Edhe një herë për fenomenin "Fatmir (Foti) Cici"

[niko korcari]

_______________________________NJE KORRIGJIM I VOGEL

Në paragrafin 12 të shkrimit të mëspipërm (të tretin nga fundi), fraza "dhe mbi të është ndërtuar Kisha e Shën Gjergjit" duhet korrigjuar si vijon: "dhe mbi të është ndërtuar Kompleksi "Shën Gjergji".

Ishte një gabim nga ana ime, i cili mund të duket i vogël, por nëse duam të jemi të saktë në çdo gjë, kjo vlen edhe për gjërat më të vogla.

[arbereshi_niko]

Jeni të lutur që fotot ti postoni në
temën përkatëse.
Gjithësesi, komplimentet e mia për materialin e postuar.

[niko korcari]

Përshëndetje të gjithëve dhe gëzuar festat e këtij fundviti!

Duke pasur parasysh edhe këshillën e mikut tonë të mirë, Arbëreshit Niko, vazhdimin e ndërhyrjes sime në këtë temë të gjatë, të hapur nga GJIKSANA, mund ta ndiqni në një temë të posaçme në këtë forum, me titull: Korçë: Punimet për rikonstruksionin e Kishës së "Burimit Jetëdhënës".

U lutem lexuesve të kësaj teme që temën e re ta konsiderojnë edhe si temë të veçantë, por edhe si parantezë dhe vazhdimësi të temës, në të cilën jemi (Edhe një herë për fenomenin "Fatmir (Foti) Cici").

Kuptohet që postimet në këtë temë do të vazhdojnë si zakonisht edhe nga Gjiksana, i cili mezi pret t'i vijë radha, por edhe nga unë, sa herë që të jetë e nevojshme.

[ilia spiro]

Përshëndetje të gjithëve dhe gëzuar festat e këtij fundviti!

Duke pasur parasysh edhe këshillën e mikut tonë të mirë, Arbëreshit Niko, vazhdimin e ndërhyrjes sime në këtë temë të gjatë, të hapur nga GJIKSANA, mund ta ndiqni në një temë të posaçme në këtë forum, me titull: Korçë: Punimet për rikonstruksionin e Kishës së "Burimit Jetëdhënës".

U lutem lexuesve të kësaj teme që temën e re ta konsiderojnë edhe si temë të veçantë, por edhe si parantezë dhe vazhdimësi të temës, në të cilën jemi (Edhe një herë për fenomenin "Fatmir (Foti) Cici").

Kuptohet që postimet në këtë temë do të vazhdojnë si zakonisht edhe nga Gjiksana, i cili mezi pret t'i vijë radha, por edhe nga unë, sa herë që të jetë e nevojshme.

Nuk justifikohet asnje fjale e keqe ndaj prifterinjve, pale me ndaj Kryepiskopit. Mendoj se nje debat i sterzgjatur me kete cicin, nuk ka vlere, madje e ndihmon qe t`i jepet rendesi. Personalisht ne kete rast kam sugjeruar vetem nje opsion : "shkisherimin", se paku ne juridiksionin e KOASH-it, e megjithate nuk ia vlen te hyjme ne te tilla debate. Nuk praktikohet me, dakord, por nuk ka vlere me vazhdimi i debatit me nje person qe del kunder.

[niko korcari]

Nuk e vë aspak në dyshim se, ato që shkruani, nxiten vetëm nga dashamirësia. Cici nuk mund të “shkishërohet” nga askush, sepse nuk i përket asnjë Kishe Ortodokse në botë, as si besimtar i thjeshtë dhe jo më si klerik. KOASH nuk mund të merret me dikë, i cili nuk është në juridiksionin e saj. Ka gjasa që ky njeri të mos jetë fare shtetas shqiptar, por problemi nuk është personi, por ata që e përdorin për të shpifur kundër Kishës sonë. Kjo nuk është diçka që mund të lihet pas dore. Kur shqiptarët e kanë bërë për herë të fundit një gabim të tillë, “hëngrën” pesëdhjetë vjet diktaturë dhe janë duke ngrënë po aq vite “tranzicion”.

