Amarildo pregapuca

[Drilona2]

Më duhet një dashuri...
Jo si të tjerat...
Një dashuri imja, ndryshe...
Një dashuri e çmendur shqisash dhe ndjesish...
Ooo...
Jo e butë, e brishtë, rrethuar me petale a drita qirinjsh...
Jo, jo...
As e rrethuar vargje poemash, premtime plot...
Më duhet një dashuri e pisët, si unë...
Të ketë aty duar dhe fytyra të palara...
Të kete epshe të pashfryra..
Të ketë dhimbje, zhgënjime ëndrrash të thyera në qindra mijëra copa... Të ketë sy fëmijësh që shikojnë trishtueshëm...dhe kërkojnë...nga ti... Të ketë...hi të mbetur dashurish të djegura...
Të ketë ofshama, britma dëshpërimi njeëzish të mundur...nga fati... Të ketë gjithçka...të ketë.
Dhe zërin e një foshnjeje apo nëne...
Tingullin e qeshjes së tyre...këtë simfoni të mrekullueshme njerëzore...të ketë. Të ketë...
Adrenalinën e triumfit të së drejtës...
E jetës mbi vdekjen...
E të mirës ndaj të keqes...
E përgjegjësisë qe ka të qenurit njeri...
Më duhet një dashuri..
Jo si të tjerat..
Një dashuri imja, ndryshe..
Që s'më lejon të vdes.

Amarildo Pregapuca

[Drilona2]

Sonte jam i pire..
Apo s'jam..? Se di..
Por sonte ndjehem i lire..
Te kerkoj cfar dua..

Dhe dua buzqeshje..
Cudi..!
Buzqeshje gruaje dua..

Si dikush goten..
Nje tjeter shenjtoret..
E ca te tjere as vet se dine cfar duan..
Une dua buzqeshjen..
Qe ndryshon boten..
Buzqeshjen e nje gruaje dua..

Sonte jam i pire..
Apo sjam ?..Se di..
Por sonte ne buzqeshje te dehem dua..
Dhe pastaj te deh vargun tim te lire..
Qe ai ne buzeqeshje, te dehe nje grua..

Amarildo Pregapuca

[Drilona2]

Ka dite qe shkermoqem..
E copat, nuk mundem me i mbledhe..
Nuk mundem a nuk du..
Ket kurre se mora vesh..
Por ka dite..
Qe ndjehem mire, ne copen me te thjeshte te coptimit tim..
Dhe ka dit..
Qe te gjitha copat bashke..
Me bajn me u ndje pergjysem..
E inati m'kap..
Dhe du me shkerdhy cdo cope timen..

Lodhem e ndjehem i vogel
Shume i vogel..
Dhe dua nje perqafim, t'me rrise.

Amarildo Pregapuca

[Drilona2]

Se di si ke jetuar me mua.
Si me ke dashur.
Kur ne momente dhe vetja-veten
E ka pare me percmim?!
Por fundja fundit, jam vec nje mashkull
Dhe sdi se si funksionon nje grua.

Kur jemi zene.
Me mendje, te kam vrare 1-mije here..
100-pjata kam thyer si rrjedhoje
Dhe mjafton dicka te te dhembe.
Dhe ndjehem, aq keq.
Se di c'ndodh me mua.
Por fundja fundit, jam vec nje mashkull
Dhe sdi se si funksionon nje grua.

Pra nuk e kuptoj, kete transformim ne vete.
Kete pushtet tendin, se kuptoj.
Inat mar veten kur behet cfare ti thua..
Dhe me tere boten jam gati te luftoj, ta bej.
Nuk e kuptoj kete magjine tende..po thoja.
Se si nje ndertese e kthen ne nje shtepi..
Por fundja fundit, jam vec nje mashkull
Dhe sdi se si funksionon nje grua.

Po ka gjera qe ne jete, qe ndoshta s'duhen kuptuar.


