Komenti i ungjillit

[ninoenina]

10-6-2021/E ENJTË JAVA 10/UNGJILLI: Mt 5, 20–26.


LUTJA: Ps 84.

11 Mëshira dhe e vërteta do të përpiqen,
drejtësia e paqja do të merren ngrykë.
12 E vërteta do të mbijë nga toka
e drejtësia do të shikojë prej qiellit.
3 Sepse Zoti ka për të dhënë çdo të mirë
edhe toka jonë do ta japë frytin e vet.
14 Drejtësia do t’i shkojë përpara
dhe do t’u tregojë udhën hapave të tij.



LEXIMI UNGJILLIT: Mt 5, 20–26.

20 Sepse, unë po ju them: nëse drejtësia juaj nuk do të jetë më e madhe
se drejtësia e skribëve dhe e farisenjve, nuk do të hyni në Mbretërinë e qiellit.”
21 “Keni dëgjuar se u qe thënë të vjetërve: ‘Mos vra!’ Kush vret do të jetë përgjegjës para gjyqit.
22 E unë po ju them: Kushdo zemërohet kundër vëllait të vet, do të jetë përgjegjës para gjyqit;
e kush t’i thotë vëllait të vet: ‘Budalla’, do të jetë përgjegjës para Sinedrit;
kush t’i thotë: ‘I marrë’, do të përgjigjet në zjarrin e ferrit.
23 Pra, nëse e sjell dhuratën tënde për ta kushtuar në lter e aty të bie në mend se yt vëlla ka diçka kundër teje,
24 lëre dhuratën tënde aty para lterit, shko e pajtohu më parë me vëllain tënd e pastaj eja e kushtoje dhuratën tënde! 25 Rregullohu shpejt me kundështarin tënd sa të jesh ende në udhëtim me të,
që kundërshtari të mos të të dorëzojë te gjykatësi e ky te rojtari i gjyqit, që të mos të ndryejnë në burg.
26 Për të vërtetë po të them: s’do të dalësh prej andej para se ta paguash edhe paranë më të fundit”.



MEDITIMI

"Shko e pajtohu më parë me vëllain tënd" do të thotë: bëj paqe mes vetes dhe tjetrit, vëllait ose armikut, dhe atëherë do të përjetosh risinë e Ungjillit, do të marresh pjesë në mbretërinë e qiellit. Jezusi kërkon të bind ithtarët e tij që ata t'i përmbahen ligjit të ri. Kështu që "Ti nuk do të vrasësh" nuk kufizohet në aktin ekstrem, por shtrihet në ofendime dhe në gjykime të këqija ndaj vëllezërve. Papa Françesku argumenton se mungesa e dashurisë është hapi i parë për të vrarë dhe mosvrasja është hapi i parë për të dashur. Një mënyrë për të shmangur vrasjen me mendime dhe fjalë? Që nga orët e para të ditës, posa të ngrihemi, të fillojmë të ushqejmë mendjen dhe zemrën me mendime dhe me ndjenja plot me dashuri për" njerëzimin, krijimin, miqtë... madje edhe armiqtë. Mund të bëhet kjo gjatë lutjes së mëngjesit, duke hyrë thellë në këtë dëshirë. Nëse mendimet e mia janë plot dashuri për të tjerët, atëherë unë do të jem në gjendje të njoh të gjithë bukurinë dhe kuptimin e jetës. Unë do të jem në gjendje të shoh tek vëllai gjërat e mira që e karakterizojnë dhe mëshira e Zotit do të fillojë të veprojë. Jeta ime dhe e atyre përreth meje do të jetë e mbushur me hir dhe paqja do të zgjerohet dhe do të "infektojë" të tjerët dhe vetë krijimin. Të jesh në gjendje të pajtohesh me ata që kanë diçka kundër teje është vërtet diçka e jashtëzakonshme, një hir që të bën të përjetosh lumturi!



VAZHDO MEDITIMIN.

Zoti është Shpirt
e aty ku është Shpirti i Zotit, aty është edhe liria.
E ne të gjithë, të cilët, me fytyrë të zbuluar,
bredhim lavdinë e Zotit,
me anë të Shpirtit të Zotit,
shndërrohemi në të njëjtën trajtë ‑
nga lavdia në lavdi.
(2Kor. 3,17-18).

[ninoenina]

11-6-2021/ FESTA E ZEMRËS SË KRISHTIT/Ungj: Gj. 19, 31–37.

Os 11, 1.3–4.8c–9; Is 12, 2–6; Ef 3, 8–12.14–19


LUTJA: Iz. 12, 2–6.

2 Ja, Hyji Shëlbuesi im,
kam besim e nuk kam frikë,
sepse fuqia ime e mburrja ime është Zoti,
Ai është shpëtimi im.”
3 Me galdim do të merrni ujë
nga burimet e shëlbimit.
4 Edhe thoni atë ditë:
“Falënderojeni Zotin, thirreni Emrin e tij,
shpallini ndër popuj veprat e tij,
kumtojeni madhërinë e Emrit të tij!
5 Këndojini Zotit, sepse krijoi mrekulli,
le ta marrë vesh bota mbarë!
6 Brohoritni e këndoni lavde, ju banorët e Sionit,
sepse i madhërishëm është në mesin tuaj
Shenjti i Izraelit!”.


LEXIMI I UNGJILLIT: Gj. 19, 31–37

31 Atëherë judenjtë, pasi ishte dita e Përgatitjes dhe,
që trupat të mos mbeteshin në kryq të shtunën ‑
e ajo e shtunë ishte ditë e madhe ‑
i bënë lutje Pilatit që të kryqëzuarve
t’u theheshin kërcinjtë dhe të uleshin prej kryqit.
32 Erdhën, pra, ushtarët e të parit e të dytit
që ishin të kryqëzuar me të, ua thyen kërcinjtë.
33 Kur erdhën te Jezusi, si panë se kishte vdekur,
nuk ia thyen kërcinjtë,
34 por njëri prej ushtarëve me heshtë
ia shporoi kraharorin dhe menjëherë rrodhi gjak e ujë.
35 Dëshmon ai që pa, e dëshmia e tij është e vërtetë.
Ai di se flet të vërtetën, që edhe ju të besoni.
36 Në të vërtetë, ndodhi kështu
që të shkonte në vend fjala e Shkrimit të shenjtë:
“Asnjë asht nuk do t’i thyhet.”
37 E në një vend tjetër Shkrimi i shenjtë thotë:
“Do ta shohim Atë që shporuan.”


