pershendetje

[nexhilda]

ju lutem kush mund te me ndimoj me nje informacion konkret ne lidhje me voskopojen ..mbi diegjen e saj mbi kulturen traditat .me nevoitet per nje tem diplome.faleminderit

[Akuamarini]

https://xa.yimg.com/kq/groups/264936...Voskopojes.pdf

[nexhilda]

Te falenderoj per pergjigjen ....por nuk e kuptoj pse nuk me hapet si link ..te lutem mund ta rishikosh dhe nje here dhe te ma dergosh gjith te mirat

[Akuamarini]

Titulli: Historia e shkurtër e Voskopojës Autori: Niko Simaku

Parathënie nga autori


Redaktor: Jani Gusho
Shtypur në shtypshkronjën:

Tiranë 2013


Me kërkesën e disa miqve, po përpiqem të paraqes His­ torinë e shkurtër të Voskopojës. Për këtë qytet madhështor të dikurshëm, janë shkruar shumë histori, tregime dhe ro­ mane. Të gjithë janë përpjekur të venë në dukje madhështinë dhe kontributin e hershëm të saj në të gjitha fushate jetës, shoqërore, kulturorë dhe ekonomike, në kohën e vet. Por, në veçanti etnia e vllehve, themeluesit e këtij qyteti, kanë të drejtë të mburren me këto arritje të dikurshme, të stërgjy­ shërve të tyre.

Mbi historinë e Voskopojës janë bërë dhe bëhen akoma shumë spekulime. Spekulimi i pare dhe më kryesori është bërja e përpjekjeve të pareshtura për ta paraqitur atë si një qytet të themeluar nga etnia e shqiptarëve, duke ua mohuar atë vllehve ose siç quhen ndryshe arumunëve, çobanëve apo cincarëve.

Me këtë histori të shkurtër, nuk mund të merremi me diskutime akademike në se Voskopoja ka qenë vllahe apo shqiptare. Fakti është se ajo ndodhet në rajonin dhe tokat e Shqipërisë, por themeluar, ndriçuar, çuarja në majat e zhvil­ limit të kohës, kryesisht nga vllehtë. Në këtë zhvillim nuk mund të mohohet edhe kontributi i etnive të tjera si shq­iptare, greke dhe bullgare. Në atë kohë, këto etni endeshin apo jetonin në trevat e Shqipërisë. Me të drejtë shkrimtari
vazhdon
shiko gjeje nje program qe i hape me format PDF

[nexhilda]

Te falenderoj perzemersisht per ndimen ....serjizisht me ke dhen nje ndim shume te madhe

[nexhilda]

mirmbrema....kush me ndimon ne lidhje me turizmin e bardhe ne voskopoje ,,,nje shifer konkrete vizitoresh qe e vizitojn cdo vit ...grafike te ndryshem ...faleminderit

[pranvera bica]

Voskopoja, ndodhet shumë afër qytetit të Korçës, mbi një pllajë 1160 m mbi nivelin e detit. Karakteristikë e vendit është ajri i pastër dhe uji i freskët dhe kurativ. Gjatë dimrit mund të praktikohet sporti i skive. Natyra e qetë dhe e bardhë është arsyeja kryesore që tërheq qindra shqiptarë për të kaluar pushimet dimërore. Për disa vite rresht vendi juglindor vazhdon të mbetet preferenca e shumë prej familjeve shqiptare të cilat zgjedhin të ftohtin dhe aventurat në borë për të kaluar festa ndryshe nga ato të zakonshmet, deri tek ato tradicionalet. Në Voskopojë ka disa hotele të cilësisë së lartë. Në skajin juglindor ka aventura nga më të ndryshme duke filluar nga skitë dhe deri te shëtitjet në malet e mbuluara krejtësisht nga dëbora. “Kuzhina tradicionale e me ushqime bio është një tjetër arsye që i nxit turistët të marrin sërish rrugën drejt Voskopojës. Gjatë dimrit në lokale gatimet më të preferuara mbeten ato tradicionalet si, mishi i pjekur, lakrori dhe turshitë. Pyjet, vendi i duhur edhe për të apasionuarit pas gjuetisë, janë një ndër arsyet që tërheqin turistët vendas dhe të huaj.

[pranvera bica]

