Historiku i Tiranes

[INDRITI]

1-Mbresa prej udhetarev, studjuesve dhe shkrimtareve te huaj dhe vendas mbi Tiranen.



Te flasesh per Tiranen – qytetin, fushat rreth tij, popullsine, arkitekturen e banesave, e cdo gje qe ka te beje me te – nuk eshte edhe aq e lehte.

Gjeja e pare qe te vjene nder mend eshte se po flet per nje qytet te themeluar ne shekullin e XVII-te dhe qe u shpall kryeqytet vetem ne shekullin e XX-te. A nuk eshte ky paradoks? Tirana nje qytet I shekullit te XVII-te te shpallet kryeqytet, kur shume qytete te tjera si Apollonia, Durresi, Shkodra, Korca, Kruja, jane me te lashte se ai dhe I perkasin epokes para kristjane. E megjithate kjo nuk eshte forte e cuditshme se e tere historia e popullit shqiptar eshte e mbushur me paradokse.

Disa nga udhetaret, studjuesit, tregtaret, politikanet, konsujt qe e kane pare Tiranen, qe kane shkelur tokat rreth saj, qe kane prekur banesat e ketij qyteti, qe kane jetuar me ate popullsi, e qe kane qene mysafire te sofres tiranase, na kane lene ne kujtimet e tyre.

Une nuk isha I afte qe te shprehesha me mire se ata, prandaj ne vend te hyrjes se kesaj eseje, vendosa fjalet dhe kujtimet e tyre, te lena per kete qytet. Ja c’thone ata:



· “Rruga per ne Tirane eshte e karrocueshme dhe e mire. Kjo eshte e vetmja rruge e mire qe kam pare qysh kur kalova ne token turke disa muaj me pare……

Tirana (12.000 banore), duke patur nje rruge te mire per ne port, po shkon drejt lulezimit. Pazari ishte plote e perplote me katundare me kostume te ndryshme nga ata te Elbasanit. Tirana eshte themeluar me (rreth) 1600 nga nje bej I pasur, I cili ia vuri emrin ashtu per te perkujtuar nje ngadhenjim turk ne Teheran te Persise. Bejleret e sotem te Tiranes, Toptanasit, te cilet e quajne veten pasardhes te Topiajve te vjeter, jane shume te njohur…..”



EDITH DURHAM:”Brenga e ballkanasve” fq 318-319



·“Tirana dhe fushat e saj me ben nje pershtypje shume te kendshme…..

Gjeja qe me habiti me shume qe qyteti, ne te cilin une pandehja se do te gjeja nje cerdhe te erret dhe te ndyre, porse e gjeta te paster, te bukur e te shtrire mbi nje fushe ujeshumte plot me kopshte dhe peme….Nder te gjitha rruget e qytetit ecnin ca vija te vogla uji qe lajne dhe pastrojne cdo ndyresire. Xhamite e pikturuara me ngjyra te ndryshme, te ndertuara ne nje stil te bukur dhe te rrethuara me plepa dhe selvi, kulla rokoko e hijshme e sahatit, te gjitha keto – me levizjen e gjalle te popullit qe ne dite te caktuara mbush tregun, duke pershkruar me qerre te shumta te terhequra prej buajsh – bashkohen ne nje pamje origjinale qe s’e kam pare askund tjeter ne Shqiperi….”

THEODOR IPPEN:”Shqiperia e vjeter” fq 170



“Ne me pake se tridhjetepese kilometra prej Durresit, arrijme ne kryeqytetin e shqiperise, ne Tirane, ku ndodhet nje nga mjediset unikale qe mund te gjenden, nga bukuria natyrore. Nje shoqerim I mendimeve ketu, mund te kujtoje shatervanin e Trevit ne Rome… Duket sikur natyra e ka zgjedhur Tiranen per nje paraqitje te te gjithe tipareve te maleve, qe e rrethojne gjithandej qytetin. Keni aty edhe shkembin e cveshur, edhe kodrat e pyllezuara, majat me debore dhe cdo gje qe mund te perftoje perfytyrimi, me ngjyra dhe forma”



