryetar i një partie të majtë, është shumë i lumtur t'ia presë topin e propagandës Melonit.

Rama nuk ka shprehur ndonjë shqetësim për shtetasit e vet që rrezikojnë jetën me gomone për të kaluar La Manche. Për rrjedhojë, vështirë të presësh ndonjë ndjeshmëri në lidhje me të drejtat e refugjatëve më së shumti afrikanë që mbërrijnë në Itali. Vetëm se përpjekja e tij për ta paraqitur këtë si veprim human është diçka që të bën për të vjellë. Të gjitha aktet e bëra nga qeveria e tij dhe ajo paraardhëse, si pranimi i refugjatëve iranianë apo atyre nga Afganistani janë gjëra të cilat meritojnë lavdërim. Janë veprime humane në një botë aspak humane. Kjo e fundit nuk ka kurrfarë lidhjeje me to. Kjo nuk është të mikpresësh refugjatë, por të dhunosh refugjatë.

Rama, kryeministër i një qeverie të korruptuar, dukshëm është në pozicion komod politik për të bërë edhe këtë dhunim të të drejtave të azilkërkuesve që synojnë të mbërrijnë në Bashkimin Evropian dhe jo në parajsën imagjinare të propagandës së tij në Shqipëri.

Ai është në gjendje ta bëjë këtë edhe duke parë se si, një pjesë e popullsisë, përfshirë disa politikanë të opozitës që po ushqejnë fobitë e zakonshme të shqiptarëve ndaj të huajit, veçanërisht azilkërkuesit afrikan, në një vend që sot e kësaj dite vijon të prodhojë edhe vetë azilkërkues falsë në vendet e BE-së. Veçanërisht fabula e “koshit të mbeturinave” është e neveritshme, pasi i vë refugjatët në kategorinë e mbeturinave. Shqiptarët duhet të kundërshtojnë marrëveshjen jo për të refuzuar refugjatët, por për t'i mbrojtur të drejtat e tyre.

Por në finale, gjithçka duket e lidhur me propagandën dhe asgjë me zgjidhjen reale të problemit të azilkërkuesve, të cilin, Italia, pasi ka tentuar pa sukses ta zgjidhë në kuadër të BE-së, po përpiqet ta zgjidhë me propagandë. Meloni po kërkon t'i thotë votuesve të vet të ekstremit të djathtë: “shikoni, problemin me refugjatët, e zgjidha, po i dërgoj në Shqipëri te miku im Edi Rama,” pavarësisht se në praktikë, shumica dërrmuese e azilkërkuesve do të mbeten në Itali.

BIRN

[Albo]

Refugjatët në Gjadër, qeveria italiane miraton marrëveshjen me Shqipërinë



Qeveria italiane i ka hapur rrugë miratimit të marrëveshjes Rama-Meloni për transferimin e emigrantëve të paligjshëm në Shqipëri. Këshilli i ministrave ka dhënë miratimin e tij për projektligjin që ratifikon marrëveshjen e lidhur mes liderëve të dy vendeve.

Protokolli i prezantuar nga dy krerët e qeverive, Giorgia Meloni dhe Edi Rama, parashikon krijimin e strukturave në Shqipëri për të mirëpritur emigrantët që kanë zbarkuar në brigjet italiane.

Kryeministri Edi Rama është shprehur më herët se marrëveshja ka nisur të ideohet në gushtin e kaluar gjatë pushimeve të Melonit në Dhërmi, por që pas bërjes së saj publike, kreu i qeverisë ka dhënë detaje kryesisht vetëm për mediat italiane.

Koha Jone

[Albo]

Marrëveshja me Italinë për emigrantët miratohet pa debat në Kuvend

Marrëveshja Rama- Meloni për ngritjen e një kampi të ngjashëm me burgun në territorin shqiptar, jo vetëm që nuk shkaktoi debat, por u propozua të që hynte në fuqi menjëherë, pa pritur afatin e dekretimit të Presidentit të Republikës.

Nga Blerina Gjoka


Kryeministrat Edi Rama dhe Giorgia Meloni gjatë firmosjes së marrëveshjes për emigrantët. Foto: Screenshot nga videoja e shpërndarë nga kryeministria.

