Mbetjet, BE nxjerr zbuluar qeverinë shqiptare (Dokumenti)

[Duke_Of_Arberia]

Dhe vjen terheqja e pare. Shpresojme te vazhdojme keshtu, derisa ligji per plehrat te shfuqizohet totalisht:

Protestat për ligjin e plehrave: Tërhiqet qeveria. Bare hajdeni ta diskutojmë atë që kundërshtoni

Deputeti socialist, Bare u ka bërë thirrje sot protestueseve që të “ulen, të bisedojnë dhe nëse ata kanë rezerva, të amnedojmë” ligjin e mbetjeve që është votuar javën e shkuar në parlament, nga mazhoranca.

Besnik Bare tha për mediat se ligji aktual i importimit të mbetjeve, në ndryshim nga e kaluara, ka ndryshuar dhe këmbënguli se nuk është kuptuar siç duhet.

“Një pjesë e njerëzve nuk e njohin problemin, një pjesë janë të gënjyer”, tha Bare.

Ai e cilësoi “radikal” ligjin që lejon importin e mbetjeve:

“Por ky ligj është ligji në radikal që ka rajoni, është shumë më fanatik se sa importimi i ilaçeve, se e kufizon në një numër produktesh dhe pikash doganore”.

Ndërkohë, në Tiranë po zhvillohet një protestë për të kundërshtuar ligjin që lejon importin e mbetjeve. /Syri.net/

[Duke_Of_Arberia]

ZHEJI SHPËRTHEN KUNDËR RAMËS: BISHË E PANGOPUR DHE BUDALLAQE, DUHET NDALUR

Artur Zheji, ka publikuar një shkrim të ashpër kundër Kryeministrit Rama në portalin ‘360 gradë’.
Ai e cilëson Ramën ‘një Bishë të Pangopur dhe Budallaqe, që nuk pyet për asgjë dhe shpërfill gjithshka’.
Sipas Zhejit, në kushtet kur opozita dhe Lsi kanë dështuar ta ndalin këtë delirant pa fre, duhet të jetë shoqëria civile ajo që duhet ta luajë këtë rol.
Më poshtë, shkrimi i plotë i Artur Zhejit:
Vetëm Shoqëria Civile e ndalon Kryeministrin e Sëmurë nga deliri!
Etja për Para dhe për Mbipushtet `absolut, e ka shndërruar kryeministrin shqiptar, në një Bishë të Pangopur dhe Budallaqe, që nuk pyet për asgjë dhe shpërfill gjithshka!
Loja e kompromiseve politike, e këshillimit të urtë, e analizave, e thirjeve të drejtëpërdrejta apo të tërthorta, për të ndrruar rrugë, për tu moderuar, për të arësyetuar, për ti thirrur mendjes së vet tashmë të sëmurë nga deliri pa fre, duket se kanë dështuar të gjitha!
Shqiptarët kanë sot përballë tyre, një person që ka humbur ekuilibrin, që ka sy por nuk sheh, që ka veshë por nuk dëgjon, që ka qindra sinjalizime paralajmëruese se po gabon rëndë, por që ka zbuluar pasionin e të kaluarit me semafor të kuq, të cdo rruge dhe të cdo vendimmarrjeje!
Është pra ky, një kryeministër oligarkësh, të rinj e të vjetër, që duhet ndaluar, për të mirën e tij dhe për të mirën tonë si qytetarë të Republikës së Shqipërisë!
Dhe në këtë mision kanë dështuar partitë politike!
Ka dështuar Partia Socialiste e nënshtruar, ka dështuar Opozita e pa Reformuar shqiptare! Ka dështuar Lsi, me formulën e saj të butë dhe të kompromiseve të vazhdueshme me këtë kryeministër, që në të vërtetë, vetëm ka marrë vetëm hov arrogance, moskokëçarës ndaj tyre!
Dhe pra, sot zbret në rrugë Shoqria Civile, me shumë pak mjete dhe ndoshta përpara një represioni të pritshëm, plot provokime dhe rrugaçë që thuhet se janë lëshuar rrugëve sot!
Por Shoqëria Civile, që nuk është as e Majtë dhe as e Djathtë, është në të vërtetë, Ajkë e Shoqërisë, që del nga zemërata e popullit, kur kanoset një Rrezik Kombëtar!
Sot në Protestë, është vetëm Fillimi i Fundit të një kryeministri, që e trajton popullin që e zgjodhi dhe ata që e mbështetën, si lodra me të cilat ai mund të luajë si të dojë dhe në fund ti thyejë!
Kryeministri i 100 kostumeve Brioni, i 100 fytyrave dhe i 100 gënjeshtrave, sot do të ketë popullin e tij të nevrikosur keqas, ballë për ballë me Marrëzinë dhe Pnagopësinë e tij maniakale!

