Komenti i ungjillit

[ninoenina]

29-4-2021/e ENJTË JAVA 4 E PASHKËS/ Ungjilli: Mt. 11, 25–30.


LUTJA:

1 Një pinjoll do të dalë nga trungu i Jeseut, një pip i zgjedhur do të piptojë nga rrënja e tij.
2 Në të do të pushojë shpirti i Zotit, shpirti i urtisë e i dijes, shpirti i këshillave dhe i forcës, shpirti i kuptimit dhe i frikës së Zotit.
3 Kënaqësia e tij do të jetë në frikën e Zotit. S’do të gjykojë sipas pamjes së syve as s’do të vendosë sipas thashethemeve,
4 por do t’i gjykojë me drejtësi skamnorët, do t’u japë gjyq të drejtë të përvuajturve të vendit, me thuprën e fjalëve të veta do ta godasë vendin e me frymën e gojës së vet do ta vrasë të paudhin.



LEXIMI I UNGJILLIT: Mt. 11, 25–30.

25 Në atë kohë Jezusi mori fjalën e tha:“Po të bekoj, o Atë, Zotërues i qiellit e i dheut, që i fshehe këto gjëra nga të dijshmit e nga të urtët, e ua zbulove të vegjëlve.
26 Mirë, o Atë, pse të pëlqeu ty kështu!
27 Ati më dorëzoi mua gjithçka dhe askush s’mund ta njohë Birin përveç Atit,
dhe askush s’mund ta njoh Atin, përveç Birit e përveç atij kujt Biri do që t’ia zbulojë.
28 Ejani tek unë të gjithë ju që jeni të lodhur prej barrës së rëndë e unë do t’ju çlodh.
29 Merrni mbi vete zgjedhën time e pranoni t’ju mësoj unë që jam zemërbutë e i përvuajtur. Kështu do të gjeni pushim për shpirtrat tuaj,
30 sepse, vërtet, zgjedha ime është e ëmbël e barra ime e lehtë.”


MEDITIMI

Në ugjillin e sotëm ka tre pika që na çojnë dhe na drejtojnë në reflektim. Pika e parë është që zbulimi u bëhet të vegjëlve dhe jo të mençurve dhe të diturve. Pika e dyta është lodhja dhe shtypja, së cilës i kundërvihet "zgjedha" e lehtë e Jezusit. Pika e tretë është një reflektim mbi fjalën "zgjedhë".
Le ta pyesim veten, atëherë dhe ndërkohë, kush mund të ishte i ditur dhe i mençur në atë kohë. Midis tyre përfshihen Farisenjtë, të karakterizuar nga ashpërsia etike dhe nga një formalizëm skrupuloz në respektimin e ligjit dhe të traditës Mozaike. Pastaj ishin saducenjtë, gjithashtu besnikë në respektimin e ligjit, por të kufizuar në atë të shkruar. Dhe ishin edhe Levitët, të përqendruar në aspektet rituale. Dhe çfarë u ishte fshehur këtyre njerëzve të mençur dhe iu zbulua të vegjëlve, ose, në të vërtetë, njerëzve të thjeshtë? Mirë! Ajo që është zbuluar lexohet gjithmonë pak më parë në tekstin e Mateut rreth Gjon Pagëzuesit (Mt 11, 10): Gjoni është "Lajmëtari" i dërguar për t'ia përgatitur rrugën Jezusit. Kjo do të thotë, edhe pse në një mënyrë të paqartë, se Jezusi është Mesia.
Dhe tani është e lehtë t'i përgjigjemi edhe pikës së dytë: çfarë mund të ketë shkaktuar lodhje dhe shtypje? Padyshim jo rruga e pendimit dhe kthimit në besim e shpallur nga Gjon Pagëzuesi, por ligji, me porositë e tij "të panumërta" dhe ritualet e imponuara nga klasa meshtarake.
Dhe së fundmi zgjedha. Çfarë është zgjedha, dhe pse është e lehtë? Zgjedha është një mjet prej druri që përdoret për të bashkuar bagëtinë në një karrocë. Është një instrument që vendoset në qafën e një palë qe: është për të thënë se ligji i Jezusit nuk jetohet në një mënyrë intime dhe vetëm personale, por jetohet së bashku me të tjerët. Është një dashuri pasi ai na deshi dhe prandaj është një marrëdhënie me të tjerët, ashtu si Zoti, përmes mishërimit, e ka vënë veten në marrëdhënie me njerëzit. Dhe kjo duke e vendosur veten në marrëdhënie dhe duke ndarë gëzimet dhe vuajtjet e të tjerëve e bën gjithçka më të bukur dhe "më të lehtë".



VAZHDO MEDITIMIN

O Atë, që në Krishtin, Zotin tonë,
ti ke banuar në mes nesh,
na dhuro që ta mirëpresim vazhdimisht Fjalën e Tij
që të jemi tempulli i Shpirtit për lavdinë e emrit tënd.
(Nga Liturgjia)

[ninoenina]

30-4-2021/E PREMTE JAVA 4 PASHKËS/ UNGJILLI: Gj.14, 1–6.

LUTJA:

Si ari agimi i dritës,
qielli nga lavdet jehon...
Ai që me rrasë të mbyllur
Rreptësisht ruhet nga ushtari,
ngadhenjyes me zulme fisnike,
ngrihet fitues nga varri.
Tashmë u çlirua ferri
Prej dhembjesh e rënkimesh
Sepse u ngjall Zoti ynë.
(Nga liturgjia).



