Profecia Islame per Jezusin (Isain)

[Xhemis]

Merjemja(Maria) një frymëzim për në besim


“Ah sa mirë do të kishte qenë për mua të kisha vdekur para kësaj e të isha e harruar që moti”.


Kjo ishte të vajtuarit e një gruaje të re në një stres të madh, e cila ishte aq afër Allahut. Aq afër, aq e dashur dhe aq besimtare ndaj Allahut, në fakt, që mund edhe të frymëzohej.


Kush ishte ajo? Cili ishte stresi i saj? Dhe më e rëndësishmja pse duhej ajo ta mbante këtë stres përkundër devotshmërisë së saj dhe besimin tek Zoti?


Ajo ishte Merjemja, vajza e Imranit, alejhisselam,.


Ajo i tha këto fjalë stresi pasi engjëlli Xhibril i dha asaj përgëzimet me një djalë mrekullie i cili do të lindte pa baba, vetëm me urdhërin e Allahut. Sipas disa transmetimeve, shtatëzania e saj u arrit vetëm për pak orë. Ashtu siç ndjente dhimbjet e mëdha të barrës dhe po ashtu ajo duhej të përballonte shpifjet dhe poshtërimet nga duart e disa njerëzve të prishur të popullit të saj, andaj ajo qau në dhimbje.


Agonia e saj do të ketë qenë e thellë dhe e papërmbajtshme. Për njerëzit e saj, ajo ishte një shembull, një frymëzim, një shembull e thjeshtësisë dhe një adhuruese e devotshme. Shumë prej njerëzve të saj, që ajo i njihte, nuk ishin të besueshëm dhe të thyer nga smira, aq shumë sa që kujdestari dhe kunati ( Profeti Zekeria i cili ishte gjithashtu Prifti më i lartë i njerëzve të saj dhe i cili e kishte rritur atë nën udhëzimin e tij) ishte shumë i shqetësuar se çfarë do të ndodhte me njerëzit e tij pasi ai të vdiste pa një trashëgimtarë mashkull. Një trashëgimtarë mashkull i cili do të trashëgonte pasurinë e tij – për Profetët e Allahut nuk lënë pasuri mbrapa – por dija dhe roli i tij si një udhëzim për tek njerëzit.


Përpara se Merjemja të lindte, nëna e saj e drejtë, emri i së cilës është thënë se ka qenë Hannah, ishte betuar se do t’ia kushtonte fëmijën e saj në mitër Allahut, subhanehu ve teala. Dhe Allahu, duke parë sinqeritetin e saj, e kishte pranuar lutjen e saj. Por Hannah pa, për habi të saj, që fëmija i lindur ishte një vajzë dhe nuk ishte zakon i shoqërisë patriarkale të pranonin gratë për shërbimet priftërore (fjala priftërinj këtu është e përdorur për të përshkuar dijetarët besimtarë të kohërave para ardhjes së islamit dhe nuk nënkuptojnë priftërinjtë e sotëm me teoritë e tyre fallse të trinisë). Pak dinte nga fakti që Allahu ja kishte pranuar duanë e saj dhe ajo lindi gruan me shembullore dhe më të devotshme të të gjitha kohërave.

Libri i Allahut e përmend këtë histori tepër prekëse e dedikimit dhe devotshmërisë ndaj Allahut në ajetet vijuese:


“(Përkujtohu) Kur gruaja e Imranit pat thënë: “Zoti im, Unë këtë që është në barkun tim, vendosa ta kushtoj thjesht vetëm për shërbimin Tënd, pra pranoje këtë prej meje, vertetë Ti je Ai që dëgjon e di!”E kur ajo e lindi tha: “Zoti im, unë e linda femër!” Po All-llahu e di më së miri atë që ajo e lindi. E mashkulli nuk është si femra. “Dhe unë e emërtova atë Merjeme, e atë dhe pasardhësit e saj po t'i lë Ty në mbrojtje prej djallit të mallkuar. Zoti i saj e pranoi premtimin e saj si është më mirë, e rriti me një edukatë të mirë e të plotë dhe e vuri nën kujdesin e Zekerijas. Sa herë që hynte Zekerijaja në mihrabin (dhomën) e saj gjente te ajo ushqim e thonte: “Ai është nga All-llahu, se All-llahu atë që do pa masë e furnizon!” [Ali Imran: 35-37].


Ashtu siç Merjemja, alejhisselam, alejhisselam, rritej në mbrojtjen e Profetit Zekerijah, i cili ishte gjithashtu edhe udhëzuesi dhe prifti i lartë i njerëzve të tij, ishte vetë i mahnitur nga besimi dhe mbështetja e saj tek Allahu. Besimi, me të vërtetë, është një bekim i pa krahasueshëm, vetëm një rehati në këtë botë të përkohshme:


“Zoti i saj e pranoi premtimin e saj si është më mirë, e rriti me një edukatë të mirë e të plotë dhe e vuri nën kujdesin e Zekirjas. Sa herë që hynte Zekirjaja në mihrabin (dhomën) e saj gjente te ajo ushqim e thonte: “Ai është nga All-llahu, se All-llahu atë që do pa masë e furnizon!”[Surah Al Imran:37]


Ky besim ende i thellë dhe i papërdhunuar në furnizimin e Allahut e frymëzoi edhe Profetin e madh Zekerija, i cili kishte flokët e thinjur dhe shpindën e dërmuar nga lutja ndaj Allahut për një trashëgimtarë i cili do t’i udhëzonte njerëzit e tij pas tij. Duke e parë besimin e patundur në mëshirën e Allahut, ai u fal edhe njëherë. Allahu e ka përmendur duanë e tij në vargjet e madhëruara që hapin suren ose kapitullin e quajtur Merjemja:


“Kaf Ha Ja' A'jn Sadë!(ky është) Përkujtim i mëshirës së Zotit tënd ndaj robit të vet Zekeriait, Kur ai iu lut Zotit të vet me një zë të ulët, e Tha: “Zoti im! Vërtet, mia më janë dobësuar eshtrat, më janë përhapur thinjat në kokën time, e me lutjen time ndaj Teje o Zoti im, asnjëherë nuk kam qenë i dëshpëruar”.

Unë ua kam frikë pasardhësve të mi pas meje (kushërinjve se do ta humbnin fenë), ndërsa gruaja ime është sterile, pra më falë nga ajo mirësia Jote një pasardhës (një fëmijë).Të më trashëgojnë mua dhe t'i trashëgojë ata nga familja e Jakubit, dhe bërë atë, o Zoti, të këndshëm! (të vyeshëm)!”[Surah Merjeme: 1-6]


Për këtë arsye, kjo surah e Kur’anit është e emëruar pas Merjemes dhe është e vetmja surah e emëruar pas një personi i cili nuk ka qenë një profet por një grua e mrekullueshme.


Agonia e Merjemes, dijetarët thonë, ishte që një grua e ndershme e cila është duke pritur që të sprovohet përsa i përket statusi të saj më të dashur, devotshmërinë e pa njollosur. Dhimbja fizike e lindjes duhet të ketë shtuar shumëfishimin e dhimbjes së saj. Fjalët e Allahut, subhanehu ve teala, janë më tw pwrshtatshmet në përshkrimin e dhimbjes dhe vuajtjes së saj:


“E dhembja (e lindjes) e mbështeti atë te një trup i hurmës. Ajo tha: “Ah sa mirë ka qenë për mua të kisha vdekur para kësaj e të isha e harruar që moti!”[Surah Merjeme:23]


Por Allahu është i Gjithëmëshirshëm dhe i Gjithëditur, kështu që e ngushëlloj atë menjëherë:


“E prej së poshtmi atë e thirri (Xhibrili): “Mos u brengos, Zoti yt bëri pranë teje një përrockë (uji)”.[Surah Merjeme: 24]


Ai zë, sipas disa dijetarëve ishte zëri i Xhibrilit, ndërsa të tjerë thonë që zëri ishte ai i Isait (Jezusit) alejhisselam,. Në cilindo rast, lexuesi i këtyre fjaëve të Allahut është i prekur nga mëshira dhe dhimbëshuria e Tij për Merjemen. Një vëmendje e tillë e menjëhershme është e fituar vetëm me një zemër tepër të pastër dhe Merjemja më të vërtetë që kishte një të tillë.


