Celulari

[sirena_adria]

Në 3 Prill 1973 u bë telefonata e parë me celular


50 vjet nga telefonata e parë me celular

Telefonata e parë nga një cellular u bë më 3 prill 1973, nga një telefon DynaTac Motorola në madhësinë e një kutie këpucësh në qytetin e Nju Jorkut. Protagonist i këtij momenti historik është inxhinieri amerikan Martin Cooper.

“Ne në Motorola e kemi bërë këtë, telefonia celulare është një realitet,” thotë Cooper, në thirrjen e parë “wireless” të bërë ndaj rivalit të tij të drejtpërdrejtë, studiuesit të Bell Labs, Joel Engel.

Por vetëm shumë vite pas asaj telefonate të parë, eksperimenti arrin të ketë një audiencë më të gjerë falë caktimit të frekuencave të para dhe më pas marketingut të celularëve të parë.

Pasardhësi i prototipit të përdorur nga Martin Cooper është DynaTac 8000X, celulari i parë portativ që doli në shitje më 6 mars 1983, duke hapur kështu një epokë të re në sektorin e telekomunikacionit dyzet vjet më parë por edhe në jetën tonë.

Telefoni që ju lejonte të bënit 30 minuta telefonata kishte një çmim bazë prej 3 995 dollarë, ishte i njohur në industri si “tulla” dhe i dukshëm në shumë skena të filmit Wall Street të vitit 1987 me Michael Douglas.

Martin Cooper, i lindur në 1928 , nuk e ka humbur dëshirën për t’u përfshirë në teknologji: inxhinieri 94-vjeçar vazhdon të jetë ‘i lidhur’ me profilin e tij në Twitter @MartyMobile dhe publikon intervista.

Së fundmi ai shprehu shqetësime për varësinë e telefonit dhe efektet e pajisjeve te fëmijët.


/ATSh/ANSA

https://www.gazetaexpress.com/50-vje...re-me-celular/

[sirena_adria]

Historia e telefonit celular dhe rrëfimi i njeriut që e shpiku 50 vjet më parë

Martin Cooper bëri histori duke zhvilluar telefonin e parë celular dhe gjithashtu duke bërë thirrjen e parë.

Por ai ndjen se bota është bërë shumë e fiksuar pas shpikjes së tij.

Problemi me telefonat celularë është se njerëzit i shikojnë shumë. Të paktën kështu mendon njeriu që i shpiku 50 vjet më parë, përcjell Telegrafi.

Martin Cooper, një inxhinier amerikan i quajtur “Babai i celularit”, thotë se pajisja e vogël që të gjithë kemi në xhepa ka një potencial pothuajse të pakufishëm dhe një ditë mund të ndihmojë edhe në mposhtjen e sëmundjeve.

Por tani, vlerëson ai, mund të jemi “paksa tepër të fiksuar”.

“Unë jam i tmerruar kur shoh dikë që kalon rrugën dhe shikon celularin…”, ka thënë 94-vjeçari për AFP nga zyra e tij në Del Mar, Kaliforni.

“Por pasi disa njerëz të goditen nga ndonjë makinë, ata do ta kuptojnë”, ka thënë ai me shaka.

Cooper mban një Apple Watch dhe përdor një iPhone, duke “lundruar” në mënyrë intuitive midis emailit të tij, fotove, YouTube dhe kontrolleve për aparatin e tij të dëgjimit.

Ai ka në dorë modelin më të fundit sa herë që përditësohet dhe i bën një test të plotë.

Por, rrëfen ai, me disa milionë aplikacione të disponueshme, të gjitha mund të “testohen jo mjaftueshëm”.

“Unë kurrë, kurrë nuk do ta kuptoj se si ta përdor celularin ashtu siç bëjnë nipërit dhe mbesat e mia”, pranon ai.

Zhvillimi i shpejtë

iPhone i Cooper – të cilin ai thotë se i pëlqen ta përdorë më së shumti për të folur me njerëzit – është sigurisht një rrugë shumë e gjatë që nga “tulla” e rëndë që ai përdori për të bërë thirrjen e parë me celular më 3 prill të vitit 1973.

Në atë kohë ai punonte për Motorola, duke udhëhequr një ekip projektuesish dhe inxhinierësh që ishin të angazhuar për të krijuar teknologjinë e parë të lëvizshme.