LEXIMI I UNGJILLIT: Gj.14, 1–6.

1 “Mos t’ju shqetësohet zemra! Besoni në Hyjin edhe në mua besoni!
2 Në shtëpinë e Atit tim ka shumë banesa. Po të mos kishte, a do t’ju thoja: ‘Po shkoj t’ju bëj gati vendin’?
3 Kur të shkoj e t’ju përgatis vendin, do të vij prapë e do t’ju marr tek unë, që aty ku jam unë, të jeni edhe ju.
4 Ku shkoj unë, ju e dini rrugën.”
5 “Zotëri ‑ i tha Toma ‑ Ne s’dimë kah po shkon. Si, pra, mund ta dimë udhën?”
6 Jezusi u përgjigj: “Unë jam Udha, e Vërteta dhe Jeta. Askush nuk shkon tek Ati përveçse nëpër mua.



MEDITIMI

Jezusi tha: «Unë jam rruga, e vërteta dhe jeta. Askush nuk vjen tek Ati përveçse përmes meje ». (Gjn 14: 6)
Në krijimin e njeriut u zbulua veçanërisht Zoti Trini: njeriu pasqyron në vetvete Trinitetin e Zotit; ai ka në vullnetin e tij gjurmët e Atit; në mendje ngulitja e Birit që është Urtësia; në zemër ngulitja e Shpirtit Shenjt që është dashuria. Biri i Zotit u mishërua duke marrë natyrën njerëzore; Jezu Krishti në jetën publike përcaktoi veten e tij: "Unë jam rruga, e vërteta dhe jeta"… Këtu është Jezu Krishti, e vërteta për inteligjencën tonë; larg nga vullneti ynë; jeta për zemrën dhe ndjenjën tonë.
Sa më shumë që një njeri jeton në Jezu Krishtin, përmes së vërtetës dhe jetës, aq më i shenjtë do të jetë ai. Ka vetëm një rrugë përpara.
Mëkati prish gjithçka, por në Krishtin çdo njeri rifiton jetën: "Instaurare omnia in Christo".
Pagëzimi jepet në emër të Atit, Birit dhe Shpirtit Shenjt. Në atë akt Shëlbimi u jepet jeta e re shpirtrave individualë; në çdo njeri ripërterihet figura e Trinisë së Shenjtë.
Hiri hyjnor prodhon një jetë të re tek njeriu; ai përbën njeriun në një gjendje të re dhe të mbinatyrshme. Kështu njeriu rilind nga uji dhe Shpirti Shenjt. Ja i krishteri! Hiri duke reflektuar në aftësitë e ndryshme njerëzore në mendje prodhon besim; në vullnetin virtytet e mbinatyrshme; në zemër dashuria për Zotin dhe për të afërmin. Dhe në këtë duhet të ushtrohet i krishteri: që të jetojë më mirë në Krishtin, të rritet me hirin hyjnor në besim, shpres dhe dashuri.
Hiri është jeta e Jezu Krishtit në ne: përmes tij ne bëhemi anëtarë të tij, pjesëmarrës të meritave të tij, bijtë të adoptuar të Zotit, trashëgimtarë të mbretërisë së tij dhe trashëgimtarë të përbashkët me Krishtin. Krishti nuk është vetëm rruga mbretërore, por është mënyra e vetme për të shkuar te Zoti dhe në parajsë. (I Bekuar James Alberione, themelues i Familjes Pauline).



VAZHDO MEDITIMIN


O Atë, liria e vërtetë dhe burimi i shëlbimit,
dëgjoje zërin e popullit tënd
dhe bëj që ata që i ke shpërblyer me gjakun e Birit tënd
të jetojnë gjithmonë në bashkim me ty
dhe të gëzojnë lumturinë e amshueshme. Amen.

[ninoenina]

1-5-2021/E SHTUNË JAVA 4 E PASHKËS. Ungjilli: Gj. 14, 7–14


LUTJA: Ps 97.


Këndoni Zotit një këngë të re, sepse bëri vepra të mrekullueshme! Ngadhënjeu me fuqi të së djathtës së vet, me fuqi të krahut të vet të shenjtë.
Zoti e dëftoi shpëtimin e vet, përpara paganëve e zbuloi drejtësinë e vet.
I ra ndër mend dashuria dhe besnikëria e vet kundrejt shtëpisë së Izraelit. Të gjitha skajet e botës e panëshëlbimin e Hyjit tonë.
Mbarë toka le t’i brohorisë Zotit, le të gëzojë, të duartrokasë e të këndojë.

LEXIMI I UNGJILLIT: Gj 14, 7-14.


Nëse më njohët mua, do ta njihni edhe Atin tim. Që tani e njihni dhe e keni parë.”
Filipi i tha: “Zotëri, na e dëfto Atin e na mjafton!”
“O Filip ‑ i tha Jezusi ‑ kaq shumë kohë jam me ju e nuk më njohe ende? Kush më ka parë mua, ka parë edhe Atin.Si thua, pra: ‘Na e dëfto Atin!’
Po a nuk beson se unë jam në Atin e Ati është në mua? Fjalët që jua them, nuk jua them prej vetvetes: Ati që banon në mua i kryen veprat e veta.
Më besoni mua: Unë jam në Atin dhe Ati është në mua. Përndryshe, besoni për shkak të vetë veprave!

