Teatri Shqipetar

[shigjeta]

Me ka marre malli shume te shikoj dhe nje here nje pjese nga nje trup teatrale shqipetare. Kemi vertet pjese te bukura por mbi te gjitha kemi aktor shume te talentuar. Ja disa prej shfaqjeve qe me kane mbetur ne mendje

Pallati 176 (nuk besoj se ka njeri te mos e pelqej edhe mbasi e ka pare per te 100 here :) )
Shi ne plazh
Kthimi Doruntines
Nate me hene (nuk jame e sigurt per titullin eshte bazuar mbi nje pjese te Kadares )
Ezopi
Don Zhuani (per mua nje nga rolet me te mira te Artan Imamit dhe Gazmend Gjokes )
Romeo e Zhulieta
Zbutja e kryeneces
Leter nga Fernando Kraft
Idioti ( luajtur nga aktore kosovar )

[ornament]

Me ra rasti te shoh ne Paris (1999), nje pjese " Les Arnaqueurs" (mashtruesit) nga Ilirian Bezhani, perkthyer ne frengjisht nga Christine Montécot, vene ne skene nga Dominique Dolmieu.
S'kam ç'them, e hatashme, beri gjith sallen me qesh. Duhet te shtoj qe te pakta jane dhe komedite franceze qe arrijne te t'bejne me qesh. Nje here pata frike mos ndodhi ngaqe jemi shqiptar e s'mund te jemi te paanshem ne gjukim te nje pjese bere nga nje tjeter shqiptar. Po me sa pashe publiku reagoj mire, ne fakt salla ishte e vogel dhe spektatoret e te tria javeve qe zgjati spektakli ishin njerez te teatrit (artiste, dramaturge, regjizore, etj), kjo ja shton vleren pjeses. Me thane qe dhe ne Tirane çfaqja pati jehone.

[shigjeta]

Para disa kohesh kam pare ne nje kaset nje monolog te Mirush Kabashit me te cilin kishin fituar cmimin e pare ne nje festival nderkombtar. Ishte nje interpretim shume I bukur por pjesa nuk me kujtohet a e di ndonji

[Rada]

Shigjeta, monlogu i interpretuar nga Mirush Kabashi eshte"Apollogjia e vertete e Sokratit".Eshte nje nder interpretimet me te bukura te tij. Kjo pjese u interpretua pak para zgjedhjeve te vitit 1997 dhe dhe ka nje mesazh te forte denoncues per pushtetaret. Dhe ironia eshte se ndersa ne Shqiperi nuk mundi te fitoje ne festivalin antik te Butrintit ,ne Festivalin e Egjyptit kjo pjese fitoi"Sfinksin e Arte".
Megjithse interpretimi ishte shqip ai ka mundur te dridhe emocionalisht spektatoret duke percuar qarte mesazhin e pjeses.
Ja nje fragment nga pjesa: "Ata që janë në pushtet dridhen dhe kanë frikë nga ndryshimet. Ata që janë të përmbysur i ëndërrojnë këto ndryshime dhe përpiqen t'i arrijnë ato me çdo mjet. Populli i gjorë qëndron në mes dhe paguan dëmet. Ai njëlloj heq dhe vuan dhe kur pushteti quhet diktaturë, edhe kur ai quhet demokraci".

[shigjeta]

Rada faleminderit per pergjigjen dhe per pjesen e cituar.
Ishte nje monlog kryeveper si nga permbajtja ashtu dhe nga interpretimi

[Elia]

kam degjuar qe ka dale Pallati 176 pjesa e dyte. Une nuk e kam pare asnjehere megjithate kaseta VCR shiten ne USA por kushtojne ca

[shigjeta]

Pallati 176 pjesa e dyte eshte shume larg nga pjesa e pare. Pervec personazheve qe jane te njejta asgje tjeter nuk kane te perbashket. Niveli I pjeses se dyte mu duke shume I dobet nje gje e sajuar ne krahasim me Pallati 176 pjesa e pare

[fibiki85]

Me ka marre malli shume te shikoj dhe nje here nje pjese nga nje trup teatrale shqipetare. Kemi vertet pjese te bukura por mbi te gjitha kemi aktor shume te talentuar. Ja disa prej shfaqjeve qe me kane mbetur ne mendje

Pallati 176 (nuk besoj se ka njeri te mos e pelqej edhe mbasi e ka pare per te 100 here :) )
Shi ne plazh
Kthimi Doruntines
Nate me hene (nuk jame e sigurt per titullin eshte bazuar mbi nje pjese te Kadares )
Ezopi
Don Zhuani (per mua nje nga rolet me te mira te Artan Imamit dhe Gazmend Gjokes )
Romeo e Zhulieta
Zbutja e kryeneces
Leter nga Fernando Kraft
Idioti ( luajtur nga aktore kosovar )

pjata prej druri(besoj se e keni pare dramen qe percjell aktori i madh Sulejman Pitarka dhe shume aktore te mirnjohur te skenes tone)

[sirena_adria]

Historiku i teatrit shqiptar

https://lorenamemo.wordpress.com/201...trit-shqiptar/


Teatri në antikitet
Mund të pohojmë se historia e teatrit shqiptar zë fill që nga antikiteti greko-romak dhe ilir, në shekullin V p.e.re dhe arrin kulmin në shekullin III p.e.re me teatro të tilla si: ai i Bylisit (Hekali i sotëm), teatri i Nikeas (Klosi i sotëm), teatri i Finiqit, teatri i Butrintit, teatri i Sofratikës (pranë Gjirokastrës).