MEDITIMI

Gjoni përshkruan atë që pa atë të Premte, ditën e Parasceves. Ai tregon atë që është e pabesueshme, që ka provuar dhe jep dëshmi për të. Jo vetëm kaq, por ai gjithashtu përsërit se dëshmia e tij është autentike sepse sytë, zemra, mendja, jeta e tij morën pjesë në jetën dhe misionin e Jezusit, dhe tani ai po merr pjesë në vdekjen e tij. Ai e kupton që Shkrimet e Shenjta antike kishin folur për të, për Jezusin, për atë që ai tani pa, dhe ajo që ai pa dhe panë ata që e shpuan, bën që të kuptohej se kush ishte Jezusi në të vërtetë. Tani, me sy të rinj! Ata sy të rinj që lejojnë që Gjoni të dëshmojë! Gjoni bëhet dëshmitar dhe dëshmon për Jezusin: ai i drejton ata që e dëgjojnë atë, t'i përmbahen atij për të cilin ai dëshmon. Dëshmia e Gjonit është thelbësore për transmetimin e besimit: për ne që nuk ishim atje, por që dëgjuam diçka për Jezusin dhe mësimin e tij dhe që dëshirojmë ta njohim Jezusin më mirë për të besuar në të. Dëshmia është arti i të treguarit të vërtetën të tjerëve. Të dëshmosh Ungjillin do të thotë të vendosësh të tregosh për marrëdhëniet e tua me Krishtin në mënyrë që të zgjosh ndjenjën e një pranie tjetër në të tjerët: praninë e atij për të cilin bëhet dëshmia. Gjoni dëshmoi për dashurinë, atë dashuri absolute që e ka shtyr Jezusi të sakrifikoi veten në Kryq për të zbuluar mëshirën e Atit të tij. Zemra e Jezusit, e goditur nga shtiza, derdhi ujë dhe gjak, Shpirtin dhe Jetën, për shpëtimin e botës! Për këtë arsye, dëshmimi i Ungjillit bëhet një nevojë për Gjonin: ai nuk mund të mbajë për vete atë që jetoi dhe, i ushqyer nga Shpirti Shenjt, ai u bë një instrument i Zotit në mënyrë që fjala e gjallë e Jezusit dhe dashuria e tij të mund të arrinin deri tek ne.


VAZHDO MEDITIMIN.

Nuk ka asnjë mjerim që mund të të lodhë.
Ti i ke thirrur të gjithë në këtë burim dashurie,
në këtë burim mëshire hyjnore.
Drejt teje, burimit të gjallë të mëshirës,
të gjithë shpirtrat priren:
disa, si dreri, të etur për dashurinë tënde,
të tjerët për të larë plagët e mëkateve të tyre,
dhe për të marrë forcë për të përballuar vështirësitë e jetës.
Këtu është e Plotfuqishmëria e Mëshirës Tënde
nga e cila na vjen e gjithë hiri.
O Gjak dhe Ujë që rrjedhin nga Zemra e Jezusit
si një burim mëshire për ne,
ne kemi besim tek Ai! O Jezus, kam besim te ti!.
(Maria Faustina Kowalska)

[ninoenina]

12-6-2021/ZEM P E ZOJES/ UNGJILLI: Lk 2, 41–51.

LUTJA (Iz 61,10—11)


10 Me gëzim të madh gëzohem në Zotin,
shpirti im galdon në Hyjin tim,
sepse më veshi me petkat e gëzimit,
ai më mbuloi me leshnik të drejtësisë,
porsi dhëndër të stolisur me kezë,
porsi nuse me argjendari e stolisur.
11 Po, porsi toka që bën të mbijë gjelbërimi,
porsi kopshti që bën të mbijë fara e tij,
kështu Zoti Hyj do të bëjë të mbijë drejtësia
edhe lavdi në sy të të gjithë popujve.


LEXIMI I UNGJILLIT:

41 Prindërit e tij për çdo vit shkonin në Jerusalem për të kremten e Pashkëve.
42 Kur Jezusi i mbushi të dymbëdhjetat, u ngjitën sipas zakonit të festës.
43 Si kaluan ato ditë, ata u kthyen, kurse Jezusi ende fëmijë, u ndal në Jerusalem pa dijen e prindërve të tij.
44 Duke qenë të bindur se është me turmën, ecën ashtu një ditë rrugë e atëherë zunë ta kërkojnë ndër kushërinj e të njohur.
45 Pasi nuk e gjetën, u kthyen në Jerusalem për ta kërkuar.
46 Pas tri ditësh e gjetën në Tempull mes dijetarësh duke i dëgjuar ata dhe duke u bërë pyetje.
47 Të gjithë ata që e dëgjonin, i mrekullonte dija dhe përgjegjet e tij.
48 Kur e panë, u çuditën dhe e ëma i tha:“Ç’na bëre kështu, o bir? Ja, yt atë dhe unë të kërkuam plot pikëllim!”
49 Ai iu përgjigj:“Po, pse më kërkuat? A nuk e dinit se më duhet të merrem me punët e Atit tim?”
50 Por ata nuk morën vesh çka deshi t’u thotë.
51 Atëherë Jezusi u kthye me ta, erdhi në Nazaret dhe i dëgjonte. E ëma i ruante me kujdes në zemër të gjitha këto ngjarje.