FAIK KONICA:”Vepra” fq 368


H. Hekar, konsulli I Frances ne Shkoder, I terhequr nga disa ane te jashtme, me 1858 shkruante se:”Tri ore nga Kruja ne mes te nje fushe te punuar ne menyre te shkelqyeshme, ne te cilen ndodhen ekonomi te shumta dhe te pasura bujqesore, eshte Tirana. Hyrja e Tiranes kur vjen nga Shkodra, eshte e kendshme; djathtas dhe majtas jane dy xhami te bukura te mbuluara me piktura te shkelqyera; pak me larte, nje kulle katrore ne te cilen eshte nje sahat. Rruget e saj te gjera nga cdo ane kane rrekera uji te rrjedhshme qe sjellin freski ….Nga te gjitha qytetet e Shqiperise, Tirana eshte ai qe ka me teper nje karakter oriental, gje e lehte (kjo) per t’u kuptuar kur dihet se me gjithe emrin e saj I cili ben te besosh per nje origjine te lashte – ky qytet, po t’I besosh tradites (se vendit) qe themeluar para rreth 250-vjeteve”



ZIJA SHKODRA:”Qytetet shqiptare…” fq 375



·Studiuesi italian B.Pelegrini duke folur per qytetet shqiptare me 1905, e konsideronte Tiranen si nje qender agrarozejtare me “banesa te mira”.



ZIJA SHKODRA: Po aty . fq 375



·Myderizi shkruan:”Mirpo, nji gojedhane e vjeter e ruejtun edhe sot ne Bende, Malesi e Tiranes, tregon se ne fushe ku asht ngrefe qyteti I ri, andej pak ma poshte nga asht Kroi I Shengjines, ka qen dikur nje qytet I madh I quejtun Tirane ne te cilin Skenderbeu e kishte zakon te haje dreken, gjithe sa here I takonte te shkoje prej Kruje ne Petrele e viceversa”

O. MYDERIZI:”Tirana 1604-1937” fq 28

S.JASA dhe XH.MACI:”Tirana” doreshkrim fq 50

“Tirana eshte nje qytet, qender nenprefekture, ne prefekturen e Durresit te provinces se Shkodres, ne Shqiperi…Ka 17.000 fryme. Eshte nje qytet I bukur dhe terheqes, buze nje fushe te bukur e shume prodhuese, me rruge te gjera dhe te sheshta, me ujera rrjedhese dhe me nje pazar e treg te madh e te frekuentuar”



SAMI FRASHERI:”Shqiperia dhe shqiptaret” fq 183

[INDRITI]

TIRANA NE SHEKULLIN XIX DHE NE FILLIM TE SHKULLIT XX

“Nga kronikat e udhetarit Evlija Celebi ne vitin 1662, kuptojme se Tirana po zhvillohej me shpejtesi. Pevec asaj pak popullsie qe ndodhej aty, qyteti filloi te popullohej nga banore perreth, dhe me vone, me te ardhur nga Kruja. Kjo ndodhi sepse qyteti shtrihej ne nje fushe te begate dhe ne nje pozite shume te favorshme gjeografike.

Per rreth 180-vjete, Tirana do te sundohej nga pasardhesit e familjes se themeluesit, me I shquari nder te cilet qe Ibrahim Pasha (nipi I Sulejman Pashes), I cili sundoi per disa dhjetvjecare gjate shekullit XVIII.[1]”

Tokat pjellore, pozita e favorshme gjeografike, klima e mire, shtimi I popullsise ne menyre te ndjeshme, ben qe sunduesit perreth Fushe-Tiranes ta shihnin me lakmi kete qytet te ri dhe te mendonin se gjeja me e mire per ta ishte ta shtinin ne doren e tyre qytetin dhe rrethinat. “Qyteti I ri qe rritej e zbukurohej cdo dite, terhoqi vemendjen e Kapllan Pashes se Krujes, Bushatllive te Shkodres dhe Ali pashe Tepelenes, sepse ndodhej ne kufi te pashalleqeve te medha. Keshtu, Tirana do te behej shkak lufte per 60 vjete, duke filluar nga mesi I gjysmes se dyte te shekullit XVIII.[2] ”

Keshtu me njera tjetren rivalizuan dy familjet e medha, ajo e Bargjineve dhe ajo e Toptaneve.



