Lajme mbi boten Orthodhokse.

[arbereshi_niko]

FILARETI, I VETQUAJTUR PATRIK I UKRAINES, KA “BEKUAR” NJE MURALES ME AFRESK
TE THEKSUAR JOKANONIK, ME SIMBOLE NAZISTE DHE NACIONALISTE.









Shën Gjergji po shkel një shqiponjë me dy koka. Në këtë kontekst, është e qartë se kjo shqiponjë përfaqëson Rusinë, por (pyetje retorike) shqiponja me dy koka përfaqëson vetëm Rusinë?

Shqiponja dykrenare e para, ishte një simbol i Perandorisë romake të Lindjes (Bizantine), para se të adoptohej nga Rusia, dhe kjo shqiponjë vazhdon të përdoret si nga grekët dhe serbët (edhe nga Mali i Zi ),
nga rumunët dhe shqiptarët si dhe nga kultura dhe popuj të shumtë, duke përfshirë edhe gjermanët dhe austro-hungarezët.

Ndonjëherë thuhet se të dy kokat përfaqësojnë Kishën dhe shtetin, disa thonë se nënkuptohet pushteti mbi Lindjen dhe Perëndimin. Shqiponja është përdorur edhe në shumë dekoracione kishtare,
dhe me fjalë të thjeshta mund të quhet një nuskë pan-orthodhokse.
Por për monarkinë është një simbol i shenjtë i mbretërve dhe perandorëve të mirosur ( me vajin e shenjtë ) të Perëndisë.

Në rastin e kësaj “ murales me afresk “ të Filaretit, është ngritur sigurisht vetëm për arsye nacionaliste, dhe krijon një dilemë për të.
Shqiponja me dy koka është gjithashtu një simbol i dashur nga Patriarkana Ekumenike, e cila po e mbështet .
Simboli është treguar në një flamur të çmuar për Kishën e Greqisë; ky flamur ka një kuptim po aq të thellë për grekët po aq sa për rusët - dhe muralja e Filaretit është duke e përdhosur atë.
Po ç’farë do të mendojnë tani mësuesit e rinj të Filaretit për këtë? Në një faqe interneti greke është shprehur një indinjim i thellë, duke vënë në dukje shumë detaje antikanonike dhe deri te stilit satanik në afreskun që po flitet.
Ku shkruhet ;
"Shqiponja dykrenore e vrarë nga imazhi i rremë i Shën Gjergjit, është simboli më i njohur i krishterimit orthodhoks sot.
Shqiponja mban një kryq dhe një glob, që simbolizon një sinergji harmonioze në mes të kishës dhe shtetit .
Ky flamur është përdorur historikisht nga perandoritë bizantine dhe ruse. Sot është flamuri zyrtar i Patriarkanës ekumenike, i Kishës Orthodhokse greke ...por jo vetëm, është edhe e gjithë orthodhoksëve të tjerë, po është edhe e Malit të Shenjtë ( Athos ) .
Në një isteri kolektive të shpërthimit publik të përbuzjes ndaj besimit orthodhoks dhe përçmimin e shumë vendeve që përdorin shqiponjën në flamujt e tyre, Filaret ka "bekuar" këtë imazh satanik ...
dhe pikërisht të nesërmen Bartholomeu ka tërhequr Anatemën ( ç’kishërimin ose mallkimin ) kundër tij, kundrejt Filaretit.

Urrejtja e Filaret dhe kishës së tij nacionaliste është aq e fortë dhe që e ka verbuar logjikën e tyre deri në pikën ku kanë porositur një mural blasfemues,
fyerje të gjithë orthodhoksëve që e kanë ruajtur këtë simbol për mijëra vjet, duke përfshirë Patriarkanën Ekumenike, në një kohë që ata ( kisha nacionaliste ukrainase ) kanë një nevojë të dëshpëruar për mbështetje në aktivitetet e tyre jo-kanonike.
Për Patriarkanën Ekumenike kryesore është që Filareti dhe kisha e tij të sulmojnë Rusinë, nuk ka fare rëndësi që ata po shkelin në malin Athos, Greqi, Serbi, Rumani dhe gjithë vëndet e tjera ku ka orthodhoks si është edhe vendi ynë.


Burimi: dimpenews.com

[arbereshi_niko]

Po gjjithashtu kjo Faqe e internetit vuri në dukje praninë e simboleve neonaziste.
Psh. nga fotot dalin simbole nazi-fashiste si wolfsangel, zvastika, flamurët me ngjyre te kuq e zi që përfaqësojnë ekstremizmin e djathtë ne Ukrainë, dhe që janë simbole te nazizmit jo më pak se zvastika.

















Shihni pranë flamurit te batalionit "azov" ç'farë flamurësh ka..., një nazist dhe majtas i Natos...!



por ka edhe simbole komunisto-sovjetike si mitralozët kallashnikov ( shih në foton lart pranë zvastikës ) dhe sulmi kundër shqiponjës dykrenore…
Duken sikur të gjitha forcat e errëta janë në kualicion..., mos po verifikohet ndonjë profeci...?

Mbetet fakti që ai popull po martirizohet me bekimet e fanariotëve prej Stambollit dhe dollarët e Washingtonit

Përshëndetje.

[arbereshi_niko]

Kisha Orthodhokse e “ Lindjes së Krishtit dhe e Shën Nikollës “ në Firence është kthyer në gjirin e Kishës Orthodhokse Ruse.





foto: Gabriele Maltinti / Shutterstock.com


"Nuk ishte fat i mirë, por fatkeqësia që ndihmoi". Fjalët e kësaj thënie ruse, për aq sa është e mundur, tregojnë që Perëndia nganjëherë realizon planet përmes momenteve tragjike të historisë.
Kështu, skizma e sotme e Fanarit, rreziku i të cilit për të gjithë botën orthodhokse nuk mund të nënvlerësohet, gjithashtu ka filluar të japë fryte.
Midis tyre është kalimi i një prej famullive më të njohura të diasporës ruse - Kishën e Lindjes së Krishtit dhe Shën Nikollës në Firence -
nga juridiksioni i Patriarkanës së Konstandinopojës në Kishën Ruse jashtë vendit, ndryshe njohur me ROCOR e cila u ribashkua në vitin 2007 me Patriarkanën e Moskës.





"Prej sot [28 tetor], famullia ruse në Firence gjendet në juridiksionin e ROCOR-it (The Russian Orthodox Church Outside of Russia) .
Hilarioni, mitropoliti i Amerikës Lindore dhe Nju Jorkut, u përkujtua në funksionet ".


Famullitë ruse të Fanarit një absurditet i vërtetë kanonik:

Një vend i shenjtë i mrekullueshëm ngritur midis shekujve XIX dhe XX në stilin e arkitekturës së Moskës dhe Yarosllvit të shekullit të XVII,
kisha fiorentinase e Lindjes së Krishtit dhe Shën Nikollës u bë një stoli e vërtetë e qytetit të famshëm italian, dhe në të njëjtën kohë qendra e kulturës ruse në këtë rajon.
Por më pak se dy dekada më vonë, trazirat revolucionare në Rusi çuan në një largim të detyruar të kësaj famullie me Kishën Ruse
dhe anëtarësimin e saj me Patriarkanën e Konstandinopojës, e cila filloi në vitet 20-të një ekspansion të gjerë kundrejt diasporës orthodhokse të gjitha kombësive.

Ishte atëherë që u ngrit në juridiksionin e Fanarit "Ekszarkati i famullive ruse në Evropën Perëndimore" ( "Kryedioqeza e kishave orthodhokse ruse në Evropën Perëndimore").
Struktura është shumë e diskutueshme nga pikëpamja kanonike e parë, por e lejueshme në kushtet e atyre kohërave të trazuara,
të paktën deri në rivendosjen e rendit kanonik në Kishën ruse .
Por, që prej viteve '90, dhe sidomos pas ribashkimit të Patriarkanës së Moskës dhe Kishës Ruse jashtë Rusisë në vitin 2007,
kjo strukturë është bërë jo vetëm një absurditet, por një ilegalitet i vërtetë.

Kanali televiziv "Tsargrad" kontaktoi rektorin e Kishës së Lindjes dhe Shën Nikollës, arqipriftin Georgy Blatinskii,
i cili na tha se çfarë bëri komuniteti orthodhoks rus në Firence duke thyer kungimin me Fanarin dhe të kalojnë nën juridiksionin e Kishës Orthodhokse Ruse,
e cila është e bashkuar me Patriarkanën e Moskës.
t Georgij për shumë vite ka qënë dekani i famullive ruse të Patriarkanës së Konstandinopojës në Itali, dhe kështu fakti i ribashkimit të saj me Kishën Ruse
mund të jetë një shembull për famulli të tjera ruse qende janë nën juridiksionin e Fanarit.

At Georgij Blatinskij thotë: "Të gjithë ata që janë të lidhur me Patriarkanën e Kostandinopojës janë jashtë Orthodhoksisë"

Tsargrad: Ati Georgy, në rrjetin social Facebook, është raportuar se famullia juaj ka ndërprerë kungimin me Patriarkanën e Konstandinopojës
dhe u pranua nën Omoforin e Kishës ruse jashtë Rusisë. A është e vërtetë, dhe nëse po, çfarë ju shtyu të bëni këtë hap?

Archpriest Georgy: Për fat të keq, vendimet jo-kanonike të bëra më 11 tetor nga Patriarku Bartolomeu me Sinodin e tij,
bëjnë që të gjithë ata që janë të lidhur me Patriarkanën e Konstandinopojës të gjënden jashtë Orthodhoksisë.
Kjo pjesë ( Kostandinopoja ) është shkëputur nga Kisha, siç kishte ngjarë më parë me Romën. Prandaj,e vetmja mënyrë për ne, të krishterët orthodhoksë rusë,
ishte të hynim në një strukturë kanonike, si kisha ruse jashtë vendit. Këshilli ynë i kishës dhe asambleja jonë e famullisë mbështetën njëzëri këtë vendim.
Dhe nuk ka asnjë ka asnjë rrugë tjetër për ne.

Tsargrad: A keni ndonjë informacion, nese ka edhe famulli të tjera ruse të Patriarkanës së Konstandinopojës të gatshëm të ndjekin shembullin e komunitetit orthodhoks fiorentin?

At Georgij: Deri tani, ka kaluar shumë pak kohë. Unë mendoj se kjo do të ndodhë, por vetëm kur ata të kuptojnë se janë jashtë fushës kanonike, jashtë Orthodhoksisë.





Patriku i Moskës dhe gjithë Rusive Foto: www.globallookpress.com


Pra, nuk është rastësi që Shenjtëria e tij Patriarku Kirill, duke folur sot në festivalin "Besimi dhe Fjala", ka theksuar veçanërisht se ajo që po ndodh
është një urdhër "për shkatërrimin e unitetit të Kishës sonë, me një dimension global" .
Për më tepër, "kjo nuk është vetëm një luftë për juridiksionin, është një luftë për shkatërrimin e forcës së vetme orthodhokse të fuqishme në botë".
Dhe pikërisht për këtë, të gjithë ne, të krishterët orthodhoksë, tani duhet të forcojmë lutjet tona të përbashkëta për unitetin e Kishës Ruse,
si edhe për njerëzit si At Georgij Blatinskij dhe për komunitetin orthodhoks të Kishës fiorentinase të Lindjes së Krishtit dhe të Shën Nikollës çudibërës, të ushqyer shpirtërisht prej tij.

[arbereshi_niko]

Kisha shqiptare është kundër ndërprerjes së Eukaristisë ndërmjet Moskës dhe Konstandinopojës.