Amarildo Pregapuca

[Drilona2]

Ora 4.15 am..
Sipari po bie..
Gota e fundit per mua..
Vallzimi i fundit, shanci i fundit..
i mbremjes..per ty.

Sa e bukur dukesh,o Zot.
C'bukuri e trishte..
Gjysme e dehur, gjysme e qeshur..
Gjysme grua, gjysme femi.

Moshen e babait tend..duhet te kem.
Ti moshen e sime bije,ndoshta..
Se di..

Ora 4.17 am..
Gota e fundit per mua..
Pas kesaj, ne shtepi.
Me presin.
Drita e koridorit eshte ndezur..
Mbi tavoline..
Qendron kafja ime e heshtur..
Nga dyert e hapura te dhomave, vjen ngrohtesi.
Ato flene..
E neper gjume dicka mermerisin duke buzqeshur..

Ora 4.18 am..
Jashte ben ftohte..
Ndersa..
Po luhet vallezimi i fundit..
Shanci i fundit
I mbremjes per ty..
Shko..
Shko vajze..mos ngurro..
Ledhatohu me nota, akorde..
Si nje femer di..
Jepu jete..
Si nje femer di..aq mire.
Dikush ka nevoje..
Dikush ndjen ftohte si ti..

Te lutem shko..
Shko dhe behuni dy.

Amarildo Pregapuca

[Drilona2]

Do ta gjej..
Numrin e telefonit tend..
Neser.
Dhe nga dreka..apo ndoshta,darka
Do te telefonoj..
E kam vendosur, qe dje..

Duhet..
Eshte e nevojshme mendoj..

Njeriu ne heshtje,
Krijon figura te cuditshme..
Egzagjeron caste,momente..
Me kupton.?
Po thoja qe i zbukuron ato,
Aq sa nganjehere i marin frymen..

Ndaj neser,
Nga dreka apo..darka..
Do te telefonoj..me patjeter..

E kam te ndertuar dhe biseden..
Te thjeshte, natyrisht..
Pra te zakonshmet..
"Si je, si ke kaluar, te gjithe mire ? Ndonje te re ?"
Biles dhe pergjigjet..te thjeshta dhe ato..
"Mire, mire te gjithe faleminderit..ti ?"
Ne ate zerin shoqeror, te akullt..
Qe flasin dy njerez, qe jane njohur dikur aq mire..

Keshtu dramat bien..
Dhe s'ka me vend per poezi patetike..

Pra..
Do ta gjej..
Numrin e telefonit tend..
Neser.
Po po neser..
Neser, se di se kur..neser..
Se ndoshta..
Ndoshta nuk je mire..
Dhe kjo do te conte ne dreq qellimin..
Per te cilin vendosa dje..nuk e di se kur..
Dje..

Per neser..
Nje neser..dikur..

Amarildo Pregapuca

[Drilona2]

Per hire te zotit, mos mu pergjigj,
Kur te therras emrin tend.
Qofte dhe qindra..apo mijra here.
Ti e di, se une jam nje egoist..

Dhe nese te lutem , te pergjerohem..
Apo ne ngjyra vjeshte ..
Portretin tend, ne vargje do te gjesh..
Per hire te zotit, mos mu pergjigj..
Ti e di, se une jam nje egoist..

Dhe nese nje dite..
Pra dhe nese nje dite..
Do te ndjesh qe per ty vertet kam nevoje.
Mos trokit..
Per hire te zotit , mos...
Deren,nuk mundem te te hap..
Se ti e di, une jam nje egoist.

Dhe egoizmi..
Eshte nje guacke..ku mbyllen sy e veshe..
Per te mos te degjuar..
Dhe me pas, ndier
Kercitjen, qe jep dhimbja e pamundesise..

Per te qene njeri..

E bukura zonje, une jam nje egoist.
Ndaj per hire te zotit, mos.

Amarildo Pregapuca

[Drilona2]

Mbreme takova nje grua te dehur..
Me qeshje te dehur..
Veshtrim te dehur..
Hapa te dehur..
Dhe nje trup teresisht..te dehur..
........
Mbreme takova nje grua te dehur..
Ne c'do qelize..
Pervec shpirtit..