Madje edhe mesazhi i fundit i Allahut që ishte për tu shpallur pesë shekuj më vonë në një vend të largët arab nuk do ta linte pa e përmendur emrin e saj të nderuar:


“Përkujto kur engjujt i thanë: “Oj Mejreme, All-llahu të dalloi ty (me besim e karakter), dhe të lartësoi mbi gratë e botës”.[Surah Al Imran:42]


Dhimbja dhe lindja

اuditërisht, dhimbjet e padurueshme të një gruaje që përballon gjatë lindjes janë interpretuar shumë ndryshëm në traditën e krishterë në krahasim me traditën islame. Në traditën biblike, lindja është portretizuar si një ndëshkim për të gjitha gratë për shkak se Havaja e bëri Ademin të hajë frutet e ndaluara të Parajsës dhe si rezultat ata janë të dënuara të jetojnë me këtë ndëshkim gjatë jetës. Në islam, Allahu me mëshirë i përgjigjet dhimbjes së lindjes së Merjemes dhe e ngushëllon atë:


“E prej së poshtmi atë e thirri (Xhibrili): “Mos u brengos, Zoti yt bëri pranë teje një përrockë (uji)”. E ti shkunde trupin e hurmës se do të bijnë ty hurma të freskëta. Ti pra, ha pi e qetësou, dhe nëse sheh ndonjë prej njerëzve thuaj: “Unë ka vendosur heshtje për hir të Gjithëmëshirshmit, andaj asnjë njeriu sot nuk i flas!”[Surah Merjem:24-26]


Për muslimanët, veçanërisht për gratë muslimane, Merjemja alejhisselam, është një shembull, një ideal. Ajo është model i ndershmërisë dhe i devotshmërisë, një shembull i madh sesi Allahu i përgjigjet shpirtërave të pastër. Në fakt, shumë gra muslimane të devotshme përkujtojnë shëmbullin e Merjemjes kur kalojnë nëpër dhimbje dhe kjo i jep atyre një sens të thellë lidhjeje me Allahun dhe sesi Allahu i përgjigjet thirrjes së dëshpëruar të robërve të Tij, veçanërisht gjatë dhimbjeve të lindjes. Dhimbja e vazhdueshme e përjetuar nga një grua gjatë lindjes është e konsideruar një shpagim për gjynahet e saj dhe një mënyrë për të përfituar shpërblime më të mëdha me Allahun, sipas hadithit të Ebu Said el-Hudrit i cili ka transmetuar që Profeti, salall-llahu alejhi ve sel-lem ka thënë:


“Kurdo që një muslimani i bie një vështirësi, një sëmundje, trishtim, shqetësim, dëm, ose dëshpërim madje edhe nëse për një të shpuar nga gjëmba, Allahu shlyen gjynahet e tija ose të saja për shkak të saj”. [Buhariu].


Sipas një hadithi tjetër, një grua e cila vdes në lindje është e konsideruar midis shtatë kategorive të martirave të cilët nuk vdesin në betejë, por janë të shpërblyer si të tillë për shkak të vështirësive që i kanë rënë.


Sigurisht, arsyeja për këtë qwndron nw interpretimet islame mbi rolin e gruas dhe rolin e saj si nënë, pasiqë sipas historisë së Kur’anit mbi krijimin, Havaja nuk e ç’udhëzoi Ademin, alejhumasselam, por ata që të dy së bashku bënë një gabim dhe e panë veten gabim dhe u penduan, dhe ajo qw wshtw më e rëndësishmja, ata u falën nga Allahu, I Gjithëmëshirshmi dhe Ai që falë shumë. [referohuni tek sureja El-Bekare :37].


Historia e krijimit nuk ishte ndonjë pakënaqësi nga ana e Allahut, por ishte një mësim i parapërgatitur për qëniet njerëzore për të njohur armikun e tyre të përbashkët, Shejtanin dhe mashtrimin e tij, për të mësuar që kërkimi falje dhe pendesa janë çelësi drejt suksesit dhe për të mësuar që urdhërat e Allahut nuk janë aty për të na larguar ne nga progresi dhe kënaqësia por me të vërtetë vetëm për dobitë tona të përjetshme dhe ato me terma të shkurtëra.


Por imagjinoni, edhe një herë, durimin heroik të Merjemes dhe bindjes ndaj urdhërit të Allahut, në një moment kur agonia e saj ishte shumë e madhe sa që ajo tha:


“Ah sa mirë do të kishte qenë për mua të kisha vdekur para kësaj e të isha e harruar që moti” por menjëherë pasi asaj ju tha të agjërojë, që në sheriatin izraelit nënkuptonte qëndrimin e heshtur duke mos i falur asnjë personi. Ashtu si dëshira e saj për të mbrojtur veten ishte shumë e madhe përballë akuzave dhe shpifjeve për zina (kurvëri) dhe tradhëti, ajo mbështetet në caktimin e Allahut:


“Ti pra, ha pi e qetësou, dhe nëse sheh ndonjë prej njerëzve thuaj: “Unë kam vendosur heshtje për hir të Gjitëhmëshirshmit, andaj asnjë njeriu sot nuk i flas!” Dhe duke e bartur ngryk shkoj me të te të afërmit e vet ata i thanë: “Oj Merjeme, ke bërë një punë shumë të keqe!” Oj motra e Harunit, babai yt nuk ishte njeri i prishur e as nëna jote nuk ka qenë e pamoralshme! Atëherë ajo u dha shenjë kah (Isai). Ata thanë: “Si t'i flasim atij që ëshë foshnjë në djep?”. [Merjem: 26-29].


Me lejen dhe mëshirën e Allahut, fëmija i porsa lindur foli dhe mbrojti ndershmërinë e nënës së tij:


“Ai (fëmija i porsa lindur-Isai) tha: “Unë jam rob i All-llahut, mua më ka dhënë (ka caktuar të më japë) librin dhe më ka bërë Pejgamber. Më ka bërë dobiprurës kudo që të jem dhe më ka porositur me namaz (falje) e zeqatë për sa të jemë gjallë! Më ka bërë të mirësjellshëm ndaj nënës sime, e nuk më ka bërë kryelartë as të padëgjueshëm! Selami (shpëtim prej All-llahut) është me mua ditën kur u linda, ditën kur të vdes dhe ditën kur të dal (prej varrit) i gjallë!”[ Merjem:30-33].-


Kush e ndjek Merjemen sot?


Të krishterët dhe muslimanët që të dy besojnë në figurën e mrekullueshme të Merjemes, si një grua me karakter të panjollosur. Por kush e ndjek shembullin e saj? Kush vepron dhe kush vishet si Merjemeja?


Shumica e njerëzve të saj, bijtë e Izraelit, e refuzuan dhe shpifën mbi Merjemen dhe refuzuan profetësinë e Isait (Jezusit) alejhisselam. Edhe pse ajo kishte marrë një fjalë të mrekullueshme nga Allahu, ata e konsideruan atë si gjynahqare.

Ata që më vonë besuan tek Jezusi, alejhisselam, u quajtën të krishterë nga kundërshtarët e tyre.

Me kalimin e kohës kur kristianët morën fuqi pushtetare dhe u vendosën si një Kishë në vendin e romakëve pagan, ata e pranuan idetë e huaja pagane në fenë e tyre dhe Kisha përfundoi në shpifjet dhe mbështetjen e konceptit të Trinitetit, ndërsa disa prej tyre madje edhe e quajtën Merjemen robëreshën më të devotshme të Allahut si “Nëna e Allahut (Zotit)”.

Merjemeja, alejhisselam, do të jetë tmerruar nga këto sinuacione (shpifje).