Orthochristian.com, 24 nëntor 2018


Siç është raportuar nga OrthoChristian të enjten, më 22 nëntor, faqa zyrtare e Kishës Orthodhokse Ruse botoi një artikull mbi
Fortlumturinë së Tij Kryepiskopin Anastas të Tiranës, Durrësit dhe gjithë Shqipërisë drejtuar Shenjtërisë së Tij Patrikut Kirill me 10 tetor,
në të cilën Fortlumturia e Tij Anastasi i shprehu shqetësimin e tij nëse realizohet ky projekti i Ukrainës mbi autoqefalinë nga Patriarkana e Konstandinopojës
"do të bëhet një shëtitje nëpër një fushë të minuar" - një shqetësim që kryepiskopi i Tiranës e ka shprehur personalisht
edhe episkopëve të Konstandinopojës dhe më vonë të njëjtit, Patriarkut Bartolomeu.
Pas raportit të Kishës Ruse, Kisha Shqiptare ka botuar tekstin e plotë të dy letrave të Kryepiskopit Anastas drejtuar patrikut Kirill,
e para është e 10 tetorit, ajo që ështe raportuar më parë ( që u fol më lart ), dhe të dytën në 7 nëntor,
letrat tregojnë se ndërsa Kryepiskopi Anastas është shumë i shqetësuar në lidhje me veprimet e Konstandinopojës në Ukrainë,
nuk e mbështet vendimin e Kishës ruse të ndërpresë përkujtimin e parë të Patriarkut Bartolomeu
dhe pastaj të ndalojë plotësisht kungimin me Patriarkanën e Konstandinopojës.
Në letrën e 10 tetorit, duke vënë në dukje pozicionin e Kishës Shqiptare, që vlerëson si një nga arritjet më të rëndësishme të orthodhoksisë në dekadat e fundit
ka qenë pikërisht lutja e përbashkët e primatëve të Kishave orthodhokse, të cilat kulmuan në Këshillin e Kretës në vitin 2016,
Kryepeshkopi Anastas thekson vlerën e madhe të unitetit orthodhoks:
Kisha Orthodhokse e Shqipërisë akordon si e rëndësisë së parë bashkimin e Orthodhoksisë dhe dëshmimin dinamik ndaj Ungjillit,
si në mesin e popullit orthodhoks tradicional ashtu edhe në gjithë ekumenizmin e bashkësisë orthodhokse.
Të gjitha çështjet e tjera duhet të përballohen me diskrecion intuitiv, lutje të vazhdueshme dhe dialog të qetë dhe të durueshëm.
Duke pasur parasysh këtë theksi të veçantë mbi unitetin, primati shqiptar gjithashtu shprehu pakënaqësinë e tij në vendimin e kishës ruse të 14 shtatorit
për të ndaluar përkujtimin patriarkun Bartolomeu në shërbimet hyjnore:
“Ju lutem vini re se vendimi i fundit i Kishës së Rusisë për të tërhequr referimin liturgjik të Patriarkut Ekumenik dhe të ndërpresë kungimin eukaristik me Patriarkanën e Kostandinopojës,
dhe të ndërpresë kungimin eukaristik me Patriarkanën e Kostandinopojës, e cila u bë e ditur më 14 shtator,
ka komplikuar çështjen në mënyrë të rrezikshme, veçanërisht për shkak se ajo prek thelbin e unitetit orthodhoks,
Eukaristia e shenjtë, në të cilën ne shpallim unitetin e Kishës Orthodhokse dhe ku gjithnjë lutemi për ruajtjen e saj.”
Fortlumturia e Tij thotë gjithashtu se Kisha shqiptare gjithmonë lutet për unitetin, por ka rezerva në lidhje me faktin se "në këtë kohë ngritja e zërit nuk është një përparësi",
sepse ajo ( Kisha jonë ) "e konsideron më të preferueshme një kërkesë këmbëngulëse dhe të matur për të shmangur veprimet e nxituara".
Ajo që duhet gjithashtu të theksohet është se ndërprerja e përkujtimit të patrikut të Konstandinopojës nga Kisha Ruse
e ka bërë të vështirë thërrjen e një këshilli ( Koncili ) pan-orthodhoks, pasi lind pyetja: "Kush do të marrë iniciativën të thërrasë Kishat Orthodhokse Autoqefale,
kur ndërpritet referimi ( përkujtimi ) liturgjik ndaj patriarkut ekumenik? "
Duke pasur parasysh këtë vështirësi, Fortlumturia e Tij sugjeron një "dialog paqësor ndërmjet palëve të interesuara drejtpërdrejtë dhe kërkim për një zgjidhjeje të përbashkët".
Në të njëjtën kohë, Kisha Shqiptare është e gatshme të marrë pjesë në këtë dialog, nëse kjo i kërkohet.
Fortlumturia e Tij gjithashtu siguron se "do të bëjë gjithshka të mundshme për të shmangur një skizëm ne bashkësinë ekumenike Orthodhokse",
sepse "çdo formë e përçarjes dobëson dëshminë orthodhokse bashkëkohore, plagos kredibilitetin e Kishës orthodhokse në përgjithësi dhe traumatizon prestigjin e botës së krishterë ".
Kjo ishte letra e parë që daton vetëm një ditë përpara se Sinodi i Shenjtë i Kostandinopojës të njoftoi vendimin e saj për rehabilitimin e udhëheqësve klerikë te çkishëruar dhe atyre laikë të përçarjes Ukrainëse, duke anulluar dokumentin e vitit 1686 në të cilin u vendos që Mitropolia e Kievit u transferua në Kishën Orthodhokse Ruse, pra me këtë anullim, sipas tij ( Kyepiskopit ) ,
anulohet edhe ekzistenca e Kishës Orthodhokse e Ukrainës, pra Kisha kanonike e Patriarkanës së Moskës në Ukrainë.
Letra e dytë e Fortlumturisë së Tij vjen pas vendimeve të Konstandinopojës dhe pas vendimit të Kishës Ruse për ndërprerjen e kungatës eukaristike me Konstandinopojën.
Letra e tij e dytë hapet me: "Shpirti im është i trishtuar". Një dhimbje të thellë, të shqetësuar dhe siklet ne ndjejmë, kur ndjekim zhvillimet në çështjen e Ukrainës,
pas vendimeve të Patriarkanës Ekumenike (10.11.2018) dhe Kishës Orthodhokse në Rusi (15/10/2018) ".
Ai vazhdon: "Për fat të keq, ata konfirmojnë frikën që kemi shprehur me përfaqësuesit e Patriarkanës Ekumenike (30 qershor 2018),
domethënë se konçesioni aktual për të planifikuar autoqefalinë në Ukrainë do të jetë një" marshim në një fushë të minuar "me pasoja të dhimbshme për të gjithë" .



Në të njëjtën kohë, kryepeshkopi Anastas gjithashtu me forcë shprehet kundër vendimit të Kishës Ruse për të thyer kungimin me Konstandinopojën:
“Njëkohësisht,megjithatë, ne duhet të theksojmë se vendimi i fundit i Kishës së Rusisë është një burim shqetësimi i madh. Është e paimagjinueshme që Eukaristia Hyjnore,
Misteri i shkëlqyeshëm i dashurisë së pafund dhe përulja absolute e Krishtit, mund të përdoret si një armë kundër një Kishe tjetër.
A është e mundur që vendimi i hierarkisë së Kishës së Rusisë të anullojë energjinë e Shpirtit të Shenjtë në Kishat Orthodhokse që veprojnë nën juridiksionin e Patriarkatit Ekumenik? ...
Dhe në qoftë se [besimtarët Orthodhokse të Rusisë afrohen "me frikë Perëndie, me besim dhe me dashuri" për të marrë pjesë në dhuratat e shenjta në një kishë të Kostandinopojës],
mund të quehet një "mëkat", e cila duhet më pas të rrëfehet? "Shpallim se është e pamundur që ne të pranojmë këto vendime," deklaron kategorikisht Fortlumturia e tij.
"Është e domosdoshme që Eukaristia e Shenjtë, ky mister i shenjtërisë së padepërtueshme dhe i një rëndësie të veçantë, të qëndrojë shumë larg nga të gjitha mosmarrëveshjet kishtare", shpjegon ai. Kryepiskopi i Tiranës vazhdon të përsërisë bindjen për rrezikun e madh që mund të shkaktojë një skizmë botës orthodhokse,
dhe sidomos besimtarëve në Ukrainë, "të cilat janë të interesuar të menjëhershëm".
Prandaj, përsërit qëndrimin e Kishës Shqiptare e cila është gati të bashkohet me një këshill pan-orthodhoks për çështjen,
por edhe mendimin e tij se ndërprerja e Kungimit bën që mbledhja e këshillit të jetë jashtëzakonisht e vështirë.

"Pyetjet në vijim janë vendimtare:

Kisha Orthodhokse e Rusisë do ti kërkojë Patriarkanës Ekumenike që të thërrasë një Koncil pan-orthodhoks, ku të ketë një lutje të përbashkët ?

Cilat janë kriteret e një vendimi të formës së prerë në favor të paqes dhe unitetit ?", shkruan lumturi e tij.


Dhe Fortlumturia e Tij përfundon duke iu referuar Shkrimit të Shenjtë kur thotë:
"shqetësimi dhe turpi, që ne fillimisht kemi shkaktuar, janë shëruar në mënyrë paraklete nga vargu i Psalmeve:
" Pse ligështohesh, shpirti im? Pse rënkon brënda meje? Shpreso te Perëndia, sepse unë do ta kremtoj akoma;
ai është shpëtimi im dhe Perëndia im. "(Ps 42:11)



Përshëndetje

[arbereshi_niko]

Burimi nga: arberiaortodossa.blogspot.com



- Demoni po zgërdhihet me zë të lartë .............!

Loja mbaroi! Zarët u hodhën … (iacta alea est), ne jemi të zhytur deri në zgjidhje prej disa kohësh nga Patriarkana e Konstandinopojës, tani Fanar,
që frikësonte në formë implicite ( të nënkuptuar ) ,
dobët mbuluar, kundër të gjitha juridiksioneve ekleziale të tjera orthodhokse botërore , por më në fund erdhi në dritë: "kapërcyem krenarinë" vikariale të Krishtit "të Papës së Romës.
Ndoshta edhe ja kemi kaluar!

Tani ata nuk kanë më vetëm "Xhaxhi çiçon", por edhe "Xhaxhi bartolo" që pretendojnë, secili në juridiksionin e tij të jetë "Zoti në tokë", duke harruar këshillën e Birit të Perëndisë tek apostujt grindavecë:
"Kush dëshiron të jetë i pari, të bëhet i fundit ".
Të dyja qytetet (Roma e lashtë dhe Roma e re), po kërkojnë të përmbajë rekordin negativ që¸- cili është ai qytet dhe dëshiron të mbajë primatin e qenies njerëzore dhe të kenë përparësi
mbi të gjitha kombet e tjera të krishtera, sikur ky rekord do të shërbente “këtij primatit” për të shpëtuar shpirtin e atij dhe pastruar atë nga të gjithë "papastërtitë" e shpikura për epërsi mbi të krishterët.
Tani në sferën orthodhokse, ai që gëzonte titullin e primatit mbështetur në dashurinë e popullit dhe të Orthodhoksisë së shenjtë (Primus inter pares),i verbuar nga forca shkatërrimtare e "princit të kësaj bote,"
ai ka ngjeshur skeptrin e gabuar dhe duke u fuqizuar nga djalli ka ndërmarrë një luftë për të treguar se, pavarësisht që prestigjin e e ka humbur me kohë dhe ka qenë reduktuar
në një grusht besimtarësh të paktë në territorin e tij turk, duke sfiduar të gjitha juridiksionet e tjera, si një Don Kishoti i ri, për të nënshtruar mbi vullnetin e tij të keq dhe anti-të krishterë.
Dhe në sferën orthodhokse, pleshti, fillon të kollitet dhe ngre zërin e tij kundër elefantit në aspektin e Besimit dhe përfaqësimit numerik të besimtarëve. Kjo sfidë ka filluar në vendin e martirizuar të Ukrainës,
ku "xhaxhi Bartolo" hëngri fjalën që dha vetëm disa muaj më parë, kishte dënuar me argumente disa personazhe të shtyre prej lakmisë dhe karrierizmit personal ,
sot i “fali” dhe i fuqizoi me mbështetjen e tij duke krijuar një përçarje ( Skizëm ) dhe duke ndarë në dysh njerëzit e shenjtë të Ukrainës .
Qarkullon në rrjet, letra drejtuar mitropolitit Aleksandër i Drablinkut, që ishte i pushuar nga detyra për arësye regullore/kanonike…
Sot duke u vënë nën kesulën e Fanarit, i falen të gjitha!

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.

Por lind pyetje vetiu…
"A ka patriarkana ekumenike juridiksion universal?”

Synaxis ortodoks, 19 dhjetor 2019
Në një letër (përkthyer më poshtë) të datës 14 dhjetor 2018 për të atëhershmin Mitropolit Oleksandr (të Drabinkos), duke pranuar Patriarkanën Ekumenike na qënka shfajësuar nga çdo ndëshkim kanonik
të vendosura nga ndonjë juridiksion tjetër më parë, Patriarku Bartolomeu ka shprehur pretendimin alarmues që; - patriku i Konstandinopojës "ka përgjegjësinë e padiskutueshme
për të gjykuar çështjet kishtare ( ekleziale ) kudo dhe për t'u dhënë atyre një gjykim përfundimtar". Kjo deklaratë shkon shumë përtej proçedurës kanonike të apelit
dhe i afrohet një pretendimi gati-papal për një juridiksion universal. Për më tepër, pasi Patriarku Bartolomeu mban një doktoratë në ligj kanunor te fituar nga Instituti Oriental Papnor,
ai duhet të jetë i vetëdijshëm pra se e drejta që Konstandinopoja të ketë fjalën e fundit në punët e kishave të tjera është hiç-asgjë, por edhe shumë "e diskutueshme",
sepse kanonisti i shekullit të 12-të Joanis Zonaras, cituar nga Shën Nikodhimi i Malit të Shenjtë në Pedalionin e tij (Timonin), hedh poshtë çdo të drejtë të këtij lloji.
Teksti i letrës nga Patriarku Bartolomeu është si më poshtë:

“ Shkëlqesia e juaj Aleksandër, Mitropoliti i Kievit dhe Perejaslav-Vishnjèvoje, vëlla i dashur në Frymën e Shenjtë dhe bashkëcelebrues i mediokritetit tonë, që Shkëlqesia juaj të jetë i bekuar me paqe nga Perëndia.
Pasi që ju, Shkëlqesia juaj, i jeni drejtuar mediokritetit tonë dhe na keni paraqitur rastin tuaj neve, me hirin e Perëndisë, Kryepiskopi i Konstandinopojës- Roma e re,
jo vetëm si ai që është i veshur me fuqinë Hyjnore të Kishës dhe padyshim që mban përgjegjësinë për të gjykuar kudo në çështjet kishtare dhe për t'i dhënë atyre një konkluzion përfundimtar,
por edhe si një baba kanonik i juaj dhe mësues, që nga momenti që dioqeza e juaj u restaurua nga administrata e saj e lashtë duke u shkëputur nga një e parregullt dhe nga një tjetër juridiksion kishtar,
dhe se pas tërheqjes dhe anulimit të Kartës së paraardhësit tonë të shquar Dionisi IV, dioqeza juaj tashmë është territori i Kishës së madhe të Krishtit e të Konstandinopojës, pra arritëm në vendimin e një bashkimi,
përmes kësaj Karte patriarkale, nën juridiksionin e Shenjtë të Zyrës Ekumenike dhe Apostolike dhe patriarkale, së bashku me klerikët e nderuar dhe laikët e devotshëm, duke ju hequr çdo përgjegjësi,
peshë ose detyrim tjetër të rëndë që është vendosur ndaj jush nga çdo organ tjetër kishtar, ose dënim të mëparshëm që keni merituar,
duke pranuar plotësisht çdo gjë që ka të bëjë me përgjegjësitë baritore të episkopatit të tuaj [ajo e përmbushi].
Dhe kështu, me anë të lutjes atëror dhe veshjen zbukuruese të bekimeve tona patriarkale, duke ju dhënë puthjet tona vëllazërore dhe duke u lutur me gjithë zemër në hirin dhe mëshirën e Perëndisë
së adhuruar në Trinitet, e cila është lavdia dhe fuqia përgjithmonë .”