Pas vdekjes se Ahmet bej Bargjinit – ky ishte djali I Ibrahim Pashes – ngelen si trashegimtare te tij, djali Karaman beu dhe kater vajzat. Pas vdekjes se te jatit, Karaman beu u thirr nje dite si mik ne Kruje nga familja e Kapllan pashe Toptanit dhe prej andej nuk u kthye me gjalle. Tiranasit e qane pinjollin e fundit te familjes Bargjini dhe tashme syte u drejtuan nga vajzat.[3]

Gjate kesaj kohe qyteti ishte rritur dhe zhvilluar ne fusha te ndryshme te jetes, por populli I Tiranes ishte I tronditur. Rreziku me I madh atyre u vinte prej deres se Toptaneve te Krujes, te cilet arriten te helmonin edhe pinjollin e fundit Bargjinas. Tani qyteti numeronte nje popullesi rreth dymbedhjet mije banore, dymije shtepi, katerqind e tetedhjete dyqane e punishte zejtarie.[4]

Tashme synimi i Toptanasve ishte martesa e kater djemeve te tyre me kater vajzat e Ahmet bej Bargjinit, vetem keshtu ata do te arrinin te trashegonin cifligjet dhe pasurite e Baregjineve, qe tashme ishin denuar te vuanin duke mos pasur trashegimtare ne vije mashkullore. Endrra e Kapllan pashe Toptanit ishte bere realitet, djemte e tij trashegonin pothuajse te gjitha pronat e Bargjinasve, ai vet u zhvendos per te jetuar ne Tirane. Keshtu per rreth 70-vjete gjate shekullit XIX, qyteti u sundua nga Kapllan Pasha dhe pasardhesit e tij…Me kete nuk u pajtua Haxhi Et’hem beu, si sternip I Sulejman Pashes. Pas nje lufte qe zgjati jo pak, sundimi I Tiranes kaloi plotesishte tek Toptanet dhe kundershtaret e tyre ben paqe.[5] Gjate kesaj kohe qyteti ishte zmadhuar shume dhe ishte ndare ne gjashte lagje. Qytetaret mundoheshin qe te ndertonin dicka ne te mire te vetes apo qofte edhe te komunitetit. Ne 1834 u ngrit nje medrese dhe nje biblioteke me libra turqisht dhe arabisht, ndersa ne 1862 u ngrit postetelegrafi, ne 1856 u ngrit nje kishe katolike dhe ne 1873 nje ortodokse. Ne kete kohe sic shihet moren hov ndertimet komunitare, qe viheshin ne sherbim te popullsise. Me 1848 mbi Erzen u ngrit nje ure, prej familjes se pasur te Beshireve, edhe sot kjo ure mban po te jejtin emer. Edhe mbi lumin “Lane” u ngriten dy ura, ajo e Tabakeve dhe ajo e Terzive.[6]



Sami Frasheri thote se ne fund te shekullit XIX popullsia e Tiranes ishte rritur ne 17.000 banore.[7]

Pervec te tjerave ne Tirane ishte hapur edhe nje dege e Bankes bujqesore “Zirnaet Bankasi” e Stambollit. Ne vitin 1901, konsulli freng Degrand, pervec pershkrimit qe I ben zhvillimit te qytetit te Tiranes nga ana urbanistike, ekonomike e shoqerore, duke e paraqitur si nje qytet me origjinalitet dhe me nje pejzazh te bukur, shenon se kishte nje popullsi prej rreth 25.000 banore.[8]



Keshtu nese mund te perllogarisim shume shkurte, sipas te dhenave, Tirana ne:



- 1830 sipas J.Mylerit (udhetarit austriak) kishte 13.000 banore

- ne fund te shekullit XIX sipas Sami Frasherit ajo arrin ne 17.000 banore

-dhe ne 1901, ne fillim te shekullit XX, popullsia arrin ne 25.000 banore, sipas konsullit freng Degrand.