Komisionet Parlamentare kaluan në shqyrtim dhe miratim brenda disa orëve të hënën projektligjin për ratifikimin e protokollit mes qeverisë shqiptare dhe asaj italiane për emigracionin, që parashikon ngritjen në territorin e Shqipërisë të qendrave për emigrantët.

Nëpërmjet mbledhjeve online, komisioni i Jashtëm, i Ligjeve dhe më pas ai i Sigurisë, si komision përgjegjës e miratuan protokollin pa debat, në mungesë edhe të deputetëve të opozitës, ndërsa ministri i Brendshëm Taulant Balla dhe zëvendësministri i Mbrojtjes, Enkelejd Joti, bënë prezantimin e kësaj marrëveshjeje.

Marrëveshja pritet të kalojë të enjten në seancë plenare dhe të hyjë në fuqi menjëherë, pa kaluar procedurat pritëse për dekretin e Presidentit të Republikës. Propozimi erdhi nga kryetari i komisionit të Sigurisë, Nasip Naço.

“Këtu thuhet që ‘hyn në fuqi 2 javë pas botimit në Fletoren Zyrtare', a do t'i ishit dakord që t'i kërkojmë Presidentit që të japë miratimin dhe kjo marrëveshje të hyjë në fuqi menjëherë?”- pyeti Naço ministrin Balla, i cili mbështeti idenë dhe më pas komisioni votoi ndryshimin e nenit përkatës.

Marrëveshja u firmos në fillim të nëntorit në Romë nga kryeministri Edi Rama dhe kryeministrja italiane, Giorgia Meloni dhe u bë publike disa ditë më vonë.

Rama u angazhua që të vendosë në dispozicion të qeverisë italiane territorin e vet për të ngritur kampe të ngjashme me burgjet si dhe të presë mijëra emigrantë nga vendet e treta për të paktën një periudhë 5-vjeçare.

Sipas Ballës, ky vendim i qeverisë shqiptare lidhet me përgjegjësitë e vendit në procesin e integrimit europian dhe si shenjë solidariteti me vendin fqinj italian. Ndërkohë Bashkimi Europian nuk u konsultua për këtë marrëveshje, sipas ish-ambasadorit në Tiranë, Luigi Soreca.

Më tej, ministri ripërsëriti faktin se pala italiane do të marrë përsipër gjithë kostot financiare, jo vetëm të ndërtimin dhe funksionimit të kampeve, por edhe të shpenzimeve të sigurisë në perimetrin e jashtëm të tyre.

“Shqipëria i jep në përdorim qeverisë italiane një sipërfaqe pasurie shtetërore për ngritjen e strukturave,“ tha Balla, duke shtuar se nuk bëhej fjalë për “asnjë formë të cedimit të territorit”.

Sipas Ballës, numri i emigrantëve që do të qëndrojnë në të njëjtën kohë nuk mund të kalojë shifrën 3 mijë dhe koha e qëndrimit të tyre do të jetë 28 ditë, sa ç'është afati i shqyrtimit të kërkesës për azil.

Që nga publikimi i saj kjo marrëveshje është kritikuar nga organizatat e të drejtave të njeriut.

Amnesty International e cilësoi atë të paligjshme dhe e pazbatueshme, ndërsa një grup prej 29 organizatash të tjera, të fokusuara ndër të tjera te të drejtat e njeriut, iu drejtuan qeverisë shqiptare në një letër të hapur duke kërkuar tërheqjen nga kjo marrëveshje, pasi sjell shkelje të këtyre të drejtave dhe ‘burgosje të padrejtë'.

BIRN

[Albo]

Refugjatët në Gjadër, Gjykata Kushtetuese rrëzon Ramën. Pezullohet ratifikimi në Kuvend



Gjykata Kushtetuese rrëzon Edi Ramën, pasi bën me dije se ka marrë në shqyrtim padinë e bërë nga deputetët e opozitës kundër marrëveshjes Itali-Shqipëri për emigrantët. Në këtë mënyrë, pezullohet automatikisht procedura e ratifikimit në Kuvend të marrëveshjes me Italinë.

Seanca për shqyrtimin e padisë së opozitës do të mbahet në 18 janar, në orën 10:00. 30 deputetë të Bardhit dhe Berishës dorëzuan në gjykatën Kushtetuese padinë kundër marrëveshjes me Italinë për emigrantët, duke e cilësuar si anti-kushtetuese.

