Cosa Nostra

[{A_N_G_E_L_69}]

Nje histori mbi mafien, nga origjina e saj e deri ne ditet tona, ajo qe brenda nje shekulli ndryshoi fytyren e New York-ut, te tokes se emigranteve. Aty kun e vitin 1920 u perqendruan nje milione emigrante italiane, thuajse te gjithe te ardhur nga jugu. Me te cilet 4 vjet me pas do te zbriste dhe nje 19 vjecar, i cili do te beje goxha rruge: Xhuzepe Bonano, i ripagezuar Jozef. Vinte nga Kastelamare del Golfo, bastioni i mafias ne bregun perendimor te Siçilise. Dhe do ti japi jete familjes se tij, Bonano, nje prej pese familjeve qe do te dominonin New Yorkun, se bashku me te tjerat: Kolombo, Gambino, Xhenoveze dhe Lukeze. Histori kohesh te tjera, te shenjuara nga luftera te pergjakshme, deri ne vitet 1970, me biznesin e madh te droges. Dhe pikerisht me heroinen (jemi ne vitin 1984), qe realizohet nje trasanksion kolosal ne miliarda dollare, mes Shteteve te Bashkuara dhe Italise. Dhe “lidhja pizza” quhet keshtu fale picerive qe perdoren si kanale shperndarje te droges ne Bruklin, Bronkos, Kuins ose Staten Islands. Pak vite me vone, ne 1988, do te jete rradha e “Kulles se Hekurt”, operacioni tjeter qe zbulon bashkepunimin mes Koza Nostres amerikane me ate Siciliane. Pastaj, asgje! Per rreth 20 vjet sa andej ketej Oqeanit, trafiku i narkomaneve do te bjere ne menyre drastike. Dhe bie edhe heshtja mbi lidhjet e Palermos me New Yorkun, qe kishin lejuar mafian te rritej dhe te behej nje fuqi boterore.
Derisa vjen nje fakt i ri. Nga SHBA nis nje strategji e ndryshme. Promotore behen 2 palermitane, prej shume vitesh te transferuara ne Amerike, Rozario dhe Francesko Inzerillo. Eshte nje projekt ambizioz, i forte. Behet fjale per te ringjallur lidhjet midis 2 shpirterave te Koza Nostres. Nje organizate mafioze, qe eshte edhe nje kthim ne te kaluaren: Si te rifitosh fuqine duke parakaluar rojet evjetra te Korleonezve te Bernardo Provenzamos dhe Toto Rines. Dhe te hakmerresh per te vraret e familjes, te shumte qe nga fillimet e viteve 80.

Plani i “Vellezerve Inzerillo” merr formen ne dy raste te sakta. Hapi i pare vjen me 1977, kur Francesko “Franko qe vrapon trokthi”, kthehet ne Siçili, i debuar nga Shtet e Bashkuara. Levizja e dyte, kur Rozario, “Sarino”, me 29 Dhjetor 2004 zbarkon ne Rome. Pas kraheve 2 vellezerit lene nje bashke pronesi, fryt i investimeve ne te kaluaren, te vetat ose ne bashkezoterim me kusheririn e Xhon Gambino, nip i shefit te madh Karlo: Piceri, ndermarrje, dyqane dhe supermarkete. Perandori e ndertuar ne keto 20 vite larg skenave. Jane lokale qe i gjen kollaj duke shetitur neper New York, mbi te gjitha ne Bruklin, por edhe ne Bronks: Pica e Xho-se, Tek Gaspare, Ushqim Italian. Per te mos folur per New Jerseyn, ku Cherry Hill tre vellezerit Gambino, Xhon, Jozef, Rozario dhe kunati Erazmo kishin bastionin e tyre. Eshte dyshimi se edhe nje prej zinxhireve me te njohura te picave ne SHBA eshte pjese e dy klaneve te kryqezuar Inzerillo-Gambino.
Dhe pikerisht per kete, per te verifikuar gershetimet shoqerore mes ketyre dy “familjeve te nderuara”, ka lindur nje grup pune i perbashket mes FBI-se dhe Sherbimit qendror te policies. Hetues qe tani thellohen ne vitet amerikane te “Trokthit” dhe “Sanrinos”, qe kur ky i pari u arrestua rreth 3 jave me pare, me 20 Qershor. Dhe operacioni “Gotha”, qe nen regjine e prokurorit te Palermos, Xhuzepe Pinjatone, dergoi ne burg rreth 50 shefa dhe ushtare te akuzuar per lidhje mafioze. Duke kapur keshtu, drejtuesit e qarqeve dhe provincave. Dhe duke kerkuar te gjejne se cfare kane bere ne ShBA “Vellezerit Inzerillo”.

Eshte e kaluara qe rikthehet dhe na çon 27 vite prapa.
Atehere kur ne vitin 1979, bankieri i mafias dhe Vatikanit, Mikele Sindona rrembehet nga te vetquajturit brigadiste. Ishte apo nuk ishte kjo periudha e terrorizmit te kuq? Cilin shans me te mire do te mund te kishte luajtur nje financier ne falimentim, ne Shtete e Bashkuara dhe ne Milano, per te shpetuar perandorine e tij? Dhe ja tek zbret ne fushe trupmadhi Xhon Gambino (i lindur ne Palermo dhe ne SHBA i vendosur ne vitin 68). Eshte nje burre per pune, nje inxhinier qe ndahet mes Bruklinit dhe New Jersey-t . Me koorporaten e tij “Manduca” nderton ura dhe rruge. Por, ndihmon edhe bashkekombesin e tij, Sindona. Duke sjelle ne menyre clandestine nga SHBA ne Siçili dhe duke arkitektuar rrembimin e tij te rreme. Me nje finale tragjikomedie, kur Sindona plagoset ne njeren kembe nga militantet ekstraparlamentare. Ne te vertete e gjuan nje mjek, mik i Xhonit.
Sindona, Bontade, Gambino, Inzerillo, jane te gjithe te lidhur me te njejtin litar mafioz, ai i keputur me dysh nga Korleonezet.

[{A_N_G_E_L_69}]

Kur Silvio financohej nga mafia




Xhovani Bruska zbulon: Ne vitet 70-te, nje mafioz financoi Kavalierin, te cilit i duheshin te holla. Ai e ktheu borxhin, megjithe interesat. Ja si shkoi marreveshja. Cfare thone shenimet


Lirio Abate


Behet fjale per dhjetra miliarda lireta. Nje shume parash qe ne vitet 70-te perbente nje thesar te vertete, baraz me dhjetra miliona euro te sotme. Ky ishte investimi qe nje grup mafiozesh palermitane ja pat besuar asokohe Silvio Berluskonit: Para qe e kishin origjinen nga trafiku i droges, permes te cilit leviznin valixhe te tera me heroine dhe dollare nga Sicilia drejt Shteteve te Bashkuara. Ne rreshtin e pare te ketij operacioni, qenkesh Stefano Bontate, “princi i Vilagracias”, kumbari me i pasur i gardes se vjeter qe frekuentonte sallonet e Palermos aristokrate dhe lozhat masonike, duke vendosur edhe per fatet e politikes lokale. Bashke me te, nje “bord” bosesh te tjere i dhane pako te tera miliona liretash themeluesit te kompanise se ndertimit Edilnord.