.................. Nga një Atë i dashur, i kujdesshëm, dashamirës, ai u bë një patriark i pështirë, arrogant, i neveritshëm dhe i vrazhdë.
O Zot, ki mëshirë për të dhe mbro fëmijët e tu nga arroganca e tij.


.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-……
Gjykoni ju o njerëz…
Eshte e vërtete dhe grigja ka nevojë për bariun, por ka ngjarë në histori që delet e kane zbuar bariun fallco!
Jo shumë shekuj më parë.
Përshëndetje
Niko

[arbereshi_niko]

Nga faqja e internetit të Blogut të at. Janit “ ARBERIA ORTODOSSA “ mësojmë si vijon;

E shtunë 22 dhjetor 2018
Patriarku i Shenjtë i Moskës dhe gjithë Rusisë dërgon letra të gjithë primatëve të Kishave Orthodhokse, duke u kërkuar atyre të mos e njohin Kishën e Re të Ukrainës e cila, me sa duket, bëhen grant edhe Uniatët ukrainas.

Shenjtëria e Tij Patriarku Kirill dërgon letra për të primatëve të Kishave lokale ortodokse rreth pseudo-këshillit të "bashkimit" të mbajtur në Kiev


Patriarchia.ru, 20 Dhjetor 2018











Një plagë e thellë i është shkaktuar orthodhoksisë kanonike në Ukrainë dhe në botë, këtë e shkroi Shenjtëria e Tij Patriarku Kirill i Moskës dhe gjithë Rus '
në letrat drejtuar primatëve të Kishave Orthodhokse lokale.
Mesazhet u janë dërguar

Fortlumturisë së Tij Papë dhe Patriarku i Aleksandrisë Theodhorit II,
Fortlumturisë së Tij Joanit X Patriarkut të Antiokisë,
Fortlumturisë së Tij Patriarkut Theophilos III të Jeruzalemit,
Shenjtërisë së Tij Katholikos - Ilia II Patriarku i gjithë Gjeorgjisë,
Shenjtërisë së tij Patriarkut Irinej të Serbisë,
Fortlumturisë së tij Patriarkut Daniel të Rumanisë,
Shenjtërisë së tij Patriarkut Neofit të Bullgarisë,
Fortlumturisë së tij Kryepiskopit Krizostomos II të Qipros,
Fortlumturisë së tij Kryepiskopit Jeronimit II të Athinës dhe gjithë Greqisë,
Fortlumturisë së Tij Kryepiskopit Anastas të Tiranës dhe gjithë Shqipërisë,
Fortlumturisë së Tij Mitropolitit Sava të Varshavës dhe të gjithë Poloninë,
Fortlumturisë së Tij Mitropolitit Rastislav të Çekisë dhe Sllovakisë,
Fortlumturisë së Tij Mitropolitit Tikon të gjithë Amerikës dhe të Kanadasë.

Me letrën Patriku Kirill informon që, në 15 dhjetor u krye një takim ku morrën pjesë "peshkopë", "priftërinjtë", dhe laikë të dy grupeve skizmatikësh të Ukrainës
që u zhvillua në Kiev me përfshirjen dhe nën patronatin e drejtpërdrejtë të autoriteteve qeveritare ukrainase. Pjesëmarrësit në asamblenë e paligjshme në katedralen historike të Sh.Sofisë në Kiev e deklaruan veten "një këshill bashkimi".
Ky i ashtuquajturi unifikim ishte, në fakt, një bashkim midis dy organizatave skizmatike që formuan një të vetme. Në këtë “këshill” morën pjesë peshkopët e rreme të " Patriarkanës së Kievit" skizmatikë
dhe një strukturë jo-kanonike "Kisha Orthodhokse Autoqefale e Ukrainës."
"Ndërkohë, Kisha kanonike orthodhokse e Ukrainës e udhëhequr nga Fortlumturia e Tij Mitropoliti Onufrij i Kievit dhe gjithë Ukrainës, e njohur në të gjithë botën orthodhokse, që më parë e kishte refuzuar këtë mbledhje,
në përputhje me vendimin e Sinodit të Shenjtë të saj më 7 dhjetor, për të marrë pjesë në këtë rast, duke e konsideruar atë një "tubim të paligjshëm.
" Megjithë presioneve të vazhdueshme që u janë bërë hierarkëve të Kishës Orthodhokse të Ukrainës, prej 90 peshkopëve të saj, vetëm 2 (një peshkop dioqezan dhe një zëvëndës) morën pjesë në pseudo Këshillin.
Këta të fundit kanë rënë në kundërshtim të fortë dhe kanë shkelur në mënyrë të qartë betimin episkopal, që të dy janë larguar dhe të shkarkuar nga detyra me vendim të Sinodit të Shenjtë të Kishës Orthodhokse të Ukrainës më 17 dhjetor ", thonë letrat.
Shenjtëria e Tij patriku Kirill u kujtoi primatëve se proçesi i "dhënies së autoqefalisë Ukrainës" ishte nxitur nga lideri shekullor i vendit që realizoi këtë për të ndjekur qëllimet e tij politike.
"Takimi i mbajtur në Kiev konfirmoi faktin e ndërhyrjes së hapur të qeverisë në jetën e Kishës", vuri në dukje Patriarku Kirill. Presidenti Petro Poroshenko nuk ishte i pranishëm vetëm në "këshillin",
por u ul në krye të saj, duke e mbikëqyrur personalisht takimin. Aty mori pjesë në "këshill", edhe një greko-katolik, Andriy Parubiy, kryetar i Rada Verkhovna ( Parlamentit ) të Ukrainës,
i cili njoftoi votën që do të merret në ditët e ardhshme në projekt-ligjin për të shfuqizuar Kishën Orthodhokse të Ukrainës, për të ndryshuar titullin në përputhje me emrin e saj ligjor.
"Ndryshimi i Emrit ka për qëllim që të ri-regjistrojnë të gjitha famullitë dhe manastiret dhe të bëjnë të pavlefshme dokumentet që përshkruajnë të drejtat e kishës kanonike të ndërtesave të kishave dhe pronat e tjera të Kishës," tha Shenjtëria e tij në mesazhe.


Ne thellësisht na brengos fakti se në mesin e atyre që morën pjesë në takimin armiqësor për Kishën, ishin edhe përfaqësues të Patriarkanës së Kostandinopojës,
të cilët injoruan kështu kanonet e shenjta dhe që shkelën rregullat kishtare, "shkroi në letrat e tij primati i Kishës Orthodhokse ruse. "Mitropoliti Emanuel i Francës kryesoi këshillin e skizmatikëve,
duke pasur në të djathtën e tij presidentin Z. Poroshenko që kishte marrë kungimin nga greko-katolikët më parë, dhe në të majtë të tij të larguarin ( nga kungata ) z. Filaret Denisenko dhe z. Makarij Maletich episkop pa vazhdimësi apostolike ".
Siç vuri në dukje Shenjtëria e Tij Patriarku Kirill, rezultati i trishtuar i këtij takimi të paligjshëm ishte zgjedhja e "primatit" të ashtu-quajturës "Kisha Orthodhokse e Ukrainës"
- Sergei Dumenko, një "peshkop" skizmatik i të vetëquajturës " Patriarkana e Kievit ", i cili kishte marrë të gjitha pseudo-porositë dhe madje " tonsurën " me emrin e Epifanij nga i anatemizuari Filaret Denisenko.
Edhe ky "kryepiskop" i sopozgjedhur lëviz shpejt për të njoftuar publikisht se Filareti do të mbajë për tërë jetën titullin e "Patriarkut Emeritus", pasi që "gjithë jetën e tij ka ndihmuar për zhvillimin e Kishës tonë lokale ukrainase."
"Autoritetet ukrainase dhe Kisha e Konstandinopojës na prezanojnë këtë akt shpërfillje të së drejtës kanonike, si një bashkim të orthodhoksisë në Ukrainë", tha Shenjtëria e tij në letrat ",
megjithatë, nuk ka pasur bashkim. Heretikët ishin dhe janë ende jashtë Kishës: Megjithëse ata janë bashkuar me njëri-tjetrin, ata janë ende një minoritet në hartën orthodhokse të Ukrainës ".
Shenjtëria e tij vuri në dukje se sipas statistikave të qeverisë nga Ministria e Kulturës, Kisha Kanonike e Ukrainës ka 12,348 famulli, e cila është dy herë numri i përgjithshëm i famullive që përbëjnë strukturën e re
pseudo-kishtare të sapo formuar. Kisha kanonike e Ukrainës ka 10,424 klerikë, 211 manastire dhe 4,721 murgj.
"Kisha Orthodhokse ukrainase është organizata më e madhe fetare në Ukrainë. Në Këshillin e Peshkopëve, i cili u mbajt më 13 nëntor të këtij viti, Episkopati i Kishës Orthodhokse të Ukrainës,
i cili ka një status të gjerë vetëqeverisje brenda Patriarkanës Moskovite ka shprehur njëzëri mbështetjen e saj për ruajtjen e këtij statusi, për të ruajtur unitetin laik me Kishën Orthodhokse ruse.
Megjithatë, autoritetet ukrainase janë duke bërë çdo gjë të mundshme për të prerë këto lidhje historike ", thonë letrat.
Shenjtëria e tij vuri në dukje se, pasi u bashkuan me njëri-tjetrin, skizmatikët nuk kanë ndërmarrë hapin më të rëndësishëm: nuk u penduan për mëkatet e skizmës e të ktheheshin mbrapa në kishë nga ku ata filluan të dalin dhe nga Uniteti,
nga i cili ata kishin rënë. Ajo që po ndodh është legalizimi i skizmës në maskën e një "autoqefale" nga Patriarkana e Konstandinopojës.
Patriku Kirill u rikujtoi primatëve: “ Ishin pikërisht këto veprime që Shenjtëria e Tij Patriku Bartolomeu, në prani të primatëve të Kishave Orthodhokse Autoqefale në sinaksin e Chambesy-t në janar 2016,
ai premtoi të mos e bënte para ose pas Këshillit të Kretës." Tradhtia e atij premtimi ka çuar në një tragjedi tërë botën orthodhokse, kështu theksoi kreu i Kishës Orthodhokse Ruse.
"Veprimi i paligjshëm i kryer më 15 dhjetor, që do të thotë se nëntëdhjetë episkopët, më shumë se dhjetë mijë priftërinjtë, dhiakonët me murgjit dhe dhjetëra miliona besimtarëve të famullive të Kishës në të gjithë Ukrainën
nuk ekzistojnë më për Kishën e Konstandinopojës thjesht sepse ata nuk pranuan që të përfshihen në draftin e një "autoqefalie", që u ishte imponuar,
dhe pasi thjesht duan të ndërtojnë jetën e tyre të kishës, në përputhje me rregullat kishtare dhe jo me ambiciet politike të autoriteteve ", thonë mesazhet.