Kompania kishte investuar miliona dollarë në projekt, duke shpresuar të mposhtte Bell System, një gjigant që dominoi telekomin amerikan për më shumë se një shekull që nga fillimi i tij në 1877.

Inxhinierët e Bell kishin hedhur idenë e një sistemi telefoni celular menjëherë pas Luftës së Dytë Botërore dhe nga fundi i viteve 1960 e kishin çuar deri në vendosjen e telefonave në makina – pjesërisht për shkak të baterisë së madhe që u nevojitej.

Por për Cooper-in, kjo nuk përfaqësonte “lëvizshmëri të vërtetë”.

Në fund të vitit 1972, ai vendosi se donte një pajisje që mund ta përdorni kudo.

Kështu, me të gjitha burimet e Motorola-s në dispozicion të tij, ai mblodhi së bashku ekspertë për gjysmëpërçuesit, transistorët, filtrat dhe antenat, të cilët punuan pandërprerë për tre muaj, përcjell Telegrafi.

Dhe deri në fund të marsit, ata e kishin arritur atë, duke zbuluar telefonin DynaTAC – Dynamic Adaptive Total Area Coverage.

“Ky telefon peshonte mbi një kilogram – dhe kishte një jetëgjatësi të baterisë prej afërsisht 25 minuta bisede”, kujton ai.

“… Ky telefon ishte aq i rëndë sa nuk mund ta mbanit lart për 25 minuta”.

Megjithatë, ajo telefonatë e parë nuk duhej patjetër të zgjaste shumë. Thjesht duhej të funksiononte.

Dhe kush duhej të telefonohej përveçse rivalit të tij?

“Kështu që isha duke qëndruar në Sixth Avenue (në Nju Jork)… Dhe më ra në mendje se duhej të telefonoja homologun tim në Bell System… Dr Joel Engel”.

“Dhe unë thashë, ‘Joel, ky është Martin Cooper… Unë po flas me ju në një celular të dorës. Por një celular i vërtetë, personal, i lëvizshëm, i dorës’”.

“Kishte heshtje në anën tjetër të linjës. Unë mendoj se ai po shtrëngonte dhëmbët”.

Si u zhvillua më tej

Celularët “me përmasa tulle” që qëndrojnë në të gjithë xhepat tanë sot, telefonat celularë janë ndjekur nga një gjysmë shekulli inovacioni.

1973: Dalja në treg

Pas telefonatës historike të Cooper, duheshin edhe 10 vjet të tjera që celulari i parë të tregtohej.

Në vitin 1983, Motorola fillon të shesë DynaTAC 8000X në Shtetet e Bashkuara për 3,995 dollarë.

Me një nofkë “tulla”, ai peshonte vetëm një kilogram dhe ishte me një gjatësi 33 centimetra.

1992: ‘Gëzuar Krishtlindjet’

Më 3 dhjetor të vitit 1992, punonjësi i Vodafone, Richard Jarvis merr mesazhin e parë me tekst.

Kompjuteri i tij i uron “Gëzuar Krishtlindjet”.

Mesazhi një ditë do të shitej në ankand në formën e një NFT në 2021 për 150,000 dollarë.

1997: Finn-ovation

Marka finlandeze Nokia fillon një varg inovacionesh që shtyjnë kufijtë e celularit.

Në vitin 1997 modeli i tij 6110 prezantoi lojërat celulare te masat me “Snake”.

Dy vjet më vonë, 7110 është telefoni i parë që përdori rrjetet pa tel për shfletim interneti.

Në 2003, Nokia lanson modelin e saj të përballueshëm, të fuqishëm 1100, duke synuar vendet në zhvillim.

Me 250 milionë njësi, ai ishte bërë telefoni më i shitur në histori.

2001: 3G në Japoni

Në vitin 2001, Japonia ishte vendi i parë që përfitoi nga një rrjet celular 3G, duke lejuar qasje në internet me shpejtësi të lartë.

Ai erdhi pas risive të tjera japoneze, duke përfshirë një telefon me aftësi të telefonatave me video, Kyocera VP-210 në 1999 dhe një vit më vonë Sharp SH04, i pari me një kamerë të pasme të integruar.

2007: iPhone i parë

“Sot, Apple do të rizbulojë telefonin”, tha Steve Jobs teksa prezantoi iPhone para një turme në vitin 2007.

Ai premtoi një iPod, një telefon dhe një “komunikues interneti” të gjitha në një pajisje, e cila përfundimisht shitet nga 499 deri në 599 dollarë.

