Lajme mbi boten Orthodhokse.

[arbereshi_niko]

Po të pranohet autoqefalia e Ukrainës, Moska mund të prishë marrëdheniet me Kostantinopojën.





Sipas kryepiskopit rus Ilarion, vetëm skizmatikët që nuk njihen nga ndonjë kishë lokale duan miratimin e autoqefalisë.

Performanca e autoqefalisë së Kishës Orthodhokse të Ukrainës nga Patriarkana Ekumenike e Stambollit për të legjitimuar përçarje brenda Kishës.
Vetëm skizmatikët do ta njohin atë, pasi Kisha kanonike nuk kishte kërkuar pavarësinë. Kjo është thënë nga kreu i Departamentit të Marrëdhënieve të Jashtme të Patriarkanës së Moskës.

"Presidenti i atij vendi, tha se Ukraina është një shtet i lirë, kështu edhe kisha duhet të jetë. Megjithatë, besimtarët e thjeshtë nuk duan të thyejnë unitetin me Kishën Orthodhokse Ruse,
Kisha Orthodhokse e Ukrainës nuk dëshiron autoqefalinë dhe ajo nuk e ka kërkuar ", thotë Ilarion, duke shtuar se Kisha Orthodhokse e Ukrainës gëzon një autonomi të gjerë në Patriarkanën e Moskës.

Konstantinopoja thotë se është e nevojshme që të lëshojë autoqefalinë për Kishën e Ukrainës dhe kështu do të zgjidhet përçarja.
Dhe ne themi se autoqefalia nuk do të zgjidhë, por që do të përkeqësojnë problemin, sepse besimtarët orthodhoksë nuk duan autoqefalinë dhe nuk do ta pranojnë, tha kryepiskopi.

"Në qoftë se Kostantinopoja zbaton planin e saj për të dhuruar autoqefalinë do të thotë se një grup skizmatikësh do të përfitonin nga kjo ...
Sigurisht që ne do të bëjmë lëvizje kundërpërgjigje por që koha e kësaj kundërpërgjigje do të varet nga dinamika e zhvillimit të këtij plani, me fjalë të tjera, legjitimitetin e përçarjes së Ukrainës ".



Burimi: it.sputniknews.com

[arbereshi_niko]

[B]Kisha ruse pezullon përkujtimin e Patrikut Bartholomeu dhe të koncelebrimit me hierarkinë të Konstandinopojës,
por kungimin eukaristik nuk e ndërpret [/B]


Foto nga asianews.it


Pas emërimit nga ana e Patriarkut Ekumenik të dy episkopëve si ekzarkë në Ukrainë pa ndonjë bekim nga Kisha Orthodhokse e Ukrainës, Sinodi i Shenjtë i Kishës Orthodhokse Ruse
ka vendosur në mbledhjen e saj të jashtëzakonshme më 14 shtator 2018, që Shenjtëria e Tij Patriku Kirill i Moskës dhe i gjithë Rusisë
"nuk do të përkujtojë Shenjtërinë e tij Patrikun Ekumenik Bartholomeu të Konstandinopojës gjatë Meshës Hyjnore.
Primatët e 15 Kishave Orthodhokse Autoqefale në botë përkujtojnë zakonisht njëri-tjetrin në pika të ndryshme gjatë Liturgjisë Hyjnore.
U vendos gjithashtu që të pezullohet kremtimi me episkopët e Konstandinopojës dhe të pezullojë pjesëmarrjen e episkopëve, në dialogje teologjike,
komisionet shumëpalëshe dhe të gjitha strukturave të tjera të kryesuara ose bashkë-kryesuara nga përfaqësuesit e Patriarkanës Ekumenike”, Hirësisa e Tij Mitropoliti Ilarion ( Alfeev),
kreu i Departamentit për marrëdhëniet e jashtme kishtare, tha në një konferencë shtypi.
Megjithatë, këto masa nuk tregojnë një pezullim në kungimin eukaristik: ". Kungimi eukaristik mes kishave nuk është thyer.
Ky vendim nuk do të privojnë klerin e Patriarkanës së Konstandinopojës dhe Kishës Orthodhokse Ruse për mundësinë e kryerjes së shërbimeve të përbashkëta",
shpjegoi sekretari i shtypit të Patrikut, Ati Aleksandër Volkov.
Sinodi i Shenjtë i Kishës Orthodhokse Ruse ka deklaruar më parë se do të thyejnë kungimin eukaristik me Konstandinopojën në rast se Ajo do të bëhej grante për autoqefalinë e kishës së Ukrainës.
Fortlumturia e Tij Mitropoliti Onufrij i Kievit dhe të gjithë Ukrainës ka bërë të ditur sot se Kisha kanonike nuk takohet me ekzarkët,
të cilët tashmë kanë mbërritur në Kiev, pasi ata nuk kanë asnjë bekim, që të jenë në territorin kanonik të Kishës Orthodhokse të Ukrainës


Burimi: www.ortodossiatorino.net

[arbereshi_niko]

Ju paraqesim disa artikuj mbi situatën në Ukrainë, në lidhje me qëllimin e patriarkanës turke, për të dhënë,
nën presionin e SHBA-ve masonike dhe ekonomike, autoqefalinë Kishës skizmatike të Patriarkanës së Kievit


Çfarë thonë Kishat Orthodhokse lokale për situatën në Ukrainë?



Patriarku Theophilos i Jeruzalemit.
"Uniteti i Kishës është një dhuratë e Shpirtit të Shenjtë, dhe ne jemi të thirrur për të ruajtur dhe forcuar atë.
Shkatërrimi i kësaj njësie është një krim i rëndë. Ne dënojmë në termat më kategorike ata që kryejnë këto veprime të drejtuara kundër famullive të kishës orthodhokse kanonike në Ukrainë.
Jo më kot Etërit e Shenjtë na kujtojnë se shkelja e unitetit të Kishës është mëkati më i madh ".



Kryepeshkopi Theodosius i Sebastias, Patriarkana e Jeruzalemit.
"Kishat orthodhokse të botës, duke përfshirë Jeruzalemin, njohin vetëm autoritetin e Kishës Orthodhokse Ruse në Ukrainë, të udhëhequr nga Mitropoliti Onufrij,
një anëtar i Sinodit të Kishës Orthodhokse Ruse. Ne mbështesim të gjitha përpjekjet për ti dhënë fund skizmës në Kishën Orthodhokse të Ukrainës:
Kisha është një vend i dashurisë, unitetit dhe paqes, dhe jo e urrejtjes dhe përçarjes, kjo përçarje në Ukrainë është shumë për të ardhur keq,
dhe unë shpresoj se Patriarku i Konstandinopojës dhe udhëheqësit e tjerë të Kishave Orthodhokse në botë duhet të koordinojnë me Kishën Ortodokse Ruse
për të çuar përpara iniciativat për t'i dhënë fund kësaj gjendjeje të sëmurë, të papranueshme dhe të pajustifikuar ".