Përnjëmend, përnjëmend po ju them: kush beson në mua, veprat që i bëj unë edhe ai do t’i bëjë. Madje do të bëjë edhe më të mëdha se këto, sepse unë po shkoj tek Ati.
Dhe çdo gjë që të kërkoni në Emër tim do ta bëj që të lavdërohet Ati në Birin.
Nëse do të më kërkoni ndonjë gjë në Emër tim, do ta bëj.”



MEDITIMI


Disa herë ungjilltarët flasin me maturi dhe sinqeritet, për ndonjë figurë jo saktësisht të shkëlqyer të këtij apo atij apostullit të Zotit. Episode si ajo që sheh Filipin si protagonist, janë në thelb ngushëlluese sepse ato na zbulojnë njerëzimin e thellë të atyre që janë bërë shtyllat e Kishës. Por, nga një vëzhgim më i afërt, ato janë të çmuara sepse na tregojnë shumë për pedagogjinë dhe mëshirën hyjnore. Ata na flasin për një Zot që rrethoi veten me njerëz në të cilët ne mund ta njohim veten, njerëz që nuk janë përjashtuar nga tundimet dhe që kanë mëkatuar, madje rëndë. Ashtu si ne.
Sidoqoftë, ai është gjithashtu një Zot i cili, ashtu si në ungjillin e sotëm, nuk duket se dëshiron të ndalet gjatë në të metat e dishepujve të tij. "Po, po Filip! Mirë, nuk ke kuptuar shumë akoma, por nuk ka rëndësi. Nëse vërtet fillon të besosh në mua, do të bësh gjëra më të mëdha, mos u shqetëso". Zoti shikon përpara. Nëse biem, Jezusi na ngre, na rikthen në rrugën e duhur, tregon sa bukur mund të shohim nëse shikojmë përtej horizontit të metave tona dhe mëkatit tonë! Është përvoja çlirimtare, ndjenja e paqes dhe ngushëllimit, që shoqëron ata që sapo kanë afruar sakramentin e pajtimit.
Sidoqoftë, ka edhe më shumë: arsyeja, e dhënë nga vetë Jezusi, pse ne gjithmonë mund të bëjmë punë të mëdha, madje edhe më të mëdha se ato që ai bëri, është një shpjegim i thjeshtë, por shumë i bindës ... dhe ngushëllues. Jezusi ngjitet tek Ati dhe nga atje ai do të jetë garantuesi ynë. Ne vërtet mund të shpresojmë për një rekomandim të mirë! Ne do të jemi në gjendje të bëjmë kërkesa, me siguri se përpjekjet, vuajtjet, dhimbjet, si dhe gëzimet tona nuk do të injorohen; gjithçka do të shoshitet nga mençuria e Zotit, asgjë nuk do të konsiderohet e tepërt ose e parëndësishme e asaj që vjen nga zemra e njeriut.




VAZHDO MEDITIMIN.

Dëgjoje, o Zot, zërin e britmës sime, ki mëshirë për mua dhe më dëgjo!
Për ty tha zemra ime: “Kërkojeni fytyrën time”! “Fytyrën tënde, o Zot, do ta kërkoj”.
Mos e fsheh fytyrën tënde prej meje, mos e dëbo me zemërim shërbëtorin tënd! Ti je ndihmëtari im, mos më përbuz, mos hiq dorë prej meje, Hyji i shpëtimit tim!
(Ps 27, 7-9).

[ninoenina]

3-5-2021/E HËNË JAVA 5/ungjilli: Gj. 14, 6–14.

LUTJA: Ps 19.

2 Qiejt e shpallin lavdinë e Hyjit, kupa qiellore kumton veprat e duarve të tij!
3 Dita ditës ia përsërit këtë gjë e nata natës ia sjell këtë të vërtetë.
4 E, pra, nuk është fjalë as zhumhur të të foluri, po as zë që do të mund të dëgjohet,
5 megjithëse nëpër tokë i shpërndahet jehona, diçka si fjalë arrin deri në skaj të botës!



LEXIMI I UNGJILLIT: Gj. 14, 6–14.

Jezusi u përgjigj: “Unë jam Udha, e Vërteta dhe Jeta. Askush nuk shkon tek Ati përveçse nëpër mua. Nëse më njohët mua, do ta njihni edhe Atin tim. Që tani e njihni dhe e keni parë.”
8 Filipi i tha: “Zotëri, na e dëfto Atin e na mjafton!”
9 “O Filip ‑ i tha Jezusi ‑ kaq shumë kohë jam me ju e nuk më njohe ende? Kush më ka parë mua, ka parë edhe Atin. Si thua, pra: ‘Na e dëfto Atin!’
10 Po a nuk beson se unë jam në Atin e Ati është në mua? Fjalët që jua them, nuk jua them prej vetvetes: Ati që banon në mua i kryen veprat e veta.
11 Më besoni mua: Unë jam në Atin dhe Ati është në mua. Përndryshe, besoni për shkak të vetë veprave!
12 Përnjëmend, përnjëmend po ju them: Kush beson në mua, veprat që i bëj unë, edhe ai do t’i bëjë. Madje do të bëjë edhe më të mëdha se këto, sepse unë po shkoj tek Ati.
13 Dhe çdo gjë që të kërkoni në Emër tim, do ta bëj që të lavdërohet Ati në Birin.
14 Nëse do të më kërkoni ndonjë gjë në Emër tim, do ta bëj.”



