A(h)jo!

[|-|e|\|a]

Herek Katramaja

Ptuuuuh` sa gastare ka xhadeja, - thoshte a(h)jo me vete kur rrezehej maje mullarit me dylbite e vjetra ne qafe.
Syte e vogla si zare i picerroheshin nga perthyerja e rrezeve mbi xhama.
Mullari dhe xhadeja ishin ishin 2 kryefjalet (ne rendin e cdo dite qe i kishte dhene Zoti) permbushese te altruizmit vetjak.
Aty ajo ndjehej e rendesishme (pavarsisht se kotesisht).
Sa here klonet jepnin sinjal per " shkelesa kufiri" ajo ngrihej vrik. Thua i kishe vene 240 volteshin ne faqet e poshtme ??
Ishte koshiente qe duhej t`i bente syte kater. Syte horizontal (kishin kohe qe i kishin lene shendene) i kishte lene ne varesine e syve vertikale, pra e thene ndryshe keto te fundit kishin fituar ekskluzivitetin e te parit.
A(h)jo aty ishte me misionin e larte te heqje-venies se gardheve te termit "klandestin" sa here take-tukja i jepte urdher pas tymosjes se nje duhani te dredhur.
Ne fakt kjo e mesipermja ishte klauzole ne dukje e padukshme e nenit vijues:
Merr prangat per free personi (ose tutori perkates) i cili:
a- shkel ne xhade pa pasur veshjen e duhur (pra domosdoshmerisht i veshur me imunitet diplomatik)
b- eshte motak dhe nuk ka ngulur akoma kembet ne toke.

Ndjehej e vetrealizuar ne fushen e mullarve dhe si shenje vetkenaqesie gjithnje e me shpesh gjuha i rrinte jashte duke lepire hera-heres fundmjekren e hera-heres majehunden.
Ajo qe e eksitonte me shume ishte egzistenca e tipave qe me duar si luge te zbrazura rrinin rrëze mullarit duke lypur nje bythvend ne xhade, ndersa antipodet e te mesipermve e irritonin deri ne nxjerrjen zgupthi te copave te plasaritura te asfaltit te xhadese.
E dashuronte ziftin,
ne pemen e saj familjare ai ishte trungu,
por ajo nuk ishte aq e thjeshte,
a(h)jo ishte e koklavitur e çorbatisur me rere te shpelare
a(h)jo nuk ishte e ulet ( ne nivel toke) sa ai zift-katran,
a(h)jo ishte e larte sa lartesite e cative,
mbi te gjitha a(h)jo ishte e dobishme ne nevojshmerine e zenies se gjerbave tek kallama-tavanet e barkuar.

A(h) e dashur, ti je dhembja ime!

[deep_blue]

Mos shko ne çifligun e zoteriut tend
pa e pagezuar foshnjen e palindur

te te mos dridhen gishterinjte
deshtoje se pari fjalen
pastaj merr çka te duash
pastaj le cka te duash

Gjithçka eshte prej mishi e gjaku

Furtuna furtuna e nje lumi
qe s'ia them dot emrin