Ju uroj një vit të mbarë!

[GJIKSANA]

Përgjigje e drejtpërdrejtë, e qartë dhe e prerë përçarësve të Kishës sonë


Në datën 8 korrik, të kremten e shën Prokopit, në kishën historike të Tiranës që mban emrin e tij, Kryepiskopi Anastas, duke marrë shkas nga origjina joortodokse (pagane) e këtij shenjtori, por që besimin ortodoks e vulosi me martirizim, foli përpara besimtarëve për një problem tejet serioz, të cilin e kemi përmendur mjaft herë edhe në këtë forum dhe që duket se nxitet jo kaq nga padituria e disave se sa nga interesa të tjera, të cilat nuk janë aspak të panjohura për ortodoksët e Shqipërisë.

Predikimi i Kryepiskopit Anastas:

Dëgjuam pak më parë nga atë Ilia për figurën e shquar të shën Prokopit. Nuk do të doja t’i rikthehesha kësaj pike. Ndërkohë, ekziston një pikë delikate, e cila ia vlen barra qiranë që ta nënvizoj. Shën Prokopi nuk u lind ortodoks, por me martirizimin dhe vdekjen e tij dha pikërisht imazhin se çfarë është ortodoksi i vërtetë, dhe siç e dini, është mbrojtësi ynë, është shenjtori ynë në qytetin e Tiranës. Kohë pas kohe, më vijnë në vesh disa sharje, të cilat nuk i kisha dëgjuar kurrë. Disa persona flasin me përçmim për njerëz që nuk kanë qenë ortodoksë, por që u bënë ortodoksë këto vitet e fundit. Eshtë një sharje (ύβρις) e rëndë dhe herezi.

Apostull Pavli nuk ishte më pak i krishterë dhe ortodoks ngaqë ishte farise. Mijëra prej shenjtorëve tanë nuk u lindën ortodoksë. U bënë ortodoksë me vullnet të lirë nëpërmjet besimit dhe pagëzimit. Bëhet fjalë pra për një përdhosje (ασέβεια) të madhe, por edhe për marrëzi (παραλογισμός), kur disa marrin guximin të hiqen si gjoja më tepër ortodoksë ngaqë gjyshi i tyre ishte ortodoks. Nuk ekziston asnjë dallim i tillë. Dhe sa herë dëgjojmë idiotësi (ηλιθιότητες) të tilla, duhet të përballemi me to me shumë forcë. Madje ka shumë persona, që për arsye të tjera, përpiqen të krijojnë idenë se Kryepiskopi bëri gabim kur dorëzoi njerëz që nuk ishin ortodoksë të lindur!!!

Për mua ka qenë dhurata më e madhe e Perëndisë që ka pasur njerëz që me vullnetin e tyre të lirë vendosën të bëhen anëtarë të Kishës. Sigurisht që respektojmë të gjithë njerëzit për zgjedhjet që bëjnë. Por është e drejta jonë që të gëzohemi për njerëz, që ata vetë, me vullnetin e tyre të lirë, vendosën të bëhen anëtarë të Kishës. Nuk dua të përmend më shumë detaje, por le të lavdërojmë Perëndinë, që na fali një numër të madh njerëzish, të cilët vendosën, ashtu si Shën Prokopi, me vullnet të lirë, të bëhen anëtarë të Kishës.

