Rrjetet Sociale

[sirena_adria]

Pse e braktisa Facebook-un dhe Instagram-in, dhe pse nuk do të rikthehem më kurrë

Nga Charlotte Grainger

Në dhjetorin e vitit 2017, vetë studiuesit e Facebook vunë publikisht në dyshim nëse faqja mund të ishte potencialisht një kërcënim për shëndetin mendor të publikut. Tashmë kisha disa muaj që mendoja nëse do të hiqja dorë apo jo prej kësaj platforme. Por ky lajm ishte vendimtar për mua. I braktisa rrjetet sociale.

Dhe arsyeja ishte shumë e thjeshtë. Vitet e fundit, ka pasur shumë studime, se si një shkëputje nga mediat sociale të përmirëson ndjeshëm mirëqenien tuaj. Unë i lexoja me durim dhe mbaja shënim secilën prej tyre që e hasja, dhe çdo herë bëhesha pak më e zhgënjyer dhe disi më dyshuese për efektet e saj.

Njëkohësisht, kisha vënë re se mënyrat se si i përdorja mediat sociale, ishin bërë befas një pjesë integrale e ekzistencës sime. Dhe kjo ishte diçka, të cilën nuk kisha llogaritur kurrë.Kështu, pasi lexova atë që po thoshin studiuesit e Facebook, vendosa të bëja të vetmen gjë që munda për të çliruar veten nga e gjithë kjo. Nuk çaktivizova vetëm llogarinë timë nëFacebook, por dhe atë në Instagram. Ja pse kjo lëvizje ishte 100 për qind mënyra më e mirë për ta nisur vitin e ri.

Kam më pak arsye për t’i zvarritur gjërat që kanë rëndësi për mua

Unë jam një profesioniste e pavarur. Ndaj nëse nuk punoj, nuk paguhem. Prandaj, është e drejtë të thuhet se Facebook dhe Instagram po ndikonin negativisht në punën time, dhe guxoj ta them edhe mbi të ardhurat e mia. Dita ime e zakonshme e punës ishte pak e shumë kjo: kafe, kontroll i emaileve, nisja të shkruaja, kontrolloja Facebook-un, i përgjigjeshatelefonatave, kontrolloja Instagramin, vazhdoja të shkruaja, kontrolloja Facebook-un…

Pra çdo detyrë e lidhur me punën zvarritej për shkak të angazhimit me mediat sociale. Tani që llogaritë në to nuk janë më të aksesueshme, unë nuk kam më mundësi t’i kontrolloj ato. Ndaj arrij të bëj shumë më tepër punë, dhe kam kohë për të bërë punë shtesë, si p.sh. t’i përgjigjem më shumë emaileve, dhe të bisedoj me klientët e mundshëm. Gjithsesi, është një përvojë e vështirë, pasi dëshira për t’u rikthyer sërish më shfaqet disa herë në ditë, gjë që mund të jetë një shenjë se isha e ndërvarur nga përdorimi i mediave sociale.

Nuk më intereson çfarë bëjnë njerëzit e tjerë

Më vjen turp ta pranojë se më interesonte shumë të mësoja se çfarë po bënin të gjithë në rrethin tim shoqëror. Edhe nëse takoheshin vetëm për kafe apo kishin bërë check-in në kinema, pyesja veten se përse nuk isha në listën e të ftuarve, dhe do të filloja të ndihesha shumë e shqetësuar për të gjithë.

Injoranca është vërtetë lumturi. Por do të doja që këtë gjë ta kisha zbuluar më herët. Kur nuk jeni me ta, nuk ka asgjë veçanërisht të dobishme ose produktive të dish se çfarë po bëjnë njerëzit. Për momentin, nuk e kam as idenë më të vogël se çfarë po bëjnë njerëzit që njoh. Dhe e dini çfarë? As që më intereson. Unë jam duke u marrë me punët e mia, dhe ata po ashtu. A nuk ekzistonte jeta sociale edhe para rrjeteve sociale?

