Kujtime nga Forumi Shqiptar

[Kryeplaku]

Shikoj qe ka nje perpjekje nga nje grup i vogel anetaresh per ta gjalleruar kete forum dhe tani po ju jap nje mundesi te vogel qe rigjallerimin ta nisim me ndonje kujtim te bukur nga ky forum.

Une kam 20 vjet, pothuajse, ketu. Dhe kujtoj me nostalgji sa seriozisht e merrja kete forum njehere e nje kohe. Ishta si nje dritare nga ku shikoja nje bote te tere shqiptare.

Here tjeter ju sjell kujtime me specifike.

Ju pa patet, mire se t'i sillni!

Qofshit mire!

[Kryeplaku]

Eh, kujtimet në këtë forum janë me tepricë.

Siç e thashë ishte një dritare shqiptarie për mua. Kisha emigruar në Greqi, një moment përfundova në Rodos dhe ndac besojeni ndac jo, i vetmi shqiptar me të cilin kisha muhabet në Rodos ishte një anëtar me emrin Enri. Ai më tregoi për forumin, se unë pothuajse e kisha humbur çdo lloj lidhjeje me shqiptarinë. U futa këtu dhe gjëja e parë që vura re ishte se bëja gabime trashanike me shqipen. Mi vinin anëtarët e vjetër në dukje, se faktikisht forumi mblidhte në ato vite njerëz me bagazh, shumë syresh të diplomuar në Gjuhë Letërsi, etj.

Përpara Forumit Shqiptar, i vetmi vend ku mblidheshin intelektualët për të kuvenduar në anonimitet ishin Yahoo Groups, pastaj doli Forumi Shqiptar ku shumë fshiheshin pas një pseudoje, dolën forumet e tjera, dhe në fund fare dolën Social Media, vendi ku anonimiteti vdiq njëherë e përgjithmonë, kurse vetë fjala rrëshqiti përtej çdo lloj limiti dhe binari. (Po jetojmë kohën e brekëve të hapura në tel për t'u kundruar nga të gjithë.)

Unë asokohe isha fukara dhe nuk kisha një kompiuter timin (po flas për fillimin e viteve 2000). Kështu, në forum futesha nga kompiuterat e shkollës. Rrija nganjëherë në kompiuter gjer në 11 të darkës, kur mbyllej godina e universitetit. Këtu kishte gjullurdi të madhe, tema pa fund, ushqim për çdo shije. Letërsi, lajme, politikë, histori dhe Fjalë pa Doganë. Kishte edhe njerëz të çdo kalibri.

Replikat vinin sipas njerëzve. Disave as nuk ua varja fare se çfarë thoshin, ndërsa fjala e disa të tjerëve më ngacmonte ndërgjegjen. Shkoja në dhomën time, 20 minuta larg universitetit, dhe çup vrisja mendjen se çfarë më tha filani apo se çfarë muhabeti kisha lënë përgjysëm dhe kthehesha me vrap për të dhënë përgjigje. Forumi më ishte bërë një lloj droge me pak fjalë dhe vështirësia më e madhe ishte në kohë provimesh, se shumë herë orën që duhet të lexoja libra e kaloja duke lexuar postime në Forum. Mirëpo, lavdi zotit, e mbajta faqen e bardhë edhe këtu edhe në shkollë.

Kishte çaste të bukura, kur lexoje thurrjet poetike ose qesharake të Agimit, Indritit, Brarit, Ledianës, Albës, Kolombit, etj., por edhe çaste kur postime që i shkruaja me zell për një orë a më shumë zhdukeshin nga forumi për arsyen se dikush nga moderatorët thoshte që u shkelën rregullat. Një zot e di si më nxiheshin sytë kur dikush mi fshinte gjërat që i thosha me aq zell.

Edhe bisedat në privat më dukeshin të bukura. Flisja me njerëz e vajza në cepa të tjera të botës dhe atëherë bota më dukej shumë më e madhe se ç'më duket sot. Fillonin lojrat e shahut në Yahoo, bisedat në grup këtu dhe ndonjë foto e njërës apo tjetrës në privat. Kishte edhe ato raste kur ndodhnin fatkeqësira. Psh. ishim mbledhur në një temë për t'i uruar ditëlindjen një moderatori dhe ai u zhduk fare dhe kur u kthye na tha që ato ditët e ditelindjes kishte humbur babain. Por edhe raste kur shikonim fotot e ndonjë anëtari të ndarë nga jeta (si një djalë që u vra me motor, më duket).