Keta bose u shfarosen gjate luftes se pameshirshme qe ndermoren killerat korleoneze te Toto Riines ne fillim te viteve 80-te. Te gjithe te vdekur, pervec njerit. Te pakten sipas deklaratave me te fundit te Xhovani Bruskes: Nje prej financuesve te supozuar te Berluskonit eshte ende gjalle. Eshte i lire, sepse i ra shansi te jete mafiozi i vetem qe perfitoi nga rishikimi i te famshmit “maksi-proces” kunder mafias. Emri qe Bruska shenoi ne hetimet e 25 nentorit te kaluar, figuron te jete ai i Xhovanelo Grekos, nje i mbijetuar: Pasi shpetoi nga vrasesit korleoneze ja mbathi per ne Spanje, u arrestua 16 vite me vone dhe pastaj fitoi lirine fale rishikimit te denimit perfundimtar.

Ceshtja e kapitaleve mafioze qe mberriten deri tek Kavalieri ne vitet 1970, eshte objekt i hetimeve prej te pakten 15 vitesh, por pa u arritur kurre te gjendet nje fakt mbi pergjegjesite e Berluskonit. Kane folur nje duzine deshmitaresh dhe bashkepunetoresh te drejtesise, me mbeshtetjen e ekzaminimeve te gjata bankare per te rindertuar origjinen e parave qe i mundesuan kryeministrit aktual te krijoje perandorine e tij ekonomike.

Sipas hipotezave te akuzes, pika e referimit te ketij operacioni ka qene Marcelo del’Utri, nje menaxher palermitan qe u vendos ne Veri ne vitin 1974. Parate- thone disa deshmitare – paskeshin qene te nevojshme per te shmangur nje krize mungese te hollash me te cilen po perballej kompania e Berluskonit, duke i mundesuar perfundimin e disa veprimtarive ne sektorin e ndertimit, dhe nisjen e aventures televizive me blerjen e filmave per kanalet e para televizive qe u destinuan me pas per te formuar grupin Fininvest. Berluskoni ishte shenuar ne listen e te hetuarve per pastrim parash, por pozicioni i tij me vone u arkivua. Ndersa Del’Utri u denua edhe ne gjykaten e Apelit, nen akuzen e bashkepunimit me mafian. Ne arsyetimin e denimit nga gjykata, flitet per nje takim te kryer ne Milano, ku Berluskoni i pat kerkuar Bontates mbrojtje per veten dhe familjen.

Pikerisht ne kontekstin e mesiperm hyjne ne loje pohimet e reja te Xhovani Bruskes, nje prej kapove te medhenj te Koza Nostres ne Palermo, i cili se bashku me Toto Riinen udhehoqi sulmin kunder shtetit ne vitet 1992-93: Njeriu qe shtypi telekomanden e bombes se Kapacit kunder Xhovani Falkones dhe urdheroi vrasjen e vogelushit Xhuzepe Di Mateo, per te leshuar nje sinjal te llahtarshem vdekjeje ndaj te penduarve qe guxonin te flisnin. Qe nga shtatori i kaluar, pasi u akuzua edhe per pastrim parash dhe tentative shantazhi, Bruska po i furnizon gjykatesit e Palermos me nje bashkepunim te ri. Nje zgjedhje e detyruar kjo, pasi mikropergjuesit zbuluan sesi gjate leje-daljeve nga burgu, bosi vazhdonte te menaxhonte pasuri te fshehta dhe te merrej me shantazhe e kercenime. E sidomos, pasi u zbulua se u kishte mbajtur fshehur hetuesve emra te rendesishem.

Ne vitin 1996, ne momentin e arrestimit Bruska beri nje seri deklaratash false, te qellimshme per te denigruar e delegjimituar gjykates e politikane te se majtes. Por shpejt iu corr maska dhe vendosi te flase per krejt sezonin e masakrave, duke pranuar pergjegjesite e e veta dhe duke pershkruar edhe negociatat e para mes Koza Nostres dhe institucioneve te shtetit ne veren e 1992-it. Por pas 14 vitesh u zbulua se se ai kishte ruajtur per vete shume njohje dhe lidhje te vjetra. Duke nisur nga historia e thesarit te supozuar mafioz qe iu besua Berluskonit.

Rrefimi, i hedhur e zeze mbi te bardhe gjate muajve te fundit, sipas hetuesve eshte i rendesishem sepse pershkruan ne detaje te gjitha tentativat nga ana e boseve per te rikuperuar kapitalet e dorezuara biznesmenit milanez. Bruska pretendon se cdo vit, Berluskoni u kthente financuesve siciliane 600 milione lireta. Pastaj lufta korleoneze ne vitet 1981-82 e shfarosi Bontaten dhe grupin e tij, duke bere qe marredheniet te nderpriten. Per kete qellim, ne vitin 1986 u urdherua nje atentat kunder baneses se Berluskonit, ne menyre qe t’i kujtonin atij detyrimet e vjetra. Nje paralajmerim ky qe u krye pa dijenine e Riines, i cili u paskesh terbuar nga ky gjest dhe qe nga ai moment e tutje, e mori personalisht ne dore kontrollin e marredhenieve me kryeministrin e ardhshem, duke e menaxhuar vete dorezimin e 600 milione liretave vjetore. Ishte ky hapi i pare drejt nje marreveshjeje me te gjere, sipas fjaleve te Bruskes, qe ne veren e vitit 1992 e afroi Del’Utrin dhe partine e sapolindur Forza Italia, drejt nje pakti me kupolen e Koza Nostres.

Sot Xhovani Bruska ka dhene rrefime te reja per boset te cilet ne vitet 70-te investuan per Kavalierin. Mes tyre ishte edhe Pietro Markeze, i vrare ne burg ne vitin 1982. E mbi te gjithe ishte Xhovanelo Greko, me i besuari i Bontates, i akuzuar si autor i shume vrasjeve: Nje prej njerezve te pakte te kumbarit palermitan, qe i mbijetoi kasaphanes korleoneze. Bruska rrefen sesi Greko ja doli t’i zere ngushte vrasesit e Riines me nje aksion te befasishem: Ai ja behu ne banesen e mafiozit Gaetano Cina, mik i Del‘Utrit, qe asokohe ishte aleat i korleonezeve. “Xhovanelo Greko del nga vendi ku ishte fshehur dhe i ben nje surprize ketij Cines, per t’i marre parate”. Cina, sipas Bruskes, eshte njeriu qe ne ate kohe mund te lidhej direkt me krahun e djathte te Berluskonit. Dhe qe permes ketij kanali, ja doli te perfitonte kuoten e tij te investimit.

