Nacionalizmi i blogjeve e ka bishtin prapa
ANDI BEJTJA
Me kalimin e reformės territoriale dhe veēanėrisht tė hartės sė Himarės, ashtu sikurse e kishte skicuar nė kokėn e tij, pa dėgjuar mirė pjesėtarėt e kėtij komuniteti, shqiptarė apo grekė qofshin, pa u pėrkulur pėrpara apeleve tė vazhdueshme tė liderėve politikė tė minoritetit, indiferent ndaj shqetėsimeve jo vetėm tė Athinės, i verbėr ndaj konventave ndėrkombėtare pėr minoritetet, moskokėēarės edhe ndaj shqetėsimeve tė LSI-sė pėr kėtė ēėshtje, Kryeministri Rama hapi njė epokė tė re pas 300 ditėsh qeverisjeje. Hapi epokėn e nacionalizmit. Ai ndezi njė shkrepėse qė mund tė ngrohė pėrkohėsisht tė ashtuquajturat zemra patriotike tė shumicės sė shqiptarėve tė rėndomtė, qė nuk e ndjekin politikėn me lupė dhe blogistėt e facebookeve, qė duan tė tėrheqin vėmendjen me shprehje nacionaliste, por ngriti lart njė flakė qė mund ta djegė Shqipėrinė aq lehtė sa ē’u dogj mė 1997-n. Dhe pėr ēfarė? Pėr asgjė qė cenon dinjitetin qoftė edhe tė njė shqiptari tė vetėm, nė raport me grekėt. Dobinė e kėtij akti nuk e argumenton dot sot e kėsaj dite, qoftė dhe pjesėrisht, askush nga zyrtarėt apo specialistėt e reformės territoriale. Ndaj, personalisht, mendoj se e gjitha kjo ėshtė kronikė e mirėmenduar e njė nacionalizmi tė paralajmėruar, qė do ta kishte zili dhe Gruevski. Fatkeqėsisht, e ndoshta qėllimisht, qė nė fillim debati pėr hartėn territoriale u pozicionua si debat shqiptaro-grek, duke u ngarkuar me emocione tė kota historike. Madje, nė lojė u fut dhe njė deputet i majtė si Koēo Kokėdhima, qė pėr hir tė sė vėrtetės e ka luajtur me kohė dhe mund ta meritojė etiketėn e patriotit tė atyre zonave. (Ndaj, ndryshe nga shumica e analistėve apo politikanėve qė mendojnė se ėshtė Kokėdhima qė po pėrdor Ramėn, unė mendoj se kėtė herė ėshtė Rama qė po pėrdor Kokėdhimėn.) I gjithė ky sfond u ngrit sa hap e mbyll sytė, ndėrkohė qė askush nuk ishte nė gjendje tė shpjegonte thelbin e ngjarjes: pse u bashkua Himara me Vranishtin dhe jo me Lukovėn, qė ishte minimumi njė vazhdim gjeografik linear i pandėrprerė. Pothuajse nuk pati fare debate mbi thelbin, po debati pėrfundoi sa hap e mbyll sytė nė llogore: O je me Dulen dhe Greqinė, o me Koēon dhe Shqipėrinė! Pėr ta bėrė edhe mė tė thellė kėtė ndarje, i plotėsohen brenda disa sekondave, pa u menduar apo pa gjykuar fare, tė gjitha dėshirat njė force politike me profil tė theksuar nacionalist si PDIU-ja apo e ashtuquajtura parti e ēamėve. Dhe Rama vėrtet politikisht, edhe pse i vetėm, nė fakt ėshtė nė pozitė fitimtari pėrkohėsisht. Sepse duke i ditur shumė mirė sensibilitetet negative tė shqiptarėve ndaj grekėve, “filogrekut” Vangjel nuk i rreshtohet dot nė krah asnjė edhe nga ata qė nė kėtė shoqėri e ka pėr detyrė tė mendojė pėrtej emocioneve nacionaliste. Ai e di shumė mirė