Ora

[macia_blu]

Po ja psh mesova se edhe pse nuk jam i vemendshem kam nje kujtese te tmerrshme.


Gjerat qe te vijne ne koke kur je vetem jane shume te cuditshme. Me te cudtishme se ecejakete njerzve qe jetojne brenda ketij rrethimi, me te cuditshme se vajtje ardhjet te pretendimeve te mia, me te cuditshme se hyrje daljet e zbrazura e milingonave nga foleja e tyre. Gjithesesi une mendoj se kujtimet jane ato qe na bejne ne ata qe jemi, dhe nje veshtrim i mire i vetvetes, te ndihmon te permiresohesh, a mbase edhe te ta kuptosh ate.


__________________

keto fjali me kane vrare per vdekje , me duhet nje prekje per te kuptuar a jam gjalle ende apo duhet ta vetvritem...!
nit' te dua prap dhe,shume...me shume , dhe e di pse, se vec ti di dhe guxon te me vrasesh, duke me kursyer ate jeten qe nuk me duhet.
muah'

[Fiori]

Ja pra keshtu nuk dija si te shpjegohesha. Si mund te te mbushja mendjen per ato gjera qe i kisha pare po harruar ne te njejten menyre. Indiferentizmi i mbrojtjes se kujtimeve, mund te jete mangesi, ose thjesht nje parakalim i te domosdoshmes ne rutine te vrare. E beson tani sa shume humbas cdo minute vemendshmerie. Ti ishe ...



----------------------------------------------------------------------------------
Nje kujtese te llahtarshme.
Dje me erdhi nje rrembese kujtimesh e cila me lagu jo vetem mua por edhe folene e milingonave. Mu kujtua se si nje here teksa shikoja "Romeo Dhe zhulieta" ne momentin kur Romeo u be gati te vriste veten u ngrita ne kembe dhe therrita me sa me hengri zeri. Cben idiot, nuk e sheh qe eshte duke fjetur, nuk e shikon qe nuk ka vdekur me te vertete. Nga salla u degjua nje zhurem por mua me duhej tua prishja argetimin atyre barbareve te cilet nuk benin gje tjeter vec kenaqeshin tek kundronin kete cift te ri qe ishte gati ti jepte fund jetes. Pastaj mora guximin, brofa mbi skene, i dhashe nja dy shupulla te mira xhuljetes per ta ngritur ngha gjumi, i hodha nje veshtrim miqesor romeos ,dhe u largova krenar qe u kisha shpetuar jeten ketyre dy te rinjve.
-----------------------------------------------------------------------------------

Ndoshta te kujtohet sepse eshte filem. Por kush e nderpret skenen ne kete menyre eshte nje vajze me zhvillim te ngadalte - ne fund nuk kuptohet nese ishte ajo me zhvillim te ngadalte apo ishin njerzit perreth saj.

[Henri]

Po po, keshtu e kam paramenduar ndertimin e dhomave te hotelit. Emri i projektit eshte "kokerdhoku ". themel nuk do te kete, ose me sakte, do jete nje grope e hapur mbi rere me nje diameter 6m dhe jo shume e thelle. Mbi te do jete kokerdhoku, qe pak a shume mbush gjeresine e gropes, vetem me ndonje pellembe vend anash. Brenda, shtrati, telefoni dhe nje senduk per sende do jene te montuara pas pareteve te brendeshme. Nen peshen e hapave, kokerdhoku perkundet lehte, nen peshen e trupave nanuritet pergjumesh. Varese rrobash sigurisht nuk do te kete. Perjashte, kushdo qe kerkon te zhbiroje pamjen e hotelit do te ndihet i vezhguar, e patjeter deshira a ndrojtja do ta shtyjne patjeter te marre nje nga kokerdhoket e hotelit me qera qoftë dhe per nje nate. Sikur te kisha kater sy, a do te mund te shifja me shume, apo do t'i sillja gjumit qumeshtin e nenes ne maje te hundes e do me bente hasha per jete?