Patriarku Theodhori II i Aleksandrisë dhe gjithë Afrikës:
" Ne i lutemi Perëndisë që i bën të gjitha për të mirën tonë, ne udhëzojmë të gjithë për të gjetur një zgjidhje për këto probleme.
Nëse një Denishenko përçarës [vetë-shpallur" Patriarku "i" patriarkatit të Kievit "skizmatik, GMD] dëshiron të kthehet në gjirin e Kishës, atëherë ai duhet të kontaktojë vendin ku ajo skizmë filloi.
Ajo që ka rënë duhet të kthehet aty ku ajo ra. Perëndia është i mëshirshëm për ata që pendohen dhe Kisha i mirëpret në gjirin e saj të gjithë ata që pendohen ".


Patriarku Joan X i Antiokisë dhe i tërë Lindjes:
"Kisha e Antiokene është e bashkuar me Kishën Ruse, duke u shprehur kundër përçarjes së Kishës në Ukrainë".



Elijah Patriarku i Gjeorgjisë:
"Fortlumturia e Tij nuk pajtohet me iniciativën e Patriarkanës Ekumenike në lidhje me Ukrainën, sepse vetëm njeh Kishën legjitime të udhëhequr nga Mitropoliti Onufrij".


Irenej Patriarku i Serbisë:
duke iu referuar për Ukrainën, patriarku i Serbisë definon "shumë e rrezikshme, ose edhe katastrofike, ndoshta fatale për unitetin e ortodoksisë së Shenjtë",
aktin "për të rivendosur në rangun e episkopëve, dhe në veçanti skizmatikun si "patriarku" Filaret Denishenko të Kievit,
dhe për të sjellë përsëri këto grupe në bashkësinë liturgjike dhe kanonike pa pendimin e tyre për kthimin e tyre në unitetin e Kishës Orthodhokse ruse nga e cila ata u larguan,
dhe të gjitha këto pa pëlqimin e Patriarkanës së Moskës dhe pa koordinim me të ".

Sinodi i Shenjtë i Kishës Orthodhokse Serbe:
"Kuvendi shpreh solidaritetin e saj të plotë, dashuri vëllazërore në një bashkë-vuajtje, me Kishën simotër të martirizuar në Ukrainë, të ekspozuar ndaj persekutimit të ashpër nga regjimi aktual në Kiev."



Sinodi i Shenjtë i Kishës Orthodhokse polake:
"Ne shprehim qëndrimin e qartë të Kishës Orthodhokse polake, pra, nëse jeta kishtare e Kishës Orthodhokse kanonike duhet të bazohet në parimet e dogmave dhe kanoneve të shenjta të Kishës Orthodhokse,
Shkelja e këtij parimi të çon në kaos në jetën e Kishës. Ka disa grupe përçarëse në Ukrainë, që ata së pari duhet të pendohen dhe më pas të kthehen në gjirin e kishës.
Vetëm atëherë mund të diskutojmë çështjen e dhënies së autoqefalisë. Ne nuk duhet të udhëhiqemi nga klima politike, në çështjet e dogmave dhe në kanonet ".



Rostislavi Mitropoli i Republikës Ceke dhe Sllovakisë:
"Një përçarje, e shkaktuar nga egoizmi i njeriut, mund të shërohet vetëm nëpërmjet pendimit dhe kthimit në Kishë," tha primati. "Autoqefalia e re duhet të jetë rezultat i një konsensusi".



Patriarku Neofit i Bullgarisë:.
"Unë kam pasur gjithmonë një marrëdhënie të shkëlqyer me Fortlumturinë e Tij Mitropolitin Onufrij.
Ne e dimë që i do njerëzit e Ukrainës dhe që punon me modesti për të mirën e Ukrainës dhe të gjithë të krishterëve orthodhoksë.
Ne do të lutemi që Zoti ti dhurojë shëndet dhe forcë, për të përballuar me sukses bindjen që i është dhënë nga Zoti dhe që ai e mbart me dinjitet ".

Dhe nga një burim tjetër, "Shenjtëria e tij, tha se çështjet rilevante ishin diskutuar në mënyrë të përsëritur në mbledhjet e Sinodit të Shenjtë të Kishës Orthodhokse Bullgare
dhe ka shprehur në mënyrë të përsëritur qëndrimin e saj mbi këtë çështje. Sekretari i Përgjithshëm i Sinodit të Shenjtë, episkopi Gjerasim Melnik, theksoi se Kisha Orthodhokse bullgare
e di gjendjen e Ukrainës dhe kompleksitetin e saj, por është e nevojshme që të ndiqen rreptësisht kanonet kishtare, të cilat Kisha Orthodhokse i ka ndjekur për shumë shekuj. "



Metropolitan Gavril në Loveç, i Kishës Orthodhokse bullgare.
"Nuk ka hir Perëndie në përçarje dhe pa hirin e Perëndisë nuk mund të ketë Kishë. Njerëzit duhet të kthehen në Kishën kanonik, ku ka hirin e Perëndisë, dhe ku njeriu mund të shpëtohet...
përçarje është një fenomen shumë i dëmshëm dhe baza e çdo ndarje është krenaria. Kjo është mënyra e vetme -... nuk mund të ketë një tjetër, sipas mendimit tim "


Mitropoli George i Kitros, Katerinit dhe Platamon-it, Kisha e Greqisë:
"Kisha Orthodhokse Greke dhe të gjitha kishat e tjera orthodhokse në botë duhet të njohin vetëm një kishë kanonike në Ukrainë
- Kisha Orthodhokse e Ukrainës e udhëhequr nga Fortlumturia e Tij Mitropoliti Onufrij.



Mitropoliti Athanasios i Limasol-it, i Kishës së Qipros:
"Para së gjithash, kjo çështje duhet të zgjidhet nga Patriarku i Moskës, në juridiksionin e të cilës është Kisha e Ukrainës,
dhe Kisha Orthodhokse lokale e Ukrainës dhe pastaj nga të gjitha kishat orthodhokse nën kryesinë e Patriarkanës Ekumenike,
por në radhë të parë, fjala e parë i takon kishës nënë të Kishës së Ukrainës, e cila është Patriarkana e Moskës.
Ajo është Komisioni dhe ka fjalën e parë në këtë proçes, çfarë raporti ka Kisha ekumenike me përçarjes e Filaretit në Ukrainë? si mund të kapërcehet kjo gjë?
Ne duam që vëllezërit tanë të cilët janë në gabim e në përçarje të kthehen në Kishën kanonike që është nën drejtimin e Mitropolitit Onufrij,
që është e vetmja Kishë kanonike në Ukrainë, në kungim me Patriarkanën e Moskës dhe të gjitha kishat e kanonike orthodhokse .. Ne lutemi për këtë ".