[Duke_Of_Arberia]

AMBASADORI LU HEDH NË ERË INVESTIMIN 100-VJEÇAR AMERIKAN NË SHQIPËRI


Nga Andi Bejtja
Sot, pas protestës të shoqërisë civile kundra ligjit të importit të mbetjeve, prita që Ambasada Amerikane në Tiranë, të kërkonte falje për deklaratën e djeshme, që qytetarët amerikanë duhet të kishin kujdes, edhe pse nuk kishin informacion, për një protestë të organizuar sipas saj nga opozita. Në deklaratë, (nuk gjej fjalë tjetër përveç një bashkimi leksikor italo-shqiptar), furbërisht ishte cilësuar – protestë kundra “mbetjeve të parrezikshme”-, refren ky i huazuar nga fjalimet e fundit të Kryeministrit. Nga kjo deklaratë, dhe me këtë ngarkesë e ngjyrë që iu dha, ashtu sikurse ndodh, më shumë u lëndua e u zemërua shoqëria civile, intelektualët, një pjesë e mirë e së cilës, mund të kishin duartrokitur dhe vetë Lu-në, kur mbante fjalime prej heroi komunist në prani të tyre për reformën në drejtësi.
Kjo deklaratë irritoi më shumë, përveç shoqërisë civile dhe intelektualëve, dhe ato nëna me karrocë me fëmijë që ishin gati një e treta e protestuesve sot. Ndaj, kjo deklaratë sot më shumë se Opozitën, liderët e ndryshëm politikë, apo këdo tjetër, goditi vetë shqiptarët, shqiptarët e thjeshtë, shqiptarët e ndërgjegjshëm, ndaj me plot gojën mund të thuhet se kjo ishte një deklaratë antishqiptare, që as Ambasada Kineze kur Kina Popullore u prish me Shqipërinë komuniste nuk e ka bërë.
Kjo nuk ishte nje deklaratë vetëm kundër shqiptarëve, por dhe një deklaratë kundër vetë Amerikës, politikave të saj, filozofisë së saj, jo një, dy apo dhjetë vjeçare, po kundra një politike të ngritur e të stabilizuar prej 100 vjetësh. Të gjithë e kujtojmë vizitën e fundit të Xhon Kerrit në Shqipëri. E dinim që vinte për të zgjidhur problemin e muxhahedinëve, e pamë që nuk takoi dhe shumë liderë të tjerë që edhe mund t’i takonte edhe mund mos t’i takonte, por nuk harroi të takonte dhe dëgjonte më shumë se këdo shoqërinë civile shqiptare, atë shoqëri që, me të mirat dhe të këqijat e veta, institucionet demokratike amerikane e kanë financuar më shumë se dhe vetë Brukseli dhe në terma financiarë. Takimit të Kerrit me shoqërinë civile jo pa qëllim iu kushtua më shumë se një orë, minutash më i madh se me çdo lider politik.
Mesazhi ishte i qartë: Uashingtoni me Tiranën nuk ka thjesht dhe vetëm hallin e muxhahedinëve, por dhe të demokracisë, institucioneve demokratike të saj. Më kujtohet një gazetare që doli nga takimi me Kerrin e cila tha se Kerry nuk përtoi të dëgjonte deri në fund çdo problem tonin. Dhe mesazhi nga vetë goja e Kerrit ishte kuptimplotë: Korrupsioni nuk luftohet vetëm nga politika. Ndërsa sot, ku jemi sot pas mesazhit “furbo” që dha dje Ambasada e Lu-së?. Kanë mbetur vetëm muxhahedinët, të tjerat u shumëzuan me zero madje dhe më keq. U shumëzua me zero jo vetëm kjo vizitë por edhe gjithë investimet amerikane në lekë për shoqërinë civile shqiptare. Ndaj, deklarata e djeshme e Ambasadës së Lu-së, nuk ishte vetëm një deklaratë antishqiptare, por dhe një deklaratë, antiamerikane.
Kam jetuar në Amerikë, kam udhëtuar shpesh, kam miq zyrtarë të rëndësishëm e të parëndësishëm, kam intervistuar kokë më kokë dhe Presidentin Bush dhe cila është gjëja më e çmuar për ta? Qeveri pro Amerikane me hir me pahir mund të gjesh me shumicë, por popuj pro amerikan dhe sidomos në këto dy dekada është vështirë të gjesh. Kjo deklaratë ishte minim dhe i kësaj gjëje të çmuar të rrallë, që ka mbi një shekull që ndërtohet mbi realitete pozitive, pse jo dhe mbi bestytni positive.
Në gjithë këtë background, përveç të tjerave, indirekt kjo është dhe një thikë për fëmijën më të pafajshëm që po lind në Shqipëri, që dhe pse LU do dëshironte të lindte pa konsensus, fatmirësisht, lindi me konsensus 140: reformën në drejtësi. Kushdo pas deklaratës së djeshme të Ambasadës së Lu-së ka të drejtë të paragjykojë më shumë se ndoshta çfarë ka paragjykuar të gjithë lëvizjet e Lu-së dhe Vllahutin.
Shkurt dhe shqip, fatkeqësisht dje u vërtetua se në Tiranë nuk ka më Ambasadë Amerikane po thjesht Ambasada Lu. Realisht dhe faktikisht, dy palët me te cilat Lu është për momentin në konflikt janë shoqëria civile shqiptare dhe opozita shqiptare, dy mekanizmat bazë të funksionimit të demokracisë. Jo pak herë, miku im Fatos Lubonja më ka ngritur shqetësimin se ç’duhet të bëjë shoqëria civile, opozita, intelektualët e këtij vendi kur po duket qartë se si Lu ashtu edhe Ambasadorja Vllahutin e kanë selinë te salla luleve në Kryeministri!?
Është një situatë delikate jo vetëm për demokracinë tonë, por edhe për vetë Amerikën, ku lehtësisht ajo për shkak të këtyre veprimeve të Ambasadës Lu, mund të humbasë padrejtësisht dashurinë e një populli që e do verbërisht.
Ka vetëm një rrugë: të rilexojmë dhe një herë fije për pe’ mesazhet e Xhon Kerrit, dhe me këto mesazhe në dorë dhe në zemër të shpëtojmë demokracinë tonë dhe t’i rikthejmë Ambasadës Amerikane mbiemrin dhe dinjitetin që meriton.
VINI RE: Ky shkrim është pronësi intelektuale e Syri.net

[Duke_Of_Arberia]

Ka profesionistë në TV, por nuk ka punë!