Siç vuri në dukje Shenjtëria e Tij Patriarku Kirill i Moskës dhe gjithë Rus ', një ditë pas "Këshillit", më 16 dhjetor, Patriarku Bartolomeu i Konstandinopojës zyrtarisht njohu zgjedhjen e "primatit" të strukturës përçarëse ( skizmatike ),
i të cilit Emri tashmë i ishte përmendur gjatë Liturgjisë në kishën patriarkale të Shën Gjergjit, dhe njoftoi se do të japë të ashtuquajturën Tomosin e autoqefalisë më 6 janar të vitit të ardhshëm.
Në të njëjtën ditë, në Katedralen e Shën Vladimirit në Kiev, Filaret Denisenko tha se si Patriark Emeritus do të sundojë për tërë jetën e tij "kishën" skizmatike të bashkuar, së bashku me "krerët" e zgjedhur
për të përfaqësuar këtë organizatë në marrëdhëniet e jashtme.
"Ne jemi dëshmitarë okularë të ndërhyrjeve të paligjshme në jetën e brendshme të Kishës Orthodhokse të Ukrainës, gabimet trashanike anti-kanonike, duke thelluar ndarjen ndërmjet Kishës Orthodhokse
dhe përkeqësimin e përçarjes së Ukrainëse në rënie të mëtejshme të skizmës në orthodhoksinë e Ukrainës," tha Patriku Kirill në letrat e tij.
Ai përmendi se në një të kaluar jo fort të largët, bota orthodhokse ishte përballurr me një kërcënim të ngjashëm të unitet orthodhoks e shkaktuar nga përçarje skizmatike që kishte pllakosur Kishën Orthodhokse Bullgare në vitet '90.
Pikërisht, si tani, autoritetet qeveritare të vendit kanë mbështetur në mënyrë aktive aktivitetet përçarëse. "Pra, hapi më i rëndësishëm për të rivendosur unitetin në kishë lokale ishte Këshilli Pan-orthodhoks në Sofje",
tha Shenjtëria e Tij ", në mesin e atyre që u shprehën seriozisht për thirrjen e ketij Koncili, ishte Patriarkana e Moskës.
Ndërsa Patriarku Bartolomeu i Konstandinopojës sugjeronte për të zgjidhur këtë problem përmes legalizimit të skizmatikëve dhe dorëheqjes vullnetare të primatit legjitim të Kishës bullgare, Patrikut të saj, Shenjtërisë së Tij Maksim,
plotësia e Orthodhoksisë mbrojti të drejtat e Kishës kanonike dhe hierarkun e saj të parë , duke vendosur një bazë të ligjshme kanonike për të kapërcyer skizmën ".
"Ajo që na shqetëson tani është se si zërat e miliona njerëzve në famullitë e kishës në Ukrainë kanë rënë në veshët e shurdhër", ka shkruar Shenjtëria e Tij Patriarku Kirill.
"Unë vendosmërisht besoj se ajo që po ndodh në Ukrainë këto ditë nuk është një konflikt interesi midis Patriarkanës së Moskës dhe Patriarkanës së Konstandinopojës, si disa përpiqen të na e paraqesin atë,
por diçka shumë më e rrezikshme: një devijim i thellë i primatit dhe hierarkëve të Kishës së shenjtë të Kostandinopojës dhe braktisja e traditës orthodhokse kanonike në eklesiologjinë patristike.
Këtu po afrohet momenti kur kjo gjë do të bëhet e pamundur për ta mbajtur në heshtje, sepse ajo që po ndodh në prespektivën tonë thjeshtë është duke na paraqitur një sfidë për të gjithë botën orthodhokse.
Nuk nuk ka dyshim se skenari Ukrainës, mund të realizohet në të ardhmen për çdo kishë tjetër lokale. "
Shenjtëria e Tij Patriarku Kirill i Moskës dhe gjithë Rus' ftoi primatët e Kishave orthodhokse lokale që të mos e njohin rezultatin e tubimit të paligjshëm të dy grupeve skizmatike të mbajtur në Kiev,
si dhe për të ngritur zërin e tyre autoritar dhe të bëjnë gjithçka kanë në fuqinë e tyre për të ndaluar veprimet, shkatërruese për Orthodhoksinë.
"unë ju kërkoj juve dhe plotësisë së Kishave tuaja të shenjta të mos e e njihni strukturën të cilën është krijuar rishtazi pseudo-kishtare dhe të mos hyni në Kungatë me të," tha Patriku Kirill në mesazhet e tij.
"Unë ju kërkoj lutjet tuaja të shenjta për Kishën Orthodhokse të Ukrainës të persekutuar për vëllezërit dhe motrat që i nënshtrohen keqtrajtimit dhe poshtërimit për besnikërinë e tyre ndaj Orthodhoksinë e Shenjtë",
me këto fjalë, Shenjtëria e Tij Patriarku Kirill u është drejtuar primatëve të Kishave lokale në fund të letrave të tij.

Njëra nga kishat ështe edhe KOASH-i.
Perëndia të ndriçojë mëndjen e të gjithë primatëve orthodhoks!
Përshëndetje

[arbereshi_niko]

Ekspert: Krerët e kishave do të duhet të zgjedhin kujt do ti bëjnë urimet për Krishtlindje.



https://spzh.news Bashkimi i gazetarëve orthodhoks news , 27 dhjetor 2018
më 6 janar do të vijë momenti i së vërtetës.


Analisti fetar Mark Gorskij mendon se Fanari ka vendosur një lloj kurthi përballë krerëve të Kishave orthodhokse lokale, dhe momenti i së vërtetës do të vijë më 6 janar.

Prezantimi i Tomosit të autoqefalisë të "Kishës Orthodhokse të Ukrainës," njoftoi më 6 janar, do të detyrojë udhëheqësit e Kishave Orthodhokse lokale për të zgjedhur:
kujt dhe në çfarë kapaciteti t’i uroj Gëzuar Krishtlindjet - primatit i Kishës kanonike Orthodhokse të Ukrainës, Metropolitan Onufrij, ose "Mitropolitit të Kievit dhe gjithë Ukrainës" Epifanij,
kështu thotë analisti fetar dhe doktor në teologji Mark Gorskij.

Në tekstin e tij, të publikuar në faqen e internetit të Mitropolitit Ionafan (Eletskikh) i Tulkin-it dhe Bratslavskij, shënon eksperti që të gjithë krerët e kishave autoqefale lokale,
duke përfshirë Patriarkun e Konstandinopojës, tradicionalisht përshëndesin dhe bëjnë urimet më të mira zyrtarisht primatit kanonik të Kishës Orthodhokse të Ukrainës, që nga data e zgjedhjes së tij.

"Por në Kiev, me përpjekjet e qeverisë zyrtare të Ukrainës dhe Patriarkut ekumenik Bartolomeu, në mes të dhjetorit 2018, na u shfaq një" Kishë Orthodhokse Autoqefale ",
e udhëhequr nga hija e skizmatikut të ç’kishëruar Filaret Denisenko " Mitropoliti Epifanij me një rend hierarkik kanonikisht të dyshimtë me të njëjtin "patriark" të anatemizuar Filaret,
por megjithatë,Epifanij mori nga patriarku Bartolomeu (përsëri i dyshimt) titullin "Mitropoliti i Kievit dhe gjithë Ukrainës", - shkruan analisti.

Sipas tij, "Fanari ka krijuar me mjeshtëri një lloj kurthi përballë krerëve të Kishave".

"Nëse njëri prej tyre uron Krishtlindjet me" mladostarets "[1] Epifanij, dhe gjithashtu me titullin e Kievit dhe të gjithë Ukrainën, do të mbështesë tezën se zgjedhja e tij është legjitime, eksperti thotë.
- dhe nëse dikush bën urimet për Krishtlindjet Mitropolitit Onufrij, duke përmendur titullin e tij të ligjshëm - "Fortlumturia e tij Metropoliti i Kievit dhe të gjithë Ukrainës",
gjë që do të shkojë kundër autoritetit të patrikut Bartolomeu, në mënyrë që ai mund të tërheqë Tomosin e autoqefalisë të Konstandinopojës".

Mark Gorskij thotë se data e zgjedhur për prezantimin e Tomosit - 6 janar, është kur mblidhen krerët e Kishave për t’i uruar njëri-tjetrit mesazhin e Krishtlindjes me një mesazh zyrtar - kjo do të jetë një moment i së vërtetës,
i cili do të detyrojë primatët të cilët kanë mbetur në heshtje dhe pa zbuluar publikisht qëndrimin e tyre ndaj kishës së sapokrijuar "dhe" dhe kjo do te bëjë një fillim të vërtetë të përçarjes (jo skizmës)
në familjen e vetme të kishave autoqefale lokale në Kishën universale Orthodhokse. "

Siç është raportuar nga Bashkimi i gazetarëve orthodhoks, Patriarku Bartolomeu ka ftuar kreun e sapozgjedhur të "Kishës Orthodhokse të Ukrainës", Epifanij, për të bashkëcelebruar Liturgjinë në Fanar dhe për t’i dorëzuar atij Tomosin.
Epifani duhet të shkojë për në Stamboll të marrë Tomosin më 6 janar.

.-.-.-.-.-.-.-.-.

Shënim

[1] "Kryeplaku i Ri": një titull ironik që i referohet atyre që paraqiten si "pleq" shpirtërorë pa qenë të tillë. (GMD)


Përshëndetje

[arbereshi_niko]

“NUK ESHTE TEPER VONE PER TU KTHYER PRAPA”
Letër e patrikut Kirill drejtuar patrikut Bartolomeu.








Letër nga primati i Kishës Orthodhokse Ruse për Patriarkun Bartolomeu drejtuar veprave të tij anti-kanonike të kryera nga Patriarkana e Konstandinopojës në Ukrainë


Patriarchia.ru, 31 dhjetor, 2018 në përgjigje të letrës së Shenjtërisë së Tij Patrikut Bartolomeu të Konstandinopojës, në të cilën ky i fundit
e ka informuar për "riintegrimin" e skizmatikëve të Ukrainës dhe "anulimin" e dokumentit të më shumë se 300 vjetëve më parë
që transferoi Mitropolinë e Kievit nën juridiksionin e Patriarkanës së Moskës, si edhe rreth takimit në Kiev të një "këshilli lokal"
që do ta pranonte ne gjirin e Orthodhoksisë në kungatën e përbashkët,
si dhe synimin për ti siguruar në ditët e ardhshme autonominë e themeluar në këtë takim,
Shenjtëria e tij Patriarku Kirill i Moskës dhe gjithë Rusisë i dërgoi një letër në të cilën ai shprehu keqardhje të thellë,
habitje dhe indinjatë në lidhje me veprimet antikanonike të Patriarkanës së Konstandinopojës.

Letra si më posht;

Për shenjtërinë e tij Patrikun Bartolomeu i Konstandinopojës.


Shenjtëria juaj,

Me dhimbje të thellë, ankth dhe indinjatë, kam lexuar letrën tuaj në të cilën më informoni mua
në lidhje për aktet më të fundit të Kishës së Konstandinopojës:
hyrjes së saj në Kungatë me komunitetet jokanonike të Ukrainës; dhe "revokimin" e vendimit të mëparshëm
të Patrikut të Konstandinopojës Dionisit IV, i cili e transferoi Mitropolnë e Kievit nën juridiksionin e Patriarkanës së Moskës;
mbledhja në Kiev e një "këshilli lokal" të bashkësive jo-kanonike të pranuara në Kungim të përbashkët nga ana juaj;
zgjedhja midis tyre të "primatit të kishës së re autoqefale të Ukrainës"; qëllimi, në ditët e ardhshme,
për të dhënë statusin e Kishës lokale autoqefale ndaj komunitetit që ajo krijoi.

Bashkimi me grupet e larguara me Kishën do të kishte qenë një gëzim i madh për të gjithë Ukrainën orthodhokse, si edhe për të gjithë botën orthodhokse,
në qoftë se kjo do të kishte ngjarë në përputhje me kërkesat e ligjit të kanuneve te shenjta dhe në frymën e paqes dhe dashurisë së Krishtit.
Por proçesi aktual i politizuar i një bashkimi të detyruar është larg nga normat dhe shpirti i kanuneve të shenjta.
Ajo shoqërohet nga një përzierje monstruoze të gënjeshtrave dhe madje edhe tani në këto momente, të dhunës kundër Kishës Orthodhokse kanonike të Ukrainës.
Tani, kjo është Kisha e miliona besimtarëve të Ukrainës, të cilën ju e keni njohur në të gjitha vitet e shërbimit tuaj, deri kohët e fundit,
dhe tani pretendoni që ajo nuk ekziston më, duke e parashtruar këtë moment
sikur dioqezat individuale në Ukrainë po kthehen me dëshirë nën homoforin tuaj.

Këshilltarët tuaj kanë bindjen se peshkopët e Kishës Orthodhokse të Ukrainës ishin gjoja të gatshëm për të mbështetur projektin politik
të autoriteteve në Kiev, dhe se një pjesë e konsiderueshme mbi dhjetëra peshkopë kanonike nuk prisnin tjetër,
veç për bekimin tuaj për të lënë Kishën e tyre.

Unë ju kam paralajmëruar disa herë se ishin duke ju mashtruar për këtë.

Tani ju mund të bindeni vetë. Në të ashtuquajturin "këshilli lokal" që ju organizuat nën kryesinë e tre personave
– përfaqësuesin tuaj Mitropolitin Emanuel të Francës, të "patriarkut" mashtrues (tani quhet "Patriark nderi") Filaret Denisenko
dhe kreut laik të qeverisë ukrainase Petro Poroshenko - vetëm dy nga 90 peshkopët e Kishës Orthodhokse të Ukrainës morën pjesë.
Atë që juve e quani "këshilli lokal" u kthye në një kuvend i grupeve skizmatike nën mburojën e Kishës së shenjtë të Konstandinopojës.
Dhe çfarë do ta quajmë, nëse jo legalizimi i skizmës ukrainase, që pikërisht juve e kishit premtuar publikisht më parë të mos e lejonit kurrë?

Në vendimet e ndërmarra ju i referoheni vullnetit të popullit Orthodhoks të Ukrainës të cilët po kërkonin ndërhyrjen e Kishës së Konstandinopojës.
Megjithatë, vullneti i shumicës së klerit dhe besimtarëve të cilët kanë një frymë të vërtetë e të përbashkët me Kishën e Ukrainës,
e cila çoi peshkopët e Kishës Orthodhokse të Ukrainës të mos i përgjigjeshin ftesave tuaja dhe të refuzojnë të marrin pjesë
në të ashtuquajturin "Këshill unifikimi"i skizmës së Ukrainës.
Nga dy peshkopët e Kishës Orthodhokse të Ukrainës të cilët kanë kaluar nën juridiksionin tuaj në kundërshtim të kanuneve,
vetëm një ishte një peshkop dioqezan, Mitropoliti Simeon.


