Jeta e rinise Shqiptare

[VAZELOS]

Sa „single“ I lumtur në këtë qytet?!

Po të flasësh për beqarët e Tiranës, nuk mund të mos të të shpëtojë një lloj buzëqeshje paksa ironike. Kjo sepse të qenit single mbase është kthyer në njëlloj mode, apo zgjedhjeje e detyruar për shumë të rinj (tek ta fus moshat nga 22-35). Një nga arsyet mund të ketë qenë zhgënjmi; gjithsecili ka ëndërruar për dashurorin perfekt, i cili gjithmonë ka qëlluar që të jetë njeriu më i zakonshëm i mundshëm. Mbase ngaqë i duam njerëzit derisa nuk kemi zbuluar se si janë bërë, se si janë gatuar, derisa nuk u kemi kapur rëndomësinë. Por, për të mos e kthyer këtë situatë në një tragjizëm, por në një realitet, në të cilin bëj pjesë edhe unë. Momentin që vendosa të jem single ( preferoj më mirë këtë fjalë se sa beqare), pra kur vendosa të jem vetëm, nuk është se po merrja përsipër të bëja një hakmarrje, por një zgjedhje. Kështu, shoqja ime e ngushtë L, ka një vit që është ndarë nga i shoqi dhe përsëri e dashuron e mendon për të…pra në një farë mënyre ka qenë e detyruar të rrijë vetëm… Por, nuk do të thoja të njëjtën gjë për mua, hej, miq, kemi të bëjmë me një deklaratë…është njësoj sikur vendos të mbash dietë, apo të lësh cigaren…Vetëm se dikush mund edhe të pyesë:

Sa besnik mund të jetë një single??

Në kuptimin qoftë si i dashur i mundshëm, apo mik, shok. Dhe ndërsa po flasim për besnikëri nuk mund të them aspak se një singel-i nuk mund t’i zihet besë, larg qoftë, edhe kjo na duhej. Por, përsa i përket punëve të zemrës një i tillë është armik i vërtetë i besnikërisë. Kështu, një single është i lirë që të ketë marrëdhënie seksuale në cdo moment e me cdo person që t‘ia japë truri…(sigurisht me prezencën e preservativëve JJ). Por, një single nuk kërkon histori serioze, të gjata, nëse do të bëjë seks, bën seks dhe kaq, pastaj nëse dikush i pëlqen akoma më shumë, mund të bëjë edhe përjashtime. Unë për veten time kam disa vjet që kam një marrëdhënie mjaft të papërcatuar më një mikun tim. Ky papërcaktim nënkupton atë që në e quajmë „dashuri pa kushte“, ku mungon disi dashuria, ka më shumë terheqje fizike, dhe moskufizime përsa i përket lirisë së secilit për mënyrën se si e organizon jetën. Tani mund edhe të pyetet se: Cfarë të bën kaq të lumtur që të jesh single?? E para, që ke kohë sa të duash për veten, nuk jep llogari, ku ishe me kë ishe, kush të mori në cel, sa para shpenzove për rroba e këpucë këtë muaj…pra një pafundësi keqkuptimesh që të prishin humorin dhe të harxhojnë kohë. Pastaj për meshkujt që është akoma më e dhimshme, nuk do punojnë aq shumë për të të bërë dhurata, nuk do të të ndjekin prapa duke bërë xhelozët… etj.etj. Dhe në fund mund të kesh të gjitha eksperiencat seksuale që të bien ndërmend dhe ç’është më e bukura, je gjithmonë në kërkim .

Marre nga revista "Reportazh", Estella

[ILjo]

me fal shume ne rralle te pare se sa i lexova keta rreshta

me te vertete ishin per te arrthe keq

edhe me errdhi shume keq per ate shoqen tate qe e kishte rene shorti me nje zemer te thyer
po une e kam mendimin se eshte shume e tmeshme
pu duhet te theme mos pac fatin e qeeeeeeeee
se pyll pa derra nuk ka
me rre spekt iljo edhe jete te lumtur kudo qe shkofsh :

[Estella]

Ky eshte realiteti i Dashur Vazelos.
Pse ka arritur rinija deri? Cilat jane disa nga arsyet?

[BOKE]

Vazelos,

kur merr apo kopjon nje shkrim nga diku tjeter, per miresjellje, korrektesi apo per te mos u keqkuptuar me te tjeret, duhet te shkruash edhe burimin e informacionit, qe ne rastin e mesiperm eshte revista "Reportazh".

[VAZELOS]

ILjo nuk ka pse të të vij keq për mua sepse ky shkrim është marë nga Revista Reportazh, por nga shpejtësia kam haruar të shkruaj më së fundi.
Bokerrima do e kem parasysh herën tjetër

[une jam Z...]

Fatkqesisht kjo dukuri eshte pjelle e shoqerise moderne Perendimore ku mbi te gjitha i vihet theksi INDIVIDUALIZMIT.
Me rrezimin e komunizmit ashtu si droga, seksi i lire, prishja e familjes etj edhe "beqarlliku me zgjedhje" eshte i pashmangshem.
Ka edhe disa faktore te tjere e ndikojne ne kete dukuri.
Ne rradhe te pare eshte varferia dhe mospatja e kushteve minimale per te krijuar familje.
Presioni familjar per tu martar eshte ne renie pasi beqaret tashme jane kudo edhe opinioni nuk te ve ne shenjester si me pare.
Emigracioni ka bere te veten duke ndare shume cifte dashje pa dashje.
Dashuria e ka humbur magjine qe i dha komunizmi dhe ininteresi eshte nje nga qellimet kryesore kur njerzit mendojne per martese.
Numri ne rritje i divorceve shkurajon edhe ata qe mendojne per martese.
Dhe nje nga arsyet kryesore per mendimin tim eshte pavaresia qe po fitojne femrat nepermjet puneve qe paguajne mire dhe e ben domosdeoshmerine e te pasurit burre jo dhe aq te nevojshme si me pare.