Kjo ishte Tirana gjate shekullit te XIX dhe fillimit te shekullit XX- me ndryshimet politike, demografike, dhe arkitekturore.

[INDRITI]

Administrativisht Tirana ishte e lidhur me prefekturen e Durresit, te provinces se Shkodres ne Shqiperi.[9]

Ne Tirane pervec administrates osmane sundonte edhe kasta e bejlereve Toptanas, emri I te cileve ishte me I degjuar se ai I autoriteteve pushtuese. Nga familja e madhe e Toptanasve u dallua shume Seremedin Seid Toptani, I cili qe ne rinine e tij perqafoi idealet kombetare te patrioteve te Rilindjes dhe u be nje veprimtar I shquar I kesaj levizje.[10] Ne vitet 1870-1871 Seid Toptanin e gjejme ne Stamboll, ku bashke edhe me shume patriote te tjere te shquar si; K.Kristoforidhin, P.Vasen, J.Vreton, H.Tahsinin, I.Qemalin, S.Frasherin, etj, bejne perpjekje per te caktuar nje alfabet te perbashket per gjuhen shqipe dhe per te themeluar nje shoqeri kulturore shqiptare, qellimi I se ciles do te ishte ngritja e shkollave shqipe.[11]

Shtepia e tij ne Tirane u be nje vater patriotizmi. Aty u strehuan shume rilindas te shquar, per t’iu larguar presionit te autoriteteve turke.

K. Kristoforidhi, duke ndenjur ne shtepine e tij ka dhene edhe mesime ne gjuhen shqipe.[12]

Seid Toptani ne vitin 1848, duke qene student ne Paris mori pjese edhe ne revolucionin francez te atij viti.[13]



Ne 3 shtator 1903 nenkonsulli i Austro-Hungarise ne Durres, Dr.Kiatovski njofton se :”Per te ndihmuar ne perhapjen e shkrimit shqip dhe ne perballimin e shpenzimeve, ne nje numer qendrash u krijuan shoqeri te vogla te fshehta te pajisura edhe me arkat e tyre.”[14]

Keto shoqeri u krijuan edhe ne Tirane dhe te pakten qe nga 28 Nentori I 1898, ne Tirane pati shkolle shqipe, megjithe pengesat dhe represionet e Perandorise Osmane.[15]

Seid Toptani ka ndikuar ne formimin e “Lidhjes se Prizerenit” dhe ka qene antar I “Komitetit te Stambollit”. Ai eshte nje nga nenshkruesit e “Memorandumit te Shqiptareve”, paraqitur ministrit te jashtem te Austro-Hungarise, me date 20.06.1878, per mbrojtjen e te drjetave shqiptare ne Kongresin e Berlinit….ky eshte nje nga aktet kryesore diplomatike te Rilindjes Kombetare.[16]

Nder djemte e Seidit, me shume u shqua Murat Toptani, I cili bashke me Ibrahim Dalliun, themeluan ne Tirane klubin “Bashkimi”, nje shoqeri kulturore, qe propogandonte pavaresine e Shqiperise prej Perandorise Osmane dhe mesimin e gjuhes shqipe neper shkolla.[17]



Nje rilindas tjeter shume I shquar eshte edhe Hafiz Ibrahim Dalliu, I cili lindi ne nje familje atdhetare ne Tirane, me 1878. Pati mbaruar Medresene dhe kish ndjekur per dy vjete shkollen e larte ne Stamboll.