App Store u prezantua në vitin 2008.

Në të njëjtin vit, HTC Dream është smartfoni i parë i lëshuar me sistemin operativ Android të Google.

2009: Messenger-i

WhatsApp nis në vitin 2009 dhe ndiqet shpejt nga shumë aplikacione të tjera të mesazheve – Viber, WeChat, Telegram, Signal.

Këto aplikacione, të cilat përdorin internetin, u bënë më të njohura se SMS në vitin 2012.

Stokholmi është qyteti i parë që u ofroi përdoruesve mbulim 4G me shpejtësi shumë të lartë në vitin 2009.

2011: ‘Emoji’

Siri mbërrin në vitin 2011, duke i lejuar përdoruesit e iPhone 4S të Apple të dërgojnë mesazhe, të caktojnë takime, të bëjnë telefonata apo edhe të kërkojnë në internet thjesht duke “pyetur me zë” telefonin tuaj.

Google dhe Amazon zhvillojnë asistentë zanorë konkurrues në vitet pas.

Në të njëjtin vit, “emoji-t” pushtojnë planetin kur fytyrat e vogla, të skicuara në vitin 1999 nga Shigetaka Kurita, integrohen në bibliotekën e personazheve të iPhone.

2019: 5G, celularët e palosshëm

Më 5 prill të vitit 2019, Koreja e Jugut bëhet vendi i parë i mbuluar nga 5G me premtimin e navigimit edhe më të shpejtë.

Në të njëjtin vit, firma koreano-jugore Samsung bëhet nga prodhuesit e parë të mëdhenj që lëshojnë smartfonë me ekran të palosshëm.


/ Telegrafi /

https://telegrafi.com/historia-e-tel...-50-vjet-pare/

[sirena_adria]

MBRONI VETEN!

Pesë vendet ku nuk duhet ta lini kurrë celularin


Në ditët e sotme është shumë e vështirë të gjesh një person që nuk ka celular. Ne jemi të varur nga këto pajisje të cilat tani nuk luajnë vetëm rolin e telefonit, por edhe kalendarin dhe axhendën dhe radion dhe videolojën dhe lista nuk mund të përfundojë kurrë. Nuk shkojmë askund pa to dhe nuk ndahemi as në tualet.

Megjithatë, prekja ose ruajtja e celularit tonë në vende të caktuara mund të bëhet e rrezikshme për shëndetin tonë. Shumë studime kanë lidhur rrezatimin e celularit me shfaqjen e kancerit të trurit, tumoreve dhe problemeve riprodhuese.

Pavarësisht gjithë kësaj, vështirë se do të mund ta lëmë mënjanë celularin. Megjithatë, ne mund të mos e lëmë atë në vende të caktuara për të mbrojtur veten sa më shumë që të jetë e mundur.

Cilat janë ato?

Në shtrat ose nën jastëk

Të flesh me celular është një ide e keqe për disa arsye. Njoftimet nuk ndalojnë natën. Drita e ekranit mund të na zgjojë dhe të çojë në probleme me gjumin në planin afatgjatë. Ekspozimi i vazhdueshëm ndaj dritës blu të ekranit ndikon në prodhimin e melatoninës, hormonit të gjumit, i cili është shumë i rëndësishëm për pushimin tonë. Përveç kësaj ekspozimi ndaj fushave elektromagnetike të gjeneruara nga celularët mund të shkaktojë dhimbje koke, ndërkohë që nuk janë të pakta rastet e shpërthimeve që kanë ndodhur në mbarë botën për shkak të temperaturave të rritura që zhvillohen kur pajisjet mbulohen për një kohë të gjatë nën pëlhura.

Në xhep

Lëvizja më e zakonshme që bëjmë të gjithë. E vendosim pajisjen celulare në xhepin e pantallonave dhe vazhdojmë. Besojmë se në këtë mënyrë nuk do të humbasim asnjë njoftim apo mesazh. Megjithatë, sado logjike që tingëllon, kjo lëvizje bën më shumë dëm sesa dobi. Rrezatimi i emetuar nga një celular kur është në xhepin e pantallonave rritet shumë në krahasim me atë kur është në çantë. Sipas ekspertëve, rrezatimi i celularit mund të ndikojë në strukturën e ADN-së, të shkaktojë probleme të fertilitetit ose të kontribuojë në zhvillimin e tumoreve. Gjithashtu, sipas hulumtimeve, mbajtja e celularit afër kofshëve dobëson kockat e ijeve.