MEDITIMI

Ky pasazh nga Ungjilli i Lukës më ka goditur gjithmonë: si është e mundur që Maria dhe Jozefi nuk u kujdesën për djalin e tyre, i cili ishte vetëm një adoleshent, në udhëtimin e kthimit nga Jeruzalemi në Nazaret? Pikërisht këta prindër, kaq të jashtëzakonshme, me një detyrë kaq të çmuar dhe të vetëdijshme për të ruajtur thesarin të besuar atyre nga vetë Ati! Vetëm pas një dite udhëtimi ata u interesuan se ku ishte, duke e kërkuar mes të afërmve dhe miqve. U deshën tre ditë që ta gjenin ... në tempullin në Jeruzalem. Është ndarja e parë midis Nënës dhe Birit, dhimbja e parë e Marisë. Mendoj për të, për ato ditë të gjata dëshpërimi, errësire. Maria nuk e humbi Jezusin në ato tre ditë, por, megjithëse ishte e gjitha e bukur dhe e shenjtë, e veshur me shkëlqimin e Zotit, ajo vuajti shumë për humbjen e Jezusit, Zotit të saj. Mary ka humbur veten dhe jetën e saj; pa Jezusin ajo përjetoi "natën e errët" dhe kuptoi se pa të njerëzimi është në ankth, njerëzimi po vdes. Duke gjetur djalin e saj në tempull, ajo gjeti veten, identitetin e saj. Fjalët ishin të bukura dhe prekëse: "Ja, babai yt dhe unë, në ankth, po të kërkonim!". Pyes veten: pse Zoti i lejoi të gjitha këto? Në tempull, Maria nuk e kuptoi përgjigjen e Jezusit, por i mbajti të gjitha këto në zemrën e saj; gjithçka Zoti bëri për te, ajo e jetoi si një dhuratë. Kjo kuptohet më mirë nëse lexojmë tregimin e dasmës në Kana: Zoti e lejoi Marinë të përjetonte errësirë që ajo të kuptonte ankthin e të qenurit pa Zot. Ai i dha asaj aftësinë dhe ndjeshmërinë për ta parë pikërisht atje, në atë dasmë: nuk kishte gëzim. Ajo e di që vetëm djali i saj mund të japë jetë ... një jetë të re! Është e çuditshme që në dy episodet ekziston një dialog midis nënës dhe fëmijës në të cilin Zoti përgjigjet me pak ëmbëlsi, sikur të distancohet nga nëna. E megjithatë, nëse në tempull Jezusi i ri përgjigjet se ai është atje sepse duhet të kujdeset për gjërat e babait të tij (por atëherë ai do të jetë i nënshtruar ndaj prindërve të tij), në Kana është nëna që e hap atë për misionin e tij, sikur të tregonte se është koha për të shkuar, për të mos qenë më i nënshtruar. Maria ishte e para që e mirëpriti Jezusin në jetën e saj dhe më vonë ndau dhuratën e marrë me të tjerët. Maria ofroi trupin e saj, forcën e saj, tërë qenien e saj për t'i dhënë jetë trupit të Jezusit.Dhe Maria është ajo që njeh nevojat tona, mangësitë tona; Maria është ajo që na çon te Jezusi për t'u shëruar dhe për të shpëtuar, sepse ajo është avokata jonë. Maria dhe Jezusi janë një: aty ku është nëna, gjithmonë është djali, aty ku është djali, është edhe nëna e tij.]



VAZHDO MEDITIMIN.


Jezus, zemër butë dhe i përvuajtur,
bëj që zemra jonë ti përgjajë zemrës sate.
Duhet ta përsërisim 1000 herë çdo ditë këtë lutje.
Maria jo! Zemra e saj e papërlyer i përkishte krejt Hyjit,
ishte dhe është me të vërtetë e ngjashme me zemrën e Jezusit.

[ninoenina]

14-6-2021/E HËNË JAVA11/UNGJILLI: MT. 5, 38–42.

LUTJA: Ps 97.

Këndoni Zotit një këngë të re, sepse bëri vepra të mrekullueshme! Ngadhënjeu me fuqi të së djathtës së vet, me fuqi të krahut të vet të shenjtë.
2 Zoti e dëftoi shpëtimin e vet, përpara paganëve e zbuloi drejtësinë e vet.
3 I ra ndër mend dashuria dhe besnikëria e vet kundrejt shtëpisë së Izraelit. Të gjitha skajet e botës e panë shëlbimin e Hyjit tonë.


LEXIMI I UNGJILLIT: MT. 5, 38–42

38 “Keni dëgjuar se qe thënë: ‘Syrin për sy e dhëmbin për dhëmb’.
39 Unë po ju them: Mos u kacafytni me të keqin, por atij që të bie shuplakë faqes së djathtë, ktheja edhe të tjetrën.
40 Atij që do të të qesë në gjyq për të të marrë këmishën, jepja edhe pallton.
41 E nëse ndokush të shtrëngon të ecësh me të një milje, ti bëji dy;
42 atij që të lyp, jepi, e atij që të kërkon hua, mos ia kthe shpinën.”



MEDITIMI.

Nga ana njerëzore ne jemi tunduar të përgjigjemi sipas logjikës së "një sy për një sy" dhe "një dhëmb për një dhëmb", duke rrezikuar të provkojmë një lloj konfrontimi dhe urrejtjeje si një formë mbrojtjeje. Por zgjedhja e dashurisë në vend të hakmarrjes, ofrimi i faqes tjetër atyre që na godasin, thyen një logjikë njerëzore në favor të një logjike hyjnore që mahnit, zhgënjen dhe mund të transformojë tjetrën nga armik në vëlla. Dhënia e dashurisë me një qëndrim të butë dhe të gëzueshëm, jo pasiv, por konstruktiv, do të krijojë një dinamikë që mund të transformojë mendimin dhe veprimin për krijimin e një bote të re. Kjo është risia e Ungjillit.


VAZHDO MEDITIMIN.