Deklarata e Sinodit të Shenjtë të Kishës Orthodhokse të Rusisë në mbështetje të kishës orthodhokse kanonike të Ukrainës:

"Me këtë deklaratë, ne shprehim mbështetjen tonë të plotë për Fortlumturinë e Tij Mitropolitin Onufrij, së bashku me vëllezërit e tjerë, klerin, murgjit dhe kominiteti besnik i Kishës së vetme kanonike Orthodhokse të Ukrainës,
dhe me dashuri ne përkulemi para betejat e këtyre të rrëfyesve. Asnjë ndryshim i jetës së Kishës mund të fillohet apo të imponohet nga autoritetet laike,
përpjekjet aktuale për të ndikuar jetën e Kishës nga jashtë, zbulojnë vetëm motivet dhe objektivat jo-kishtare të atyre që kërkojnë t'i zbatojnë ato ".






Burimi: arberiaortodossa.blogspot

[arbereshi_niko]

Deklarata e Sinodit të Shenjtë të Kishës Orthodhokse Ruse ndaj ndërhyrjes së Patriarkanës së Konstandinopojës në territorin kanonik të Kishës Orthodhokse Ruse





Deklarata është miratuar në seancën e jashtëzakonshme të Sinodit të Shenjtë të Kishës Orthodhokse Ruse më 14 shtator 2018 (raporti nr. 69).



“Me keqardhje të thellë dhe pikëllim Sinodi i Shenjtë i Kishës Ortodokse Ruse ka mësuar për deklaratën e bërë prej Sinodit të Shenjtë
të Kishës Orthodhokse të Kostandinopojës për emërimin e dy "ekzarkëve" të saj në Kiev. Ky vendim është bërë pa një marrëveshje me primatin e Kishës Orthodhokse Ruse
dhe Fortlumturisë së Tij Mitropolitin Onufrij të Kievit dhe gjithë Ukrainës – që është edhe kreu i Kishës orthodhokse kanonike në Ukrainë.
Ajo përbën një shkelje flagrante të ligjit kishtar dhe është një ndërhyrje nga një Kishë lokale në territorin e tjetrit. Përveç kësaj, Patriarku i Konstandinopojës paraqet emërimin e "ekzarkëve",
si një fazë për zbatimin e një plani për të siguruar "autoqefalinë" Ukrainase. Ky proçes, sipas deklaratës së Patriarkanës së Konstandinopojës, është i pakthyeshëm dhe do të vazhdojë.
Duke u përpjekur për të justifikuar fronin e Konstandinopojës pretendon të ripërtërijë juridiksionin e saj mbi Mitropolinë e Kievit,
përfaqësuesit e Fanarit argumentojnë se Mitropoliti i Kievit nuk ka qenë transferuar nën juridiksionin e Patriarkanës së Moskës. Këto pohime nuk janë të vërteta dhe krejtësisht janë në kundërshtim me faktet historike.
Kisha Orthodhokse e Rusisë me qëndrën e saj të parë - Mitropolinë e Kievit - formuan një njësi ( një trup ) për shekuj me radhë, pavarësisht mundimeve të ndryshme politike dhe historike që ndonjëherë edhe lëkundën unitetin e Kishës Ruse.
Patrikana e Kostandinopojës, e cila fillimisht e kishte juridiksion mbi Kishën Orthodhokse Ruse, vazhdimisht e ka mbrojtur atë njësi deri në mes të shekullit të pesëmbëdhjetë,
i cili u reflektua më vonë në njohjen e titullit të Mitropolitit të Kievit - "dhe të gjithë Rus’-ive '". Dhe, pasi që Selia kryesore u zhvendos nga Kievi për në Vladimir dhe më pas në Moskë,
Mitropolitët e të gjitha Rus'- sive ( ose e të gjithë popujve rusë quheshin ende mitropolitët e Kievit.
Ndarja e përkohëshme e Mitropolisë të të Gjithë Rus'-ve në dy pjesë është shkaktuar nga pasojat e tmerrshme të Këshillit të Ferrara-Firences dhe nga ku i ka fillimet edhe “Unia” me Romën,
Kisha e Kostandinopojës në fillim e pranoi, ndërsa Kisha Ruse menjëherë e hodhi poshtë, Koncilin e Firences.
Në 1448 Këshilli i Peshkopëve të Kishës Ruse, pa bekimin e Patriarkut të Kostandinopojës i cili atëherë ishte në 'Unia ( pra ishte uniat ) zgjedh si Mitropolit Shën Jonin .
Në atë moment i gjeti fillimet jeta autoqefale e Kishës Orthodhokse Ruse. Megjithatë, dhjetë vjet më vonë, në 1458, ish-Patriarku i Konstandinopojës, Grigorios Mamas, i cili ishte në 'Unia dhe jetoi në Romë,
shenjtëroi një të pavarur Mitropolit për Kiev-in – Grigor Bullgarin, një Uniat i famshëm , që i nënshtroi territoret që janë tani pjesë të Ukrainës, Polonisë, Lituanisë, Bjellorusisë dhe Rusisë.
Me vendim të Këshillit ( Koncilit ) të Konstandinopojës të 1593, i cili u ndoq nga të katër patrikët e Lindjes, mitropoli i Moskës ishte ngritur në statusin e Patriarkut ( Patrikut ).
Kjo Patriarkanë mblodhi tërë tokat e Rus'-ve , siç dëshmohet nga një letër e dërguar nga Paisi Patriarku i Konstandinopojës në drejtim të Patriarkut të Moskës Nikon në 1654.
Në këtë letër Patriarku Nikon quhet "patriku i Moskës, të tokave të mëdha ose të vogla Rus-e'"…, ( pra Rusisë së Madhe dhe të Vogël – emërtime qe i hasim shpesh ).
Ribashkimi i Mitropolisë së Kievit me Kishën Ruse u plotësua në vitin 1686. Ajo është kryer në formën e një akti të nënshkruar nga Patriku i Konstandinopojës Dionisi IV dhe anëtarët e Sinodit të tij.
Dokumenti nuk thotë asgjë në lidhje me natyrën e përkohëshme të transferimit të Mitropolisë së Kievit , në kundërshtim me akuzat e pabaza të sotme të hierarkisë së Konstandinopojës.
Asnjë deklaratë në lidhje me transferimin e përkohëshëm të Mitropolisë së Kievit mund të gjenden në dy letrat e tjera të patriarkut Dionisio të vitit 1686, drejtuar perandorit të Moskës dhe Mitropolitit të Kievit.
Në të kundërtën, letra dërguar nga Patriarku Dionis drejtuar perandorit të Moskës në 1686 parashikon dorëzimin e të gjithë mitropolitëve të Kievit nën Patrikun e Moskës Joakimit dhe pasuesve të tij.
"Tani e tutje dhe përgjithmonë më shumë do ta njohin si më të vjetër dhe me gradën më të lartë Patrikun aktual të Moskës nga i cili kanë marrë urdhërimin ( veshjen=shugurimin ) e episkopit", thuhet në letër.
Interpretimet e kuptimit të dokumenteve të lartpërmendura të bëra (sot) nga përfaqësuesit e Kishës së Konstandinopojës nuk kanë asnjë justifikim në tekstet.
Deri në shekullin e njëzetë, asnjë prej Kishave Orthodhokse lokale, duke përfshirë Kishën e Konstandinopojës, e kishte sfiduar juridiksionin e Kishës Ruse, Mitropoliti i Kievit. Përpjekja e parë për të kundërshtuar këtë juridiksion u bë kur Patriarkana e Konstandinopojës i dha autoqefalinë Kishës Orthodhokse polake, e cila në atë kohë kishte një status autonom brenda Kishës Orthodhokse Ruse. Tomosi i autoqefalisë së Kishës polake i’u dha nga Patriarkana e Kostandinopojës në vitin 1924 por që nuk njihej nga Kisha Ruse, ku ndër të tjera shkruhet pa asnjë bazë: "….Shkëputja e mëparëshme nga Froni ynë e metropolisë së Kievit dhe kishave orthodhokse në Lituani dhe Poloni,të cilat vareshin nga Kievi dhe kalimi i tyre në Kishën e Shenjtë të Moskës, kjo nuk ndodhi fare sipas rregullave kanonike ".