Projekti "qafa" eshte ne perpunim e siper...

[nitROSHI]

Fiori edhe ti e paske pare kete filmin. Une pashe vetem kete fragment dhe me beri shume pershtypje.

Henri, pres qafen une.

[Fiori]

Kush e gjen titullin e filmit do i jap nje sheqerke ose "pace koke".

Qe e kam pare jam e sigurt , ne fakt tani qe thua dhe ti se ke pare vetem kete pjese nuk e di nese e pashe une apo ma treguan, po dhe une vetem kete fragment mbaj mend plotesisht dhe ne fund nje biciklete qe nuk e mesonte dot kjo e te tjeret qe e shikonin si te shastisur.

Tani gjithe diten atje do me punoje mendja sikur me ka mbetur nje cope molle ne gryke e nuk po e kaloj dot. (me kot se kaq?!)

[Mata]

Sa mire qe ua ke bere ti Niti atyre milingonave qe i ke peshtyre.
Uff... fme vjen te pelcas;
ato shohin gjeniun tu shkoje prane dhe se ndalin asnje cast punen per ta nderuar?!
Pa diskutim qe i pelqej dhe Sokolit.

[VETRIOLI]

...nje dy tre kater
Nuk egziston realitet tjeter pervec atij brenda nesh.
...pesembedhjete gjashtembedhjete
Kur ne urrejme dike,urrejme ne imazhin e tij dicka qe eshte brenda nesh,cka nuk eshte brenda nesh nuk na ve ne levizje.
...njezeteshtate
...e kupton or mik per cfare behet fjale?
...realiteti...
E kam vrare mendjen shume do kohe duke u perpjekur te zhbiroja sadopak nga jashte ate qe shume prej nesh quajne realitet,(duke ditur qe nuk do arrija kurre ne asnje lloj perfundimi absolutisht) dhe e di cfare, he he, ja arrita po po ja arrita.
Arrita me ne fund te shihja nga jashte kete trung te kalbur,i qendrova perkundrejt duke vezhguar imtesisht cdo rrudhe vrime gjymtyre te thyer e formen e pakuptimte.
Ndieva eren e tij te qelbur e i ndenja prane shume afer gjersa volla mbi ate qe mund te kishte qene origjina e tij me pare,nje grope ne dheun e nxehte e ne lindje ... he he nje fole milingonash

[nitROSHI]

Rrealliteti im nuk eshte trung, i dashur Vetro. Rrealiteti im eshte NJERI, qe ne varesi te dites, kohes, qendjes qe jam, ( AI) merr sekse, mosha, bile edhe struktura trupore te ndryshme. E vetmja gje qe nuk ndryshon eshte fakti qe ai gjithmone vesh nje pale pizhame te verdha dhe vrapon, neper nje korridopr te gjate te verdhe, deri sa behet i padukshem. Imagjino pak sikur te ngrihesh ne mengjes, dhe perpara te te shfaqet nje grua 120 kile e veshur me pizhame te verdha qe mezi pret qe ti te hapesh syte, per tia kerrcitur me te katraq neper korridor.
Edhe per emrin nuk mund ta pyes dot kete realitet me pizhame, qe zben gje tjeter vec vrapon, vrapon, vrapon.
Vrapon vertiol, vrapon.
Vrapon, vrapoooooooooooooooooooooooooooooooooon.

[Dita]

Niti,

te te pyes dicka ne lidhje me ngjyren e verdhe. Ti e ke sjelle si ngjyre ne nje tjeter proze tenden qe kam lexuar ketu ne albasoul, "E gjitha e verdhe".
Cfare perfaqeson ajo si ngjyre per ty?

[nitROSHI]

Dita ty e verdha nuk te thote azgje tjeter vec ngjyres se verdhe? Ose me mire kaq e zakonshme eshte per ty ngjyra e verdhe?