Por klerikët dhe besimtarët e dioqezës së tij nuk e kanë pranuar aktin e tij.

Pra Mitropoliti Simeon u pezullua me të drejtë nga divinis nga Sinodi i Kishës Orthodhokse të Ukrainës,
të gjitha manastiret e Dioqezës në Vinitsa dhe shumica e famullive të saj dhe klerikëve të tyre kaluan nën kryepeskopin e ri
Varsonofij të Vinitsa-s dhe Tivarit. Aktualisht, autoritetet lokale kanë qenë duke bërë presion mbi klerin e dioqezës dhe kërcënuar priftërinjtë,
por kleri, murgjit, murgeshat dhe besimtarët nuk duan të jenë në bashkim me peshkopin që e tradhtoi veten dhe kishën e tyre.
Edhe Mitropoliti Aleksandr,që ju përmendët, është pezulluar nga divinis nga Sinodi i Kievit, ku nën autoritetin e tij kishte vetëm një kishë,
ku edhe ky komunitet u ngrit në konflikt, si dhe klerikët e kishës në shumicën e rasteve refuzoi të bashkëcelebronte me mitropolitin e pezulluar.

Me vendimet në princip të peshkopëve të Kishës Orthodhokse dhe popullit besimtar t Ukrainës që të refuzojnë të marrin pjesë në pseudo-këshillin,
nuk shpjegohet ndryshe vetëm me mitin e "presionit nga Moska" - që do të ishte e pamundur në kushtet aktuale politike
– por kjo ngjau me bashkimin e klerit dhe besnikëve të tyre. As ndërhyrja flagrante e autoriteteve ukrainase në jetën e brendshme të Kishës,
as presionet e qeverisë që është manifestuar dhe rritur shumë gjatë muajve të fundit, mund të mposhtin një komunitet të tillë.
Nuk mund të shfuqizohet ( ose likujdohet ) me një goditje të vetme të lapsit.

Në letrën tuaj, ndërmorët një përpjekje për të rishikuar kuptimin e një sërë dokumenteve të nënshkruara në vitin 1686 nga paraardhësi i juaj
Patriarku Dionisios IV dhe prej Sinodit të Shenjtë i Kishës së Konstandinopojës.


Nuk ka pasur kurrë mosmarrëveshje për qindra vjet në mesin e Kishave tona mbi përmbajtjen e këtyre dokumenteve historike.
Dhe tani deklaron "revokimin" e gramotës patriarkale dhe Sinodale pasi që "kushtet e jashtme kanë ndryshuar."
E kam propozuar një diskutim për këtë çështje me ndihmën e historianëve, teologëve dhe specialistëve në ligj mbi kanunet.
Juve këtë nuk e keni pranuat, duke argumentuar mungesën e kohës.
Unë mund të shpreh vetëm keqardhje që vendimet e tuaja shkatërruese për unitetin e përbashkët kishtar, varen aq shumë në faktorët e "jashtëm",
dmth politik, ju nuk keni frikë për të deklaruar haptazi këtë. Letra e juaj përmban përsëritjen e zakonshme të kërkesave shumë të diskutueshme
të "përgjegjësisë për të dhënë autoqefalinë" gjoja si e drejtë ekskluzive e Kishës së Konstandinopojës dhe të drejtën
për të marrë ankesat nga kishat e tjera lokale, në përputhje me "përmbajtjen shpirtërore" të Kanuneve 9 dhe 17 të Këshillit të Kalqedonisë.

Një seri kundërshtimesh nga komentatorë shume te shquar në ligjin kanunor nuk janë dakort në përputhje me të kuptuarit e çeshtjes nga ana juaj
si edhe ajo e të drejtave të të apeluarit në fronin e Konstandinopojës.
Ja si shkroi një nga kanonistët me te mëdhenj bizantin Joannis Zonaras:.
" [Patriarku] i Konstandinopojës njihet si gjyqtar, në përgjithësi, jo në të gjitha mitropolitë, por vetëm për ata që i nënshtrohen atij,
ndërsa mitropolitët e Sirisë, Palestinës, Fenikisë, Egjiptit, nuk mund të gjykohen, kundër vullnetit të tyre, nga gjykimi i tij.
Në fakt, sirianët janë subjekt i gjykimit të Patriarkut të Antiokisë, palestinezët në gjykimin e Patriarkut të Jerusalemit,
dhe Egjiptianët në gjykimin e Patriarkut të Aleksandrisë, nga të cilat ata janë tonsuruar dhe ndaj të cilëve ata mvaren ".
Kishat Orthodhokse Lokale sot nuk e njohin më një privilegj të tillë.
Por në mënyrë të paligjshme përvetësohet kjo e drejtë, juve aspak nuk jeni shqetësuar as edhe për të vëzhguar normat kanonike
që përcaktojnë veprimet e palës që thërret në apel.

Është një fakt i njohur se Mikhail Denisenko, "Patriarku i Kievit sot," vazhdoi shërbimin e tij edhe pas sanksioneve kishtare që e kanë goditur dhe pas çkishërimit të tij nga Kisha,
me të cilën ai ka qënë i privuar nga e drejta për t’u apeluar dhe , në përputhje me normat bazë të ligjit të kanoneve, e dënoi veten.
Ju keni shprehur pajtimin tuaj me depozitimin ( dënimin = përjashtimin ) e Denisenko-s, edhe pse tashmë e kishit marrë ankesën tij.

Në një letër drejtuar Patriarkut të Moskës Aleksit II dhe gjithë Rus' më 31 gusht 1992, juve deklaroni:
"E Shenjta dhe Kisha jonë e Madhe e Krishtit, duke njohur, për këtë çështje, plotësinë e fuqisë ekskluzive të Kishës së Shenjtë Ruse ,
pranon vendimin sinodal për sa më sipër, duke mos dashur të krijojmë ndonjë vështirësi për Kishën tuaj motër ".

Sinodi i Shenjtë i Kishës së Konstandinopojës nuk i ka marrë parasysh problemet e shumta të vazhdimësisë kanonike dhe moralit
të "hierarkikëve" të atyre që ka pranuar në bashkësi Kungimi. Dhe kjo pavarësisht nga fakti se më parë,
Kisha Kostandinopojës kishte njohur rëndësinë e adresimit të këtyre çështjeve për të korrigjuar përçarjen (skizmën ) ukrainase
dhe kishte marrë në lidhje me atë informacionin e nevojshëm gjatë diskutimeve midis delegacioneve të Kishave tona.
Ky nxitim i madh dhe mungesa e tillë e konsiderimit në shqyrtimin e ankesës së grupeve skizmatike të Ukrainës janë provuar nga fakti se,
me vendimin e Sinodit të tuaj, është "restauruar" në rangun Episkopal Makarij Maletiç, ish-kryepeshkop i "Kishës Autoqefale të Ukrainës" skizmatike.

Në gramotën zyrtare patriarkale, e quani atë "ish Mitropolitin i Lviv-it e", dhe në këtë cilësi ishte i pranishëm
në të ashtuquajturin "këshill i bashkimit." Tani, Makarij Maletiçi ishte bashkuar me skizmatikët si një prift i famullisë së kishës kanonike,
nga ku ai kurrë nuk ka marr tonsurën dhe emrimin si klerik. "Veshja dhe e emërimi " i tij, si edhe të një pjese të rëndësishme
të "peshkopëve" të tij si edhe të vetëquajturës " Kisha autoqefale orthodhokse të Ukrainës" që janë pranuar në kungim me Kishën e Konstandinopojës,
vijojnë përmes paraardhësit e tij, të një peshkopi të shfuqizuar dhe të kthyer në laik i cili i kreu këto "urdhra" me mashtruesin Viktor Chekalin,
një ish-dhjak i Kishës Orthodhokse ruse, e cila kurrë nuk e ka caktuar edhe si prift.
Pritja në bashkësinë e Kishës të personave të tillë, pa shqyrtuar rrethanat e përmendura, minojnë rendin kanonik dhe
çonjnë në pasoja të rënda dhe shkatërrimtare për orthodhoksinë në tërë botën.

Gjatë shekujve, Kisha ruse ishte thellësisht mirënjohëse Kishës së Shenjtë të Konstandinopojës për kontributin saj në ndërtimin
e orthodhoksisë në botë, për rolin e saj në ndriçimin e krishterë të Rusisë pagane, për ndihmën e saj në zhvillimin
e traditave murgjërore dhe të edukimit shpirtëror. Por tani, njerëzit tanë, si në Ukrainë dhe në vende të tjera,
janë zhgënjyer nga hidhërimi që shkaktoi kjo Kishë mëmë historike e cila nuk i dëgjon më zërat e tyre.
Qindra mijëra letra të firmosura nga besimtarë të Ukrainës në mbështetje të Kishës Orthodhokse të Ukrainës,
të cilët kërkojnë të mos minojnë unitetin e saj, kanë mbërritur në vendbanimin e tuaj.
Autoritetet ukrainase u përpoqën të parandalonin dorëzimin e këtyre letrave dhe juve i injoruat ato.
Dhe tani ju nuk dëshironi të dëgjoni zërin e Kishës Orthodhokse të Ukrainës me prova të reja serioze.
Tashmë, kryebarinjtë dhe klerikët në Ukrainë janë të thirrur në pyetje hetusie nën pretekste të rreme, po ushtrohen shantazhe mbi ta,
familjet e tyre janë të kërcënuara, janë kryer kontrolle te stilit sovjetik në kishat e tyre dhe në shtëpitë e tyre,
atyre u bëjnë presion mbi familjet e tyre dhe fëmijët e tyre .

Ka disa ditë që, hyri në fuqi një ligj, qëllimi i të cilit është që të privojë Kishën Orthodhokse të Ukrainës dhe emrin të saj,
për të marrë me forcë kishat nën maskën e një "transferimi vullnetar."

A është kjo që po shohim bashkimi i orthodhoksëve të Ukrainës? Unë fola meju ballë për ballë dhe gjithashtu në prani të disa dëshmitarëve.
Kur tani të gjitha këto plane u realizuan , unë ju bëj thirrje, ndoshta për herë të fundit, përpara tërë Kishës Orthodhokse.
Duke bërë këtë, i udhëhequr nga urdhëzimet e Zotit tonë Jisu Krisht:. "Në qoftë se vëllai yt ka mëkatuar, shko dhe qortoje në mes jush,
në qoftë se të dëgjon, ti e fitove vëllanë tënd. Por në rast se nuk të dëgjon, të marrësh një ose dy persona me ju,
në mënyrë që të zgjidhet gjith’çka përpara dy ose tre dëshmitarëve, në se pastaj refuzon të dëgjojë, thuaja kishës;.
dhe në qoftë se refuzon edhe ta dëgjojë kishën,do të jetë për ty si pagan ose tagrambledhës "(Mt 18.15 në 17).
Në Ditikët e Patriarkanës së Shenjtë të Konstandinopojës gjenden dhjetra emra të mëdhenj të teologëve, asketëve dhe mësues të devotshëm.
Shenjtorët Grigor Theologu, Joan Gojarti, Proklus, Flavian Rrëfimtari, Johani IV i Konstandinopojës, Tarasi, Metodi, Fotio dhe shumë të tjerë,
kanë lavdëruar me udhëheqjen e tyre Kishën e Shenjtë të madhe Konstandinopolitane.
Por kishte edhe nga ata që e çndërruan.
Mos e shkruani emrin tuaj, deri tani i respektuar në mesin e peshkopëve të Konstandinopojës, të palavdishëm
si Nestori,Anastasi ikonoklast, Johani VII dhe Theodotus, Uniatët Josifi II,Metrophanes II nënëvrasësi dhe Gregory III Mamas.
Braktisni tani bashkimin me skizmatikët, hiqni dorë nga pjesëmarrja në aventurën politike të legalizimit të tyre.
Dhe pastaj, Kisha autentike Ukrainase orthodhokse e kryesuar nga Fortlumturia e Tij Mitropoliti Onufrij i Kievit dhe të gjithë Ukrainës
do të të bekoj, dhe historia do të mbajë në kujtesën e saj ndër udhëheqësit e fronit të Kostandinopojës i cili,
në rrethana të vështira politike, dijti se si të mos të bjerë në kompromis për dinjitetin e Kishës dhe të ruajnë unitetin e saj.

Nëse ju do të veproni në përputhje me qëllimet e përcaktuara në letrën tuaj, do të humbisni përgjithmonë
mundësinë për ti shërbyer unitetit të kishave të shenjta të Zotit. Juve do të pushoni të jeni i parë në botën orthodhokse,
e cila ka qindra miliona njerëz.
Ndërsa vuajtjet që i shkaktuat orthodhoksëve ukrainas do të ndjekin deri në gjykimin e llahtarshëm dhe të paanëshëm të Zotit
ku do të jenë dëshmitar kundër jush në praninë e Tij.

Lutem me gjithë zemër që kjo të mos ndodhë. Nuk është tepër vonë për t'u ndalur.

+ Kirill, Patriarku i Moskës dhe gjithë Rus '

[arbereshi_niko]

Sinodi grek refuzon të njohë skizmatikët ukrainas, dhe i përcjell çështjen Këshillit më të gjerë të gjithë peshkopëve të Greqisë.


