Komenti i ungjillit

[ninoenina]

16 -2 – 2021 E MARTË E JAVËS 6 KOMENT I UNGJILLIT: Mk.8, 14–21.


LUTJA: Ps 28.[B][SIZE=3][B]

Jepni Zotit, o bijtë e Hyjit,
jepni Zotit lavdinë e fuqinë!
Jepni Zotit nderin e Emrit të tij,
adhurojeni Zotin në shkëlqimin e shenjtë!



LEXIMI I UNGJILLIT: Mk.8, 14–21.


14 Nxënësit harruan të marrin bukë. Me vete në barkë kishin vetëm një bukë. 15 Atëherë Jezusi u dha këtë porosi: “Dëgjoni: ruajuni prej tharmit të farisenjve e prej tharmit të Herodit!” 16 Ata i thoshin njëri‑tjetrit: “Nuk kemi bukë!” 17Jezusi e hetoi atë gjë e u tha: “Përse po shqetësoheni pse s’keni bukë? Po, a ende nuk po kuptoni e nuk po merrni vesh? Po aq pak mend paskeni? 18 ‘Me sy në ballë e nuk shihni, me veshë në kokë e nuk dëgjoni?’Po a nuk po ju kujtohet 19 se kur i ndava pesë bukë për pesë mijë vetë, sa shporta plot me copa mblodhët?” Ata iu përgjigjën: “Dymbëdhjetë!” 20 “E kur ndava shtatë bukë për katër mijë vetë, sa shporta plot me copa mblodhët?” “Shtatë!” ‑ iu përgjigjën. 21 “Dhe ende nuk po kuptoni?!



MEDITIMI:

Jezusi është me dishepujt e tij (domethënë me ne) në barkë, këtë herë nuk ka stuhi, por ai e lëshon atë me një seri pyetjesh për bukën. Jezusi thotë: "Kujdes nga majaja". Majaja e farisenjve dhe e Herodit. Domethënë dëshira fetare për të zotëruar Zotin dhe dëshira njerëzore për të pasur pushtet dhe fuqi, shkojnë gjithmonë së bashku dhe na ndalojnë të shohim bukën e jetës të pranishme në barkë: Krishtin.
Fariseu është personi fetar që gjithmonë kërkon shenja nga Zoti, sepse ai nuk beson në Dashuri. Dhe nëse nuk besoni në Dashuri, mund të kërkoni një mijë shenja dhe nuk është kurrë e mjaftueshme. Nga ana tjetër, ata që duan, dinë të lexojnë gjithçka si shenjë: gjithçka që ekziston ose do të thotë diçka ose është e pakuptimtë. Dhe për ne një gjë ka kuptim kur është shenjë dashurie, bashkësie, përndryshe është shenjë vdekjeje, është mashtrim. Majaja e farisenjve, e cila është fetare, është imazhi i rremë i Zotit: farisenjtë besonin në një Zottë i fuqishëm që ata pretendonin ta dominonin dhe të kenin hir, kështu që nuk ishin të vetëdijshëm se Zoti i donte, se mund të jetonin në dashuri,. Jezusi flet edhe për majen e Herodit, e pushtetit politik. Dhe majaja e farisenjve, majaja fetare dhe ajo e pushtetit janë shumë të lidhura, sepse asnjë diktaturë nuk mbështetet pa u mburrur me një formë feje për të justifikuar pushtetin. Dhe imazhi që keni për Zotin, pra, është ai që realizohet në shoqëri. Imazhi i rremë i Zotit fetar prodhon imazhin dhe njojen e rremë të njeriut. Kështu që majaja e farisenjve është në thelb ajo e zotërimit të Zotit ... Nëse nuk mund ta zotërojmë Zotin, të paktën ne mund të posedojmë gjëra, të paktën ne marrim pushtetin dhe të paktën pretendojmë se Zoti është me ne.


MENDOHU MË THELLË

Idhujt e paganëve janë argjend e ar
‑ prodhim i dorës së njeriut.
Gojë kanë e nuk flasin, sy kanë e nuk shohin,
veshë kanë e nuk dëgjojnë,
hundë kanë e nuk nuhasin.
Duar kanë e nuk prekin,
këmbë kanë e nuk ecin,
‑ zë nuk qesin prej gurmazit të tyre!
Të tillë qofshin edhe ata që i punojnë,
të gjithë ata që shpresojnë në ta!

[ninoenina]

18 – 2 – 2021: E enjtë pas merk. të perhime: UNGLILLI: Lk. 9, 22–25.


LUTJA: Psalmi 1:

1 Lum njeriu që nuk i ndjek këshillat e keqbërësve,
që nuk qëndron në udhën e mëkatarëve
e nuk rri së bashku me përqeshës,
2 por kënaqet në Ligjin e Zotit
dhe e kujton atë ditë e natë.