Nga Lutfi Dervishi

Televizionet informative sot treguan se vendimet për të përcaktuar se cila ngjarje është më e rëndësishme, nuk i marrin profesionistët. Të gjitha si të komanduara me telekomandë transmetuan live, kryeministrin, ndërkohë që para godinës së kryeministrisë qindra protestues, protestonin kundër ligjit për importin e plehrave/mbeturinave/lëndës së parë/mallit në bursë.

Nuk mund të thuash se në televizione nuk ka profesionistë. Duket se nuk punë për ta. Dhe dita e sotme ishte maja e ajsbergut. Nuk ka gazetar,redaktor e kryeredaktor që të thotë se fjalimi I kryeministrit, për të disatën herë për “plehrat” është më i rëndësishëm se protesta e parë e shoqërisë civile.

Në një shoqëri të hapur, sot pamë metoda të shoqërisë së mbyllur. Kulmi ishte kur disa stacione për të treguar se janë në një hap me lajmin, ndanë ekranin në dysh dhe transmetonin pa zë protestën dhe në anën tjetjër ligjëronte kryeministri!

Kryeministri nuk është se tha ndonjë gjë të re. Ka një javë që vetë dhe përmes anëtarëve të qeverisë thotë të njëjtën gjë: se kemi patur të drejtë më 2013 dhe kemi të drejtë edhe tani më 2016, se është mafia që nuk është e interesuar për riciklimin, se po vdes një industri që ka hap mijëra vende pune,. Majde nuk tha asgjë të re edhe kur quajti median “kazan”! Ky është lajm I vjetër. Lajm I ri duket se është sindroma e Stokholmit që ka kapur median. Ka rënë në “dashuri” me dhunuesin. Dhe nuk është fjala për “dhunën” e ushtruar sot. Kjo është pjesa ku mund të buzëqeshësh.

Problemi është më serioz se u bë muaj e vite që kryeministri raporton për vetveten. Nuk ka gazetarë në takime. Kronikat I bën vetë. I dorëzon të gatshme dhe televizionet I transmetojnë pothuaj të gjitha pa përmendur se nuk është punë e gazetarëve.

Është një mikrofon pa sigël që shëtit kudo që është kryeministri dhe në darkë ky mikrofon del si lajm. Lajmi është I njëjtë në të gjithë televizionet. Taman si delet që I qeth një bari. I njëjti tekst, I njëjti sinkron, të njëjtat pamje.

Dhe nuk është vetëm kryeministri. Shikon edicion lajmesh dhe ti shikues pret që në çdo kronikë të lexosh emrin e gazetarit, emrin e operatorit, emrin e montazhierit. Harrojeni. Ka edicione të plota që nuk ka gazetar, nuk ka operator, nuk ka montazhier. Lajmet janë gatuar dhe paketuar jo në studiot e televizioneve. Televizionet janë kthyer në vidioteka ku futet “kaseta” e gatshme. Dhe gënjejnë ditën me diell dhe natën me hënë kur shkruajnë video: TV!

Në emaile, vijnë tashmë teksti, sinkroni, dhe pamjet. Nuk ka më gazetarë. Gazetarët po lënë pa punë njerëzit e PR-t. Prirja për të raportuar për veten tashmë është bërë traditë.

Nëse qeveria dhe politika raportojnë vetveten, atëherë gazetarëve nuk u mbetet gjë tjetër vetëm të japin mend si qeveriset.

Jemi në prag të zgjedhjeve parlamentare. Nuk ka shanse që fushata të raportohet nga gazetarët. Por të paktën njerëzit duhet ta dinë që kronikat janë prodhim I partive politike.

Një media që pranon që punën e vet ta bëj qeveria dhe politika nuk i shërben askujt.

Po zhduken reporterët dhe duhet pranuar se teknikisht qeveria po I bën më të mira kronikat televizive. Kur kam parë një kronikë të një reportereje në terren, më mori mallli për të parë kronikën e përgatitur me regji.

Në televizione sot punojnë gazetarë dhe gazetare me përvojë që e dinë shumë mirë çfarë është lajm dhe çfarë është propagandë, çfarë është shërbim I hapur ndaj qeverisë dhe çfarë është shërbim I maskuar. Por tashmë askush nuk mund të bëj strucin duke futur kokën në rërë apo duke u fshehur pas gishtit. Nuk ka njerëz budallenj. Madje është vështirë të gjesh edhe ata që bëjnë rolin e budallait.

Duhet thënë hapur se Qeveria po raporton për veten. Politika po raporton për veten. Media po bën sehir dhe po mashtron veten dhe shikuesit.

Mbreti është lakuriq. Nuk është detyrë e medias të blej rroba dhe të tregoj se Mbreti është lakuriq, por të paktën duhet të thotë: Mbreti është lakuriq!

Ndryshe duhet të pranojmë që në televizione ka profesionistë, por nuk ka punë për to. Punën e tyre po e bën qeveria! Tani të shpresojmë që ndonjë ditë qeveria e cila raporton për veten të pranojë se diku, dikur mund të ketë bërë ndonjë gabim të lehtë!

Shkruar për SYRI.net

[Duke_Of_Arberia]

Kozara Kati: Donald Lu-së, do t’i kthej dekoratën që më dha Arvizu!