Deri tani asnje bashkepunetor nuk kishte folur per rrugen e kthimit qe pershkonin parate. Perkundrazi, shume te penduar kane pershkruar zemerimin e mafiozeve palermitane, te cilet kerkonin te mesonin se ku kishin perfunduar miliardat e mbledhura nga i ndjeri Bontate per llogari te familjeve te tjera. Sepse shume te pakte ishin ata qe e njihnin harten e thesarit. Dhe Bruska sot pretendon se Xhovanelo Greko eshte njeri prej atyre qe e dinin kete harte. E per kete motiv, kishte arketuar edhe frutin e investimit te tij milanez.

I arratisur nga Sicilia pas vrasjes se shefit te tij ne mafia, Xhovanelo Greko eshte akuzuar se ka qene njeri prej vrasesve te skuadres se Ciakulit (Ciaculli, fshat prane Palermos), e cila tentoi me kot t’ua priste hovin shfarosesve korleoneze. Pas 16 vitesh ne fshehje, policia e zbuloi ne ishullin spanjoll Ibiza. Por procedura e ekstradimit u pengua ne njemije e nje menyra, derisa ne vitin 2000 Greko ben te ditur se “eshte gati te flase me gjykatesit italiane” per t’u mbrojtur nga akuzat dhe pranuar transferimin ne Itali. Ne nje interviste, ky i shumeakuzuar si killer siguronte se nuk dinte asgje per negociatat e fshehta te shtetit me mafian, dhe donte te mbrohej ne proceset per vrasje qe ishin hapur ne Palermo. Nje vit me pas, vjen surpriza: Gaetano Grado zgjodhi te bashkepunoje me drejtesine. Grado eshte nje tjeter aleat i Bontates, qe sipas deshmive te te penduarve, frekuentonte vilen Arkore te Berluskonit. Ne deshmite e tij, Grado veteakuzohej per te vetmen tentative vrasjeje per te cilen Greko qe denuar gjate maksi-procesit. Mbi kete baze, Greko u clirua nga denimi me ane te nje akti te gjykates se Apelit te Katanias.

Pasi ka kryer edhe nje tjeter denim per bashkepunim mafioz, sot Xhovanelo Greko eshte i lire dhe jeton larg Sicilise, bashke me te shoqen dhe vajzat. Ja nje romance kriminale me fund te lumtur. Por kesaj romance, nese fjalet e Bruskes verifikohen, mund t’i shtohet nje kapitull i erret, lidhur me parate e investuara ne biznesin e Berluskonit, qe u rikthyen bashke me fitimet; nje histori qe mund te ofroje indicie te reja hetimore dhe mund t’i jape impuls te ri hapjes se hetimeve per pastrim parash ndaj Kavalierit.

L’espresso



Krimet dhe akuzat

Xhovani Bruska, 54 vjec, eshte pergjegjesi i veprave kriminale te paprecedenta. Ai ka deklaruar fajesine per urdherimin ose ekzekutimin e vrasjes se mbi 150 personave. Ne vitin 1992 ishte ai qe shtypi telekomanden e bombes qe vrau prokurorin Xhovani Falkone, te shoqen dhe tre agjente policie. Mandej urdheroi pengmarrjen dhe vrasjen e Xhuzepe Di Mateos, djalit 13 vjecar te nje te penduari.

Perse atehere, shteti duhet t’i besoje nje njeriu te tille? Dihet se te penduarit kane te gjithe nje te kaluar kriminale. Themeli i ligjit mbi bashkepunetoret e drejtesise eshte shkembimi, pa llogaritur vlerat etike: Rrefime ne kembim te perfitimeve, lejeve apo daljes nga burgu, mbrojtjes per vete dhe familjaret. Nje zgjedhje kjo e legjislativit italian, qe vjen nga veshtiresia per te depertuar ne sistemin sekret te familjeve mafioze, te bashkuara permes kercenimit te vdekjes. Por sistemi kerkon zbatimin e disa rregullave: I penduari duhet te flase brenda 180 diteve, pa fshehur asgje; te pranoje krimet dhe te jape informacion mbi pasurite e akumuluara. Ne vitin 1996, ne momentin e arrestimit Bruska tentoi te beje diversion duke hedhur akuza te paverteta mbi gjykates dhe politikane. Pasi gjithcka u verifikua si shpifje, ai pranoi te bashkepunoje, duke hedhur drite mbi qindra vrasje. Por edhe ne burg, ai paskesh vijuar me aktivitetin e tij kriminal, derisa nderhyne prokuroret e Palermos dhe karabinieret. Sot hapet ky kapitull i ri me rrefimet mbi raportet e mafias me Berluskonin. Por qe keto rrefime te jene te vlefshme, duhet te verifikohen ne menyre shume rigoroze nga gjykatesit.

[EuroStar1]

Falcone ju vinte hakut atyre maskarenjeve

Sikur te kishim edhe ne nje Falcone

[FreeByrd]

Nje histori mbi mafien, nga origjina e saj e deri ne ditet tona, ajo qe brenda nje shekulli ndryshoi fytyren e New York-ut, te tokes se emigranteve. Aty kun e vitin 1920 u perqendruan nje milione emigrante italiane, thuajse te gjithe te ardhur nga jugu. Me te cilet 4 vjet me pas do te zbriste dhe nje 19 vjecar, i cili do te beje goxha rruge: Xhuzepe Bonano, i ripagezuar Jozef. Vinte nga Kastelamare del Golfo, bastioni i mafias ne bregun perendimor te Siçilise. Dhe do ti japi jete familjes se tij, Bonano, nje prej pese familjeve qe do te dominonin New Yorkun, se bashku me te tjerat: Kolombo, Gambino, Xhenoveze dhe Lukeze. Histori kohesh te tjera, te shenjuara nga luftera te pergjakshme, deri ne vitet 1970, me biznesin e madh te droges. Dhe pikerisht me heroinen (jemi ne vitin 1984), qe realizohet nje trasanksion kolosal ne miliarda dollare, mes Shteteve te Bashkuara dhe Italise. Dhe “lidhja pizza” quhet keshtu fale picerive qe perdoren si kanale shperndarje te droges ne Bruklin, Bronkos, Kuins ose Staten Islands. Pak vite me vone, ne 1988, do te jete rradha e “Kulles se Hekurt”, operacioni tjeter qe zbulon bashkepunimin mes Koza Nostres amerikane me ate Siciliane. Pastaj, asgje! Per rreth 20 vjet sa andej ketej Oqeanit, trafiku i narkomaneve do te bjere ne menyre drastike. Dhe bie edhe heshtja mbi lidhjet e Palermos me New Yorkun, qe kishin lejuar mafian te rritej dhe te behej nje fuqi boterore.
Derisa vjen nje fakt i ri. Nga SHBA nis nje strategji e ndryshme. Promotore behen 2 palermitane, prej shume vitesh te transferuara ne Amerike, Rozario dhe Francesko Inzerillo. Eshte nje projekt ambizioz, i forte. Behet fjale per te ringjallur lidhjet midis 2 shpirterave te Koza Nostres. Nje organizate mafioze, qe eshte edhe nje kthim ne te kaluaren: Si te rifitosh fuqine duke parakaluar rojet evjetra te Korleonezve te Bernardo Provenzamos dhe Toto Rines. Dhe te hakmerresh per te vraret e familjes, te shumte qe nga fillimet e viteve 80.

