" Arratisja! "

Djelli shkoi tej horizontit
Dhe u err’, zuri nata,,,
Thua nesėr ‘Tokė e Zotit’
Mė s’do shohė rreze t’arta..!
…
Arratisja o njeri
Tė thėrret rishtazi
Qė tė ikėsh, larg tė shkosh
Tėnden shtėpi ta lėshosh
E nė botė i arratisur
Pa asgjė i katandisur
Tė kėrkosh njė fat tė mirė,
Pakėz diritėzė nė errėsirė…

E ashtu i dėshpėruar
Nė mijėra halle ngatėrruar
Nė mesnatė, nė errėsirė
E merr rrugėn e vėshtirė.
Tė rinj, pleqė edhe fėmi’
Tė tėrė nisur n’arrati,
Drejtė portave tė “gjaktarit”
Troket sot dorė e shqipėtarit.

Kush e ndjenė, kush e shikon
Kush vallė fajin pėrballon?
A s’e sheh se ē’heq njeriu
Mbytur nė mjeri fatėziu?
Endet rrugėve tė Europės
Larg Shqipėrisė, larg Kosovės.
Kush po flet, kush fajin mbanė
Kush me ne sot hallin qanė?!

E shikon a s’e shikon
Se kjo botė nė dreq po shkon
Drejt humnerės,,,
Tingull therrės
tė kėrkon qė ta ndalosh
Vallė Ti ē’do bėsh?!
Na kėrkon qė ta ndalojmė
Vallė ne ē’do bėjmė?!
…
Dielli do lindė, njėsoj pėrsėri
Si kėtu tek unė, dhe atje tek ti
Do zbresė vrrullshėm rreze tij,,,
Por, mbyllur janė dyert nė shtėpi…
***
| Donald Bezhani – 22.02.2015 |