Drejtuesja e Aleancës Kundër Importit të Plehrave, Kozara Kati, ka komentuar deklaratën e bërë mbrëmjen e djeshme nga Ambasada e Shteteve të Bashkuara të Amerikës në Tiranë.

Duke shprehur kundërshtinë e saj për faktin se ambasada amerikane e konsideroi protestën si organizim të opozitës dhe jo të AKIP, Kati ka thënë se do të kërkojë takim me ambasadorin Donald Lu.

“Do kërkojmë takim dhe do i kthejmë pas dekoratën që na kanë dhënë”, tha Kati për Newsbomb.

Kozara Kati i referohet çmimit që paraardhësi i Lu, Aleksandër Arvizu i dha AKIP në vitin 2013, për kundërshtimin e të njëjtës çështje, atë të importit të plehrave.

“Më 31 korrik, Ambasadori Arvizu i dorëzoi Aleancës Kundër Importit të Plehrave (AKIP), çmimin “Kampion i ACT Noë!” për muajin korrik, gjatë një ceremonie të zhvilluar në Ambasadën Amerikane. Ambasadori përgëzoi Aleancën për angazhimin e saj civil të mirëorganizuar, i cili mblodhi firmat e më shumë se 60,000 shqiptarëve në mbështetje të referendumit për të ndaluar importin e mbeturinave. “Referendumi i 23 dhjetorit do të jetë i pari referendum në historinë e Shqipërisë që është nisur nga qytetarët shqiptarë. Udhëheqësit e grupit ishin prezent në Ambasadë për ceremoninë, gjatë së cilës falenderuan stafin e saj për mbështetjen e vazhdueshme ndaj aktiviteteve civile, të cilat ndihmojnë në ndërgjegjësimin e shqiptarëve”, thuhet në njoftimin e ambasadës amerikane të publikuar tre vite më pare.

[Duke_Of_Arberia]

Edhe laviret Sorosiane te javanews me krye Sh*kerdhate Minxhozin dhe Lenc Buhçe Vangjelin, paskan harru faktin se kishte proteste kundra importit te plehrave kancerogjene



Portali Java News, "harron" protestën e Shoqërisë Civile kundër Plehrave



Asnjë lajm të rëndësishëm për protestën e shoqërisë civile kundër importit të Plehrave nga kolegët e Java News.


Në sinkronizim të plotë me Asamblenë e PS, bien në sy lajmet që lidhen me mospritjen me lule, nga ana e asambelistëve e Koço Kokëdhimës, por asnjë titull me vlerë ose pa vlerë për protëstën e disa mijëra studentëve, nënave dhe baballarëve me fëmijë të vegjël në supe, kundër importit të Plehrave të ligjit Rama-Shalsi.

Përveç shkrimit të para 24 orëve të Ilir Babaramos, që ka marrë lajmin e keq, që i biri, shyqyr Zotit shëndoshë e mirë, ka vendosur të mos kthehet në Shqipërinë e plehrave.


A thua se kolegëve të Java News, në të drejtën e tyre afër me kryeministrin e sotëm, nuk u dhimbset ambienti i kërcënuar nga ky ligj tejet i rrezikshëm. Ose ndoshta e konsiderojnë një betejë të humbur, këtë betejë që sapo ka filluar.

Sepse do të ishte shumë fyese për intelektin e tyre, që të besonim se janë bindur nga logoreja Rama-Shalësin për parrezikshmërinë e këtij ligji fundërrinash. /360grade.al/

[Duke_Of_Arberia]

Antiprotesta e Ramës, kokëulurit e PS dhe protestuesit pa zë



Shumica e asambleistëve të PS janë sot njerëz të pasur.

Dikur aktivistë të "zjarrtë" për një Shqipëri europiane, pa plehra, pa ndotje dhe pa mbetje të importuara, kundër diktateve dhe diktaturave.

Kundër teprimeve të dikurshme dhe lindën nga kriza e një identiteti të rrezikuar, që i bëri politikanë ambiciozë dhe shpesh herë edhe kurajozë dhe interesantë.

Por ata, në të shumtën e tyre, e dogjën me një shpejtësi marramendëse, atë pak idealizëm dhe ndjeshmëri njerëzore, për ata që i votojnë dhe sot i pasurojnë me taksat e tyre.

Sot, ata u mblodhën si ca socialistë manarë të Bariut të tyre, ish veprimtarë të shesheve, sot të mbledhur në mbledhjen antiprotestë të PS, në të njejtin orar me atë të protestës qytetare.

Për të bërë zhurmuesin e fjalës së lirë të popullit të tyre!

Spiropali apo Erion Veliaj, Sajmir Tahiri dhe të tjerë, sot as nuk shohin dhe as nuk dëgjojnë, studentët dhe veprimtarët e varfër të shoqërisë civile, nga e cila familje sot, janë në majat më të larta të pushtetit dhe të kamjes.

Sepse sot kanë Range Rover të shtrenjtë, u gëzohen aeroporteve dhe week-end-eve pariziane apo ekzotike, kanë bodyguardë dhe shërbëtorë, janë të pasur dhe tregëtarë idesh dhe idealesh, dikur të reklamuara.

Tregëtarë të ideve të tyre të vjetra që shërbyen si mashtrim, për të grumbulluar vota anti-berishiste, për të drejtuar të nesërmen, dogana apo institucione me qarkullim të madh të parasë dhe neveri ndaj popullit te thjeshtë.

