Lajme mbi boten Orthodhokse.

[arbereshi_niko]

Mitropoliti Hilarion:
Kjo që po ndodh në Kishën Orthodhokse të Ukrainës
duhet kuptuar në kontekstin e presionit të paprecedentë të ushtruar mbi të.

29.05.2022.
Në një koment të shkurtër, Mitropoliti Hilarion i Volokolamsk,
president i Departamentit për Marrëdhëniet e Jashtme Kishtare
të Patriarkanës së Moskës, foli për vendimin e miratuar
më 29 maj 2022 nga Sinodi i Shenjtë i Kishës Orthodhokse Ruse:

Sinodi i Shenjtë i Kishës Orthodhokse Ruse
shqyrtoi informacionin në lidhje me Këshillin e Kishës Orthodhokse të Ukrainës
të mbajtur më 27 maj në Kiev dhe shprehu mbështetjen e tij të plotë
për tërë klerin, murgjit dhe laikët e kësaj kishe
në lidhje me faktin se gjëndet nën presionin e shumë palëve të ndryshme:
nga grupet ekstremiste, nga strukturat skizmatike,
nga autoritetet lokale, të cilat ndonjëherë thjesht ndalojnë
aktivitetet e Kishës Orthodhokse të Ukrainës në disa rajone të Ukrainës,
si dhe nga qarqet nacionaliste të opinionit publik ukrainas.

Sinodi pohoi se statusi i kishës orthodhokse ukrainase
është vendosur me letrën e bekimit të Shenjtërisë së Tij
Patriarkut Aleksi II të Moskës dhe të gjithë Rusisë të vitit 1990.
Pikërisht është kjo Letër ku është themeli kanonik mbi të cilën
është baza e ndërtesës së Kishës Orthodhokse të Ukrainës.
U vu re se ndryshimet e miratuara nga Këshilli i Kishës Orthodhokse të Ukrainës
dhe emendamentet në statutin e tij kërkojnë shqyrtim të mëtejshëm
nga Sinodi i Shenjtë i Kishës Orthodhokse Ruse.
Ne nuk i kemi shqyrtuar këto ndryshime tani,
pasi që nuk janë bërë ende publike.

Sinodi i Shenjtë shprehu keqardhjen që
në disa dioqeza të Kishës Orthodhokse të Ukrainës
u ndërpre përkujtimi liturgjik i Patriarkut Kirill të Moskës dhe të gjithë Rusisë,
gjë që tashmë ka sjellë përçarje brenda Kishës Orthodhokse të Ukrainës.

Duke komentuar këto vendime të Sinodit të Shenjtë,
do të doja të flisja jo për atë që ndodhi në Kiev,
por për atë që nuk ndodhi atje.
Mendohet, se Kisha Orthodhokse e Ukrainës
të jetë ndarë nga Kisha Orthodhokse Ruse.
Kjo nuk eshte e vertete.
Nuk kishte asnjë deklaratë për ndarje nga Kisha Orthodhokse Ruse.
Asnjë deklaratë nuk u bë që
Kisha Orthodhokse e Ukrainës të ketë marrë një status të ri.
Përkundrazi, Këshilli konfirmoi edhe një herë
statusin e një Kishe të pavarur dhe autonome,
e cila iu dha Kishës Orthodhokse të Ukrainës në vitin 1990.

Ne duhet të kuptojmë kontekstin
në të cilin janë marrë këto vendime në Kiev.
Ajo lidhet me faktin se për shumë vite
Kishës Orthodhokse të Ukrainës iu mohua e drejta
për t'u quajtur me emrin e saj.
Po bëhet një përpjekje për ta detyruar atë
të quajë veten "Kisha Orthodhokse Ruse në Ukrainë"
dhe qëllimi është të riregjistrohen të gjitha famullitë e Kishës Orthodhokse të Ukrainës
dhe që t'i tjetërsojnë ato në favor të një strukture skizmatike.

Pikërisht në kontekstin e gjithçkaje që po ndodh sot në Ukrainë,
në kuadrin e presionit të paprecedentë që po ushtrohet mbi
Kishën Orthodhokse të Ukrainës,
duhet kuptuar se çfarë po ndodh.

E gjithë Kisha Orthodhokse Ruse lutet
dhe do të vazhdojë të lutet për Kishën Orthodhokse të Ukrainës
të shumëvuajtur dhe të persekutuar.
Ne besojmë se Zoti kujdeset për Kishën e tij dhe,
sipas premtimit të Tij,
portat e ferrit nuk do të mbizotërojnë kundër saj.


Burimi: Nga faqa zyrtarr e Patriarkanës Ruse. mospa.ru

[ilia spiro]

...............................................

[King Bardhyl]

Top Channel/ “Kisha ruse na zhgënjeu”/ Kritika e Patriarkut të Stambollit ndaj kishës ortodokse ruse


Top Channel Albania
2.1M subscribers
Patriarku Ekumenik Bartolomeu ka dhënë një nga intervistat e rralla të “Sto Kentro” të ERT1 dhe gazetarit George Kouvaras . Shenjtëria e tij i referohet në intervistën e tij luftës në Ukrainë, qëndrimit të Kishës Ortodokse Ruse, rolit të Patriarkanës Ekumenike dhe Hagia Sophia. I pyetur për qëndrimin e Kishës së Rusisë dhe Patriarkut të Moskës , Kirilit, ndaj luftës, Patriarku Ekumenik nënvizoi: “ Nuk do të ishte e mundur që të gjitha Kishat të mos dënonin dhunën, luftën. Por kisha ruse na zhgënjeu . Nuk doja që Kisha e Rusisë dhe Vëllai Patriarku Kiril të ishin ky përjashtim tragjik. Nuk e di si mund të justifikohet në ndërgjegjen e tij. Si do ta justifikojë, si do ta gjykojë historia . Ai duhej të qëndronte në këmbë. Sepse dikush mund të kundërshtojë presionin e Presidentit Putin. Ajo duhet të reagojë ndaj pushtimit të Ukrainës dhe të dënojë luftën siç bënë të gjithë primatët e tjerë ortodoksë. Nuk e bëri, kjo është në dëm të tij dhe më vjen shumë keq. Mund të kemi pasur dallime të tjera, atë të njohur për autoqefalinë e Kishës së Ukrainës, ndryshimin që kemi prej shekujsh, sepse Kisha Ruse po shikon primatin e Kostandinopojës, duke minuar themelet e fronit të Kostandinopojës, por unë prisja. që vëlla Cirili në këtë moment krize, historik, t'i qëndrojë përballë rrethanave . Në nevojë për të sakrifikuar fronin e tij, për t'i thënë Putinit: "Zoti President, nuk mund të pajtohem me ju, jap dorëheqjen, largohem".. A do ta futë në burg? "Unë nuk e di se çfarë do të kishte bërë Presidenti Putin nëse Patriarku do të kishte reaguar ndaj planeve të tij, por kjo është ajo që ne, vëllezërit e tjerë Prelat, do të prisnim ."

[arbereshi_niko]

Kisha Maqedonase merr tomosin e autoqefalisë nga Kisha Serbe.


Orthochristian.com, 5 qershor 2022
spc.rs

Një moment i gëzueshëm në jetën e Kishës Orthodhokse ka ngjarë sot,
pasi Kisha Orthodhokse Maqedonase ka marrë tomosin e autoqefalisë
nga Kisha Orthodhokse Serbe.
Shenjtëria e tij Patriarku i Serbisë Porfirije dhe Imzot Stefani,
Kryepiskopi i Ohrit dhe Maqedonisë kremtuan sot,
së bashku me disa episkopë të tjerë serbë dhe maqedonas,
në Katedralen e Kryeengjëllit Mikail në Beograd.
Pas predikimit patriarkal, sekretari i Sinodit të episkopëve serbë
lexoi me zë të lartë tomosin e autoqefalisë, duke garantuar pavarësinë e plotë
të Kishës-Maqedonase Kryepeshkopatës së Ohrit,
siç raporton kanali i kishës serbe tvhram.rs.

“Sot, me hirin e Zotit, kemi mundësinë të ratifikojmë atë që
tashmë ekziston mes nesh, këtë unitet të prishur dikur”, nënvizoi Patriarku Porfirije.
Më parë, Kisha Maqedonase ka qenë në skizëm me
Patriarkanën Serbe
dhe pjesën tjetër të Kishës Orthodhokse botërore
për një hark kohor prej 55 vjetësh.
Duke filluar nga viti 2017, filloi një përpjekje e përbashkët
për të zgjidhur statusin e saj.
Më në fund, muajin e kaluar, Këshilli Episkopal Serb njoftoi se
Kisha Maqedonase është mirëpritur përsëri në Kishën Serbe me statusin e autonomisë së gjerë.
Episkopët serb dhe maqedonas u mblodhën në Beograd dhe përsëri në Shkup,
në Maqedoninë e Veriut, disa ditë më vonë.
Gjatë liturgjisë në Shkup, Patriarku Porfirije njoftoi se Këshilli episkopal serb
kishte vendosur që Kishës maqedonase t'i jepej autoqefalia e plotë.

I gjithë procesi përfundoi sot me dhënien formale të tomosit të autoqefalisë.
Shenjtëria e tij predikoi për pandashmërinë e Kishës Orthodhokse:
Kur Kisha shumëfishohet, duhet të dimë se është në frymën e Ungjillit të Krishtit
dhe Fjalës së tij, që nuk ndahet, por shumëzohet dhe rritet në dashuri.
Kisha nuk ndahet sipas pjesëve të saj përbërëse
në unitetin e përgjithshëm të Kishës së Krishtit dhe urdhëresave të Krishtit,
duke u mbyllur në vetvete, për të kultivuar qëllime thjesht tokësore,
por shumëfishohet dhe organizohet në atë mënyrë
që ajo që është tokësore, ajo që është dhuratë e Zotit
të shumohet dhe rritet në mënyrën më të mirë të mundshme.
Falë kësaj rritjeje, për të folur relativisht,
çdo pjesë e Kishës mund të sakrifikohet për pjesët e tjera,
për anëtarët e tjerë të Kishës dhe që ne të gjithë rritemi së bashku
në dashuri dhe në unitetin e besimit,
dhe ky është mësimi dhe mesazhi i kësaj feste sot,
i Etërve të Koncilit të parë Ekumenik.

