Jam dakort me ty, dyshimi eshte dhunti, pra dhurate jo dhunim...

Por qe eshte "detyre" te zbulojme te Verteten, te Perjetshmin Pefekt, por qe dyshimi me llogjike dhe perulje,
jo supozime "fantastiko shkencore" duke abuzuar me mendjen dhe duke arritur ne konkluzione apsurde.
Neve dyshojme ne nje moment kur ka edhe mundesi te verifikohet aresyeja..., perse.
Pasi une sikur ti, nuk kemi as me te voglin dyshim, nese ne keto momente po vuajne per buken e gojes femijet e planetit Jupiter.
Ndaj me aresye nuk dushojme, pra nuk e marrim ne shqyrtim kete fakt.
Por mos te nenvleresohet vertetesia e asaj qe; dyshimi nuk eshte nje gje e keqe, por nje mjet per te vertetuar faktin qe neve
nuk jemi perfekt, ndaj na duhet te permiresohemi vazhdimisht, por qe kete e kuptojme vetem kur me pare konceptohet Perfektshmeria.
Kjo gje mund te konsiderohet dhurate, pra te konceptojme, pasi mendja njerezore deformon lehte gjerat, keshtu te humbase ne delirim...
Pra konkluzioni, neve dyshojme, keshtu me dyshimin provjme, por qe referohet vetem ne filozofine e krishtere...
Per kete ka shume shkrime te bekuarit Agustin , peshkop i Ipones.
Gjithesesi kjo fiskulture mendjeje, nuk vlen per ate qe ka besim te patundur, pasi dhurata e vertete eshte Besimi, pasi thuhet;
" Ti besove pasi pe, i bekuar do te jete kush besoi edhe pa pare " - pasi keshtu besimi behet prove!
Pershendetje
Krijoni Kontakt