Përtej parasë, përtej ndrydhjes së pushtetit, përtej ambicies për karrierë që u vendos syze të errta për të mos parë Sheshin e shqiptarëve të thjeshtë që ulurin nga dhimbja dhe mospranimi i plehrave, që rrezikojnë të përmbysin Shqipërinë, atyre, pushtetarëve të sotëm të rinj, nuk u ka mbetur asnjë ndjeshmëri.

Kryeministri sot, bëri një shpikje të re provokative. Ai sinkronizoi orarin e Asamblesë së PS me atë të Protestës së shoqërisë civile, të cilën e ka frikë më shumë se partitë politike kundërshtare.

Dhe detyroi mediat kombëtare, të pasqyronin fjalën dhe logorenë e vetmuar të tij, kundrejt mijëra protestuesve të varfër.

Isha mes tyre dhe e preka varfërinë tyre të dukshme, për të cilën ishin kryelartë.

Thjeshtësinë dhe mungesën e parfumeve të shtrenjta.

Mungesën e teshave të përzgjedhura në raftet firmato të dygjaneve vip!

Por lavdi Zotit, të shëndetshëm, pa viruse vesesh dhe pa kurvëri zakonesh.

Sigurisht nuk pashë askënd me kostume Brioni, as me çanta të mijëra eurshe, me diamante në gishta dhe me perla në qafë, si asambleistat dhe asambleistet e PS, që rreken më shumë se të përgatisisn teza apo zgjidhje, të marrin pjesë në garën e lluksit, të hapur nga Bariu i tyre, veshur e ngjeshur si bejlurcinë!

Por aty, në grupimin e zjarrtë të shoqërisë civile, kishte Jetë dhe kishte dëshirë për Sfidë! Një vrull romantik që buron si ujë i pastër, nga poshtë - lart, një buronjë e pandotur djemsh dhe vajzash, që u jepnin shpresë dhe kurajo njeri tjetrit, me tubimin e tyre. Një kurajo që ashtu e bashkuar dhe nevojtare, i kalontë kufinjtë e tyre dhe i jepte shpresë, Kurajos së Madhe, që kemi nevojë që të gjithë.

Për një Shqipëri ndryshe!

Të shkolluar jashtë apo në Shqipëri, nga provincat apo nga oksidenti, ishin ata, një zë herë i qartë, por edhe qarës, edhe lutës, edhe psherëtitës, edhe uluritës e opa një sintaksë të rregullt, të përmbytur nga emocionet.

Por në korin që krijonin, ata nuk ndjeheshin një Brez i Humbur apo një Brez i Shitur!

Të paktën në Betejën Ekstreme, për të shpëtuar Shqipërinë nga Bisha e tërbuar e Mafias së Plehrave, që kërkon të na shndërrojë të gjithëve në emigrantë!

Zërat e tyre të pastërvitur dhe jo profesioniste, kishin atë Dritë dhe atë sinqeritet, që kryeministri, nje imitues i vazhdueshëm i tyre, e ka humbur me kohë.

Ndërkohë shqiptarët, u detyruan të ndiqnin live Gënjeshtrën dhe jo të Vërtetën. Sepse fliste kryeministri, si një zhurmues dokrrash, që të mbulonte dhe të censuronte Protestën që kërkontë zbythjen e tij, nga ligji i Plehrave!

Por ata nuk do të dorëzohen, kjo dukej sot e sigurtë. Do t'më pëlqente sot të isha një reporter i thjeshtë dhe të raportoja nga Sheshi përpara Kryeministrisë, zërat dhe emocionet e tyre. Edhe te atyre zërave që nuk patën shansin të kapnin mikrofonat dhe lëngonin nga dhimbja e kësaj pabesie të qeverisë, që ndoshta dje, e kanë votuar.

Dhe ndër ato që nuk u dëgjuan nga censura, më së shumti qarkullonte shprehja: Mos e gëzofsh atë që do të fitosh nga Plehrat që do të mbysin Shqipërinë!

Rama, kujtoi se sot, i la pa zë, protestuesit që folën dhe u çorrën, përpara Kryeministrisë së zbrazur. Por në të vërtetë ka filluar kështu një lojë me zjarrin.

Bota ka parë shumë të fuqishëm të rremë, shumë më të fuqishëm se dënglaxhiu ynë i gjatë, që janë shkrirë si kollosë kripe apo si kukulla akulli, kur sfidojnë në palcë, popullin e tyre.

Popullin pa Brioni dhe pa stolisje diamanti.

Popullin me kurriz të përkulur dhe që mezi lidh dy fjalë, por që ka të qartë një Ide të vetme: dashurinë primitive apo të çartur për Jetën!

Dhe vetëdijen se kjo Jetë e dhënë nga Zoti, është e tyrja dhe jo e dikujt tjetër! Se ajo Jetë, është e vetmja pasuri që u ka mbetur, e që sot, kërcënohet nga Oligarkia e Helmit dhe plehrave, që janë përkohësisht në pushtet.

[Duke_Of_Arberia]

Zbulohet Dokumenti/ Rama aktiv me plehrat që në vitin 2004




Skandali i rikthimit të vendimit për të importuar plehëra në Shqipëri, debati i madh politik që ka ndezur, protestat e forta të shoqërisë civile, kanë bërë që krahas tij të hapet edhe një diskutim tjetër: Kush ka qenë historikisht me plehrat nga politikanët shqiëtarë?

Laspsi.al ka arritur të sigurojë një dokument të vitit 2004, ku Edi Rama si ish kryebashkiak i Tiranës, ka këmbëngulur me insistim, pranë qeverisë së Fatos Nanos që të bëhej edhe ai vendimmarrës në impiantin e djegjes së plehrave që do të ngrihej në Kashar.