LEXIMI I UNGJILLIT: Lk, 9,22-25.
22 E vazhdoi: “Birit të njeriut i duhet të pësojë shumë, ta përbuzin pleqtë, kryepriftërinjtë dhe skribët, ta vrasin dhe të tretën ditë të ngjallet.”
23 Pastaj iu drejtua të gjithëve: “Nëse ndokush dëshiron të vijë pas meje, ta mohojë vetveten, ta marrë kryqin e vet çdo ditë dhe të më ndjekë.
24 Sepse, kush do ta shpëtojë jetën e vet, do ta humbë, ndërsa kush ta humbë jetën e vet për shkakun tim, do ta shpëtojë.
25 E njëmend, ç’dobi do të kishte njeriu, nëse fiton mbarë botën, por humb vetveten ose e rrënon?

MEDITIMI.
Të ndjekësh Jezusin do të thotë të pranosh të ndash jetën e tij, e cila është një jetë gëzimi, drite, lavdie dhe dhimbjeje. Jeta e Jezusit është një tërësi, nga e cila Kryqi është një pasazh thelbësor.
Kryqi është pasojë e angazhimit të marrë përsipër lirisht nga Jezusi për të zbuluar Lajmin e Mirë se Zoti është Atë, dhe se, pra, të gjithë bijtë e Tij duhet të pranohen dhe trajtohen si vëllezër dhe motra. Për shkak të këtij Lajmi revolucionar, ai u persekutua dhe nuk kishte frikë të jepte jetën e tij. Shpallja e Krishtit në këtë rast është diçka që “prish” jetën. Për të ndjekur Jezusin e për të jetuar në mënyrë koerente me besimin në Të, jemi thirrur të kemi besimin e Abrahamin që mori Isakun në mal për ta flijuar: "Kushdo që humbet jetën e tij për hirin tim, do të shpëtojë". Të humbasësh jetën për hir të Jezusit do të thotë të humbasësh jetën për vëllezërit e tu, dhe nuk ka provë më të madhe dashurie sesa të japësh jetën për vëllain, që do të thotë të mohosh vetveten, t'i thuash jo egoizmit, të marresh Kryqin çdo ditë. Jo një Kryq abstrakt, por atë që Krishti të ofron dhe që ti e gjën vetë përpara teje çdo ditë.
Vetëm duke e mirëpritur atë, duke e dashur atë dhe duke i thënë "Jo" vetes, mund të themi se ne me të vërtetë e ndjekim Jezusin.


MENDOHU MË SHUMË.
Unë TË adhuroj, o JEZUS,
sepse ke vuajtur për mua,
duke më lënë një shembull
sepse edhe unë mund të dua si Ti.
Ti, mbi drurin e Kryqit, ke dhënë jetën tënde
për të më çliruar nga mëkati dhe vdekja.
Ti e ke marrë përgjegjësinë e vuajtjeve të mia,
kështu që unë u çlirova dhe çdo situatë
është e hapur për shpresë.

Ti, mbi drurin e Kryqit, ke dhënë jetën tënde
për të më çliruar nga mëkati dhe vdekja.
Ti e ke marrë përgjegjësinë e vuajtjeve të mia,
kështu që unë u çlirova dhe çdo situatë tonë
është e hapur për shpresë.

[ninoenina]

19-2-2021/e PREMTË PAS MER. E PËRHIME – UNGJILLI: Mt.9, 14–15.

LUTJA:

3 Ki mëshirë për mua, o Hyj, sipas mëshirës sate, pashë mirësinë tënde shlyeje mëkatin tim!
4 Më laj krejtësisht prej mëkatit tim e më pastro prej fajit tim!
5 Sepse e pranoj paudhësinë time: mëkatin tim përherë e kam para sysh.


LEXIMI I UNGJILLIT: Mt.9, 14–15.
Atëherë iu afruan nxënësit e Gjonit e i thanë: “Përse ne dhe farisenjtë agjërojmë shpesh, kurse nxënësit e tu nuk agjërojnë?”
Jezusi u përgjigj: “A është e mundur të mbajnë zi dasmorët derisa të jetë me ta dhëndri? Por, do të vijë koha, kur do t’ua rrëmbejnë dhëndrin. Atëherë edhe ata do të agjërojnë”.