Për fat të keq, ky është vetëm një shembull i ndërhyrjes së Patriarkanës së Konstandinopojës në territorin kanonik të Kishës Ruse në vitet '20 dhe '30. Në një kohë kur Kisha ruse ishte objekt i persekutimit të paparë ateist për mizori, Patriarkana e Konstandinopojës, prapa shpine, dhe pa pëlqimin e Moskës, ka ndërmarrë veprime jo-kanonike kundër pjesëve të saj - kishat autonome në shtetet e reja të sapoformuara në kufijtë e ish-perandorisë ruse: në vitin 1923 u bë kisha autonome në territorin e Estonisë dhe ajo e Finlandës duke u kthyer në Mitropoli, në vitin 1924 autonomia i’u dha Kishës Orthodhokse polake [1] dhe në vitin 1936 Kostandinopoja shpalli juridiksionin e saj në Letoni. Përveç kësaj, në vitin 1931 Konstandinopoja përfshiu në juridiksionin e saj famullitë e shumta të emigrantëve rusë në Evropën Perëndimore pa pëlqimin e Kishës Orthodhokse Ruse duke e shëndërruar ne Ezarkatin e saj të përkohshëm.

Patriarkana e Konstandinopojës u angazhua shumë në përpjekjet për të hedhur nga froni shen Tikon rrëfyesin, Patriark i Moskës dhe gjithë Rus ', i zgjedhur në mënyrë kanonike në vitin 1917. Këto përpjekje janë bërë në vitet '20 nga autoritetet ateiste ku në mënyrë artificiale krijuan një skizëm rinovacioniste përçarëse, një Kishë moderniste ruse, në mënyrë për të minuar autoritetin e Kishës Orthodhokse ndaj besimtarëve, "sovietikë" dhe duke kërkuar ta shkatërrojë atë gradualisht.

Në vitet 20-të rinovacionistët ( modernistët ) ishin shumë të aktivizuar për të ndihmuar autoritetet për të arrestuar peshkopët dhe klerikët orthodhoksë, gjer në sekuestrimet e kishave. Patriku Grigori VII i Konstandinopojës mbështeti hapur ripërtëritësit ( rinovacionistë ). Përfaqësuesi zyrtar në Moskë, Arkimandrit Vasilios (Dimopoulo), mori pjesë në këshillat e rinovazionistëve ( ripërteritësve ) të rremë, dhe në vitin 1924 i njëjtën Patrik Grigori i kërkoi Patrikut Tikon që të abdikonte nga froni patriarkal.

Në të njëjtin vit të 1924, rinovacionistët publikuan ekstrakte ( copa = pjesë ) nga proçesverbalet e seancave të Sinodit të Shenjtë të Patriarkanës së Konstandinopojës, të cilat morën nga arkimandrit Vasilios (Dimopoulo).
Sipas një ekstrakti e 6 majit 1924, Patriku Grigor i VII, "me ftesë të qarqeve kishtare të popullsisë ruse", mori mbi vete detyrën e madhe për shqyrtimin e kës çeshtje,
"për të pajtuar tensionet dhe mosmarrëveshjet e kohëve të fundit në Kishën vëllazërore, duke krijuar një komision të veçantë patriarkal për këtë qëllim. ".
Por "qarqet kishtare të popullsisë ruse", të cilat përmenden në raport, nuk përfaqësonin Kishën e shumëvuajtur Ruse, që në atë kohë ishte pre e persekutimit të ashpër nga ana e autoriteteve teomakiste,
por përfaqësonte grupet përçarëse ( skizmatike ) që bashkëpunuan me ato autoritete dhe në mënyrë shumë aktive duke përkrahur persekutimin e shen Tikon-it patrikut të Moskës, që me kohë kish filluar nga këto autoritete.

Arsyet pse Kisha e Konstandinopojës mbështeti skizmatikët rinovacionistë dhe mori anën e regjimit komunist në luftën kundër Kishës Ruse, janë shpjeguar në mënyrë të hapur nga ky arkimandrit Vasilios (Dimopoulo)
në letrën e tij dërguar në emër të "të gjithë proletariatit të Konstandinopojës" për një nga zyrtarët e lartë të regjimit teomakist. "Pasi mundi të gjithë armiqtë e saj, duke kapërcyer të gjitha pengesat dhe duke fituar fuqi,
Rusia sovjetike tani mund të përmbushë kërkesat e proletariatit të Lindjes së Mesme të cilët janë shumë shpresëtare në drejtim të saj, dhe pastaj për të pushtuar edhe më tepër simpatinë e tyre",
thotë ai në letër tekstualisht: " ju takon juve ... të ngreni emrin e Rusisë sovjetike dhe ta bëni më popullore në Lindje se sa ajo ka qenë më parë, dhe unë kërkoj nga ju me zell,
si një qeveri e fortë dhe vendimtare të një kombi të fuqishëm, për të bërë një shërbim të madh për Patriarkanën e Konstandinopojës, veçanërisht për Patrikun ekumenik, të njohur në Lindje si kreu i të gjithë orthodhoksëve,
i cili ka treguar me veprimet e tij të jetë shumë i predisponuar edhe ndaj njohjes të autoriteteve sovjetike . " Po në letrën e tij të njëjtë zyrtare, drejtuar zyrtarit sovjetik
Arkimandriti Vasilios shpjegoi se ajo që nënkuptohet me termin e "shërbimit", ai u kërkoi tu kthehej Patriarkanës së Konstandinopojës, ndërtesën që më parë i përkiste
përfaqësuesit të Konstandinopojës në Moskë dhe nga ku dilte një fitim vjetor i konsiderueshëm për Patriarkanën e Konstandinopojës.