Ai eshte nga mesuesit e pare te gjuhes shqipe, nismetar dhe nje nga pedagoget e pare ne Normalen e Elbasanit. Si atdhetare I flakte, I.Dalliu u perndoq dhe u burgos nga regjimi osman, por as torturat dhe as burgu nuk do ta detyronin te hiqte dore nga ceshtja kombetare, per te cilen nuk do te nguronte te merrte edhe pushken.[18]

I moshuar I.Dalliu vazhdonte te jepte mesim ne Medresene e Tiranes, kur me 1947, u arrestua per agjitacion dhe propaganda. I cfilitur nga torturat hoxhiste, doli nga burgu me amnisti me 1949 dhe vdiq ne vitin 1952.[19]



Kur me 23 korrik 1908, Komiteti Xhonturk shpalli Kushtetuten, ose “Hyrijetin” (Lirine, sic u njoh ne Shqiperi), si I gjithe populli shqiptar, ashtu edhe tiranasit e priten me gezim kete ngjarje, me shprese se kushtetuta do t’u jepte te drejta kombetare te gjithe popujve te roberuar. Per te treguar gezimin e tij, populli tiranas u mblodh ne kuvend te “Rrapi I Tabakeve”, nje shesh plot me rrapa te medhjenj qe perdorej per kuvende popullore. Aty lidhi besen per te forcuar solidaritetin politik dhe shoqeror ndermjet banoreve, ne dobi te atdheut…[20]

[Fatih]

Urime Indriti je vertete per tu pasur zili per keto tema qe sjell.

[Brari]

A s'gjeten Tiranasit nje burr te ndershem tiranas e ta votojne per Kryetar Bashkie po shkojn e votojne nje kelish labi e kelish i mafies se Vlores sikurse eshte edvin pederi.. e jo vetem aq por po ja falin edvinit dhe tokat e Toptanasve qe ti bej ai grataciela per sorrollopin e partise punes qe ja zgerlaqen Rilindasin Ibrahim Dalliun burgjeve..

pis milet..

Te shitur per nje tollon gjize dje e sot per nje buzqeshje te edvin Nano klosave te Terbacit..
Fryksa..e dallkauker..

[qerosi]

..indriti respekte....ja te pakten dime historine e kryeqytetit!

[BlueBaron]

A s'gjeten Tiranasit nje burr te ndershem tiranas e ta votojne per Kryetar Bashkie po shkojn e votojne nje kelish labi e kelish i mafies se Vlores sikurse eshte edvin pederi.. e jo vetem aq por po ja falin edvinit dhe tokat e Toptanasve qe ti bej ai grataciela per sorrollopin e partise punes qe ja zgerlaqen Rilindasin Ibrahim Dalliun burgjeve..

pis milet..

Te shitur per nje tollon gjize dje e sot per nje buzqeshje te edvin Nano klosave te Terbacit..
Fryksa..e dallkauker..

... Brar, ne rradhe te pare Tirana nuk eshte vetem qytet i Tiranasve, por i gjithe shqiptareve pasi eshte kryeqytet i Shqiperise dhe Tiranc 100% te paster gjen shume rralle, dhe ka nga te gjitha krahinat e Shqiperise, pasi Tirancit e kane per tradite qe nuk ja mbyllin deren mysafirit ...
... Persa i perket Ed Rames, ate e votuan si alternativen me te mire, pasi u velen me gjetjet qe i bente Berisha pa pike lidhje dhe kuptimi, duke filluar qe nga Kelmend 100% mafioz e i korruptuar deri ne rryl te fytit e deri tek Brojke bukuroshja qe nuk e donte me as partia vet, e duke vazhduar me Mustafaj e Ngjele cullufen ...
... Sa per klysha komunistash vetem Brojka ben perjashtim se te tjeret jane klysha e sterklysha komunistash e klysha sigurimsash ...
... Keshtu duke pare midis alternativave komuniste-sigurimse e kurvaro-pederaste vendosen per here te pare per Ed Rromen, pasi ishte surrat i ri, per here te dyte vendosen se kishte punuar pak per qytetin dhe se kishte perballe nje medioker si Ngjela ...
... Sa per fryksa Brar, s'besoj se kam njoft nei Tironc fryks deri sot, ai qe te ka lone ty pershtypjen e fryksit, t'u ka heq per Tironc, pasi shumica kshu hiqen, sidomos kto Tironcat e 10-vjeçarit te fundit qe e kane emrin Bordhi dhe e kane shpine te Oli Demi ...