Fatkeqësisht, siç na tregon Kur’ani, të krishterët nuk kanë më mësimet origjinale dhe të pastra të fesë së tyre. Krishtërimi nuk përshkruhet më si një mënyrë jetese për pjesën më të madhe të krishterëve në atë mënyrë siç është islami për muslimanët. Pjesa më e madhe e të krishterëve e pranojnë këtë fakt dhe ndihen krenarë për të, feja është bërë vetëm një komoditet midis komoditeteve të jetës. Shumë pak të krishterë sinqerisht i nënshtrohen Zotit të vetëm, në shpirt dhe në ligj, pakushte dhe tërësisht, si muslimanët. Nuk është çudi, se ne shohim muslimanët sot që janë më afër mësimeve të Isait (Jezusit), alejhisselam, dhe shembullit të nënës së tij të nderuar Merjemes, më tepër sesa të krishterët. Dhe s’është çudi, që janë muslimanet, jo gratë e krishtera , të cilat i ngjajnë Merjemes në veshjen modeste gjithashtu si në devotshmërinë e tyre ndaj Allahut.


Muslimanët e nderojnë Merjemen, alejhasselam, duke besuar në njerëzillëkun dhe ndershmërinë e saj, duke besuar se ishte një grua e zakonshme mirwpo një grua jashtëzakonisht e ndershme dhe e devotshme së cilës i është dhënë një mrekulli nga Allahu. Allahu, subhanehu ve teala, thotë:


“Edhe Merjemen të bijën e Imranit, që e ruajti nderin e vet, e Ne prej anës sonë i frymëzuam një shpirt e ajo i besoi fjalët e Zotit të saj dhe librat e Tij dhe ishte e devotshme”.[Et-Tahrim:12]


Eshtë si rezultat e mundshme për çdo grua me besim të vërtetë për t’ju përmbajtur nivelit të saj të ndershmërisë.


Pse Merjemje është një dëshmitare e te vërtetës islame?


Përmendja e vazhdueshme e Merjemes, alejhasselam, në Kur’an ka bërë qw shumë lexues të Kur’anit, veçanërisht jo-muslimanët, tw çuditen për paanëshmërinë e dhe universalitetin e Kur’anit dhe besimin në origjinën e Tij hyjnore. Nuk ishte gruaja e devotshme, mbështetëse dhe besimtare e Muhammedit e as vajza e tij Fatimeja apo ndonjë grua tjetër arabe e cila mund të përmendej me ato lëvdata në Kur’an aq vazhdimisht dhe aq madhështore. Ishte Merjemja, nëna e Isait (Jezusit), Profetit të Krishtërimit (dhe zotit të tyre sipas tyre) një rival i paganizmit arab dhe dukshëm një rival i islamit që ishte zgjedhur nga Kur’ani. Nëse Profeti, salallahu alejhis ua selam, vetë do ta kishte shkruar Kur’anin (eudhu bilah – ne i kërkojmë Allahut mbrojtje nga të tilla shpifjeje), pse ai duhej ta lavdëronte rivalin e tij?!


Nuk mund të jetë ndryshe por vetëm nga Allahu, Zoti i Merjemes, Isait (Jezusi), Musait dhe Muhammedit, paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të gjithë ata.


As Muhammedi, salall-llahu alejhi ve sel-lem, nuk kishte asnjëfarë dobi të përceptueshme që të lavdëronte Merjemen ose Isain. Në fakt, lavdërimi i Isait (Jezusit) dhe nënës së tij ishte politikisht jo korrekt në atë kohë, për publikun e Kur’anit, arabët, ishin të zemëruar që kur’ani ishte duke lavdëruar “zotin” e të krishterëve ( duke e quajtur atë një Profet të ndershwm të Allahut) ndërsa duke mos i ofruar të tilla lavdërime për zotat e tyre pagan prej druri dhe gurësh:


“Kur (Isai) biri i Merjemes është i mbajtur si një shembull, ndërsa njerëzit e përqeshën! Dhe ata thanë: “A janë zotat tanë më të mirë apo ai?” këtë ata e nxorën vetëm për të kundërshtuar, ata janë njerëz që kundërshtojnë”.[57-58]


Përkrah kësaj, shumë besime të tjera të komunitetit judeo-kristian në gadishullin arabik ishin kritikuar dhe korrgjuar në Kur’an por Kur’ani ishte shumw i mprehtë dhe preçiz në censurimin e mësimeve jokorrekte të krishtërimit ndërsa në të njëjtën kohë duke e lavdëruar Isain dhe nënë e tij:


“O ithtarët e librit, mos teproni në fenë tuaj dhe mos thuani tjetër gjë për All-llahun, përveç asaj që është e vërtetë. Mesihu Isa, bir i Merjemes, ishte vetëm i dërguar i All-llahut. Ishte fjalë e Tij (bëhu) që ia drejtoi Merjemes dhe ishte frymë (shpirt) nga Ai. Besojeni pra All-llahun dhe të dërguarin e Tij e mos thoni: “Tre” (trini). Pushoni (së thëni), se është më mirë për ju. All-llahu është vetëm një All-llah; larg qoftë asaj që Ai të ketë fëmijë. ا'ka në qiej dhe çka në tokë është vetëm e Tij. Mjafton që All-llahu është planifikues i pavarur”.[Surah Nisa:171]


Nuk është për tu habitur që madje edhe sot, shumë të krishterë e shohin objektiv dhe të paanëshmë trajtimin nga Kur’ani të Isait (Jezusit) dhe nënës së tij besnike Merjemen. Askush përveç Allahut nuk mund të jetë autor i kësaj fjale universale, objektive dhe të vërtetë. Allahu e bën këtë pikë të theksuar në Kur’an:


“Këto janë nga lajmet e fshehta (të hershme) që po t'i shpallim ty. Ti nuk ishe ndër ta kur i hidhnin shortet se kush prej tyre do të bëhej kujdestar i Mejremes, nuk ishe pranë tyre as kur ata ziheshin mes vete”.[Surah Al Imran:44]

Eshtë vetëm shpallje nga Allahu pasiqë ju i dini këto gjëra me aq detaje të sakta.


Ajo për të cilën Allahu, subhanehu ve teala, i kritikon njerëzit dhe i dënon ata me fjalët më të forta është sugjerimi që dikush mund të jetë “biri i zotit” apo “nëna e zotit”. Kur’ani nuk e ka përdorur gjuhën e të Atit dhe të birit madje edhe në mënyrë figurative, sepse gjithmonë çon në antropomorfizëm (duke menduar Zotin si një qënie njerëzore) dhe kështu në vend që të adhurohej Zoti në madhështinë e Tij, njerëzit bëhen të lidhur me një tjetër qënje njerëzore apo imazh. Njerëzit e devotshëm mund të jenë të dërguar të Zotit dhe shembuj të mirë, ata mund ta duan Zotin dhe të duhen nga Ai, por ata nuk mund të bëhen “zot” në asnjë mënyrë. I dërguari i Allahut, Muhammedi, salall-llahu alejhi ve sel-lem, ishte aq i vëmendshëm rreth çdo shoqërimi të mundshëm me Allahun, madje ai nuk pëlqente që emri i tij të përmendej me emrin e Allahut kur subjekti është një urdhër, gjw që është ekskluzivisht për Allahun. Kur njëri nga shokët e tij tha:”اfarë të dëshirojë Allahu dhe i dërguari i Tij” në një çështje që si duket ka patur të bëjë me çështje që Profeti, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem është urdhëruar, Profeti e korrigjoi atë duke i thwnw: ”Jo, në vend të kësaj thuaj: “اfarë Allahu dëshiron dhe pastaj çfarë i Dërguari i Tij dëshiron”.[Nasaiu].


Merjemja si një urë


Shembulli i Merjemes është shumë i rëndësishëm sot për të lidhur hapësirën midis dy qytetërimeve të mëdha dhe dy feve të mëdha, Islamit dhe krishtërimit. Me të vërtetë kristianët e sinqertë duhet ta shikojnë islamin, veçanërisht hixhabin dhe mbulesën e grave muslimane, si një imazh i ndershmërisë së Merjemes. Asnjë fe tjetër sot nuk është më këmbëngulëse mbi ndershmërinë dhe frenimin e marrëdhënieve jolegjitme seksuale si një virtyt i këndshëm i treguar në krishtërimin origjinal ashtu si edhe në islam.