MEDITIMI
Në traditën hebraike, agjërimi ishte përgatitje për zbulesën e Zotit dhe fjalës së tij. Ishte shenja e një pritjeje të thellë, e cila përfshinte zemrën dhe trupin e komunitetit dhe të çdo besimtari. Në këtë kuptim, funksioni i tij ndryshon nga ai që kultura jonë i ka atribuar atij, domethënë ai i "moderimit të pasioneve".
Një aspekt (ky i kulturës tonë) që sigurisht është i vërtetë, por dytësor, në kuptimin që zhvendos vëmendjen te njeriu. Qëllimi kryesor i agjërimit ishte, nga ana tjetër, mbajtja e vëmendjes drejtuar Zotit: një vëmendje që ai vetë e zgjoi kur premtoi se do të vinte midis besimtarëve për ta bërë atë popullin e tij.
Ungjilli njofton përmbushjen e kësaj pritjeje tek Jezusi: Ai plotëson plotësisht dëshirën për Zotin dhe për fjalën e tij. Ai është vetë Zoti që vjen midis besimtarëve për t'i bërë ata njerëzit e tij që e njohin besëlidhjen jo të shkruar më në pllaka guri, por në zemrat e besimtarëve. Me Jezusin, pra, ne nuk agjërojmë më, por mund të tërheqim të gjitha thesaret e besëlidhjes dhe të shpëtimit. Sidoqoftë, ato do të shfaqen përfundimisht në momentin e parousia, domethënë të kthimit të tij të lavdishëm. I krishteri agjëron duke pritur dhe duke dashur që Zoti i ringjallur të kthehet dhe të marrë gjithçka me vete, duke kuptuar përfundimisht edhe atë që shpalli profeti Amos përmes imazhit të rindërtimit të çadrës së Davidit.
Kush pret dhe dëshiron kthimin e lavdishëm të Mesisë, pra, kush agjëron, lejon që zemra dhe trupi i tij të jenë "të rinj", sepse agjërimi i tij do të konsistojë në të vepruarit në mënyrë që urdhërimi i dashurisë të gjallërojë çdo trup dhe çdo jetë. Ai e bën agjërimin e tij të konsistojë në bërjen e ekzistencës së tij një "shenjë" të botës së re tashmë të filluar dhe të përfunduar në Pashkën e ringjalljes, duke e dëgjuar thirrjen e të gjithë atyre që kërkojnë shpengimin dhe shpëtimin.

VAZHDO MEDITIMIN.
Më jep hirin të jem një shembull për ata
të cilëve u jam besuar si udhërrëfyes,
përmes propozimit të një jete të thjeshtë
dhe si një pikë referimi e sigurt dhe e vendosur.
Bëj, pra, që qëndrueshmëria e vetme këmbëngulëse
të jetë vetëm kundër së keqes
dhe çdo përpjekjeje kundër bashkimit.

[ninoenina]

20-2-2021/e shtunë pas merk të përhime. UNGJILLI: Lk. 5, 27–32/

LUTJA:Psalm 86.

1 Ma vër veshin, o Zot, e më dëgjo, sepse jam i mjerë e skamnor.
2 Ma ruaj shpirtin se jam i devotshmi yt, Hyji im, shpëtoje shërbëtorin tënd që shpreson në ty.
3 Ki mëshirë për mua, o Zot, se gjithë ditën të thërras në ndihmë.
4 Gëzoje shpirtin e shërbëtorit tënd, sepse tek ti, o Zot, e lartësoj shpirtin tim.
5 Sepse ti, o Zot, je i ëmbël e i butë, plot mëshirë për ata që të thërrasin në ndihmë.



LEXIMI I UNGJILLIT: Lk. 5, 27–32

27 Pastaj Jezusi doli dhe në vendin e tatimit pa duke ndenjur një tagrambledhës, që quhej Levi. I tha: “Eja pas meje!”
28 Ai la gjithçka, u ngrit e shkoi pas tij.
29 Pastaj Levi i bëri gati në shtëpinë e vet një gosti të madhe. Bashkë me Jezusin rrinin në tryezë shumë tagrambledhës e njerëz të tjerë.
30 Farisenjtë dhe skribët e sektit të tyre, murmurisnin dhe u thanë nxënësve të tij:“Pse hani e pini me tagrambledhës e mëkatarë?”
31 Jezusi u përgjigj: “Të shëndoshët nuk kanë nevojë për mjek, por të sëmurit. 32 Unë nuk erdha t’i thërras të kthehen të drejtët, por mëkatarët.”