MEDITIMI

Sot kremtohet festa e apostujve Filipi dhe Jakobi dhe Ungjilli është pothuajse identik me atë që medituam në ditën e parë të muajit. Ka një ndryshim të vogël, por jo të parëndësishëm në fjalët hyrëse! Teksti i sotëm në fakt fillon me thirrjen e njohur të Jezusit: "Unë jam rruga, e vërteta dhe jeta", pasuar nga zbulimet e Mjeshtrit në lidhje me marrëdhëniet e tij me Atin dhe më pas me kërkesën e Filipit.
Ajo që Jezusi thotë për veten e tij është me vlerë të jashtëzakonshme për besimtarin. Jezusi është rruga nëpër Atin sepse ai zbulon fytyrën e tij autentike. Zoti, thelbi i tij, dituria e tij, madhështia e tij nuk janë drejtpërdrejt të arritshme për njeriun. Por i krishteri e di se është e mundur të kuptohet diçka nga natyra e tij. Jeta, mësimi, mrekullitë e Jezusit dhe mbi të gjitha vdekja e tij në kryq zbulojnë se dashuria është thelbi i Zotit, që ne mund t'i drejtohemi atij si baba, madje duke e quajtur "baba", "baba". Askush tjetër, as më parë dhe as që atëherë, nuk ka shkuar kurrë kaq larg.
Jezusi nuk është vetëm rruga, domethënë, një mjet, sado i pashembullt, për të shkuar te Zoti. Në rrugën e besimit, shumë njerëz kanë hedhur hapin e parë, edhe pse ndoshta jo vendimtar, falë dëshmisë së vëllezërve të tjerë, që për ata kanë qenë me të vërtetë “rrugë". Por vetëm Jezusi është gjithashtu e Vërteta. Ne e dimë, që në moshë të hershme, që ofendimi i së vërtetës, duke thënë gënjeshtra, është një faj kundër urdhërimit të tetë. Duke u rritur, ne e kuptojmë se mungesa e së vërtetës në marrëdhëniet njerëzore është burimi i parë i keqkuptimeve, mosmarrëveshjeve, urrejtjes, luftërave. Dhe kjo është pikërisht mungesa e Zotit. Ku Ai mbretëron, marrëdhëniet njerëzore kanë aromën e ndarjes, dashamirësisë, bukurisë, miqësisë, dashurisë. Ekziston e Vërteta.
Dhe Jezusi është Jeta. Këtu duhet të tregohet kujdes që të mos i atribuohet një kuptim teknik këtij termi,"jetë", sepse nga ky kuptim lindin shumë kontradikta serioze të mendimit të dobët. Jeta që Jezusi erdhi për të sjellë me bollëk (Gjn 10, 10) është jetë e përjetshme, është vetë njohja e Zotit (Gjn 17, 3) e cila është e mundur vetëm përmes njohjes së Jezusit. Është një jetë e plotë që ne thjesht mund të imagjinojmë: "Ato gjëra që syri nuk i pa, as veshi nuk i dëgjoi, dhe as nuk hynë kurrë në zemrën e një njeriu, këto gjëra Zoti i përgatiti për ata që e duan atë" (1 Kor 2: 9).


VAZHDO MEDITIMIN (Ps 86)
10...Ti je i madhërueshëm e bën mrekulli, ti je i vetmi Hyj.
11 Ma mëso, o Zot, udhën tënde, që të eci sipas drejtësisë sate, mësoje zemrën time ta nderojë Emrin tënd.
12 Do të të falënderoj, o Zot, Hyji im, me gjithë zemrën time, për amshim do ta madhëroj Emrin tënd.

[ninoenina]

4-5-2021/E MARTË JAVA 5/ UNGJILLI: Gj. 14, 27–31°

LUTJA:

O Zot, ti më shqyrton e më njeh,
2 ti di kur rri e kur ngrihem, prej së largu i njeh mendimet e mia.
3 Si në shtegtoj si në pushoj, ti më vëren, ti i di të gjitha udhët e mia.
4 Pa më ardhur ende fjala në majë të gjuhës, dhe, ja, ti, o Zot, i njeh të gjitha!


LEXIMI I UNGJILLIT: Gj. 14, 27–31

Po ju lë paqen, po ju jap paqen time! Nuk po jua jap siç e jep bota. Mos t’ju shqetësohet zemra as të mos ju trembet.
28 Ju dëgjuat se ju thashë: ‘Po shkoj dhe do të kthehem tek ju’. Po të më donit, do të galdonit se po shkoj tek Ati, sepse Ati është më i madh se unë.
29 Ju thashë tani ‑ para se të ndodhë, që të besoni kur të ndodhë.
30 S’do të flas më shumë me ju, pse po afrohet princi i botës. Ai kundër meje s’mundet asgjë.
31 Por, që ta dijë bota se e dua Atin dhe se bëj ashtu si më urdhëroi Ai. Çohuni! Të shkojmë prej këndej!”

MEDITIMI.