Besimtarëve të mbledhur iu drejtua edhe Kryepiskopi i Ohrit Stefan.


Burimi: www.ortodossiatorino.net

[arbereshi_niko]

Në Egjipt, koptët i dhurojnë orthodhoksëve një kishë.




Kisha Kopte i dhuron Kishës Ruse kishën e dëshmorit të madh Mina








Kisha Kopte i ka dhuruar falas Kishën kushtuar martirit
dhe mrekullibërësit të madh Mina dhe Papës VI (“Mar Mina”),
e vendosur në kopshtet e piramidave të Gizës,
Eksarkatit të Kishës Orthodhokse Ruse në Afrikë.
Më 25 qershor 2022, Mitropoliti Leonid i Klinit
kremtoi Liturgjinë e parë Hyjnore në kishë
si ekzark rus në tokën afrikane,
siç raporton Patriarchia.ru.
Transferimi falas i kishës së dëshmorit të madh Mina,
dioqezës së
Eksarkatit të Afrikës së Veriut së Kishës Orthodhokse Ruse,
u njoftua nga episkopi Theodosius i Gizës të Kishës Kopte,
i cili mirëpriti Mitropolitin Leonid.

Si përgjigje, ekzarku foli për marrëdhëniet e veçanta,
të mira dhe vëllazërore të Kishës Ruse me të krishterët koptë.
“Kur morëm këtë sinjal të mirë nga Shenjtëria e Tij Patriarku [Kopt], ​​
sigurisht që ishim shumë të lumtur kur mësuam
se mund të kishim shërbime hyjnore në një nga vendet e adhurimit të Kishës Kopte,
dhe për më tepër për përdorim falas,
tha. “Si përgjigje, ne po bëjmë gjithashtu çdo përpjekje të mundshme në Moskë
për ta bërë Kishën Kopte të ndihet si në shtëpinë e saj në tokën ruse,
siç bënë në tokën egjiptiane”, tha Mitropoliti Leonid.



Burimi: https://orthochristian.com/146978.html

[arbereshi_niko]

30 Vjet përpjekje krijuese. Ringritja e një Kishe lokale të shpërbërë. 




KISHA ORTHODHOKSE AUTOQEFALE E SHQIPËRISË
Deklaratë për shtyp.
 
Në fund të Liturgjisë Hyjnore panegjirike dhe sinodike, të kryer në kishën katedrale “Ngjallja e Krishtit”, të martën, më 2 gusht 2022, me rastin e 30-vjetorit të fronëzimit të Kryepiskopit të Tiranës, Durrësit dhe gjithë Shqipërisë, Fortlumturisë së tij Anastas, duke iu referuar përmasave mahnitëse dhe rëndësisë së veprës së Kryepiskopit, Mitropoliti i Korçës, hirësi Joani, ndër të tjera theksoi: “Kontributi juaj më i mirë është baza shpirtërore, mbi të cilën u mbështetën të gjitha përpjekjet tuaja: mesazhi i Ungjillit që ju përcollët, shpresa, falja, respekti ndaj çdo personi njerëzor”.
Siç dihet, nga viti 1944 deri në vitin 1967, Kisha Orthodhokse Autoqefale e Shqipërisë u përball me persekutimin ateist në formën e tij klasike, si në vendet e tjera. Nga viti 1967 deri në vitin 1990, vendi përjetoi persekutimin total që ndaloi me kushtetutë çdo shprehje fetare dhe shpërbëri Kishën vendore. Në korrik të vitit 1991, mbërriti në Shqipëri, si Ekzark Patriarkal i Patriarkanës Ekumenike, Episkopi i atëhershëm, më vonë Mitropoliti i Andrusës, Anastasi, Profesor i Universitetit të Athinës. Më 24 qershor 1992, me kërkesë të Orthodhoksëve të Shqipërisë, u zgjodh nga Patriarkana Ekumenike Kryepiskop i Tiranës, Durrësit dhe i gjithë Shqipërisë dhe u fronëzua më 2 gusht 1992. Në tre dekadat që pasuan, Kisha Orthodhokse Autoqefale e Shqipërisë u ringrit tërësisht dhe u zhvillua në të gjitha fushat.
Kryepiskopi Anastas, pasi i dërgoi lavdi dhe falënderime Perëndisë për rrugëtimin 30-vjeçar me bashkëpunëtorët e tij të vyer, mes vështirësive, pikëllimeve, gjendjeve parrugëdalje e dhimbjeve të ndryshme, por edhe bekimeve të panumërta të Zotit, kujtoi se: “Kleri dhe populli i Kishës së Shqipërisë kujtojnë me mirënjohje nismën e Patriarkanës Ekumenike dhe kthjelltësinë e komisionit përgjegjës për ringritjen e Kishës sonë vendore dhe me respekt të pashtirur dhe dashuri të sinqertë luten për Tërëshenjtërinë e Tij të Hirshme, Patriarkun Ekumenik, z. Vartholome”.
***
Pas atmosferës dhoksologjike të Liturgjisë Hyjnore, ku morën pjesë anëtarët e Sinodit të Shenjtë, klerikë nga të gjitha Mitropolitë e Shenjta, dy koret e kishës katedrale dhe një numër i madh besimtarësh, pavarësisht se ishte ditë pune, në Qendrën moderne Kulturore – pjesë e kompleksit të kishës katedrale dhe Qendrës Sinodike – vijoi punimet Asambleja e Përgjithshme Kleriko-laike. Siç parashikohet nga Statuti i Kishës së Shqipërisë, në Asamble marrin pjesë: “anëtarët e Sinodit të Shenjtë, anëtarët e Këshillit Kleriko-laik, dy përfaqësues nga çdo manastir i shenjtë dhe njëzet klerikë dhe njëzet e katër laikë, me përfaqësim të përshtatshëm, burra, gra dhe të rinj, nga Kryepiskopata dhe Mitropolitë”.
Gjatë zhvillimit të punimeve, nga klerikët përgjegjës apo laikët e çdo sektori u pasqyruar përmbledhtas vepra e shumanshme kishtare që është kryer.
Në mbarim të punimeve të Asamblesë Kleriko-laike, Fortlumturia e Tij, Kryepiskopi Anastas, nënvizoi lutjen e Apostull Pavlit, si busull për vazhdimin e rrugës së Kishës: “ecni siç është e denjë për Zotin, për t’i pëlqyer Atij në të gjitha, duke sjellë fryte në çdo punë të mirë, dhe duke u rritur në njohjen e Perëndisë”. (Kol. 1:10)
Tiranë, 2 gusht 2022
Nga Zyra e Shtypit e Kryepiskopatës.


Burimi: orthodoxalbania.org

[arbereshi_niko]

Kleri konservator kundër klerit liberal?

nga at Geoffrey Korz
në Orthochristian.com, 29 korrik 2022

Një prift i njohur dhe i nderuar amerikan foli së fundmi mbi temën e përdorimit të terminologjisë së përshtatshme për të përshkruar klerin orthodhoks, si priftërinj dhe episkopë. Meqenëse shumë çështje të shoqërisë laike lindin në jetën e Kishës, është bërë e zakonshme edhe përdorimi i etiketave laike (të gjitha tepër të njohura në ligjërimin politik) për të përshkruar pikëpamjet e shprehura nga kleri. Ky prift po vinte në dukje, me shumë mençuri, se megjithëse është sigurisht e përshtatshme dhe e nevojshme që Kisha dhe kleri i saj të flasin për shumë çështje politike me të cilat përballen besimtarët orthodhoksë, etiketat politike si "konservatore" dhe "liberale" në fakt nuk kanë asnjë kuptim në kishën orthodhokse.
Ja arsyeja:
Çdo prift ose episkop që shpreh mësimet e Kishës, siç përshkruhet në Shkrimet, Kanunet, Etërit e Kishës dhe në të gjithë Traditën e shenjtë, nuk është "konservator", është thjesht orthodhoks dhe ndjek traditat e Kishës.
Çdo prift apo episkop që vepron ndryshe nuk është orthodhoks.
Çdo prift apo episkop që mëson se "Zoti i krijoi mashkull dhe femër" (Zanafilla 5:2), se gjinia dhe seksi i trupit korrespondojnë me ato të shpirtit nuk është "konservator", është thjesht orthodhoks.
Çdo prift apo episkop që shkruan artikuj ose flet në konferenca duke mbrojtur aspekte të ndryshme të axhendës LGBT nuk është "liberal", thjesht nuk është orthodhoks.
Çdo prift ose episkop që pohon unitetin e të gjitha racave nëpërmjet trupit dhe gjakut të Krishtit në Kishë, se ekziston një Kishë e vetme orthodhokse, pavarësisht nga kombi, në të cilën të gjithë ndajnë bashkësinë brenda rendit kanonik, nuk është "konservator": është thjesht orthodhoks.
Çdo prift apo episkop që vë një komb kundër një tjetri, që mbron politika raciste ose që parashtron idenë se koncepti i racës është themelor për identitetin njerëzor nuk është një "liberal", ai thjesht nuk është orthodhoks.
Çdo prift apo episkop që pretendon se jeta njerëzore fillon që në ngjizje, i cili i nxit besimtarët e tij të punojnë për të ruajtur jetën në mitër, të dhurojnë kohën dhe paratë e tyre për të ndihmuar nënat dhe fëmijët e tyre në rrezik aborti dhe për të votuar për kandidatët që kundërshtojnë ligjet për abortin, nuk është një "konservator", është thjesht orthodhoks.
Çdo prift ose episkop që mbron vrasjen e foshnjave të palindura në mitër, haptazi ose me terma të mbuluara, ose që sulmon imazhin e Zotit me gjuhë mashtruese për "respektimin e autonomisë së grave", gjë që ngatërron ( huton ) besimtarët dhe lejon të pafajshmit e Zotit të pengohen pa e ditur në mëkate të rënda - këta nuk janë klerikë apo episkopë "liberalë" - ata thjesht nuk janë orthodhoksë.
Çdo prift apo episkop që pretendon dhe mëson se të gjitha mëkatet seksuale, duke përfshirë tërheqjen e të njëjtit seks, lindin nga rënia dhe kërkojnë luftë dhe pendim, nuk është "konservator", është thjesht orthodhoks.
Çdo prift ose episkop që merr mundimin të udhëtojë qindra ose mijëra kilometra për të marrë pjesë në një konferencë për të mbledhur ide mbi mënyrat se si Kisha Orthodhokse mund të "ndriçohet" nga "psikologjia e re" e seksualitetit bashkëkohor nuk është "liberal" - është thjesht joorthodhoks.
Çdo prift apo episkop që e nxjerr mësimin e tij për vendimet morale, mjekësore, psikologjike dhe familjare në mënyrë rigoroze nga Tradita e Shenjtë e Kishës - Shkrimet dhe Etërit e Shenjtë - nuk është "konservator": ai është thjesht orthodhoks.
Çdo prift apo episkop që i kushton rëndësi mësimit të fushave dhe ideve "të ndritura" iluministe të intelektit njerëzor, duke besuar se ato janë shumë më të avancuara se Tradita e Shenjtë, Shkrimi dhe Etërit e Kishës, nuk është "liberal", ata janë thjesht joorthodhoksë.