Kur engjëlli iu paraqit Merjemes kur ajo ishte në vetmi, Allahu na tregon në Kur’an, që ajo menjëherë thirri emrin e Allahut. Duke menduar që po i afrohej një burrë, ajo ia përkujtoi atij Allahun:


“Ajo tha: “Unë i mbështetem të Gjithëmëshirëshmit prej teje, nëse je që frikësohesh Atij (pra më le të lirë)!”[Surah Merjeme:18]


Kjo është një model i ndershmërisë që çdo grua e devotshme muslimane duhet ta ketë. Në fakt, hixhabi islam është mënyra e grave muslimane për të dëshmuar të njëjtën ide vazhdimisht: “Përkujto Allahun dhe limitet e tij kur më afrohesh mua”. Me fjalë të tjera, hixhabi është një dëshmi e ndershmërisë dhe pastërtisë dhe i përkujton (çdo mendjeje të prishur) për Allahun. Ka sigurisht armiq të Zotit dhe avoketër (shumësi i avokat) të dëshirave satanike të cilët e shikojnë këtë simbol të bukur hyjnorë si fyrje ndaj mënyrës së tyre të jetesës

[Xhemis]

Fragmente nga Jeta e Merjemes(Maries)

Merjemja, alejha selam, është e vetmja grua që është përmendur me emër në Kur'an, rreth 33 herë, më shumë se disa profetë, dhe një sure e plotë ka emrin e saj.


E enjte 25 Mars 2010 9:41



Historia e Merjemes, alejha selam, njihet në të gjithë botën, jo vetëm nga muslimanët. Shumica e ngjarjeve Merjemes (a.s) i ndodhën kur ajo ishte vajzë. Merjemja (a.s) kryente namaz nate, meditonte, shërbente në xhaminë Aksa. Merjemja (a.s) është një nga personalitetet botërore që i lidh të gjithë njerëzit pavarësisht nga kombësia dhe ngjyra. Çdo njeri e do atë dhe sureja Merjem në Kuran e përshkruan atë shumë bukur.


Pozita e Merjemes (a.s) tek Allahu

Ajo është gruaja më e mirë e grave të botës dhe këto janë fjalët e Allahut për të:

"Përkujto kur engjëjt i thanë: Oj Merjeme, Allahu të dalloi ty, të pastroi dhe të lartesoi mbi gratë e botës." (Ali Imran: 42)

Merjemja, alejha selam, është e vetmja grua që është përmendur me emër në Kur'an, rreth 33 herë, më shumë se disa profetë, dhe një sure e plotë ka emrin e saj.

Profeti Muhamed, alejhi selam, ka thënë se nga gratë, nuk janë përsosur veçse katër: e nderuara Merjeme vajza e Imranit, Asija gruaja e Faraonit, Hadixhe bintu Huejlid dhe Fatime e bija e Muhamedit (a.s). Pra, janë përsosur në botë 2 gra dhe 2 vajza.

Merjemja (a.s) ishte e plotësuar si grua në intelekt, durim, brishtësi e në të gjitha. Po ashtu Allahu e zgjodhi atë të jetë shkak i një mrekullie. Përse ishte Merjemja (a.s) më e preferuara nga të gjitha?

Së pari duhet qartësuar se çdo grupmoshe ka karakteristika të veçanta. Tek një burrë 40 vjeç, cilësia e tij dominuese është mençuria. Tek një fëmijë 7 vjeç, cilësitë dominuese janë argëtimi, loja, humori. Një vajzë 15-22 vjeç ka brishtësi dhe emocione të shumta, ndjenja të pakufishme. Nëse ne themi që secili prej nesh ka 100 njësi emocione, ndjenja, një vajzë gjatë kësaj moshe ka 1000 njësi ndjenja. Këto ndjenja dhe emocione kanë nevojë të konsumohen dhe ku do të përfundojnë ato?

Disa nëna i përshkruajnë vajzat e tyre si të qeta dhe jo aktive, sikur te tjerët të thonë se një fëmijë 7 vjeç nuk luan. Ajo nuk është e mundur. Si do t'i përdorë ndjenjat dhe emocionet e saj?

Këtu shfaqet Merjemja, një vajzë me emocione, e pamartuar, nuk ka fëmijë ku t'i drejtojë emocionet e saj. Kështu ajo bëri dy gjera:

1- Ajo do t'i zbrazë emocionet e saj në adhurim, duke u falur, duke menduar për Allahun. Dashuria për Allahun është mënyra më e mirë për të konsumuar emocionet. Provoje atë në Ramazan. Eshtë një rast i volitshëm për tu falur, për të qarë, për të bërë dua, për të kërkuar atë që dëshiron çdo vajzë: për tu martuar me një burrë që do ta dojë dhe do ta bëjë të lumtur. Fol me Allahun, afrohu me Të.

2- Puna bamirëse dhe vullnetare që përfshin jetimët, të sëmurët, gratë e veja. Puna bamirëse për Merjemen (a.s) u përqendrua rreth Jeruzalemit, duke i shërbyer xhamisë së shenjtë, duke ndihmuar njerëzit dhe duke u shërbyer besimtarëve. Çfarë kërkohet prej vajzave? Të jenë si Merjemja (a.s). Ti vajzë ke një det me emocione, ndjenja, dashuri. Kam frikë se këto mund t'i zbrazësh mbi një djalë që mund t'i shpërdorojë ato dhe të të çojë drejt një fundi të hidhur. Ki kujdes, nëse plagosesh njëherë, do të vuash shumë, nëse lëndohesh për së dyti, do të vuash edhe më shumë, dhe nëse një djalë të lëndon për së treti, do t'i humbasësh të gjitha. Pas martese mund t'i kesh humbur të gjitha emocionet.

Prandaj ndiq rrugen e Merjemes (a.s), zbrazi ndjenjat e tua tek Ai që nuk t'i plagos. Duaje Allahun, adhuroje Atë shumë, bëhu si Merjemja (a.s), kërko një jetimore ku mund t'i zbrazësh emocionet e tua sepse ti duhet t'i përdorësh ato në një mënyrë a në një tjetër. Ki kujdes nga lidhjet e gabuara, se mos një djalë tallet me ty. Nëse martesa vonohet, shkarkoi këto emocione mbi të varfërit, në adhurim për Zotin.


Një fjalë për prindërit

Orientojini vajzat drejt punës bamirëse. Do të të vijë keq nëse vajza jote nuk bën asgjë në shtëpi gjithë kohës. Ku do t'i shkarkojë ajo emocionet e saj? Mos pretendo se ajo është më e sigurtë kështu. Shejtani harliset më mirë në një ambjent ku ka kohë të lirë. Le të mësojnë një zanat ose një gjuhë të huaj, të lexojnë ose punojnë, por mos ju dorëzoni kohës së lirë.

Le të shohim karakteristikën e parë të Merjemes (a.s) si adhuruese. Zoti thotë në Kur'an:

"E, përmendju në këtë libër Merjemen kur ajo u largua prej familjes së saj në një vend në lindje." (Merjem: 16)

Përse drejt lindjes? Me qëllim që të vështrojë gjithmonë lindjen e diellit. Kështu adhurimi i Merjemes (a.s) filloi duke medituar mbi krijesat e Zotit. A njeh ndonjë vajzë romantike që pëlqen të ulet përballë detit dhe ta vështrojë atë? Përse e bën ajo atë? Me qëllim që të përjetojë një romancë. Merjemja (a.s) është e tillë, përveç se ajo e përjeton romancën duke dashur Zotin dhe duke medituar. Merjemja (a.s) kishte të njëjtat emocione si çdo vajzë tjetër, po ajo zgjodhi t'i kanalizojë ato në këtë mënyrë. Merjemja (a.s) shpesh veçohej nga familja e saj për të qëndruar në vetmi me Zotin e saj.

Meditimi është një nga llojet e bukura të adhurimit, por që ka humbur kohët e fundit edhe pse dikush u bë profet kur ishte duke medituar në shpellën Hira. Ibrahimi (a.s) shikon madhështinë e qiejve dhe të tokës. Një orë meditim është më i mirë se një vit namaz nate. Shokët e profetit (a.s) thonin: Meditimi është drita e besimit.