Megjithë mësimet e përsëritura që Jezusi kishte bërë në lidhje me vdekjen e tij, apostujt nuk duhej ta kishin shumë të qartë se çfarë donte të thoshte duke njoftuar largimin e tij, "Do të shkoj tek Ati" dhe “do të kthehem përsëri”. Sidoqoftë, momenti duhej të kërkonte që Ai të ngushellonte miqtë e tij të trazuar.
Inkurajimi i parë dhe më i rëndësishëm qe një dhuratë, dhurata e paqes. Le të mendojmë për këtë. Gjoni e shkroi ungjillin e tij në pleqëri, kur apostujt dhe shumë dishepuj të hershëm kishin pësuar martirizimin për shkak të besimit në Jezusin. Pra, kur Gjoni shkruan, paqja sipas botës është një dhuratë që të krishterët e asaj kohe, dhe jo vetëm që nga ajo kohë, dukshëm nuk kanë marrë. Na duket se ungjilltari është plotësisht i denjë për meritë kur përkujtimi i tij shkon për ato fjalë të Zotit. Ai duhet ta ketë përjetuar atë paqe kaq të ndryshme nga ajo e botës, një paqe e aftë për të kaluar dhimbje, përndjekje dhe frikë nga vdekja. Një paqe e brendshme që i bëri burrat fillimisht "të paktën normalë" të patrembur përballë martirizimit.
Sidoqoftë, Zoti i fton miqtë e tij madje të gëzohen sepse Ai ngjitet tek Ati dhe sepse "Ati është më i madh". Këto fjalë nuk janë menjëherë të qartë për besimtarët e thjeshtë. Ne e shohim bindës shpjegimin që përshkruan gëzim për diçka që nuk ka të bëjë me marrëdhëniet midis Jezusit dhe Atit, por midis apostujve, dhe për këtë arsye çdo qenie njerëzore dhe Zotit; diçka që ka të bëjë me mundësinë që, një ditë, natyra jonë njerëzore të rritet gjithashtu në nivelin hyjnor, të ndryshojë nga e vdekshme në e pavdekshme. Nëse po, ka mjaft për të qenë të lumtur!
Ungjilli përfundon me referencën për "princin e botës". Për një synim misterioz të Zotit, i cili megjithatë paraqet një vështrim të arsyeshëm për njeriun, “princi i botës”, ky personaxh i tmerrshëm, ka një farë lirie veprimi, siç e shohim nga efektet e këqija të punës së tij të joshjes. Ai nuk mund të bëjë asgjë kundër Jezusit dhe, nëse e duam atë dhe për sa kohë që jemi afër Zotit, nuk mund të bëjë asgjë as kundër nesh. Kjo siguri gjithashtu mund të na ndihmojë në kapërcimin e çdo shqetësimi.



VAZHDO MEDITIMIN

Nëse më mirëpret, o baba i mirë, para se të vijë mbrëmja, nëse më jep faljen tënde, unë do të kem paqen e vërtetë.
Unë do të të quaj Shpëtimtari im dhe unë do ta kthej Jezusin me Ty.
Edhe në ankthin më të thellë, kur armiku sulmon,
nëse hiri yt më rrethon unë nuk do të kem frikë nga asnjë e keqe.
(Këngë liturgjik)

[ninoenina]

5-5-2021/E MERKURË JAVA 5 E PASHKËS/UJGJILLI: Gj.15,1-8.

LuTJA: Ps. 122.

Seç u gëzova kur më thanë:
“Eja të shkojmë në Shtëpinë e Zotit!” 2 Ja, tashmë këmbët tona shkelën në dyert e tua, o Jerusalem! 3 O Jerusalem, qytet i ndërtuar me mjeshtëri, thuaj se i tëri një cope e vetme je! 4 Atje ngjiten fiset, fiset e Zotit, sipas rregullores në Izrael për të kremtuar Emrin e Zotit. 5 Atje janë selitë e gjykatores së drejtësisë, selitë e shtëpisë së Davidit! 6 Lutuni për paqen e Izraelit: “U priftë e mbara atyre që të duan ty! 7 Mbretëroftë paqja në muret e tua dhe qetësia në pirgjet e tua!” 8 Për dashuri ndaj vëllezërve e miqve të mi do të them: “Paqja me ty”! 9 Për dashuri ndaj Shtëpisë së Zotit, Hyjit tonë, do të lutem t’i kesh të gjitha të mirat!


LEXIMI I UNGJILLIT: Gj. 15,1-8.

1 “Unë jam hardhia e vërtetë, e im Atë është vreshtari. 2 Çdo shermend në mua, që nuk jep fryt, Ai e pret, kurse secilin që jep fryt, Ai e pastron, që të japë më shumë fryt. 3 Tashmë ju jeni të pastruar me anën e fjalës që ju thashë. 4 Banoni në mua sikurse edhe unë në ju. Sikurse shermendi nuk mund të japë fryt prej vetvetes, i shkëputur prej hardhisë, po ashtu as ju, nëse nuk mbeteni në mua. 5 Unë jam hardhia, ju jeni shermendet. Kush mbetet në mua e unë në të, ai jep shumë fryt, sepse pa mua s’mund të bëni asgjë. 6 Nëse ndokush nuk mbetet në mua, hidhet jashtë porsi shermendi i prerë
e thahet. Të tillët i bashkojnë, i qesin në zjarr e digjen. 7 Nëse mbeteni në mua, dhe, nëse fjalët e mia qëndrojnë në ju, kërkoni gjithçka të doni dhe do t’ju jepet. 8 Me këtë gjë lavdërohet im Atë: nëse jepni shumë fryt e dëftoheni nxënës të mi.

MEDITIMI.