Prifti i mençur që bëri këtë dallim të rëndësishëm i bëri një shërbim të madh
gjithë klerikët dhe besimtarëve.
Ne mund ti përdorim këto terma - "liberal" dhe "konservator" - në bisedat tona joformale, por ky prift ka të drejtë: nuk ka "parti" brenda Kishës, por ka vetëm nga ata që mbështesin mendimin e Kishës dhe mendimin e Etërve, dhe ka nga ata që e sulmojnë dhe përpiqen ta ripërcaktojnë, sepse janë jashtë saj ( Kishës ).
Në mënyrë të pashmangshme, çdo i krishterë orthodhoks do të takohet me këta njerëz. Disa prej tyre do të veshin edhe veshjen e priftit. Nëse do tju ndodhë kjo, strategjia juaj më e mirë mund të jetë të ktheheni dhe të ikni nga kishat dhe shkollat ​​e tyre dhe të paralajmëroni të tjerët të bëjnë të njëjtën gjë.

[arbereshi_niko]

Presidenti i Letonisë sugjeron ndarjen e Kishës Orthodhokse Letoneze nga Moska.

(lajme)
06 shtator 2022

Nga orthochristian.com
mësojmë për një fakt, sigurisht jo të padëgjuar kohët e fundit:
Egils Levits, presidenti i Letonisë (Latvia), shtetit të vogël balltik,
në detyrë që nga viti 2019, theksoi se
një në katër qytetarë letonezë i përket Kishës Orthodhokse,
dhe se për zhvillimin e vendit është e nevojshme
një hierarki kishtare e ndarë nga Patriarkana e Moskës.

Është e qartë se presioni politik Atllantik mbi këtë deklaratë është i dukshëm.
Letonia, si dhe vendet e tjera balltike, janë tani në orbitën e NATO-s
dhe me trupat ndërkombëtare të pranishme masivisht në tokën e tyre të vogël,
letonët paradoksalisht nuk ndihen të sigurt dhe tani duhet
të dëshmojnë besnikërinë e tyre ndaj bllokut perëndimor.

Presidenti njoftoi sot në faqen zyrtare të Presidencës
se i ka paraqitur Saeima-s, parlamentit të Letonisë, një projektligj,
të përgatitur së bashku me Ministrin e Drejtësisë,
për ndryshimin e statusit të Kishës Orthodhokse Letoneze
për ta bërë atë plotësisht të pavarur nga Kisha Orthodhokse Ruse.
Fraksionet e Saeima-s pra,
kanë shprehur mbështetjen e tyre për projektligjin
dhe që Kisha është "informuar" për përparimin e saj përmes qeverisë.
Statutet e brendshme të Kishës "duhet t'i nënshtrohen këtij ligji",
tha presidenti për televizionin tvnet.lv.

Projektligji "do të rivendosë statusin historik të Kishës Orthodhokse Letoneze",
thotë Levits, duke argumentuar se pavarësia u dha
nga Patriarku i atëhershëm rus Shën Tikhoni, në vitin 1921.

Prandaj, projektligji do të parandalojë Patriarkanën e Moskës
të ndikojë në Kishën Letoneze, e cila është
"një çështje e rëndësishme për besimtarët tanë orthodhoksë"
dhe sigurinë kombëtare, tha presidenti.

Ky trend i presidentëve që nisin reformat fetare u inaugurua në Ukrainë
dhe me sa duket po përhapet në të gjithë Evropën Lindore.
Kombe të tjera të prekura nga kjo lëvizje interesante "shpirtërore"
janë Mali i Zi dhe Polonia.
Nuk mendoj se nevojitet të shpjegojmë
pse ky interesim nga ana e politikës është i gabuar.
Atyre që do të thoshin "mbretërit e mesjetës bënë të njëjtën gjë",
dua t'ju kujtoj se monarkët orthodhoksë
ishin të vajosur nga Kisha dhe të bekuar nga Zoti,
ndërsa sundimtarët e shteteve bashkëkohore janë plutokratë, teknokratë
dhe mbi të gjitha janë heretikë në rastin më të mirë.
Satanistë në rastin më të keq.

[arbereshi_niko]

U Shenjtërua Kisha e Shën Kozmait të Etolisë në Çarshovë në Mitropolinë e Shenjtë të Gjirokastrës.







Mallëngjyese dhe kataniktike ishte e gjithë atmosfera, në Enorinë skajore, të vogël por simpatike, të Çarshovës, sot, e Dielë, 4 Shtator 2022. Kisha e Enorisë që nderohet në kujtimin e “Shën Kozmait të Etolisë” u shenjtërua sipas gjithë tipikosë që parashikon tradita Orthodhokse.
Mitropoliti i Gjirokastrës, Imzot Dhimitri kryesoi shërbesën e Shenjtërimit dhe në vijim kreu Liturgjinë Hyjnore në Kishën e porsa inaguruar së bashku me klerikë të shumtë të zonës së Përmetit por edhe nga enori kufitare nga Greqia.
Herë pas here Mitropoliti sqaronte për besimtarët e shumtë pjesëmarrës dhe bashkëlutës rëndësinë e Shenjtërimit të Tryezës së Shenjtë për konsolidimin si qendër shpirtërore dhe adhuruese të një Kishe për komunitetin i cili thirret ta mbulojë atë me respektin dhe kujdesin shpirtëror. Interpretonte gjithashtu të gjitha hapat që hidheshin me vendosjen e Lipsaneve të Shentja, vulosjen e Tryezës së Shenjtë, si dhe Mirosjen.
Gjatë Liturgjisë Hyjnore pjesëmarrja në psaljen e tropareve prej Grave Orthodhokse të Përmetit edhe një herë tjetër krijoi klimën e veçantë të përjetimit të Misterit të Eukaristisë.
Mitropoliti duke shprehur falenderimin për Perëndinë Jetëdhënës që denjësoi komunitetin e besimtarëve të Çarshovës dhe në fakt të gjithë besimtarët në Mitropolinë e Gjirokastrës dhe gjithë Kishën Orthodhokse në Shqipëri në përjetimin e kësaj mrekullie të Shenjtërimit të Kishës, nxiti gjithashtu për të qenë mirënjohës për Fortlumturinë e Tij Kryepiskopin tonë Anastas. Ai hapi rrugët e hierapostullimit në vendin tonë dhe në Çarshovë se është dëshmi e gjallë dashuria dhe kontributi i tij sakrifikues. Sepse në një djerrinë, në një fshat aq skajor dhe të braktisur ngriti atë kishë të mrekullueshme dhe ia dedikoi Shën Kozmait, Hieromartir dhe Isapostull për të gjallëruar shpresën dhe për të qenë mbrojtës i banorëve të tij. Kishat e tjera të fshatit ishin rrënuar gjatë viteve të persekutimit ndërkaq që vendbanimi ishte transferuar në territorin aktual. Dhe jo vetëm e ndërtoi dhe e pajisi atë me gjithçka të nevojshme për funksionim por siguroi dhe siguron mundësinë e prezencës herë pas here të klerikëve për të kryer Liturgjinë apo të tjera shërbesa sidomos gjatë periudhave të mëdha të vitit kishtar.
Në afërsi me Çarshovën, pranë kufirit shterëror me Greqinë, ndodhet edhe Manastiri i “Fjetjes së Tërëshenjtës” së Molivdoskepastos, Igumeni i të cilit Arkimandrit Arseni dhe gjithë vëllazëria në veçanti, kontribuan në përgatitjen e Shenjtërimit dhe sidomos në pajisjen e Tryezës së Shenjtë dhe Hierores. Për këtë dhe kontributin të shtrirë në kohë për të gjitha enoritë dhe besimtarët përreth, Mitropoliti i Gjirokastrës përcolli edhe falenderime të klerikëve dhe besimtarëve të pranishëm.
Në fund të Liturgjisë dhe me rastin e Shenjtërimit u ofrua qerasje në ambientet rrethuese të Kishës për të gjithë pjesëmarrësit.
***
Kisha e “Shën Kozmait të Etolisë” në Çarshovë ndodhet në një pozicion të favorshëm buzë rrugës nacionale që të shpie drejt Leskovikut dhe Pikës Kufitare të “Tre Urave” dhe si e tillë është një vend adhurimi hierapostolik për kalimtarë të shumtë dhe jo vetëm besimtarët e atij fshati.
U ndërtua me iniciativë, udhëheqje të vazhdueshme dhe fonde që grumbulloi dashuria e Kryepiskopit Anastas në periudhën 1998 – 2000. Njëherësh në atë kohë u bënë ndërhyrje për të rehabilituar edhe godinën shkollore publike në krah të kishës e cila në atë kohë grumbullonte një numër të rëndësishëm nxënësish edhe nga komunitetet përreth.
Kisha është bazilikë e thjeshtë, me tre nefe dhe tavan prej druri dhe ka hajat me çati të mbuluar mbi harkada në dy anët gjatësore. Sipërfaqja e ndërtuar e kishës është 240m2 dhe ka truall përreth prej 800m2.