Plani i “Vellezerve Inzerillo” merr formen ne dy raste te sakta. Hapi i pare vjen me 1977, kur Francesko “Franko qe vrapon trokthi”, kthehet ne Siçili, i debuar nga Shtet e Bashkuara. Levizja e dyte, kur Rozario, “Sarino”, me 29 Dhjetor 2004 zbarkon ne Rome. Pas kraheve 2 vellezerit lene nje bashke pronesi, fryt i investimeve ne te kaluaren, te vetat ose ne bashkezoterim me kusheririn e Xhon Gambino, nip i shefit te madh Karlo: Piceri, ndermarrje, dyqane dhe supermarkete. Perandori e ndertuar ne keto 20 vite larg skenave. Jane lokale qe i gjen kollaj duke shetitur neper New York, mbi te gjitha ne Bruklin, por edhe ne Bronks: Pica e Xho-se, Tek Gaspare, Ushqim Italian. Per te mos folur per New Jerseyn, ku Cherry Hill tre vellezerit Gambino, Xhon, Jozef, Rozario dhe kunati Erazmo kishin bastionin e tyre. Eshte dyshimi se edhe nje prej zinxhireve me te njohura te picave ne SHBA eshte pjese e dy klaneve te kryqezuar Inzerillo-Gambino.
Dhe pikerisht per kete, per te verifikuar gershetimet shoqerore mes ketyre dy “familjeve te nderuara”, ka lindur nje grup pune i perbashket mes FBI-se dhe Sherbimit qendror te policies. Hetues qe tani thellohen ne vitet amerikane te “Trokthit” dhe “Sanrinos”, qe kur ky i pari u arrestua rreth 3 jave me pare, me 20 Qershor. Dhe operacioni “Gotha”, qe nen regjine e prokurorit te Palermos, Xhuzepe Pinjatone, dergoi ne burg rreth 50 shefa dhe ushtare te akuzuar per lidhje mafioze. Duke kapur keshtu, drejtuesit e qarqeve dhe provincave. Dhe duke kerkuar te gjejne se cfare kane bere ne ShBA “Vellezerit Inzerillo”.

Eshte e kaluara qe rikthehet dhe na çon 27 vite prapa.
Atehere kur ne vitin 1979, bankieri i mafias dhe Vatikanit, Mikele Sindona rrembehet nga te vetquajturit brigadiste. Ishte apo nuk ishte kjo periudha e terrorizmit te kuq? Cilin shans me te mire do te mund te kishte luajtur nje financier ne falimentim, ne Shtete e Bashkuara dhe ne Milano, per te shpetuar perandorine e tij? Dhe ja tek zbret ne fushe trupmadhi Xhon Gambino (i lindur ne Palermo dhe ne SHBA i vendosur ne vitin 68). Eshte nje burre per pune, nje inxhinier qe ndahet mes Bruklinit dhe New Jersey-t . Me koorporaten e tij “Manduca” nderton ura dhe rruge. Por, ndihmon edhe bashkekombesin e tij, Sindona. Duke sjelle ne menyre clandestine nga SHBA ne Siçili dhe duke arkitektuar rrembimin e tij te rreme. Me nje finale tragjikomedie, kur Sindona plagoset ne njeren kembe nga militantet ekstraparlamentare. Ne te vertete e gjuan nje mjek, mik i Xhonit.
Sindona, Bontade, Gambino, Inzerillo, jane te gjithe te lidhur me te njejtin litar mafioz, ai i keputur me dysh nga Korleonezet.

I will tell you a sad and shocking story about the present day Italian Mafia wiseguys. You remember how the wiseguys were pampered and privileged in prison in "Goodfellas". What a lot of people don't know is the great John Gotti, the Teflon Don, had to go hat in hand and humbly ask the AB (Aryan Brotherhood) for protection against blacks and other minorities in prison. Gotti spent a few years suffering the humiliation of being a Mafia big shot and having to ask for protection from outsiders (non Italians). Eventually Gotti thought he had enough Italian and Sicilian cons in the system to back him up and quit paying protection to the AB. What transpired is the Aryan Brotherhood hired a big black enforcer type convict to start a fight with Gotti and beat him up. After being assaulted Gotti renewed his contract with the AB.

I'm sure the old "Mustachio Petes" are rolling in their graves.

_________________________________________________


Unë do t'ju tregoj një histori tronditëse dhe i trishtuar në lidhje me wiseguys italiane ditët e sotme mafioze. Ju kujtohet se si wiseguys qenë pampered dhe të privilegjuar në burg në" Goodfellas ". Çfarë shumë njerëz nuk e dinë është John madhe Gotti, Don Teflon, kishte për të shkuar kapelë në dorë dhe me modesti të kërkojë Ab (Arian Brotherhood) për mbrojtjen kundër zezakëve dhe pakicave të tjera në burg. Gotti kalojnë disa vite vuan poshtërimin e të qenit një e shtënë Mafia i madh dhe i pasur nevojë të kërkoni për mbrojtja nga të jashtmit simbolit italianët jo). Përfundimisht Gotti menduar se ai kishte mjaft kundrat italiane dhe sicilian në sistem për të mbështetur atë dhe u largua duke paguar mbrojtje të AB. Çfarë transpired është Vëllazëria arian punësuar një i madh i zi tip zbatues dënuar për të filluar një luftë me Gotti dhe e rrahën atë. Pasi u sulmuar Gotti përtërirë kontratën e tij me AB.

Unë jam i sigurt e vjetër "Mustachio Petes" po përsëritet në varret e tyre.

[[HD]]

SUPLEMENTI NR. 7/ Historia mafiozit legjendar John Gotti, padrinoja i fundit i COSA-NOSTRE-s


Në suplementin e së dielës për historinë e Cosa Nostra-s do të flasim për historinë e dy prej 5 familjeve më të mëdha mafioze në SHBA. Familjen “Gambino” dhe për familjen “Colombo”. Historia e familjes “Gambino” është e mbushur plot mistere, luftë tradhti, vrasje, çka ka bërë që kjo familje të hyjë në histori si nj ë nga familjet më legjendar. K ët ë familje m ë legjendare e bëri John Gotti, ose siç i thoshin ndryshe “bosi spic” ngaqë vishej mjaft bukur dhe cilësohej si Al Kapone i ri i Amerikës. Gotti ishte personi që fitoi simpatinë e një pjese të publikut, të medias dhe urrejtjen e prokurorëve federalë dhe agjentëve të FBI-së. Ai së bashku me Al Kapones dhe Joe Colombo, ishin mafiozët e vetëm që dolën në kopertinën e revistës TIME”. Ndërsa familja Kriminale Colombo është një nga “Pesë familjet” që kontrollon aktivitete të krimit të organizuar në “New York City, Amerikë, në fenomenin kriminal mbarëkombëtar, të njohur si Mafia (ose Cosa Nostra). U njoh përkohësisht si “Familja Profaci.”