"Oj Merjeme vazhdoje adhurimin ndaj Zotit tënd, bën sexhde dhe falu për Zotin bashkë me ata që falen." (Ali Imran: 43) Kur ajo filloi ta adhurojë Allahun në këtë mënyrë, asaj i ndodhën një varg bekimesh, keramete prej Zotit.

"Saherë që Zekerija hynte në mihrabin (dhomën) e saj gjente tek ajo furnizim" (Ali Imran: 37), ushqim të bollshëm, pa dalë Merjemja (a.s) nga dhoma, pasi ajo u bë shumë e afërt me Allahun. Ajo falej natën kur njerëzit flinin, dhe Allahu i dhuroi bekime si shenjë kënaqësie prej Tij.

Tani, përse furnizimi nënkupton vetëm ushqimin? Furnizimi mund të jetë shpirtëror, gjendje e lartë shpirtërore, nivel i lartë besimi, lotë që rrjedhin duke iu përgjëruar Zotit. Kështu, përse përmendet këtu furnizimi material? Sepse kur Zekerija (a.s) pa me sytë e tij se mirësia e Zotit vjen andej nga nuk e pret, aty ai e luti Zotin e tij qe ti dhurojë një fëmijë.

"Saherë që Zekerija hynte në mihrabin (dhomën) e saj gjente ushqim e thonte: 'Oj Merjeme, prej nga ky ushqim?' Ajo i thonte: 'Ai është nga Allahu, se Allahu atë që do, pa masë e furnizon.' Aty në atë moment Zekerija e lut Zotin e tij e thotë: 'Zoti im, më fal dhe mua nga ana Juaj një pasardhës të mirë, vërtet, Ti je dëgjues i lutjes!" (Ali Imran: 37-38)

Thekso "në atë moment". Si rezultat i lutjes "në atë moment", Allahu i dhuroi atij Jahjanë (a.s). Kur ai pa një shenjë apo argument prej Allahut dhe besnikërinë e Merjemes(a.s) ndaj Allahut, ai ndjeu që Allahu do ta pranonte lutjen e tij. Kështu sa herë që të shikoni ndonjë prej shenjave të Allahut, atëherë luteni Allahun në atë moment, shfrytëzojeni atë moment. Për shembull, kur dëgjoni që dikush është bërë me fëmijë pas 10 vjetësh, kur po përjetoni dashuri të madhe për madhështinë e Allahut, gjatë muajit të Ramazanit.


Si u bë Merjemja (a.s) kjo që ishte?

U bë si rezultat i lutjes së nënës së saj. Kur nëna e Merjemes (a.s) ishte shtatzënë me Merjemen tha:

"Zoti im, unë këtë që është në barkun tim vendosa ta kushtoj thjesht vetëm për shërbimin Tënd." (Ali Imran: 35)

Po ashtu babai i Merjemes, Imrani, ishte nga dijetarët e mëdhenj të Jeruzalemit. Nëse një baba dëshiron të ketë një vajzë si Merjemja (a.s), ai duhet të bëhet si Imrani. Dhe gratë që duan të kenë vajza si Merjemja (a.s) le të bëhen si nëna e Merjemes, modele të mira.

Mos mendoni se Merjemja (a.s) çoi një jetë të lehtë. Ajo u rrit jetime, pasi prindërit e saj ishin të vjetër kur e lindën atë. Për të u kujdes burri i tezes së saj, një burrë i vjetër që nuk kishte fëmijë, Zekerija. Atij iu dhurua Jahja, kur pa adhurimin e Merjemes. Dhe mos mendoni se ai e kishte të lehtë të merrte kujdestarinë ndaj Merjemes (a.s). Të gjithë dijetarët e Jeruzalemit hodhën short për të fituar kujdestarinë e Merjemes, sepse të gjithë dëshironin të kujdeseshin për vajzën e Imranit. Kush grindet sot për të rritur jetimët? Zekerija tregoi shumë mëshirë dhe dashuri ndaj Merjemes (a.s). Edhe ju, tregojini

dashuri dhe dhurojini përqafime fëmijëve tuaj, që të mos shkojnë ta kërkojnë tjetërku.

Statusi i Merjemes (a.s) vazhdoi të ngrihej, derisa u bë simbol i pastërtisë. Një adhuruese që mediton dhe fal namaz dhe është më e pastra e njerëzve mbi tokë. Edhe pse ajo bashkëvepronte me burrat gjatë shërbimit të besimtarëve në Jeruzalem, ajo fliste, buzëqeshte dhe vishej thjeshtë, ajo e ruante pastërtinë e figurës së saj.

A është e mundur që Allahu të të zgjedhë ty sot? Allahu e zgjedh dikë për një tipar të mirë. Çfarë veçorie ke ti që Allahu të të zgjedhë mbi të tjerët? Çfarë ke bërë që të dallohesh mbi të tjerët?

Mos mendo se të qenit i zgjedhur të çliron ty nga vështirësitë e jetës. Merjemja (a.s) u pikëllua shumë herë dhe jeta e saj ishte plot dhimbje. Babai i saj vdiq, pastaj nëna, më vonë Zekerija u vra, dhe kushëriri i saj Jahja, nderi i saj u përfol kur ajo lindi Isain (a.s) dhe ajo nuk u vendos të jetojë në një vend por ishte në lëvizje gjithmonë. Edhe Isai (a.s) u etiketua Mesiha sepse ai lëvizte shumë nëpër tokë.


Të lartësohesh nuk do të thotë se nuk do të sprovohesh

Zoti do ta përgatisë Merjemen (a.s) për mrekullinë. Ajo është e vetmja grua që do të lindë fëmijë pa baba. Ajo është protagonistja kryesore në një mrekulli që manifeston emrin më të bukur të Zotit, El-Haliku (Krijuesi) siç shihet në ajetin: "Ai eshte Allahu, Krijuesi, Filluesi, Formësuesi."

Kjo është një mrekulli e rrallë. Nëse do të kishte ndodhur papritur, do të kishte qenë shumë e rëndë për Merjemen (a.s). Prandaj, disa parapërgatitje ishin të nevojshme. Engjëjt filluan të bisedojnë me Merjmen (a.s). Dhe kur engjëjt i thanë Merjemes (a.s): "Oj Merjeme, vërtetë Allahu të ka zgjedhur, të ka pastruar..." "Oj Merjeme, bëj sexhde.." A e ndieni ju prezencën e engjëjve? Besimi në engjëjt është kusht i dytë i besimit.

"E, përmendju në këtë libër Merjemen kur ajo u largua prej familjes së saj në një vend në lindje. Ajo, vuri një perde ndaj tyre, e Ne ia dërguam asaj Xhibrilin, e ai iu paraqit asaj njeri në tërësi. Ajo tha: 'Unë i mbështetem të Gjithëmëshirshmit prej teje, nese je që i frikësohesh Atij!' Ai (Xhibrili) tha: 'Unë jam vetëm i dërguar i Zotit tënd për të dhuruar ty një djalë të pastër.' Ajo tha: 'Si do të kem unë djalë, kur mua nuk më është afruar njeri, e as

nuk kam qenë e pamoralshme.' Ai (Xhibrili) tha: 'Ja, kështu ka thënë Zoti yt; ajo për mua është lehtë, e për ta bërë atë argument për njerëzit e edhe mëshirë nga ana e Jonë. Kjo është çështje e kryer!'" (Merjem: 16-21)

Sigurisht, kur Ai dëshiron diçka, vetëm i thotë bëhu, dhe ajo bëhet. Mos pyet se si mundet. Lërja këtë punë Allahut. Engjëlli i fryu dhe fetusi filloi të lëvizë brenda Merjemes. SubhanAllah, një të fryrë i dha Zoti Ademit (a.s) dhe filloi universi, një të fryrë Merjemes

(a.s) dhe Isai (a.s) u krijua në mënyrë të mrekullueshme dhe me një të fryrë Ditën e Gjykimit, do të shkatërrohet i gjithë universi. La ilahe il Allah. I lartësuar është Krijuesi.