Në një ditë të ftohtë dhe me erë dimri, Shën Françesku i Asizit dhe vëlla Leone ishin në rrugën nga Perugia për Santa Maria degli Angeli.
Vëllai Leo e pyeti Shën Françeskun: "Atë, unë të pyes në emër të Zotit, më thuaj ku mund të gjendet lumturia e përsosur ”. Dhe Shën Françesku u përgjigj:
"Kur mbërrijmë në Santa Maria degl'Angeli të lagur nga shiu, të ftohtë nga bora, të ndyrë nga balta dhe të uritur nga udhëtimi i gjatë, do të trokasim në derën e manastirit. Atëherë portieri, vëlla ynë, do të pyesë: "Kush je ti?" dhe ne do të përgjigjemi: "Ne jemi dy nga vëllezërit e tu".
Dhe ai, duke mos na njohur, do të thotë se ne jemi dy mashtrues, njerëz që vjedhin nga të varfërit, e nuk do të na hapë dhe do të na lërë jashtë në të ftohtin e borës, shiut dhe urisë ndërsa bie nata, mirë, nëse do të durojmë kaq shumë padrejtësi dhe mizori, me paqen dhe përulësinë, pa folur keq për vëllain tonë […] atëherë shkruaj se ky është gëzim i përsosur.
Dhe nëse do të detyroheshim nga uria, ftohti dhe nata, të vazhdonim të trokisnim, të qanim dhe të luteshim për dashurinë e Zotit tonë vëllaut derëtarit, që të na linte të hymë dhe ai do të thoshte: "Endacakë të pafytyrë, ju do të paguani shtrenjtë"; dhe duke dalë me një shkop të madh ai do të na merrte për kapuç dhe pasi na rrotulloi në dëborë, ai do të na rrihte duke na bërë të ndiejmë të gjitha kockat një nga një.
Nëse do të vuajmë me durim dhe gëzim të gjitha këto gjëra, duke menduar për dhimbjet e Krishtit të bekuar dhe se vetëm për dashurinë e tij mund të durojmë, i dashur vëlla Leo, dije mirë se lumturia e përsosur qëndron në këtë. Më në fund, dëgjo përfundimin, vëlla Leo:
midis të gjitha mirësive të Shpirtit Shejnt dhe dhuratave që Zoti u jep besimtarëve të tij, ekziston ajo e tejkalimit të vetvetes pikërisht për dashurinë e Zotit në mënyrë që të pësojmë padrejtësi, mundime dhe dhimbje.
(Shën Françesku i Asizit, Fioretti)

[ninoenina]

15-6-2021/E MARTE JAVA 11/ UNGJILLI: Mt 5, 43–48.

LUTJA: Ps 145.

Lavdëroje, Shspirti im, Zotin! Do ta lavdëroj Zotin gjithë jetën time! Derisa të jem, Hyjit tim do t’i këndoj.
I lumi ai që e ka ndihmën e Hyjit të Jakobit: që ka shpresën në Zotin, Hyjin e vet
i cili krijoi qiellin e tokën, detin e gjithçka është në ta, që e mban besnikërinë për amshim.


LEXIMI I UNGJILLIT: Mt 5, 43–48.

43 “Keni dëgjuar se qe thënë: ‘Duaje të afërmin tënd’ e urreje armikun tënd.
44 E unë po ju them: Duajini armiqtë tuaj, lutuni për ata që ju salvojnë,
45 për t’u bërë bijtë e Atit tuaj që është në qiell, sepse Ai bën të lindë dielli i tij mbi të këqijtë e mbi të mirët e të bjerë shi për të drejtët e për të padrejtët.
46 Sepse, po qe se i doni vetëm ata që ju duan, çfarë shpërblimi meritoni? Pse a nuk bëjnë kaq edhe tagrambledhësit?
47 E nëse i përshëndetni vetëm vëllezërit tuaj, çfarë bëni të veçantë? A nuk bëjnë të njëjtën gjë edhe paganët?
48 Jini, pra të përkryer siç është i përkryer edhe Ati juaj që është në qiell!”


MEDITIMI

Në këtë pjesë të Ungjillit Jezusi përsërit: "Ju keni dëgjuar se u tha" për herë të pestë. Ai nënvizon se ajo që është respektimi i ligjit dhe tregohet si drejtësi, sipas Farisenjve, është në kundërshtim me ligjin e dashurisë së shpallur nga risia e Ungjillit (në atë "Por unë po ju them!"). Për hebreun, të duash fqinjin do të thoshte të duash vetëm anëtarët e popullit të tij, kështu urdhëri i dashurisë ndaj armikut ishte kundër çdo logjike njerëzore. Koncepti: "Ju do ta doni të afërmin tuaj" edhe nëse ai është një armik, për Jezusin ishte i pashmangshëm në misionin e tij, në shpalljen e fjalës së tij midis popujve. Sa armiq ka takuar Jezusi! Sa prej tyre e kanë poshtëruan përpara se ta dënonin me vdekje në kryq! Dhe është në kryq që ai përjetoi dhe shprehu dashuri absolute dhe totale për të gjithë, veçanërisht për armiqtë e tij.
Duke kembëngulur mbi dashurinë për armiqtë, Jezusi insiston mbi rinovimin e marrëdhënieve të prishura nga fryma e përçarjes, që të rimëkëmbet fqinji ynë, i cili ishte një armik, në një marrëdhënie të rinovuar vëllazërore. Zoti na ofron mundësinë për t'iu kundërvënë të keqes me dashuri. Dhembshuria është lëvizja e zemrës që na shtyn të përpiqemi të kuptojmë se çfarë e bëri fqinjin tonë armik, për ta parë në të një vëlla që vuan dhe ka nevojë për kujdes dhe dashuri.
Kjo mënyrë e të menduarit dhe të vepruarit të Jezusit na shndërron në krijesa të reja. Kështu ekzistenca jonë do të mbushet me hir dhe paqja do të zgjerohet rreth nesh dhe do të përhap mbi njerëzit me të cilët jetojmë. Të jemi në gjendje të pajtohemi dhe të duam ata që kanë diçka kundër nesh, është me të vërtetë një gjë ekstreme dhe e pabesueshme, por ajo rigjeneron botën. Pra ... më luftëra, konflikte, urrejtje, smirë, padrejtësi dhe tradhti.



VAZHDO MEDITIMIN

Zoti Jezusi tha: “Duajini armiqtë tuaj, lutuni për ata që ju salvojnë,
për t’u bërë bijtë e Atit tuaj që është në qiell”.
Në të vërtetë, e do armikun e vet,
ai që nuk pikëllohet për fyerjet,
por digjet thellë përbrenda për dashurinë e Zotit,
duke kërkuar që Ai t’i falë atij mëkatin e shpirtit të tij.
Le ta tregojmë dashurinë tonë me vepra.
(Shën Frani nga Asizi).

