
Postuar mė parė nga
Antiproanti
Le Devoue qe e citova foli per radikalizmin e atyre qe kane zgjedhur rrugen per te cilen po diskutohet, jo per radikalizmin e kishes apo per "mungesen e fleksibilitetit" te duhur te kishes katolike...
Pavaresisht kesaj, ai qe ka vendosur te behet prift i kishes katolike qe ne fillim e ka te qarte se nuk mund te jete edhe prift edhe i martuar.
I njejti eshte absolutisht i lire te martohet. Konsekuenca e ketij veprimi eshte qysh ne fillim e njohur. Dhe do te ishte edhe jologjike nese do te ekzistonte nje rregull "fleksibile" qe priftit do t'i lejonte martesen (vetem) nga momenti kur atij "i lind deshira te krijoje familje".
Prifti qe ka deshire te martohet, jo vetem qe ka mundesi te mbetet i krishtere, por edhe prift. I nevojitet vetem te behet p.sh. protestant.
Secili prej nesh merr vendime jetike, te cilat me vone kur "t'na lind deshira" per dicka tjeter mund te kene pasoja negative ose mund te behen pengese per realizimin e "deshirave te reja". Edhe ai qe martohet dhe ka femije, me vone mund te pendohet dhe te kerkoje qe te terhiqet nga situata aktuale, pa konsekuenca negative. Mirepo ne shumicen e rasteve do te kete konsekuenca te ndryshme, duke filluar nga pagesa e shpenzimeve te jetese per femijet. Per te gjithe ata qe jane ne situata te tilla sigurisht se do te ishte me pozitive nese do te ekzistonin rregulla /ligje "fleksibile", te cilat qe ne fillim do te merrnin parsyesh mundesine e divorcit, pa konsekuenca negative per njerin apo tjetrin partner. Dhe jam i sigurte se numri i martesave (afatshkurta) ne vende te caktuara do te dyfishohej. Bota/jeta nuk eshte kuti e pashterrshme deshirash, pa konsekuenca per vendimet dhe veprimet tona ne te kaluaren. ...
Krijoni Kontakt