Çështja qëndron se si do të vdesim ne të gjithë. Si ortodoksë të kulluar dhe me të vërtetë të tillë, apo si pseudo-ortodoksë? Si njerëz që e duam me të vërtetë Krishtin, të gatshëm për sakrifica dhe martirizim, apo si njerëz që thjesht rehatohen dhe shfrytëzojnë lidhjen me Kishën? Ajo që është e sigurt është se një ditë jeta do të marrë fund për të gjithë. Perëndia të na bëjë të denjë e të na gjejë me më shumë besim e dashuri për t’iu përkushtuar vullnetit të Tij. Të kemi diçka nga besimi, nga qëndresa, nga burrëria e shenjtorëve. Ajo është vula e vërtetë e ortodoksisë. Lutuni, vëllezër, edhe për ne klerikët, që të jemi sipas shembullit të shenjtorëve tanë, dhe të gjithë ne le të përpiqemi të përjetojmë diçka më shumë nga tradita e shën Prokopit. Të përjetojmë diçka më shumë nga vendimi për sakrifica dhe sprova të njerëzve të tjerë.


____________________________________________

Ky predikim nuk ka nevojë për më shumë komente. Dua vetëm të përmend dy terma që ka përdorur Kryepiskopi në greqisht, për të kuptuar ngarkesën emocionale dhe qëndrimin e tij ndaj kësaj dukurie të pështirë.

Ύβρις – e kam përkthyer “sharje”, por është larg kuptimit të saj të vërtetë. Në Greqinë e periudhës klasike, kjo fjalë i referohet stadit të parë të dekantimit të një njeriu, i cili kërkonte të tejkalonte kufijtë intelektualë dhe fizikë të tij dhe të sfidonte perënditë, i pari ndër të cilët ishte Zeusi. Stadi i dytë ishte reagimi dhe ndërhyrja e perëndive nëpërmjet verbimit ose trullosjes mendore të sfiduesit. Stadi i tretë ishte hakmarrja e perëndive për shkak se verbimi mendor po e trashte gjithnjë e më shumë të keqen. Stadi i katërt ishte vendimi i perëndive për shkatërrimin e plotë të këtij njeriu.

Ηλιθιότητες - e kam përkthyer “idiotësi”, por kjo fjalë e huazuar nga gjuhë të tjera nuk e ka ngarkesën emocionale të origjinalit në greqisht, e cila është një fjalë që përdoret me kujdes dhe vetëm në raste kur folësi, në këtë rast Kryepiskopi, kërkon të tërheqë vëmendjen e dëgjuesve, por edhe të fshikullojë ata, të cilëve u drejtohet kjo fjalë. Në shqip, në të folurën e përditshme, kjo fjalë mund të përkthehej “gomarllëqe”.
____________________________________________

Sipas predikimit të Kryepiskopit, ata që flasin me përçmim për ortodoksët e Kishës sonë me origjinë nga besime të tjera, janë sharës, heretikë, ndërsa thashethemet e tyre janë idiotësi. Në të njëjtën kohë, flet edhe për njerëz që, për arsye të tjera, përpiqen të krijojnë idenë se Kryepiskopi bëri gabim kur dorëzoi njerëz që nuk ishin ortodoksë të lindur. Sigurisht që kjo lloj propagande është gjithmonë e paguar nga ata që ne e dimë shumë mirë se kush janë. Pra kjo lloj propagande nuk është vetëm çështje idiotësie, por shumë herë edhe çështje misioni. Nuk po themi ndonjë gjë të re, sepse vetëm në këtë temë kemi përmendur sa e sa fakte, që askush nuk ka mundur t’i hedhë poshtë.

Dua t’u them të gjithë atyre që kanë rënë pre e kësaj propagande të shëmtuar antikishtare e antiortodokse, se përveç dy kategorive të mësipërme, ka edhe një kategori të tretë, ajo e të penduarve. Shumë prej tyre kanë rënë në kontakt me njerëz të Kishës dhe kanë përmendur edhe me emër ata që i kanë nxitur në këtë rrugë. E kam thënë edhe herë të tjera: dihet gjithçka nga të gjithë. Askush nuk mund të qëndrojë i fshehur, sepse është vetë Zoti që e nxjerr në dritë. Dhe jo vetëm që e nxjerr në dritë, por edhe e turpëron përpara të gjithëve.