Në tualet

Nëse e keni zakon të merrni celularin me vete në tualet ose të luani muzikë ndërsa bëni banjë, më mirë harroni. Bakteret në sipërfaqe, sado mirë t’i pastrojmë, “ngjiten” në pajisje dhe më pas kalojnë në duart, fytyrën dhe rrobat tona. Ekspertët theksojnë se bakteret dhe mikrobet që rriten në banjë pas përdorimit të tij mbeten në hapësirë ​​për një kohë të gjatë, në mënyrë që të ngjiten lehtësisht në sipërfaqet e tjera.

Në vende shumë të ftohta ose shumë të nxehta

Nëse temperaturat në mjedis janë shumë të larta ose shumë të ulëta, është më mirë të mos e merrni celularin me vete ose ta mbani në çantë ose kuti. Ndryshimet e temperaturave janë të rrezikshme për pajisjet elektronike. Tkurrja dhe zgjerimi i shkaktuar mund të çojë në probleme në funksionet e celularit.

Në prizë

Jo, lënia e celularit me orë të tëra në karikues nuk do të dëmtojë shëndetin tuaj aq sa xhepi, celulari dhe mjedisi. Është më mirë të mos e lini celularin tuaj të karikuar gjatë natës ose për shumë orë. Kjo mund të zvogëlojë jetëgjatësinë e baterisë së telefonit dhe performancën e baterisë. Kontribuon gjithashtu në rritjen e konsumit të energjisë dhe rrjedhimisht në faturën e energjisë elektrike.


Konica.al

https://konica.al/2023/08/pese-vende...rre-celularin/

[ATMAN]

Kur është fjala për vendet ku nuk duhet ta lini kurrë celularin, këto vendet përfshijnë situata ose ambiente ku përdorimi i celularit mund të shkaktojë ndërhyrje, rrezikshëm ose të papërshtatshëm. Disa prej këtyre vendeve janë:

1. Spitale: Përdorimi i celularit në ambiente spitalore mund të shkaktojë ndërhyrje në pajisjet mjekësore dhe të ndikojë në shëndetin e pacientëve. Përveç kësaj, rreziqet e higjienës dhe privatësisë mund të jenë të pranishme. Prandaj, është e rëndësishme të ndiqni politikat e spitalit dhe të mos përdorni celularin në këto ambiente.

1. Avionë: Përdorimi i celularit në avionë është e ndaluar gjatë fluturimeve. Kjo ndalim është për të shmangur ndërhyrjen me pajisjet e komunikimit të avionit dhe për të siguruar sigurinë e fluturimit. Kështu që, celulari duhet të fiket ose të bëhet në modalitetin e fluturimit para se avioni të nisë fluturimin.

1. Kinema dhe teatro: Në kinema dhe teatro, përdorimi i celularit mund të shkaktojë shqetësim dhe ndërhyrje për të tjerët që janë të pranishëm në ambient dhe po përpiqen të shijojnë përvojën e tyre. Është e rëndësishme të respektoni rregullat e vendosura nga vendi dhe të fikni celularin ose ta mbani në modalitetin e fluturimit gjatë këtyre aktiviteteve.

1. Salla e mbledhjeve dhe ambiente pune: Në situata kur është e nevojshme të jeni të përqendruar dhe të keni respekt për të tjerët, është e mirë të mos përdorni celularin. Kjo përfshin sallat e mbledhjeve, takimet zyrtare dhe ambiente pune ku përdorimi i celularit mund të shkaktojë ndërprerje dhe të pengojë komunikimin efektiv.

1. Kishat dhe tempujt: Në ambiente të shenjta, përdorimi i celularit mund të shkaktojë shqetësim dhe mospërfillje të adhuruesve të tjerë. Është e rëndësishme të ruani respektin dhe të kufizoni përdorimin e celularit në këto vende.

Kujdesi dhe respektimi i rregullave dhe politikave të vendit janë thelbësore kur është fjala për përdorimin e celularit në ambiente të caktuara. Sigurohuni që të kuptoni politikat e vendit dhe të ndiqni udhëzimet e tyre për të parandaluar ndërhyrjen, rrezikun ose ndonjë situatë të papërshtatshme.