Pak orë para se Gjykata Kushtetuese të dilte me njoftimin ku sqaron se ka marrë në shqyrtim padinë e bërë nga deputetët kundër marrëveshjes me Italinë, Gazment Bardhi akuzoi institucionin nëpërmjet një deklarate ku shprehej se vonesa për të marrë në shqyrtim kërkesën është e koordinuar me Ramën.

“Në datën 06 dhjetor 2023, 30 deputetë të Kuvendit të Republikës së Shqipërisë, kanë paraqitur në Gjykatën Kushtetuese kërkesë për kontrollin e kushtetutshmërisë së Protokollit të nënshkruar midis Këshillit të Ministrave të Republikës së Shqipërisë dhe Qeverisë së Republikës Italiane, “Për forcimin e bashkëpunimit ne fushën e migracionit”. Kjo kërkesë është paraqitur para ratifikimit të këtij Protokolli, bazuar në nenin 131, pika 1, shkronja “b”, të Kushtetutës. Grupi i deputetëve ka ngritur pretendime se nuk është respektuar procedura e negocimit dhe e nënshkrimit, pasi Protokolli i bashkëpunimit bën pjesë në ato kategori marrëveshjesh që kërkojnë autorizimin e Presidentit, pasi prek çështje të territorit dhe të të drejtave themelore, sipas nenit 121, pika 1, shkronjat “a” dhe “b”, të Kushtetutës. Po ashtu, ata kanë paraqitur edhe tre kërkesa të njëjta për pezullimin e procedurave parlamentare për ratifikimin, mbi shkakun se shqyrtimi dhe votimi i Protokollit është planifikuar nga Kuvendi për seancën plenare të datës 14 dhjetor 2023. Kolegji i Gjykatës Kushtetuese, në datën 11 dhjetor 2023, pasi mori në shqyrtim paraprak çështjen, vendosi ta kalojë atë për shqyrtim në Mbledhjen e Gjyqtarëve. Mbledhja e Gjyqtarëve, e mbledhur sot, në datë 13 dhetor 2023, vlerësoi se kërkesa plotëson kriteret paraprake të pranueshmërisë dhe vendosi kalimin e çështjes per shqyrtim në seancë plenare, mbi bazë dokumentesh. Bazuar në nenin 52, pika 3, te ligjit nr. 8577/2000, shqyrtimi në seancë i çështjes pezullon automatikisht procedurat e ratifikimit në Kuvend të Protokollit të bashkëpunimit, deri në vendimin përfundimtar të Gjykatës Kushtetuese. Duke mbajtur parasysh parashikimin e së njëjtës dispozitë ligjore (neni 52, pika 3), që kërkon përfundimin e shqyrtimit të çështjes brenda 3 muajve nga paraqitja e kërkesës, Mbledhja e Gjyqtarëve vendosi që seanca të zhvillohet në datën 18 janar 2024, ora 10:00″, tha kryetarja e Gjykatës Kushtetuese, Holta Zaçaj.

Më 6 nëntor kryeministri Edi Rama dhe homologia italiane, Giorgia Meloni nënshkruan në Romë marrëveshjen për ndërtimin në Shqipëri të dy qendrave për strehimin e emigrantëve. Sipas marrëveshjes për emigrantët porti i zbarkimit do të jetë Shëngjini, ndërsa Gjadri do të jetë kampi ku do të ndërtohet vendqëndrimi i tyre. Kapaciteti maksimal i numrit që do të presë qendra në Shqipëri nuk mund të jetë më shumë se 3 mijë emigrantë në muaj. Më 21 nëntor, Dhoma e Përfaqësuesve në Parlamentin Italian miratoi me 189 vota pro dhe 126 kundër rezolutën e mazhorancës italiane, pavarësisht kritikave të opozitës.

Koha Jone

[Albo]

Kryetarja e Gjykatës Kushtetuese intervistë për ''Corriere della Sera'': Ja pse pezulluam marrëveshjen për emigrantët me Italinë



Kryetarja e Gjykatës Kushtetuese, Holta Zaçaj ka dhënë një interviste për gazetën italiane, Corriere della Sera në lidhje me vendimin e Gjykatës Kushtetuese për pezullimit të marrëveshjes me Italinë për transferimin e emigrantëve nga Afrika në Shqipëri.

