Eliona Kalemaj është një grua shqiptare që jetonte në Toskanë me të bijën 10-vjeçare, në pritje per t'u vënë në rregull. E përzierë në një hetim për prodhimin dhe trafikun e paligjshëm të drogës dhe për pjesëmarrje në organizatë kriminale, me qëllim shpërndarjen e drogës, në 14 shkurt dënohet nga gjykatësi, për hetimet paraprake nga gjykata e Firences, me arrest shtëpie. Mbrojtja provon pafajësinë e gruas dhe nevojën që kishte Eliona për të punuar e për të mbajtur veten dhe të bijën. Kështu, arresti shtëpiak kthehet në detyrim për paraqitje në Prokurorinë e Republikës.
Deri këtu, kemi të bëjmë me një rast të zakonshëm. Por në 18 maj, kërkesa e gruas për vënie në rregull hidhet poshtë nga Prefektura. Në 25 korrik, pas kërkesës së Kuesturës së Firences, detyrimi për paraqitje, shfuqizohet, sepse "në ditën e sotme, e huaja në fjalë do të dëbohet nga territori". Masa e dëbimit i njoftohet gruas që atë ditë: dy makina të policisë e shoqërojnë në tragetin "Egitto Express". As 24 orë më vonë, Gjykata e Firences e shpall të pavlefshëm dekretin e dëbimit.
Situata bëhet absurde. Zyra e emigracionit në Kuesturën e Firences, i propozon ambasadës italiane në Tiranë, t'i japë vizë vetëm zonjës Kalemaj, sepse është ajo e dëbuara pa të drejtë. Gruaja, siç mund të merret me mend lehtë, kundërshton të largohet nga Shqipëria pa të bijën. Por ka edhe një problem tjetër. Si do të justifikohet rihyrja në Itali? E vetmja rrugë e mundshme, del se është ajo e lejes së qëndrimit "për motive drejtësie", por sipas udhëzimit të qartë të ministrisë, këto lejeqëndrimi nuk mund të lëshohen: në tekstin e ligjit që rregullon emigracionin, nuk flitet për një gjë të tillë. Kështu, avokati i gruas, Emilio Santoro, vendos t'i paraqesë një raport Prokurorisë së Republikës së Firences, për të qartësuar nëse sjellja e zyrës së emigracionit të Kuesturës dhe Prefekturës, mund të paraqitet si "sekuestrim personi, me rrethana rënduese, për shkak se është kryer nga një zyrtar shtetëror (neni 605 i "Kodit Penal"),..., si arrest i paligjshëm (neni 606 i K.P.) apo si abuzim nga ana e shtetit (neni 323 i K.P.)".
Edhe vetë avokati i gruas pranon se është i ndërgjegjshëm për vështirësinë e përfshirjes së masës së dëbimit të paligjshëm në rastet penale. Duhet natyrisht, mjaft guxim për të vërtetuar që zyra e emigracionit e Kuesturës së Firences, apo funksionarë të prefekturës, t'i kenë shkaktuar një dëm të padrejtë dikujt, siç e kërkon neni 323, apo që ndonjë nga funksionarët ka dashur ta detyrojë gruan t'i bindet vullnetit të tij vetjak, siç Gjykata e Kasacionit do të kërkonte të vërtetohej, në mënyrë që të përmbushej kushti për përvijimin e krimit, për të cilin bëhet fjalë në nenin 605, paragrafi 2. Qëllimi i raportit të avokatit megjithatë, është të nënvizojë thelbin e kësaj ngjarjeje, ashtu si dhe të shumë të tjerave, domethënë që, një mospërputhje mes rregullave dhe ligjeve bën që masa e dëbimit të ndiqet në rrugë administrative, pa asnjë kontroll nga ana e gjykatësit, në kontradiktë të hapur me parimet themelore të shtetit të së drejtës, që garanton se kufizimi i lirisë personale, mund të shkaktohet vetëm pas vendimit të pushtetit gjyqësor
Krijoni Kontakt