... respekte Brar ...

[BlueBaron]

... Nje pjese e rendesishme e qytetit te Tiranes eshte dhe skuadra e saj e futbollit "SK TIrana" ...
Më 16 gusht 1920, atdhetari P. Nika, së bashku me zotërinjtë e nderuar A. Erebara, P. Jakova, A. Hoxha, A. Koja, P. Berisha, A. Zajmi, H. Fortuzi, B. Pazari, L. Berisha, S. Frashëri, H. Alizoti, A. Gjitomi e V. Fekeçi formuan Shoqërinë Sportive "Agimi". Parësore në këtë shoqëri ishte loja e futbollit, ndaj, që në tetorin e po atij viti, skuadra e saj zhvilloi ndeshjen e parë me "Juventusin" e Shkodrës. Në vitin 1925 u zgjodh Këshilli Drejtues i Shoqërisë "Agimi", i përbërë prej zotërinjve A. Zajmi, S. Stërmasi, B. Toptani, I. Gjinali e A. Koja. Gjatë këtij viti u zhvillua edhe takimi i parë ndërkombëtar me "Cernagorec" të Cetinës. Me nismën dhe këmbënguljen e zotërinjve S. Stërmasi, A. Erebara, A. Zajmi e A. Koja, "Agimi" në vitin 1927 mori emrin Sportklub Tirana.
Gjatë periudhës 1927-30, S.K. Tirana zhvilloi shumë ndeshje miqësore brenda vendit. Sipari i kampionateve kombëtarë të futbollit në Shqipëri u ngrit më 6 prill 1930. Në fund të këtij kapionati bardheblutë u renditën në kryë të klasifikimit duke u shpallur kështu kampionët e parë shqiptarë. Të njëjtin rezultat arriti S.K. Tirana në 6 prej 7 kampionateve të paraluftës së Dytë Botërore, duke dominuar bindshëm skenën e futbollit shqiptar. Ai ishte i pari ekip shqiptar që futi për herë të parë në drejtim rolin fiks të trainerit, si dhe i pari ekip shqiptar që tërhoqi pranë tij një trainer të huaj, hungarezin Samo Singer më 1934.
Kampionatet e pasluftës, S.K. Tirana i filloi mirë, duke u renditur i dyti në atë të vitit 1945, pas humbjes në finale prej Vllaznisë së Shkodrës. Por shpejt ai do të binte pre e regjimit komunist të instaluar në Shqipëri. Në fillim të marsit 1946, në kinema "Nacional" të Tiranës, direktivat nga lart do t'i ndërronin emrin nga S.K. Tirana në "17 Nëntori", për t'i mohuar atij traditën. 10-vjeçari që pasoi kaloi në të njëjtën atmosferë mbytëse, që u bë akoma më e rënduar me lindjen e dy të privilegjuarave të sistemit, nën shembullin e simotrave të tyre në Bashkim Sovjetik e vendet e Europës Lindore: "Partizani" (skuadër e Ministrisë së Mbrojtjes) e "Dinamo" (skuadër e Ministrisë së Punëve të Brendshme). Dhjetëra lojtarë të talentuar të Tiranës u "rrëmbyen" në vite prej këtyre kuçedrave të sportit shqiptar. Si pasojë e gjithë këtyre, gjysma e parë e këtij dhjetvjeçari (1947-57) u karakterizua nga luhatje të mëdha në ecurinë e Tiranës. Diametralisht e kundërt qe paraqitja në gjysmën e dytë të tij: një paraqitje e denjë dhe e qëndrueshme, falë stabilizimit të formacionit.
Në vitet 1958-64, Tirana vazhdoi të përfaqësohej denjësisht e renditja në kampionate luhatej rreth vendit të tretë. Por këto vite nuk ishin veçse preludi i asaj që përgatitej: rikthimi i Tiranës në lavdinë e paraluftës, nën drejtimin e të paharruarit Lym (Myslym) Alla. Në kampionatin e 22-të kombëtar, Tirana shpallet Kampion pas 28 vjet "agjërimi". Këtë sukses ajo e përsërit edhe një vit më vonë, por gjeneralëve të Partizanit e xhelatëve të Dinamos kjo ju duk një sfidë e hapur: Tirana u përjashtua nga kampionati i sezonit 1966-67 ndërkohë që kishte siguruar titullin tre javë para përfundimit, titull që nuk mund t'i kalonte askujt tjetër përveçse Dinamos. Megjithë këto makinacione e padrejtësi të papara kundër saj, Tirana arriti të shpallej kapione edhe dy vite të tjerë rresht, duke demostruar një epërsi të plotë mbi të gjithë kundershtarët (1968 vetëm 2 humbje, 1969-70 vetëm 1 humbje).
10-vjeçari 1971-80 u karakterizua nga luhatje të mëdha në ecurinë ë Tiranës, me renditje në kampionat që shkonin nga vendi i dytë në atë të trembëdhjetë e fitoren e dy Kupave të Republikës. Ndërrimi i menjëhershëm i një brezi të tërë lojtarësh mbylli kështu një cikël të sukseshëm për Tiranën. Por agjërimi kësaj radhe nuk do të zgjaste shumë. Në sezonin 1981-82 Tirana rishpallet kampione, duke përsëritur këtë sukses edhe 3 herë të tjera gjatë 10-vjeçarit 1981-90, krahas fitores së 3 Kupave te Shqipërisë. Gjatë këtyrë viteve Tirana arriti suksese edhe në Kupat e Europës, dhe lojtarët e saj përbënin bazën e përfaqësueses më të suksesshme që Shqipëria ka patur.
Në vitet 1991-95 Tirana (që në gusht 1991 rimori emrin e saj të vërtetë), ashtu si e gjithë shoqëria e sporti shqiptar, përjetoi një periudhë tranzicioni e luhatjesh, të karakterizuar nga largimi i pothuajse të gjithë lojtarëvë jashtë vendit. Por Tirana nuk duron të jetë për shumë kohë larg vendeve të nderit. Kështu më 1995 ajo u rishpall kampion 5 javë para përfundimit të kampionatit e arriti të grumbullojë plot 12 pikë diferencë nga vendi i dytë. Por tanimë bëhet fjalë jo për histori, por për të tashmen që të gjithë e njohim. Tirana vazhdon të dominojë skenën e futbollit shqiptare e t'u dhurojë emocione e gëzim tifozave të saj të përjetshëm, atyre që ndjehen tironas e që mendojnë se bardheblu nuk është thjesh një pasion, por një fe, nje besim.