“Zakonisht nuk flas me shtypin, por e kuptoj që kjo çështje është e rëndësishme dhe delikate jo vetëm për ne, por edhe për Italinë dhe ndoshta është e drejtë të sqarohen pak gjërat”, tha Zaçaj, gjatë një bisede telefonike me Corriere.

Kryetare, të sqarojmë ndërkohë pyetjen: a i thotë Gjykata Kushtetuese “jo” marrëveshjes Romë-Tiranë?
“Jo. Procesi që çon në ratifikimin e marrëveshjes është pezulluar pasi mbi një e katërta e deputetëve shqiptarë na kanë kërkuar të kontrollojmë kushtetutshmërinë ose jo të protokollit të nënshkruar mes dy vendeve.

Ne kemi vlerësuar se ankesa i plotëson kriteret e pranueshmërisë dhe sipas rregullores sonë kjo sjell automatikisht ndërprerjen e procedurave parlamentare për ratifikimin.

Por dua të sqaroj: ne nuk kemi hyrë në brendësi të protokollit të nënshkruar”.

Çfarë kontestojnë tridhjetë deputetët?

“Në thelb dy aspekte. E para: mosrespektimi i pretenduar i procedurës së negociatave dhe nënshkrimit.

Sipas tyre, kjo lloj marrëveshje ka nevojë për autorizimin e presidentit pasi prek çështje territoriale.

Shkurt, për ta nuk mund të jetë një marrëveshje mes qeverive, por mes shteteve”.

Sipas tyre, protokolli mund të çojë në shkeljen e të drejtave të njeriut.

Pse nxitet pezullimi automatik i procesit parlamentar?

“Sepse pas ratifikimit, Gjykata – sipas rregullave tona – nuk mund të kontrollojë më legjitimitetin ose jo të marrëveshjes. Dhe ankimi ngre dyshime për kushtetutshmërinë e protokollit”.

A do të hyjë Gjykata në seancën e 18 janarit në themel të marrëveshjes Rama-Meloni?

“Na kërkohet një gjë e tillë, duhet të shqyrtojmë në detaje protokollin për ato dy pika të ngritura nga një e katërta e Kuvendit të Shqipërisë. Por e përsëris përsëri: ne nuk kemi hyrë vërtet në këtë çështje”.

Ka nga ata që i frikësohen lëvizjeve të opozitës për t’ju detyruar të shtyni vendimin.

“Dy palët do të duhet të dërgojnë dokumentacionin brenda datës 4 janar 2024. Dhe nga dita e ankimimit (6 dhjetor 2023) kemi maksimum tre muaj për të marrë vendim.

Në rastin konkret do të thotë se deri më 6 mars 2024, Gjykata duhet të thotë nëse marrëveshja është legjitime apo jo”.


ORA NEWS

[Albo]

Pezullimi i marrëveshjes për emigrantët, Rama: Është e drejta e Gjykatës Kushtetuese



Vendimin e Gjykatës Kushtetuese për pezullimin e marrëveshjes së emigrantëve, kryeministri Edi Rama e konsideron një të drejtë kushtetuese.

“Është e drejta e Gjykatës Kushtetuese. Detyra e saj për të shqyrtuar një marrëveshje ndërkombëtare para ratifikimit. Nuk shoh asgjë që të lidhet me detyrat e mia”, tha kreu i qeverisë, i pyetur sot nga gazetarët, gjatë një konference për shtyp.

Koha Jone

[Albo]

Von Der Leyen, letër udhëheqësve të BE-së në përkrahje të marrëveshjes Shqipëri – Itali për migrantët



Presidentja e Komisionit Evropian Ursula von der Leyen shprehu mbështetjen për marrëveshjen përmes së cilës Shqipëria do të presë mijëra emigrantë të kapur në det dhe të transferuar atje nga autoritetet italiane, megjithëse Gjykata Kushtetuese shqiptare vendosi të marrë në shqyrtim çështjet ligjore të marrëveshjes duke e vonuar futjen në fuqi të saj.

Në një letër drejtuar udhëheqësve të BE-së, që filluan një takim të nivelit të lartë të enjten në Bruksel, zonja von der Leyen vlerësoi “nismat e rëndësishme” për kufizimin e migracionit nga disa prej 27 vendeve anëtare të bllokut, përfshirë “marrëveshjen operacionale midis Italisë dhe Shqipërisë”.

