JETA DHE VDEKJA

[Dritusha]

Mendime, udhëtime,pyetje pa përgjigje...
Provoj ti gjej lidhjet në mes ngjarjeve,
provoj ti gjej përgjigjet, por nuk i kuptoj pyetjet.
Gjatë kohes e cila shkon,
kërkoj atë që kërkova gjithë jeten
duke mos e ditur se c´ është ajo.
Eci dhe provoj ti gjej rrugët e jetes,
por pastaj kthehem mbrapa dhe e kuptoj
që edhe rrugët e vdekjes me cojnë në pavdekshmeri.
Dhe me cdo ditë që kalon,
shkon edhe një moment e asaj që ne e cuajmë JETË,
vetëm për tiu afruar asaj që për neve është VDEKJE.

JETA: Rrugët cilat ne mendojmë që i njofim,
por në fakt nuk i kuptojmë,
ngjarjet të cilat ne mendojmë që i përjetojmë,
kur për to vetem mendojmë.

Vetëm një mashtrim kur mendojmë
që jetojmë duke e ditur cdo gjë
dhe pastaj vdesim në padituri.
Vetëm një mashtrim kur mendojmë
që vdekja është fundi i jetes
kur vdekja është vetem një fillim.
Dhe vdekjen mendojmë që nuk e njofim
kur në fakt e kemi ndier,
ngase kemi vdekur në këtë udhëtim
që ne e quajmë JETË.

Sepse ka njerëz të cilet e din që janë të gjallë,
por prap e ndiejnë veten të vdekur,
sikur që ata të cilet vdiqen
do të jetojnë përgjithëmonë.
Sepse JETA është VDEKJE
dhe VDEKJA është JETË.

[macia_blu]

kryeveper....

[Agim Doçi]

urime Dritusha e mirë dhe e ëmbël
Asht taman ashtu siç shkruan ti!

Agim

[Sokoli]

Edhe mua me pelqeu!

[Brari]

Moj Dritush moj porsi molla
Boll mendimet i ke te holla
Mos hin thell ne filozofime
Shko pi uj neper burime
Mos lodh kryet me studime
Dil me shoqe nder argtime
Lodhi kambet nder vallzime


....

Tash do vrejtje poetike
Kujdes vargjet prozaike
Se kur bahet Poezi
Duhet pak dhe melodi

.........

Lexo dhe njiher poezine tende qe une e kam bere si Hartim por pa i ndryshuar asnji pik e presje.


JETA DHE VDEKJA



Mendime, udhëtime, pyetje pa përgjigje e Provoj ti gjej lidhjet në mes ngjarjeve, provoj ti gjej përgjigjet, por nuk i kuptoj pyetjet.
Gjatë kohes e cila shkon, kërkoj atë që kërkova gjithë jeten duke mos e ditur se c´ është ajo. Eci dhe provoj ti gjej rrugët e jetes, por pastaj kthehem mbrapa dhe e kuptoj që edhe rrugët e vdekjes me cojnë në pavdekshmeri. Dhe me cdo ditë që kalon, shkon edhe një moment e asaj që ne e cuajmë JETË, vetëm për tiu afruar asaj që për neve është VDEKJE.

JETA: Rrugët cilat ne mendojmë që i njofim, por në fakt nuk i kuptojmë, ngjarjet të cilat ne mendojmë që i përjetojmë, kur për to vetem mendojmë. Vetëm një mashtrim kur mendojmë që jetojmë duke e ditur cdo gjë dhe pastaj vdesim në padituri. Vetëm një mashtrim kur mendojmë që vdekja është fundi i jetes
kur vdekja është vetem një fillim. Dhe vdekjen mendojmë që nuk e njofim kur në fakt e kemi ndier, ngase kemi vdekur në këtë udhëtim që ne e quajmë JETË. Sepse ka njerëz të cilet e din që janë të gjallë, por prap e ndiejnë veten të vdekur, sikur që ata të cilet vdiqen do të jetojnë përgjithëmonë. Sepse JETA është VDEKJE dhe VDEKJA është JETË.


__________________



Moj Dritushe rrapatushe
Ty te ka mama porsi rrushe
Cka ke bij qe halli te zuni
A ndoj djal surrat majmuni
T'ka merzit e t'ka hutue
Sa dhe jeten me harrue
E per vdekje me mendue
Hajde Qik dil ke bunari
Shiko qingjat si han bari
Qashtu ti dore per dore
Shko me nanen blej akullore.

.....

[Dritusha]

Faliminderit juve për fjalët e bukura që i keni shkruajtur!

Më vjen mirë që e kuptuat këtë poezi (nuk e di si ta cuaj), sepse e shkruajta në momentet më të vështira të jetës time!

Brarit dua ti them që nuk e shkruajta vetëm nga zemra e thyer, por nga të gjitha tmerret që po ndodhin në botë!

Dhe natyrisht, nga të gjitha pyetjet që më sillen në kokë, sikur për shembull cka është jeta, pse jetojmë kur vdesim, apo pse vdesim kur prap jetojmë (ringjallemi)?

He he, ndoshta ju dukem e deprimuar por nuk jamë vetëm e deprimuar; jamë e trishtuar!!!!

E trishtuar nga gjitha këto rrugë që na ofron JETA, nga gjitha këto thirrje që naj bën VDEKJA, nga gjitha këtu gënjeshtra që i dëgjoj rreth meje, nga këto ditë që po kalojnë... Ku është fundi?

Cfarë mendoni ju?

[Agim Doçi]

Hej! DRITUSHA!

Në më rëntë në dorë ay trishtimi jot
Betohem që do t'a bëj copa - copa!
Pastaj do mbledh Parlamentin idjot
Ku janë deputetë, njerzit pa koka!

Do i mbaj brenda pa ngrënë e pa pirë
që të miratojnë Ligjin me Seancë të Shpejtuar!
Sepse Dritushi, na e paska shumë të vështirë
Ta shtyj jetën...si shpirt i trishtuar!

Dëgjo Dritushe. se të kam shumë xhan:
Mbretëri e Poezisë, ka nevojë shumë për ty!
Ti tani je futur dhe për ty sapo ra një Këmban.
Ndaj merr një copë letër dhe shihe në sy!

I thuaj letrës që në bardhësi është memece
Që ti do ta mbushësh me vargje plot.
Largoje trishtimin e mos u bëj mistrece!
Si "shenja piksimi" mos përdor ti lot!...

Xhaxhi Gimi që të don fort!