Orthochristian.com, 8 janar 2019





Sinodi i Shenjtë i Kishës Orthodhokse të Greqisë u mblodh sot, duke marrë parasysh kërkesën e patriarkut Bartolomeu drejtuar Fortlumturisë së Tij Kryepeshkopit të Athinës Jeronimos
për të njohur dhe për të përkujtuar primatin e ri të kishës nacionaliste ukrainase, "Mitropolitin" Epifanij Dumenko.

Megjithatë, Sinodi i Shenjtë vendosi të mos njohë kishën e re, por që kjo u bë më tepër për ti’a kaluar çështjen për shqyrtim organit më të lartë administrativ, që është Këshilli i Peshkopëve,
i cili përfshin çdo peshkop të Kishës Orthodhokse Greke, sipas deklaratës zyrtare të Sinodit.

"Sinodi i Shenjtë ka vendosur për ta referuar çështjen e njohjes së kishës së re ukrainase nga Kisha Orthodhokse Autoqefale e Greqisë duke i’a kaluar për shqyrtim Këshillit Episkopal të Kishës greke", thuhet në deklaratë.

Seksioni i ardhshëm i Këshillit Episkopal ende nuk është planifikuar.
Departamenti për Marrëdhëniet me Jashtë i Kishës kanonike të Ukrainës vëren se referimi i çështjes në Këshillin Episkopal në mënyrë më të gjerë, tregon se Kisha greke është e vetëdijshme për kompleksitetin e çështjes,
duke përfshirë mungesën e plotë të ndonjë urdhërimi të vlefshëm të "Mitropolitit" Epifanij, ku ky i fundit vjen nga radhët e klerikëve të "patriarkatit skizmatik të Kievit".
Departamenti gjithashtu tërheq vëmendjen për faktin se ndërsa Patriarkët Bartolomeu dhe Kirill janë të regjistruar si të tillë ( pra si patrikë ),
Epifanij Dumenko nuk është përmëndur në deklaratën e Kishës greke si "Mitropolit", pasi nuk konsiderohet si i tillë.
Disa peshkopë grekë kanë folur kundër veprimeve të Konstandinopojës dhe shtetit ukrainas në muajt e fundit, duke përfshirë Mitropolit Nektarin e Korfuzit, Paksos dhe ishujve Diapontie,
Serafimi i Pireut, Serafimi i Kitheras dhe Amvrozit të Kalavritas.

[arbereshi_niko]

Presidenti i Malit të Zi kërkon autoqefalinë
e Kishës së tij (news)


Fonti: nga Cristianità Ortodossa.






Katedralja e Ngjalles në Podgoricë.




Gjatë një interviste në kanalin e Vërteta Rron, presidenti i Malit të Zi, Milo Gjukanoviç tha se Mali i Zi, historikisht,
ka pasur gjithmonë një Kishë të pavarur dhe është koha për të ringjallur këtë autoqefali.

Sipas presidentit, prania e Kishës serbe në Malin e Zi dëmton thellësisht marrëdhëniet politike si edhe paqen fetare të këtij vendi të vogël.
Gjukanoviç tha gjithashtu se Kisha e Malit të Zi duhet të mbështetet nga shteti dhe se tani kjo është një përparësi për zbatimin e këtij projekti.
Sipas statistikave të vitit 2009, 29.36% e qytetarëve të Malit të Zi frekuentojnë strukturat e kishës së pavarur “autonome”,
ndërsa 70,64% ishte ende pjesë e Kishës zyrtare që vazhdon të jetë nën kujdesin baritor të Episkopit Anfilokie, që është pjesa e bregdetit (të Kishës serbe).

Në vitin 1997 themeluesi i kishës indipendente malazeze u ç’kishërua nga Konstandinopoja, por, që kisha Independente e larguar nga Kisha serbe,
ishte në kungim me Patriarkanën skizmatike të Kievit me në krye Filaret-in, dhe kjo e fundit tani ka marrë rehabilitimin e plotë nga Konstandinopoja,
ne mund të presim të njëjtën gjë – tha presidenti malazes.


.-.-.-.-.-.-.-.-.

Ja edhe tomosi fanariot….., po jep frytet që priteshin.
Pse jo, edhe Maqedonia, Dagestani, Filipinet, ishulli i Rodit dhe Santo Domingo…,
gjer edhe Kosova mundet të vantoj një autoqefali…, si e thotë proverbi? “ Kishë indipendente në shtet indipendent”!
Kjo e fundit ishte shaka e hidhur, pasi do të dëshiroja me gjithë shpirt një bashkim të strukturave historike të trevave tona me KOASH-in.
Por që në Besim nuk arsyetohet me nacionalizëm të sëmurë!

Përshëndetje

[arbereshi_niko]

Ukrainasit skizmatikë së bashku me uniatët shpresojnë të krijojnë një patriarkanë të vetme
në kungim me Romën dhe me Konstandinopojën.



Sipas Sviatoslav Shevchukut, që është kreu i organizatës uniate ukrainase, duhet që të bëhet çdo përpjekje për të rivendosur unitetin origjinal të "degëve" katolike dhe Kishës Orthodhokse të Kievit.
Për më tepër, është e nevojshme të bëhet dallimi midis koncepteve të "unitetit" dhe "unifikimit", shpjegoi Shevchuku në një intervistë të fundit me gazetën Glavcom.
"Ky është qëndrimi ynë që unë kam deklaruar gjatë festimeve për 1030 vjetorit të Pagëzimit të Rus-Ukrainës.
" Unifikimi "kjo është ajo që ka ndodhur sot në zemrat e Ukrainës Orthodhokse, kur u krijua një strukturë e re me status vendor.
Por, kur flasim për një "dorën e shtrirë", ne po flasim për unitetin, që është, dhe pse neve do të mbetemi ata që jemi,
ne duhet të bashkëpunojnë për të mirën e popullit të Ukrainës, në emër të së vërtetës, në emër të kërkimit të unitetit universal me të krishterët,
të cilën neve e quajmë lëvizje ekumenike ".
Sipas tij, greko-ukrainasit janë duke kërkuar një mënyrë për të rivendosur unitetin me "Kishën e Kievit që është e ndarë , por që ka lindur një herë në ujërat e pagëzimit të lumit Dniepër,
" dhe kjo është "tërësisht në kontekstin e lëvizjes moderne ekumenike për restaurimin e unitetit të të gjitha Kishave të Krishtit,
afrimin e Kishave Orthodhokse dhe Katolike ".

Më parë , Shevçuk-u tha se ideja e një bashkimi të rivendosur eukaristik midis orthodhoksëve dhe uniatëve është "pikëpamja e tyre e gjërave".
Tani për tani, Kisha e Ukrainës skizmatike dhe uniatët te Ukrainës kanë zhvilluar një road map për bashkëpunim në fusha të ndryshme, tha "Mitropoliti" Epifanij Dumenko.
Pas "këshillit të bashkimit" të 15 tetorit, Shevchuk-u ka përshëndetur konsolidimin e dy strukturave përçarëse si një "dhuratë të Perëndisë"
në rrugën e "bashkimit të plotë të kishave të cilat u pagëzuan një herë në Vladimir". Ai gjithashtu vuri në dukje se që nga ky moment,
të dy grupet "shkojnë së bashku në histori, drejt unitetit, drejt së vërtetës".


Sipas tij, restaurimi i bashkimit eukaristik midis orthodhoksëve dhe katolikëve do të jetë "përmbushja e urdhërimit të Krishtit, ku" çdo gjë është Një ".
" Dhe kjo do të realizohet, mendon ai, nga struktura e re ukrainase që bashkohet me lëvizjen ekumenike:
Sot lëvizja ekumenike në një shkallë universale është një fakt. Nuk mund të ndalet më. Kjo është arsyeja pse është shumë e rëndësishme për kishën tone binjake,
kishën orthodhokse autoqefale të re të Ukrainës, që të bashkohemi. Kështu që të mos mbetet e mbyllur në vetvete.
Dhe kjo kërkesë për unitet universal mes Kishave Katolike dhe Kishës Orthodhokse është shumë dinamike në Ukrainë.
Nuk është çudi që Shën Joan Pali II e quajti Ukrainën si "laborator të ekumenizmit" ...
Çështja ështe se nuk kemi ndërtuar dy patriarkana, por ne u përpoqëm për të krijuar një patriarkat të unifikuar kievian, e cila është njohur nga të dy Selitë e Shenjta ,
Ajo e Romës dhe e Konstandinopojës.
Ne jemi të vetëdijshëm se ky lloj bashkimi do të jetë i mundur kur proçesi ekumenik do të kurorëzohet në nivel universal që nga rivendosja e bashkimit eukaristik midis Romës dhe Kostandinopojës.
Ky nuk është një mendim utopik, siç e quan dikush. Ky është qëllimi i lëvizjes ekumenike.
"Ne e dimë se Kisha Nënë e Kievit, e cila është rrënja e përbashkët e të dyjave , pra orthodhoksisë ukrainase dhe e greko-katolikëve të Ukrainës,
ka reaguar me dhimbje përballë hendekut ndarës ndërmjet Romës dhe Kostandinopojës.
Për shumë vite primati, peshkopët, murgjit dhe besnikët e Kishës së Kievit e kanë konsideruar atë një konflikt lokal, një grindje mes latinëve dhe grekëve.
Por më vonë ky hendek ka përçarë pjesën e brendshme të Kishës së Kievit., dhe kjo është arsyeja pse sot neve duhet të bëjmë çdo përpjekje
jo vetëm për të kapërcyer ndarjen e Orthodhoksisë në Ukrainë, por edhe për të teorizuar seriozisht këtë bashkim.
Neve të lutemi dhe të punojmë për të rivendosur unitetin origjinal të Kishës së Kievit në degët e saj katolike dhe orthodhokse.
Dhe është Kisha greko - katolike ukrainase ( pra uniatët ) që përcjellin kujtimin mistik të Kishës së pandarë të krishterimit të mijëvjeçarit të parë ", përfundoi Shevchuk-u.

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-……
Ja se ku po shkon kisha e sapo krijuar nga fanariotët.
Sakrifica mijëvjeçare është mbuluar me baltën e Stambollit!
Kjo është gjendja në Ukrainë, sot për sot.
Përshëndetje
Niko

[arbereshi_niko]

Në faqen e internetit te At. Janit ne Kalabri: Arbëria Ortodossa
lexojmë një postim të datës 14 janar.
Ku jo vetëm ky prift orthodhoks arbëresh reflekton por shpreh hapur qëndrimin e tij...
kjo gjë, sipas tij, do të bëhet e detyrueshme per të gjithë orthodhoksët, kuptohet për kë nuk do të mbesë as mish dhe as peshk!

Populli i Orthodhoksisë së shenjtë, do të thirret së shpejti, siç ndodhi në 1054, që duhet të zgjedhë.
Ajo që ndodhi në atë vit, ka gjasa të ndodhë edhe në këto kohë.
Veprimet anti-kanonike të Patriarkanës së Konstandinopojës, të ngjashme me ato të Papës së Romës,
po udhëheqin, në mënyrë të pashmangshme, botën orthodhokse që të shpërbëhet.
Të krishterët orthodhoksë do të detyrohen të zgjedhin midis "ORTHODHOKSISE" dhe "FANARODHOKSISE".
Unë personalisht kam vendosur tashmë dhe kam zgjedhur ku të qëndroj ............
Kam zgjedhur Orthodhoksinë!
Kam zgjedhur Antipapizmin!
Kam zgjedhur anti-Ekumenizmin!
Unë zgjodha Krishtin dhe jo Antikrishtin!

[arbereshi_niko]

Sinodi i Kishës Orthodhokse Shqiptare
nuk njeh skizmatikët e "PCU"-t.




Sinodi i Kishës Orthodhokse të Shqipërisë nuk i njeh skizmatikët e kishës së Ukrainës.




Peshkopët e KOASH-it afermojnë " Në vend që të kishim një paqësim dhe bashkim të besimtarëve në Ukrainë, kemi rrezikuar te ndajmë botën Orthodhokse",
këtë kanë nënvizuar gjerarkët e Kishës Orthodhokse shqiptare dhe gjithashtu kanë ftuar në konservimin e unitetit dhe evitimin e skizmave përçarëse,
duke auspikuar në një të ardhme sa më të shpejtë, konvokimin ( thirrjen ) e një Sinaksi të gjithë Primatëve te gjithë kishave orthodhokse lokale ( autoqefale ), për të diskutuar çeshtjen në Ukrainë.



Jetë të gjatë KOASH-it me në krye Kryepiskopin e saj.



Përshëndetje

[arbereshi_niko]

Nga faqa internetit e arbëreshit, At Jani - arberiaortodossa.blog - mësojmë ;


E premte 15 mars 2019


Fanari i përgjigjet në mënyrë të rrufeshme Sinodit të Shenjtë, të "Vëllezërve prej Gjakut" të Shqipërisë,
të cilët nuk dëgjuan vendosjen e pranimit të kishës skizmatike dhe heretike të krijuar në Ukrainë: - të krijuar nga Patriarkati i Turqisë.