Eh, për një 18 vjeçar si puna ime nuk e mohoj që ca gjëra kishin ndjesinë e vet. Gjë e bukur ishte të flisje edhe me shqiptarë më të mëdhenj e më të pjekur se vetja, në një kohë kur shqiptarët i gjeja vetëm këtu. Në ato vite besoj se shumë njerëz këtu ndiheshin si pjesë e një komuniteti të vogël. Shumë herë merrnin këshilla dhe udhëzime nga anëtarët e tjerë. Përderisa teknologjitë nuk kishin përmasat e sotme (ndërsa hallexhiu shqiptar kishte shkuar në çdo cep të globit) shumë e gjenin veten të izoluar në vende të huaja dhe orët që i kalonin këtu u sillnin njëfarë ngrohtësie shqiptare.

Kaq për sot.

[Kryeplaku]

Tani që u kutjova, njëherë e një kohë forumi nuk kishte as mundesine e te berit like as shtimin e reputacionit. Kjo ishte gje e mire, perderisa nganjehere ata qe te lexonin te pegezonin ne privat per ato qe thoshe dhe disi ndiheshe se shkrimet e tua ketu lexoheshin dhe kishin impakt tek te tjeret. Pra vete fjala ne forum kishte me shume rendesi dhe ishte gje e bukur kur njerezit te pergezonin.

[Neteorm]

Shumë temë e bukur Kryeplaku, më thene të drejtën kam lexuar shumë nga shkrimet e tua dhe me vërtet kanë qenë e do mbeten te vyera në këtë forum.

Personalisht forumet dikur interesi ka qenë i dobet pasi ishim fokusuar tek chatet dhe privilegjet që na mundesonte, dhe bashkbisedimi me të tjetë në kohë reale, po me kalimin e kohës kuptova që forumi me mundesoi vërtet të kuptoja se duke shkruar e lexuar, arrija të përmiresohesha edhe si njeri po edhe në mentalitetin tim.

Me pak fjale per mua do mbetet, shkollë më vehte..

[Kryeplaku]

Shumë temë e bukur Kryeplaku, më thene të drejtën kam lexuar shumë nga shkrimet e tua dhe me vërtet kanë qenë e do mbeten te vyera në këtë forum.

Personalisht forumet dikur interesi ka qenë i dobet pasi ishim fokusuar tek chatet dhe privilegjet që na mundesonte, dhe bashkbisedimi me të tjetë në kohë reale, po me kalimin e kohës kuptova që forumi me mundesoi vërtet të kuptoja se duke shkruar e lexuar, arrija të përmiresohesha edhe si njeri po edhe në mentalitetin tim.

Me pak fjale per mua do mbetet, shkollë më vehte..

Shkolle sic e the. Njehere e nje kohe benim konkurse letrare ketu. Ashtu si ne gjithe siperfaqen shqiptare, voten dhe meriten ne keto konkurse ua jepnim shoshoqit Mirepo ishte gje e mire qe disa rioshe, si une ato vite, te provonim doren dhe mendjen ketu.

Une lajme merrja me shume nga ketu (ca emra shqiptare per here te pare i kam degjuar ne kete forum) dhe goxha ndihme me gjuhen shqipe. Njohurite e tjera i kam marre me teper nga librat.

Sidoqofte, dakord jam me ato qe thua: nje forum i miredrejtuar te ndihmon edhe ne kulturen e debatit (se ka edhe forume pa kulture debati lol).

Forumi Shqiptar, njehere e nje kohe, ka pasur goxha kulture debati.

[EdiR]

Pershendetje Kryeplak,

Gezohem qe kam filluar te lexoj disa postime te koheve te fundit, dhe te pergezoj per temen. Ashtu si ti, edhe une kam hyre me shpesh keto muajt e fundit dhe me mbyt nostalgjia e 20 viteve te shkuara. Kutimi im eshte se ti shkruaje gjate dhe bukur.