Liturgjia sot propozon një lexim tashmë të medituar të Dielën e kaluar. Në fakt, Ungjilli është aq i pasur sa mund të gjendet në të gjithmonë diçka të re. Ashtu si ajo frazë, e cila përbën vargun e fundit: "Me këtë gjë lavdërohet im Atë: nëse jepni shumë fryt e dëftoheni nxënës të mi" (v.8).
Nëse Zoti është një baba, Ai sigurisht gëzon për "suksesin" e fëmijëve të tij edhe nëse kjo nuk matet me arsimimin, pozicionin shoqëror ose mirëqenien ekonomike, veçanërisht nëse këto bëhen pengesa për atë që ka vërtet rëndësi. Shkalla e suksesit, nga ana tjetër, matet në lavdinë e Zotit. Shën Pali na e kujton këtë me një imazh shumë konkret: "Pra, nëse hani ose pini ose bëni ndonjë gjë tjetër, bëni gjithçka për lavdinë e Zotit "(1 Kor 10:31).
Sigurisht, kur vuajtja na prek nga afër, është e vështirë të jetojmë gjendjen tonë duke e lavdëruar Zotin. Nga ana tjetër, e dimë se edhe prosperiteti mund të jetë armiku ynë: “Njeriu që jeton marrëzisht ndër kënaqje, nuk kupton; krahasohet me kafshët që theren, dhe është i ngjashëm me to" (Ps 48, 21). Kushti i vetë-mjaftueshmërisë së supozuar mund të jetë me të vërtetë një mënyrë për të harruar se varet nga Zoti dhe që është vetëm falë tij që jeta jonë, si jeta e të gjithë universit, vazhdon. Ne duam ta kuptojmë se Zoti është i lumtur nëse jemi të lumtur. Pastaj, duke i dhënë lavdi Zotit, çelësi i lumturisë është "domosdoshmërisht" të fshehim vetveten, pavarësisht nga kushtet përreth ... Dhe ky çelës është shkruar në vargun e fundit: le të ndjekim Jezusin, le të japim shumë frute,le të dëshirojmë të bëhemi dishepuj të tij. Në këtë udhëtim, ne zbulojmë se çelësi i paqes tonë qëndron pikërisht në njohjen e madhështisë së Zotit, e urtisë së tij, e mëshirës së tij.



VAZHDO MEDITIMIN.

Lavdia e Zotit është njeriu i gjallë
dhe jeta e njeriut është vizioni i Zotit.
(Shën Ireneu i Lionit)

[ninoenina]

6-5-2021/E ENJTË JAVA 5 E PASHKËS/ UNMGJILLI Gj,15, 9–11.

LUTJA.
Zoti i mirësisë dhe mëshirës, që dëshiron që ne të bashpunojmë me ty për shpëtimin e njerëzimit,
dërgo punëtorë të shumtë dhe të shenjtë për vreshtin tënd, në mënyrë që Kishës sate të mos i mungojnë kurrë lajmëtarët e guximshëm të Ungjillit.

LEXIMI I UNGJILLIT: Gj, 15, 9–11.


9 Sikurse Ati më ka dashur mua, ashtu edhe unë ju kam dashur ju. Qëndroni në dashurinë time!
10 Nëse i mbani urdhërimet e mia, do të qëndroni në dashurinë time, sikurse edhe unë që i mbajta urdhërimet e Atit tim dhe qëndroj në të.
11 Jua thashë këto, që gëzimi im të jetë në ju e gëzimi juaj të jetë i plotë.



MEDITIMI.


Darka e fundit ka mbaruar, Juda është zhdukur dhe Jezusi u parashikoi afrimin e pasionit dhe vdekjes së tij apostujve. Në këtë atmosferë të tragjedisë së afërt, Jezusi bën fjalimin e tij lamtumirës. Nuk është një sintezë e predikimit të tij, siç do të kishim pritur, përkundrazi, është një fjalim shumë i gjatë që shtrihet në 4 kapituj të Ungjillit të Gjonit, nga 14 në 17. Në këtë fjalim, Jezusi u zbulon dishepujve aspektet teologjike të predikimit të tij, si dhe motivimet që e animuan atë dhe objektivat që premton. Imazhi që del nga vargjet që lexohen në Ungjillin e sotëm, është ai i një ujëvare dashurie që derdhet nga Ati mbi Birin dhe nga Biri mbi ne. Është një ujëvarë që, për sa u përket njerëzve, na prek të gjithëve, duam apo nuk duam. Zgjedhja varet nga ne nëse do ta shmangim, ose do ta pranojmë Atin si bëri Jezusi.
Kuptimi i fjalisë "qendroni në dashurinë time," shpjegohet nga vetë Jezusi: Qendron në dashurinë e tij çdo njeri që i zbaton urdhërimet e tij. Jezusi na thotë: “Duaje Zotin, Hyjin tënd, me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd e me gjithë mendjen tënde! Ky është më i madhi dhe i pari urdhërim. I dyti është i barabartë me të: ‘Duaje të afërmin tënd porsi vetveten!’ Në këto dy urdhërime varet i tërë Ligji dhe Profetët” (Mt 22, 37-40).

VAZHDO MEDITIMIN.

Le ta falim lutjen tonë
në mënyrë që të jenë gjithnjë më shumë
ata që i përgjigjen thirrjes së Zotit.
Ndihma jotë, o Zot, le ti shoqërojë ata në punën e tyre
materiale dhe shpirtërore për të mirën e vëllezërve.

[ninoenina]

7-5-2021/E PREMTË JAVA 5 PASHKËS/UNGJILLI: Gj, 15, 12–17.

LUTJA: Ps 57.

