Lajme mbi boten Orthodhokse.

[arbereshi_niko]

Këshilli i Jeruzalemit i vitit 1443 (Historia e Kishës)


Edhe pse grekët besojnë se vetëm patriarku "ekumenik" mund të thërrasë një Këshill ( Koncil ) që ka vlerë universale,
përvoja historike dhe teologjike e Kishës Orthodhokse thotë ndryshe, çdo peshkop ( episkop )
- i cili ka aftësi të plotë administrative ( kanonike ) dhe sakramentale ( vazhdimësisë apostolike )
- mund të kërkojë dhe të marrë praninë e një Këshilli, nëse arsyet janë të vlefshme.
Dhe përvoja e Këshillit të Jeruzalemit të vitit 1443 e dëshmon këtë.

Pas Bashkimit Uniat të Firences në 1439, patriarku tradhtar Mitrofani II i Kostandinopojës filloi një politikë zëvendësimi në juridiksionin e tij
të episkopëve orthodhoksë me episkopë të bashkuar ( uniatë ) ose edhe me episkopë latine ( katolikë ).
Ndërsa Shën Marku i Efesit mbronte vendin e tij në Efes me thonjë dhe dhëmbë, një episkop tjetër guxoi më shumë.
Arsenio, Mitropoliti i Cezaresë në Kapadoki, shkoi në Jeruzalem për të kërkuar largimin e Mitrofanit dhe pasuesve të tij. Ishte viti 1443.
Prandaj, mitripoliti grek shkoi në Qytetin e Shenjtë dhe u prit nga patriarku i Jeruzalemit Joakim, i cili më pas thirri një këshill për të diskutuar çështjen.
Natyrisht, Kostandinopoja nuk u prezantua fare, por mbërritën patriarkët Dorotheu II (+1452) i Antiokisë dhe Filotheo (+1459) i Aleksandrisë.
Pjesa e parë e Koncilit u përqëndrua në dëgjimin e dëshmisë së Mitropolit Arsenit.
Ai shpjegoi në detaje atë që kishte ndodhur në Kostandinopojë dhe në Firence, dhe kërkoi përjashtimin e patriarkut Mitrofan,
pasi raportoi se ai kishte përfshirë “Filioque” në Besoren dhe se i lejoi katolikët të meshonin në altarët orthodhoksë.
Prandaj u vendos që të hetohen të gjithë priftërinjtë e të gjitha rajoneve perandorake dhe, nëse do të ishin gjetur në faj, ata do të ishin larguar për gjithëmonë.

------------------------------------------------
PJESE E TRAJTUAR NGA;
Historia e Patriarkanës së Jeruzalemit nga Kryepikopi i Athinës, Krizostomos Papadopoulos, f. 439-442, 1910,
botuar në Aleksandri të Egjiptit.

[arbereshi_niko]

KONSAKROHET NJE KISHE E RE NE HUNGARI

Peshkopë rusë dhe rumunë shenjtërojnë gurin e themelit të një kishe të re në Hungari







foto: bazilica.ro




Një kishë e re për nder të ikonës së burimit jetëdhënës të Nënës së Zotit së shpejti do të shfaqet në Hungari.

Guri themelor i kishës së ardhshme u vendos dhe u shenjtërua të Premten më 27 Dhjetor nga Mitropoliti Mark i Ryazan-it dhe Mikhajlovsk-ut, përgjegjës për menaxhimin e dioqezës Hungareze të Kishës Ruse,
dhe nga Hirësia e Tij Peshkopi Siluan i Gula-s të Kishës Rumune, siç raportohet nga shërbimi për shtyp i Mitropolisë Hungareze.







foto: flickr.com

Në kremtimin morën pjesë banorë të zonës dhe kryetari bashkiak i qytetit të Hévíz, famullitë nga Budapesti dhe qytete të tjera si edhe përfaqësues të mediave të ndryshme.


Duke iu drejtuar besimtarëve pas shenjtërimit, Mitropolit Marku vëren se Hévíz është një vend me vlera të mëdha historike dhe shpirtërore, pasi aty perandori i shenjtë Theodosi i Madh,
i cili luftoi aktivisht kundër herezisë së Arianizmit dhe e bëri krishterimin fenë i shtetit të Perandorisë Romake, u shërua nga një sëmundje.

Një vakt ( drekë ) agape pasoi funksionin. Ngjarjet në qytetin Hévíz "shprehën dëshirën e natyrshme për një bashkim vëllazëror të juridiksioneve orthodhokse në Hungari", nënvizoi Peshkopi Siluan, sipas agjencisë së lajmeve Bazilica.

Të nesërmen, Mitropoliti Mark vizitoi qytetin Debreçen në Hungarinë lindore për të shenjtëruar Kishën e Trinisë jetëdhënëse dhe për të celebruar Liturgjinë Hyjnore.