VOSKOPOJA

“Sikstina e Ballkanit” i Maximilien Durand-it paraqitet në Shqipëri. Piktura murale e Shën Thanasit të Voskopojës, punuar nga Zografët në stilin post-bizantin, dëshmon shijet e një qytetërimi të hershëm dhe multikulturor dikur.
“Sixtine Des Balkans”, libri mbi afresket e kishës së Shën Thanasit në Voskopojë, me autor Maximilien Durand, historiani i artit dhe prof. në Shkollën e Luvrit, u promovua dje në Institutin e Monumenteve të Kulturës në kuadër të projektit “Voskopojë pa kufij”, si rezultat i një bashkëpunimi shqiptaro-francez.
Vepra i kushtohet mjeshtër Zografi, vëllezërve Kostandin dhe Thanas të cilët kanë
piktuar të ashtuquajturën “Sikstinë”, si për të aluduar një krahasim me capella sistina, mrekullinë e pikturës murale, trashëgimi e Mikelanxhelos në Vatikan.
Muralet e Zografëve në stilin post-bizantin, janë për autorin francez dëshmi e shijeve të një Voskopoje multikulturore dhe e një qytetërimi të hershëm.
Të shkolluar në Malin Athos (Greqi), vendi ku gratë madje dhe kafshët e gjinisë femërore janë rreptësisht të ndaluara të shkelin, vëllezërit Zografi kanë krijuar mbi muret e kësaj kishe, pikturat e mrekullueshme të traditës bizantine me ngjyrat dhe motivet e saj të çmuara.
Durand, në pamundësi për të qënë i pranishëm në konferencë, nëpërmjet një letre të dërguar nga Franca, shprehet i mrekulluar për pasuritë kulturore që mbart ky vend dhe entuziazmin e tij për publikimin e veprës si, “fryt i një bashkëpunimi serioz dhe shume efikas, i cili evidenton vlerat e pikturave murale, trashëgiminë dhe stilistikën e vjetër e origjinale të këtij qytetërimi.”
E pranishme ishte dhe Ambasadorja e Francës në Shqipëri, Maryse Daviet, që në fjalimin e saj përshëndetës e konsideroi veprën dëshmi tashmë të mbetura nga qyteti aktiv i shekujve të kaluar.
“Sikstina e Ballkanit” është një ftesë jo vetëm për shqiptarët që nuk e njohin Voskopojën, por për të gjithë frankofonët që të vijnë të shijojnë këtë mrekulli të heshtur që ndodhet në Shqipëri”,- tha ambasadorja.
Viktimë e diktaturës, Voskopoja një nga qytetërimet më të vjetra e pozicionuar në rrugët tregtare që lidh Venecien me Kostandinopojën, në territorin e të cilës qëndruan intelektualët, artistët dhe tregtarët, kjo qytezë nuk u harrua nga “kasapët” e revolucionit kulturor të cilët me varré në dorë shkatërruan kulturën dhe prishën kisha e xhamia të një tradite disa shekullore.
Të mbijetuarit e kësaj kasapane janë kishat “Shën Mëria”, “Shën Thanasi”, “Kryeengjëjt Shën-Mëhill dhe Gabriel”, “Shën Nikolla”, “Profeti Ilia” dhe pjesa më e madhe e të cilave është stolisur me piktura që mbeten dhe sot në gjendje të mjeruar.
Besim Lila, aktualisht në postin e Drejtorit të komanduar të IMK-së, shpreson se bashkëpunimi i ngushtë midis partnerëve në këtë projekt do të nxisë profesionalisht dokumentimin, konservimin dhe vlerësimin e mëtejshëm të burimeve të pashtershme të trashëgimisë kulturore.
Lika falënderoi dhe autorin e këtij libri që “servir vlerat arkitektonike dhe artistike të kishave të Voskopjës dhe në veçanti vlerat e Shën Thanasit, e cila gjatë viteve 2004-‘05, ka shërbyer si shkollë kantier dhe ka ndihmuar në trajnimin e restauratorëve të rinj shqiptarë dhe të huaj, nëpërmjet studimeve dhe ndërhyrjeve profesionale në monument.”
Në paraqitjen e librit katalog, i pasur me imazhe të pikturave murale, të ikonave dhe detajet e tyre fotografike, ishin të pranishmëm përfaqësues së shoqatës “Trashegimi pa kufij” dhe kryetari i komunës Voskopojë, Nexhip Baçelli.
Një vit më parë shoqata “Patrimoine sans frontiers” (Trashëgimia pa kufij), me anë të një ekspozite fotografike bëri një prezantim të monumenteve relike që i mbijetuan kohës dhe pasuritë kulturore të cilat duhen kultivuar me kujdes. Shoqata punon për gati 10 vjet, së bashku me IMK-në dhe me ndihmën e Ambasadës Franceze në Shqipëri, për kultivimin e monumenteve në juglindje të Shqipërisë. Në vitin 1999, Patrick Chrismant, Ambasador i Francës në Shqipëri, me anë të një kërkese dërguar PSF-së dhe IMK-së, thekson rëndësinë e ndërhyrjes dhe ruajtien e vlerave të komunës së Voskopojës, fshati i cili dikur qëndronte në listën e qyteteve më të rëndësishme të Ballkanit.