Nga: Orfea Beci

[arbereshi_niko]

KRYEPISKOPI ANASTAS NDEROHET NE VARSHAVE, DOKTOR NDERI.

Mesditën e së enjtes, më 6 tetor 2022, në sallën e tejmbushur të konferencave të Akademisë Theologjike të krishterë të Varshavës, në prani të krerëve fetarë, politikë e diplomatikë, të Senatit, profesorëve dhe studentëve të Akademisë, Kryepiskopi i Tiranës, Durrësit dhe të Gjithë Shqipërisë, Anastasi u nderua me titullin Doktor Nderi i këtij Fondacioni Arsimor të lartë ndër të krishterë. Propozimi për këtë çmim u bë nga Mitropoliti i Varshavës, Sava, me vendim unanim të Sinodit të Shenjtë.
Akademia Theologjike e krishterë e Varshavës u themelua nga shteti në vitin 1954, si rezultat i shkrirjes së departamenteve teologjike individuale luterane, orthodhokse dhe katolike të vjetër.
Pas fjalës së rektorit të Akademisë, Kryepiskopit të Wroclavës dhe Çeçinit, prof. Jerzy Pankowski, u lexua teksti i nderimit, hartuar nga Mitropoliti i Kitros, prof. Georgios, bashkëpunëtor i Akademisë. Më pas vijoi dorëzimi i titullit dhe simbolit të nderimit Kryepiskopit Anastas, i cili është tashmë Doktor Nderi i shumë Departamenteve të Shkencave Humane e Sociale nga 27 universitete të shteteve të ndryshme të Evropës, Lindjes së Mesme dhe të SHBA-ve. Në vazhdim, Fortlumturia e Tij mbajti fjalën me temë: “Të jetuarit më Krishtin në shoqërinë e mbarëbotshme multifetare”.
Mes të tjerash, Kryepiskopi Anastas përmendi se pikëpamjet e të krishterëve mbi bindjet e shumëllojshme fetare shfaqin mospërputhje serioze dhe teoritë e ndryshme të formuluara përgjatë shekujve paraqesin një spektër të gjerë, nisur që nga tërësisht mohueset deri në ato tërësisht afirmuese. Duke sjellë ndërmend se me studimet sistematike në fushën e religjionit, fe të ndryshme kanë theksuar disa parime morale universale, Fortlumturia e Tij nënvizoi se: “Përvoja fetare nuk kufizohet në vlerat morale. Ajo mbështetet sidomos në rrugëtimin personal drejt Transhendentes. Feja përbën një shumësi komplekse dhe të gjithanshme adhurimesh, bindjesh, rrugëtimesh e parimesh, të cilat lidhen me të Hirshmen, të Shenjtën, dhe ndikojnë mbarë gjindjen dhe shoqërinë”.
Gjithashtu, në lidhje me qëndrimin e të krishterëve në shoqërinë bashkëkohore, ai tha: “të qëndruarit në Perëndinë” “të jetuarit më Krishtin” është ajo çka përcakton përmbushjen e përvojës së krishterë. Bëhet fjalë për një marrëdhënie me të Vërtetin, një lidhje personale dashurie me Atë që është vetë Dashuri. Sa jetojmë brenda shoqërisë së mbarëbotshme multifetare, paralelisht me respektin dhe lirinë e çdo personi njerëzor dhe përpjekjen për bashkekzistencë paqësore, le të mos lëmë pas dore faktin se nxënësit e Krishtit duhet të jenë “drita e botës” (Mt. 5:14).
“Misioni dhe përgjegjësia e Kishës, përfundoi fjalën e tij Kryepiskopi Anastas, është të lidhë njerëzimin me Perëndinë e Vërtetë të Dashurisë”.

[arbereshi_niko]

Një përfaqësues i Kishës Ruse shpjegon qëndrimin e Kishës ndaj luftës
Orthochristian.com, 3 nëntor 2022




foto: spzh.news




Kisha kurrë nuk e ka konsideruar luftën një gjë të mirë. Në të njëjtën kohë, ajo është jashtë politikës dhe nuk duhet të lidhet me ndonjë qëndrim të politizuar kundër luftës, shpjegon Vakhtang Kipshidze, nënkryetar i Departamentit Sinodal të Kishës Ruse për Marrëdhëniet e Kishës me shoqërinë dhe median.
Kipshidze foli gjatë për shërbesën e vërtetë të Kishës dhe rolin e saj në kohë konflikti ushtarak dhe lufte në programin Kronika e Botës së Re në RTVI News dje.
“Kisha kurrë nuk e ka konsideruar luftën si të mirë... Çdo luftë është e lidhur me mëkatin”, tha përfaqësuesi i Kishës.
Nga ana tjetër, "Kisha e ka bekuar gjithmonë shërbimin ushtarak, si shërbim në mbrojtje të atdheut, në shërbim të të tjerëve, të cilin ata që shkojnë në front e mbrojnë dhe për të cilët pranojnë vdekjen. Kjo pjesë e mësimit të kishës a nuk nënkupton ndalimin për t'i rezistuar së keqes me dhunë. Njeriu ka të drejtë të vetëmbroj”, tha Kipshidze.
Gjithashtu, të mos mbrosh ata që do nuk është e drejtë, është turp, shtoi ai.
Në mars, rreth 300 priftërinj të Kishës nënshkruan një apel kundër luftës. I pyetur për qëndrimin e kishës ndaj klerikëve të tillë, Kipshidze vuri në dukje se ky apel ka çuar në optimizëm të madh në Perëndim midis politikanëve që duan që Kisha të bëhet një fuqi opozitare në shoqërinë ruse.
"Por Kisha nuk do t'i bashkohet opozitës politike, sepse Kisha është jashtë politikës. Ajo është në anën e popullit, është në anën e atyre që duhet të ushqejë nega ana baritore”, përfshirë ushtarët, tha ai.
Një faktor ndërlikues është se qëndrimi kundër luftës në Rusi sot është politizuar dhe mobilizuar në një qëndrim antiqeveritar, shpjegoi Kipshidze. "Kisha nuk do të bashkohet me një opozitë politike," tha ai.
“Në një botë ideale mund të ketë një pozicion të papolitizuar kundër luftës, por ne jetojmë në botën reale dhe pozicioni ynë kundër luftës është tashmë i monopolizuar nga forcat politike anti-ruse dhe përdoret jo për të vendosur paqen, por për të shkaktuar përçarje të brendshme. në shoqërinë ruse”.
“Mendimi alternativ”, pra qëndrimi kundër luftës, “që ekziston në kishën orthodhokse ruse, duhet të mbetet jashtë kufijve të kishës, sepse është bërë një formë e veprimtarisë politike dhe nuk ka vend për veprimtari politike. në Kishë, për mendimin tim”, vijoi përfaqësuesi i Kishës.
Përkundrazi, Kisha është e hapur për njerëzit e të gjitha pikëpamjeve politike dhe njerëzit në pozitat qeveritare, vuri në dukje Kipshidze.
Kisha është apolitike dhe lufton për paqen me lutje, jo me demonstrata politike. “Ky është kuptimi dhe përmbajtja e asaj që po bën Kisha në kontekstin e konfliktit aktual”.
Pozicioni i patriarkut është se Kisha nuk do të jetë kurrë në solidaritet me fuqitë perëndimore që duan të dëmtojnë Rusinë, tha Kipshidze, dhe koncepti i neutralitetit duhet të konsiderohet në këtë kontekst. Kisha është jashtë politikës, por nuk mund të jetë kurrë me ata që janë kundër atdheut, shpjegoi ai.






Vakhtang Kipshidze




Burimi: http://Orthochristian.com

[arbereshi_niko]

Kryepiskopi Anastas në Poloni për një vizitë.





Kryepiskopi i Tiranës, Durrësit edhe i Gjithë Shqipërisë,
Fortlumturia e Tij, z. Anastas - bëri një vizitë zyrtare
në Kishën Orthodhokse të Polonisë nga data 4 deri në 8 Tetor 2022
i shoqëruar edhe nga Mitropoliti i Korçës Hirësi Joani
dhe Kryedhjakon Spiro Topanxha.






Burimi: radiongjallja.org

[arbereshi_niko]

Kisha shqiptare mban një pozicion parimor kundër njohjes së skizmatikës ukrainase


Nga orthochristian.com, 16 nëntor 2022







Foto: www.romfea.gr


Kisha Orthodhokse e Shqipërisë ka dënuar përsëri veprimet e patriarkut Bartholomeu në Ukrainë.
Këtë herë, deklarata e kishës vjen si përgjigje ndaj “veprës” ( tezës ) pasuniversitare të Arkimandritit Gregorios Fragakis, Sekretarit të Patriarkanës së Kostandinopojës, "Mbi shërimin e çështjes kishtare në Ukrainë nga Kisha Nënë e Kostandinopojës (çështja e shugurimeve), e cila u botua në oline dhe ku përmendet dhënia e autoqefalisë në 1937.
“ Sa është Raportuar është tërësisht e pasaktë dhe indirekt mashtruese ",
lexojmë në raportin e Zyrës së Sinodit të Shenjtë të Kishës Shqiptare.
Në dallim nga episkopët e kishës shqiptare të përmendur në tezën e At Gregorios, "Mitropoliti" Epifanij Dumenko i "Kishës Ortodokse të Ukrainës" u shugurua nga një "episkop i rënë, i skomunikuar dhe anatematizuar".
Për më tepër, "në Shqipëri asnjë grup nuk është injoruar, siç u bë në rastin e Mitropolitit Onufrij së bashku me 90 ose më shumë episkopë".
Vlen gjithashtu të përmendet, vazhdon raporti i kishës, se në tomosin e autoqefalisë së kishës shqiptare, të gjitha kishat lokale quhen kisha "motra", duke mos u cituar "vajza", siç quhen në tomosin e "Kishës Ortodokse të Ukrainës".
“Sidoqoftë, gjëja më e rëndësishme është që paqja dhe uniteti u sollën në Shqipëri, ndryshe nga sa ndodhi me Ukrainën, dhe si rrjedhojë ajo pati pasoja negative për të gjithë orthodhoksinë". Për më tepër, në tomosin e dhënë "Kishës Ortodokse të Ukrainës" shprehet se Patriarkana e Kostandinopojës është kreu i të gjitha kishave lokale, ndërsa ky afirmim nuk gjendet në tomosin e kishës shqiptare.