Duke mësuar për vendimin e Konstandinopojës për të dërguar një "komision patriarkal" në territorin e Kishës Ruse, vetëm udhëheqësi i tij ( Moskës ) legjitim, Patriarku Tikon i Gjithë Rus’,
ka shprehur protestën e tij të vendosur kundër veprimeve jo-kanonike të vëllait të tij ( Patrikut nga Fanari ). Fjalët që ai i tha njëqind vjet më parë janë gjithashtu rilevante dhe aktuale tani:
"Ne ishim të tronditur dhe na befasoi shumë që përfaqësuesi i Patriarkanës Ekumenike, kreu i Kishës së Konstandinopojës, pa kontakt paraprak me mua,
si përfaqësuesi legjitim dhe kreu i të gjithë Kishës Orthodhokse Ruse, të ndërhyjë në jetën dhe në brendësi të çështjeve të Kishës Autoqefale ruse. .. dërgimin e çdo komiteti pa kontakt,
si i vetëm legjitim dhe hierark i parë orthodhoks i Kishës Orthodhokse ruse, pa dijeninë time, është e paligjshme (ilegale). Kjo nuk do të tolerohet nga populli Orthodhokse rus dhe nuk do të sjellë rehati,
por edhe më shumë shtrembërim dhe përçarje në jetën e Kishës Orthodhokse të Rusisë të shumëvuajtur ". Ardhja e "Komisionit" do të thotë jo vetëm ndërhyrje, por një ndërhyrje e drejtpërdrejtë në çështjet e Kishës sonë, ajo që po ndodh tani.

Me një çmim të lartë prej gjakut të derdhur prej mijëra dëshmorëve-martirë të rinj, Kisha Ruse mbijetoi në ato vite, duke u përpjekur për të mbuluar me dashuri këtë faqe të trishtuar në historinë e marrëdhënieve të saj me Kishën e Konstandinopojës.
Megjithatë, në vitet '90, një kohë provash të reja për Kishën Ruse të shkaktuara nga stuhitë e mëdha gjeopolitike, Kisha e Kostandinopojës edhe njëherë tregoi sjelljen jovëllazërore në të gjithë kuptimin ( e fjalës ) e saj.

Për shembull, edhe pse në vitin 1978 Patriarku i Konstandinopojës, Demetrius kishte anulluar Tomosin e vitit 1923 në lidhje me transferimin e Kishës Orthodhokse të Estonisë nën juridiksionin e Konstandinopojës,
në vitin 1996 Patriarkana e Konstandinopojës e përhap juridiksionin e saj në Estoni. Për këtë arsye Patriarkana e Moskës u detyrua të ndërpresë përkohësisht kungimin eukaristik me të.

Në atë kohë Patriarkana e Konstandinopojës bëri përpjekjet e para për të ndërhyrë në punët e kishës së Ukrainës. Në 1995,
Konstandinopoja pranoi në juridiksionin e saj komunitetet skizmatike ukrainase në Shtetet e Bashkuara dhe në vendet e diasporës.
Në të njëjtin vit Patriarku Bartolomeu i Konstandinopojës i ka premtuar Patrikut Aleksjej se këto komunitete nuk do të "bashkëpunonin ose të afroheshin në kungim me grupet e tjera skizmatike të Ukrainës."


Premtimi se përfaqësuesit e Episkopatave ukrainase të Patriarkanës së Kostandinopojës nuk do të viheshin në kontakt dhe nuk do bashkëcelebronin me grupet skizmatike nuk është ruajtur.
Patriarkana e Kostandinopojës nuk ka bërë asnjë hap për të zhvilluar vetëdijen e tyre kanonike dhe është tërhequr tani prej tyre në një proçes anti-kanonik për legjitimimin e përçarjes ( skizmës ) në Ukrainë
nëpërmjet krijimit të një strukture të kishës paralele dhe dhënien asaj të statusit të autoqefalisë.

Pozicioni në çështjen e autoqefalisë që Patriarkana e Konstandinopojës është shprehur tashmë, është plotësisht në kundërshtim me pozicionin e rënë dakord me të gjitha kishat orthodhokse lokale,
që u hartuar si rezultat i diskutimeve të vështira në kuadër të përgatitjeve për Këshillin e Madh dhe të Shenjtë ( Koncili i Kretës ) që afirmoi dokumentin mbi 'autoqefalinë dhe se si duej shpallur ajo,
të nënshkruar nga përfaqësuesit e të gjitha Kishave lokale, përfshirë Kishën e Konstandinopojës.

Ndërkohë që asnjë kërkesë zyrtare për autoqefalinë, i ka fillimet nga Episkopata e Kishës Orthodhokse të Ukrainës, Patriarku Bartolomeu ka shqyrtuar kërkesa nga Qeveria dhe nga grupet skizmatike të Ukrainës,
e cili plotësisht i kundërshton e qëndrimin e tij deri kohët e fundit në disa raste publike. Për shembull, në janar 2001, në një intervistë për gazetën greke “Nea Ellada”, tha:
"autoqefalia dhe autonomia janë dhënë nga e gjithë Kisha me anë të një vendimi të Këshillit Ekumenik, por për arsye të ndryshme kur këshilli ekumenik nuk mund të thërritet,
Patriarkana Ekumenike, si koordinatore e të gjitha kishave orthodhokse, u njeh autoqefalinë ose autonominë, me kusht që ato (kishat lokale) të japin pëlqimin e tyre unanimisht. "

Pas veprimeve të fundit të njëanshme dhe deklaratat e Patrikut Bartolomeu, gjinden nocione kishtare të cilat janë të huaja për të orthodhoksinë. Kohët e fundit,
duke iu drejtuar epeskopëve të Patriarkanës Ekumenike, Patriku Bartolomeu tha se "Orthodhoksia nuk mund të ekzistojë pa Patriarkanën Ekumenike",
e cila " Patriarkana Ekumenike, është për orthodhoksinë, një maja birre që bën të ngrihet i gjithë brumi "(krh Gal 5: 9) i Kishës dhe i historisë.
"Është e vështirë të shohësh në këto deklarata diçka ndryshe nga përpjekja për të reformuar ekleziologjinë orthodhokse në përputhje me modelin katolik romak.