Zemra ime është gati, o Hyj, gati është zemra ime:
9 do të këndoj, këngës do t’ia them! Zgjohu, lavdia ime, Zgjohu, o harpë e cetër, dua ta zgjoj agimin!
10 Do të të lavdëroj ndër popuj, o Zot, ty do të të këndoj ndër kombe.
11 Sepse u madhërua deri në qiell dashuria jote, e deri në re e vërteta jote!
12 Lartësohu, o Hyj, përmbi qiell, përmbi mbarë tokën lavdia jote!


LEXIMI I UNGJILLIT: Gj, 15, 12–17


12 Ky është urdhri im: duajeni njëri‑tjetrin sikurse unë ju desha ju!
13 Dashuria më e madhe që ndokush mund të tregojë është: të japë jetën e vet për miqtë e vet.
14 Ju jeni miqtë e mi nëse bëni çka ju urdhëroj unë.
15 Nuk ju thërras më shërbëtorë, sepse shërbëtori nuk di çka bën zotëria i tij; unë ju quajta miq, sepse ju zbulova gjithçka që dëgjova prej Atit tim.
16 Ju nuk më zgjodhët mua, por unë ju zgjodha ju dhe ju caktova të shkoni e të jepni fryt e fryti juaj të qëndrojë; dhe që Ati t’ju japë çkado të kërkoni në Emër tim.
17 Këtë gjë ju urdhëroj; duajeni njëri‑tjetrin!”

MEDITIMI
Ungjilli i sotëm përmban urdhërimin e dashurisë, një urdhërim i cili, nëse merret seriozisht, ka fuqinë për të ndryshuar botën. Në përkujtimin e Ungjilltarit, fjalët e thëna nga Zoti janë të forta: "Duajeni njëri‑tjetrin sikurse unë ju desha ju!" (v.12). Jepni jetën tuaj për miqtë tuaj. Nuk flitet këtu për një dashuri sypërfaqësore, ndonjëherë hipokrite! Të japësh jetën, të sakrifikosh veten çdo ditë, të kalbesh në tokë për të bërë që jeta e re të mbijë: kjo, duke folur njerëzisht, duket vërtet tepër e tepërt. Mund të cilësohet edhe si një "mesazh i papranueshëm".
E vërteta e mesaxhit të Zotit, si gjithmonë, ndodh jo aq në nivelin teorik sesa në atë ekzistencial. "Është "e vërtetë" nëse zbulon diçka që mund të konstatohet, nëse tregon mënyrën e duhur për të kënaqur atë etje për gëzim të plotë që është në zemrën e çdo njeriu. Dhe meqë na flet për jetën reale, mund të kuptohet vetëm me një përfshirje personale.
Prandaj nuk është e kotë të meditohet mbi qëndrueshmërinë e këtij mesaxhi edhe për arsyen njerëzore, që është gjithmonë një dhuratë e Zoti. Dhe arsyeja na bën të vëmë re, edhe një herë, besueshmërinë e dëshmisë së atyre që na kanë sjellë fjalët dhe mësimet e Zoti, fjalë dhe mësime që na mbushin me gëzim: " Dashuria më e madhe që ndokush mund të tregojë është: të japë jetën e vet për miqtë e vet. Ju jeni miqtë e mi nëse bëni çka ju urdhëroj unë"



VAZHDO MEDITIMIN


Duajeni njëri-tjetrin, vëllezër, siç UNË ju kam dashur juve!
Do të keni gëzimin tim, të cilin askush nuk do t’ jua marrë kurrë. Ne do të kemi gëzimin e tij, të cilin askush nuk do të na marrë.
Unë ju them këto fjalë që të keni gëzim brenda jush.
Ju do të jeni miqtë e mi, nëse Dashuria është me ju. Ne do të jemi miqtë e tij, nëse Dashuria është me ne!
(Një këngë e liturgjisë)

[ninoenina]

8-5-2021/E SHTUNË JAVA 5 E PASHKËS/ UNGJILLI: Gj. 15, 18–21.


LUTJA. Ps 99.


Toka mbarë le t’i brohoritë Zotit, shërbejini Zotit me hare, dilni para tij me brohoritje! 3 Dijeni mirë se vetëm Zoti është Hyj: Ai na krijoi e atij i përkasim: jemi populli i tij dhe delet e kullosës së tij. 4 Hyni nëpër dyert e tija duke i dhënë lavd, hyni në treme të tija e këndoni himne, lavdërojeni e madhërojeni Emrin e tij! 5 Sepse i mirë është Zoti, e amshuar dashuria e tij, nga breznia në brezni besnikëria e tij.

LEXIMI I UNGJILLIT: Gj. 15, 18–21.



18 “Nëse bota ju urren, ta dini se para jush më urreu mua.
19 Po të ishit të botës, bota do t’i donte të vetët, e pasi nuk jeni të botës, ‑ pse unë ju zgjodha prej botës ‑ për këtë arsye bota ju urren.
20 T’ju bjerë ndër mend fjala që ju thashë: nuk është shërbëtori më i madh se zotëria i tij. Nëse mua më salvuan edhe ju do t’ju salvojnë; nëse fjalën time e mbajtën, edhe tuajën do ta mbajnë.
21 E të gjitha këto do t’i bëjnë kundër jush për shkak të emrit tim, sepse nuk e njohin Atë, që më dërgoi.