Burimi: nga agjencia Orthochristian.com

[arbereshi_niko]

Këshilli i Jordanisë dhe sfidat e tij


Megjithëse vëndet që flasin greqisht nuk kanë pranuar mbledhjen e Këshillit, patriarku i Jeruzalemit, Teofili III, nuk heq dorë dhe thërret edhe një herë patriarkët e Kishave Orthodhokse
në Këshillin e organizuar nga ai dhe i cili do të mbahet së shpejti, më 25 shkurt.
Kryepiskopi i Kishës Autoqefale Shqiptare ka konfirmuar se ai nuk do të vijë.
Këshilli, i thirrur qëllimisht këtë herë për të zgjidhur çështjen e Ukrainës (dhe shpresojmë pyetje të tjera pak a shumë të mëdha), është përsosmëri sht shprehja e Kishës Orthodhokse.
Dikur ishin perandorët, garantuesit e ekuilibrit ekleziologjik, ata që thirrën këshillat. Meqenëse mbretërit janë zhdukur, kishave i’u duhet ta bëjnë vetë, dhe rezultatet janë skandaloze .



Fillimisht, vetëm Mitropoli i Tokave çeke dhe sllovake dhe Kisha Ruse kanë rënë dakord të parët të marrin pjesë në Këshillin e Jeruzalemit: duke përfshirë këtu edhe Kishën që e organizon Koncilin.

Fraksioni i kryesuar nga Fanari dhe satelitët e tij greqisht-folës (dhe jo): Qipro, Kretë, Aleksandri, Kisha e fundit Autoqefale e Ukrainës,
ku në fund dhe Shqipëria, kjo e fundit po tregon që rradhitet me grekofonët dhe përqafon politikën etnofilitiste fanariote …, ndonse nuk jemi grekë por që bakshishi i tyre na detyron ti rrimë në krah . Fatkeqësisht për ne!

Grekët (Qipriotë, fanariotë, Aleksandriane ...) pohojnë se vetëm Patriarku Ekumenik mund të thërrasë një këshill, mendim që është dëshmuar i gabuar si nga historia antike ashtu edhe nga kohët moderne.
Një këshill i madh u thirr në Jeruzalem në 1672 nën patriarkun Dositeo II, për shembull, në të cilin iu dha anatema Protestantizmit. Duke u rikthyer në kohë, le të kujtojmë Këshillin e Moskës, në fund të shekullit XVI ,
në të cilin kalendari Gregorian u anatematizua, etj. Pretendimet papale të Fanarit janë njohur prej kohësh dhe ne nuk jemi më të skandalizuar.
Por ne jemi skandalizuar nga një erë e keqe që perceptohet në Kishë, bie një erë e keqe e mosmarrëveshjes dhe përçarjes.
Nëse ekziston një sfidë për këtë shekull në mesin e orthodhoksëve, është të gjesh terren të përbashkët për dialog dhe të braktisësh pretendimet etnofiliste nga njëra anë, dhe imperialiste nga ana tjetër.

Besimtarët orthodhoksë duhet ta mbrojnë Kishën nga papizmi (i jashtëm dhe i brendshëm) dhe nga ndarja, nga humbja e traditës liturgjike dhe e jetës sipas mësimeve të Etërve.
E ardhmja jonë varet nga kjo. Ne na duhet të mbështesim guximin e Shenjtërisë së Tij Teofilit III të Jeruzalemit dhe shpresojmë që Këshilli në Jordani përfundimisht të bëhet.


Përshëndetje

[arbereshi_niko]

[arbereshi_niko]

[arbereshi_niko]

KISHAT E RUMANISE SERBISE DHE POLONISE, DO TE MARRIN PJESE NE KESHILLIN E JERUZALEMIT NE JORDANI.

https://orthochristian.com 14 shkurt 2020


Përveç Patriarkanës së Jeruzalemit, e cila ka ndërmarrë iniciativën për të thirrur një mbledhje vëllazërore për të diskutuar çështjet e unitetit të Kishës në sfondin e krizës së tanishme të Ukrainës,
edhe Kishat e Rusisë dhe Tokave çeke dhe Sllovakisë, ku Sinodet e shenjta të të cilëve tashmë kanë mbështetur zyrtarisht nismën e Jeruzalemit,
përfaqësuesit e kishave Rumune, Serbe dhe Polake do të marrin pjesë gjithashtu në këshillin e ardhëshëm në Aman, Jordani.

Këshilli do të mbahet nga 25 deri më 27 shkurt.