Njerëzit që kanë rëndësi për mua, më kontaktojnë ende

Frika ime më e madhe nga shkëputja përgjithmonë nga rrjetet sociale, ishte se nuk do të kisha asnjë mënyrë për të mbetur në kontakt me njerëzit përreth meje. Nga ngjarjet tek grupet, Facebook ofron një mënyrë shumë të lehtë për të qëndruar në kontakt me rrethet tuaja sociale. Kisha përshtypjen se nëse nuk do të kisha më një profil, do ta kisha të vështirë tëruaja marrëdhëniet e mia, dhe do të isha gjatë gjithë kohës jashtë ciklit figurativ. Fatmirësisht, asgjë nuk mund të ishte më larg të vërtetës. Miqtë e mi dhe anëtarët e familjes që kanë më shumë rëndësi për mua, u përshtatën shumë shpejt me ndryshimin.

Meqë nuk arrita të bëja njoftimin e madh “Unë po largohem nga Facebook!”, disa prej tyre me kontaktuan shumë shpejt për të mësuar se çfarë më kishte ndodhur. Në dy javët e fundit, kam pasur më shumë tekste dhe mesazhe se kurrë më parë. E vërteta është se Facebook-u nuk krijon miqësi; është thjesht një platformë. Kur ta braktisni, njerëzit që kanë rëndësi do të jenë ende aty.

Ftesat që marr janë më të sinqerta

Sa shumë ftesa përmes Facebook që merrja dikur! Të ftoheshe në klube e grupime të tëpafundme çdo ditë ishte rraskapitëse. Shumicën e kohës, këto ftesa nuk ishin kërkesa të sinqerta për pjesëmarrjen time, por një mënyrë për të rritur numrat në faqet e ngjarjeve apo për të shitur bileta para kohe. Sot nuk më mungojnë ftesat për aktivitete të ndryshme, madje ato janë plotësisht të sinqerta.

Ndihem e lirë ta jetoj momentin

Nuk e kisha kuptuar më parë, por në disa aspekte, unë e jetoja jetën time për hir të rrjetevesociale. Kur dilja për të ngrënë me miqtë ose familjen, bëja gjithmonë një pauzë për t’i bërë një foto ushqimit të shpejtë që po hanim për ta hedhur në Instagram. Sa herë që takoja dikë për të biseduar, do të përdorja Facebook-un për të në check–uar në cilindo bar apo kafene që frekuentonim.

Historia ime në Instagram, ishte vazhdimisht plot me video dhe foto që dokumentonin jetën time të përditshme. Ishte një varësi, një sëmundje. Tani që nuk jam më e detyruar të përditësoj jetën time, gjërat janë pak më ndryshe. Unë ulem për të ngrënë një vakt diku, dhe shoh se si duket pjata për veten time, dhe për askënd tjetër.

Takohem dhe bisedoj me miqtë e mi realisht. Bëj gjëra dhe i shijoj ato pa e menduar fare se sa bukur do të duken në Story-n tim në Instagram. Është çliruese në një mënyrë që nuk e kisha menduar kurrë se mund të ishte, dhe të paktën tani për tani, e dua faktin që po e jetoj jetën time për kënaqësinë time, dhe jo për mediat sociale.


/ “Reader Digest” – Bota.al

https://bota.al/pse-e-braktisa-faceb...ehem-me-kurre/

[sirena_adria]

Rrjetet sociale: Cirku i zilisë, luksit, dukjes

Mediat sociale janë një vitrinë e mrekullueshme virtuale ku të gjithë, madje edhe përdoruesit me 100 ndjekësa, jo vetëm influencuesit, duket se kanë jetën perfekte. Ose të paktën ata zgjedhin me kujdes se çfarë të ndajnë për jetën e tyre, duke u përpjekur t’i japin pamjen më rozë të mundshme. Ose më të lakmueshme.

Nuk ka asgjë të keqe të ndash gjëra të çmuara dhe momente të bukura. Ndoshta nëse do të flisnim me një antropolog, do të gjenim gjurmë të këtyre sjelljeve edhe te njerëzit e shpellave. Eshtë një sjellje shumë njerëzore.

