LËVIZJA EKUMENIKE
Kjo është një lëvizje në gjirin e Kishës së Krishterë për të gjetur edhe një herë bashkimin që Krishti dëshironte të ishte midis të dishepujve të vet. Në historinë e krishterë ka disa që kanë vuajtur nga ndasitë e bashkësisë së krishtere dhe kanë bërë çmos për të bashkuar Kishat. Këto përpjekje kanë ndihmuar për të krijuar, në shekullin XX, lëvizjen ekumenike (prej fjalës greke “oikumene”), që do të thotë bota e banuar.
Ekumenizmi modern filloi të merrte trajtë në Konferencën e Edinburgut më 1919, që së fundi na çon në krijimin e Konferencës së Krishterë Botërore mbi Jetën dhe Fjalën. Pas dy vjetësh u zhvillua në Lozanë Konferenca e Parë Botërore mbi fenë e urdhërat, e cila studjoi bazat teologjike të Kishës e të njësisë së saj. Kur u bë takimi i dytë i këtyre organizmave më 1937, ranë në një mendim për shkrirjen e tyre në një Koncil të vetëm botëror të Kishave (Word Council of Churches: W.C.C). Më 1938 u reduktua një kushtetutë, por Lufta e Dytë Botërore e vonoi inaugurimin e vërtetë të K.B.K. deri më 1948. Në Gjenevë u caktua selia e K.B.K., pasi Zvicra ishte asnjanëse në çështjet politike.
Në fillim pjesa më e madhe e iniciativave vinte prej Kishave Protestante, por një letër e Patriarkut Ekumenik të Stambollit, më 1920, i ftoi të gjitha Kishat e Krishtit që të lidheshin fort me njëra-tjetrën për të punuar së bashku. Që nga fillimi, Kishat Ortodokse ishin anëtare efektive të K.B.K. Pothuajse në të gjitha kombet janë zhvilluar Koncile të kishave, si kombëtare, ashtu edhe krahinore. Gati të gjitha Kishat Ortodokse e Protestante janë anëtare të K.B.K. megjithatë disa të tjera, sidomos ato me tradita evangjeliste protestante, nuk janë bashkuar në K.B.K.
Në kohën e Koncilit të Vatikanit II, Kisha Katolike përpiqej për çështjen e ekumenizmit. Tani për tani Kisha Katolike, megjithëse nuk është anëtare, është lidhur ngusht me K.B.K. Anëtarët katolikë gjenden në komitete të ndryshme dhe Kisha Katolike merr pjesë në aktivitetet që zhvillohen. Më 1964 Papa Pali VI ngriti një sekretariat të Vatikanit që do të punonte për bashkimin e plotë të të krishterëve. Çdo vit, javën e tretë të Janarit, të krishterët e të gjitha kishave, luten për bashkimin e krishterë dhe mundohen t’i japin shkas me lexime, me kremtime fetare të përbashkëta e me takime të tjera të kësaj natyre. Bashkimi ekumenik shihet edhe më qartë në studimet biblike dhe në përkthimet ekumenike të Biblës.
Sa u tha më sipër është një shënim i shkurtër mbi zhvillimet historike që u bënë në 20 shekujt e kaluar që nga koha e Krishtit. Për të treguar se si dolën Kishat Ortodokse, Protestante e Katolike, dhe për të nxjerrë në pah kundërshtimet kryesore, kam arritur të marr parasysh, ndoshta pak tepër rëndë, kundërshtimet që kanë ndarë kishat e krishtera në të kaluarën, pasojat e të cilave i ndjejmë edhe në ditët tona.
Kjo është një pamje e dhimbshme e historisë së krishterë dhe asnjë i krishterë sot nuk dëshiron që këto ndarje të vazhdojnë. Por duhet të marrim parasysh se ndarjet janë të pranishme që disa shekuj përpara, dhe kjo e bën të vështirë zgjidhjen e tyre në një kohë të shkurtër, sepse ato kanë lënë gjurmë në mënyrën e kuptimit të fesë së krishterë. Kështu ndërsa komisinet e teologëve të të gjitha kishave përpiqen t’i kalojnë brezat e mosmarëveshjes, të krishterët duhet të lodhen që të ndërtojnë bashkimin me qëndrim miqëise, me lutje të një mendimi e punë të përbashkët, që t’i çojnë kishat e ndryshme drejt kapërcimit të kundërshtimeve. Kështu të krishterët do të kërkojnë të shpejtojnë ditën në të cilën kanë për të qenë përsëri një, në bashkim dashurie, sipas lutjes së Jezusit në Darkën e Fundit.
Krijoni Kontakt