[ninoenina]

16-6-2021/E MERKURE JAVA 11/UNGJILLI: MT 6, 1–6.16–18


LUTJA: Ps 111.

1 Lum ai njeri që e druan Zotin, që kënaqet në urdhërimet e tija.
2 Fara e tij do të jetë e fortë mbi tokë, do të bekohet breznia e të drejtëve.
3 Pasuri e mirëqenie në shtëpinë e tij,drejtësia e tij qëndron në shekuj të shekujve.
4 Ka lindur për të drejtët një dritë në errësirë, i butë e i mëshirshëm është njeriu i drejtë.
5 I ëmbël është njeriu që mishëron e huazon, punët e veta i kryen me ndërgjegje,
6 ai askurrë nuk do të bjerë poshtë. Në kujtim të përhershëm mbetet i drejti.



LEXIMI I UNGJILLIT: MT 6, 1–6.16–18

1 “Ruajuni të mos i bëni veprat tuaja të mira në sy të njerëzve për t’u parë prej tyre! Përndryshe nuk do të keni farë shpërblimi te Ati juaj që është në qiell.
2 Prandaj, kur të ndash lëmoshë, mos i bjer borisë para vetes, siç bëjnë shtiracakët në sinagoga dhe në rrugë të madhe për t’u nderuar prej njerëzve. Për të vërtetë po ju them: u ndanë me atë shpërblim!
3 Ndërsa ti, kur të bësh lëmoshë, të mos dijë e majta çfarë bën e djathta, që lëmosha jote të jetë e fshehtë, 4 e Ati yt që sheh në fshehtësi, do ta shpërblejë.” 5 “Kur të luteni, mos bëni si shtiracakët, të cilëve u pëlqen të luten në këmbë në sinagoga dhe në sheshe të rrugëve, që t’i shohin njerëzit. Përnjëmend po ju them: u ndanë veç me atë shpërblim! 6 Ndërsa ti, kur të lutesh, hyr në dhomën tënde, mbylle pas vetes derën e lutju Atit tënd që është në fshehtësi; e Ati yt që sheh në fshehtësi, do të të shpërblejë. 16 “Edhe kur të agjëroni, mos u mërrolni porsi shtiracakët, të cilët marrin një hije të rëndë në fytyrë për t’u treguar njerëzve se agjërojnë: përnjëmend po ju them: u ndanë veç me atë shpërblim! 17 Ti, përkundrazi, kur të agjërosh, përeroje kokën tënde dhe laje fytyrën tënde,
18 që të mos e vënë re njerëzit se po agjëron, por Ati yt, që është në fshehtësi. Ati yt që sheh në fshehtësi, do të të shpërblejë.”



MEDITIMI
Zoti na mëson se si të praktikojmë lëmoshë, lutje, agjërim: nuk mjafton për ne të krishterë të kryejmë një praktikë, por ajo praktikë duhet të jetë një përgjigje dashurie dhe mirënjohjeje për të mirën që Zoti ka bërë për ne. Jezusi na ofron një lloj të ri marrëdhëniesh me Zotin, një marrëdhënie autentike: "Dhe Ati juaj, i cili shikon në fshehtësi, do t'ju shpërblejë". Vini re, Zoti na fton t'i drejtohemi atij si tek një Atë i butë që di se çfarë u nevojitet fëmijëve të tij; ai kërkon që të mos përqendrohemi në egoizmin tonë dhe që të çlirohemi nga dëshira për ekzibicionizëm dhe eksterioritet; ai na fton të heqim maskën për të qenë autentikë, që të mos pretendojmë të jemi të drejtë, por që të bëhemi dishepuj të vërtetë, bij autentikë. Pra le të bëjmë të mirën me gëzim, pa reklama: kjo është logjika e dashurisë së vërtetë, është logjika e shkëputjes totale nga ajo që kemi dhe nga ajo që fitojmë vetë lirisht; është për të imituar Jezusin i cili jetoi duke ia besuar gjithçka Atit të tij, i cili e shpërbleu atë në fshehtësi.
Atëherë, kur jemi të vetëdijshëm se Zoti na do, dëshira për t'u bërë mirë vëllezërve tanë në nevojë, lutja e thellë dhe intime për të takuar Zotin dhe agjërimi nga gjërat e botës, bëhen nevoja të natyrshme për të dëshmuar dashurinë për Atin tonë qiellor. Dhe Ati ynë, i cili na sheh në fshehtësi, do të na japë hirin dhe lirinë për të ndjerë veten fëmijët e tij. Shën Pali e shpreh këtë shumë mirë në letrën e dytë drejtuar Korintasve: “Kush mbjell me horrjati, pak do të korrë, e kush mbjell me begati, me begati do të korrë”. Secili le të japë aq sa ia do zemra, jo i trishtuar e përdhuni, sepse: ‘Hyji e do atë që jep me gëzim.’ Hyji mund t’ju dhurojë çdo të mirë që gjithmonë të keni gjithçka mjaft për vete e t’ju teprojë gjithnjë për të ndihmuar çdo vepër të mirë, 9 siç është në Shkrimin e shenjtë: ‘Ai ndan me bujari, u jep skamnorëve; drejtësia e tij qëndron në amshim” (2 Kor 9, 6-9).



VAZHDO MEDITIMIN

Agjërimi nuk mbin nëse nuk ujitet me mëshirë.
Agjërimi thahet nëse mëshira thahet.
Ajo që është shiu për tokën është mëshirë për agjërimin.
Megjithëse agjërimi zbut zemrën, pastron mishin,
zhduk veset, mbjell virtytin,
ai që agjëron nuk korr fryte,
nëse nuk i lë të rrjedhin lumenjtë e mëshirës.
(Shën Pjetër Krisolog).

[ninoenina]

17-6-2021/E ENJTË JAVA 11/UNGJILLI: Mt. 19, 16–21.