Me që ra fjala tek shpellat, a e mbani mend Facebook-un në kulmin e tij? Ishte viti 2008, kur i mbushnim postimet me fotografi perëndimesh të mahnitshme, monumentesh të kapura nga disa kënde. E bënim për të ndarë kënaqësinë, apo për t’u bërë të lakmueshëm?

Ndërsa sot, rrjetet sociale të sotme kanë pësuar një përmirësim ose përkeqësim, në varësi të këndvështrimit. Shumë influencues të viteve 2000 e shndërruan ndarjen e gjërave të bukura në një obsesion të vërtetë, duke kufirin çdo ditë pak më tutje. Dhe tani, postimi në rrjetet sociale është kthyer në një formë komunikimi të ethshëm, që po bie ndesh me shijet, parimet dhe emocionet e një pjese të publikut.

Nuk është më e qartë se sa është strategji dhe sa fsheh një shkëputje nga bota reale me gjithë shëmtinë dhe kontradiktat e saj. Dhe kështu për këta njerëz bëhet normale që të priten falas në një hotel me 5 yje sepse u prishet kondicioneri në shtëpi, apo të kujtohen se kanë harruar një çantë 3000 euro në gardërobë. Nga i dimë ne këto gjëra?

Sepse kanë qenë vetë ata që na i kanë rrëfyer në rrjetet sociale.

Shkëputja nga realiteti qëndron në të menduarit se krijimi i përmbajtjes është një ide e mirë.

Jeta bombastike e disa influencuesve po arrin padyshim nivele groteske, por mos u gënjeni nga flluska. Bashkëpunimet e shumta me të cilat mburren dhe ndjekësit e tyre adhurues, tregojnë se gjërat po u ecin ende shumë mirë. Pushime në hotele me pishina përrallore. Udhëtime në klasin e parë, dreka dhe darka në restorante të famshme. Gjithçka për dukje dhe … para.

Një cirk i vërtetë ekspozimi, ku çdo postim është një tryezë e artë dhe çdo histori një akrobaci përsosmërie. Po ndjekësit, ku janë në gjithë këtë cirk? Si ka ndryshuar marrëdhënia e tyre me këtë lloj influencuesi, me kalimin e kohës?

Faza 1. Lejuan të mashtroheshin, të bindur se pas asaj atmosfere përsosmërie kishte një mundësi edhe për ta, një formulë magjike e arritshme për të gjithë.

Faza 2. Kur njerëzit filluan të kuptojnë se për të pasur atë jetë, ato objekte, ato buzëqeshjet dhe ata trupa të, një dush pëlqimesh dhe komentesh nuk mjaftonte, diçka filloi të plasaritet. Dhe kështu, ndjekësi, nga njëra anë mendonte për postimet e tyre dhe nga ana tjetër jetën e vet të papërsosur, duke pyetur: po unë, ku kam gabuar?

Dhe më pas vazhdonte të “shfletonte”, duke shpresuar se postimi tjetër do të përmbante zgjidhjen përfundimtare për të.

Faza 3. Një tjetër vizitë të ekspozuar në rrjete nga influencuesja, në suitën me pamje nga deti që kushton sa gjashtë rroga mujore, dhe admirimi kthehet në zhgënjim me shpejtësinë e dritës.

Duke parë vazhdimisht atë që nuk mund të kemi, ndihemi si spektatorë të pafuqishëm, si të bllokuar në një mëngjes të pafundëm të hënë, pas së dielës së pushimit.

Një nga neologjizmat e shumta që kanë lindur si kërpudha në këtë epokë të mediave sociale është paranoja e krahasimit, ajo ndjenjë zhgënjimi dhe pakënaqësie që jep krahasimi i vazhdueshëm i jetës së tënde, me ato që shfaqen në rrjetet sociale.

Disa studime kanë eksploruar ndikimin e mediave sociale në uljen e kënaqësisë prej pushimeve në epokën e mediave sociale. Studimi i publikuar në Frontiers in Psychology thekson se përdorimi intensiv i Instagramit lidhet me rritjen e ankthit social dhe një perceptim inferioriteti.