"Kishat orthodhokse nuk kanë të drejtë të flasin për çështjen e krizës ukrainase nëse nuk afirmojnë vendimet dhe veprimet e Patriarkanës së Konstandinopojës",
kjo është përgjigja e Patriarkut Bartholomeu drejtuar Kishës Shqiptare, që u botua kohët e fundit në greqisht dhe më vonë në gjuhën ruse .
Vetëm Fanari, ashtu si edhe vikariati latin i Krishtit, ka të drejtën dhe detyrën për të "komanduar dhe manovruar" me skeptrin e tij mbretëror,
mbi lëkurën e Sinodeve të ndryshme të Kishave Autoqefale dhe Autonome të Pleromës Orthodhokse dhe në të gjithë tufën e Krishtit.
Të gjithë Patriarkët e tjerë, Mitropolitët, Kryepiskopët, peshkopët, janë tapet këmbësh dhe që thjesht shërbejnë si ekzekutues të urdhrave që jepen nga "I pari pa të barabartë" i Fanarit në Turqi.

Kjo ndodh kur mendja dhe arsyeja njerëzore nuk dëgjojnë më "këshillat" e Krishtit, por mbizotërohen nga kanonet demoniake, masonët,
e rendit të ri botëror, të cilët dëshirojnë të përmbysin fjalën e Krishtit dhe të Atit që është në qiejt.
Ne jemi në prag të humnerës, ku ata që nuk pajtohen me vendimet fanariote, rrezikojnë të hidhen në greminë, vetëm për shkakun se kundërshtojnë disa rregulla të liga të diktuara nga djalli.


I lutem pa ndërprerje Zotit Jisu Krisht, që t'i japë forcë këtyre Primatëve për të ndjekur rrugën e Lartë ( të Drejtë ) të diktuar nga Krishti dhe jo atë që tregohet nga princi i kësaj bote dhe pasuesve e tij.

[arbereshi_niko]

Një Peshkop korean ( etnik ) për Korenë.

Burimi: Orthochristian.com, 5 prill 2019



Sinodi i Shenjtë i Kishës Orthodhokse Ruse u takua dje nën presidencën e Patriarkut Kirill të Moskës dhe të të gjithë Rusëve në manastirin Danilov të Moskës.
Peshkopët vendosën të emërojnë kryepiskopin Feofan të Kyzyl-it dhe Tuva-s si rektor i dioqezës koreane të themeluar kohët e fundit të esarkatit patriarkal të Azisë Juglindore.
Ai është peshkopi i parë me origjinë koreane në Kishën Orthodhokse në mbarë botën.
Eksarkata është themeluar më 28 dhjetor, me katër dioqeza të krijuara brenda saj më 27 shkurt të këtij viti: dioqezat e Singaporit, Koresë, Tajlandës dhe Filipineve-Vietnam.

Kryepiskopi Feofan vazhdon të mbikëqyrë dioqezën e Kyzyl-it si administrator i përkohshëm .
Pak nga historia e tij;
Alexej Ilarionovich Kim lindi më 19 janar 1976 në ishullin Sakhalin në Detin e Okhotskut. Ai u pagëzua në maj 1995 dhe filloi të këndonte në koret e ndryshme të kishës.

Më 14 gusht 1997 ai u tonsurua si murg me emrin Feofan, në nder të Shën Theofanit Rrëfimtar, Episkop i Nikeës. Ai u shugurua Hierodhiak tri ditë më vonë dhe si Hieromurg dy ditë më vonë,
duke shërbyer në Katedralen e Ringjalljes në Juzhno-Sakhalinsk.
Në vitin 1998, ai hyri në Seminarin e Smolensk-ut dhe u caktua si prift në dioqezën e Abakanit dhe Kyzylit në Siberinë qendrore.

Pasi u diplomua në seminar në vitin 2000 u caktua të shërbente në një komunitet rus në Republikën e Koresë.
Aty u emërua qytetar nderi i Seulit në maj 2006. Ai u ngrit në rangun e igumenit në qershor 2006.

Në vitin 2010 dhe 2011 ai vazhdoi studimet e tij në Akademinë Teologjike të Moskës.

Më 6 tetor 2011 ai u zgjodh nga Sinodi i Shenjtë i Rusisë për të qeverisur Dioqezën e sapokrijuar të Kyzyl-it dhe Tuva-s dhe u shenjtërua më 30 tetor nga Patriarku Kirill i Moskës dhe i gjithë Rusëve ,
nga shtatë peshkopë të tjerë të Kishës Ruse dhe nga Shkëlqesia e tij Mitropoliti Amvrosios i Koresë i Patriarkanës së Konstandinopojës.

Ai u ngrit në rangun e Kryeskopit më 4 dhjetor 2017.






foto: pravtuva.ru

[arbereshi_niko]

QINDRA BESIMTARE FESTOJNE PASHKEN NE KATEDRALEN E SHANGAIT, PER HERE TE PARE PAS VITIT 1965.





FOTO - FOMA.RU



Këtë vit, besimtarët orthodhoksë të Shangait kishin dy arsye më shumë për të festuar Pashkët, pasi ata ishin në gjendje për të festuar festën
në Katedralen e ikonës së nënës së Perëndisë "Siguria e mëkatarëve" për herë të pas më shumë se 50 vjetëve.


Disa qindra besimtarë nga Kina, Rusia, Serbia, Greqia, Moldavia, Franca, Italia, Gjermania, Kirgistani, Uzbekistani, Ukraina, Shtetet e Bashkuara, Kanadaja dhe shumë vende të tjera
morën pjesë në shërbimin festiv në katedralen të dielën në mëngjes 'ish-koncesion francez, siç raportohet nga Agjencia TASS.

Funksioni u kremtua nga rektori i komunitetit orthodhoks lokal, At Joani. Pashkët u festuan në mesnatë në selinë e Konsullatës së Përgjithshme të Federatës Ruse në Shangai,
me lutje në sllavishten kishtarë, anglisht, gjermanisht, polonisht, rumanisht, serbisht, greqisht, uzbeke, ukrainase, bjellorusisht dhe kineze.

Shërbimi në katedrale u mundësua nga diplomatët e Konsullatës së Përgjithshme në bashkëpunim me autoritetet kineze, siç raportoi at Joani.
"Kjo Pashkë në katedrale ishte një ngjarje unike për të hyrë thjesht në kishë pas shumë dekadash pasiviteti. Ngjarja e sotme është një dëshmi tjetër për rritjen e besimit dhe miqësisë reciproke midis popullit rus dhe atij kinez", shtoi ai.

Shërbimi i fundit u mbajt në këtë katedrale në vitin 1965, kur vdiq rektori i fundit. Për fat të keq, shërbimi i Pashkëve ishte një ngjarje e rastësishme, edhe pse vlen të përmendet se kjo ndodhi me marrëveshjen e autoriteteve kineze.

***

Në vitet 1920 dhe 30 kishte rreth 30,000 emigrantë rusë që jetonin në Shangai dhe 12 kisha orthodhokse, duke përfshirë disa kisha private.
Deri më sot kanë mbijetuar vetëm dy kisha - katedralja (e ndërtuar në vitin 1937) dhe kisha e Shën Nikollës - një monument për carin-martir Nikolla II.
Pronësia e Kishës Ruse në Kinë i’u transferua qeverisë kineze në vitin 1956 në përputhje me marrëveshjet sovjetiko-kineze.

Katedralja vazhdoi të funksionojë deri në vitin 1965, kur peshkopi i fundit i Kishës Orthodhokse kineze, Peshkopi Simeon i Shangait, fjeti më Zotin.
Shërbimi i vetëm në këtë katedrale pas mbylljes së saj ishte një Liturgji Hyjnore që u celebrua nga Patriarku Kirill i Moskës dhe gjithë rusëve, gjatë një vizite në Kinë në vitin 2013.






Foto - Agjencia TASS

[arbereshi_niko]

BESIMTARET ORTHODHOKSE NE PAKISTAN CELEBROJNE PASHKEN E SHENJTE NE
LAHORE DHE NE ISLAMABAD.
Orthochristian.com, 7 maggio 2019



Burimi: www.ortodossiatorino.net




foto: Facebook




Besimtarët orthodhoksë të Pakistanit kanë bërë udhëtimin e Javës së Pasionit dhe u janë bashkuar vëllezërve dhe motrave të tyre anembanë botës për të festuar ringjalljen e madhe dhe të lavdishme të Zotit tonë Jisu Krisht.

OrthoChristian publikoi më parë një raport nga Ati Josif Faruk për festimet e Pashkëve në komunitetet e Kishës Orthodhokse Ruse jashtë Rusisë.

Këtë vit, besimtarët e Patriarkanës së Moskës në Lahore dhe Islamabad mësuan gjithashtu traditat e Orthodhoksisë së shenjtë gjatë Kreshmës së Madhe dhe sidomos gjatë Javës së Pasionit.
Në të Mërkurën e Shenjtë u krye sakramenti i Rrëfimit, i cili i ndihmoi ata të përgatiten frymësisht për festën e Madhe të ardhëshme. Në të Enjten e Shenjtë u celebrua Liturgjia hyjnore e Shën Vasilit të Madh, e cila përkujton Darkën e Fundit.
Në ditën e Ringjalljes së Zotit tonë, shërbimet e Pashkëve filluan në mesnatë në famullinë e Lahore-s, duke përfunduar me Liturgjinë Hyjnore. Edhe në Islamabad, besimtarët morën pjesë në kremtimin e Festës së festave, duke e lavdëruar Zotin me gëzim.
Ati Paul Sushil gjithashtu lexoi epistolën, letrën e Patriarkut Kirill të Moskës dhe të të Gjithë Rusëve me besimtarët që banojnë në Lahore dhe Islamabad, të përkthyera nga rusishtja në Urdu, gjuha kombëtare e Pakistanit.
Besimtarët orthodhoksë në Pakistan përjetojnë të njëjtën gëzim dhe lumturi të Pashkëve me të njëjtën zemër dhe mendje si të gjithë vëllezërit dhe motrat e tyre në botën orthodhokse.
Jo vetëm që këndonin troparet e Pashkëve në gjuhën sllave, greke dhe angleze, por edhe në gjuhën e tyre amtare, Urdu e cila flitet nga më shumë se 170 miljon njerëz ne botë, duke shpallur triumfin e ringjalljes së Krishtit:

"Masih murdon mei jee utha hai, maut pe maut se fatah pai hai, aur jo kabron mei hain unhe zindagi bakhshi hai".
Madje edhe Liturgjia hyjnore e Shën Joan Krizostomit u përkthye kohët e fundit në Urdu nga Ati Paul.






foto: Facebook



IT REALLY IS RISEN!
VERTETE U NGJALL!

[arbereshi_niko]

Sot po vizitoja faqe të ndryshme nga interneti, duke vëzhguar orthodhoksët ne Itali që kanë arritur gati mbi Një milion e dy qind mijë…,
por qe ne kompleksin e prezencave pashë edhe juridiksione që nuk duhet të ekzistojnë si “ më vehte” ose autonome si psh. “patriarkana ukrainese” , kisha malazeze ose kisha maqedonase…,
ndonjë ditë do të shohim edhe kishën elbasanllie ose ndonjë vargëmali nga andet e Amerikës Jugore…!
Revista katolike “Crux” një organ shumë afër me Vatikanin bën të ditur nëpërmjet ipeshkvit Brian Farrell, sekretari Pontificio Consiglio për unitetin e të krishterëve, ku thotë duke i’u referuar strukturës skizmatike te formuar në Ukrainë,
dëmin kolosal që ka shkaktuar kjo strukturë dialogut midis orthodhoksëve dhe katolikëve…… ai shprehet tekstualisht;
“Aktivitetet e Kostandinopojës ne Ukrainë kanë çuar në pezullimin e dialogut midis katolikëve dhe orthodhoksëve”!

Nga faqa - http://www.ortodossiatorino.net mësojmë :
Lajm i datës 18/ maj , zoti Drabinko, ish mitropolit i Kishës Orthodhokse Kanonike të Ukrainës ( që braktisi Kishën për tu bashkuar me skizmatikët ) thotë; po ta dija që në fillim , nuk do të shkoja ne “koncilin e unifikimit të skizmatikëve”,
Pra sot janë bërë pishman, e themi popullorçe…

Nga faqa Union Orthodox Journalists mësojmë:
Lajmi i datës 19 Maj – “Lufta për fron (pushtet) në “patriarkanën e re ukrainase “ të sapo krijuar midis dy krerëve skizmatike, nga një krah Filareti dhe nga ana tjetër Epifani…


Por që nuk duhet harruar kush e solli këtë gjendje, kush e mundësoi, përse dhe ç’farë rrezikohet më tej.
Këtë gjendje e krijoi, patriarkana turke ekumenike, per hegjemoni dhe ambicje personale.
Tek e fundit, pas gjithë gjullurdisë ose çoroditjes gjeopolitike, fanariotët duhet ti quajmë me emrin që kanë!