“Gambino”, dy shekuj pushtet dhe luftra

Familja kriminale Gambino është një nga “Pesë Familjet” që kontrollon aktivitete të krimit të organizuar përgjithësisht në New York City , SHBA, i njohur në mbarë vendin me një fenomen kriminal si Mafia (ose Cosa Nostra). Me bazë në New York City , operacionet e bandës u shtrinë përgjatë gjithë bregdetit lindor dhe anembanë vendit deri në Califonia. Aktivitetet e jashtëligjshme përfshijnë shfrytëzimin e punëtorëve, kumar, mashtrime të ndryshme, grabitje me dhunë, pastrim parash, prostitucion, vrasje me pagesë, thyerje të ligjet për hedhje të mbeturinave toksike, vjedhje të ndryshme.


Origjinat

Origjinat e familjes kriminale Gambino mund kërkohen në ditët e hershme, kur banda kriminale napoletane e udhëhequr nga Pellegrino Morano, “Don Grino”, i cili u pasua nga Salvatore D’Aquila, “Toto”, menjëherë, pasi Morano u burgos në vitin 1916. D’Aquila u përball me forcat e Giuseppe Masseria, “Joe the Boss” (Xho Bosi), dhe u vra rreth vitit 1928, kur banda që ai kishte udhëhequr shkoi në duart e Alfred Mineo dhe Steve Ferrigno, gjatë periudhës së Prohibicionit. Lufta e Castellammarese, ndërmjet rivalëve nga New York-u, Masseria dhe Salvatore Maranzano, la pas shumë viktima, në mes të cilave Mineon dhe Ferrignon, të cilët u kapën në befasi dhe u vranë në 5 Nëntor të vitit 1930, jashtë shtëpisë së Ferrignos në adresën 759 Pelham Parkëay South. Këto vrasje ishin ndër të fundit e radhëve të gjata vrasjesh nga të dyja palët në luftë, e cila në fund mbaroi dhe me vdekjet e dy “kokave”; Masseria në prill të vitit 1931 dhe Maranzano pesë muaj më pas. Përfituesi më i madh (dhe organizatori i dy vrasjeve) ishte Charlie Luciano, “Lucky”, i cili menjëherë riorganizoi krimin e organizuar në New York dhe hodhi bazat për themelimin e bashkimit, “Pesë Familjeve” të New York-ut, i bërë i njohur si “Komisioni” i Cosa Nostra.

[[HD]]

Pas Luftës së Castellammarese

Duke pasuar një periudhë nën kontrollin e Frank Scalice, i pari lider, i njohur publikisht i familjes kriminale Gambino, ishte Vincenzo Mangano, “Vincent”, një student i denjë i shkollës Mafioze, në stilin e Masserias dhe Maranzanos, por dikush që tolerohej nga të gjithë, për shkak të lidhjeve të tij të ngushta me Emil Camardan, zëvendëspresidenti i International Longshoremen’s Association. Nëpërmjet organizatës, Mangano dhe familja kontrollonin pjesën lindore të New York-ut dhe Brooklyn-it me aktivitete si grabitje me dhunë, mashtrime në masë, dhe kumar të jashtligjshëm, duke përfshirë këtu dhe bastet në garat me kuaj dhe llotari të ndryshme. Mangano themeloi gjithashtu dhe City Democratic Club, me pretekstin e promovimit të bazave të vlerave amerikane, por në të vërtetë ishte për të mbuluar Murder Inc., bandën e mirënjohur të vrasësve, përgjithësisht çifutë, të cilët do të mbaronin punën që u kërkohej nga familja italo-amerikane, kundrejt një pagese. Phil Mangano ishte një anëtar, ashtu si dhe Albert Anastasia, i njohur si “Zoteria i Lartë Ekzekutor”. Në atë kohë, Carlo Gambino ishte rritur në detyrë brenda organizatës, ashtu sikurse ishte dhe një lider tjetër i së ardhmes së familjes, kunati i Gambino-s, Paul Castellano, “Big Paul” (Poli i Madh).


Vriten Vëllezërit e Mangano-s

Anastasia dhe Mangano gjithmonë shmangnin përballjen me njëri-tjetrin. Mangano ishte mjaft i indinjuar që Anastasia preferonte të mbante lidhje me anëtarë të ndryshëm të familjeve të tjera dhe në shumë raste të dy kanë qenë në prag të fillimit të një konflikti mes njëri-tjetrit. E gjithë kjo do të mbaronte shumë keq për Manganon dhe në Prill të vitit 1951 gjendet trupi i tij i pajetë, ndërsa vëllai i tij u zhduk pa lënë asnjë gjurmë.

I thirrur për të dëshmuar përpara familjeve të tjera të New York-ut, si i dyshuari kryesor për vrasjet e ndodhura, Anastasia asnjëherë nuk pranoi të ishte i përfshirë në dy vdekjet e Manganove, por megjithatë deklaroi që Vince planifikonte prej kohësh vrasjen e tij. Albert Anastasia kishte shumë kohë që drejtonte familjen dhe asnjë në familje nuk e mendonte veten të përfshirë në ecurinë e një prej vrasësve më të frikshëm të asaj kohe. Carlo Gambino, një karakter i ngjashëm me atë të një udhëheqësi, bëri manovrën për të marrë pozicionin e zëvendësit të Anastasias.

[[HD]]

Anastasia eliminohet


Pasuria e familjes ishte e lidhur ngushtë me fitimet e një familjeje tjetër, atë që drejtohej nga Frank Costello, e cila njihet sot si familja kriminale Genovese. Vito Genovese zëvendësshefi “i uritur” për pushtet, kishte nevojë të gjente një mënyrë për të shkatërruar lidhjet e ngushta mes Costellos dhe Anastasias, lidhje këto që ishin burim solidariteti në Sindikatën Kombëtare të Krimeve për të dy shefat. Kështu që Genovese arrin të përfitojë nga vrasja e një burri nga Brooklyn i quajtur Arnold Schuster në vitin 1952, të cilin Anastasia e kishte vrarë, sepse, rastësisht, ndodhi të ishte dëshmitar okular në vrasjen e një grabitësi bankash (të cilin Anastasia as që e njihte). Genovese dëshmon se Anastasia ishte i pabalancuar dhe një kërcënim për sindikatën. Me mbështetjen e Gambinos kundër shefit te tij, Genovese i kishte vënë gjërat në vijë për të hequr qafe udhëheqësin e Gambinove. Në fillim, Costellos i bëhet një atentat jashtë ndërtesës së apartamentit të vet dhe plagoset rëndë në dy Maj të vitit 1957. Atentati e shokoi Costellon deri në atë mase sa shpalli tërheqjen e vet nga kreu i familjes dhe doli në pension, duke i lënë gjithçka Genoveses. Supozohet që atentatori të ketë qenë Vincent Gigante, “Chin” (Mjekra).



