Ish-kandidati socialist: "LSI i bleu votat në Lezhë me thasët e parave të pista"

[Albo]

FOTO LAJM/ Kur Rama bënte fushatë me Prengën, Ndokën dhe Ndocajn



Kjo foto është bërë gjatë fushatës për zgjedhjet parlamentare të vitit 2013. Edi Rama ishte atëherë i shoqëruar nga dy deputetë që sot s’i ka më dhe një personazh tjetër që nuk do ta ketë mes grupit të tij.

Është fjala për Armando Prengën, i përjashtuar nga grupi i PS-së para dy ditësh pasi plagosi 4 vetë me armë brenda komisariatit të Laçit.

Më tej është Arben Ndoka, i cili sot dorëzoi mandatin pasi akuzohej vazhdimisht nga opozita si person me të shkuar kriminale, ndërsa goditi me grusht edhe kolegu Gent Strazimiri në parlament.

Në krahun e majtë të Ramës, me kravatë ngjyrë vjollcë e me kapele si kauboj është Eduard Ndocaj.

Por ky është i padëshiruari i Ramës. Kujtojmë që disa muaj më parë Ndocaj ka akuzuar publikisht Ramën për pabesi, edhe pse ai pretendon se investoi në fushatën e PS-së 60 milionë lekë. Ndocaj është i gjashti në listën e PS-së për Qarkun Lezhë.

Lapsi

[Albo]

“Kaubojsi i Lezhës”, një vepër e Edi Ramës

Një fotografi e publikuar së fundi, ku Edi Rama shfaqet në tribunë gjatë një mitingu politik në Lezhë, në krah të një personazhi me kapele kaubojsi, përbën instalacionin e vërtetë të “artit” politik me të cilin kryeministri komunikon me publikun e tij. Ai është subjekt dhe objekt i këtij instalacioni.
Në krah të tij, përveç “kaubojsit” Eduard Ndocaj (aktualisht kandidat për të hyrë në Kuvend) janë edhe Armando Prenga (deputet i arrestuar) dhe Arben Ndoka (ish-deputet i dorëhequr). Këta të tre nuk janë më pjesë e instalacionit socialist. Nga “Triumfi Socialist Verior” i 23 qershorit kanë ikur edhe Tom Doshi e Mark Frroku. Edhe ata nuk janë më pjesë e Partisë Socialiste të Edi Ramës.
Këtë vepër të ngjizur prej tij, që po i shpërbëhet në një reaksion zinxhir e që nuk dihet se kur do të ndalet, Edi Rama po tenton ta lërë pa autor apo më mirë ta kalojë në harresë autorësinë e tij. Në të gjitha daljet publike, madje edhe në një intervistë të gjatë të martën mbrëma për kolegun Babaramo, kryeministri nuk mori asnjë fije përgjegjësi mbi vete për raportin e tij politik dhe personal me të zgjedhurit e mësipërm.
Të krijohet përshtypja se nuk ka qenë ai njeriu që i ka bërë këto zgjedhje, por dikush tjetër që ia ka imponuar ato. Kryeministri po e përdor diferencimin si justifikim për të larë duart nga një histori, e cila nuk fillon e mbaron te fati i dy apo më shumë deputetëve, por te filozofia e një lideri që përdor këdo për interesa të çastit dhe që standardet e larta etike (për të cilat flet edhe raporti i Departamentit të Shtetit) i ka zëvendësuar me kompromiset e ulëta bazike.
Për qytetarët shqiptarë problemi nuk është se si reagon kryeministri kur një deputet i tij vihet nën akuzë, por tek angazhimi i tij moral dhe politik për të ndryshuar filozofinë e deritanishme të marrjes dhe mbajtjes së pushtetit. Dhe ky angazhim nis në radhë të parë te pranimi i përgjegjësisë, ndjesa publike dhe aktet politike në vijimësi. Edi Rama nuk po e bën këtë. Përkundrazi, po përpiqet që fajin t’ua faturojë të tjerëve, të merret me opozitën, të përhapë fjalë se të këqijat i vijnë nga Meta, apo t’i trajtojë rastet në fjalë si aksidente dhe jo si pasoja të mendësisë së tij politike.
Mirëpo do të mjaftonte sfida që kryeministri i bëri BE-së dhe SHBA, duke kandiduar në zgjedhjet lokale persona me rekorde kriminale, për të kuptuar që këtu nuk bëhet fjalë as për aksidente dhe as për zgjedhje të imponuara nga aleati kryesor në qeveri. Bëhet fjalë për një rrugë që Edi Rama e ka zgjedhur me vullnet dhe ndërgjegje për të mbajtur pushtetin e tij.
Qëndrimi i tij i fundit për t’u distancuar nga deputeti Prenga apo dorëheqja e Ndokës janë më shumë një “kurban” për të qetësuar Perëndimin e zemëruar sesa një reflektim mbi rrugën që duhet ndryshuar. Në funksion të kësaj loje, Edi Rama po ndërton një mekanizëm që synon ta shkarkojë tjetërkund përgjegjësinë e tij. Njerëzit pranë tij i kanë shpeshtuar rrëfimet për ndërhyrjet e Ilir Metës dhe vështirësitë e Ramës përballë tij.
Ata tregojnë se si kryeministri u çudit kur mori vesh se laguna e Patokut i paskësh shkuar vëllait të deputetit të tij. Se këto gjëra u bëkan me bekimin e Metës dhe lideri i madh i së majtës nuk di asgjë. Se Meta ndërhyn edhe në gjykata për deputetët e tij dhe ai përsëri nuk di gjë. Madje ai, edhe për ministrat e tij e ka mësuar nga ndërkombëtarët që qenkan bërë arrogantë dhe për këtë, pikërisht në këtë kohë kur i takon të marrë përgjegjësi, lan duart duke nxjerrë nga arkivat një letër qesharake. Dhe për t’i vënë kapak gjithë mekanizmit të shpëlarjes propagandistike, një editorial te “Shekulli” i së mërkurës, ku kryeministri “kritikohet rëndë” se nuk po arreston Sali Berishën. Koordinimi i këtyre lëvizjeve brenda një kohe të caktuar dëshmon se shqetësimi i Ramës është kapërcimi i situatës dhe jo zgjidhja e saj. Pse email-i i gjashtë muajve më parë doli tani, pse Ndoka nuk e dha dorëheqjen kur u akuzua por tani, pse po fryhet krisja me Metën këto kohë? Sepse kryeministri, mesa duket, di vetëm të reagojë dhe jo të reflektojë.
E gjithë kjo energji e shpenzuar në një betejë për të bindur shqiptarët dhe ndërkombëtarët se nuk është Rama përgjegjësi për kriminalizimin e politikës dhe për të justifikuar pamundësinë e tij për të bërë dekriminalizimin.
Mirëpo, në vend të thashethemeve dhe lojërave të vogla, Ramës shumë shpejt do t’i duhet të flasë me akte dhe fakte. Ndërkombëtarët nuk mund të hutohen nga instalacioni modernist i kërpudhës dhe strehëzës në godinën e Kryeministrisë. Ata e kanë parë edhe instalacionin e kaubojsit që ka për autor të njëjtin kryeministër. Edi Rama duhet të vendosë se me cilin prej tyre do të konkurrojë, me të dyja nuk ecën dot më përpara.