Për të kuptuar më mirë ju ftoj të lexoni një përkthim me pak sqarime personale, po vetëm dy rrjeshta, pasi që gjendemi në mes të sofrës por jo-të ftuar….!
Nga faqa – luceortodossamarcomannin

Turkokracia dhe efektet mbi Patriarkanën Ekumenike (Historia e Kishës)

Letra e fundit e përgjigjes ndaj Kryepiskopit Anastas të Tiranës nga Bartholomeu, është pa dyshim një dokument historik me rëndësi të madhe, pasi ilustron në mënyrë të qartë dhe të saktë kërkesat e "fronit ekumenik",
i cili hedh poshtë një Këshill ( Koncil Pan-orthodhoks ) që gjykon pretendimet e fundit territoriale. Qëndrimi i fortë i Patriarkut Bartholomeu dhe refuzimi i tij i qartë për të ndjekur procedurat e sinodit e kanë bërë të fitojë titullin "Papa Wannabe":
një përpjekje për t'u bërë “Papa i Lindorëve”.
Por nga vjen kjo ide që faktisht patriarku ekumenik është një "primark" absolut? Pra njëkohësisht Primat dhe Monark…




Pas rënies së Konstandinopojës më 29 maj 1453, Patriarkana Ekumenike e gjeti veten të detyruar t'i paguante haraç një qeverie që nuk ishte e krishterë: një situatë që solli orthodhoksinë sikur në agim të historisë së Kishës,
kur perandorët (tani Sulltanët ) persekutonin të krishterët.
Megjithatë, patriarkët grekë të Konstandinopojës shpejt mësuan të shfrytëzojnë këtë gjendje të inferioritetit dhe e shfrytëzuan atë.
Incidenti i parë ka ndodhur edhe para rënies së Bizantit, në vitin 1393, kur Sulltani Bajazid I, pushtoi Bullgarinë, ku mbylli patrikanën e lashtë të Trnovës dhe i nënshtroi klerikët në Bullgari nën varësinë e Konstandinopojës.
Osmanët sistematikisht filluan të kalonin nën juridiksionin e Konstandinopojës, me forcë, të gjitha Kishat lokale të rajoneve të pushtuara.
Në këmbim të besnikërisë së Patriarkanës Ekumenike dhe të "Orthodhoksëve", osmanët shtypën autonomitë lokale dhe vendosën në krye peshkopët grekë besnikë ndaj Perandorisë Osmane: fanariotët.
Ky sistem u pëlqeu aq shumë patriarkëve të Konstandinopojës gjë që vazhdoi deri në lindjen e nacionalizmit të shekullit nëntëmbëdhjetë ,
kur, së bashku me çlirimin nga zgjedha turke, orthodhoksët filluan të pohojnë se patriarkanat e tyre të lashta u rimëkëmbën . Ideja e primatshmërisë zuri vendin e kolegjit për një kohë të gjatë.

Turkokracia zgjati 440 vjet, nga viti 1453 deri në vitin 1895, dhe ku vihet re një numër i ekzagjeruar patriarkësh që udhëheqin "Kishën e Madhe" të Konstandinopojës:
në atë gjysmëmijëvjeçar froni ekumenik ndryshoi patriarkun 157 herë, me 105 patriarkë, të cilët gjatë historisë së tyre nuk ngurronin të blinin favorin e Sulltanit për të zbuar paraardhësit e tyre
dhe përpastaj të përfundonin vetë nën të njëjtën mënyrë nga ndonjë një koleg i tyre më ambicioz.
Ndryshimet e fronëzimeve, prapaskenat dhe kthimet e të njëjtit “primark” gjatë jetës së tij nuk mund të numërohen.
Intrigat, simonia dhe korrupsioni i përgjithësuar ishin “të shtëpisë” në Patriarkanën Ekumenike gjatë qeverisë osmane. Zyrat kishtare dhe gradat e larta të hierarkëve viheshin në shitje nga turqit,
të cilët në këtë mënyrë tërhoqën njerëzit më të pasur dhe më të paskrupullt në qeverisjen e Kishës dhe duke e çuar atë në kolapsin moral.

Sir George Wheler shkroi në 1670, duke vizituar Stambollin:

“Autoritetin (Kisha) e fiton atë nëpërmjet simonisë (shitblerjes së ofiqeve ekleziale ) dhe e mban atë me tiraninë: peshkopët duhet të paguajnë një shumë që ata të mund të konsiderohen në mesin e të favorizuarve të patriarkut që është zgedhur
dhe pastaj peshkopët u detyrojnë priftërinjve taksa , për të mbuluar këtë shpenzim: kështu priftërinjtë vendosën një taksë për famullitarët. Kisha është aq borxhlie ndaj turqve sa,
po të mos ishte për mëshirën e madhe të Perëndisë, ajo do të ishte shëmbur me kohë”.

Patriarkana ekumenike bëri që turqit ti dorëzonin juridiksion mbi serbët në vitin 1766, kur osmanët pushtuan Pejën, kryeqytetin e vjetër të Despotatit dhe qendrën patriarkale të Serbisë;
në 1767 ata anuluan Autoqefalinë e Ohrit (Maqedoni). Në këto dy kryeqendra Episkopale dhe sidomos në këtë të fundit mvareshin shumica e klerit orthodhoks shqiptar, juridiksioni shkonte edhe përtej kufijve natyrorë dhe përtej detit ku kishte shqiptarë.
Peshkopët grekë ishin aq të urryer nga popujt e Ballkanit dhe jo vetëm ( duke përfshirë tërë kufijtë e Perandorisë Osmane )
që nga viti 1600 deri në vitin 1800 vihet re një dekadence (rënie) e jetës fetare në Ballkan dhe Rumani, në trojet e shqiptarëve vajti edhe më keq, aq sa shumë braktisën Kishën,
për shkak të qeverisjes së gabuar të hierarkëve fanariot. E njëjta gjë ndodhi edhe në Antioki: fanariotët arritën të përvetësonin edhe fronin patriarkal në 1724 dhe e mbajtën nën kontroll për dy shekuj me rradhë ,
gjithmonë duke vendosur ne krye patriarkë grekë. Kur më 1898 patriarku prej gjakut arab u zgjodh më së fundi në Antioki, Melezio Al-Doumani, patriarku ekumenik fanariot, në vend që ta përgëzonte dhe ta uronte si duhej,
e ç’kishëroi atë duke e fshirë nga Diptikët dhe vendosi që të mos e përkujtonte atë në liturgjinë .
Kështu mund të vërejmë fort mirë se si kishtarologjia ose ekleziologjia e patriarkatit ekumenik ishte dëmtuar nga një farë e keqe që nga mesjeta e vonë dhe ka nxjerrë në pah idenë e kultivuar me shekuj e “primus sine paribus”
o ndryshe “I parë midis jo-të barabartëve” deri në ditët e sotme -
Koncili i dështuar ekumenik i Meletius IV Metaxakis na I qartëson idetë më mirë.
A mund të themi se Patriarkana Ekumenike është bërë papist? ne mund të themi po.!
E vetmja gjë që mbetet është të shohim flakjen tej të kësaj kërkese ekleziologjike nga bota orthodhokse dhe të shpresojmë që, vetëm me ardhjen e një patriarku të ri në Konstandinopojë,
kjo ndërhyrje e pakëndëshme heterodokse mund të konsiderohet një kapitull i mbyllur.


Përshëndetje

[arbereshi_niko]

NJE MARSHIM PER RUAJTJEN E VLERAVE DHE PER FAMILJEN NE MOLLDAVI.



Përballë presioneve të shumta që u bëhen qeverive të vendeve të Lindjes…, për të prezantuar paradën e krenarisë së homoseksualëve (gay pride),
të cilat për disa arsye të pashpjegueshme mendimi dominues, konsiderohen si një provë e lartë të nivelit të civilizimit të një kombi.
Moldavia e vogël dhe e varfër reagon me këtë marshim për familjen, organizuar nga Kisha lokale në rrugët e kryeqytetit të siaj , Kishinau,
ku episkopët dhe murgjit parakalojnë përkrahë klerikëve të martuar me familjet e tyre dhe ku gjithashtu shohim shumë besimtarë që nuk kanë frikë të deklarojnë vlerat e tyre të larta hapurazi në rrugë.

[arbereshi_niko]

KISHA ORTHODHOKSE GJEORGJANE DO Ti NJOHE PRIMATIN PATRIKUT BARTOLOMEU, NE BOTEN ORTHODHOKSE…?

Burimi : http://orthochristian.com/121558.html
Artikull i Tamara Lomidze








foto: pravoslavie.ru


Sinodi i Kishës Orthodhokse të Gjeorgjisë pritet të mblidhet në ditët që vijojnë. Një grup episkopësh me sa duket i udhëhequr nga Mitropoliti Daniel i Kiaturë-s dhe Sakashkë-s dëshiron të diskutojë njohjen e "Kishës orthodhokse të Ukrainës",
e cila u themelua në Kiev në dhjetor 2018 dhe që mori statusin e autoqefalisë nga patriarku ekumenik.

Konstandinopoja është veçanërisht e interesuar në njohjen e "Kishës orthodhokse të Ukrainës". Nëse njihet, "mitropoliti" Epifanij dhe organizata e tij mund të rrisin fuqinë e Patriarkanës Ekumenike në botën orthodhokse,
të dobësojnë ndikimin e Patriarkanës së Moskës dhe të lejojnë patriarkun e Kostandinopojës të marrë vendime për çështje jashtëzakonisht të rëndësishme për Orthodhoksinë e kjo gjë vetëm nëpërmjet autoritetit të tij.

Kishat lokale në botën Orthodhokse janë në dyshim: pavarësisht presionit që u bëhet, asnjëra prej tyre nuk e ka njohur ende "Kishën ortodokse të Ukrainës". Si mund t'i jepet autoqefalia Kishës ukrainase nëse mungon uniteti,
ku disa famulli përvetësojnë vendet e adhurimit të famullive të tjera?
Përse autoqefalia u dha ekskluzivisht nga Patriarku Bartolomeu, pa ndonjë diskutim me Kishat e tjera lokale, dhe me mosrespektimin e plotë ndaj Kishës Orthodhokse Kanonike ekzistuese?
Pse gjithë ky nxitim për të dhuruar Tomosin dhe pse ndodhi kjo pikërisht para fushatës elektorale të ish presidentit ukrainas Poroshenko?
A mund të shkaktojë autoqefalia e Ukrainës një përçarje në botën Orthodhokse? Këto dhe pyetje të tjera i’u drejtuan delegacioneve të Kostandinopojës nga Kishat lokale para dhe pas themelimit të "Kishës orthodhokse të Ukrainës".

Disa Kisha lokale kundërshtuan politikën e Patriarkut Bartolomeu, duke përfshirë Patriarkanën e Antiokisë, e cila dikur i dha autoqefalinë Kishës Orthodhokse të Gjeorgjisë; dhe Patriarkana e Serbisë,
e cila pretendon se hierarkia e "Kishës orthodhokse e Ukrainës" nuk ka vazhdimësi kanonike.
Kryepiskopi Krizostomos i Qipros dhe Kryepiskopi Anastasi i Shqipërisë i kërkuan Patriarkut Bartholomeu të thërriste një Sinaks ose Koncil të gjithë primatëve orthodhoks, por ai refuzoi në mënyrë të kategorike.

E ardhmja e "Kishës orthodhokse të Ukrainës" është e pasigurt; marrëdhëniet mes grupeve që e formojnë atë janë të paqëndrueshme. Edhe tani ekziston një konflikt midis Filaret Denishenkos, "patriark nderi" i "Kishës orthodhokse të Ukrainës" dhe kreut të saj zyrtar Epifanij.
Ky konflikt minon unitetin e "Kishës orthodhokse të Ukrainës" dhe mund të çojë në shpërbërjen e saj në një të ardhme të afërt.

Nëse Kisha Orthodhokse e Gjeorgjisë njeh "Kishën orthodhokse të Ukrainës", nuk do të jetë në gjendje të përballet me problemet e saj të brendëshme në mënyrë të pavarur.
Abkhazët tashmë kanë kërkuar që të hyjnë në Patriarkanën Ekumenike dhe të marrin statusin e autonomisë.
Mitropoliti Emanuel i Francës i’u drejtua një herë patriarkut të Gjeorgjisë, për faktin që kërkesa e Abkhazisë mund të merrte një përgjigje pozitive nëse Kisha e Gjeorgjisë nuk do ta kishte mbështetur Konstandinopojën.
Por tani Konstandinopoja pretendon të ketë të drejtën për të dhënë autoqefali kudo në botë. Nëse njohim "Kishën Orthodhokse të Ukrainës", ne do të sjellim Konstandinopojën në territorin kanonik të Kishës së Gjeorgjisë.


Gjatë takimit që u bë, midis episkopëve të Konstandinopojës me Patrikun Ilia II të Tibilisit, një nga përfaqësuesit e Patriarkanës Ekumenike, Mitropoliti Amfilokios i Adrianopojës e filloi fjalimin e tij me fjalët:
"Ekziston një mendim, sipas të cilit Kisha Orthodhokse drejtohet nga Jisu Krishti, por në realitet Kisha udhëhiqet nga patriarku ekumenik ".
Patriarku gjeorgjian duket se nuk pajtohet me këtë deklaratë. Episkopë të tjerë orthodhoksë të njohur për përvojën e tyre shpirtërore dhe për pastërtinë e jetës së tyre edukative nuk pajtohen me këtë,
për shembull, njëri prej këtyre është edhe Kryepiskopi Anastas i Shqipërisë, i cili e rimëkëmbi Kishën shqiptare pas represioneve të panumërta komuniste dhe që tashmë konsiderohet si njeri i shenjtë ,
për veprat e shumta dhe stimën dhe konsideratën e lartë që gëzon në botë.

Kisha Orthodhokse kurrë nuk ka ndjekur metodat e katolikoromanëve, por ata që mund të bëjnë një parashikim shpirtëror, mund të konstatojnë lehtë që
Bota Orthodhokse po përballet me një kërcënim të ri në një shkallë të gjerë dhe çështja ukrainase është vetëm një pikënisje e saj.