Kisha Orthodhokse e Rusisë u pikëllua veçanërisht kur mësuam mbi vendimin e fundit të Sinodit të Shenjtë të Kishës së Konstandinopojës për të lejuar një martesë të dytë për klerikët.
Ky vendim përbën shkelje të kanoneve të shenjta (Kanon 17 e Apostujve të Shenjtë, Kanon 3 i Këshillit në Trullo, Kanon 1 e Këshillit të Neokasarea, Kanon 12 të Shën Vasilit të Madh),
si dhe shkelja në marrëveshjen pan-orthodhokse, në fakt, hedh poshtë rezultatet e Këshillit të mbajtur në Kretë në 2016, nga të cilat
Ajo kundërshton rezultatet e këshillit të mbajtur në Kretë në vitin 2016, nga të cilat Patriarkana e Konstandinopojës në mënyrë aktive kërkonte njohjen nga pjesa tjetër e kishave lokale.

Patriarkana e Konstandinopojës, në përpjekjet e saja për të mbrojtur autoritetin në Kishën Orthodhokse të kompetencave që ajo nuk i ka , tani është duke ndërhyrë në jetën e kishës në Ukrainë.
Në deklaratën e tyre episkopët e Kishës së Konstandinopojës shkojnë aq larg sa që emërtojnë Onufrij Mitropolitin i Kievit dhe të gjithë Ukrainës "jo-kanonik",
me arsyetimin se nuk e përkujtojnë Patrikun e Konstandinopojës.
Ndërkohë, më herët në sinaksin e Kishave lokale orthodhokse në Chambesy në janar 2016, Patriku Bartolomeu ka quajtur publikisht Mitropolitin Onufrij primatin e vetëm kanonik të Kishës Orthodhokse në Ukrainë.
Në të njëjtin rast, Primati i Kishës së Konstandinopojës premtuar se as gjatë Këshillit të Kretës ose edhe më vonë nuk do të kishte bërë asnjë përpjekje
për të legalizuar e skizmatikët apo për t'i dhënë askujt statusin e autoqefalisë në mënyrë të njëanshme.

Duhet të themi me keqardhje që ky premtim tani është thyer. Veprimet e njëanshme dhe jo-kanonike të Selisë së Konstandinopojës në territorin e Ukrainës,
krejtësisht duke injoruar Kishën Orthodhokse të Ukrainës, tregojnë një mbështetje të drejtpërdrejtë në skizmën ukrainase.
Kjo është një sprovë e madhe në mesin e miliona besimtarëve të Kishës Orthodhokse të Ukrainës për faktin se Patriarkana e Konstandinopojës,
duke pasur parasysh kishën Nënë të Kishës së Ukrainës, i jep vajzës së saj një gur në vend të bukës dhe një gjarpër në vend të peshkut (krh Lk 11: , 11).

Shqetësimi i thellë i Kishës Orthodhokse Ruse për idetë e gabuara dhe të shtrembëruara të Kishës së Konstandinopojës mbi situatën në Ukrainë
i’u transmetua personalisht nga Patriku Kirill i Moskës dhe gjithë Rus " tek Patriku Bartolomeut me 31 gusht 2018. Megjithatë, zhvillimet e mëvonshme kanë treguar, zëri i Kishës ruse nuk u dëgjua,
dhe një javë pas takimit, Patriku i Konstandinopojës ka publikuar vendimin jo kanonik në emërimin e të ashtuquajturave "ekzarkë" të saj në Kiev.

Në këtë situatë kritike, në të cilën Konstandinopoja ka refuzuar praktikisht për të zgjidhur çështjen përmes dialogut, Patriarkana e Moskës
është e detyruar të pezullojë përkujtimin liturgjik dhe lutjet për Patriun e Kostandinopojës dhe me keqardhje të thellë për të pezulluar bashkëcelebrimet me peshkopët e Patriarkanës Konstandinopoletane,
si dhe të ndërpresë pjesëmarrjen e Kishës Orthodhokse ruse dhe dialogjet teologjike në Kuvendet episkopale, të komisioneve multilaterale dhe çdo strukturë tjetër e kryesuar ose bashkë-kryesohet nga përfaqësuesit e Patriarkanës së Konstandinopojës.

Nëse Patriarkana e Konstandinopojës do të vazhdojë të kryejë aktivitetet e veta jo-kanonike në territorin e Kishës Orthodhokse të Ukrainës,
Patriarkana e Moskës do të jetë e detyruar për të ndaluar krejtësisht kungimin eukaristik me Patriarkanën e Konstandinopojës.
Gjithë përgjegjësia për pasojat tragjike të kësaj ndarje do të bjerë personalisht mbi patriarkun Bartolomeu të Konstandinopojës dhe mbi epeskopët që e mbështesin atë.

Duke qenë të vetëdijshëm se gjendja e tanishme kërcënon të gjithë orthodhoksinë botërore, ne në këtë orë të vështirë ne kërkojmë mbështetje të Kishave autoqefale lokale
dhe u kërkojmë primatëve të kishave për të realizuar plotësisht përgjegjësinë tonë të përbashkët për fatin e botës Orthodhoksisë dhe për të filluar në një diskutim vëllazëror orthodhoks mbi gjendjen e kishës në Ukrainë.

Ne ftojmë që pleroma e Kishës Orthodhokse Ruse të lutet me zell për ruajtjen e unitetit të Orthodhoksisë së Shenjtë.

***

1 - E shtyrë nga një dëshirë të sinqertë për të mbështetur Orthodhoksinë kur kjo është në pakicë dhe ndonjëherë është në rrethana tepër të vështira,
Patriarkana e Moskës, nga ana tjetër, në vitin 1948 i dha të drejtën e Kishës Orthodhokse Autoqefale në Poloni dhe ka konfirmuar statusin e autonomisë Kishës Orthodhokse në Finlandë,
të dhënë nga Shenjtëria e tij patriku Tikon në vitin 1921, duke rënë dakord në vitin 1957 të dorëzohen në harresë të gjitha mosmarrëveshjet kanonike
dhe keqkuptimet ndërmjet Kishës Orthodhokse të Finlandës dhe Kishës Orthodhokse ruse, duke njohur 'Kryepiskopatën e Finlandës në statusin aktual
dhe për të transferuar manastirin e Valamit te Ri nën juridiksionin e saj, pas së cilës lutja dhe kungimi kanonik është restauruar.



Burimi: http://orthochristian.com

[arbereshi_niko]

Patriarku Kirill shkruan primatëve të të gjitha kishave lokale për gjendjen e Ukrainës[/SIZE]



orthochristian.com 4 tetor 2018


Shenjtëria e Tij Patriarku Kirill i Moskës dhe gjithë Rus’ i ka shkruar të gjithë primatëve të 15 kishave orthodhokse autoqefale të botës për t'i informuar ata rreth krizës në Ukrainë
dhe të propozojë hapjen e një diskutimi pan-orthodhoks mbi këtë çështje, këtë tha në RIA-Novost, at. Nikollai Balashov, nënkryetari i Departamentit për marrëdhënie të jashtme të Kishës të Patriarkanës së Moskës.