Sa më shumë të shfletoni në rrjete udhëtimet e njerëzve të tjerë, aq më pak do të jeni në gjendje të shijoni udhëtimet tuaja. Të dhënat treguan se njerëzit në fakt priren ta krahasojnë veten me imazhet e përsosura të të tjerëve, shpesh të idealizuara, duke zhvilluar ndjenja të pamjaftueshmërisë dhe zhgënjimit.

Kështu, çdo video e një plazhi tropikal bëhet një grusht në stomak, çdo foto në një restorant me disa yje nuk na bën më të ëndërrojmë, përkundrazi na kujton se nuk do ta shijojmë kurrë atë skenë. Edhe nëse i kemi, do të duhet t’i përdorim ato para për pagesën e hipotekës ose për të paguar kopshtin.

Dhe kështu, produkti është një rritje e numrit të ndjekësve, që shfryjnë të gjithë zemërimin dhe frustrimin e tyre, në komente, apo në mesazhe. Dhe që gjithnjë e më shumë, marrin mbrapsht përgjigje: “je ziliqar”, apo “je e sëmurë”, prej influencuesve arrogantë.

Ata nuk janë njerëz të “çmendur që kanë nevojë për trajtim”. Në një periudhë historike në të cilën ekonomia po lëkundet dhe e ardhmja duket më e pasigurt se horoskopi apo parashikimi i motit të kësaj klime të çmendur, të shesësh jetë luksoze, por mbi të gjitha pa kokëçarje duke u dukur, është si të hedhësh kripë mbi një plagë të hapur.

Njerëzit janë lodhur duke u ndjerë të përjashtuar, të lodhur nga të qenit spektatorë të një teatri që përfaqëson vetëm një elitë të vogël. Ndodh në politikë, ndodhi në ekonomi, po ndodh në rrjetet sociale që me 5 miliardë përdoruesit e tyre, janë një përfaqësim i mirë i botës.

Sigurisht, një audiencë që nuk zhvillon mendimin kritik, është më e prirur të ndjekë pa u menduar një influencnues, të blejë çdo produkt të sponsorizuar dhe të ndajë e të përforcojë çdo mendim sikur të ishte Ungjill. Kjo jo vetëm që garanton një ndjekje më besnike, por lehtëson mundësitë e fitimit të parave, sepse siç e dimë, delet e bindura janë më fitimprurëse.

Prandaj, çdo zë jashtë korit shuhet menjëherë, etiketohet si humbës dhe futet në indeksin e elitës së mediave sociale dhe një pjese të madhe të ndjekësve besnikë.

Prandaj, është e domosdoshme të “stërvitim” sensin tonë kritik. Të kuptojmë se jetët e përsosuras që shohim në mediat sociale nuk janë vetëm të paarritshme si një mirazh në shkretëtirë. Jo, ato as nuk ekzistojnë. Janë një film që na ka pëlqyer dhe kaq.


/ Bota.al

https://bota.al/rrjetet-sociale-cirk...luksit-dukjes/

[AdmiraL]

Rrjetet Sociale jan bere si semundje per kete shoqeri.

Cdo person qe ka telefon te menqur, dora i shko spari qe te instaloj keto rrjete sociale se sa te instaloj whatsapp apo viber qe te kontaktoj me dike(familje).

Po qe se mundemi qe te largohemi nga keto do te ishte shum mire, por zor.

[Jetmiraaa]

Rrjetet sociale.
Hap Instagramin edhe i shoh të gjithë me pushime.
Duke pirë pije të shtrenjta me pamje nga deti .
E duke ngrënë dreka e darka të shtrenjta.
Vras mendjen se ku i gjejnë gjith kta lek.
Unë punë/punë.
E nuk po gjej derman .

