Më rreh, edhe pasi vura shaminë
Analiza Nga MIRELA SULA
03 Gusht 2013 - 08:37
Më rreh, edhe pasi vura shaminë
E dashur Mirela,
E kam ndjekur rubrikën te Shqiptarja që keni hapur për gratë e dhunuara dhe ju përgëzoj për iniciativën. E di që letra që po ju shkruaj është një guxim i madh por vendosa të shkruaj jo vetëm për vete por për të gjitha gratë që vuajnë nga dhuna.
Unë kam pesë vjet e martuar, por kemi qëndruar 4 vjet të fejuar pasi isha në universitet. Burri im është besimtar i fesë myslimane dhe familja e tij është shumë e nderuar.
Që kur u fejuam më kërkuan që unë të vishem me shami por në atë kohë mua më vinte turp nga shoqet. Nuk mund të shkoja në shkollë e mbuluar. Që në atë kohë ai nuk më trajtonte mirë, më impononte që të vendosja shaminë dhe mendoja se ndoshta është i zemëruar me mua për shkak të shamisë.
Kur u martuam, pas katër vitesh fejese, vendosa edhe unë t’i dedikohem fesë myslimane duke menduar se kjo gjë mund të na afronte më shumë dhe ai mund të sillej më mirë me mua. Por në fakt tani që jam bërë me dy fëmijë ai është bërë akoma më agresiv.
Ndihem në një ambient të pasigurtë, dhe më duket sikur askush nuk më do në këtë botë, ndonjëherë dyshoj se nuk më duan as vetë prindërit e mi. Kur kam provuar t’u tregoj ata më janë shmangur dhe nuk kanë dashur të më dëgjojnë. I lutem Allahut çdo ditë pasi besoj shumë në të, që burri im të bëhet më butë dhe më i mirë me mua dhe fëmijët por ai sa vjen dhe bëhet më i dhunshëm. (Lutju sa te duash Allahut, prape do perfundosh ne ndonje harem te ndonje talebani ne boten tjeter)
Unë lexoj shumë libra, jo vetëm Kuranin por edhe libra të tjerë dhe përpiqem të jem një nënë e mirë, një bashkëshorte e denjë. Nuk di çfarë të bëj më shumë se kaq. Nuk e di ku kam gabuar? Ndonjëherë mendoj se ky ishte fati im dhe duhet ta pranoj pasi nuk kam asnjë alternativë zgjidhjeje. Sado që e vuaj dhunën e tij nuk e imagjinoj dot divorcin. Në një situatë të tillë ia kam lënë veten në dorë Zotit, por një përgjigje nga ju do ta vlerësoja. Me respekt. F.
Shqiptarja
Krijoni Kontakt