MEDITIMI

Levi ishte një tagrammbledhës , një punonjës i qeverisë pushtuese Romake. Ai kërkonte taksa nga njerëzit. Mbledhësit e taksave gëzonin një reputacion shumë të keq, shpesh përkeqësuar nga fakti që disa bënin keqtrajtime dhe shthurje pa ndjerë keqardhje për të varfërit, ndoshta duke përfituar në mënyrë arbitrare nga papërcaktueshmëria me të cilën ishin vendosur taksat. Populli i konsideronte tagrambledhësit si mëkatarë shumë të mëdhenj, të cilët vepronin kundër Zotit për të mirën e armikut shtypës dhe idhujtar. Levi në traditë identifikohet me Mateun, ungjilltarin.
Nga përgjigja e shpejtë të Mateut, kuptohet se ai vuante shumë në shpirtin e tij. Ai nuk ishte i kënaqur me veten dhe urrejtja e vëllezërve të tij e largoi edhe më shumë nga mundësia e ndryshimit të jetës së tij. Në vështrimin e Jezusit, Mateu gjen sytë që janë në gjendje të vëzhgojnë thellë shpirtin e tij, duke lexuar gjithçka që trazohej në të. Mateu ndihet i kuptuar dhe i njohur pa u parë kurrë më parë. Dashuria që shkoi ta takonte menjëherë, fitoi një zemër të humbur për të gjithë. Ai la gjithçka dhe e ndoqi. Farisenjtë e dinin ligjin përmendësh dhe konsideroheshin si më të respektuarit nga rregullat, shenjtorët e vërtetë që nuk kishin gabim kurrë. Kjo e bëri atë kategorinë më të përshtatshme për të vendosur nëse dikush ishte mëkatar apo jo. Jezusi shpërthen duke nxjerrë në pah hipokrizinë e tyre, pasi ata mbanin ndjenja që nuk kishin asgjë të shenjtë.
Jezusi na fton të shohim vëllezërit e largët si marrës të ligjshëm të mëshirës së tij, na fton të lutemi që ata të bashkëpunojnë në planin e shpëtimit që Zoti Atë ka për çdo njeri dhe që në vullnetin e tij, ai e ka bërë të mundur për të gjithë përmes jetës dhe kryqit e Jezusit.



VAZHDO MEDITIMIN.

Zot Jezus, duke të ndjekur ty, po fitojmë gjërat më të mirat të jetës: lulëzojnë ëndrrat dhe merren vendime shëlbimprurëse: pra na tërhiq, që të jemi me ty, na thirr, që të ndjekim ty e të marrim dhuratën që u takon atyre që të ndjekin: shenjtërinë dhe aftësinë për t’u shërbyer vëllezërve.

[ninoenina]

22-2-2021/E HENË E JAVËS SË 1/UNGJILLI: Mt. 16, 13–19.


LUTJA:PSALMI 23.


Zoti është bariu im, asgjë nuk më mungon.
2 Më pushon kullotave të gjelbra, më prin në ujëra të qeta,
3 shpirtin ma përtërin. Ai më prin shtigjeve të drejta në saje të dashurisë së Emrit të vet.
4 Po edhe në kalofsha nëpër luginën e hijes së vdekjes, s’trembem nga e keqja sepse ti je me mua: thupra jote dhe kërraba për mua janë ngushëllim.
5 Ti ma shtron tryezën përpara ndër sy të armiqve të mi, me vaj erëmirë kokën ma lyen, gotën ma mbush plot e përplot.
6 Hiri dhe mirësia do të më përcjellin në të gjitha ditët e jetës sime, do të banoj në shtëpinë e Zotitderisa të jem gjallë.





LEXIMI I UNGJILLIT: Mt. 16, 13–19.


13 “Kur Jezusi arriti në krahinën e Cezaresë së Filipit, i pyeti nxënësit e vet: “Ç’thonë njerëzit, kush është Biri i njeriut?”
14 Ata u përgjigjën: “Disa thonë se është Gjon Pagëzuesi; disa të tjerë Elia; do të tjerë Jeremia ose një ndër profetët.”
15 “Po ju ‑ u tha atyre ‑ ç’thoni: kush jam unë?”
16 Iu përgjigj Simon Pjetri: “Ti je Mesia ‑ Biri i Hyjit të gjallë!”
17 Atëherë Jezusi i tha: “I lumi ti, o Simon, biri i Jonës, sepse këtë nuk ta zbuloi mishi e gjaku, por Ati im që është në qiell! 18 Edhe unë po të them: Ti je Pjetër‑Shkëmb dhe mbi këtë shkëmb unë do ta ndërtoj Kishën time dhe dyert e ferrit s’do të ngadhënjejnë kundër saj! 19 Ty do të t’i jap çelësat e Mbretërisë së qiellit: gjithçka të lidhësh mbi tokë, do të jetë e lidhur edhe në qiell e gjithçka të zgjidhësh mbi tokë, do të jetë e zgjidhur edhe në qiell.”


MEDITIMI.