Kur ajo u mbars, ishte krejt e vetme. Të gjithë të afërmit i kishin vdekur. Ajo nuk mund të përballej me njerëzit dhe nuk dinte çtë bënte. Imagjinoni ndjenjat e saj të frikës dhe shqetësimit. Ajo ishte e dobët, e vetme. Kështu ajo u largua në një vend të largët. Ajo e la Jeruzalemin. Për ku? Kur ajo s'kishte asnjeri. Por ajo kishte Allahun. Nëse njerëzit të braktisin, mos u frikëso! Dije se nuk ke askënd perveç Allahut. Afrohu me Të, madhëroje Atë.

"Ajo e barti atë (Isain), andaj (me të në bark) u izolua në një vend të largët. E dhembja (e lindjes) e mbështeti atë te një trup i hurmës. Ajo tha: 'Ah sa mirë ka qenë për mua të kisha vdekur para kësaj e të isha harruar që moti!'" (Merjem: 22-23) Ajo ndiente turp. Ajo do të lindë e vetme, në një tokë të shkretë, pranë një palme të thatë, pa fruta.

Por shikoni butësinë e Zotit. "E prej së poshtmi atë e thirri: 'Mos u brengos, Zoti yt bëri pranë teje një përrockë (uji).'" (Merjem:24) Sapo lindi Isai, i tha: "Mos u brengos." "E ti shkunde trupin a hurmës se do të bijnë ty hurma të freskëta." (Merjem: 25) Në tokën e thatë doli një burim uji, palma e thatë nxorri humra të freskëta. I erdhën të mira nga lart dhe nga poshtë.

"Ti pra, ha dhe pi e qetësohu" Unë jam me ty. "E nëse sheh ndonjë prej njerëzve thuaj: 'Unë kam vendosur heshtje për hir të Gjithëmëshirshmit, andaj asnjë njeriu sot nuk i flas!'" ( Merjem: 26)

Tani Merjemja (a.s) e kuptoi se ajo mbart një mesazh. Ajo duhet tu tregojë njerëzve se Allahu ka fuqi të krijojë çfarë të dojë, qoftë dhe një fëmijë pa baba. Ajo tregon për emrat e Zotit, El Haliku (Krijuesi), El Bariu (Filluesi), El Musauiru (Formësuesi).

Kur ajo pa burimin, frutat, foshnjën e saj që foli, ajo tha: "Unë jam mbartëse e një mesazhi prej Allahut."

Lind pyetja, përse Zoti e bëri gjithë këtë? Cila është urtësia e lindjes së Isait (a.s) pa baba? Njerëzit nuk e kishin parë se si u krijua Ademi (a.s). Nga ligjet që Zoti ka caktuar në gjithësi është që kur një burrë ka kontakt me një grua lind një fëmijë. Njerëzit kujtuan se mund të krijojnë vetë fëmijë sa herë të duan. Zoti donte tu tregonte se kush është krijuesi i vërtetë dhe që fëmijët që lindin, vijnë në jetë me dëshirën e Zotit.

Ejani të njihemi me emrin e Zotit, El-Haliku (Krijuesi). Shembulli i Isait (a.s) tek Allahu është si shembulli i Ademit (a.s). Zoti krijoi Ademin (a.s) nga balta, krijoi Havanë (a.s) nga brinja e Ademit (a.s), Isain (a.s) vetëm nga nëna, dhe njerëzit e tjerë me nënë dhe baba.

"Dhe duke e bartur ngrykë shkoi me të te të afërmit e vet..." (Merjem: 27) Ajo që më parë thoshte: "Ah sa mirë ka qenë për mua të kisha vdekur para kësaj e të isha harruar që moti!" (Merjem: 23) Tani, gjen kurajon dhe vjen tek populli i vet me fëmijë në krahë. Merjemja tani e kuptoi se ajo mbart një mesazh që duhet t'ua përcjellë njerëzve.

Tani fillon biseda e vështirë.

"Oj Merjeme, ke bërë një punë shumë të keqe! Oj motra e Harunit, babai yt nuk ishte njeri i prishur e as nëna jote nuk ka qenë e pamoralshme! Atëherë ajo u dha shenjë kah ai (Isai)." (Merjem: 27-29) Ndonjëherë përgjigjja ndaj akuzave nuk duhet të jepet nga ty, por nga një tjetër. Një person i dytë duhet të të mbrojë.

"Ata thanë: 'Si ti flasim atij që është foshnjë në djep?' Ai (Isai) tha: 'Unë jam rob i Allahut'" (Merjem: 29-30) Në të gjithë librat hyjnorë shkruhet: "Unë jam rob i Zotit," jo "Unë jam bir i Zotit."

Njerëzit u habitën që fëmija në djep po flet dhe po thotë fjalë të mençur e të madhe.

"Unë jam rob i Allahut, mua më ka dhënë librin dhe më ka bërë Pejgamber. Më ka bërë dobiprurës kudo që të jem dhe më ka porositur me namaz e zeqatë për sa të jem gjallë! Më ka bërë të mirësjellshëm ndaj nënës sime, e nuk më ka bërë kryelartë as të padëgjueshëm! Selami (paqja) është me mua ditën kur u linda, ditën kur të vdes dhe ditën kur të dal (prej varrit) i gjallë!" (Merjem: 30-33)

Ky është Isai, i biri i Merjemes. Kjo është fjala e vërtetë për të cilën ata dyshojnë dhe diskutojnë.

Merjemja (a.s) u lodh gjatë jetës në dynja. Imagjinoni dhimbjen e saj kur Isai (a.s) u ngrit në qiell, nuk kishte një shtëpi, një familje. Por edhe pse vuajti, a nuk mjafton që ajo është zonja e grave të botës, më e nderuara e grave të Xhenetit? A nuk mjafton që është nëna e Isait (a.s), që i bëri njerëzit të njohin cilësitë e Zotit? Isai (a.s) do të zbresë para Ditës së Kijametit në fund të kohës dhe do ta përmirësojë tokën dhe do ta mbrojë të vërtetën. Të

dashura motra, nëna, nëse lodheni dhe vuani në dynja, bëhuni si Merjemja (a.s)

[Xhemis]

Kurani demanton shpifjet e hebrenjve per Jezusin

Ja si e konsiderojne hebrenjte ne Talmud, Jezusin.Sipas tyre ai ishte nje magjistar qe e kishte mesuar magjine ne Egjipt mbasi u largua ne vogeli ku kaloi dhe pjesen me te madhe te jetes se tij.

Jesus as Magician.(Jezusi eshte nje magjistar)
According to Celsus (in Origen, "Contra Celsum," i. 28) and to the Talmud (Shab. 104b), Jesus learned magic in Egypt and performed his miracles by means of it; the latter work, in addition, states that he cut the magic formulas into his skin. It does not mention, however, the nature of his magic performances.

Referenca

http://www.jewishencyclopedia.com/ar...areth#anchor24


Pra sipas Hebrenjeve Jezusi mesoi magjine ne Egjipt dhe pastaj filloi te beje mrekullira.Nderkohe kjo eshte genjeshter sepse Zoti e pergenjeshtron ne Kuranin famelarte ne rreshtin e fundit


5:110.Allahu do të thotë: “O Isa,(Jezus) i biri Merjemes(Maries), kujtoje mirësinë Time ndaj teje dhe nënës sate: se si të forcova ty me shpirtin e shenjtë (Xhebrailin), kështu që ti u predikoje njerëzve, kur ishe foshnjë në djep dhe i rritur; se si të mësova Librin dhe Urtësinë, Teuratin dhe Ungjillin; se si me vullnetin Tim krijoje një figurë shpendi prej balte, pastaj fryje në të dhe ajo bëhej zog me vullnetin Tim; se si me vullnetin Tim i shëroje të lindurit të verbër e të lebrosurit; se si me vullnetin Tim i ngjallje të vdekurit; se si i pengova sulmet e izraelitëve kundër teje, atëherë kur iu solle atyre prova të qarta e mohuesit në radhët e tyre thanë: “Kjo është vetëm magji e kulluar!”;



Por jo vetem kaq, por hebrenjte e akuzojne Marien se ka bere imoralitet per te lindur Jezusin

Jesus was the illegitimate son of Mary (a hairdresser) and a man variously called Pandira, [8] Stada, and Papus (a soldier); learned the magical arts in Egypt, practiced them in Palestine; and for this reason, as well as for seducing and instigating the Israelites, he was crucified on the day preceding the Passover. We have here evidently a malignant perversion and indirect admission of the facts of the supernatural conception, the flight to Egypt, the miracles, and the crucifixion of our Saviour.