“Ky shërben si një shembull i të menduarit jashtë normave tradicionale, mbështetur në ndarjen e drejtë të përgjegjësive me vendet e treta në përputhje me detyrimet sipas BE-së dhe ligjit ndërkombëtar”, shkroi zonja von der Leyen, në një letër që përshkruan përparimin e bërë për ndalimin e hyrjes pa autorizim brenda bllokut evropian.

Sipas marrëveshjes pesëvjeçare që u nënshkrua muajin e kaluar, Shqipëria do të strehonte deri në 36,000 emigrantë për një vit, ose rreth 3,000 në muaj, të cilët përpiqen të hyjnë në Itali pa dokumentacionin e duhur, kryesisht në udhëtime të rrezikshme përmes detit.

Marrëveshja do të përfshinte njerëz që janë shpëtuar ose “kapur” nga marina italiane në ujërat ndërkombëtare. Ata emigrantë të kapur në ujërat territoriale të Italisë do të ruajnë të drejtën e tyre, sipas ligjit ndërkombëtar dhe të BE-së, për të aplikuar për azil në Itali dhe gjithashtu do të shqyrtohen kërkesat e tyre atje.

Shqipëria do t’i strehonte emigrantët në dy objekte, njëra në portin e Shëngjinit, ku do merren të dhënat personale dhe bëhet verifikimi i parë i migrantëve, dhe tjetra në Gjadër, ndërsa Italia do të përshpejtonte kërkesat e tyre për azil. Italia do të mbetet ligjërisht përgjegjëse për migrantët gjatë gjithë procesit. Roma do t’i mirëpriste ata nëse do t’u jepej mbrojtje ndërkombëtare ose do të organizonte kthimin mbrapsht nga Shqipëria nëse u refuzohet kërkesa.

Të mërkurën, Gjykata Kushtetuese e Shqipërisë pezulli të paktën përkohësish ratifikimin e marrëveshjes. Kryetarja e Gjykatës, Holta Zaçaj tha se një seancë publike do të mbahet më 18 janar për të përcaktuar nëse marrëveshja shkel kushtetutën e Shqipërisë.

Vendimi u mor pasi opozita shqiptare u ankua te Gjykata Kushtetuese, duke argumentuar se strehimi i migrantëve në këtë mënyrë do t’u mohonte atyre “çdo të drejtë që Kushtetuta shqiptare u ofron individëve” dhe do të shkelte ligjin ndërkombëtar.

Komisioneri për të drejtat e njeriut në Këshillin e Evropës, organ mbikëqyrës i të drejtave të njeriut që nuk është pjesë e BE-së ngriti gjithashtu shqetësime të enjten për marrëveshjen Itali-Shqipëri.

“Ndalimi jashtë-territorial i refugjatëve, azilkërkuesve dhe emigrantëve, siç parashikohet në memorandum, mund t’i privojë ata nga garancitë thelbësore”, thuhet në një raport, të përpiluar pas një vizite në qershor në Itali nga Komisionerja për të Drejtat e Njeriut, Dunja Mijatioviç.

Raporti vuri në dukje se marrëveshja “karakterizohet nga shumë paqartësi ligjore. Në praktikë, mungesa e sigurisë ligjore ka të ngjarë të dëmtojë garancitë thelbësore të të drejtave të njeriut dhe përgjegjësinë për shkeljet”.

Në letrën e saj, Presidentja e Komisionit Evropian von der Leyen vuri në dukje se komisioni ka dhënë 473 milionë euro për të ndihmuar në forcimin e kufijve të jashtëm të BE-së, veçanërisht në rritjen e mbikëqyrjes së kufirit tokësor, përfshirë pajisjet e monitorimit elektronik dhe sistemet e reja kompjuterike.

“Investime të ngjashme nevojiten për pajisjet e mbikëqyrjes kufitare për kufijtë detarë pasi mbikëqyrja ajrore para-kufitare është thelbësore për të parandaluar mbërritjet e parregullta dhe humbjet e jetëve në det”, shkroi ajo. Ajo vuri në dukje se komisioni është “i gatshëm të vazhdojë të sigurojë financim të qëndrueshëm për këto iniciativa të rëndësishme”.