Zoti i kërkon Pjetrit ta ruajë besimin, ta mbajë të paprekur, ta le të rritet brenda vetes dhe të konfirmojë vëllezërit. Pse u zgjodh Pjetri si garantuesi i besimit tonë? Sepse beson, sepse përjeton papërsosëmërinë e tij dhe e mirëpret atë. Ai është i vetmi që u hodh në liqen duke shkuar për të takuar Jezusin që ecën mbi ujë, impulsiv si gjithmonë. Ai u zgjodh sepse ishte i sinqertë, sepse ishte në gjendje të njihte gabimet e tij, të qante mbi mjerimin e tij dhe, për këtë arsye, i aftë të mos frikësohej nga mjerimi i të tjerëve. Pjetri hedh veten sepse i vetmi ai ii beson Jezusit. Pjeter, me dobësitë e tij, entuziazmin e tij, besimin e tij të vogël, është shumë i ngjashëm me ne. Jezusi e zgjodhi atë për të garantuar besimin tonë të vogël: sepse, si ne, ai ka frikë, sepse ai përjeton brishtësinë e tij dhe nuk e lejon veten të humbë shpresën duke i ditur caqet e veta.


VAZHDO MEDITIMIN.

Zoti im, kam besim në ty, kam besim vetëm në ty.
Më jep, pra, Shpirtin e nënshtrimit dhe durimit,
që të pranoj gjërat që nuk mund t'i ndryshoj.
Më jep edhe mua Shpirtin e forcës,
për të ndryshuar gjërat që mund të ndryshoj.
Më në fund, më jep Shpirtin e mençurisë,
për të dalluar se çfarë varet në të vërtetë nga unë
dhe pastaj më lër të bëj vullnetin tënd të vetëm dhe të shenjtë! Amen.

[ninoenina]

23-2-2021/e MARTE. JAVA E PARË E KRESHMËVE: UNGJILLI: Mt.6, 7–15.


LUTJA: PSALM 34.

Përherë do ta bekoj Zotin, në gojën time përherë lavdi i tij.
Shpirti im mburret në Zotin: le të dëgjojnë të përvuajturit e le të gëzohen.
Bashkë me mua jepni lavdi Zotit, le ta lartësojmë së bashku Emrin e tij.
E kërkova Zotin e ai më dëgjoi edhe më çliroi nga çdo frikë që pata.
Shikojeni atë e do të ndriçoheni fytyra juaj nuk do të turpërohet.
Ja, ky skamnor e thirri në ndihmë e Zoti e dëgjoi dhe e shpëtoi nga të gjitha vuajtjet e tija.




LEXIMI I UNGJILLIT: Mt.6, 7–15.

E kur të luteni, mos e teproni me fjalë të kota porsi paganët: ata mendojnë se do t’u plotësohet lutja nëse thonë shumë fjalë. Mos bëni si ata, sepse Ati juaj e di mirë se për çka keni nevojë para se t’i luteni.
Prandaj lutuni kështu:Ati ynë që je në qiell, u shenjtëroftë Emri yt! 10 Ardhtë Mbretëria jote! U bëftë vullneti yt si në qiell ashtu në tokë! Bukën tonë të përditshmen na e jep sot! Na i fal fajet tona, si i falim ne fajtorët tanë! E mos na lër të biem në tundim, por na shpëto nga i Keqi!
Vërtet, në qoftë se ju ua falni njerëzve gabimet e tyre, edhe Ati juaj qiellor do t’jua falë juve; por, nëse ju nuk ua falni njerëzve gabimet e tyre, as Ati juaj qiellor nuk do t’jua falë juve gabimet tuaja.”


MEDITIMI.

Jezusi kritikon njerëzit për të cilët lutja ishte një përsëritje e formulave magjike, të fjalëve të forta, drejtuar Zotit për ta detyruar atë t'u përgjigjej kërkesave dhe nevojave të tyre. Ata që luten duhet të kërkojnë Mbretërinë në radhë të parë, shumë më tepër sesa interesat personale. Pranimi i lutjes nga Zoti nuk varet nga përsëritja e fjalëve, por nga mirësia e Zotit që është Dashuria dhe Mëshira. Ai dëshiron të mirën tonë dhe i njeh nevojat tona, madje edhe para lutjeve tona. Le të mos harxhojmë fjalë, por ta bëjmë lutjen tonë, me intensitet, lutjen e vetme që Jezusi na dha si trashëgim; në Jezusin ne rizbulojmë fytyrën e vërtetë të Atit: në Jetzusin edhe ne do të gëzohemi në Shpirtin Shenjt duke parë sa gjëra bën në jetën tonë të varfër! Dhe le t'ia besojmë atij jetën tonë përsëri dhe për gjithmonë.


VAZHDO MEDITIMI

Para fytyrës së Zotit si dylli shkrihen malet,
para fytyrës së Zotit të mbarë botës!
Qiejt e shpallin drejtësinë e tij,
të gjithë popujt e shohin lavdinë e tij.

(Ps 97, 6-7)

[ninoenina]

24-2-2021/e Mer. E javës 1 eKreshmëve- Ung Lk. 11, 29–32.

LUTJA: PS. 51.


Ki mëshirë për mua, o Hyj, sipas mëshirës sate,

pashë mirësinë tënde shlyeje mëkatin tim!