Përdorimi i celularit është i ndaluar në disa vende dhe situata të caktuara për arsye të sigurisë, privatësisë, dhe rregullave të vendosura. Këtu janë disa vende të tjera ku përdorimi i celularit është i kufizuar ose i ndaluar:

1. Bankat: Shumë banka kanë politika të ndryshme lidhur me përdorimin e celularit në brendësi. Në disa raste, përdorimi i celularit është i ndaluar në zonat e kasave ose zonat ku kryhen transaksione financiare për të ruajtur sigurinë dhe privatësinë e klientëve.

1. Shkollat dhe universitetet: Shumica e shkollave dhe universiteteve kanë politika që kufizojnë ose ndalojnë përdorimin e celularit gjatë orarit shkollor. Kjo bëhet për të promovuar përqendrimin në mësim dhe për të parandaluar shpërdorimin e celularit në kohën e mësimit.

1. Bujqësia dhe fermat: Në disa fermave dhe zonave bujqësore, përdorimi i celularit është i ndaluar për shkak të rrezikut të ndezjes së zjarrit. Celularët mund të shkaktojnë shkëndija dhe ndezje në prezencën e materialeve të thara ose të djegshme.

1. Zonat e rrezikshme: Në zonat ku ekziston rreziku i shpërthimit, ndezjes ose interferencës elektromagnetike, përdorimi i celularit mund të jetë i ndaluar. Këto zonat përfshijnë stacionet e karburantit, zonat e punës me materiale të rrezikshme dhe zona ku rrezikohet siguria e personave.

1. Transporti publik: Në disa vende, përdorimi i celularit është i ndaluar në transportin publik, si trenat, autobusët, dhe tramvajet. Kjo bëhet për të ruajtur qetësinë dhe komoditetin e pasagjerëve dhe për të shmangur ndërhyrjet e mundshme me pajisjet e transportit.

Është e rëndësishme të respektoni rregullat dhe politikat e vendosura në çdo vend ose situatë për përdorimin e celularit. Kështu do të siguroni sigurinë, qetësinë dhe respektimin e të t tjerëve që janë të pranishëm në këto ambiente.

[sirena_adria]

I buzëqeshim “vetëm” celularit

Kur në të kaluarën hipnim në autobus ose në metro, ishte e zakonshme të shihnim pasagjerë të zhytur në leximin e një gazete, pa i kushtuar aspak vëmendje kujt po udhëtonte krah tyre. Ishte megjithatë një imazh sigurues, pasi të krijonte përshtypjen e shkëputjes nga të gjithë, por në të njëjtën kohë interesimi i tyre për faktet e ditës i afronte me ty. Ishin pjesë e botës sonë, nga e cila nuk donin të hiqnin dorë në asnjë mënyrë. Ata sinjalizonin praninë e tyre, ndonëse pa komentuar ose pa u përpjekur të nisnin një bisedë me personin në ulësen ngjitur.

Po sot? Peizazhi është i ndryshëm, ndërsa je ulur në autobus, apo i mbështetur pas një parmaku, ti je vazhdimisht duke “luftuar” me celularin, duke kërkuar kuturu, dërguar dhe lexuar mesazhe që vijnë papushim. E gjithë kjo ndodh ndërsa autobusi frenon, rrit shpejtësinë ose futet në një kthesë, duke vënë kështu në provë të fortë ekuilibrin e atyre që merren me celularin. Imazhi i një djali që sfidon vazhdimisht ekuilibrin e vet, në mënyrë që të komunikojë me vajzën ose miqtë do ta kishte bërë të lumtur sociologun kanadez Marshall McLuhan, teoricienin e fshatit global, në të cilin të gjithë janë zhytur në një rrjet komunikimi, një rrjetë e përsosur merimange, që na mbështjell të tërëve.

Dhe vajza ose djali, të zhytur plotësisht në celularin e tyre, injorojnë atë që po ndodh përreth, mezi ngrejnë kokën për të parë stacionet e autobusëve, pikërisht sepse ata jetojnë në një botë tjetër, e cila madje sfidon ligjet e gravitetit që do t’i rikthenin në tokë. Duke parë fytyrat e tyre, kupton se janë shumë të kënaqur, ata buzëqeshin me mesazhet, apo edhe qeshin zhurmshëm, duke mos e vrarë mendjen për praninë e pasagjerëve të tjerë. Është e vërtetë që jetojmë në shoqërinë e emocioneve, emocionet ua komunikojmë të tjerëve, para se t’ua kuptojmë edhe personalisht domethënien.

