A ka lidje mes infinitit dhe asaj qe njohim ne?

[Failed Rapper]

hi

a mund te kete nje raport ndermjet asaj qe ne njohim dhe infinitit? pasi ajo qe ne njohim per ne eshte infinit p[or a ndodh vertete keshtu? vertete infiniti eshte gjithe ajo qe ne njohim?
me respekt Failed Rapper

[Albo]

Zgjidhja qe shkenca ofron per fenomene qe prekin "limitet e mendjes njerezore" eshte emertimi i tyre me nje fjale te vecante. "Infiniti" eshte vetem nje praktike e ketij afrimiteti te se panjohures. Eshte me mire te thuash qe "shkon ne infinit" se sa te thuash "shkon ne nje te panjohur" qe une nuk arrij ta vleresoj me ekzaktesi.

Infiniti eshte nje mallkim per shkencat ekzakte qe mundohen te ndertojne bllok mbi bllok nje zinxhir llogjik qe minohet pikerisht nga e panjohura. Aksiomat ne kete aspekt, jane zgjidhje gjysmake qe merren si te verteta dhe qe nuk kane nevoje per prova shkencore. Kjo perben nje kontradikte per vete natyren shkencore e ngritur mbi hipotezen dhe anti-tezen, qe ndricojne nje bote shkencore relative qe u qendron larg parimeve absolut.

E panjohura eshte derivat i natyres njerezore dhe jo natyres qe na rrethon. Natyra mban te fshehura sekrete nga mendja njerezore qe njeriu nuk arrin ti shohi e kuptoje. Cdo studim apo ligj fizik shkencor nuk eshte nje "shpikje e mendjes njerezore" por eshte vetem nje zbulim i asaj qe ka qene atje qe nga egzistenca e natyres dhe vete njeriut.

[MtrX]

ajo qe njeh ti eshte sic e ka shprehur sokrati
nje rreth qe sa me i madh te jete aq me shume nuk di
se ajo qe nuk di eshte sa perimetri, dmth ajo cfare eshte jashte...
Po sa i perket infinitit, ka shume ndryshim, dhe ketu hyn ne pune fantazia, qe pa e patur eshte kot qe rron, dhe e cila demtohet nga monotonia e perditshme nqs nuk di ta mirembash fantazine. Fantazia jote mund te te beje te arrish sadopak nje shtrirje goxha te gjere te imagjinates, pak infinitet, po jo ajo qe ti njeh se eshte shume e kufizuar.
ReSpEkT

[Shpirta]

Cfare raporti thua te jete midis asaj qe njohim dhe infinitit?
Nuk e di per cfare raporti thua.
Se pari dihet qe njeriu nuk perdor tere kapacitetin e trurit te tij. Perdor shume me pak se sa mendojme neve.
Infiniti eshte INFINIT= Pafundesi , nuk arrijme dot ta perfshijme ne trurin tone material te mbarueshem, nje ide apo nje nocion jo vetem te paprekshem por edhe te paimagjinueshem. Dhe ku? Ne trurin tone gjysmak, i cili edhe gjera te tjetra shume me konkrete nuk arrin ti kuptoje e jo me infinitin.
Eshte e veshtire te fusesh kete koncept ne nje kuticke sic eshte truri njerezor.

[MtrX]

Nuk ka asgje te pamundur, prandaj bota eshte e mrekullueshme, Shpirta...
ReSpEkT

[Shpirta]

Jam dakort me ty...
por kur vjen fjala per infinitin...aha ...me ka dhene dhimbje koke qe kur e kam njohur per here te pare dhe nuk dua te kem te bej me me te

[MtrX]

Gjerat me te bukura ne jete, gjithmone do te te bejne te vuash shume...
Eshte bukur te besosh ne endrra apo jo Shpirta, vetem fantazia mund te te shpier tek pafundesia...
Problemi i vetem eshte se duhet te lesh cdo gje prapa, dhe po e bere kete, ka mundesi te harrosh fare per boten jashte fantazise... dmth ketu ku jeton...
ReSpEkT

[Shpirta]

Dhe pse gjerat e bukura te bejne te vuash?
Sepse asgje nuk vazhdo ne infinit. Cdo gje ka nje fuind dhe kur i vjen fundi nje gjeje te bukur - VUAN por kur i vjen fundi nje gjeje te keqe, nje vuajtjeje atehere - LUMTUROHESH.
Enderrat mund t'i kesh ne infinit, te pakten keshtu shpresoj....

[MtrX]

Postuar më parë nga Shpirta
Dhe pse gjerat e bukura te bejne te vuash?
Sepse asgje nuk vazhdo ne infinit. Cdo gje ka nje fuind dhe kur i vjen fundi nje gjeje te bukur - VUAN por kur i vjen fundi nje gjeje te keqe, nje vuajtjeje atehere - LUMTUROHESH.
Enderrat mund t'i kesh ne infinit, te pakten keshtu shpresoj....

e vertete, sepse asnjehere nuk merr mundimin te kerkosh sa duhet...
e shikon se si vuan kur e peson njehere nga fundi i nje gjeje te bukur dhe nuk je me si me pare, po kufizohesh me shume, heq dore dhe me shume...
jam i ndergjegjshem per kete edhe per veten time...
ne fakt per mendimin tim ketu po behet si diskutim lunatikesh, dhe per kete e ka fajin nismetari i temes, rrepisti deshtak ...
me pelqen te jem enderrimtar i pakorrektueshem, po edhe kesaj gjeje te bukur duhet ti vije fundi, sic tha dhe shpirta...
kur kam bere letersi ne te mesme mbaj mend nje liber me titullin Duke kerkuar kohen e humbur... sa titull terheqes...
Nuk e di a do te postoj me ne kete teme. Me duket si fatkeqe...
Po them vetem kaq, ndodh ndonjehere qe dhe nje moment i vetem, zgjat ne infinitet keshtu qe mos e vrisni mendjen me djema dhe vajza...

[Failed Rapper]

infiniti eshte i pakufizuar. ideja qe hidhte shen Thoma Akuini per kete eshte se duke pasur nje njohje shume te paket ne kurre nuk mund ta zbulojme infinitin dhe nje tjeter ceshtje qe ai hidhte eshte se a ka lidhje mes te pervecmes dhe te pergjithshmes???