Duke pasur parasysh pozicionin e vendosur të Sinodit të Shenjtë dhe Këshillit të Episkopëve të Kishës Serbe dhe deklaratave të përsëritura të primatit të saj dhe të shumë episkopëve të tjerë,
nuk është për t'u habitur që edhe Patriku Irinej synon të marrë pjesë në takimin në Aman.
Kisha polake ka marrë një qëndrim jo më pak të fortë, dhe ndërsa raportohej në mediat greke kohët e fundit ku tregonin se Kisha polake nuk do të përfaqësohej, ndihmësi personal i Mitropolit Savës shpejt i mohoi këto zëra.

Prania e Kishës Rumune ka qenë më e panjohur dhe pjesëmarrja e saj në Këshillin e ardhëshme është vënë në dyshim.
Megjithëse Sinodi i saj i Shenjtë nuk e njohu zyrtarisht "Kishën Orthodhokse të Ukrainës" të krijuar nga Kostandinopoja, ajo as nuk e hodhi poshtë me vendosmëri atë, ashtu siç bënë Kishat Serbe dhe Polake.

Sidoqoftë, në seancën e djeshme nën presidencën e Patriarkut , Fortlumturia e Tij Danielit të Rumanisë, Sinodi i Shenjtë i Kishës Rumune vendosi të dërgojë një delegacion në këshillin e Amanit,
raporton shërbimi zyrtar për shtyp i Kishës Rumune, agjensia e lajmeve të Bazilica .

Ndërsa retorika nga Kostandinopoja dhe mediat në një linjë me të, përpiqen të portretizojnë krizën e Ukrainës si Greqia kundër Rusisë ose grekët kundër sllavëve ,
vlen të përmendet se do të marrin pjesë në Koncilin e ardhëshëm si kishat e sferave me ndikim Grek po ashtu edhe me ndikim dhe Sllav …. –
jashtë këtyre sferave, qëndron Kisha Rumune me pjesëmarrjen e paralajmëruar .

Deklarata e Sinodit shënon se vetë Patriarku Daniel nuk do të marrë pjesë, në mënyrë që këshilli të mos interpretohet si një sintaksë e primatëve.







Sinodi rumun. - Foto nga Basilica.ro


"Kjo pjesëmarrje e Kishës Orthodhokse Rumune në mbledhjen vëllazërore në Aman është e motivuar nga fakti se të gjitha Kishat Orthodhokse Autoqefale kanë një përgjegjësi të punojnë së bashku
për ruajtjen, mbrojtjen dhe promovimin e unitetit eukaristik dogmatik, kanonik dhe Orthodhoks, sipas ungjillit të Krishtit dhe kanoneve të shenjta ", thuhet në deklaratë.

Sinodi Rumun gjithashtu përsërit qëndrimin e tij që patrikët e Moskës dhe Kostandinopojës duhet të rifillojnë dialogun sa më shpejt që të jetë e mundur për të zgjidhur problemin me çështjen e autoqefalisë në Ukrainë,
"në mënyrë që të mos thellohet polarizimi i dy palëve kundërshtare: njëra të Kishave Orthodhokse Pro-Kostandinopojës dhe tjetrës së Kishave Orthodhokse Pro-Moskës ".

Sinodi i Rumanisë gjithashtu thekson se teorikisht pajtohet me dhënien e autoqefalisë Kishës së Ukrainës, megjithëse kjo duhet të jetë për të gjithë Kishën,
jo vetëm për një pjesë, dhe duhet të jetë rezultat i një marrëveshjeje midis Moskës dhe Kostandinopojës, me një konsensus pan-orthodhoks të shoqëruar.

Prandaj, episkopët e Kishës Rumune nuk e aprovojnë koncesionin e njëanshëm të Autoqefalisë së Kostandinopojës ndaj një grupi minoritar në Ukrainë, megjithëse në teori kjo Kishë mbështet autoqefalinë për Ukrainën.
Një pozicion i ngjashëm është deklaruar edhe nga kishat dhe episkopët e tjerë. Janarin e kaluar, Fortlumturia e Tij Kryepiskopi Krizostomos i Qipros deklaroi se populli ukrainas ka të drejtën e autoqefalisë,
por që njerëzit kanë treguar se nuk janë të interesuar për të.
Mitropolit Sawa i Polonisë ka shprehur gjithashtu mbështetjen e tij për autoqefalinë ukrainase, megjithëse ai thekson se kjo duhet të bëhet sipas kanoneve .

Për më tepër, edhe Episkopi i Barishevkës së Kishës Orthodokse të Ukrainës konfirmoi sot në kanalin e tij Telegram se Patriarku Irinej do të marrë pjesë në këshillin e Amanit,
pasi vetë primati njoftoi një delegacion vizituesish të Ukrainës për këtë.

"U mbajt Sinodi i Shenjtë i Kishës Orthodhokse Serbe. Edhe një herë diskutuam dhe vendosëm të marrim pjesë në mbledhjen vëllazërore të primatëve të Kishave Lokale në Jordan,
të iniciuar nga Patriarku Theofilos III i Jeruzalemit. Shpresoj të shoh Mitropolitin tuaj të Kievit, Fortlumturia e tij Onufrij, në Aman ”, tha patriarku serb.