Më laj krejtësisht prej mëkatit tim

e më pastro prej fajit tim!

Sepse e pranoj paudhësinë time:

mëkatin tim përherë e kam para sysh.

Ty, vetëm ty të kam rënë në faj

dhe kam bërë ç’është keq para teje.



LEXIMI I UNGJILLIT: Lk. 11, 29–32.

29 Pasi populli shkonte gjithnjë duke u bashkuar ai filloi të flasë: “Kjo brezni është brezni e keqe: po kërkon një shenjë! Porse nuk do t’i jepet shenjë tjetër, përveç shenjës së Jonës. 30 Sikurse Jona u bë shenjë për ninivitët, ashtu edhe Biri i njeriut do të jetë shenjë për këtë brezni. 31 Mbretëresha e Jugut ditën e Gjyqit do të ngrihet bashkë me njerëzit e kësaj breznie dhe do t’i dënojë, sepse ajo erdhi nga skaji i dheut për të dëgjuar urtinë e Salomonit. Dhe, ja, këtu është Dikush më i madh se Salomoni! 32 Njerëzit e Ninivës, ditën e Gjyqit, do të ngrihen bashkë me këtë brezni dhe do ta dënojnë, sepse u kthyen me predikimin e Jonës, dhe, ja, këtu Dikush më i madh se Jona!”


MEDITIMI.

Po, është e vërtetë! Po kërkojmë shenja, pse ta fshehim këtë gjë? Ne jemi të krishterë katolikë, pretendojmë të jemi të tillë dhe megjithatë gjithnjë kemi nevojë për siguri, konfirmime. Ndërsa besimi yn, nga ana tjetër, nuk ka lidhje me faktin që jemi tjirrur t’ia besojmë im Zotit jetën tonë. Por jo: ashtu si bashkëkohësit e Jezusit kemi nevojë për konfirmim dhe vrapojmë pas mrekullive dhe vizioneve. Në jetën private, atëherë, ne e vëmë në provë Zotin duke i kërkuar atij të shfaqë praninë e tij duke përmbushur kërkesat tona (ndonjëherë legjitime). Zoti, nëse ekziston, bëje atë… dhe unë imagjinoj Zotin që synon të shkruajë gjithçka që ka për të bërë… Jezusi, sot, na fton të mos ndjekim, të mos kërkojmë shenjat, por të vlerësojmë praninë e tij në gjërat që tashmë ekzistojnë. Profetë si Jona ende kalojnë nëpër qytetet tona të shpërqendruara. Ende mund të gjejmë të krishterë të mençur si Solomoni që shpërndajnë këshilla (megjithëse me disa vështirësi, për të thënë të vërtetën ...). Nuk kemi justifikime: ne kemi të gjitha mjetet për të marrë seriozisht ftesën për kthim në besim që na jep Zoti i mirë. Shumë më tepër se Jona dhe Solomoni kemi këtu: vetë prania e Zotit Jezus në shenjën e fjalës së tij dhe në Eukaristi!



VAZHDO MEDITIMIN.

Më shëro dhe hapi sytë e mi në mënyrë që të shoh shenjat e prezencës tënde.
Largo prej meje gjithçka është e paarsyeshme.
Më trego mënyrë në cilën duhet të ec për të të parë,
dhe shpresoj të jem në gjendje të kryej gjithçka që do të më urdhërosh.
Nëse ata që kthehen tek ti, të gjejnë nëpërmjet besimet, më jep besim;
nëse me virtyt, më jep virtyt;
nëse me njohuri, më jep njohuri.
Shto besimin tim, shpresën, dhe dashurinë.

[ninoenina]

25 – 2 - 2021/E enjtë java 1. Kresh/Ungj: Mt. 7, 7–12.


LUTJA: Ps 118.

Me gjithë shpirt të falënderoj, o Zot,
sepse i dëgjove fjalët e gojës sime.
Të këndoj në praninë e engjëjve,
2 adhuroj në drejtim të Tempullit tënd të shenjtë.
E lavdëroj Emrin tënd
për dashurinë e besnikërinë tënde,
sepse e madhërove tesve premtimin tënd.
3 Sa herë të thirra në ndihmë, ti më vështrove,
shpirtit tim ia kërthndeze fuqitë.



LEXIMI I UNGJILLIT: Mt. 7, 7–12.

7 “Lypni e do t’ju jepet, kërkoni dhe do të gjeni, trokitni e do t’ju çelet! 8 Sepse, kush lyp, i jepet, kush kërkon gjen, e kush troket, i çelet. 9 Dhe, a gjendet njeri ndër ju, që po i lypi i biri bukë, i jep gur? 10 Ose, po i lypi peshk, i jep gjarpër? 11 Po ja, pra, nëse ju që jeni të këqij, dini t’u jepni gjëra të mira bijve tuaj, aq më tepër Ati juaj që është në qiell, do t’u japë gjëra të mira atyre që ia lypin. 12 Gjithçka dëshironi t’ju bëjnë juve njerëzit, bëjuani edhe ju atyre! Ja, vërtet Ligji e Profetët!”