Sipas deklaratës shqiptare, shembujt e shumtë të skizmave të përmendura në dokumentin ( tezën ) nuk janë, në të vërtetë, analoge me situatën e Ukrainës.
Rasti i Ukrainës është shumë i ngjashëm me skizmën Meleciane të shekullit të 4-të, ku shërimi i skizmës dhe integrimi i episkopëve dhe klerikëve të shuguruar në mënyrë të pavlefshme në kishë ndodhi përmes pendimit, shtrimi i duarve nga një episkop kanonik dhe arritja e paqes përmes vendimit të një këshilli pan-orthodhoks. Vendimet e thjeshta administrative nuk bëjnë të ekzistojnë papritmas ato që nuk kanë ekzistuar kurrë, thotë kisha shqiptare, dhe "është këtu që ekziston shqetësimi për vlefshmërinë e shugurimit të Epifanit nga Filareti ".
Sigurisht që kisha mund të veprojë sipas ekonomisë, vazhdon njoftimi për shtyp i kishës shqiptare, por kur në rastet në të cilat ekzistojnë dyshime serioze duhet të shqyrtohen nga një këshill pan-orthodhoks.
Si përfundim, Kisha Shqiptare sqaron se "duke mos adoptuar këndvështrimin rus", sepse ajo njeh në parim të drejtën e Kostandinopojës për t'i dhënë autoqefalinë Ukrainës, dhe dënon vendimin e sinodit rus për prishjen e kungatës me Patriarkanën e Kostandinopojës.
Në deklaratat e mëparshme të Kryepiskopit Anastas dhe të Kishës Shqiptare mbi Ukrainën, Fortlumturia e tij, Kryepiskopi Anastas i Shqipërisë dhe Sinodi Shqiptar kanë përsëritur shumë herë të njëjtat argumente për disa vjet mëtani.
Në një intervistë në fund të dhjetorit 2020, Kryepiskopi Anastas theksoi me dhimbje se veprimet e Kostandinopojës në Ukrainë nuk sollën shërimin e dëshiruar dhe se tashmë është koha që çështjen ta zgjidhë Kisha në një mënyrë pajtuese.
Përndryshe, Kisha përballet me rrezikun e një ndarje etnike-racore midis sllavëve dhe Grekëve, paralajmëroi ai.
Tashmë në nëntor 2019 ai paralajmëroi se "në shumicën e kishave orthodhokse mbretëron një heshtje shqetësuese".
Dhe Fortlumturia e tij, në të vërtetë, ka ngritur alarmin pothuajse që nga fillimi i krizës në vitin 2018.
Në tetor dhe nëntor 2018, Kryepiskopi Anastasi i shkruajti Shenjtërisë së tij Patrikut të Moskës për çështjen e Ukrainës, duke vërejtur se ai personalisht paralajmëroi patriarkun Bartholomeu, se planet e tij në Ukrainë do të ishin katastrofike.
Në të njëjtën kohë, Primati shqiptar është gjithashtu fuqimisht në mosmarrëveshje me vendimin e Kishës Ruse për të prishur kungatën me Kostandinopojën.
Më 4 janar 2019, Sinodi i Shenjtë i Kishës Shqiptare shprehu mendimin se, sipas së cilës shugurimet e episkopëve dhe klerikëve të "Kishës Ortodokse të Ukrainës" nuk kanë hirin dhe nuk mund të kryhen thjesht në mënyrë retroaktive me vendim të Kostandinopojës. Pozicioni i sinodit shqiptar iu shpreh patriarkut Bartholomeo personalisht në një letër, e ndjekur shpejt nga një tjetër e kryepiskopit Anastas, i cili lehtësisht zhbën argumentet vetë-justifikuese të Kostandinopojës dhe i cili përsëri kërkon një këshill pan-orthodhoks për të menaxhuar çështjen.
(Kryepiskop Anastasi madje mori letra fyese nga episkopët e Kostandinopojës për pozicionin e tij parimor).
Në Dhjetor 2019, Fortlumturia e tij nënvizoi përsëri se pajtimi është parimi i nevojshëm për unitetin orthodhoks dhe se krijimi i "Kishës Ortodokse të Ukrainës" solli vetëm "turbullira dhe përçarje".
“Në të gjitha rastet e mëparshme të koncesionit të autoqefalisë - dhe natyrisht atë të Kishës së Shqipërisë - autoqefalia iu dha mitropolitit kanonik të atij vendi dhe jo për seksione të vogla të tyre të përbëra nga skizmatikë të riintegruar në mënyrë të papërsosur," shkroi ai.
Në janar të vitit 2020, Kryepiskopi i tha një delegacioni kanonik vizitues ukrainas se ai është shumë i interesuar për gjithçka që po ndodh në Ukrainë dhe se ai e di se Fortlumturia e tij mitropoliti Onufrij i Kievit dhe të gjithë Ukrainës është një njeri paqësor i lutjes së thellë.
Në janar 2021, zyra e Kryepiskopit Anastas tha se, në kundërshtim me Deklaratën e Epifanij Dumenko-s në atë kohë, Kisha Shqiptare nuk kishte ndryshuar aspak mendje dhe nuk ishte afër njohjes së autoqefalisë së "Kishës Ortodokse të Ukrainës".

.-.-.-.-.-.

Ynë Zot Krishti, të ruaj rrugën e pashtrëmbëruar që KOASH-i me në krye Kryepiskopin Anastas që ka zgjedhur, ku forcat e errëta të mos mundin ta devijojnë…!
Jetë të gjatë Kryepiskopit tonë Anastasit!
Të shumta i qofshin vjetët!
( nga përkthyesi ).

[arbereshi_niko]

Ndërsa Evropa çmonton kryqet, Rusia flet në favor të të krishterëve të Bashkimit Evropian:

Një Histori Gjermane e Krishtëlindjes

Nga Global Orthodox, 13 Janar 2023

Rusia është një zë i fuqishëm që mbron krishtërimin në Evropë.
Është një ngjarje e nëntorit të kaluar në Gjermani,
ku evidentohet kontradikta midis krishtërimit evropian të çkishëruar, me një Rusi gjithnjë më të krishterë,
ku kisha ruse është i vetmi zë në mbrojtje të të krishterëve në Bashkimin Evropian, ku besimi dhe trashëgimia e të cilëve gradualisht anulohen nga hapësira publike. Në përgatitjet për takimin e G7, në nëntorin e kaluar në qytetin e bukur gjerman të Münster, departamenti i protokollit të Ministrisë së Jashtme gjermane vendosi që një kryq historik i varur në një sallë historike, ku ministrat e jashtëm të G7 ( 7 vendeve më të industrializuara) që do të takoheshin, kryqi ishte në një farë mënyre i papërshtatshëm, dhe kështu e kishin hequr atë, dakort me autoritetet e qytetit të Münster që ( u konformuan ) përputheshin pa kundërshtime, që në fillimin e këtij avenimenti.
Me sa duket vendimi ishte në përputhje me pikëpamjen glabaliste, të Ministrit të Jashtëm gjerman Annalena Baerbock, një anëtar “ woke” i "zgjuar" i krahut të majtë të partisë të Gjelbërve të Qeverisë.
Ngjarja shkaktoi një skandal të vogël në politikën qytetare të Münster , por kaloi kryesisht pa u vënë re në diskutimin kombëtar.






Kryqi “ofendues”;


Vendimi i ministrisë u kritikua ashpër nga konservatorët në Münster,
por, dhe këtu është pika thelbësore,
jo në terma të krishtera, domethënë që kjo heqje e trashëgimisë së krishterë nga hapësira publike është e rrezikshme për shoqërinë,
në vend të apelimit të 'tolerancës' dhe të trashëgimisë së krishterë.
Ata kur diskutuan, as nuk krijuan një lidhje me Avenimentin në fjalë.
Baerbock kurrë nuk e shpjegoi saktësisht se cili nga mysafirët e tij me famë, mund të fyhej nga kryqi sipas opinionit të ekipit të tij.





Qendra historike e Münster me flamujt e G7

Por, zëri i vetëm që është shprehur në favor të kuptimit të krishterë të diskutimit, i cili ka kaluar pa u vënë re në rrjedhën e lajmeve kombëtare, arriti në formën e një qortimi të hidhur nga Kisha Ruse në Moskë. (Shiko më poshtë).
Kjo histori e vogël e Krishtëlindjes në zemër të Evropës, e cila ka shkaktuar pak ndjesi në debatin kombëtar gjerman, përshkruan mjaft mirë faktin se në një Evropë gjithnjë e më të çkrishtëruar, Kisha Ruse në Moskë po shfaqet si zëri i fundit i fortë që lufton për krishterimin e evropianëve.
Heqja e kulturës së krishterë nga shikimi publik duket se është një qëllim i Partisë së të Gjelbërve.
Në fillim të të njëjtit muaj, një tjetër ministër me ndikim i gjelbër, Claudia Roth, kërkoi që mbishkrimet biblike jashtë bazilikës së Kalasë së Berlinit të fshiheshin, duke shkaktuar një përgjigje të zemëruar nga tradicionalistët gjermanë.