Bshkimi i Gazetarëve Orthodhoksë të Ukrainës gjithashtu raporton, duke iu referuar burimeve të tij, se Kisha Polake do të përfaqësohet në takim nga një delegacion i udhëhequr nga Kryepiskopi Abel i Lublinit dhe Kelmit.

Mitropoliti Sawa nuk do të jetë në gjendje të marrë pjesë për shkak të problemeve shëndetësore.

Deri më tani, dihet se 6 kisha do të marrin pjesë në tubimin vëllazëror të Jeruzalemit: Jeruzalem, Moskë, Tokat Ceke e Sllovake, Serbia, Polonia dhe Rumania,
ndërsa 5 e refuzuan ftesën: Konstandinopoja, Aleksandria, Greqia, Qipro dhe Shqipëria, të gjithë duke përmendur besimin se vetëm Kostandinopoja mund të thërrasë një këshill,
gjithashtu është raportuar se po bëhet punë serioze për të bindur Patriarkun Theodoros të Aleksandrisë.

Ende nuk ka deklarata publike në lidhje me ftesën e Patriarkanës së Jeruzalemit nga Kishat e Antiokisë, Gjeorgjisë dhe Bullgarisë.

Megjithë kundërshtimin e Kostandinopojës dhe Kishave greke, Fortlumturia e tij, patriarku Theofilos mbetet i vendosur të zhvillojë një takim të frytshëm,
dhe së fundmi është raportuar se ai ridërgoi ftesën e tij për të gjithë primatët për herë të dytë.


Zoti ndriçoftë mëndjet e barinjve tanë!
Përshëndetje

[arbereshi_niko]

Moskë, sulm me thikë në një kishë moskovite:
Të paktën dy të plagosur.

Sputnik news : 16.02.2020



Sulmuesi u ndalua nga vetë besimtarët dhe më pas iu dorëzua policisë,
e cila ndërhyri menjëherë në vend.

Herët në mëngjes një i panjohur i armatosur me thikë
sulmoi kishën e Shën Nikollës në Moskë,
ku u sul me armë të ftohtë, mbi besimtarët
që po merrnin pjesë në liturgjinë e të Dielës.

Sipas informacionit të parë, të zbuluar nga mediat ruse,
të paktën dy persona raportohet se pësuan lëndime,
të cilët janë transportuar në spitalin më të afërt,
për të marrë trajtimin e duhur mjekësor.

Sulmuesi, një rus 26 vjeçar, u ndalua nga vetë besimtarët dhe më pas
iu dorëzua policisë, e cila ndërhyri menjëherë në vend.

Lajmi u konfirmua nga përfaqësuesja e Ministrisë së Punëve të Jashtme, Irina Volk:

"Policët arrestuan një 26-vjeçar banor në rajonin e Lipetsk-ut", shpjegoi zyrtaria ruse.

-Aktualisht arsyet që e shtynë autorin të bëjë gjestin e çmendur nuk janë të qarta dhe tashmë policia ka filluar hetimet.

[arbereshi_niko]

Një analizë mbi komunikatën e lëshuar në takimin e primatëve në Jordani.

Më 26 shkurt 2020, në Aman, një sintaksë e primatëve dhe përfaqësuesve të Kishave Lokale Orthodhokse u thirr nga patriku Theofilos i Jeruzalemit. Në mbrëmjen e së njëjtës ditë, deklarata përfundimtare (njoftimi për shtyp) i mbledhjes u botua në internet. Le të shohim çfarë ka në këtë dokument dhe çfarë jo?

Në takim morën pjesë delegacioni nga Kisha orthodhokse e Jeruzalemit i kryesuar nga patriku Theofilos, delegacioni i Kishës ruse i kryesuar nga patriku Kirill, delegacioni i Kishës serbe i kryesuar nga patriku Irenej, delegacioni i Kishës rumune i kryesuar nga mitropoliti Nifon, delegacioni i Kishës polake i kryesuar nga kryepiskopi Abel, delegacioni i Kishës Ceko-Sllovake i kryesuar nga mitropoliti Rastisllav.







Pjesmarrës të takimit në Aman - Foto nga Bashkimi i gazetarëve orthodhoks









çfarë nuk është në komunikatë:

DENIMI I QARTE I VEPRIMEVE TE PATRIKUT BARTHOLOMEU.

Fillimisht, ishte e qartë se lajtmotivi i mitingut të primatëve ishin veprimet e paligjshme të Patrikut Bartholomeu në Ukrainë. Të gjithë pjesëmarrësit në takim kritikuan vazhdimisht dhënien e Tomos-it "Kishës Orthodhokse të Ukrainës" si personalisht ashtu edhe zyrtarisht (përmes Sinodit të Kishave të tyre). Ata ishin gjithashtu kritikë ndaj pretendimeve papale të Kostandinopojës.