LUTJA: 1Gj, 4, 10-13.
Dashuria përmbahet në këtë:
Jo se ne e kemi dashur Hyjin,
por Ai na ka dashur ne dhe e ka dërguar Birin e vet
si fli pajtuese për mëkatet tona.
Të dashur, në qoftë se Hyji na ka dashur ashtu,
edhe neve na duhet ta duam njëri-tjetrin.
Hyjin askurrë askush nuk e pa.
Nëse e duam njëri-tjetrin, Hyji mbetet në ne
dhe dashuria e tij në ne është e përkryer.
e këtë gjë e dimë se mbetemi në Të
edhe Ai në ne: na e ka dhuruar Shpirtin e vet.



LEXIMI I UNGJILLIT: Mt. 19, 16–21.

16 Dhe ja, iu afrua një njeri dhe e pyeti:
“Mësues, çfarë të mire më duhet të bëj për të fituar jetën e pasosur?”
17 Ai iu përgjigj: “Përse më pyet për të mirën?
Sepse vetëm Njëri është i mirë!
Por, nëse dëshiron të hysh në jetë, zbatoji urdhërimet!”
18 “E cilat? ‑ pyeti ai.
Jezusi i tha:“Mos vra.Mos the kurorën! Mos vidh! Mos bëj dëshmi të rreme!
19 Ndero babain e nënën tënde! Dhe duaje të afërmin tënd porsi vetveten.”
20 Djaloshi i tha: “Të gjitha këto i kam zbatuar. Çka më mungon tjetër?”
21 Jezusi iu përgjigj: “Nëse do të jesh i përsosur, shko, shit çka ke,
faljua skamnorëve e ke për të pasur thesar në qiell;
pastaj eja e më ndiq mua!”



MEDITIMI

" Mësues, çfarë të mire më duhet të bëj për të fituar jetën e pasosur?". Kjo është ajo që unë pyes veten kur përpiqem të futem thellë në fjalën e Zotit. "Nëse doni të hyni në jetë, mbani urdhërimet". Nëse dëshironi të hyni në jetë ... po, sepse nëse nuk ndjekim porositë që Zoti na ka dhënë, jeta jonë nuk është jetë, por kaos. Shpesh vëzhgimi i urdhërimeve të tij si një ushtar lodër, ndoshta pa i jetuar vërtet në thellësi, më bën të ndjehem mirë dhe nuk më bën të humbas asgjë. Por diçka po më mungon: përndryshe do të isha i kënaqur dhe i lumtur dhe nuk do t'i bëja vetes pyetje. Arsyeja është se jeta nuk më mjafton: Unë dëshiroj të kem jetën hyjnore, jetën e përjetshme! Zoti e di, ai e njeh shqetësimin tim; dhe pastaj ai më bën një propozim ekstrem: "Lërë gjithçka që të lidh, që nuk të bën të lirë…". “Nëse do të jesh i përsosur, shko, shit çka ke, faljua skamnorëve e ke për të pasur thesar në qiell; pastaj eja e më ndiq mua!”. Duke i dhënë gjithçka Zotit dhe duke ndarë atë që kemi me të varfërit, në mund të gjejmë rrugën e gëzimit të mirëfilltë. Për tu ndjerë mirë, duhet të japësh diçka: kohën tonë, talentet tona dhe të mirat materiale ... por mbi të gjitha duhet të kesh aftësinë për të marrë rolin e atyre në nevojë, për të parë jetën me sytë e tyre, dhe prandaj me dhembshuri. Dhe atëherë pyetja më e saktë për t'i bërë vetes është: "Zot, çfarë mund t'i jap vetes time për të jetuar jetën e përjetshme tani?".



VAZHDO MEDITIMIN

Të jemi të varfër do të thotë të jemi të lirë, aq të lirë që të mos na pushtojnë zotërimet tona, aq të lirë sa pasuria jonë të mos na kontrollojë, të mos na ndalojë që t’i ndajmë ato ose t’u japim të tjerëve.
Varfëria absolute është mbrojtja jonë.
Për të kuptuar dhe për të qenë në gjendje të ndihmojmë ata që nuk kanë asgjë, ne duhet të jetojmë ashtu siç jetojnë ata njerëz.
Dallimi midis nesh dhe atyre është se ata janë të varfër nga detyrimi dhe ne jemi të varfër nga zgjedhja.
Varfëria jonë duhet të jetë ajo e përshkruar në Ungjill: e ëmbël, e mirë, e lumtur dhe e sinqertë, gjithmonë e gatshme për të shprehur dashuri. Varfëria është dashuri.
Për të dashur, është e nevojshme të japim. Për të dhënë është e nevojshme të çlirohemi nga egoizmi.
(Shën Nënë Tereza e Kalkutës)

[ninoenina]

18-6-2021/e premtë java 11/ungjillit, 6, 19–23

LUTJA: Ps 33.

2 Përherë do ta bekoj Zotin, në gojën time përherë lavdi i tij.
3 Shpirti im mburret në Zotin: le të dëgjojnë të përvuajturit e le të gëzohen.
4 Bashkë me mua jepni lavdi Zotit, le ta lartësojmë së bashku Emrin e tij.
5 E kërkova Zotin e ai më dëgjoi edhe më çliroi nga çdo frikë që pata.
6 Shikojeni atë e do të ndriçoheni fytyra juaj nuk do të turpërohet.
7 Ja, ky skamnor e thirri në ndihmë e Zoti e dëgjoi dhe e shpëtoi nga të gjitha vuajtjet e tija.
9 Sprovoni e shihni sa i mirë është Zoti!
I lumi ai që shpreson në të!
10 Nderojeni Zotin, ju shenjtërit e tij,
s’u mungon gjë atyre që e druajnë.



LEXIMI I UNGJILLIT: Mt, 6, 19–23

19 “Mos grumbulloni për vete thesare mbi tokë, ku i brejnë tenja e ndryshku, ku vjedhësit birojnë muret e vjedhin!
20 Mblidhni për vete visare në qiell, ku s’brejnë as tenja as ndryshku e ku vjedhësit nuk birojnë mure as nuk vjedhin.
21 Sepse, ku është thesari yt, aty do të jetë edhe zemra jote.”
22 “Syri është dritëza e trupit. Në qoftë, pra, se syri yt është i shëndoshë, i tërë trupi yt do të jetë i ndriçuar.
23 Por në qoftë syri yt i sëmurë, i tërë trupi yt do të jetë i errët. Në qoftë, pra, se drita që është në ty është errësirë, sa terr i madh do të jetë!”