Gjashtë muaj më vonë, ne 25 Tetor 1957, Anastasia vritet në karrigen e një berberhaneje në hotelin Park Sheraton në West 56 Street. Për shumë vite me radhë, vrasja mendohej të ishte kryer nga Joseph Gallo, “Crazy Joe” (Xhoi i Çmendur). Më vonë, shefi i familjes kriminale Colombo dhe armiku i Gallos, Carmine Persico, “Junior” (I riu), vetëshpall autoritet dhe meritë vetjake. Gjithsesi, gazetari Jerry Capeci në shkrimin e tij online “Vendi i Gangsterëve” dëshmon se vrasja është kryer nga një skuadër me tre vetë, e organizuar nga Joseph Biondo, “Joe the Blonde”, (Xho Bjondi) me urdhër të Carlo Gambino. Kjo skuadër përbëhej nga Stephen Grammauta, Stephen Armone dhe Arnold Wittenburg, një “grup pune” i trafikantëve të heroinës në Pjesën Lindore të Poshtme.

Ish zëvendësshefi i Anastasias, Carlo Gambino, mori në dorë të gjithë aktivitetet e familjes, e cila që atëherë njihet me emrin e tij. Biondo u shpërblye me postin e zëvendësshefit, të cilin e mbajti deri në ditën e vdekjes në 1966. Grammauta zuri postin e kapos gjeneral në vitet 1990.

Gambino promovon Familjen

Genovese burgoset për 15 vjet, ku edhe vdes në 1969. Familja Gambino shumë shpejt u bë një nga familjet më të fuqishme në Sindikatën Kombëtare të Krimeve, me lidhje të forta me shtëpitë e kumarit të Meyer Lanskyt në Cuba dhe Bahamas, një biznes shumë fitimprurës ky për Mafian. Dështimi i Joseph Bonanno, “Joe Bananas” (Xho Bananja), udhëheqësi i familjes kriminale Bonanno dhe rivali kryesor i Gambinos, për të anashkaluar Gambinon dhe “kokat” e familjeve të tjera kriminale të New York-ut në fund të luftës së Bonannos, e bëri Gambino-n një nga liderat më të fuqishëm të “Pesë Familjeve”. Supozohet se Gambino ka përdorur pozitat e veta për të organizuar vrasjen e Joseph Colombo, lideri i familjes kriminale Colombo, në 28 Qershor 1971. Ka gjasa që vrasësi i Colombos, Jerome Johnson, të ketë qenë një “ushtar” i vetmuar i mbështetur në familje nga Colombo për Lëvizjen Italiane të të Drejtave të Njeriut. Ose si shprehet dhe një informator i quajtur Michael Franzese, ai mund të ishte mashtruar ose vënë në kurth nga vetë Carlo Gambino. Colombo i mbijetoi atentatit, por qëndroi në koma derisa vdiq në vitin 1977. Ai u varros përkrah Joseph Gallo. Johnson u vra nga truproja e Colombos.



Në ç’do rast, influenca e Gambinos ndihej dhe në prapa skenat e familjes kriminale Luchese, e udhëhequr kjo nga Carmine Tramunti, “Mr. Gribbs”. Gambino supozohet gjithashtu se kishte ndikim dhe në zgjedhjen e Frank Tieri, “Funzi”, si shef i familjes kriminale Genovese, pas vrasjes së Thomas Eboli, të cilin Gambino e kishte vrarë, për shkak të një borxhi droge me vlerë 4 milion dollarë. Në 15 Tetor 1976, Gambino vdiq nga një atak në zemër dhe kontrolli i familjes nuk shkoi atje, ku është më i mundshëm të shkonte, për zëvendësshefin Aniello Dellacroce, “Mr. Neil” (Zoti Neil), por për kunatin e Gambinos, Paul Castellanon, aleatët e Dellacroces mbetën të pakënaqur nga kjo lëvizje. Gjithsesi, Dellacroce i la gjërat siç ishin dhe vazhdoi të ishte sërish zëvendësshef i Castellanos tashmë.

[[HD]]

FBI-ja “ngushton rrethin”


Mbështetësit e Dellacroces mbetën të pakënaqur, duke menduar se Castellano e ka trashëguar pozitën e vet më shumë se sa e ka fituar atë. Castellano ruajti një pjesë të energjisë për të mbajtur nën kontroll mbështetësit e Dellacroces, duke përfshirë këtu dhe skuadrën e mirënjohur të Anthony Gaggi, “Nino”, dhe Roy DeMeo, e cila mendohet të ketë kryer diku tek rreth 10-15 vrasje përgjatë regjimit të Castellanos që nga vitet e fundit të 1970-ve, deri në mes të viteve 1980. Kur Castellano ishte akoma në krye, shumica e aktiviteteve të familjes operoheshin dhe kontrolloheshin në mënyrë jo zyrtare nga një katërshe e përbërë nga lideri i fuqishëm i distriktit të Garment, Thomas Gambino, “Tommy”, nga truproja dhe zëvendësshefi i ardhshëm Thomas Biloti, “Tommy”, dhe nga të fuqishmit liderë të zonës së Queens, Daniel Marino, “Danny”, dhe James Failla, “Jimmy Brown”, të gjithë rivale kryesore të John Gottit. Nuk ishte koha për acarime dhe argumenta brenda familjes, kur Byroja Federale e Investigimeve e kishte shënjestruar familjen Gambino si më të lehtën nga të pestat për t’u depërtuar. FBI arrin të përgjojë, në sajë të një përgjuesi të vendosur në llambën e tavolinës së kuzhinës së Castellanos, bisedat e shefit të familjes për disa aktivitete të jashtëligjshme dhe deri në fillim të viteve 1980, Castellano ishte i ngarkuar me një sërë akuzash. Ai deklaron se dëshironte që familjen ta merrte në dorë djali i Carlo Gambinos, Thomas. Në vitin 1983, dënohen 13 anëtare të familjes Gambino për trafikim droge. Në këtë grup përfshihej dhe vëllai i John Gottit, Gene, dhe shoku i tij i ngushtë, Angelo Ruggiero, “Quack Quack”, i cili e kishte nofkën kështu (Kuak-kuak), për shkak se nuk pushonte së foluri. Policia federale kishte faktikisht që në vitin 1980 që përgjonte telefonin e tij fiks. Ata e kishin Ruggieron të regjistruar në kaseta, ku bisedonte për biznese të familjes, trafikim droge dhe shprehje mallëngjyese për Castellanon. N.q.s. Castellano do e kishte marrë vesh që njerëzit e tij po trafikonin drogë, duke mos respektuar kështu rregullin e tij anti-drogë, Ruggieron do e kishin vrarë tashmë. Në bazë të ligjit, të pandehurit i lejohet të bëjë kërkesë për t’iu treguar kasetat e regjistrimit në ndihmë të mbrojtjes dhe kështu u bë megjithëse Dellacroce bëri të pamundurën për t’i manipuluar ato. Dellacroce ishte në këtë kohë i sëmurë me kancer, por me Ruggierion tepër të dëshpëruar për ndihmë, shoku i tij John Gotti i qëndron përkrah. Castellano këmbëngulte për transkriptet e kasetave, ose ai do të kërkonte heqjen qafe të Ruggerios dhe Gottit. Gotti e kuptoi që duhet të vepronte shumë shpejt dhe vdekja e Dellacroce në 2 Dhjetor 1985 i hapi atij rrugën për të shmanguar një pengesë si Castellano.