[manoklla]

Skutho, e nolt ajo 'bordhi' plako . E kom nigju edhe una kte barcaletin. Oli Demi, hahaha. Hallall plako se qeke dhe tifoz i tirones. Vetem ce do qe ate presidentin e kena b***zi. Hajt mo.

Mos u merr me brarin (po nuk e pate replikimin me te per gallate sice kom una), se ai eshte i smur nga smundja e antikomunizmit, si ai demi kur shef ngjyren e kuqe. Se di brari se tironsat e puro jone injoronta komplet dhe hajn akoma buke e gjiz e qep.

Si i lind ne tiron me ngeli pak qefi qe historia qytetit tim qeka kaq bajate, hamam ktu e ca banja atje. Ka lezet durrsi me histori antike, ka amfiteater dhe statuja te lashtesise, jo si ne, mburrena me pazar katunaresh. Hajt mo. Shyqyr qe kena tironen e re dhe bllokun.

[Fatih]

Manokell ti edhe brari boll na e perzite temen me politike e racizem, te pelqeu te shkruash dicka te hajrit shkruaje ste pelqeu mbathje jashte pa e perplasur deren.
Na merzitet me keto kudo politike e racizem, shkoni diskutoni atje ku eshte tema per keto.

Besoj se do me kuptosh Braro.