E vërtetë, formati i mbledhjes në Aman nuk nënkupton një dënim të drejtpërdrejtë të patrikut Bartholomeu. Sipas kanuneve të Kishës, kjo mund të bëhet vetëm brenda një Këshilli (Koncili ), në përputhje me rregullat procedurale. A është një skenar i tillë i mundshëm në të ardhmen? Padyshim që po.


MOSMARREVESHJA ME FANARIN QE KA PERVETESUAR DHENIEN E AUTOQEFALISE.

Kjo shkon përtej kompetencës së sintaksës së Amanit. Para së gjithash, për shkak të formatit të saj.

E drejta për të dhënë autoqefali ishte për t’u marrë në konsideratë në Këshillin e Kretës në vitin 2016. Sipas kreut të Departamentit për marrëdhënie të jashtme kishtare të Kishës OrtHodHokse Ruse, Mitropolitit Ilarion (Alfjev) të Volokolamsk, në dokumentet përgatitore kishte marrëveshje për procedurën për dhënien e autoqefalisë. Prandaj, bazuar në këto marrëveshje, Kisha Kiriarkale (ose Kisha nënë) njofton dëshirën e saj për ti dhënë autoqefalinë një pjese të saj, Patriarkanës së Konstandinopojës, si Kisha e parë në diptikët. Kostandinopoja u dërgon një njoftim të gjitha Kishave lokale duke kërkuar pëlqimin e tyre dhe, në rastin e marrëveshjes së përgjithshme që secila prej Kishave shpreh në Këshillin e vet, Kisha e re autoqefale pranohet në familjen e Kishave Lokale, pasi t'u jepet Tomosi përkatës , të nënshkruar nga primatët e të gjitha Kishave Orthodhokse Lokale.

Theksojmë edhe një herë se ka pasur një marrëveshje paraprake për procedurën e lëshimit të Tomosit, por ajo marrëveshje nuk ishte ratifikuar - tema u hoq nga agjenda e Këshillit të Kretës. Prandaj, Mitropoliti Ilarion shprehet se "në përfundim të këtij Këshilli, Patriarku Bartholomeu deklaroi se këto marrëveshje nuk ishin në fuqi dhe filloi të jepte njëanshmërisht autoqefali".

Sot nuk ka konsensus midis Kishave lokale në lidhje me qasjen ndaj të drejtës për të dhënë autoqefali. Edhe midis atyre që nuk e kanë njohur "autoqefalinë" e "Kishës Orthodhokse të Ukrainës", ka kisha që nuk kundërshtojnë të drejtën e Kostandinopojës për të dhënë autoqefali në përgjithësi. Për shembull, kishat rumune ose shqiptare.

DENIMI I TOMOSIT PER ” KISHEN ORTHODHOKSE TE UKRAINES “ DHE PER SKIZMEN E UKRAINES.

Fakti që skizmatika ukrainase mund të pranohet në Kishë vetëm përmes pendimit, ndryshe vetëm Kisha nënë, ose Kisha Orthodhokse Ruse, mund t'i japë autoqefalinë Kishës së Ukrainës, është përsëritur shumë herë. Koncesioni mekanik i "autoqefalisë", i nënshkruar nga Patriku Bartholomeu pa marrë parasysh situatën në Ukrainë, nuk e zgjidhi problemin e skizmës, por vetëm e përkeqësoi atë, siç vërehet nga Kryetari i Kishës Orthodhokse të Ukrainës, Mitropoliti Onufrij, në një fjalim për pjesëmarrësit në takimin në Aman.

Për më tepër, ai theksoi se dhënia e autoqefalisë në Kishën kanonike të Ukrainës (Kisha Orthodhokse e Ukrainës) nuk do të zgjidhë problemin e përçarjes në vend, pasi Kisha Orthodhokse e Ukrainës ka autokefali de fakto: "Me kalimin e kohës, Rrethanat e brendshme dhe të jashtme të përjetuara nga Kisha e Shenjtë Orthodhokse e Ukrainës dhe populli ukrainas kanë stimuluar proceset e përmirësimit të pavarësisë dhe vetëqeverisjes që ekzistojnë në jetën dhe ministrinë e kishës. Sot ne kemi një autoqefali të vërtetë. Ne kemi Sinodin e Shenjtë, kemi Këshilli episkopal, ne kemi një gjykatë të pavarur kishtare. Ne zgjedhim dhe porosisim episkopët në mënyrë të pavarur, ngremë dioqeza të reja. Kemi institucionet tona arsimore shpirtërore, institucione të ndryshme sinodale për ndërveprim me botën e jashtme dhe ministrinë sociale ".