Duke ndenjur afër një vajze që buzëqesh në autobus, apo një djali që qesh në përgjigje të një mesazhi, përjetojmë ndjenja të përziera, ndjehemi si udhëtarë të detyruar të dëshmojmë shkëmbime intime, kuptimin e të cilave nuk e rrokim, por në të njëjtën kohë pyesim veten se çfarë i bën ata të buzëqeshin dhe kush është në anën tjetër.

Ndonjëherë, një pyetje absurde na lind: mbase nuk ka njeri me të cilin po komunikojnë, a mos është thjesht një trillim për të mos u ndjerë vetëm? Ndoshta për këtë jemi të ndikuar nga filmi amerikan “Ajo”, i disa viteve më parë, fitues i çmimit të çmimit Oscar me regjisor Spike Jonze, në të cilin një shkrues letrash dashurie, Theodore, njeri i ndjeshëm dhe i vetmuar, vendos të ketë një marrëdhënie romantike me Samantën, sistemin operativ të kompjuterit të tij, që i përgjigjet me një zë femre, tejet magjepsës.

Për fat të mirë, zilja e celularit na bën të kuptojmë se ekziston një bashkëbiseduese reale në anën tjetër, djali nuk jeton në një botë që reflektohet vetëm në veten e tij. Por edhe pse nuk jeton në një botë të tillë, ekziston rreziku i shmangies së shkëmbimeve me të tjerët, sepse këto shkëmbime të vendosin në situata të papritura, ndonjëherë të vështira dhe konfliktuale që mund të krijojnë ankth dhe të vënë në provë identitetin personal dhe sigurinë. Përballë këtyre rreziqeve, smartphone bëhet një mik më i sigurt, pothuajse një zgjatim i vetvetes, vazhdimisht i pranishëm, gjë që na bën të kapërcejmë kufijtë e hapësirës dhe kohës. Edhe në momentet e zbrazëtisë ose mërzitjes ai mbush jetën tonë, përmes ekranit të tij lidhemi me të tjerët, futemi në faqet pas të cilave jemi shumë të apasionuar, luajmë.

Në këtë mënyrë ndërtohet një univers narcisist, i shkëputur nga ligjet e shkëmbimeve me të tjerët në të cilin njeriu mund të jetojë kollaj pa bërë sakrifica, pa patur nevojë të presë për kohën e përditshmërisë. Të mos harrojmë se ndërsa biseda ka kohërat dhe rregullat e saj, si dhe vështirësitë për të kuptuar dhe për t’u kuptuar, këtu gjithçka është nën flamurin e menjëhershmërisë dhe shpejtësisë, në të cilën mesazhet thjeshtësohen në mënyrë të pashmangshme. Dhe konteksti i shkëmbimeve zvogëlohet pasi mesazhet që nuk përfshijnë pauza dhe reflektime shumohen, gjithçka reduktohet në një gjuhë që është e gjymtuar dhe e deformuar. Kjo është arsyeja pse 35% e të rinjve që janë përballur me pjekurinë, nuk janë në gjendje të kuptojnë një tekst me kompleksitet mesatar.

Psikologia amerikane Sherry Turkle e cila jep mësim në MIT të Bostonit, është përpjekur vitet e fundit të studiojë evolucionin e strategjive mendore. Në librin e sa “Së bashku, por vetëm” tregon se si jetohet në botën e sotme teknologjike, kur jemi në shtëpi vazhdojmë të dërgojmë mesazhe dhe emaile, edhe kur jemi ulur në tryezë me familjen, por ndodh edhe gjatë takimeve të punës dhe në klasë. Ne futemi në Facebook ose blejmë produktin më të fundit në internet. Siç shkruan Sherry Turkle, ne vazhdimisht jetojmë në një regjim të dyfishtë: flasim, përqafohemi, puthemi me një person tjetër, por truri ynë është sintonizuar diku tjetër, me zilen e telefonit kur vjen një mesazh. Ndërsa e dimë se sa kjo pengon jetën tonë mendore, por vazhdojmë ta bëjmë sepse ndiejmë një vetëkënaqësi të caktuar, e ila madje fillon që në muajt e parë të jetës. Në fakt, nëse i tregoni një fëmije 10 muajsh një lodër apo një ekran smartphone, ai preferon këtë të fundit!

Nga Masimo Amaniti

Psikanalist dhe Profesor në Universitetin “La Sapienza”


Ekonomia Online

https://ekonomiaonline.com/i-buzeqes...tem-celularit/