Nje grua te bukur..si c'do grua..
Dhe qe si c'do grua..
Ka qene edhe ajo..
Nje aresyje dehje, e shume shpirtrash meshkujsh..
Nje aresye dehje..e shume epsheve..

Dhe ndoshta..perseri eshte..
Nje aresye dehje epshesh..njerzish konfuze..
Si vet shpirti asaj gruaje..
E ndoshta..dikush, diku..thelle ne shpirt..
E ruan perseri..si dehjen me te bukur..te tij..
Kete grua..

Mbreme..
Takova nje qenie te dehur,
Me figure gruaje..
Nje panorame perfekte..ulerime shpirti qe po vdes.

Amarildo Pregapuca

[Drilona2]

Qytet i huaj
Më kot përpiqem të gjej diçka nga vetja te ti
Asgjë...
Përveç një ftohtësie të pranueshme
Për dy të huaj që nuk bashkohen dot askund, asnjëherë
Në asnjë jetë
Ose ndoshta takohen,
Por si dy njerëz
Që i kanë dhënë njëri-tjetrit distancën e nevojshme
Për të mos ndjerë kurrë mall.
Një lloj dashurie konceptuale kjo
Mes qenieve racionale
Për të lënë të paktën respektin.


Amarildo Pregapuca

[Drilona2]

Në sy të fëmijëve, gruan godite,
Të fëmijëve të tu.
Të përlotur i le, dhe ike.
As ti, se di për ku.
Se në gjellë, ish hedhur pak kripë më shumë.

Kështu u tha...
Dhe e besova edhe unë..

Por tani..
Tani, sqaruar nga ti në këtë letër..
Po lexoj dhe shoh një botë tjetër
Botë që s'ta njoha më parë,
Miku im.

E di?! – shkruaje.
- E di si krijohet nga njeriu, gjysmë burri?
Ai...
Ai që shpesh njerëzia tallen, piketojnë, ironizojnë
E pastaj qeshin?!

Krijohet ngadalë

Me xhepa të zbrazur.
Që ndeshen me sy që presin.
Ndërsa derën e shtëpisë, kokulur hap.

Ngadalë.. krijohet,
Shumë ngadalë.

Kur të vjen të qash, por duhet të qeshësh.
Të ulëritet, por duhet të heshtësh,
Kur të dhemb, të ther
Si asnjëherë..
Dhe dot s'tregon, dhe s’ke se ku.
Metamorfoza ndodh.

Dhe humb gjysmëveten.
Dhe gjithkush tjetër, gjysmën tënde humb

Gruaja humb buzëqeshjen.
Shpresa e respekti humb..

Gjysmëburrë a gjysmëhije?!

Pastaj..
Vjen një moment, ndoshta,
Thjesht ndoshta, miku im
Dhe ja...
Ja ku është e kthyer vonë
Natyrisht e bukur, si gjithmonë.
Si një perri.
Veshur me një fustan të ri
Që ti premtuar ia kishe
Kohë më parë.
E heshtur dhe me sy të ftohte shikon
Siç veç një femër qe të ka dashur dikur, mund ta bëjë.

Afrohesh, e puth.
Dhe aromën ia ndien, ndryshe.

Nuk flet.
Gjysmëburri nuk flet, se gjysmëburri s'punon
Gjysmëburri, nuk premton..
Gjysmëburri fjalët kafshon, mërmërit,
Lufton me gjysmën tjetër
Gjysmëburri nuk shpreh çfarë mendon.

E një çast, gruan qëllon, për pak kripe me tepër.

E nëse ndonjëherë, fiton mbi gjysmëhijen e re gjysmëvetja e mbetur

Vendos
Dhe e mbyll të fundit letër me
"Me falni! Duajeni të bukurën nënën tuaj fëmijë!"

Dhe shkon.


Amarildo Pregapuca