Pothuajse të gjithë pjesëmarrësit në mbledhjen e Ammanit argumentojnë se skizmatikët e Ukrainës “kisha e sapoformuar “ nuk ka urdhërime / hirotonisje / shugurime kanonike. Mungesa e formulimit të një qëndrimi në këtë temë në kumtesën për media, për mendimin tonë, është shkaktuar nga hezitimi për të mos hedhur poshtë ata që kanë hyrë në bashkësi kungimi me "Kishën Orthodhokse të Ukrainës" nga Kisha. Por nuk ka dyshim se Kisha me siguri do ti kthehet çështjes së natyrës kanonike të "shenjtërimeve" skizmatike.

Çfarë ka në komuniktë:

1. Eshtë theksuar roli i Patrikut Theofilos "në të gjitha përpjekjet e tij të vazhdueshme për të hapur rrugën për dialog dhe për të bashkuar vëllezërit në frymën e çmuar të unitetit". Eshtë thënë se "Jeruzalemi dëshmon për atë Qytet të Shenjtë i cili vazhdimisht shpall ekzistencën e tij shumëfetare dhe multikulturore, duke u krenuar për ekzistencën e tij si shtëpia e tre besimeve Abrahamike, Krishtërimit, Judaizmit dhe Islamit".

Ky paragraf konfirmon që Patriku i Jeruzalemit ka të drejtën e plotë për të thirrur këshilla orthodhokse.

2. U theksua se "ky takim shërbeu për të forcuar lidhjet vëllazërore midis vëllezërve dhe kishave të tyre, për të promovuar lidhjet e paqes në Krishtin midis tyre, për të mbështetur unitetin e kishave orthodhokse dhe për të përtërirë dialogun me shpresë lutjeje për të sjellë pajtimin atje ku ka pasur përçarje ".

Eshtë përtëritja e dialogut që mund të quhet teza kryesore e paragrafit të dytë. Sigurisht, zonat e ndjeshme të identifikuara në komunikatën "ku ka pasur përçarje" kanë të bëjnë kryesisht me "çështjen e Ukrainës". Tani praktikisht nuk ka dialog për të. Patriku Bartholomeu demonstron në të gjitha mënyrat ngurrimin ose paaftësinë për t'u përfshirë në një dialog të tillë. Retorika e tij e fundit, edhe në lidhje me takimin e Amanit, konfirmon vetëm natyrën autoritare dhe diktatoriale të politikës Fanariote. Një “dush i ftohtë” me kërkesën për një dialog nga përfaqësuesit e gjashtë Kishave lokale do të shkaktojë jo vetëm habi, por edhe probleme serioze brenda kampit të mbështetësve të Fanarit.

Nënshkrimi i Patrikut Kirill nën vendimet sintaksore dëshmon se Kisha Orthodhokse Ruse është e hapur për dialog. Por dialogu duhet të zhvillohet në frymën e dashurisë vëllazërore dhe nuk duhet të diktohet nga ambiciet e Patriarkanës së Kostandinopojës.

3. Pjesëmarrësit e takimit "ranë dakord që vendimet në lidhje në çështje me rëndësi pan-Orthodhokse, përfshirë dhënien e autoqefalisë për Kisha të veçanta, duhet të kryhen në një frymë të dialogut dhe unitetit pan-orthodhoks, dhe me një konsensus pan-orthodhoks ".

Ne kemi folur tashmë për marrëveshjet në lidhje me të drejtën e dhënies së autoqefalisë përpara thirrjes së Këshillit të Kretës. Ky paragraf deklaron dëshirën për t'u rikthyer në diskutimin e problemit. Ekziston gjithashtu një implikim i pamjaftueshmërisë së vendimeve që kanë vetëm rëndësi pan-orthodhokse, Kisha pasi është thelbësisht katolike (pajtuese).

Me sa duket, Fanari ose nuk dëshiron ta shohë dhe ta kuptojë atë ose bën sikur se mban mend. Prandaj, pjesëmarrësit në Aman u detyruan thjesht ti kujtojnë fanarjotëve të vërtetat ekleziologjike ( kishtare ).

4. Mbështetje iu shpreh Kishës Orthodhokse Serbe në lidhje me Maqedoninë veriore dhe Malin e Zi.

Skizmatikët maqedonas tashmë e kanë sqaruar disa herë se po negociojnë me Fanarin në mënyrë që kjo tu garantojë statusin e tyre autoqefal. Në këtë kuptim, pohimi i pjesëmarrësve në takim se "kjo pyetje duhet të zgjidhet përmes dialogut brenda Kishës Orthodhokse Serbe dhe me mbështetje pan-Orthodhokse", flet për mënyrat e vetme të mundshme dhe të pranueshme për t'u marrë me këto probleme .