Pasi mbi një milion emigrantë hynë në BE në vitin 2015, BE-ja arriti një marrëveshje me Turqinë, duke përfshirë miliarda euro ndihmë për refugjatët sirianë në territorin e saj, bisedime të shpejta për anëtarësim dhe stimuj për viza, për të bindur presidentin turk Rexhep Tajip Erdogan për të parandaluar njerëzit që të vazhdojnë rrugën për në Evropë.

Pavarësisht kostove dhe prishjes përfundimtare të marrëveshjes, ajo reduktoi me shpejtësi mbërritjet e emigrantëve nga Turqia. E inkurajuar nga rezultatet, BE-ja ka vazhduar të punojë në marrëveshje të ngjashme me vendet e tjera nga të cilat migrantët largohen ose kalojnë tranzit për të shkuar në Evropë.

“Agjencitë e BE-së kanë vazhduar të zgjerojnë përpjekjet e tyre në Afrikën e Veriut, duke ndërtuar marrëdhënie me Tunizinë, Egjiptin dhe Marokun”, tha zonja von der Leyen në letrën e saj.

Zonja Von der Leyen tha gjithashtu se komisioni ka vazhduar “të shumëfishojë dhe thellojë partneritetet tona të migracionit” gjatë vitit 2023, duke përfshirë Bangladeshin, Irakun, Nigerinë dhe Pakistanin.

VOA

[Albo]

Pezullimi i marrëveshjes së refugjatëve, reagon Meloni: E respektoj



Kryeministrja e Italisë, Giorgia Meloni thotë se respekton vendimin e Gjykatës Kushtetuese të Shqipërisë, që mori për shqyrtim paktin për strehimin e emigrantëve ilegalë në vendin tonë.

Meloni u shpreh në një prononcim për mediat, se vendimi i Gjykatës Kushtetuese të Shqipërisë nuk cënon paktin mes dy vendeve.

“Nuk mendoj se vendimi i Gjykatës Kushtetuese të Shqipërisë ndikon në paktin me Italinë, por ne nuk do të ndërhyjmë në vendimet e një organi të një vendi sovran”, tha kryeministrja Giorgia Meloni në një konferencë për shtyp në përfundim të Këshillit Evropian në Bruksel.


Syri

[Albo]

Marrëveshja me Italinë për emigrantët/ “L’espresso” zbardh raportin teknik: Ndërhyrjet për kampin do të kushtojnë 300 mln euro



Një dokument i pazbuluar që lidhet me marrëveshjen mes Italisë dhe Shqipërisë për emigrantët afrikanë është publikuar nga mediat italiane. Bëhet fjalë për raportin teknik të kampit të emigrantëve, i nënshkruar nga Biagio Mazzotta, kreu i Drejtorisë së Përgjithshme të Shtetit, që zbulon me detaje çfarë përmban marrëveshja e firmosur nga Rama dhe Meloni në Itali.

Protokolli i nënshkruar nga Italia dhe Shqipëria ka një vlerë prej 230 milionë eurosh. Për më tepër, janë edhe 75 milionë të tjera për eksportin dhe lidhjen e sistemit gjyqësor italian me Shqipërinë. Fatura totale shkon më shumë se 300 milionë euro.

Sipas dokumentit, e terë zona ku do të ngrihet kampi i refugjatëve nuk është e pajisur me kanalizim publik. Për kanalizimin e ujerave të zeza, është e nevojshme të ndërtohet një rezervuar me kapacitet të përshtatshëm për të zbrazur periodikisht me një mjet përpunimi ose është e nevojshme të ndërtohet një impiant për pastrimin e tyre.

Zona është e lidhur me rrjetin elektrik publik në tension të mesëm përmes kabllove ajrore. Në dokument theksohet se rastet e mungesës së energjisë elektrike janë të shpeshta, prandaj është e nevojshme të furnizohet zona me gjeneratorë për furnizimin me energji elektrike dhe funksionimin e vazhdueshëm të kompjuterëve dhe serverave.

Uji i pijshëm merret nga një depo me një pompë, që nuk është e mjaftueshme për të mbuluar të gjithë qendrën. Është e nevojshme të parashikohet ndërtimi i rezervuarëve për të siguruar ujin në kamp.