MEDITIMI


Një paralajmërim dhe gjithashtu një profeci. Dy mijë vjet më vonë, mund të përpiqemi të reflektojmë mbi rëndësinë e paralajmërimit dhe realizimin e profecisë. Një premisë: gjithmonë duhet të kemi kujdes kur gjykojmë, që të mos jemi sypërfaqësorë duke vendosur kush është i mirë e kush i keq. Edhe instinkti na kërkon që të minojmë të keqinjtë, për t'i "hequr qafe". Shëmbëlltyra e grurit dhe egjrave na nxit të mësojmë nga Perëndia durimin edhe me të pabesët.
Prandaj, nëse duhet të ushtrojmë maturi në lidhje me ata që duhet të konsiderohen subjekt ose objekt e urrejtjes dhe përndjekjeve , duhet të kemi durim dhe maturi. Kushdo që ndjek Jezusin nuk ka garancinë e një jete të lehtë. Dhe nëse sa më poshtë nuk çon domosdoshmërisht në martirizim, të paktën jo në vendet tona të krishterimit antik, gjithnjë e më shpesh ata që e ndjekin Jezusin e dinë se rrezikojnë të tallen dhe të përbuzen. Por kur kjo të na ndodhë, domethënë, kur jemi objekt shpifjeje për shkak të Jezusit Zot, ne duhet të jemi në gjendje të gëzohemi dhe të galdojmë “sepse i madh do të jetë shpërblimi në qiell! Jo po, kështu i salvuan edhe profetët para jush!” (Mateu 5:12). Duhet të jemi si Apostujt të cilët, pasi u rrahën me kamxhik "e lanë Këshillin plot gëzim pse qenë çmuar të denjë të durojnë ndonjë fyerje për nder të emrit të Jezusit"" (Veprat 5:41).

VAZHDO MEDITIMIN (Ps 23).


Zoti është bariu im, asgjë nuk më mungon.
2 Më pushon kullotave të gjelbra, më prin në ujëra të qeta,
3 shpirtin ma përtërin. Ai më prin shtigjeve të drejta në saje të dashurisë së Emrit të vet.
4 Po edhe në kalofsha nëpër luginën e hijes së vdekjes, s’trembem nga e keqja sepse ti je me mua: thupra jote dhe kërraba për mua janë ngushëllim.
5 Ti ma shtron tryezën përpara ndër sy të armiqve të mi, me vaj erëmirë kokën ma lyen, gotën ma mbush plot e përplot.
6 Hiri dhe mirësia do të më përcjellin në të gjitha ditët e jetës sime, do të banoj në shtëpinë e Zotit derisa të jem gjallë.

[ninoenina]

10-5-2021/E HENË JAVA 6 PASHKËS/ UNGJLLI: Gj15, 26–16, 4.


LUTJA: Ps 149.

1 Këndoni Zotit një këngë të re
Këndoni Lavdi në mbledhjen e shenjtërve.
2 Le t’i gëzohet izraeli Wshëlbuesit e vet,
bijtë e Sionit t’i brohorasit mbretit të vet.
4 Sepse Zoti kënaqet në popullin e vet
të përvujtët I nderon me shëlbim.

LEXIMI I UNGJILLIT : Gj. 15, 26–16, 4.


E kur të vijë Mbrojtësi, të cilin do t’jua dërgoj prej Atit ‑ Shpirti i së Vërtetës, që rrjedh prej Atit ‑ Ai do të dëshmojë për mua.
27 Por edhe ju gjithashtu do të dëshmoni për mua, sepse jeni me mua që në fillim...
1 Jua thashë këto që të mos moliset feja juaj.
2 Do t’ju përjashtojnë prej sinagogave. Edhe më! Po vjen koha, kur secili, që t’ju vrasë, të mendojë se i bën shërbesë Hyjit.
3 E do të veprojnë kështu, pse nuk e njohën as Atin as mua.
4 Jua tregova këto gjëra që, kur të vijë koha, t’ju bjerë ndër mend se jua pata thënë.”


MEDITIMI


Të japësh dëshmi, fjalë për fjalë, do të thotë të vërtetosh, të dokumentosh. Apostujt, në këtë vepër të dëshmisë për Zotin, janë bashkëpunëtorë të Shpirtit Shenjt. Të ndriçuar nga personi i tretë i Trinisë së Shenjtë, ata do të jenë në gjendje të thonë dhe të bëjnë atë që fakti i vetëm dhe i privilegjuar i të qenit me Jezusin "nga fillimi", dukshëm nuk i bëri ata të aftë. Dhe gjithashtu e kemi parë në "gabimet" e panumërta që Ungjijtë nuk dështojnë të nënvizojnë, me një pedagogji të mençur. Në të vërtetë, duhet të ndriçohemi nga Zoti për të kuptuar diçka për Zotin! Vetëm me forcat e veta, njeriu, megjithëse është përpjekur që nga agimi i botës, nuk mund të arrijë ta njohë Zotin në mënyrë perfekte. Megjithëse ndërgjegjja dhe inteligjenca jonë na flasin për të, megjithëse etja për pafundësi që është në zemrën e njeriut, na bën të ndjejmë nostalgji të fortë për të

VAZHDO MEDITIMIN

Shpirt i Shenjt, më jep dhuratën e forcës,
që të shpëtoj nga mëkati,
praktikoj virtytin me entuziazëm të shenjtë
dhe të përballen me durim, dhe madje me gëzim të shpirtit,
përbuzje, paragjykime, përndjekje
dhe vetë vdekje sesa të të mohoj ty
me fjalë dhe vepra.
(lutje drejtuar Shpirtit të Shenjt)