Me fjalë të tjera, sintaksa theksoi papranueshmërinë e ndërhyrjes në punët e brendshme të një Kishe tjetër. Në këtë kuptim, vëzhgimi për Maqedoninë veriore, siç na duket, ka të bëjë jo vetëm me kishën serbe, por edhe atë ruse. "çështja maqedonase", ashtu si "çështja e Ukrainës", mund të zgjidhet vetëm brenda kishave nënë dhe me mbështetje pan-orthodhokse.

5. Në Aman u vendos që Kishat Lokale "duhet të takohen vëllazërisht, mundësisht deri në fund të këtij viti, për të forcuar lidhjet e bashkimit përmes lutjes dhe dialogut".

Ky paragraf, pa dyshim, është rezultati kryesor i gjithë ngjarjes. Ideja e sintaksës së Amanit është kundërshtuar jo vetëm nga fanariotët, por edhe nga përfaqësuesit e forcave politike të huaja. Kjo ide e njëjtë shkel hegjemoninë e krijuar artificialisht nga Fanari në botën orthodhokse.

Amani ka treguar që Kisha mund të bëjë pa Patrikun Bartholomeu, i cili nuk është i vetëm në gjendje të mbledhë këshilla dhe nuk është vetëm ai në gjendje të marrë disa vendime të rëndësishme në Kishë.

Në këtë kuptim, takimi në Aman është, sipas fjalëve të Episkopit Viktor (Kotsaba) të Baryshevka-s, një "kthesë nga një greminë" dhe një " moment që ndan ujrat" ( përshtatje në shqip – ndan shapin nga sheqeri ) . Përmes Amanit, Kisha ka ripohuar edhe një herë karakterin e saj pajtues dhe propozoi një alternative ndaj politikës së deri tanishme të Fanarit.

Për më tepër, tashmë është e qartë se Asambleja në Aman është bërë dëshmi e një Këshilli pan-Orthodhoks. Nevoja për thirrjen e tij tashmë është deklaruar nga Patriku Irinej i Serbisë dhe nga përfaqësuesit e Kishës Rumune.

6. "Pjesëmarrësit shpresojnë që Shenjtëria e tij, patriku ekumenik Bartholomeu si kryepalk (πρεσβεια τιμές) do t'i bashkohet këtij dialogu së bashku me primatët, vëllezërit e tij".

Përveç kërkesës për pjesëmarrje në mbledhjet pasuese, ky paragraf i kujtoi Patrikut Bartholomeu se ai është i pari "për nder", por jo "në fuqi", dhe të gjithë primatët e tjerë të Kishave lokale janë të barabartë me të. Në Orthodhoksi nuk mund të ketë një analog të Papës, sepse në këtë rast Kisha do të shkojë kundër thelbit të saj.

Përfundime kryesore

Megjithëse shumë flasin me përbuzje për takimin e vetëm 6 nga 14 Kishat lokale (ose 15 me Kishën Amerikane, autoqefali e së cilës nuk njihet nga të gjithë), ata harrojnë se këto 6 kisha përfaqësojnë rreth 80% të të gjithë besimtarëve në Orthodhoksia Botërore.

Mund të thuhet me siguri se pas Amanit, realitetet në të cilat ekziston Kisha orthodhokse sot kanë pësuar ndryshime të rëndësishme.

Tek e fundit, është njohja e nevojës për ngjarje të tjera të ngjashme, deri sa të realizohet një Këshill pan-orthodhoks.

Në të vërtetë, kohët e fundit Kisha është privuar praktikisht nga mundësia e dialogut. Doktrina e krijuar dhe promovuar nga Fanari që Patriarkana e Kostandinopojës mund të udhëheqë Kishat e tjera, ka treguar se nuk ka asgjë të mirë për Orthodhoksinë.

Për më tepër, të paktën për 100 vitet e fundit, Fanari nuk ka arritur të zgjidhë një problem të vetëm (përveç ndihmës për tejkalimin e ndarjes në Kishën Bullgare). Përkundrazi, historia tregon se shumë shpesh Patriarkana e Kostandinopojës ka marrë një pozicion shkatërrues ndaj Kishës, si në aspektin e mbështetjes për "Kishën e gjallë" të krijuar nga bolshevikët, ashtu edhe për sa i përket reformës së kalendarit, dhe sot në lidhje me "Kishën Orthodhokse të Ukrainës". Pas Amanit, vendime të tilla, nga këndvështrimi i sensit të përbashkët, janë thjesht të pamundura.

Sintaksa e Amanit e kthen Kishën në rrugën e pajtueshmërisë, sepse vetëm në këtë mënyrë është e mundur jo vetëm të tejkalohen problemet, por edhe të arrihet uniteti në Krishtin.