Ne kemi në duar dy dokumenta atq që Edi Rama i dërgon ish ministrit të regullimit të teritorit Bashkim Fino dhe përgjigjen që ky i fundit i jep kryebashkiakut. Në këtë korespondencë e cila daton në qershor të vitit 2004, vihet re këmbëngulja e Ramës për të pasur edhe ai një zë dhe një votë në vendimmarrjen për plehrat.

Ajo që del nga shkresa është se Rama kërkon një rrol krahas ministrit të Regullimit të Territorit Fino dhe atij të Mjedisit Ethem Ruka, në komitetin që do të bënte vlerësimin e kompanisë fituese për plehrat.

Po si është historia?

Në vitin 2004 qeveria Nano hapi garën për përpunimin e mbetjeve dhe u paraqitën mes 4 firmave konkuruese edhe dy kompani, njëra e italianit Francesco Becchetti dhe tjetra e Koco Kokëdhimës. Kompania e Becchettit, “Albanianbeg Ambient” parashikonte të investonte 180 mijë euro, të digjte të gjitha mbetjet e Tiranës dhe Durrësit në një zonë në Kashar dhe do të importonte 208 mijë ton plehra në vit nga Italia, ose 39 % të totalit që do të përpunonte impianti i djegies për prodhimin e energjisë (pra ai e përligjte importin njësoj si sot me arsyen për të bërë rentabël biznesin).

Firma 2K Group e Kokëdhimës kërkonte të paguhej nga arka e shtetit me 29.5 dollarë për përpunimin e çdo 1 toni mbetje.

Për të vendosur se cila firmë do ta fitonte këtë garë, ish kryeministri Nano ngriti një komision shtetëror të emëruar në dokumentat pshtë si O.SH.A i cili do të shqyrtonte ofertat. Ai përbëhej nga Ministrat Bashkim Fino e Ethem Ruka.

Vazhdimi i historisë dihet. Nano i dha hapur fjalën Bechettit që të digjte plehra në Kashar. Për këtë ai do te çonte edhe një ligj në parlament, që të lejonte importin e plehrave.

Vetëm pasi kjo qe vendosur Edi Rama do të kërkonte të merrte pjesë në këtë proces si kryebashkiak i Tiranes.

Natyrisht që pjesmarrja e tij justifikohet me faktin e të qenit kryebashkiak i Tiranës. Por në atë kohë pretendohej se ai e bënte këtë edhe për të lobuar pro Koço Kokëdhimës.

Dhe vetëm kur u pa se Kokëdhima mbeti pa gjë, në lojë u fut miku tjetër i Ramës, Erion Veliaj, atëhere kreu i MJAFT që të kundërshtonte këtë projektligj me protesta në rrugë kundër Nanos.

Edi Rama nuk u fut dot sipas kërkesës së tij në komisionin shtetëror që do të monitoronte fituesin (ai e quante atehere ate nje proces te rendesishem per rajonin Tirane Durrës/ shih fundin e letrës)dhe ai, bëri gjithçka që ta rrëzonte më pas atë ligj, për të cilin sot nuk po e pengon askush ta realizojë. (Lapsi.al)

[Duke_Of_Arberia]

Pohimet e gënjeshtërta të Kryeministrit për mbetjet — Exit shpjegon

Dy janë argumentet kryesore mbi të cilat Kryeministri Rama ka ndërtuar përligjien e tij për lejimin e importimit të mbetjeve në vend:

është ulur numri i mbetjeve të lejuara; dhe
ndryshimet ligjore do ta shpëtojnë industrinë ricikluese.
Për të shtjelluar këto dy teza, Kryeministri Rama ka hedhur në publik një sërë pohimesh, më të rëndësishmet e të cilave ne po i komentojmë dhe vlerësojmë më poshtë—pohimet e Kryeministrit, të cituara fjalë për fjalë me blu, janë marrë nga komunikimi i tij javor i javës që shkoi.

Importi i plehrave nga jashtë është rreptësisht i ndaluar sepse në ligjin e ri është e shkruar ajo ç’ka nuk ishte në ligjin e vjetër. Në Shqipëri ndalohet djegia apo groposja e mbetjeve të importuara. Më qartë se kaq nuk e di, por nuk më duket se ka.

Pohimi i Kryeministrit është i vërtetë për pretendimin se ndalohet importimi i plehrave për djegie apo groposje. Por pohimi i tij është krejtësisht i pavërtetë në pretendimin se ndalimi është futur në ligj nga amendamentet e qeverisë së tij: ndalimi i importit të mbetjeve për qëllime depozitimi (groposje) dhe asgjësimi (përfshi, asgjësimin me djegie) ka qenë sanksionuar që në ligjin origjinar të qeverisë Berisha të vitit 2011. Shikoni, për këtë qëllim, nenin 48, pika 3 të ligjit të vjetër.

Në tërësi, vlen të theksohet se, sikurse kemi shpjeguar në një analizë më të detajuar, amendimet e Qeverisë Rama praktikisht e kanë kthyer ligjin në të njëjtin pozicion origjinar të vitit 2011, me disa përmirësime me rëndësi dytësore dhe disa përkeqësime me rëndësi parësore.

Legjislacioni i ri, ndryshe nga ligji që anulluam, nuk e lejon dhënien e licencave për importin e mbetjeve të letrës, plastikës, aluminit apo drurit, sepse këto janë që importohen, nëse kërkuesi i licencës nuk ka fabrikë riciklimi.