"Pozicioni i Kishës Orthodhokse Ruse mbi të ashtuquajturën autoqefali të Ukrainës dhe pasojat e mundshme negative të veprimtarisë së Patriarkanës së Konstandinopojës për përçarjen e orthodhoksisë,
është përshkruar në letrat, të cilat përmbajnë një propozim për të nisur një diskutim pan-orthdhoks mbi situatën "tha at. Nikollaj.

At. Nikolai Danilevich, nënkryetari i Departamentit për Marrëdhënie me Jashtë të Kishës së Ukrainës, ka reaguar më parë për ndërhyrjet shqetësuese të Patriarkanës Ekumenike në territorin kanonik të Kishës së Ukrainës
duke bërë një thirrje për një takim të primatëve orthodhoksë, "Mendoj se tani është koha, për takim në nivel global, të primatëve të Kishave në një këshill pan-othodhoks, në një lutje të përbashkët, në një takim, për të marrë një vendim mbi këto çështje, për shkak se po vijnë kohë të vështira. "


Megjithatë, Ati Nikollai Balashov ka shpjeguar gjithashtu kohët e fundit se Kisha ruse nuk mund të fillojnë në mënyrë kanonike një koncil të përbashkët të të gjithë Kishës, ndonse Patriarku Kirill mori iniciativën për të hapur një diskutim në nivel Universal .

Fortlumturia e Tij Theodori II, Patriarku i Aleksandrisë kohët i ka deklaruar Mitropolitit dhe besimtarëve orthodhoks të Odesës, në Ukrainë,
qe ai do të bisedonjë me krerët e Kishave Orthodhokse lokale dhe do të informojë ata për të vërtetën në lidhje me atë që po ndodh në Ukrainë, të cilën e përsëriti të shtunën përballë Fortlumturisë së tij Mitropolitit Onufrij të Kievit dhe të gjithë Ukrainës,
si edhe besimtarëve që mblodhën në Bollgrad të Ukrainës.




Burimi: orthochristian.com

[arbereshi_niko]

Kisha Orthodhokse Ruse thyen marrëdhëniet me Konstandinopojën


Sinodi i Shenjtë i Kishës Orthodhokse Ruse ka vendosur të pezullojë lidhjen eukaristike me Patriarkanën e Konstandinopojës.
Kjo u njoftua nga Mitropoliti Hilarion, kreu i departamentit të marrëdhënieve të jashtme kishtare të Patriarkanës së Moskës.
"Ishte një vendim i detyruar, por Sinodi ynë i Shenjtë nuk mund të merrte një tjetër për shkak të kësaj, aty të sillnin të gjitha veprimet e fundit të Patriarkanës së Konstandinopojës", thotë Mitropoliti Hilarion.
Mitropoliti gjithashtu shprehu dëshirën që Konstandinopoja do të rivlerësojë dhënien e autoqefalisë për Kishën Orthodhokse të Ukrainës.
"Le të shpresojmë që mendimi i shëndoshë të fitojë ..." Por, derisa të vijë ky ndryshim dhe për sa kohë që këto vendime të paligjshme dhe antikanoniale mbeten në vend,
ne nuk mund të kemi lidhje me këtë kishë, e cila tani është në një ndarje (skizmatike ) ", shtoi Mitropoliti.


Burimi : it.sputniknews.com

[King Bardhyl]

Cili është qëndrimi i Kishës Ortodokse Autoqefale të Shqipërisë në lidhje me këtë krize në ortodoksinë botërore?

[arbereshi_niko]

Nuk më duket që ka karkter botëror...

Edhe pse vazhdoj të percjell lajme nga ç’ka po ngjan në Ukrainë, duhet pranuar që këtë e bëj vetëm për të informuar dhe me keqardhje të sinqertë.
Eshtë fakt që, unanimisht primatët e të gjitha kishave autoqale, janë dakort që rruga që zgjodhi patriku i Kostandinopojës për dhenien e autoqefalisë Kievit,
reabilitimi i uniatëve dhe grupeve skizmatike të shumtë në numër kryesisht pertej oqeanit ..., emrimi i dy ekzarkëve (përgjegjës dhe mëkëmbës te patrikut) ,
mbështetja e kishës skismatike me karakter nacionalist, ku besimi i ka lën vendin politikës...,
ku presidenti vendos në punët ekleziale, ku patriku ekumenik bën takime te dyshimta me eksponentë të politikës jo vetëm të Ukrainës por edhe evropianë e gjer përtej Atllantikut,
ku fanariotët pa të drejtë ndërhyjnë në punët e një kishe indipendente, ku arrihet sa të deformohet edhe historia, të trillohen "prova" , etj etj...
Pra te ghitha këto manovra qe bien erë shizioni, ndarje devijuese, skizmatike dhe perçarëse , ku përkon vetëm me hegjemoninë e një Patriarkane që ndonse me shumë histori por me besimtarë fantazëm,
pasi që ka më shumë klerikë se popull..., që sot për sot po sillet jo në mënyrë kanonike, duke u shëndërruar nga një garante "mbrojtëse " e orthodhoksisë, në përçarëse të orthodhoksisë!
Nuk ka ansnjë kishë autoqefale që e mbështet në këte rast Patriarkanën turke!
Pra si të gjitha kishat motra, edhe Koash nuk eshtë shprehur me deklarata zyrtare te aprovojë ngjarjet në Ukrainë dhe veprimet antikanonike të fanariotëve…
Të paktën unë nuk di asgjë të sigurt, që të qarkullojë në rrjetin e informacionit.
Në faqen zyrtare të Koash-it nuk ka asnjë deklaratë. Asnjë njoftim në lidhje me sa ndodh në Ukrainë, por as behët i ditur qendrimi zyrtar.
Sido të jetë, kjo tregon që Koash-i nuk bën politikë, por lutet që gjendja në Ukraine të qetësohet, si ajo ekleziale , si ajo konfliktuale në Donbas dhe Lugansk, si ajo ekonomike dhe çështjet me karakter shoqeror.
Pasi dihet që Ukraina po kalon një periudhë të ngjashme me një katastrofë ekzistenciale!

Përshëndetje.

[King Bardhyl]

Nuk më duket që ka karkter botëror...