Citati biblik i gjykuar i dëmshëm;


Në konfuzionin që pasoi, Roth shpjegoi se ai nuk pajtohej me tekstin nga letra drejtuar Filipianëve, i cili thotë: "Në emër të Jisuit, të gjithë gjunjët duhet të përkulen, ata që janë në qiell, dhe ata që janë në tokë, edhe ata që janë nën tokë".
Roth shpjegoi se teksti ishte vendosur atje për të justifikuar monarkinë, ndërsa besonte se qeveria aktuale gjermane ka më shumë të përbashkëta me revolucionet komuniste të mesit të shekullit të 19-të.
Kur erdhi lajmi për këtë vendim në Moskë, Departamenti i Marrëdhënieve Kishtare të Jashtme të Kishës Orthodhokse Ruse lëshoi një deklaratë të ashpër në të cilën ai u ankua për "anulimin" e trashëgimisë së krishterë në Evropë, duke e vendosur veten në "solidaritet" me evropianët që e kundërshtojnë atë.
Duke deklaruar se ky fenomen është një kërcënim i vërtetë për paqen dhe të ardhmen e Evropës.
Duke ndjekur politikën e tyre që synon të fshijë kujtesën e trashëgimisë së krishterë nga hapësira publike, autoritetet e disa vendeve evropiane kështu lënë pas dore të drejtat e besimtarëve dhe vullnetin e popullit të tyre.
Kjo përbuzje për rrënjët e krishtera, minon identitetin evropian dhe shkakton humbjen e nocioneve laike të moralit bazuar në besimin në Krishtin. Tani është e zakonshme që shtypi liberal evropian të denoncojë primatin e Kishës Orthodhokse Ruse për deklaratat e tij të përsëritura në të cilat nënvizon se zhdukja e qëllimshme e kulturës së krishterë në Evropë, paraqet një kërcënim jo vetëm për të ardhmen e kontinentit,
por edhe për paqen midis kombeve që janë bashkuar historikisht nga trashëgimia e përbashkët e krishterë për shekuj. Megjithatë, lajmet e fundit nga Gjermania konfirmojnë se,
parimi i kishës ruse ka të drejtë në vlerësimin e situatës.
Zhdukja e simboleve të krishtera nga jeta publike evropiane,
ka pasojën e drejtpërdrejtë të zëvendësimit të menjëhershëm të trashëgimisë së krishterë me të kundërtën.
Kështu, për shembull, statistikat zyrtare tregojnë se
në 6 vitet e fundit numri i Satanistëve në Gjermani
është rritur mbi gjashtëmbëdhjetë herë dhe arrin në 100,000 njerëz.
Ne shprehim solidaritetin tonë me ata evropianë që
kundërshtojnë çdo përpjekje për të fshirë kujtesën e tyre historike
dhe pohojnë se paqja dhe fqinjësia e mirë brenda zonës pan-Evropiane
janë të mundshme vetëm nëse ato mbështeten
në fondacionin e përbashkët të krishterë.
Ndërkaq të krishterët gjermanë të rrethuar nga çdo anë,
do të kishin vështirësi të gjenin dikë ti përfaqësojë në diskutimin e tyre kombëtar,
madje edhe që të vinin nga kishat e tyre ose nga ana konservatore e tyre,
që ti mbështesë në luftën për besimin e krishterë
dhe për rolin e tij thelbësor në ruajtjen e një shoqërie të shëndetshme.
Një nga arsyet pse kisha ruse është në gjendje të jetë
një zë më i fortë se kishat evropiane është sepse është një kishë e madhe dhe monolite, ndërsa kishat evropiane janë të ndara dhe flasin nga fraksione më të vogla.

[arbereshi_niko]

A po krijohet një Skizëm në Qipro?


nga George Mikalopulos 18 janar 2023
www.monomakhos.com



Kështu duket.
Siç e parashikoi i nënshkrojturi, vendimi për të "njohur" sektin skizmatik në Ukrainë nuk do të ishte fjala e fundit.
Deri më tani vetëm tre kisha lokale, Athina, Aleksandria dhe Qipro, kanë zgjedhur ta bëjnë këtë.
Procesi që ata filluan nuk ishte aspak elegant, apo kanonik, për këtë çështje.
Nuk u krye asnjë votim formal.
Në vend të kësaj, sinodet luajtën një lojë fëminore
të "ku ka m’çefti ose me ta lëna",
me primatët që u kërkonin sinodeve të tyre përkatëse
të votonin për të njohur sharlatanin e veshur me rraso,
Dumenko-n dhe grupin e tij jokanonik.
Sinodet më pas ua lanë vendimin primatëve.
Ishte e gjithë kjo kaq e shëmtuar…


Në rastin e Aleksandrisë, megjithatë, qeverisë greke ju desh të ndërhynte,
duke i tërhequr prej krahu disave që ishin të kompromentuar;
ishte më shumë një orkestrim i sajuar sesa një vendim i Kishës.
Në fund, sinodet pak a shumë, ranë dakord disi
të njihnin djallëzinë e pahijshme të Patriarkut Bartolomeu në Kiev,
si Kisha "autoqefale" e Ukrainës.
Bartolomeo këtë e mori si fitore.
Me kalimin e kohës, ai mendoi se kishat e tjera
do të hipnin në bordin e qerrës së tij (ose “punishtes autoqefaliste”)
dhe kështu do të legjitimonin veprimet e tij.
Kjo nuk ka ndodhur deri më tani.
Edhe Jeruzalemi dhe Tirana, të cilat i përkasin primatëve grekë,
si edhe Rumania, që nuk është pro-ruse,
kanë hezituar ta pranojnë këtë farsë.
Gjeorgjia, e cila ka pasur mosmarrëveshjet e veta ushtarake me Rusinë,
gjithashtu ka refuzuar ta bëjë këtë.
Mosnjohja e vazhdueshme e Dumenkos, e cila ka 4 vjet që vazhdon,
është kthyer në shkak turpi.
Në Antioki, Beograd dhe Sofje nuk i kanë harruar ofendimet e shumta të marra
nga Bartolomeu që nga hyrja e tij në fronin ekumenik.
Edhe OCA ( kisha amerikane), e cila në të kaluarën kërkonte me dëshpërim
njohjen e Fanarit, nuk ka ndërmend të njohë sektin e rremë në Kiev,
dhe vazhdon të nderojë Mitropolitin Onufri
si primatin legjitim të Kishës Orthodhokse të Ukrainës.
Dhe tani Mitropoliti Neofit i Morfousit ka bojkotuar kurorëzimin zyrtar
të Georgios të Pafosit, kryepiskopit të sapozgjedhur të Qipros,
duke minuar kështu vendimin e sinodit për të mbështetur njëzëri "OCU" ( “ kishën ukrainase”) .

Me pak fjalë, vendimi i qipriotëve për
të mbështetur Patriarkanën Ekumenike është larg të qenit i kryer.
Kjo shihet si një qortim i jashtëzakonshëm ndaj Kryepiskopit Georgios
- dhe si rrjedhojë, Bartolomeut -
duke krijuar kështu mosmarrëveshje brenda kishës qipriote.
Askush nuk e di se si do zgjidhet ky problem në të ardhmen.
Unë dyshoj se do të shohim përçarje të ngjashme në Kishën e Greqisë.
Tashmë po e shohim të shpaloset në Afrikë,
ku kontigjenti vendas i të krishterëve orthodhoksë në fakt
kanë shkëputur të gjitha lidhjet me hierarkinë greke në Aleksandri.
Tani ata janë pjesë e Eksarkatit Rus.
Patriarku Bartolomeu jo vetëm që solli një përçarje midis Kishave lokale,
por ai gjithashtu provokoi një të tillë brenda vetë Kishave lokale.
Ironia është, që kjo mund të ishte gjëja e fundit që dëshironte Bartolomeu.
Apo ndoshta po?
Në një moment ai deklaroi me besim se të gjithë (lexohet: sllavët)
përfundimisht do të "hipin në bord".
Por ata nuk e bënë këtë.
Ata nuk munden, duke pasur parasysh drejtimin që ka marr Ukraina
dhe faktin se askush nuk mund të jetë në kungim eukaristik me skizmatikët.
"Kisha Ortodokse Ukrainase" e urren Rusinë aq shumë
sa nuk dëshiron të pranojë një riorganizim të klerikëve të saj,
sepse kjo do t'i lidhte ata direkt nga ana kishtare me Rusinë,
e cila përfaqëson mbi një të tretën e Kishës.
Dikush pyet veten, se në ç’anë qëndrojnë simpatitë e Bartolomeut.
Me kishën apo me globalistët,
pasi këto ngjarje fatkeqe janë pikërisht ato që dëshironte edhe Departamenti i shtetit Amerikan.
Ndoshta? Ekspozimi i mungesës së forcës së Bartolomeut,
që tregohet në ruajtjen e unitetit orthodhoks
mund të jetë një zhgënjim për të, pasi njollos pozitën e tij në histori
duke zbehur kështu të gjithë Kishën. Sigurisht, kjo nuk do të thotë asgjë për globalistët.
Për ata, ka apo jo skizëm, “e kush po e vret mëndjen”.
Çfarë pritet nga njerëzit që nuk besojnë në Zot?
Rendi i mirë në kishë? Ia vlen të pyesësh, a është Bartolomeo një nga këta njerëz?
A po e largojnë atë nga Kisha aspiratat e tij globaliste?
Kjo është diçka që episkopët duhet ta trajtojnë dhe duhet ta trajtojnë shpejt,
pasi kjo e ripërcakton plotësisht gjithë Kishën.
Kjo është një çështje serioze që kërkon diskutim të mëtejshëm nga Kisha.
Është e rëndësishme të pranohet se ky problem është specifik për fanarjotët, dhe jo për orthodhoksët grekë.
E gjithë Kisha është komprometuar nga vendimet e tij.
Nëse vazhdojmë mosveprimin, Kisha do të ndahet përgjithmonë në dy pjesë,
të cilat do të rriten si shtylla të veçanta, siç kanë bërë
romano katolikët me orthodhoksët që nga viti 1054.

[arbereshi_niko]

Ju paraqesim historinë e guximshme të Ivan Provorov (në foto),
mbrojtës i Philadelphia Flyers, i cili preferoi
t'i qëndronte besnik besimit të tij orthodhoks
në vend që të bëhej propagandues i homoseksualizmit të shfrenuar
dhe për këtë fitoi urrejtjen e shtypit të skllavëruar politikisht
“të të drejtave” politikisht të zgjedhura,
dhe në të njëjtën kohë solidaritetin e njerëzve të thjeshtë.