Aty ku behet Turizmi Malor
Voskopoja vitet e fundit është kthyer në një ambient shumë i veçantë për turizmin malor. Pozita gjeografike e përshtatshme e ka shndërruar në një pikë të kërkuar jo vetëm nga turistët vendas, por edhe nga ato të huaj. Turistët një interes të veçantë shprehin jo vetëm për bukuritë natyrore dhe klimën e përshtatshme, por edhe për vlerat unike kulturore që fshihen në kishat, shtypshkronjën, si dhe në gërmadhat e objekteve të vjetra, ku fshihen vlera, kulturë dhe dije shekullore. Ndaj kjo qytezë që ka qenë vatër e qytetërim është më e preferuar kryesisht nga persona vip, të cilët vitet e fundit kanë preferuar që të festojnë Vitin e Ri në petkun e bardhë të borës.
Dhe të izoluar nga syri i kureshtarëve këtë e pohojnë vetë banorët, të cilët kanë shuar kureshtjen e të parit nga afër të personave të ekranit. Voskopoja është një vendbanim mesjetar i hershëm, që daton prej vitit 1330. Nga Shën Prodhomi hapet para vizitorit një pamje e mahnitshme, nga duken majat e Lënies dhe Ostrovica, me një lartësi prej 2246 metra. Lulëzimin më të madh Voskopoja e ka pasur në vitin 1764, atëherë kur popullsia e saj arriti në rreth 30 mijë banorë. Në atë periudhë kishte 25 kisha me afreske nga më të lakmuarat, ndërsa tani nuk kanë mbetur më shumë se 8 kisha. Në të njëjtën periudhë në këtë qytetërim ka pasur Akademi, Bibliotekë, Shtypshkronjë, 1720, artizanat të zhvilluar e tekstile. Ajo shërbeu si urë lidhëse jo vetëm brenda vendit, por edhe midis vendeve fqinje si Greqi e Turqi. Shkatërrimin e parë e ka pasur në vitin 1769, të dytin më 1789 dhe të tretin në 1916. Voskopoja ruan vlera të mëdha të artit mesjetar.
Vlerat kulturore
Voskopoja është shënjestra e ithtarëve të kishave, qofshin restauratorë, qofshin vjedhës. Çdo vit ato nuk i shpëtojnë babëzisë së njeriut që kërkon të pasurohet duke shitur pronën e këtij qytetërimi të hershëm. Aktualisht në fshat kanë mbijetuar 8 kisha, që nuk mund të konsiderohen aspak në gjendje të mirë. Kisha e Shën Ilias është e dëmtuar dhe pritet që të merret në dorëzim nga një shoqatë franceze, për t’u restauruar. Këto objekte me vlera historike nuk i kanë shpëtuar as fatkeqësive të natyrës, motit të keq, lagështisë, shiut dhe dëborës që po i shkatërrojnë nga dita në ditë kulturën disa shekullore që mbartin mbi supe. Me mbështetjen amerikane, si dhe interesimin e seksionit francez “Patrimone Sans Frontiere” (Trashëgimi pa kufi), filloi restaurimi i kishave më 2003, që mund të vazhdojë edhe për 5 vjet të tjerë. Të vetmet ndihma të dhëna për këto kisha kanë qenë edhe fondet e kufizuara nga Instituti i Monumenteve të Kulturës, apo të ndonjë shoqate tjetër.
Turizmi
Ish-Kampi i Pionierëve në këtë zonë është shndërruar prej disa vjetësh në pikën e vetme, ku mund të gjesh kushtet e nevojshme për turizëm malor. Hoteli te ish-Kampi, me një vendndodhje mes pishash të shumta, është pagëzuar me emrin “Akademia”. Ndërtuar që në vitin 1954, vitet e fundit është restauruar duke i dhënë një stil unik, në harmoni me natyrën përreth, me një pistë në qendër të sipërfaqes së tij. Pika është e frekuentuar gjithmonë jo vetëm nga njerëz aktivë, që duan natyrën dhe sportet, por edhe nga vizitorë që çmojnë qetësinë dhe relaksin që ofron largësia e pikës nga pjesa tjetër e banuar. “Akademia” ka një numër të kufizuar dhomash, 28, që gjithmonë janë plot. Pushuesit nuk qëndrojnë shumë gjatë, por me periudha një javore. Hoteli ka parkim, kënd lojërash, kënd sportiv basketbolli dhe minifutbolli. Por mungesa e hoteleve e minimizon shfrytëzimin e sezonit të dimrit për banorët vendas. Ndaj jo rrallë banorët për të korrur fitime, lëshojnë me qira dhoma nga vilat e tyre. Kjo perlë natyrore ka nevojë për investim në hoteleri, shërbime, si dhe në infrastrukturë.
Lojërat dimërore.
Në dimër funksionon Pista e Skive dhe zhvillohen garat e famshme rajonale. Në të janë zhvilluar gjithmonë edhe kampionate kombëtare. Është një nga vendet e rralla ku mund të zhvillohen këto lloje sportesh dimërore, por ende mungon iniciativa për ta zgjeruar dhe çuar më tej turizmin alpin dhe sportin dimëror. Banorët e fshatit mirëpresin idetë e reja dhe shprehen të gatshëm madje të ndihmojnë në zhvillimin e shërbimeve turistike, që në fund të fundit do t’i shërbenin zhvillimit të zonës dhe do të ishin edhe një mundësi më shumë punësimi për vendasit. Ajo që mungon është investimi konkret i fondeve dhe projekteve, që do t’ia ndryshonin destinacionin këtij djepi të hershëm të qytetërimit e do ta kthenin në një vend akoma më të lakmuar për pushuesit.

[nexhilda]

shum faleminderit per pergjigjen...