[Fiori]

Ne rradhe te pare eshte varferia ...

Dhe nje nga arsyet kryesore per mendimin tim eshte pavaresia qe po fitojne femrat nepermjet puneve qe paguajne mire ....

Ose te varfer ose te pasur, vendos....


Jam pro me ate se individualiteti po i çorrienton te rrinjte ne Shqiperi. Kjo nuk eshte gje e keqe, por thjesht do duhet kohe per tu asimiluar nga masa. Megjithate kam besim tek "ata", se kur mesuan e qendruan urte per vite me rradhe si kope, do dine te jetojne dhe si njerez dhe te kerkojne vlerat e verteta tek vetja dhe tek njerzit qe i rrethojne. Duhet te kuptoni gjithashtu se "martesa" apo te qenit jo beqar, nuk do te thote gjithone "dashuri e perjeteshme". Eshte tjeter gje qe kete asimilim (sic do popull i varfer), te rinjte shqiptare e nisin nga bishti.

Nuk e di pse me vjen neveri nga artikuj te tille pa pike qellimi. Ka prekur nje problem te rendesishem dhe na tregon sa here fle me mikun e saj, shume pa vlere. Mbi te gjitha me duket qesharake si shqiptaret ne shqiperi perdorin me shume fjale te huazuara nga gjuhe te tjera sa vete ne emigrantet. E kur vjen puna ka dhe nga ata qe te terheqin vemendjen per keto gjera, pa e kuptuar se ne degjojme e flasim mbi 3/4 e dites nje gjuhe te huaj, ndersa ata dhe pa e pasur kete veshtiresi shkruajne ne gazeta "legjitime" artikuj me fjale te tilla. Artikull shume i dobet, e kur media flet percart mendo ata qe drejtohen nga media cduhet te bejne.

[Estella]

Postuar më parë nga Fiori


Eshte tjeter gje qe kete asimilim (sic do popull i varfer), te rinjte shqiptare e nisin nga bishti.

Fiori sikur te ma kisha marre nga goja kete shprehjen e fundit. Dikush nje here na ka cilesuar si majmunet, bejme cshohim por ama jo te mirrat po te keqijat. ( Ne shume raste)


Nuk e kuptoj Z se ku qendron e keqja e individualizimit? Individualizimi te ben te pergjegjshem per veten tende, qe nje person te jete ne gjendje te arrije dhe te nxjerri gjithcka me khahet, forcen dhe mendjen e vet, te mos varet nga te tjeret, e as nga shteti.

Njerzit qe vertet dine te vleresojne individualitetin dine te vleresojne edhe rendesine e familjes, shoqerise, etj.

Ne meqenese e heqim veten si te mencur pse nuk shkojme mbas te mirave qe ka dhe vijne si pasoje e indivdualitet dhe te qenit te lire per te zgjedhur dicka dhe te ruajme te gjitha ato te mira qe ka, afrimiteti me shoket/shoqet familjen te afermit?

Fiori i ka rene ne koke asaj shprehjes me siper, disa nga e e nisin nga bishti dhe jo nga koka.

[une jam Z...]

Postuar më parë nga Estella
Nuk e kuptoj Z se ku qendron e keqja e individualizimit?

Njerzit qe vertet dine te vleresojne individualitetin dine te vleresojne edhe rendesine e familjes, shoqerise, etj.

Ne meqenese e heqim veten si te mencur pse nuk shkojme mbas te mirave qe ka dhe vijne si pasoje e indivdualitet dhe te qenit te lire per te zgjedhur dicka dhe te ruajme te gjitha ato te mira qe ka, afrimiteti me shoket/shoqet familjen te afermit?

Ne rradhe te pare une nuk ia vura fajin Individualizmit si shkaktarii vetem i dukurise ne fjale por e thjesht e nxorra ne pah si nje prej shkaqeve.
Sa per ato dy fjalite e tua jane plot kontadikta. Po vleresove individualitetin nuk ke se si te vleresosh shoqerine e familjen pasi ato perjashtojne njera-tjetren. Individualizem do te thote te vesh veten ne rradhe te pare vetveten, kurse shoqeria dhe familja kerkojne te vesh perpara ato pastaj veten.
Nqs perendimi ka humbur nocionin e shoqerise apo te familjes ka ardhur si rrjedhoje e venies se theksit mbi individualizmin.
Idividualizmi eshte nje fenomen i shoqerive Perendimore dhe besoj se nuk mund te aplikohet ne Shqiperi qe i perket Mesdheut ku tradicionalisht ka mbizoteruar shoqeria kolektive.

[Estella]

Ne ate qe kam shprehur me lart kam dashur te them se:

Njerzit vertet me mend, dine vendin & kohen se ku duhet te jesh nje individ dhe se ku duhet te punosh ne menyre kolektive. ( Mbase nuk kam qene shuem e qarte ne te shprehur) ( Kerkoj ndjese)
Eshte e vertete qe individualizmi eshte fenomen i shoqerive perendimore por ne shume raste duhet te jesh dhe te egzistosh si individ, ne shume te tjera kolektivisht.

Per mendimin tim duhet nje balancim mbi te dyja. ( Kete kam dashur te them edhe me lart)