Pohim përsëri i pavërtetë në lidhje me ligjin e vitit 2011 dhe amendimet e qeverisë Rama. Ligji i vjetër, edhe pse nuk e cilësonte se importi i mbetjeve mund të bëhej vetëm për qëllime të përdorimit si lëndë e parë për riciklim ose si lëndë zëvendësuese për industri të tjera, sikurse e kanë specifikuar amendamentet e qeverisë Rama, praktikisht nuk linte hapësirë për asnjë lloj përdorimi tjetër dhe ndalonte qartësisht importin për çdo qëllim tjetër.

Sikurse bëhet e qartë në sqarimin e detajuar krahasimor të dy varianteve të ligjeve, amendimet e qeverisë Rama janë në thelb shtim fjalësh përsëritëse pa asnjë efekt shtesë ligjor.

Legjislacioni i ri për listën e importit të mbetjeve të riciklueshme është sot për sot më e kufizuara listë në rajon dhe në Evropë.

Ky është një variant tjetër i pohimit të pavërtetë, të diskutuar më sipër.

Së pari, duhet sqaruar se ligji nuk përmban asnjë listë të mbetjeve të importueshme. Lista përcaktohet me vendim të Këshillit të Ministrave.

Së dyti, pavarësisht pohimeve të vazhdueshme të Kryeministrit dhe komentatorëve politikë proqeveritarë, Qeveria Rama nuk ka miratuar ndonjë listë të re. Lista në fuqi është ende ajo e miratuar nga qeveria Berisha në vitin 2012 (VKM 550, datë 22.06.2012), e titulluar Mbetejet e Listës së Gjelbër, e cila përmban 25 artikuj të lejuar për importim. Lista “Berisha” është pikërisht lista që zbatohet nga doganat shqiptare për importimin e mbetjeve nga jashtë edhe në këto momente.

Për më tepër, është e diskutueshme nga ana ligjore nëse një vendim i Këshillit të Ministrave mund të kufizojë më shumë se një ligj, pra edhe nëse qeveria do të miratojë një listë më të kufizuar kjo mund të jetë kapërxim i përcaktimeve ligjore dhe lehtësisht e kundërshtueshme në gjykatë.

Legjislacioni i ri i ndalon fabrikat e riciklimit të importojnë më shumë se sa kapaciteti i tyre teknologjik.

Nuk ka asnjë kufizim të tillë në ligj dhe në asnjë akt tjetër nënligjor. Ky pohim është thjesht manipulativ, për të shtuar articifialisht sa më shumë “risi” pozitive të amendamenteve, por që në fakt janë perfirazim i atrivuteve të ligjit origjianar të vitit 2011.

Një përcaktim i tillë takstual, sikurse shprehet Kryeministri, është i panevojshëm. Nëse ligji lejon importin vetëm për qëllim ricklimi dhe ndalon depozitimin apo asgjësimin e mbetjeve të importuara, është e qartë se nëse ligji zbatohet, fabrikat nuk mund të importojnë më shumë se kapaciteti i tyre pasi do të duhej t’i depozitonin apo asgjësonin tepricat duke shkelur kështu ligjin.

Këto mbetje janë lëndë të para që rifuten në prodhim dhe blihen në bursë njësoj si gruri, kafja, sheqeri. Asnjë fabrikë nuk ka arsye të blejë më shumë se ç’mund të përpunojë.

Një tjetër “informacion” kryekëput i gënjeshtërt i kryeminstrit Rama: në botë nuk ekziston asnjë “bursë” për tregtimin e mbetjeve, ndërkohë që ka shumë bursa ose të ashtuquajturat borde tregtie për shumë produkte bujqësore, përfshi kafen dhe sheqerin sikurse pretendon Kryeminsitri.

Në botë shumë komunitete lokale kanë krijuar brode informative për të ndihmuar prodhuesit e mbetjeve dhe rickluesit të koordinohen për ricklimin e mbetjeve: prodhuesit e mbetjeve njoftojnë sasinë e vendin dhe rickluesi shkon e i merr ato pranë tyre.

[Ky ligj] është një hap i domosdoshëm në drejtimin e duhur për një Shqipëri më të pastër.

Nuk ka asnjë analizë dhe asnjë shpjegim logjik që të shpjegojë se përse importi i mbetjeve do ta bëjë Shqipërinë më të pastër. Ndryshimet e fundit ligjore nuk kanë asnjë lloj përcaktimi që ka të bëjë me mbledhjen dhe trajtimin e plehrave vendase (ligji e trajton këtë çështje, por këto përcaktime janë të gjitha të vitit 2011).

Përkundrazi, arsyeshëm mund të mendohet që duke qenë se lënda e parë tashmë do të sigurohet më lehtë nga importi, ricikluesit nuk do të kenë më nxitje që të përpiqen të mbledhin dhe riciklojnë mbetjet vendase.

Më duhet ta pranoj se nuk kemi bërë sa duhet dhe me kohë, për të informuar qytetarët për strategjinë e kësaj beteje të re dhe të madhe për ta bërë më të pastër Shqipërinë. Kam vënë re këto ditë se ka një mungesë të madhe informacioni mbi dallimin thelbësor mes plehrave që nuk i duhen dreqit e që duhen asgjësuar dhe mbetjeve të riciklueshme që janë lënda e parë e ekonomisë së gjelbër.

Kryeministri ka vënë re një gjë të vërtetë—qeveria nuk ndërmori asnjë hap për konsultimin e publikut. Në fakt ligji u hartua dhe miratua në shkelje të hapur të Konventës Aarhus, të Ligjit për Vlerësimin e Ndikimit në Mjedis, Ligjit për Mjedisin dhe një sërë vendimesh të Këshillit të Ministrave.