[arbereshi_niko]

Nga faqa zyrtare e Koash-it


† Anastasi
Kryepiskop i Tiranës, Durrësit dhe i Gjithë Shqipërisë


REZISTENCË NDAJ PANDEMISË


Vëllezërit dhe motrat e mi të shtrenjtë,
Në këtë kohë, të gjithë jemi zënë në befasi, njësoj sikur të jetë shpallur një Luftë Botërore e re nga një armik i padukshëm.
Të gjithë, po qëndrojmë të pavendosur para ndryshimeve të paparashikueshme, që kjo pandemi (COVID-19) e paparë ndonjëherë ka sjellë në jetën e të pasurve dhe të varfërve, të njerëzve të shkolluar dhe të thjeshtë, në shëndetin e tyre, në ekonomi, në lëvizjen e njerëzve, në format e argëtimit, në mënyrën se si festojmë.
Është detyra jonë që të shmangim panikun, depresionin dhe dëshpërimin. Nga ne kërkohet gjakftohtësi, kthjelltësi, vëmendje dhe bindje e shtuar ndaj udhëzimeve të Qeverisë dhe të strukturave të shëndetësisë. Duhet të falënderojmë përzemërsisht të gjithë ata që përkujdesen për pastërtinë, rendin publik, informimin dhe mbi të gjitha mjekët dhe infiermierët, të cilët ndodhen në linjën e parë të luftës për shërimin e të sëmurëve.
Duke qëndruar brenda në shtëpi, le të mos lejojmë të na pushtojë nervozizmi dhe grindjet, por le të kultivojmë kreativitetin, predispozitën paqësore, mirësinë, mirëkuptimin, dhembshurinë dhe dashurinë.
Sa jemi besimtarë, le ta intensifikojmë lutjen tonë, që kjo periudhë sprove të mos zgjatë më tej, që të shërohen të sëmurët rëndë e të ndalet përhapja e mëtejshme e pandemisë (COVID-19). Dhe, për më tepër, që Perëndia të ndriçojë grupet e shkencëtarëve dhe të gjendet sa më shpejt trajtimi parandalues dhe shërues ndaj këtij virusi.
Mbi të gjitha, kemi nevojë urgjente që të forcojmë besimin tonë te Perëndia. Besimi dhe dashuria janë armët më të fuqishme mbrojtëse edhe ndaj sulmit të këtij virusi të padukshëm që po kërcënon njerëzimin. Në fund fare, diçka e mirë ka për të dalë edhe nga kjo krizë dhe shpresojmë që shoqëria njerëzore t’i rishikojë vlerat dhe përparësitë e saj.
Pra, vëllezër e motra, le t’i themi Jo tronditjes dhe shqetësimit! Le të kemi më tepër guxim e fuqi për ta përballuar me dinjitet këtë sprovë, le të tregojmë më shumë bindje ndaj udhëzimeve dhe mbi të gjitha, le të kemi solidaritet të sinqertë. Paqja dhe shpresa e Perëndisë le të fuqizojnë durimin dhe rezistencën tonë dhe le t’i drejtojnë vendimet që duhet të marrim në zgjedhjet dhe ndryshimet që tashmë janë bërë të detyrueshme në jetën tonë.

20 mars 2020

[arbereshi_niko]

Ҫfarё mёsimesh jete mё jep pandemia=Covid 19!





1. Besimi-Pasiguria ёshtё e vetmja e sigurtё. Jeta gjithmonё di tё surprizojё me kёnaqёsitё dhe pakёnaqёsitё. Por ekziston ai qё e mundi botёn.

2. Dashamirёsia-jam i varur nga tё tjerёt. Nёse nuk marr pёrgjegjёsinё qё ta dua jetёn, vёshtirё tё jetosh ti.

3. Gёzimi-Negativiteti mos ta pranosh se jemi tё vdekshёm mund tё tё shkaktoj ankth ekzistencial. Ekziston ai qё e mundi vdekjen.

4. Durimi-Njё ndёr gjёrat qё nuk e kontrolloj ёshtё vdekja, por jeta ime mund tё analizohet prej meje nё kohё.

5. Vetёpёrmbajtja-Vёshtirёsia pёr vetkontroll, mё jep tё kuptoj se nevojitet tё punoj shumё tepёr me veten.

6. Paqja-Shkenca ёshtё shёrbyese e njerёzimit, por edhe feja gjithashtu.

7. Mirёsia-E mira dhe mbrojtja e tjetrit ёshtё edhe e mira ime.

8. Zemёrbutёsia=Tё ruash ndjesinё pёr shpёtimin e njeriut, por edhe tё veprosh pёr ta shpёtuar.

9. Korrektesa-Indiferenca ime mund tё shkaktojё fatkeqёsi tek njё tjetёr.

10. Dashuria-Kemi njё porosi: Doni njёri-tjetrin, sepse dashuria e pёrsosur largon frikёn!




Dhimiter Qosja


Burimi: orthodhoksiaebashkuar