MAPO

[Albo]

“Kauboji” melankolik i Lezhës: Dashuri në kohën e kolerës



Eduart Ndocaj, pretendenti për të marrë mandatin e lënë nga Arben Ndoka në qarkun e Lezhës, ka shprehur sot ndjenjat e tij të ligështuara karshi kryeministrit Edi Rama për të disatën herë.

I njohur ndryshe si “kauboj” i Lezhës për veshjen e tij me kapele të stilit Far West, Ndocaj shkruante në profilin e tij në Fb: “Nje mik dhe koleg i Rilindjes me dergoje kete mesazh e thash ta ndaj me ju”:

Dashuri ne kohen e koleres

Tek shikoj kete foto nuk me shkoj ne mendje asnje digjitur tjeter, por ajo e romanit “Dashuri ne kohen e koleres”.

Ishte fushata e 23 qershorit 2013 e PS vinte nga nje Opozite e zgjatur. Socialistet e thjeshte ishin te lodhur e te papune, po ashtu edhe drejtuesit e larte te PS kishin probleme me bizneset, sepse nuk kalon dot maunet pa kontrolle.

Kjo ishte nje situate qe PS duhet te vinte ne pushtet me cdo kushte. Ishte koha kur Rama e Kodheli puthnin kedo ne Lezhe. Ishte koha e premtimeve te medha e fe miqve te medhenj. Nje mik i madh ne ate kohe per Mimin qe s’ kishte as makine, ose nje makine qe me shume ndalej rruges ishte Eduart Ndocaj. Djali lezhjan, idealiste dhe i gatshem per tu mos kursyer oer Kodhelin, Ramen e Shqiperine. Ishte koha, kur Rama e perqafonte Ndocaj dhe e quante me mburrje “Kaubojsi i Texas-it”.

Ishin kohet kur Mimi e kerkonte Eduartin edhe ne mesnate per ta mbrojtur. Kohe te bukura ata, dashuri e madhe me Eduartin ne nje mjedis te koleres, te njerezve mashtrues e perfitues. Pas zgjedhjeve, “Kaubojsi i Texas-it” nuk duhej me, sepse pushteti eshte i shtrenjte e nuk mjaftonte per Kodhelin e perr Ramebon. Pastaj Rama e Kodheli kishin shume gantser qe nuk donin te merrnin pergjegjesi ne drejtimin e vendit, por kishin me ngut me marr imunitetet per te shpetuar nga problemet e te kaluares. Ajo qe eshte e cuditshme eshte se tek PS eshte rikthyer perseri kolera e ajo ka nevoje per miqte e vjeter te braktisur e te perdorur.

Shkruar nga nje mik i Eduart Ndocaj. Jam akoma pjese e Rilindjes dhe kam edhe post drejtues, por e shkruajta kete pasi pashe foton dhe jam i bindur se ne si Rilindje i kemi borxh Eduart Ndocajt per kontributit te dhene. Emrin nuk po e then se ka filluar lufta e shtrigave ne PS.

MAPO

[Ciarli]

Ligjet e se vertetes jane te pashmangshme dhe nuk i fshehin dot shqisat tona. Megjithe gabimet klimaterike qe Iliri ka bere derime tani, nese ai guxon te hipi serish ne traun politik do shohe dhe do gjej plot armiq edhe nga ish aleatet e tij.