Konventa Aarhus dhe aktet e mësipërme kërkojnë që në hartimin e çdo programi, strategjie apo ligji i cili prodhon efekte që kanë ndikime në mjedis të merret mendimi i qytetarëve përmes një procesi të detajuar ligjërisht të konsultimeve publike. Shumica socialiste e hartoi dhe miratoi ligjin në mungesë të plotë transparence, sikurse pothuajse për çdo politikë dhe projekt tjetër të saj.

Legjislacioni i ri shpëton industrinë e riciklimit nga një falimentim që do të ishte katastrofik jo vetëm për ekonominë e për mijëra familje që ushqehen më punën në këtë ekonomi, saktësisht 3273 punonjës të punësuar dhe rreth 30 mijë të tjerë të vetëpunësuar që mbledhin mbetje të riciklueshme në rrugë, kazanë.

Nuk ka asnjë katastrofë. Para pak muajsh falimentoi ricikluesi më i madh në vend, kompania Kurum, e cila prodhonte më shumë se gjysmën e prodhimit total të ricikluar në Shqipëri dhe nuk ndodhi asgjë e aq më pak katastrofë.

Shifrat e punësimit janë arbitrare. Shifra e të punësuarve nuk përputhet me shifrën e dhënë nga vetë shoqata e ricikluesve, e cila në vitin 2013 mbas shfuqizimit të ligjit nga Kryeministri Rama pohoi se në Shqipëri ishin të punësuar rreth 1260 punonjës—ky numër madje mund të ketë qenë i fryrë duke qenë se shoqata ishte e interesuar t’i mbivlerësonte shifrat e punësimit. Që ky numër të jetë gati dyfishuar gjatë periudhës së ndalimit te importeve është pak e besueshme. Por nëse për një moment besojmë shifrën e kryeministrit kjo do të thtoë që industria e riciklimit është dyfishuar të paktën në punësim pa aptur nevojë për importim të mbetjeve.

Ndërsa për sa i përket atyre që Kryeminsitri i quan në mënyrë të pasaktë të vetëpunësuar, bëhet fjalë për ata që mbledhin shishe të përdorura, kanaçe hekur, etj. Pa u marrë me metodologjinë si i ka llogaritur Kryeministri këta persona kur ata nuk janë të regjistruar askund dhe nuk paguajnë as taksa dhe asnjë detyrim tjetër, alarmi i Kryeministrit për humbjen e punës prej tyre është i pabazë pasi ata mbledhin plehrat vendase dhe ata do të bëhen të panevojshëm nëse plehrat do të importohen.

Do të ishte katastrofik për mjedisin në Shqipëri një falimentim i tillë. 120 mijë ton mbetje që sot mblidhen në vend nga rrjeti i grumbulluesve dhe riciklohen po në vend, do të mbeteshin rrugëve tona dhe do ta rëndonin situatën aspak të lehtë të fushave të plehrave pranë qyteteve.

Shifra e ofruar nga Kryeministri është e pabazë, ndërsa pohimi i palogjikshëm. Strategjia Ndërsektoriale e Mjedisit 2015-2020 e qeverisë shprehet (faqja 9) se në Shqipëri riciklohen rreth 10 për qind e mbetjeve, pra, rreth 40 mijë tonë mbetje nga rreth 400 mijë tonë që prodhohen çdo vit.

Logjika e Kryeministrit që këto biznese do riciklojnë nuk ka asnjë logjikë. Nuk është e qartë se pse duhet të falimentojnë ato impiante riciklimi që riciklojnë të paktën aq sa ricikolohet sot. Ndërkohë nuk është e qartë se pse impiantet do të zgjedhin të mbyllen dhe jo të financojnë mbledhjen e mbetjeve të vendit.

Në këtë debat fjala mafia u përdor më shumë se fjala pastërti. Për të gjithë ata që se dinë: mafia është armiku më i madh i industrisë së riciklimit sepse mafias i duhen sa më shumë sasi plehrash për të djegur apo groposur, duke marrë pagesën nga bashkitë për çdo kilogramë. Nëse një pjesë e plehrave del që s’janë më plehra por mbetje të riciklueshme, mafia e humbet këtë sasi bashkë me paratë.

Pohim tjetër i pavërtetë i Kryeministrit Rama. Mafia dhe krimi kanë shënjeshtruar me kohë industrinë e ricklimit. Në shumë vende perëndimore ekzistojnë grupe kriminale që kontrollojnë apo përfitojnë nga industria e riciklimit. Thjesht për ilustrim, mund të lexohet ky raport i detajuar që tregon si mafia ka shtrirë aktivitetin e saj në industrinë e riciklimit në shtetin e Nju Xhersit në SHBA, dhe këtu një artikull i gazetës britanike The Guardian që trajton të njëjtin problem në Mbretërinë e Bashkuar.

Le t’i lëmë në kazanin e tyre politikanët sharlatanë që duan veç të helmojnë mendjet dhe shpirtrat e njerëzve, dhe sharlatanët e mediave që ushqehen prej atij kazani, e le të vazhdojmë të pastrojmë Shqipërinë me dashuri dhe vendosshmëri.

Një sulm i padenjë dhe i përsëritur i Kryeministrit i cili çdo kritikë apo kundërshti të politikave të tij e shpjegon me dy klishe tashmë bajate: a) fajin e kanë parardhësit e tij; dhe b) ata që e kundërshtojnë janë ose injorantë ose sharlatanë.