Teatri folklorik
Manifestimet popullore me karakter teatror, që u përkasin sidomos shekujve të mesjetës dhe që vijnë gjer në ditët tona, përbëjnë një pasuri shumë të madhe të traditës së teatrit shqiptar. Shumë nga shfaqjet teatrore popullore lidhen ngushtë me historinë e popullit tonë. . Te populli ne gjejmë tradita të pasura të teatrit të hijeve dhe të teatrit të kukullave, shfaqje të lashta teatrore popullore, si lodra, karnavale, rituale dasme dhe vdekjeje, ceremoni festive etj. Ndërsa në shfaqjet teatrore që quheshin “Llazoret”, hasen maskat, kori dhe korifeu, vallja, kënga, mimika etj.

Teatri në periudhën e Rilindjes Kombëtare
Teatri shqiptar e njeh Rilindjen e tij në fund të shekullit XIX-të, kur edhe nisi të shkruhej drama­turgjia shqipe e më pas të ngrihen shoqëritë artistike teatrore. Më 1874, mësuesi Koto Hoxhi organizoi shfaqjen e pare teatrale “Dasma e Lunxhërisë” me trupën e nxënësve të shkollës normale “Ta Zografia” të Qesaratit.

Teatri në periudhën 1912–1945
Me shpalljen e pavarësisë,në një shkallë më të lartë ngrihet lëvizja teatrore amatore, e cila jo vetëm përhapet në të gjitha qytetet e Shqipërisë, me qendrat kryesore qytetin e Shkodrës e Korçës, por dalëngadalë hyn në rrugën e kërkesave artistike të një teatri profesionist. Në këtë periudhë vlen të përme-ndet veprimtaria artistike e shoqërisë “Bogdani”, në Shkodër dhe e “Shoqërisë së Arteve të Buku­ra”, në Korçë.

Teatri pas vitit 1945
Me çlirimin e vendit, teatri shqiptar hyri në rrugën e zhvillimit profesionist të tij. Në vitin 1945, u ngrit i pari teatër profesionist i quajtur “Teatër i Shtetit” (më vonë, Teatri Popullor) dhe pranë i tij u ngrit edhe shkolla e parë dramatike me aktorë amatorë që vinin nga radhët e aktivistëve të shquar gjatë Luftës Nacional-Çlirimtare. Në këtë kohë u krijuan këto teatro profesionistë: teatri “Migjeni” në Shkodër (1949); teatri “Andon Zako Çajupi” në Korçë (1951); teatri“Aleksandër Moisiu” në Durrës (1953); teatri i Vlorës (1962); teatri “Skampa” Elbasan (1962); teatri i Gjiroka-strës (1968); teatri i Fierit (1971); ndërsa në vitet ’80 u krijuan teatrot profesioniste në Berat dhe Peshkopi. Krahas tyre u krijuan dhe 15 teatro të varietesë. Në vitin 1950 u krijua edhe Teatri i Kukullave. Për përgatitjen e artistëve të skenës një rol të rëndësishëm luajti Shkolla e Lartë Dramatike “Aleksandër Moisiu”.

Teatri në dekadën e fundit
Pas ndryshimeve politike të viteve ’90, edhe teatri u gjend përballë sfidash të reja. U aplikuan stile, metoda e prurje bashkëkohore të teatrit botëror. Kërkimi i një gjuhe më konvencionale, simbolike e metaforike është pjesë organike e përpjekjeve të artistëve në zhvillimin e teatrit shqiptar. Futja e një fryme të re u ndje në repertorin e teatrit. Vëmendja e artistëve u drejtua ndaj atyre dramave bashkëkohore, të cilat kishin qenë të ndaluara më parë, sidomos ato të te­atrit absurd. Në këtë periudhë u vunë në skenë vepra si “Në pritje të Godosë”, e Beketit, “Këngë­tarja Tullace” nga Jonesko, “Fando dhe Lis” nga Arrabal etj. Vënia në skenë e këtyre veprave i dha një drejtim tjetër teatrit tonë.

[sirena_adria]

Teatri në Shqipëri

https://sq.wikipedia.org/wiki/Teatri_në_Shqipëri