MEDITIMI

Lutja nuk është diçka që bëhet për ta bezdisur, mërzitur Zotin, për të zhvatur prej tij atë që duam, por është qëndrimi i një fëmije që kërkon atë që Ati dëshiron të japë. Kushti për efikasitetin e lutjes nuk është vetëm besimi i njeriut, por më parë dhe mbi të gjitha mirësia e Zotit. Zoti është shumë më i mirë se çdo baba. Ajo që është e vlefshme midis babait dhe birit, është në mënyrë të pakrahasueshme më e vlefshme midis Zotit dhe njeriut që e thërret atë. Jezusi pohon se përsosmëria e krishterë konsiston në përsosjen e dashurisë për të afërmin. I gjithë mësimi ungjillor përmblidhet në shërbimin që i bëhet tjetrit, madje edhe me dëm të interesit personal, sepse tjetri është vëlla. Nxitja, urdhëresa "edhe ju t'ua bëni atyre" kërkon një dashuri konkrete dhe aktive. Dashuria e krishterë është më shumë sesa një kuptim i thjeshtë ose dashamirësi ndaj nevojtarëve dhe të dobëtve: po konsiston në pranimim e tjetrit si një pjesë integrale të qenies sonë.

VAZHDO MEDITIMIN.


Do të të lavdërojnë, o Zot, të gjithë mbretërit e tokës sepse i dëgjuan premtimet e gojës sate.
5 Do t’i këndojnë udhët e Zotit, sepse e madhe është lavdia e Zotit;
6 sepse i Lartë është Zoti e i shikon të përvuajturit e prej së largu i dallon krenarët.
7 Kur të më duhet të eci në mes të vështirësive, ma ruaj jetën, shtrije dorën kundër zemërimit të armiqve të mi e më shpëto me të djathtën tënde.

[ninoenina]

MË 26-2-2021/E PREMTE JAVA E 1 E KRESH. UNGJ: Mt. 5, 20–26.

LUTJA: Ps. 130.

1 Prej humnerës klitha tek ti, o Zot,
2 o Zot, dëgjoje britmën time! Le ta dëgjojnë veshët e tu, zërin e lutjes sime.
3 Nëse do t’i mbash mend paudhësitë, o Zot, O Zot, e kush do të qëndrojë para teje?
4 Por tek ti gjendet falja që të dimë të të druajmë.


LEXIMI I UNGJ: Mt. 5, 20–26.

Sepse, unë po ju them: nëse drejtësia juaj nuk do të jetë më e madhe se drejtësia e skribëve dhe e farisenjve, nuk do të hyni në Mbretërinë e qiellit.”
21 “Keni dëgjuar se u qe thënë të vjetërve: ‘Mos vra!’ Kush vret do të jetë përgjegjës para gjyqit.
22 E unë po ju them: Kushdo zemërohet kundër vëllait të vet, do të jetë përgjegjës para gjyqit; e kush t’i thotë vëllait të vet: ‘Budalla’, do të jetë përgjegjës para Sinedrit; kush t’i thotë: ‘I marrë’, do të përgjigjet në zjarrin e ferrit.
23 Pra, nëse e sjell dhuratën tënde për ta kushtuar në lter e aty të bie në mend se yt vëlla ka diçka kundër teje, 24 lëre dhuratën tënde aty para lterit, shko e pajtohu më parë me vëllain tënd e pastaj eja e kushtoje dhuratën tënde! 25 Rregullohu shpejt me kundështarin tënd sa të jesh ende në udhëtim me të, që kundërshtari të mos të të dorëzojë te gjykatësi e ky te rojtari i gjyqit, që të mos të ndryejnë në burg. 26 Për të vërtetë po të them: s’do të dalësh prej andej para se ta paguash edhe paranë më të fundit”.