[sirena_adria]

Si rrjetet sociale po na bëjnë më të vetmuar dhe më të trishtuar…

Përdorimi i përditshëm i rrjeteve sociale për dy orë ose më gjatë i dyfishon shanset për t’u ndjerë të vetmuar

Rezultatet e një anketimi nga psikologët amerikanë tregojnë se rrjetet sociale si Facebook, Twitter, Pinterest, Instagram, Snapchat dhe Tumblr i bëjnë njerëzit të ndihen të vetmuar e të izoluar. Përdorimi i përditshëm i rrjeteve sociale për dy orë ose më gjatë i dyfishon shanset për t’u ndjerë të vetmuar ose të izoluar, ndërkaq ekspozimi ndaj imazheve të ndryshme mund të shkaktojë ndjenja të inatit dhe xhelozisë.

Autorët e studimit theksojnë se ajo çfarë shohim në rrjete sociale jo domosdoshmërisht mund të jetë arsyeja se përse ndihemi keq, por mund të jetë një nga faktorët sepse i nxit emocionet që ndiejmë. Sipas teorive të prezantuara në rezultatet e studimit, thuhet se aq më shumë kohë që shpenzojnë njerëzit në rrjete sociale, aq më pak kanë kohë të bashkëveprojnë në jetën reale.

Përdorimi i rrjeteve sociale mund të kontribuojë edhe në ndjenja të përjashtimit, kjo ndodh kur përdoruesit e rrjeteve sociale shohin fotografitë e miqve në ndonjë organizim në të cilin ata nuk kanë qenë të ftuar. Shkencëtarët thonë se kjo është një temë e rëndësishme për t’u studiuar pasi problemet mendore dhe izolimi social mes të rinjve është në nivel epidemik.

Rikujtojmë se, jetojmë në kohë të çuditshme, kur për disa njerëz një status në internet mund të jetë më i rëndësishëm se ajo që ndodh në jetën e vërtetë. Ne e vlerësojmë jetën e të tjerëve bazuar në fotot e shpërndara në faqet e tyre në rrjetet sociale apo nga ajo se çfarë ata shkruajnë për veten. Dhe shpesh gjykimet tona janë të gabuara. Por çiftet e lumtura në fakt nuk e bëjnë publike gjithë jetën e tyre në rrjetet sociale dhe kjo për disa arsye. Kur njerëzit janë të lumtur në marrëdhënien e tyre ata janë të përkushtuar më tepër për të jetuar momentin.


Gazeta Shqip

https://gazeta-shqip.com/ndryshe/si-...-te-trishtuar/

[ilia spiro]

Si rrjetet sociale po na bëjnë më të vetmuar dhe më të trishtuar…

Përdorimi i përditshëm i rrjeteve sociale për dy orë ose më gjatë i dyfishon shanset për t’u ndjerë të vetmuar

Rezultatet e një anketimi nga psikologët amerikanë tregojnë se rrjetet sociale si Facebook, Twitter, Pinterest, Instagram, Snapchat dhe Tumblr i bëjnë njerëzit të ndihen të vetmuar e të izoluar. Përdorimi i përditshëm i rrjeteve sociale për dy orë ose më gjatë i dyfishon shanset për t’u ndjerë të vetmuar ose të izoluar, ndërkaq ekspozimi ndaj imazheve të ndryshme mund të shkaktojë ndjenja të inatit dhe xhelozisë.

Autorët e studimit theksojnë se ajo çfarë shohim në rrjete sociale jo domosdoshmërisht mund të jetë arsyeja se përse ndihemi keq, por mund të jetë një nga faktorët sepse i nxit emocionet që ndiejmë. Sipas teorive të prezantuara në rezultatet e studimit, thuhet se aq më shumë kohë që shpenzojnë njerëzit në rrjete sociale, aq më pak kanë kohë të bashkëveprojnë në jetën reale.

Përdorimi i rrjeteve sociale mund të kontribuojë edhe në ndjenja të përjashtimit, kjo ndodh kur përdoruesit e rrjeteve sociale shohin fotografitë e miqve në ndonjë organizim në të cilin ata nuk kanë qenë të ftuar. Shkencëtarët thonë se kjo është një temë e rëndësishme për t’u studiuar pasi problemet mendore dhe izolimi social mes të rinjve është në nivel epidemik.