Zona në tërësi nuk është urbanizuar, prandaj është e nevojshme të ndërmerren hapa për largimin e dherave, prerjen e pemëve, shembjen e rrënojave ekzistuese, si dhe ndërtimi i rrugëve dhe infrastrukturës, për hyrjen në zonë dhe brenda saj. Po ashtu, sipas marrëveshjes, përdorimi i personelit të Ministrive të Brendshme, të Drejtësisë, e të Shëndetësisë në Shqipëri, përfshirë udhëtime, ushqim dhe strehim, kërkon fonde shtesë prej 57,7 milionë eurosh. Sipas gazetës italiane l’Espresso, 10 Qendrat e Përhershme të emigrantëve në territorin italian kanë kushtuar 52 milionë euro për katër vjet, ndërsa transformimi i Shëngjinit dhe veçanërisht Gjadrit do të kushtojë të paktën pesë herë më shumë për pesë vitet e ardhshme.

Gazeta L’Espresso paralajmëron se do të ketë një shërbim të dedikuar tërësisht për marrëveshjen me Shqipërinë dhe çdo ditë do të publikojë ato që i cilëson si anët e errëta të paktit Rama-Meloni.

Video

Balkanweb

[Albo]

‘Italianët pyesin se çfarë përfiton Shqipëria’/ Zhulali: Teoria e Ramës për refugjatët e pabesueshme

E ftuar në Task Force në SYRI TV me Sonila Meçon, ekspertja e marrëdhënieve ndërkombëtare, Ilda Zhulali ka folur për rrëzimin e paktit Rama-Meloni për refugjatët, nga ndërkombëtarët.

Zhulali bëri një paralelizëm ndërmjet procedurës së ndjekur nga parlamenti italian dhe atij shqiptarë në lidhje me këtë marrëveshje problematike, duke theksuar se në parlamentin shqiptar, në komisionin e jashtëm nuk kishte asnjë pyetje, nuk kishte as kureshtje, as dyshime asgjë.

Zhulali: Shteti italian edhe pse është ai që ka nevojë për të zgjidhur problemin e emigrantëve, edhe pse qeveria italiane është ajo që është e interesuar që kjo marrëveshje të kalojë sa më shpejtë, ndoshta pa zhurmë, ndoshta pa vëmendjen e duhur, megjithatë është një shtet serioz që ndjek të gjitha procedurat e duhura dhe i kushton vëmendje të gjithë zërave që vijnë për ta skanuar këtë marrëveshje, nëse ajo qëndron në të gjitha termat dhe aspektet e saj, qoftë politikë, ligjor, ekonomik apo nqs është i zbatueshëm ky protokoll dhe a do të prodhojë një zgjidhje të qëndrueshme për italinë, a do ta zgjidhë problemin e emigracionit dhe a do të mund të përbënte një model për vendet e tjera europiane.

Më vjen mirë që shikoj këtë seancë kaq serioze në parlamentin italian dhe do të kishte qënë mirë që e njëjta seancë të ndodhte në Shqipëri, veçanërisht për faktin se ne do të ishim shteti pritës i këtyre refugjatëve.

Të gjithë gazetarët italinë që kanë ardhur kanë treguar vëmendje ndaj kësaj marrëveshje dhe kanë bërë një pyetje, çfarë përfiton Shqipëria nga kjo marrëveshje? Pse po e pranon Shqipëria këtë marrëveshje? Dhe askush nuk është bindur nga teoria e kryeministrit Edi Rama se kjo bëhet se refugjatët shqiptarë gjetën mikpritjen në Itali por ata kërkojnë të dijnë çfarë vallë e shtyn Shqipërinë që ta pranojë këtë marrëveshje sepse ajo është problematike.

Ndërsa në parlamentin shqiptar, në komisionin e jashtëm nuk kishte asnjë pyetje, nuk kishte as kureshtje, as dyshime asgjë. Pati një seancë që u zhvillua online madje një nga deputetët po bënte shëtitje dhe bënte sikur merrte pjesë në komision, të tjerët e morën me lehtësi. Por nuk pati asnjë senacë serioze që duhet të binte ata në radhë të parë se kanë përgjegjësi politike ndaj qytetarëve shqiptarë që ata përfaqësojnë.

Këtë procedurë normale që duhet të bënte çdo shtet serioz nuk e pamë në parlamentin shqiptar por e pamë në parlamentin italinë.

Video


Syri