qė edhe pse mund tė ketė tė drejtė, pro Dules nuk rreshtohet dot asnjė forcė politike shqiptare, madje ai e di shumė mirė qė krah Dules kėtė herė e kanė tė vėshtirė tė rreshtohen dhe tė ashtuquajturit intelektualė patriotė shqiptarė apo tė ashtuquajturit analistė patriotė shqiptarė. Dhe unė e di shumė mirė si fitohet lehtėsisht duartrokitja e shqiptarėve nė publik nė kėsi rastesh, por do bėj mė tė vėshtirėn: Kėtė herė e deklaroj publikisht se unė jam me Vangjel Dulen, sepse duke mbrojtur interesat e komunitetit tė tij, ai kėtė herė, me dashje a pa dashje, tashmė nuk ka rėndėsi, jo vetėm thjesht mbrojti disa parime, por indirekt mbrojti dhe Shqipėrinė, dhe, me dashje a pa dashje, na hapi sytė pėr atė kronikė tė paralajmėruar nacionalizmi tė stisur qė materializohet, instinktivisht apo qėllimisht, pėr koincidencė ose jo, edhe tek emri mė i ri i familjes Rama: Zaho! Ka pasur shumė raste nė historinė e Shqipėrisė, pas vitit 1992, qė Greqia e ka tepruar nė raportet me Shqipėrinė, duke abuzuar me pozitėn e mė tė fortit, duke shkelur konventat ndėrkombėtare pėr trajtimin e emigrantėve, duke mos i lėnė fėmijėt e shkėlqyer shqiptarė qė jetojnė atje pėr tė ngritur flamurin shqiptar nė klasė, e shumė ngjarje tė ngjashme me kėto, qė i ka bėrė shqiptarėt tė shprehen mbi dhjetėra herė “t’ua dhjesim njė herė grekėve”, por ky nuk ishte rasti, pėrkundrazi. Ky ishte rasti i vetėm pėr njė politikan mendjelehtė tė njė populli tė varfėr, me njė ekonomi gati tė rrėnuar, pėr t’i bėrė ata qė nuk punėson dot, kilikues tė kartė kreditit tė tij politik. Kryeministri i kėtij vendi me mijėra probleme, me njė kokėfortėsi boshe ndaj njė ēėshtjeje qė nuk ėshtė aspak ēėshtje, harroi shumė gjėra nė emėr tė njė etikete false dinjiteti nacionalist, qė kėtė herė nuk u prek aspak dhe, pėr mė tepėr, qė nuk ia kėrkoi qoftė dhe njė shqiptar i vetėm, apo komunitet patriotik bio shqiptar. Harroi, sipas Vangjel Dules, konventat ndėrkombėtare, por ajo qė Dule nuk thotė, ėshtė se Greqia, pavarėsisht “se i kanė rėnė brekėt”, siē shprehen disa deputetė afėr tij, lobon mė shumė se ne nė Bruksel, nė Uashington etj., etj. Tė gjithė e dinė dhe e kanė provuar se ēfarė ėshtė nė gjendje tė bėjė Athina. Dhe ky rikujtim nuk vlen as pėr t’u trembur, as pėr t’u mbyllur nė shtėpi, por thjesht dhe vetėm pėr tė bėrė pėr tė njėmijtėn herė tė vetmen pyetje racionale: Pse? Pėrgjigjen e dha vetė i zoti punės dje, arkitekti i kėtij nacionalizmi bosh, i cili preferoi tė fliste jo pa qėllim si historian e folklorist e aspak si politikan, duke cituar konstatimet e njė gjuhėtari si Ēabej pėr Himarėn. Shqiptarė, duartrokisni pėr momentin, por ndaluni pak e mendoni: na daltė pėr hair, mund t’i bėjmė dėm vetes mė shumėse ē’mund tė na bėjnė grekėt.
Panorama
Pėrgjigju Duke Cituar
Postuar mė parė nga Albo
Krijoni Kontakt