Referenca

http://biblehub.com/library/schaff/t...the_talmud.htm

Hebrenjte e akuzojne Jezuin si femije imoraliteti ne teksin e mesiperm por dhe ne bibel permendet si me poshte

Ata(Hebrenjte) i thanë Jezusit: "Ne nuk lindëm nga kurvërimi; ne kemi një Atë të vetëm: Perëndinë".(Gjoni 8/40-41)



Mirepo Allahu e ka pastruar Marien(Merjemen) ne Kuranin famelarte.

27. Dhe duke e bartur ngryk shkoi me të te të afërmit e vet ata i thanë: "Oj Merjeme(Marie), ke bërë një punë shumë të keqe!"
28. Oj motra e Harunit, babai yt nuk ishte njeri i prishur e as nëna jote nuk ka qenë e pamoralshme!
29. Atëherë ajo u dha shenjë kah ai (Isai=Jezusi). Ata thanë: "Si t'i flasim atij që është foshnjë në djep?"
30. Ai (Isai=Jezusi) tha: "Unë jam rob i All-llahut, mua më ka dhënë (ka caktuar të më japë) librin dhe më ka bërë Pejgamber.
31. Më ka bërë dobiprurës kudo që të jem dhe më ka porositur me namaz (falje) e zeqatë për sa të jem gjallë!
32. Më ka bërë të mirësjellshëm ndaj nënës sime, e nuk më ka bërë kryelartë as të padëgjueshëm.( Kapitulli Merjem(Maria)


42. Përkujto kur engjëjt i thanë: "Oj Mejreme(Marie), All-llahu të dalloi ty (me besim e karakter), të pastroi (nga shpifjet hebreje) dhe të lartësoi mbi gratë e botës".(Kapitulli Ali(Eli) Imran, Gjyshi i Jezusit ne Kuran)

[Xhemis]

Gjithashtu, kemi parashruar hadithin, të cilin e transmeton Umejr b. El-Hani’ji, ky nga Xhunad b. Ebi Umejje, e ky nga Ubade b. Es-Samiti, se i Dërguari i Allahut (paqja dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të!) ka thënë: “Secili që dëshmon se nuk ka zot tjetër përveç Allahut të Vetëm, i Cili nuk ka shok, se Muhammedi është robi dhe i Dërguari i Tij, se Isai është robi dhe i Dërguari i Allahut dhe Fjala e Tij, të cilën ia ka frymëzuar Merjemes, dhe Fryma (Shpirti) nga Ai, se Xheneti është i vërtetë dhe se Xhehenemi është i vërtetë, Allahu do ta shpie në Xhenet, në përputhshmëri me veprat e tij.” Këtë hadith e shënon edhe Buhariu edhe Muslimi, ndërsa ky është citati i Buhariut.


Buhariu dhe Muslimi, gjithashtu, shënojnë nga Sha’biu, ky nga Ebu Burde, e ky nga Ebu Musai, se i Dërguari i Allahut (paqja dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të!) ka thënë: “Kur dikush e edukon mirë robëreshën e vet dhe e mëson bukur, e pastaj e liron atë dhe e marton, ai ka shpërblim të dyfishtë. Kur t’i besojë Isait, të birit të Merjemes, pastaj më beson mua(Muhamedit a.s si profet), gjithashtu ka shpërblim të dyfishtë. Dhe, kur robi i frikësohet Allahut, e njëkohësisht është i dëgjueshëm ndaj zotëriut të tij, edhe ai ka shpërblim të dyfishtë.” Ky është citati i Buhariut.


Buhariu shënon: “Na ka treguar Ibrahim b. Musai, se ka dëgjuar nga Hishami, ky nga Ma’meri - dhe nga Mahmudi, ky nga Abdurrezaku, se ka rrëfyer që ka dëgjuar nga Ma’meri, ky nga Ez-Zuhriu, ky nga Se’id b. El-Musejjebi, e ky nga Ebu Hurejre, se I Dërguari (paqja dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të!) ka thënë: “Atë natë kur isha në Isra, e takova Musain.” Pastaj, ai thotë: “Dhe e përshkroi atë: “Ai është njeri”, mendoj se ka thënë “flokëkaçurrel, sikur të ishte nga fisi Shenu’e.” I Dërguari (paqja dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të!) thotë se e ka takuar edhe Isain(Jezusin), të cilin e ka përshkruar kështu: “Me shtat mesatar, fytyrëskuqur, sikur të kishte dalë nga banjoja. E kam parë edhe Ibrahimin. Nga pasardhësit e tij, unë më së shumti i përngjaj atij.” Këtë hadith e kemi cituar tanimë, në rrëfimet mbi Ibrahimin dhe Musain.

Buhariu, më tej, shënon: “Na ka treguar Muhammed b. Kethiri, se ka dëgjuar nga Israili, ky nga Uthman b. El-Mugire, ky nga Muxhahidi, e ky nga Ibni Umeri, se I Dërguari (paqja dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të!) ka thënë: “E kam parë Isain, Musain dhe Ibrahimin, Isai kishte lëkurën të kuqërremtë, flokët kaçurrel dhe supet të gjera. Musai ishte zeshkan, i madh dhe i lartë, sikur të ishte nga fisi Ez-Zutt.” Këtë hadith e shënon vetëm Buhariu.


Na ka treguar Ibrahim b. Mundhiri, se ka dëgjuar nga Ebu Damre, ky nga Musa b. Ukbe, e ky nga Nafi’u, se Abdullah b. Umeri ka thënë: “Një ditë I Dërguari (paqja dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të!) u fliste njerëzve për Mesih Ed-Dexhalin, me ç’rast tha: “Allahu nuk është i verbër, e Mesih Ed-Dexhali është i verbër në syrin e djathtë, sikur të kishte një kokërr rrushi të kalbur në sy. Mbrëmë ëndërrova Ka’ben ku pashë një njeri zeshkan, të bukur, çfarë mund vetëm të paramendohet. Krelat flokësh kaçurrele i binin supeve, ndërsa nga koka i pikonin djersët. Pashë se si i mbante duart në krahët e dy njerëzve dhe bënte tavaf rreth Ka’bes. “Kush është ky?”, pyeta, e më thanë: “Mesihu, i biri i Merjemes.” Pastaj, pas tij pashë një njeri me flokë tejet kaçurrelë, të verbër në syrin e djathtë, prej njerëzve që kam parë më së shumti i përngjante Ibni Kattanit dhe pyeta: “Kush është ky?” “Mesih Ed-Dexhali”, m’u përgjigjën.”
Këtë hadith e shënon edhe Muslimi nga Musa b. Ukbe, ndërsa Buhariu për të thotë: “Këtë e transmeton edhe Abdullah b. Nafi’u.” Pastaj ai këtë hadith e shënon nga Ez-Zuhriu, e ky nga Salim b. Umeri.




Kështu I Dërguari (paqja dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të!) i ka përshkruar dy Mesihët: njërin, i cili është në rrugën e drejtë(Isai), dhe tjetrin në atë të gabuar(Dexhallin), në mënyrë që besimtarët, kur të zbresin ata, ta njohin dhe ta besojnë të parin dhe të kenë kujdes nga i dyti.







Buhariu, gjithashtu, shënon: “Na ka treguar Abdullah b. Ez-Zubejr el-Humejdi, se ka dëgjuar nga Sufjani, ky nga Ez-Zuhriu, ky nga Abdullah b. Abdullahu, se Ibni Abbasi ka dëgjuar nga Umeri (Allahu qoftë i kënaqur me të!) duke thënë nga minberi: “E kam dëgjuar të Dërguarin e Allahut (paqja dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të!), se ka thënë: “Mos më ngrini gjer tek yjet duke më lavdëruar, siç kanë bërë të krishterët me Isain, të birin e Merjemes. Unë jam robi i Allahut, andaj më quani rob dhe i Dërguari i Allahut!”