MEDITIMI

" Sepse, ku është thesari yt, aty do të jetë edhe zemra jote”. Njeriu bëhet ajo që do dhe syri i tij është pasqyra e asaj që është në të vërtetë. Vendosja e Zotit në vend të parë në jetën, jep një vështrim bujar dhe lind dëshirën për ndarje. Kështu, fjala e Zotit na fton të bëjmë një zgjedhje: të jetojmë në thjeshtësi dhe të vërtetën për të qenë ndriçues, duke dashur një thesar autentik që nuk mbaron kurrë dhe që, nëse kultivohet, na rrit gëzimin. Thesari më i çmuar është dashuria e dhënë sepse ne jemi të vetëdijshëm se Zoti na do. Zoti është dashuri, dhe nëse ne e kuptojmë se ai na do, është e natyrshme të ndiejmë dëshirën ta duam vëllanë tonë, ta duam njëri-tjetrin. Dhe ajo dashuri që na mbush zemrën; është aq e fuqishme dhe e dobishme saqë nuk mund ta mbajmë atë, por ndiejmë nevojën ta tregojmë, ta dëshmojmë dhe ta japim. Është Shpirti ai që na udhëheq në këtë, si një forcë e brendshme, dhe i jep dritë syrit tonë dhe gjithë qenies sonë. Mirënjohja ndaj Zotit gjeneron një dashuri krijuese që sjell bukuri dhe dëshirë për vëllazëri. Atëherë mund të them: “Thesari im je ti, o Zot; ku je, atje zemra ime dëshiron të jetë ”.



VAZHDO MEDITIMIN.


2 O Hyj, Hyji im je ti, që në agim të kërkoj.
Ka etje për ty shpirti im,
ty të dëshiron trupi im,
si toka e shkretë, e thatë, e paujë,
3 kështu erdha në Shenjtëroren tënde
për ta parë fuqinë tënde e lavdinë tënde.
4 Sepse më e mirë është dashuria jote se jeta:
buzët e mia do të të lavdërojnë.
5 Kështu do të të bekoj në jetën time
e në Emrin tënd do t’i lartësoj duart e mia,
6 do të ngihem si në gosti të shkëlqyeshme,
me buzë të hareshme do të të lavdërojë goja ime.
7 Ty do të të kujtoj edhe në shtratin tim,
në përgim natën do të mendoj për ty,
8 sepse ti je bërë ndihma ime,
prandaj do të brohoris nën hijen e krahëve të tu!
9 Shpirti im u mbështet në ty,
e djathta jote më merr për dore.
(Ps 62)

[ninoenina]

19/6/2021/E SHTUNË JAVA 11/UNGJILLI: Mt 6, 24–34


LUTJA: Ps 33.

8 Engjëlli i Zotit ngreh llogore rreth atyre
që e kanë frikë dhe i shpëton.
9 Sprovoni e shihni sa i mirë është Zoti!
I lumi ai që shpreson në të!
10 Nderojeni Zotin, ju shenjtërit e tij,
s’u mungon gjë atyre që e druajnë.
11 Pasanikët u varfëruan dhe patën uri,
ata që kërkojnë Zotin do të kenë çdo të mirë.



LEXIMI I UNGJILLIT: Mt 6, 24–34

24 “Askush s’mund t’u shërbejë dy zotërinjve, sepse: ose do ta urrejë njërin e tjetrin do ta duajë, ose do t’i mbështetet njërit e tjetrit do t’ia kthejë shpinën. Nuk mund t’i shërbeni Hyjit dhe pasurisë.”
25 “Prandaj po ju them: mos u brengosni për jetën tuaj se çka do të hani dhe çka do të pini, as për trupin tuaj se çka do të vishni: vallë a nuk është jeta më e vlefshme se ushqimi e trupi se petku? 26 Shikoni shpendët e qiellit! As nuk mbjellin, as nuk korrin, as nuk mbledhin në drithnikë, e Ati juaj qiellor i ushqen! A nuk jeni ju më të vlefshëm se ata?
27 E kush prej jush, me gjithë përpjekjet shqetësuese që mund të bëjë, është i zoti ta zgjasë sado pak jetën e vet?
28 E për veshje, përse brengoseni aq? Shikoni si rriten lilat e fushës: nuk heqin keq as nuk tjerrin!
29 E unë po ju them: as vetë Salomoni me tërë madhërinë e vet nuk është veshur si njëri nga ata!
30 Tashti, nëse Hyji e vesh kështu barin e tokës, që sot është e nesër hidhet në furrë, vallë, a nuk do t’ju veshë më me ëndje ju, o fepakët?
31 Mos u brengosni, prandaj, duke thënë: ‘Çka do të hamë?’ e ‘Çka do të pimë?’ ‘Me çka do të vishemi?’
32 ‑ këto gjëra i kërkojnë paganët ‑ sepse Ati juaj qiellor e di mirë se ju keni nevojë për të gjitha këto.
33 Kërkoni, pra, më së pari, Mbretërinë dhe drejtësinë e tij e të gjitha këto do t’ju jepen si shtesë!
34 Prandaj: mos u brengosni për të nesërmen, sepse e nesërmja do të kujdeset vetë për vete. Secilës ditë i del mjaft mundimi i vet!”



