Ditari i Ndienjave

[ELMI]

Postuar më parë nga Nuska
28 maj... goodbye

Nuk e di sot...kam dashur ti them lamtumire dickaje...por nuk e di ...Jo jo njerezve s'ju them dot, me ka vrare kur e kam bere dikur...tashi s'ju them me...Po une desha me shpirt sot te thoja lamtumire... dhe te qaja... S'e di ...

Mos je valle pasqyre e shpirtit tim????

[Io_e_Te]

29 maj

...edhe nje nate me shume pa Ty, zemra ime!!!

[Nuska]

29 maj ... bosh

E pafuqishme per te ndryshuar ...

[Living in Vain]

Uffffff sa mbremje e hidhur mbreme!

Kur do shterren lotet e mia?

Zot me mbaj gjalle........

[Io_e_Te]

31 maj

ja mora te gjitha edhe mbremjes edhe mengjesit!!!
isha E LUMTUR!!!

[Nuska]

30 maj ...

Cdo gje eshte e bukur... Por bukuria vret.

[Juela]

Une do te doja te isha vetem nje her ne ate ane tjeter te botes te takoj dike qe nuk e kam takuar dhe qe s kam per ta takuar der kur te vdes sepse kam qen larg kur ai me ka deshiru me shume se kurre.......edhe pse do te shkosha tani nuk e kam te veshtire kthimi per mua s do ishte pendim.

[Lisi]

NJË LETËR NGA AMERIKA

Mëngjes i mesprillit .
Mesjavë .
Fillimshekulli i ri .
Periudha e përpjekjeve për kompensimin e asaj të humburës.
Epoka e internetit . . .
Një krismë në korridorin e banesës jep shenjë se njerëzit janë zgjuar dhe sërish fillon jeta. E unë i zhytur në mendime provoj të pushoj trupin nga puna në ndërrimin e natës . . . Për dreq më kujtohet një fjali e stërpërsëritur – “Kah shkon rrota e parë ,i bie edhe e mbrama “ !…
E po ç´m´u desh mua të zhytem në të tilla punë . . . edhe pse kaherë e pata filluar një të tillë jete ! ! ! Atëherë bile e ndjeja kënaqësinë e të qëndruarit zgjuar tërë natën , mbase ishte privilegj që shfrytëzonim natën për punë e dita sillte njohuri të reja .
E po ç´të bësh – ashtu e ka jeta – përpiqet të më ngushëllojë ai uni im , që gjithnjë më plotëson mua në të tilla dilema . . .
Sërish krismë . Kësaj radhe bie zilja në derën e banesës sime . Kush mund të jetë kaq herët ? – them me vete . . .Unë edhe nuk kam shumë të njohur që do të më vizitonin në këtë kohë !? . . .Përpiqem të braktis shpejt këto mendime dhe të mbledh forcë të ballafaqohem me realitetin që më pret andej derës së hyrjes . . .
Ështe një zë gruaje që më përshëndet me një buzëqeshje rutinë , që e përsëritë pale sa herë në ditë . . .-Ke një letër nga larg –më thotë . Tek atëherë m´u kujtua se ishte zëri i zonjës Baumgartner, e cila çdo mëngjes sjell postën .M´u desh të nënshkruaja ta merrja kovertën !
Marr kovertën në duar dhe shoh pullën e një shteti tjetër . Ishte nga larg vërtetë . . .
Një letër e premtuar që moti , një premtim që qe tretur thuaja tërësisht në harresë . E pata pritur më herët dhe ja tashi kur pata zënë ta harroj ajo rikujton çastet e dikurshme . . . Faleminderova zonjën dhe ika sërish brenda .
Derisa mbaja në duar kovertën e pahapur, si në film , me një shpejtësi marramendëse më kujtohen dhe më dalin para sekuenca të shumta që kishin lidhje me këtë letër dhe me personin që ma kishte postuar .Dhe pa e humbur fillin e mendimit , përplot kërshëri e para gjë që bëj – ndez cigaren ,lëshoj ngadalë kovertën mbi tavolinë dhe shikoj shkronjë për shkronjë emrin tim të shkruar aty . Përpiqem të krahasoj ato shkronja të shkruara nga ajo dorë që shumë shpesh shtyp pullat e tastaturës së kompjuterit dhe më dërgon mesazhe nga larg aq larg . . . një oqean përtej !
Nuk e kam të vështirë të rikujtoj edhe një herë tërë këtë histori e cila vazhdon të shkruhet gjithnjë edhe më tej . Çuditërisht , kjo letër edhe më tepër më shton krenarinë për miken time ! …Larg është ajo ,pas mijëra kilometrave ,atje thuaja në fundin e botës . . . unë as që e njoh . Kurrë nuk e kam parë si frymon , si ecën , si flet , si qeshet , si gëzohet , si bëhet nervoz . . . asgjë më tepër se zëri dhe fotografia e saj . . .dhe megjithatë ndihem krenar që e njoh dhe mbaj kontakte me të .
E si të mos ndihem krenar me te ?! Me të duhet të jemi krenarë të gjithë ne .Suksesi I saj meriton çdo respekt . . . Të detyron të përkulesh para saj , para thjeshtësisë së saj . . .
Ajo është vërtetë një e padjallëzuar në botën e të djallëzuarve . . .

Mjellma – të faleminderit mike për të gjitha ato momente të këndshme që i kam kaluar në shoqërinë tënde virtuale . Të faleminderit për tërë atë kohë që e harxhon me mua , për të gjitha ato këshilla që nuk të dhimbsen të m´i japësh . . .
Ti do të jesh gjithmonë pjesë e më të respektuarve të mi dhe unë gjithmonë do të përpiqem të jem mbështetje për ty ! ! !
Dhe dije mirë mezi e pres një ditë kur do të mund të të shoh të gjallë e t’ I them shumë fjalë të pathëna që I ruaj për ty!

Te respekton shume Lisi ! ! !

[Nuska]

2 qershor...dite e re...
Shpresoj te jete fare e re. Megjithese e nisa si dje , si pardje... por perseri shpresoj te jete e re ...Pse mu kujtua kjo shprehja tani: Eshte me e thjeshte te japesh dashuri se sa ta pranosh" ???

[Io_e_Te]

2 qershor

edhe sonte e hodhe nje gur ne liqen dhe e turbullove ujin...u lodha duke te pare ashtu ne breg...as nuk hyn e as nuk largohesh!!! disa kohe skalon fare, pastaj kujtohesh dhe...hedh gure me rradhe...1...2...3...