Një lojtar i lojës së hokej orthodhoks,
i qëndron besnik besimit të tij duke refuzuar
të veshë një këmishë LGBTQ

Orthochristian.com, 20 janar 2023






Foto: www.yimg.com


Një mbrojtës i Philadelphia Flyers, Ivan Provorov,
e ka gjetur veten në shënjestër të lavdërimeve dhe përbuzjes,
pasi ai mbajti qëndrim për besimin e tij orthodhoks,
në fillim të kësaj jave.
Ekipi i hokejve në Filadelfia mbajti natën e tij të përvitëshme
të Krenarisë ( Pride ) të martën,
me lojtarët të veshur me fanella me temë LGBTQ
dhe duke tundur shkopinj me shirita ylberi.
Megjithatë, Provorov u shqua për mungesën e tij nga rutina para ndeshjes
(edhe pse ai më pas iu bashkua shokëve të tij për vetë ndeshjen).
"Unë respektoj zgjedhjet e të gjithëve," u tha Provorov gazetarëve pas lojës,
siç raportohet nga National Review.
"Zgjedhja ime është t'i qëndroj besnik vetes dhe fesë sime.
Kjo është gjithçka që dua të them."
Kur u pyet se çfarë feje, ai u përgjigj: "orthodhoks rus".
Ndërsa organizata e Flyers lëshoi ​​një deklaratë të tyren ku afermojnë,
"Përkushtimin ndaj inkluzivizmit përfshirës"
dhe krenarinë në "mbështetjen e komunitetit LGBTQ+",
trajneri John Tortorella vlerësoi gjithashtu Provorovin për qëndrimin në bindjet e tij.
"Ai është vërtetë besnik me veten dhe fenë e tij.
Kjo ka të bëjë me besimin dhe fenë e tij," tha Tortorella,
siç raportohet nga Yahoo Sport.
“Kjo është një gjë [për Provorovin] që unë e respektoj:
ai është gjithmonë koherent me veten."
As ekipi dhe as Liga Kombëtare e Hokejve nuk planifikojnë
të ndëshkojnë lojtarin orthodhoks.
“Lojtarët janë të lirë të vendosin se cilat iniciativa të mbështesin”, tha liga.
Nga ana tjetër, Provorov, natyrisht,
u vu në qendër të kritikave të mediave.
Komentatori sportiv kanadez Sid Seixeiro
tha: "Liga Kombëtare e Hokejve duhet t'i trajtojë dhe t'i zgjidhë këto gjëra,
sepse ajo që dëgjova mbrëmë ishte fyese dhe nuk kishte kuptim...
Asgjë nuk më tremb më shumë,
se kur një njeri duke thënë se ai nuk dëshiron të bëjë diçka
për shkak të bindjeve të tij fetare."
Gazetari i lartë i Rrjetit të Ligës Kombëtare të Hokejve E.J. Hradek
tha se nëse Provorov nuk mund të mbështesë stilin e jetës LGBTQ,
atëherë ai thjesht duhet të kthehet në Rusi
ku atje ai mund të ndihet më rehat,
ose të shkojë të luftojë në Ukrainë.
Shkrimtari i Hockey News Adam Proteau shpalli:
“Ai është një qenie njerëzore e turpshme,
homofobia e të cilit do të bëhet më e turpshme me kalimin e viteve."
Nga ana tjetër, tifozët e hokejve dhe amerikanët e zakonshëm
u mblodhën rreth lojtarit besimtar.
T-Shirt e tij dhe Hoodie, të listuara si më të njohurat,
tani janë shitur në shumë dyqane online,
dhe bluza e tij Branded Backer është
artikulli më i shitur me temë Flyers.



.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
Ps: është e trishtueshme që respektohen dëshirat dhe bindjet e kujt’do ,
por që kur bie fjala për bindje fetare, këtu krijohet “skandal”!
[prkth.]

[arbereshi_niko]

Një këngë për vrasjen e një "moskal"
kënduar në kishën e Lavrës në Kiev-Ukrainë.


nga Yaroslav Nivkin
spzh.news- Bashkimi i Gazetarëve Orthodhoksë, 22 janar 2023


Ja një koncert për vrasjen e një moskoviti
u mbajt në kishën e refertorit* të Lavrës.






Foto: screenshot nga video në faqen e Viktoria Kokhanovska në Facebook



Në kishën kushtuar shenjtorëve Andonit dhe Theodosit në Lavra,
nga ku u dëbua Kisha Orthodhokse e Ukrainës, ajo kanonike për tu kuptuar,
autoritetet mbajtën një koncert gjatë të cilit
u interpretua një këngë për vrasjen e një "moskal".
Më 23 janar 2023, në kishën e tryezës së Lavrës së shpellave të Kievit,
për nder të Ditës së Unifikimit, u mbajt koncerti "Fryma e Lirisë"
nga grupi "Khorea Kozatska".
Gjatë koncertit, në veçanti, u interpretua një këngë për
vrasjen e një moskoviti dhe shkatërrimin e Moskës,
të cilën "Jisui e bekon".
Një pjesë e këngës është postuar në faqen e saj
në Facebook nga avokatja Viktoria Kokhanovska.

Në komente njerëzit shkruajnë se janë tronditur nga kjo ngjarje.
Ja disa prej komenteve;

"Zot, çfarë po ndodh?! Ata nuk kanë ku të bëjnë koncerte!?
Përdhosja e një vendi të shenjtë!!!
Shikoni muslimanët, ata kurrë nuk do të guxonin ta bënin një gjë të tillë në një xhami!!!
Dhe neve….?! Kjo është e tepërt!!!
Një vend i shenjtë, ku duhet t'i luten Zotit...”,
shkruan Natasha Hudz.
.-.-.-.-.-.-.-.
"Çfarë është kjo? Për këtë arsye ata marrin vendet tona të shenjta?
Jo vetëm që i përdhosin, por japin edhe koncerte në vend të lutjeve?",
shkruan Karolina Veluschak.
.-.-.-.-.-.
"Zot, ki mëshirë. Ata kishin nevojë për Lavrën, për të dhënë koncerte...
Jo për ti’u lutur Zotit.
Jo për të lavdëruar shenjtorët.
Por për të shkuar në koncerte"
shkruan Anna Pavjiuk.
.-.-.-.-.-.
“Dhe si duhet t'i mundin armiqtë ushtarët tanë,
nëse gjëra të tilla bëhen në kishat tona!?!?!”,
pyet Ljudmila Dydar.
.-.-.-.-.-.
"Tmerr.
Tallje, për këtë u duhen kishat:
të tallen me vendet e shenjta",
shkruan Ludmila Mila.



Facebook më vonë e fshiu postimin e Kokhanovska,
i cili kishte mbi 58,000 shikime, por ajo e ripostoi videon.
“Facebook… bllokon masivisht videon e blasfemisë në Lavrën e shpellave të Kievit,
të kryer nga pseudopatriotët më 22 janar 2023,
me lejen e Ministrisë së KULTURËS së Ukrainës”,
shkroi Kokhanovska.
Siç shkroi më parë Bashkimi i Gazetarëve Orthodhoksë ,
Kisha Orthodhokse e Ukrainës tha se "
shërbimi" i "KOU-t" ndryshe “kisha ortodokse ukrainës”
në Lavrën e Shpellave të Kievit
është një turp për Ukrainën.





*Refertori është ambienti i kishës, ku konsumohen ushqimet pas bekimit të tyre, përgjatë festave ose kryesisht pas liturgjisë.
Por gjithmonë strukturë e njëjtë me kishën.

[arbereshi_niko]

Ukraina:


Lavra e Kievit i përgjigjet pretendimeve të skizmatikëve:
ne jemi besnikë ndaj Kishës dhe Mitropolitit Onufrij

Orthochristian.com, 27 janar 2023






Foto: lavra.ua


Klerikët dhe vëllezërit e Lavrës së Fjetjes së Hyjlindëses të Shpellave të Kievit
kanë konfirmuar edhe një herë besnikërinë e tyre ndaj besimit të shenjtë orthodhoks
në Kishën Orthodhokse kanonike të Ukrainës dhe
ndaj Primatit të tyre të dashur,
Fortlumturisë së Tij Mitropolitit Onufrij të Kievit dhe Gjithë Ukrainës.
Deklarata e tyre, e botuar më 26 janar në faqen e internetit të Lavrës,
shërben si një përgjigje për "Mitropolitin" Epifanij Dumenko,
kreun e "Kishës Ortodokse Ukrainase" skizmatike,
i cili kohët e fundit përsëriti pretendimin e tij
se shumë nga murgjit e Lavrës planifikojnë të transferohen në strukturën e tij,
kur kjo të jetë e sigurt për ta që ta bëjnë këtë.
Deklarata e Dumenkos është pjesë e propagandës së rëndë shtetërore
dhe e skizmatikëve që synojnë dëbimin e plotë të Kishës Orthodhokse
nga Lavra në favor të skizmatikëve.
Por pavarësisht presionit, Lavra mbetet besnike:

Ne, klerikët dhe vëllezëria e Lavrës së Fjetjes së Hyjlindëses të Shpellave të Kievit,
në këtë orë të tmerrshme fatkeqësie ushtarake
dhe sprovash jashtëzakonisht të vështira për Ukrainën,
u bëjmë thirrje të gjithë bijve besnikë të Kishës Orthodhokse të Ukrainës.
Me dhimbje të madhe duhet të konstatojmë se,
përkundër faktit se sipas legjislaturës ukrainase
“të gjitha fetë, besimet dhe organizatat fetare janë të barabarta përpara ligjit
dhe vendosjes së çdo përfitimi ose kufizimi i një religjoni, besimi apo feje,
organizimi në raport me të tjerët”.
Po përjetojmë shtypje në veprimtarinë dhe jetën tonë fetare.
Në veçanti: kryhen kontrolle, nisen procedimente penale,
ekzekutohen gjoba, bllokohen llogaritë bankare,
ngrihen pengesa të të gjitha llojeve për kremtimin e shërbesave hyjnore,
sekuestrimi i kishave në mënyrë të paligjshme dhe me dhunë,
kërcënimet dhe sharjet dëgjohen në organet e shtypit dhe informacionit.
Tani ne nuk kemi të drejtë të kryejmë shërbime hyjnore
në kishat më të mëdha të Lavrës së Shpellës së Kievit,
domethënë: në kishën e Trapezës, të cilën ne vetë e kemi restauruar plotësisht,
dhe në Katedralen e Fjetjes, vendin më të madh të shenjtë ndërkombëtar orthodhoks,
që e kemi fjalë për fjalë rindërtuar nga rrënojat.
Në faqen e manastirit tonë u regjistrua një person juridik
me emër pothuajse të njëjtë,
përkatësisht manastiri mashkullor i OCU (“kisha ortodokse ukrainës”).
Gjithashtu, në deklaratat dhe intervistat e tij të fundit, kreu i saj,
Epifanij (Dumenko), shprehu besimin e tij se ne, vëllazëria e Lavrës së Shpellave të Kievit,
do të kalojmë ose gjoja do të dëshironim të kalonim në OCU. Megjithatë, ekziston një pyetje e thjeshtë që
askush nuk mund të përgjigjet në mënyrë pozitive:
si mund të lutet një i krishterë në një kishë me hajdutët
që ishin të parët që dëbuan anëtarët e trupit të Krishtit nga ky vend i shenjtë
dhe që vazhdojnë ta bëjnë këtë në vende të tjera në shtetin tonë
dhe më pas t'i ftojmë në "lutje të përbashkët?"
Jini të sigurt pra,se ne po bëjmë çdo përpjekje
për të mbrojtur si manastirin tonë ashtu edhe përvojën e paçmuar
të shkollës murgjërore që është zhvilluar
gjatë periudhës së gjatë të ekzistencës së saj.
Historia jonë e një shekulli më parë
na jep qëndrueshmëri dhe besim në pozicionin që kemi zgjedhur.
Duke e rilexuar, njeriu habitet se sa shumë ngjashmëri
ka midis asaj që ndodhi atëherë dhe asaj që po ndodh tani.
Në atë kohë, me ndihmën e GPU-së (Administratës Politike Shtetërore)
u sekuestruan të gjitha kishat e Lavrës.
Rinovacionistët ose “kisha e gjallë” e asaj kohe,
shpresonte që me ndihmën e GPU-së të sillte në krah edhe murgjit bashkë me kishat.
Por nga më shumë se pesëqind murgj,
jo më shumë se dhjetë kaluan në rrugë të gabuar
dhe shpejt u penduan.
Ne përpiqemi të vazhdojmë këtë traditë të besnikërisë,
ndaj nëse dëgjoni nga dikush (kushdo qoftë ai)
se kemi ndryshuar anë, mos e besoni.
Ne nuk po e braktisim (qoftë tërësisht ose pjesërisht) besimin tonë,
të mbushur me shenjtërinë e shekujve të kaluar,
në favor të manipulimeve politike gjithnjë në ndryshim.
Në gjithë këtë periudhë, ne kemi parë gjashtë presidentë
dhe nuk mund t'u bindemi atyre, nëse ky nënshtrim na largon nga e Vërteta,
sepse ne nuk jemi ithtarë politikë, por bij të Zotit.


Prandaj, ju sigurojmë se kemi qenë, jemi dhe do të jemi
në të Vërtetën dhe besnikë ndaj Kishës sonë kanonike dhe Primatit të saj,
Fortlumturisë së Tij Mitropolitit Onufrij.
Kërkojmë mbështetjen tuaj në lutje.
Bekimi i Zotit tonë Jisu Krishtit me ndërmjetimet e Nënës së Tij
dhe të gjithë shenjtorëve të shpellave të Kievit,
qofshin me të gjithë ne.


[ AMIN! ]

[arbereshi_niko]

Ukrainë - Persekutimi i kishës vazhon.


Gelu Višan për shtypjen e Kishës Orthodhokse të Ukrainës:
Zhelenski kryen një akt nazist!








Gelu Višan Foto: seraphim.com.ua


Goditja ndaj Kishës Orthodhokse të Ukrainës
nuk ka asnjë justifikim, tha politikani.


Analisti politik dhe ish-deputeti rumun Gelu Višan,
deklaroi në Televizionin rumun se
Zhelenski po kryen
një akt nazizmi
kur organizon një represion kundër Kishës Orthodhokse të Ukrainës.
“Unë shoh që Zhelenski, si komandant i përgjithshëm i ushtrisë
dhe forcave të sigurimit,
po kryen një akt nazist.
Këto filmime duhet të dërgohen drejtpërdrejt në gjykatat evropiane
sepse këtu shohim shkeljen më të rëndë të të drejtave fetare dhe të njeriut.
Në këto pamje vihet re spastrim etnik dhe fetar,
e gjithë kjo është jashtëzakonisht e rëndë”, tha politikani.

Višan i quajti çmenduri kërkimet e SBU-së ( sigurimit )
në eparkitë e Kishës Orthodhokse të Ukrainës.
"Kjo është çmenduri! Forcat e sigurimit nuk janë në qytete por në kisha!
Kjo është edhe më e tmerrshme!
Unë kam qenë në politikë për një kohë të gjatë, kam qenë politikan,
tani studioj dhe vlerësoj proceset politike. E njoh mirë këtë ambjent!
Edhe në luftë, kurrë nuk duhet te hysh në një manastir me armë!
Nëse këto jane forcat e sigurimit, nga vijnë ushtria,
qe si thote Zhelenski jane të gjithë në luftë?
Cfarë po bëjnë aty?" shtoi Višani.
Sipas tij, veprime dhe masa të tilla nuk kanë arsye.
Kuptoni, se në kohë lufte kishat gëzojnë paprekshmëri totale,
ato janë plotësisht të mbrojtura nga ligji!
Nëse lindin dyshime, duhet të telefonojnë jerondin ose episkopin,
jashtë manastirit, te porta për shembull,
dhe të pyesin se çfarë po ndodh atje….
dhe nëse ka vërtet spiunë.
Nëse jo, nuk ka.
Ka shërbëtorë të Zotit!
Dhe mënyra se si po veprojnë autoritetet ukrainase
duke dërguar forca sigurimi -
nëse në manastir në këtë moment janë 40 persona,
atëherë , a mund të dyshohet për të gjithë të 40 vetët për spiunazh!?
Ajo që Zhelenski po bën tani në këtë rezidencë të veçantë
është një akt nazizmi", përfundoi ai.
Siç është raportuar,
një skandal pasoi në TV rumun kur Višani kritikoi Zhelenskin për
goditjet ndaj Kishës Orthodhokse të Ukrainës.


Burimi: UOJ ( Bashkimi i gazetarëve orthodhoks )
21 janar 2023 nga Elena Jugereva

[arbereshi_niko]

Filluanr punimet restauruese të kishës dhe konakut të manastirit “Fjetja e Hyjlindëses” së Athalit në Himarë.







Pas miratimit nga Këshilli Kombëtar i Trashëgimisë Kulturore Materiale, të projektit të realizuar nga Bërthama e Trashëgimisë Kulturore të Kishës Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë: “Restaurimi i kishës dhe konakut të manastirit të Shën Marisë së Athalit në Himarë”, gjatë vitit 2022, Bërthama e Trashëgimisë kulturore kishte planifikuar realizimin e projektit ndërhyrës në këtë manastir, si një udhëzim dhe kërkesë nga Kryepiskopi Anastas.
Kryepiskopi e vlerëson këtë manastir jo vetëm si tempull të Perëndisë dhe për vlerat kulturore e historike që mbart, por edhe si një kërkesë të rëndësishme të komunitetit, për të cilët ky vend i shenjtë është shndërruar në destinacion pelegrinazhi, me histori të shumta mrekullish që prej kohëve të hershme.
Kështu, shumë shpejt, mbas miratimit dhe marrjes së të drejtës për fillimin e punimeve, me bekimin dhe sigurimin e fondeve nga Kryepiskopi Anastas, në shtator të vitit të kaluar nisën punimet.
Manastiri i Athalit.
Ndodhet në malin e Athalit, jo shumë larg qytetit të Himarës.
Në gjendjen aktuale, nga ndërtimet e manastirit kanë mbetur kisha dhe një ndërtesë dykatëshe gjysmë e rrënuar. Kisha është ndërtuar në vitin 1795. Ajo është e tipit bazilikal me tre nefe, me përmasa të brendshme 10,10 x 5,10 m. Nefi qendror mbulohet me strukturë druri, ndërsa në nefet anësore janë formuar bërthama katërkëndëshe, të ndara nga njëra-tjetra me harqe që lidhin kolonat me muret përbri, të cilat janë te mbuluara me qemerë cilindrikë, me hapje ndaj nefit qendror.
Ambienti i altarit ndahet nga një ikonostas guri mjaft i lartë me tri hyrje. Dyshemeja është e ngritur në tre këmbë shkallë nga pjesa tjetër e naosit, ndërsa mbulohet me të njëjtin tavan. Absida nuk ndodhet në pjesën qendrore të murit lindor, por është pak e spostuar, duke i marrë vend diakonikonit dhe duke i lënë më tepër hapësirë proteizisit. Mbi frontonin e murit perëndimor ngrihet kambanorja. Një strukturë e tillë e mbulesës së naosit nuk është e zakonshme për kishat e këtij tipi dhe mendohet të jetë rezultat i ndonjë rikonstruksioni të mëvonshëm.
Ndonëse nuk ruhen gjurmë të mbulesës së vjetër, është e natyrshme të mendohet se ajo ka qenë me qemer cilindrik, si në rastin e kishës së Shën Nikollës në Porto Palermo. Dëmtimet që kanë pësuar strukturat mbajtëse kanë bërë të domosdoshëm ndërtimin e kontrafortëve në muret e jashtme.
Kisha ka muraturë të rregullt, me qoshe dhe komiza të punuara me gurë të latuar. Me gurë të latuar është punuar gjithashtu dhe muratura e absidës, e cila përfundon me një komize guri, të përbërë nga një radhë në formë dhëmbësh sharrë ndërmjet dy radhëve të drejtë. Çatia dyujëse, me një prerje në anën lindore, është e mbuluar me tjegulla bizantine.
Interes tipologjik paraqet edhe ndërtesa gjysmë e rrënuar e manastirit. Ajo është dykatëshe, kati i poshtëm i së cilës ka shërbyer për katua, ndërsa i sipërmi për banim. Hyrja për në katin e sipërm bëhet me shkallë të jashtme guri, të cilat përfundojnë në një çardhak të gjerë, të hapur në ballë dhe të mbrojtur nga krahët nga zgjatimi i mureve tërthore.



Burimi: orthodoxalbania.org