Shume rrenqethese..........madhështia e mizës mbi bajgë, në fabulat e Bujar Ferhatit

[benseven11]

Egërsirat, ujku, dhelpra ferra dhe madhështia e mizës mbi bajgë, në fabulat e Bujar Ferhatit


Në rubrikën e porsaçelur “Shtypi letrar” këtë fundjavë kemi krijuesin Bujar Ferhati me tre fabulat e sjella për publikim. Jeni të mirëpritur të gjithë ju që dëshironi të publikoni në rubrikën tone të përjavëshme. Poezi, prozë, esse, etj. Na e dërgoni nëpërmjet adresave që i gjeni në fund të faqes së “shtypi.net”.

Bujar FERHATI - është një pend e njohur krijuese, kontributiv në media të ndryshme brenda e jashtë Shqipërisë, në Mal të Zi, Kosovë e Maqedoni. I veçantë në fabulistikë dhe letërsinë për fëmijë, ku numërohen disa libra të publikuara prej tij.

Ka lindur në qytetin e Shkodrës, aktualisht banon në Tiranë. E ka nisur karrierën e vet krijuese në periudhën kur ndiqte studimet në shkollë të mesme, me publikimet në organe të ndryshme të shtypit të kohës si gazetat “Jeta e re”, Bashkimi” ,”Puna”, “Zeri i Popullit”, si edhe tek revistat “Hosteni”, “Yllkat”, “Fatosi”, “Pionieri”.

Por Ferhati është edhe autorë i dhjetra teksteve të këngëzuara, pjesë e përherëshme e festivaleve kombëtare për fëmijë e të ritur. Midis shumë botimeve, librat e titulluar: “Ku e kishte gala hallin”, “Kur buzëqesh një vogëlush”, “Po kërcen foka balet”, si edhe: “Si u bë vajza sirenë”, janë ato të publikuara pas viteve të ndryshimit të sistemit.

Për rubrikën “shtypi.krijues” autori Ferhati solli fabulat e mëposhtëme:



MADHËSHTIA E MIZËS



Dhe pse mirë e kuptoi,

nga që aroma hundët i’a thumboi,

miza plotë madhështi,

mbi një bajgë u ul, qendroi.

Foli bleta:”Vaj medet,

shih ku rri e mëndje shet”!



UJKU,DHELPRA TOK NJË NATË



Ujku,dhelpra tok një natë,

kuvendonin kokë më kokë.

“Pse, – thosh ujku,- ne gjithnjë,

kemi qenë e jemi shok?!”

Dhelpra plak, fortë e zgjuar,

plot lajka e dredhira,

tundi bishtin e ja ktheu:

“Po ne s’jemi egërsira”!



FERRA



Njëherë, një ferrë,

tek i ngjitej malit,

kapur pas bishtit të kalit,

thosh duke qeshur:

“Eh, sa lart kam ecur!”

Por bimët e tjera,

i flisnin nga mali:

“Ke ecur, ke ecur veç të mban kali !”



HARDHIA KUR NA U POQ



Një hardhi kur na u poq,

rreth e qark mblodhi plot zogj.

Por kur rrushi i’u mbarua,

asnjë zog më s’ju afrua.

E mërzitur, tha hardhia:

“Si më lanë kështu miqësia?!

Unë për miq kam nevojë dhe sot,

jo kur kam veç vilet plotë?”



VAJI I KORBIT



Kur e vranë Sorkadhen,

në buzë të jazit,

Korbi nga gëzimi,

sa nuk shkrihej gazit.



Po kur vranë një Ujk,

në mes të luadhit,

Korbi krejt papritur

i’a nisi të qarit.



“Çke, – i tha një Ketër,-

ai ish i ligë,

për Sorkadhen qeshe,

Ujkun qan o mik!?



“Eh,- ofshajti Korbi,-

qaj e qaj me lot,

se nga sofra e Ujkut,

kërma kisha plot!”

Bujar FERHATI
shtypi.net

[Ciarli]

Dhe pse mirë s'e kuptoi,

aroma hundët thumboi,

miza madhështi,

mbi një bajgë u ul, qendroi.

E gjeti bleta:”Vaj medet,

shih ku rri mëndje-bertet”!