John Gotti merr gjithçka në dorë

Në 16 Dhjetor 1985, Bilotti dhe Castellano po shkonin në një mbledhje me kapon Frank De Ciço, kur ata u qëlluan nga 4 vetë të paidentifikuar gjatë një ore trafiku. Këta burra u njohën nga eksperti i bandave Jerry Capeci dhe u identifikuan më vonë si Angelo Ruggiero, John Carneglia, Vincent Artuso and Salvatore Scala, të cilët ishin paguar për vrasjet nga John Gotti. Gotti ishte shumë i njohur për kostumet e tij të qepura me dorë dhe kollaret e mëndafshta, dhe për daljen e tij para medias, ndryshe nga çdo shef Mafioz më parë. Ai e caktoi DeCiccon si zëvendësin e tij dhe rriti në detyrë Ruggiero, si kapo gjeneral, në krye të skuadrës së tij të vjetër. Në atë kohë, Salvatore Gravano, “Sammy the Bull”, supozohej të ishte i zgjedhur këshilltar.Gotti favorizonte takime me njerëzit kur dilte në vende publike me qëllim që aparatet e sigurisë (survejimit) të kapin imazhe vizuale të tij. Shtëpia e tij ne Hoëard Beach, Queens, shpeshherë shihej në televizor. Një nga komshinjtë e tij gjatë asaj kohe ishte John Favara, i cili u zhduk pas aksidentit me makinë, që i bëri djalit 12 vjeçar të Gotti-t, duke e lënë atë të vdekur. Një komshi tjetër ishte shoku i ngushtë dhe bashkëpunëtori i Gottit, Joseph Massino, “Big Joe” (Xho i Madh), i cili në fund të viteve 1980 njihej si zëendësshef i familjes Bonanno dhe një kandidat i fortë për të udhëhequr, që pas burgimit të shefit Philip Rastelli, “Rusty” (Rasti). Shumë shefa të familjeve ishin kundër kësaj jete që bënte Gotti, me daljet në televezion, takimet, ekspozimin e tepërta, veçanërisht ai i familjes Genovese, Vincent Gigante, “Chin” (Mjekra), një ish aleat i Castellanos. Ky i fundit, së bashku me shefat e e familjes Luçhese, Vittorio Amuso, “Vic”, dhe Anthony Casso, “Gaspipe”, vendosi të bënte një atentat për Gottin. Në 13 Prill 1986, një makine bombë, e bërë gati për Gottin, la të vrarë De Ciccon. Me sa duket, ideja e Gottit se ai ishte i paprekshëm (ai ishte i akuzuar nga federalët tre herë dhe kishte arritur të shpëtonte) kishte ardhur tani në një pikë që e bënte atë jo shumë të sigurt. FBI-ja arrin të gjejë një apartament në pjesën “Italia e Vogël”, të cilin e lëshonte një e ve e vjetër, ku shefat e familjeve bënin mbledhjet e tyre. Gotti ishte dëgjuar të planifikonte aktivitete kriminale dhe të ankohej ndaj “punëtorëve” të tij, veçanërisht Salvatore Gravanos, i cili, pasi kishte dëgjuar kasetat e përgjimit të federaleve, kishte pranuar të dëshmonte jo vetëm kundër Gottit, por edhe shumë gangsterëve të tjerë nga të pesta familjet. Në 2 Prill të vitit 1992, Gotti dhe këshilltari Frank LoCascio, “Frankie Loc”, u akuzuan dhe u dënuan me burgim të përjetshëm.

[[HD]]

Familja që nga Gotti

Gotti vazhdoi të udhëhiqte familjen që nga burgu, kurse operacionet ditore u lanë për detyrë kapove John D’Amico, “Jackie Nose” (Xheki Hundashi), dhe Nicholas Corozzo, “Little Nick” (Niku i Vogël). Corozzo ishte shumë afër emërimit në krye të familjes, por ai u dënua me 8 vjet burg. Djali i Gottit, John Gotti, “Junior” (I riu), mori kreun e familjes, por në 1998 edhe ai u akuzua dhe u dënua me 77 muaj në burg.