Rikujtojmë se, jetojmë në kohë të çuditshme, kur për disa njerëz një status në internet mund të jetë më i rëndësishëm se ajo që ndodh në jetën e vërtetë. Ne e vlerësojmë jetën e të tjerëve bazuar në fotot e shpërndara në faqet e tyre në rrjetet sociale apo nga ajo se çfarë ata shkruajnë për veten. Dhe shpesh gjykimet tona janë të gabuara. Por çiftet e lumtura në fakt nuk e bëjnë publike gjithë jetën e tyre në rrjetet sociale dhe kjo për disa arsye. Kur njerëzit janë të lumtur në marrëdhënien e tyre ata janë të përkushtuar më tepër për të jetuar momentin.


Gazeta Shqip

https://gazeta-shqip.com/ndryshe/si-...-te-trishtuar/

Jane show gjithcka, ata mund te jene te keputur ekonomikisht dhe dalin per t`u dukur duke shpenzuar si biznesmene, mos u ve shume rendesi. Persa i takon vetmise, rrjetet sociale jane pasoje e vetmise jo shkak i saj

[Vinjol]

Por**a e m adhe grris breket e reja kshu eshte nji s hprehje
1 dit Bos
364 Dite buke e kos

[sirena_adria]

Qëndroni me orë të tëra në rrjetet sociale? Psikologët bëjnë thirrje të keni kujdes nga ‘popcorn brain’

Në një botë ku teknologjia na rrethon çdo ditë, është e lehtë që të biem pre e zakoneve si shfletimi i pandërprerë në rrjetet sociale.

Një psikolog ka bërë disa paralajmërime të rëndësishme për ata që kalojnë orë të tëra duke bërë ‘scroll’ në rrjetet sociale. Një nga termat që po fiton popullaritet është “popcorn brain”. Ky term i referohet tendencës sonë për të kaluar shpejt nga një informacion në tjetrin, ashtu si grimcat e kokrrave të misrit skuqen në një tigan. Dr. Daniel Glazer, një psikolog klinik, shpjegon se ky fenomen është rezultat i zakonit tonë për të kërkuar rezultate të menjëhershme dhe stimuj, duke na bërë të vështirë përqendrimin dhe angazhimin në aktivitete që kërkojnë më shumë kohë dhe vëmendje.

A e ke ndjerë ndonjëherë që po shfleton në një aplikacion dhe pas disa minutash kupton se po shihni të njëjtën përmbajtje që keni parë pak minuta më parë? Kjo është një shenjë e qartë se po e humbni ndjeshmërinë ndaj stimulimeve të vazhdueshme dhe po zhvilloni një varësi të pashmangshme ndaj përmbajtjes së menjëhershme në rrjetet sociale. Dr. Glazer thekson se shumë aplikacione janë dizajnuar për të inkurajuar këtë sjellje, duke përdorur mekanizma stë ndryshëm. Ky lloj dizajni e bën të lehtë për ne të kalojmë nga një aktivitet në tjetrin pa e kuptuar, duke krijuar një cikël të zakonshëm të shpërqendrimit.

Nëse dëshiron të ndryshosh këtë situatë dhe të përmirësosh përqendrimin tënd, ja disa hapa që mund të ndjekësh:
1.Cakto disa orë gjatë ditës ku nuk do të përdorësh asnjë pajisje dhe rrjet social. Kjo do t’ju ndihmojë të rikuperoni përqendrimin.
2.Kur përdor telefonin për të dërguar një email, përqendrohu vetëm në atë detyrë. Mos lejo që njoftimet dhe aplikacionet të të shpërqendrojnë.

Rikujto se truri është një organ që mund të ri-adaptohet dhe përmirësohet. Prandaj, ndihmo veten të rikuperosh përqendrimin dhe të jetosh një jetë më të shëndetshme e më produktive.


Javanews.al

https://javanews.al/qendroni-me-ore-...popcorn-brain/