Buhariu, gjithashtu, shënon: “Na ka treguar Ebul-Jemani, se ka dëgjuar nga Shu’ajbi, ky nga Ez-Zuhriu, e ky nga Ebu Seleme, se Ebu Hurejre ka thënë: “E kam dëgjuar të Dërguarin e Allahut (paqja dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të!) duke thënë: “Unë jam njeriu më i afërm me të birin e Merjemes. Të gjithë Pejgamberët janë vëllezër, vetëm që nuk i ka lindur një nënë. Mes meje dhe atij nuk ka pasur Pejgamberë.” Këtë version e shënon vetëm Buhariu.


Këtë hadith e shënon edhe Ibni Hibbani në Sahihun e vet, por përmes El-Hafriut, ky nga Eth-Theuriu, ky nga Ebu Ez-Zinadi, ky nga Ebu Seleme, e ky nga Ebu Hurejre.
Duke e transmetuar këtë hadith, Ahmedi thotë: “Na ka treguar Veki’u: nga Sufjani, përkatësisht Eth-Theuriu, ky nga Ebu Ez-Zinadi, e ky nga A’rexhi, se Ebu Hurejre ka thënë, se i Dërguari i Allahut (paqja dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të!) ka thënë: “Unë jam njeriu më i afërm me të birin e Merjemes. Të gjithë Pejgamberët janë vëllezër, vetëm që nuk i ka lindur një nënë. Mes meje dhe atij nuk ka pasur Pejgamberë.”

Ky sened është sahih dhe i plotëson kushtet e Buhariut dhe Muslimit, edhe pse ata nuk e shënojnë në version të këtillë.

Ahmedi, gjithashtu, shënon një hadith të ngjashëm me këtë, nga Abdurrezaku, ky nga Ma’meri, ky nga Hemmami, ky nga Ebu Hurejre, e ky nga I Dërguari (paqja dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të!). Edhe Ibni Hibbani shënon një hadith të ngjashëm me këtë përmes Abdurrezakut.


Imam Ahmedi shënon: “Na ka treguar Jahjai, se ka dëgjuar nga Ebu Arube, ky nga Katade, ky nga Abdurrahman b. Ademi, e ky nga Ebu Hurejre, se i Dërguari i Allahut (paqja dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të!) ka thënë: “Të Dërguarit janë vëllezër, vetëm që nuk i ka lindur një nënë. Feja e tyre është një, ndërsa nënat i kanë të ndryshme. Unë jam njeriu më i afërm me të birin e Merjemes, ngase ndërmjet meje dhe tij nuk ka pasur asnjë të Dërguar. Ai do të zbresë, andaj njiheni atë kur ta shihni. Ai është njeri me shtat mesatar, me lekure te bukur si te bardhe me flokë të lëmueshme, sikur t’i pikonte uji nga koka edhe pse nuk ka dalë nga uji. Do ta thyejë kryqin, do ta vrasë derrin, do ta anulojë xhizjen dhe të gjitha besimet do t’i shfuqizojë, të cilat në kohën e tij do të dështojnë, përveç atyre të sinqertëve. Në kohën e tij, Allahu do ta shkatërrojë Mesih Ed-Dexhalin – gënjeshtarin. Në Tokë do të ketë aq siguri, saqë së bashku do të jenë devetë dhe luajt, tigrat dhe lopët, ujqit dhe bagëtia, ndërsa fëmijët do të luajnë me gjarpërinj dhe askush askujt nuk do t’ia mendojë të keqen. Do të jetojë sa do të dojë Allahu, pastaj do të vdesë, ndërsa muslimanët do t’ia falin xhenazen dhe do ta varrosin.”


Pastaj Ahmedi e shënon këtë hadith nga Affani, ky nga Hemmami, ky nga Katade, ky nga Abdurrahmani, e ky nga Ebu Hurejre, me atë që në të qëndron: “Do të jetojë dyzet vjet, e pastaj do të vdesë, ndërsa muslimanët do t’ia falin xhenazen.”
Një hadith të ngjashëm e shënon edhe Ebu Davudi, nga Hutbe b. Halidi, e ky nga Hemmam b. Jahjai, e kështu me radhë.
Hisham b. Urve transmeton nga robi i liruar i Ebu Hurejres, Salihut, e ky nga Ebu Hurejre, se i Dërguari i Allahut (paqja dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të!) ka thënë: “Do të jetojë në Tokë dyzet vjet.”

Zbritjen e tij para fundit të botës, ne e kemi shpjeguar në veprën “El-Melahim”, e gjithashtu e kemi parashtruar edhe në Tefsirin tonë, gjatë komentimit të fjalëve të të Lartmadhërishmit: “Dhe, nuk ka asnjë ithtar të librit, i cili, kur të vdes, të mos i besojë atij ashtu siç duhet besuar, e, në Ditën e gjykimit, ai do të dëshmojë kundër tyre!” (Nisa, 159), dhe: “Ai është parashenjë e Ditës së Kiametit!” (Zuhruf, 61)

Aty kemi thënë se Isai do të zbresë në minaren e bardhë në Damask, gjatë ikametit të namazit të sabahut, kurse imami do t’i thotë: “Kalo përpara dhe bëhu imami ynë, o shpirt prej Zotit”, e ai do t’i përgjigjet: “Jo, Allahu ju ka nderuar juve me atë që t’i paraprini njëri-tjetrit.”

Në një rivajet tjetër qëndron se, Isai do t’i thotë: “Ikameti është kënduar për ty”, e do të falet pas tij. Pastaj, së bashku me muslimanët do të niset në gjurmim pas Dexhalit(Antikrishtin), të cilin do ta arrijë te Bab el-Ludda dhe do ta vrasë me dorën e vet fisnike.

Gjithashtu kemi thënë se në pritje e sipër e tërë asaj që është paralajmëruar më parë, është shtuar shpresa atëherë kur në pjesën lindore të Damaskut u ndërtua minarja nga gurët e bardhë. Kjo minare është ngritur nga mjetet e të krishterëve, pasi që atë para saj e patën djegur së bashku me ndërtesat përreth, me ç’rast ajo ishte rrëzuar. Isai, i biri i Merjemes, do të zbresë në të, do ta mbysë derrin, do ta thyejë kryqin dhe prej askujt nuk do të pranojë fe tjetër përveç Islamit.
Do të niset nga vendi Er-Reuha që ta kryejë haxhin ose umren, apo që të dyja. Do të jetojë dyzet vjet, paskëtaj do të vdesë dhe do të varroset, sipas disave, në dhomën e I Dërguarit, tek i Dërguari i Allahut (paqja dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të!) dhe dy as’habët e tij.

Islami e pershkruan Isain e bukur dhe jo si e pasqyrojne disa neper media te ndryshme

http://www.gazeta-shqip.com/lajme/20...ete-e-jezusit/

[Xhemis]

Cikli historik i ndryshimit te besimit krishter

Cdo koncil ndryshohej ideja per Jezusin.

Peshkopi Antakise Pali Samosata viti 260 tjeter mendim
Dionisiusi nga Aleksandria viti 265 tjeter mendim(peshkop i Romes)
Koncil ne Aleksandri Viti 319 refuzon Ariusin nga Peshkopi Aleksander
Ariusi nga Aleksandria Mendim tjeter per Jezusin viti 336
Perandori Konstandin viti 325 koncillin e Nikese tjeter mendim per Jezusin
Athaniusi viti 295-373 tjeter mendim per Jezusin
Eusebi Peshkopi Nikomedjase viti 327 tjeter mendim per Jezusin

Koncil tjeter Aleksaksdri viti 362 tjeter mendim
Koncil tjeter ne Nike viti 381 tjeter mendim
Koncil ne Efes viti 431 tjeter ide
Koncil Kalkedon viti 451 tjeter mendim

Triniteti u perdor per here te pare nga Theophilusi nga Antakia viti 1080


Koncili Vatikanit 1870 shpalli Papen e pagabueshem
Ne 1950 deklaroi dogmen se Maria eshte ngrit ne qiell

Cdo vit shpallin te shenjte njerez .