MEDITIMI

Shërbejini Zotit që të jeni të lirë. Që të jetojmë të braktisur në vullnetin dhe dashurinë e Zotin, me të gjitha kufizimet dhe mjerimet tona, do të na bëjë të drejtë dhe të kënaqur. Besimi në premtimin e tij na jep sigurinë se kurrë nuk do të privohemi nga ajo që duhet për të jetuar. Është duke pranuar dobësinë tonë që Zoti punon dhe mund të na mbështesë në rrugën tonë. Nuk është e lehtë të braktisim veten në Provaninë hyjnore, në situata të thjeshta, si edhe në çështjet e mëdha ditore. Në këtë pjesët të Ungjillit, Jezusi përsërit disa herë: “Mos u brengosni për jetën tuaj”. Isaia na thotë:
“ 15 E harron ‑ thua ‑ gruaja foshnjën e vet,
që të mos ketë dhimbje për bamin e barkut të vet?
Po edhe nëse ndonjëra do të harronte,
unë ty kurrë nuk të harroj!
16 Shih, të kam shkruar në duart e mia,
muret e tua gjithmonë para sysh i kam ”(Is 49, 15–16). I krishteri ndjen se është një bir kur i jep besim të qetë babait të tij, i cili e di se çfarë i duhet edhe para se ta pyesë. Jezusi na paralajmëron për pasurinë kur ajo bëhet zonja e qenies sonë dhe na skllavëron si një idhull. Ajo që Zoti dëshiron të na ushqejë, është bukuria e Mbretërisë së tij përmes fjalës dhe dashurisë. Duke besuar në kujdesin e tij, duke jetuar ditë pas dite në sigurinë dhe gëzimin që nuk do të na mungojë asgjë, na çliron nga shqetësimet dhe na jep lirinë të shpirtit" “Kërkojeni Zotin deri sa mund të gjendet, thirreni në ndihmë deri sa është afër! kërkuar Zotin ndërsa ai gjendet dhe për ta thirrur atë ndërsa ai është afër" ( Is, 55,6). Përgjigja ndaj dashurisë me dashuri na shndërron ngadalë dhe jep vetëdijen se ne jemi administratorë të Provanisë hyjnore dhe kemi përgjegjësinë të ndajmë me vëllezërit tanë atë që kemi dhe çfarë jemi. Kjo është Mbretëria e Zotit.



VAZHDO MEDITIMIN

Françeskanët laikë duhet të angazhohen për uljen e nevojave personale
që të ndajnë më mirë të mirat shpirtërore dhe materiale
me vëllezërit, sidomos me ata që janë më të varfër.
Le ta falënderojnë Zotin për të mirat që kanë marrë...
Le të kenë një qëndrim të vendosur kundër konsumizmit
dhe kundër ideologjive dhe praktikave
që e vendosin pasurinë mbi vlerat njerëzore dhe fetare,
e që lejojnë shfrytëzimin e njeriut.
(Nga Kushtetutat e Përgjithshme të Rendit Laik Françeskan - neni 15)

[ninoenina]

21-6-2021/E HËNË JAVA 12/UNGJILLI: Mt, 7, 1–5

LUTJA: Za, 12,2-3.

2 Prej teje do të bëj një popull të madh dhe do të të bekoj.
Do ta bëj të madh emrin tënd. Ti vet do të jesh bekim.
3 Do t’i bekoj ata që do të bekojnë ty,
do t’i mallkoj ata që do të mallkojnë ty.
Në ty do të bekohen të gjitha fiset e tokës”!



LEXIMI I UNGILLIT: Mt, 7, 1–5

1 “Mos gjykoni, që të mos gjykoheni!
2 Sepse me çfarë gjykimi të gjykoni, me atë do të gjykoheni! E me atë masë që matni, me atë edhe juve do t’ju matet. 3 Pse e shikon lëmishten në sy të vëllait tënd, kurse nuk e sheh traun në syrin tënd?
4 Dhe, si mund t’i thuash vëllait tënd: ‘Prit të ta nxjerr lëmishten nga syri yt’, ndërsa ke traun në syrin tënd?
5 Shtiracak, nxirre më parë traun nga syri yt, e pastaj do të shohësh ta nxjerrësh lëmishten nga syri i vëllait tënd.



MEDITIMI

Fjalët e Zotit drejtuar Abrahamit në librin e Zanafillë, në leximin e parë të sotëm, sqarojnë qartë atë që Zoti dëshiron të na japë me Besëlidhjen e tij: ta bëjmë emrin tonë të madh dhe të jemi një bekim për të gjithë njerëzit që takojmë. Bekim do të thotë: “Të thuash mirë”, pra të sillësh mirë mes të tjerëve, të japësh paqe, të bësh që të gjitha marrëdhëniet në të cilat jemi përfshirë, të japin fryte. Asnjëherë mos përdorni paragjykime ose përgojime kundër atyre që takojmë. Meqenëse dëshira e Zotit është ta bëjë emrin tonë të madh, ajo që na shtyn të ndjekim dëshirën e tij është dashuria. Nëse ka dashuri në ne, nuk mund të ketë gjykim. Nëse ka dashuri në zemrën tonë, atëherë ka butësi, thjeshtësi, dhembshuri, mëshirë, ndarje e të mirave. Nëse, nga ana tjetër, ne mund të shohim vetëm atë që nuk shkon me vëllain tonë, kurrë nuk do të jemi në gjendje të njohim kufizimet dhe gabimet tona. Zoti i do të gjithë fëmijët e tij dhe e do të gjithë pa dallijm, por ai na paralajmëron: nëse nuk e lejojmë dashurinë e tij të na marrë zemrën , ne nuk e kemi kuptuar thelbin e lajmit të mirë. Nëse përpiqemi ta shndërrojmë këshillën e Zotit në një ftesë, do të zbulojmë se ësjhtë një gjë e bukur të flasim mirë për të gjithë": dashuria për të tjerët bën që të tjerët të tëduan ty, sepse do të marrësh mëshirë pikërisht duke dhënë mëshirë, dhe nëse dashuria jote është pa masë, ti do të marrësh dashuri të pamatshme!
O Zot, le të jemi një bekim!



VAZHDO MEDITIMIN

Unë e kuptoj që disa njerëz kanë dyshime ose frikë kur përballen me migrantët. Unë e kuptoj këtë si një aspekt të instinktit natyror të vetëmbrojtjes.
Por është gjithashtu e vërtetë që një person dhe një popull janë të frytshëm vetëm nëse dinë të integrojnë në mënyrë krijuese brenda vetes hapjen ndaj të tjerëve.
Unë ju ftoj të shkoni përtej këtyre reagimeve kryesore, sepse është një problem kur [ato] kushtëzojnë mënyrën tonë të të menduarit dhe të vepruarit deri në atë pikë sa të na bëjnë intolerantë, të mbyllur, mbase madje - duke mos ditur atë - racistë.
Dhe kështu frika na privon nga dëshira dhe aftësia për të takuar tjetrin ”.
(Nga Papa Françesku).