I lexoni gjerat perpara se ti postoni? Sepse per te perkthyer eshte e qarte qe e ka perkthyer dikush tjeter:

Deklarata e Sinodit të Shenjtë të Kishës Orthodhokse Ruse ndaj ndërhyrjes së Patriarkanës së Konstandinopojës në territorin kanonik të Kishës Orthodhokse Ruse


Duke qenë të vetëdijshëm se gjendja e tanishme kërcënon të gjithë orthodhoksinë botërore

Edhe pse vazhdoj të percjell lajme nga ç’ka po ngjan në Ukrainë, duhet pranuar që këtë e bëj vetëm për të informuar dhe me keqardhje të sinqertë.
Eshtë fakt që, unanimisht primatët e të gjitha kishave autoqale, janë dakort që rruga që zgjodhi patriku i Kostandinopojës për dhenien e autoqefalisë Kievit,
reabilitimi i uniatëve dhe grupeve skizmatike të shumtë në numër kryesisht pertej oqeanit ..., emrimi i dy ekzarkëve (përgjegjës dhe mëkëmbës te patrikut) ,
mbështetja e kishës skismatike me karakter nacionalist, ku besimi i ka lën vendin politikës...,
ku presidenti vendos në punët ekleziale, ku patriku ekumenik bën takime te dyshimta me eksponentë të politikës jo vetëm të Ukrainës por edhe evropianë e gjer përtej Atllantikut,
ku fanariotët pa të drejtë ndërhyjnë në punët e një kishe indipendente, ku arrihet sa të deformohet edhe historia, të trillohen "prova" , etj etj...
Pra te ghitha këto manovra qe bien erë shizioni, ndarje devijuese, skizmatike dhe perçarëse , ku përkon vetëm me hegjemoninë e një Patriarkane që ndonse me shumë histori por me besimtarë fantazëm,
pasi që ka më shumë klerikë se popull..., që sot për sot po sillet jo në mënyrë kanonike, duke u shëndërruar nga një garante "mbrojtëse " e orthodhoksisë, në përçarëse të orthodhoksisë!
Nuk ka ansnjë kishë autoqefale që e mbështet në këte rast Patriarkanën turke!
Pra si të gjitha kishat motra, edhe Koash nuk eshtë shprehur me deklarata zyrtare te aprovojë ngjarjet në Ukrainë dhe veprimet antikanonike të fanariotëve…
Të paktën unë nuk di asgjë të sigurt, që të qarkullojë në rrjetin e informacionit.
Në faqen zyrtare të Koash-it nuk ka asnjë deklaratë. Asnjë njoftim në lidhje me sa ndodh në Ukrainë, por as behët i ditur qendrimi zyrtar.
Sido të jetë, kjo tregon që Koash-i nuk bën politikë, por lutet që gjendja në Ukraine të qetësohet, si ajo ekleziale , si ajo konfliktuale në Donbas dhe Lugansk, si ajo ekonomike dhe çështjet me karakter shoqeror.
Pasi dihet që Ukraina po kalon një periudhë të ngjashme me një katastrofë ekzistenciale!

Përshëndetje.

Jo, kjo verteton se KOASH eshte aneks i dickaje dhe si i tille nuk ka te drejte qe te shprehi nje mendim sepse ti e ke mbushur faqen me citate nga kishat e tjera(lexo edhe njehere postimin tuaj numer 173).
Megjithate ne mesuam dicka te re qe ju personalisht jeni kunder autoqefalise se Kishes Ortodokse Ukrainase.

[arbereshi_niko]

Një prift amerikan ka lënë Kishën e Konstandinopojës për ROCOR-in ( Kishën orthodhokse ruse jasht Rusisë )
në shenjë proteste kundër veprimeve të Patriarkut Bartolemeu në Ukrainë


Rektori i Kishës së Fjetjes në Bluefield (SHBA, West Virginia), prifti Mark Tyson, u largua nga Patriarkana e Konstandinopojës dhe u bashkua me ROCOR si një shenjë solidariteti me Kishën orthodhokse kanonike në Ukrainë.

"Disa ditë më parë, patriarku, të cilin e kam nderuar me përkushtim dhe lutje për më shumë se dy dekada,
ka ndërmarrë një hap të paparë në rikthimin e statusit kanonik të një grupi rebelë klerikësh të deklasuar dhe të diskredituar në Ukrainë", shkruan At Mark peshkopit të tij në një letër, e cila u transmetua të hënën në Interfax.

Prifti vuri në dukje "veprimet imorale dhe jo-kanonike të patriarkut Bartolomeu në Ukrainë kanë kontribuar tashmë në dhunën që po ushtrohet ndaj famullive te Kishës kanonike," dhe kjo dhunë është në rrijet.

"Para syve tanë po zhvillohet një luftë civile elkleziale ... dhe Patriarku ynë ka dhënë miratimin e tij zyrtar. Kisha e re dhe indipendente ",
që ka krijuar përbëhet prej idhujtarësh. Ata nuk adhurojnë Trininë e Shenjtë, por Perëndinë e rremë që quhet "Ukraina e lirë", - thotë letra.

Për këtë arsye, prifti M. Tyson vendosi të largohej nga famullia e Kishës së Konstandinopojës.

"Unë shërbeva atje liturgjinë e fundit dhe tani nuk do të nderojë më Patriarkun Bartolomeu. Ndërgjegja ime thjesht nuk do të më lejonte. (...)
Unë kam meduar, por në mënyrë të vendosur, për të bërë një " hap prapa "dhe të bashkohen në kungim me Kishën kanonike të shumë vuajtur të Ukrainës, e cila ka qenë e margjinalizuar nga veprimet e pakuptueshme të Patriarku Bartolomeu.
Me këtë kam humbur të gjitha të ardhurat e mia, do të humbas shumë miq të mrekullueshëm. (...)
Megjithatë, unë jam gati për të bërë sakrifica të dhimbshme për të mos përkujtuar më këtë patriark , i cili shkaktoi një plagë të këtij lloji në trupin e Kishës ", shkruan at Mark.

Në përfundim, ai kërkon "me çdo kusht të shmangen kontaktet me idhujtarët sapo të bëhen 'kanonik', 'beshkimi me këtë bashkësi është" një bashkim artificial, që në kohën e duhur do të jetë larguar dhe anatemuar ".

Sipas zyrës së informacionit të Dioqezës lindore ameikane të ROCOR, prifti Mark Tyson tashmë është pranuar dhe caktuar klerik i një prej kishave në Virginia.

Më 11 tetor, Sinodi në Stamboll e ka shfuqizuar dekretin e tij të 1686 për transferimin e mitropolisë së Kievit në Moskë, ajo njoftoi krijimin e podvorit të saj në Kiev
dhe ka rehabilituar udhëheqësit e vetë-shpallurve kishave orthodhokse në Ukrainë. Si përgjigje,
Sinodi i Patriarkanës së Moskës shpalli një ndërprerje të plotë të marrëdhënieve me Kishën e Kostandinopojës.


Burimi: ortodossiatorino.net