MEDITIMI

Urdhërimi i dashurisë për të afërmin, i shpallur dhe predikuar nga Jezusi, është më i lartë se ai i adhurimit. Paqja me vëllain është një kusht i domosdoshëm për paqe dhe për takimin me Atin. Ajo që parandalon kontaktin me vëllezërit, parandalon gjithashtu kontaktin me Zotin, dhe për këtë arsye rrezikon të zhvlerësojë edhe momentet e përvojës sonë fetare. Ndonjëherë shqyrtimi i shpejtë i ndërgjegjes që kremtuesi na fton të bëjmë para kremtimit, nuk mjafton për të zbuluar situatën tonë të vërtetë në lidhje me Perëndinë dhe të afërmin tonë. Edhe gjesti i shenjës së paqes para se të hymë në tryezën eukaristike nuk mjafton.
Së pari duhet të rivendoset paqja e plotë dhe pastaj të shkojmë, me të vërtetë të lirë, për të shijuar bashkësinë e plotë me Zotin. Jo vetëm ata që kanë ofenduar, por edhe ata që janë ofenduar duhet të pajtohen me vëllain e tyre para se të marrin pjesë në kungimin. Nuk është çështje e drejtë apo e gabuar; kur ka diçka që ndan dy anëtarë të të njëjtit komuniteti, kjo pengesë duhet të zhduket në mënyrë që të komunikojmë me Zotin. Jeta duhet të jetë një udhëtim bujarie dhe pajtimi me të tjerët. Nëse nuk shkojmë mirë me vëllezërit tanë, nuk mund ta konsiderojmë veten të denjë për të qenë fëmijë të Zotit. Jezusi na fton të kapërcejmë logjikën e borxhit dhe të marrim rrugën e dhuratës dhe faljes.



VAZHDO MEDITIMIN.


Zoti, Dashuria, që na krijove dhe na thërret të jetojmë si vëllezër,
na jep forcën të jemi artizanë të paqes çdo ditë;
na jep mundësinë të shohim me mirësi të gjithë vëllezërit.
Na ndihmo të jemi në dispozicion për të dëgjuar britmën e qytetarëve tanë
të cilët na kërkojnë t'i transformojmë armët tona në instrumente të paqes,
frikën tonë në besim dhe tensionet tona në falje.
Bëj që flaka e shpresës të digjet në ne
që të bëjmë zgjedhjen e dialogut dhe të pajtimit me këmbënguljen e vazhdueshme
në mënyrë që paqja të mund të fitojë më në fund.
(Papa Francesco)

[ninoenina]

MË 27-2-2021/E SHTUNË JAVE E 1/ UNGJ. Mt. 5, 43–48.


LUTJA:Ps 119, 1-5.

Lum njeriu me sjellje të pastër, që ecën në Ligjin e Zotit!
Lum kush i mban dëshmitë e tija, që e kërkon me gjithë zemër.
Sepse ai nuk vepron keq, por ecën udhëve të tija.
Ti i shpalle urdhërimet e tuaqë të mbahen përpikërisht.
Oh, sikur të ishin të drejta udhët e mia për t’i zbatuar rregulloret e tua!



LEXIMI I UNGJ: Mt, 5,43-48.

“Keni dëgjuar se qe thënë: ‘Duaje të afërmin tënd’ e urreje armikun tënd. E unë po ju them: Duajini armiqtë tuaj, lutuni për ata që ju salvojnë, për t’u bërë bijtë e Atit tuaj që është në qiell, sepse Ai bën të lindë dielli i tij mbi të këqijtë e mbi të mirët e të bjerë shi për të drejtët e për të padrejtët. Sepse, po qe se i doni vetëm ata që ju duan, çfarë shpërblimi meritoni? Pse a nuk bëjnë kaq edhe tagrambledhësit? E nëse i përshëndetni vetëm vëllezërit tuaj, çfarë bëni të veçantë? A nuk bëjnë të njëjtën gjë edhe paganët? Jini, pra të përkryer siç është i përkryer edhe Ati juaj që është në qiell.




MEDITIMI.


Për mentalitetin e kohës (dhe fatkeqësisht edhe sot) nuk kishte asnjë problem në faktin që një person e urrente armikun e tij. Jezusi nuk ishte dakord dhe vëzhgonte vazhdimisht atë që predikoi, në orën e kryqëzimit të tij. Ndërsa e gozhduan në kryq, ai i donte ushtarët që e vranë. Duke parë ata ushtarë, Jezusi ndjeu dhimbje dhe u lut për ta dhe për të gjithë. Ai i justifikon ata: "Ata nuk dinë se çfarë po bëjnë". Ai i ndjen ata vëllezër, i do ata.
Fjalët e Jezusit synojnë të ndryshojnë sistemin e bashkëjetesës njerëzore. Dashuria e vërtetë nuk mund të varet nga ajo që mund të marrim nga tjetri. Dashuria duhet të dëshirojë të mirën e tjetrit pavarësisht se çfarë bën ai për mua. Sepse kjo është dashuria e Zotit për ne.


VAZHDO MEDITIMIN

E bekuar qoftë fytyra jote,
nëse di të pranosh në fytyrën tënde
lotët e njerëzve të tjerë.
Lum duart e tua,
nëse duart e tua dinë të pranojnë
punën e një vëllai.
Lum buzët e tua,
nëse kanë arritur të japin
një mesazh dashurie
dhe dinë të puthin një armik.