Periudha post Gotti

Kur Gotti vdiq në burg në vitin 2002, i vëllai i tij Peter, u bë shefi, supozohej përkrah D’Amicos, por pasuria e familjes nuk ishte më si disa dekada më parë, kur konsiderohej organizata kriminale më e fuqishme në botë. Peter Gotti u burgos gjithashtu në vitin 2003 dhe familja supozohet të ketë shkuar në duart e Nicholas Corozzos, Jackie D’Amico dhe Joseph Corozzo. Të gjithë ish rivalet e Joh Gottit morën përfundimisht familjen, më shumë për arsyet sepse të gjithë besnikët e Gottit ose u futën në burg, ose ishin akoma duke kryer dënimet e tyre, por dhe sepse Gotti, babai, vdiq në burg në 2002. Kështu, udhëheqësi i punëtoreve dhe kapua gjeneral u bë Michael DiLeonardo, “Mickey Scars” (Njeriu me shenjë), i cili i shndërroi evidencat e federalëve në prova të vërteta për t’u mbrojtur në seancat gjyqësore. Ai u detyrua të dëshmonte kundër gangsterëve të të pesta familjeve. Një nga mbështetësit e fundit të Gottit, DiLeonardo, dëshmoi kundër Peter Gottit dhe Anthony Ciccone, “Sonny”, nga 2003 deri në 2005, dhe u zhduk me ndihmën e Programit të Mbrojtjes së Dëshmitarëve. Në të njëjtën kohë, Sammy Gravano, zëvendësshefi i Gottit, ishte larguar nga programi në 1995 dhe ishte arrestuar dhe burgosur për operacione të shpërndarjes së drogave në një zonë nga Arizona deri në New York City në 2003. Gjatë të njëjtit vit, ai u dënua me 19 vjet burg, me dëshmi nga informatorë midis bashkëpunëtorëve të tij. Në 2005, Nicholas Corozzo dhe zëvendësi i tij i përjetshëm Leonard DiMaria, “Lenny”, u liruan nga burgu, pasi kishin kryer dënimin 10 vjeçar për mashtrime dhe falsifikime në Neë York dhe Florida. Në të njëjtin vit, ligji Amerikan e njohu Corozzon si shefin e familjes Gambino, vëllain e tij Joseph Corozzo si këshilltar, Arnold Squitieri, “Zeke”, si zëvendësshef dhe Jackie D’Amico si shef dhe një anëtar nderi së bashku me vëllezërit Corozzo. Që nga viti 2005 deri në 2007, autoritetet federale kishin arritur të kapnin kapitenet e familjes Gambino; Arnold Squitieri, Gregory DePalma, George DeCicco, “Butters”, Ronald Truçhio, “One Armed Ronnie”, Salvatore LoCascio, “Tore”, dhe Joseph Juliano, “Sonny”, duke përfshirë dhe shumë ushtarë dhe bashkëpunëtorë të tyre. Në 7 Shkurt 2008, autoritet federalë dhe Policia e Shtetit të New York-ut kapën të gjithë hierarkinë e familjes Gambino (bashkë/shefat Nicholas Corozzo, Jackie D’Amico, zëvendëshefin Domenico Cefalu, “Italian Dom” (Dom Italiani), dhe këshilltarin e familjes Joseph Corozzo) me një goditje të rëndë që preku dhe figura nga familjet kriminale Genovese dhe Bonanno dhe akuzoi shumë figura të krimit në Sicili. Për shkak të dënimeve, ka mbetur një boshllëk fuqie në familjen Gambino. Shumë mendojnë se shefi i familjes tashmë është besniku i legjendarit Castellano, Daniel Marino, “Danny”, si pjesë e Queens. I sapodalë nga burgu, Carmine Agnello sërish vëzhgohet në fshehtësi. Të Enjten, 7 Shkurt 2008, gjatë një operacioni në “Urën e Vjetër” FBI-ja arrestoi 54 vetë në New York City dhe rrethinat e qytetit, New Jersey dhe Long Island. Një juri federal akuzoi 62 njerëz për lidhje me familjen kriminale Gambino. Akuza që përfshijnë vrasje, trafikim droge, grabitje, dhe shumë krime të tjera. Për momentin, anëtarë të lartë të familjes Gambino, Jackie D’Amico, Josepj “Jo Jo” Corozzo, Domenico Cefalu, “Italian Dom”, duke përfshirë këtu dhe ushtarët Richard Gotti, “Richie”, dhe Vincent Gotti, “Vince”, janë të burgosur dhe po presin të dalin në seancë gjyqësore për të marrë dënimin që duhet të vuajnë. Gjithsesi, një kapo i njohur dhe zëvendësshefi Nicholas Corozzo, “Little Nick” (Niku i Vogel) një nga më të kërkuarit për këtë çështje, largohet nga shtëpia e tij në Long Island, i njoftuar më parë, konsiderohet ende i arratisur që nga arrestimi në 29 Maj 2008. Sot, FBI-ja dhe qeveria e SH.B.A. mendon se familja përbëhet nga 200 deri në 250 anëtarë. Ndërsa familja Gambino është për momentin më e madhja nga të gjitha familjet e tjera dhe anë një goxha influencë, ata nuk janë më të fuqishëm si më parë, në kohën e Carlo Gambinos dhe që nga vdekja e tij kanë patur një rënie graduale, më shumë si shkak i kohëve jo të qarta dhe plot nervozizëm të Paul Castellanos dhe John Gottit.

[[HD]]

Pasaporta e familjes “Gambino”

E emërtuar në sajë të Carlo Gombino-s



Në New York City dhe në zona si Staten Island, Long Island, Augusta, GA, New Jersey dhe Sunny Isles Beach, Florida.



E themeluar nga Vincenzo Mangano



Vitet aktive 1931- deri në ditët e sotme.



Territoret: Lagje të ndryshme në New York City dhe anembanë Amerikës.



Etnia: Italiane, anëtarë italo-amerikanë dhe kombësi të tjera si “bashkëpunëtorë”. Rreth 200-250 anëtarë dhe përafërsisht mbi 3000 bashkëpunëtorë.



Aktivitete Kriminale: Grabitje me dhunë, mashtrime, pastrim parash, vrasje, trafikim droge, kumar, prostitucion dhe vjedhje makinash.



Aleatët: Familjet Kriminale Genovese, Bonanno, Colombo dhe Luchese



Rivale: Banda të ndryshme gangsterësh në New York City .


Liderët e Tanishëm

Nicholas Corozzo, “Little Nick” (Niku i Vogël)-kapo, ish rival i John Gottit dhe shef i familjes kriminale Gambino. Vëllai i këshilltarit Joseph Corozzo dhe shefi i tanishëm i kapove gjenerale, një nga të akuzuarit në çështjen e “operacionit të urës së vjetër”, por u largua para se të kapej dhe qe i lirë për rreth 4 muaj. Ai u shpall fajtor për korrupsion dhe u burgos në Metropolitan Correctional Center (MCC) dhe për akuza të ndryshme për vrasje me paramendim.



John D’Amico, “Jackie Nose” (Xheki Hundashi) – Kapo mori në dorë skuadrën e John Gottit në fillim të viteve 1990, që operonte në zonën e Queens dhe Brooklyn me vrasje, mashtrime dhe shumë aktivitete të jashtëligjshme. Për momentin, një shef në terren, ose shef i përgjithshëm, së bashku me vëllezërit Corozzo. I njohur si një nga më të kërkuarit pas “operacionit të urës së vjetër”, u shpall fajtor për shkak të një operacioni grabitjeje në Staten Island dhe në Gusht u dënua me 2 vjet burg.



Arnold Squitieri, “Zeke”, – zëvendëshef, kapo gjeneral për një kohë shumë të gjatë në familjen kriminale Gambino, dikur operonte në Manhattan, Queens dhe Brooklyn me trafik droge gjatë viteve 1980. Për momentin, ai është ngritur në detyrë si zëvendësshef i familjes. Squitieri u dënua për trafikim droge, kumar të jashtëligjshëm dhe evazion fiskal në 2006, dhe po kryen dënimin e tij 7 vjeçar në burg.



Joseph Corozzo, “Jo Jo”, – për momentin këshilltari dhe vëllai i Nicholas Corozzo, me hamendësi të kryerjes së kumarit ilegal dhe mashtrimesh të ndryshme në zonën e Manhattan dhe Queens. E ka mbajtur pozicionin e tij në familje që nga viti 1992 si ish rival i John Gottit. Edhe ky, i njohur në “operacionin e urës së vjetër”, së bashku me vëllain e tij, Corozzo u arrestua dhe u vu në arrest shtëpie në 8 Shkurt dhe në Gusht u dënua me 46 muaj burg.