Eksperienca e Muslimaneve perballe mrekullise ne varrin e Shen Joan Pagezorit

[neokastra]

Ne Damask, Siri ngrihet Katedralja madheshtore e Shen Joani Pagezorit, e ndertuar nga Justiniani.

Ne kohen arabet qe pushtuan rajonin (shek. VII), ata e kthyen ne nje xhami (xhamia Umajad, 715). Megjithate atje eshte nje vend ne kishen e madhe ku atje eshte nje maozelumi konsiderueshem i madh dhe i mrekullueshem nga ana artisitike. Ky eshte varri i kokes se nderuar te Shen Joan Pagezorit.

Pas gjetjes se katert te kokes se ketij shenjtori, gjetja e e lipsaneve u be me ngritjen e nje varri te bukur ne kete kishe. Kur myslimanet e konvertuan kishen ne xhami ata gjithashtu vune dore kunder varrit. Por ata u tmerruan, sepse me goditjen e pare filloi te rridhte gjak i ngrohte nga aty, dhe ai vazhdoi te rrjedhe per disa dite dhe nete. Ai nuk po pushonte. Arabet ne panik kerkuan lutjet e patriarkut te krishtere. Ai me te gjithe klerin e shenjte te Damaskut kreu litani rreth varrit per tre dite, dhe ne diten e trete gjaku pushoi se rrjedhuri. Nje mbishkrim me shkronja arabe te arta ne monument deshmon kete incident shokues. Deri me sot bota myslimane respekton shume varrin e Pararendesit, dhe ne te njejte kohe i frikesohet atij. Askush nuk guxon t'i kundervihet.

[referi_1]

Ne Damask, Siri ngrihet Katedralja madheshtore e Shen Joani Pagezorit, e ndertuar nga Justiniani.

Ne kohen arabet qe pushtuan rajonin (shek. VII), ata e kthyen ne nje xhami (xhamia Umajad, 715). Megjithate atje eshte nje vend ne kishen e madhe ku atje eshte nje maozelumi konsiderueshem i madh dhe i mrekullueshem nga ana artisitike. Ky eshte varri i kokes se nderuar te Shen Joan Pagezorit.

Pas gjetjes se katert te kokes se ketij shenjtori, gjetja e e lipsaneve u be me ngritjen e nje varri te bukur ne kete kishe. Kur myslimanet e konvertuan kishen ne xhami ata gjithashtu vune dore kunder varrit. Por ata u tmerruan, sepse me goditjen e pare filloi te rridhte gjak i ngrohte nga aty, dhe ai vazhdoi te rrjedhe per disa dite dhe nete. Ai nuk po pushonte. Arabet ne panik kerkuan lutjet e patriarkut te krishtere. Ai me te gjithe klerin e shenjte te Damaskut kreu litani rreth varrit per tre dite, dhe ne diten e trete gjaku pushoi se rrjedhuri. Nje mbishkrim me shkronja arabe te arta ne monument deshmon kete incident shokues. Deri me sot bota myslimane respekton shume varrin e Pararendesit, dhe ne te njejte kohe i frikesohet atij. Askush nuk guxon t'i kundervihet.

Çudi,sepse në islam frika nga varri ose i vdekuri konsiderohet shirk ( ti vëndosh ALlahut ortak në adhurim) sepse varrit ose të vdekurit ti japish fuqi se ato frigin dikënd,ose vetëm të mendosh se ato kanë fuqi që të frigin dikënd,është mëkat shm i madh që muslimanin e nxjerr nga feja islame,sepse me këtë bindje njeriu e shkatërron nji princip prej bazave të fesë,pra se vetëm Allahut duhet ti kesh frigën dhe kërkujt tjetër.
Mos ken qën ata alevitë ose rrafida sepse në besimin e tyre bëjnë pjesë këta gjëra pra friga nga varret dhe nga të vdekurit.Sepse në literaturën sunite nuk ka kësilloj veprimesh.

[Albo]

Nje histori e ngjashme ka ndodhur ne Stamboll, gjate kohes se Perandorise Osmane. Nje cudi e madhe ndodhi tek varri i nje muslimani. Trupi i tij nuk ishte tretur pas disa muajsh ne varr. Kjo kish sjell habine dhe cudine e popullsise muslimane te qytetit. Sulltani dhe njerezit e administrates thirren imamet me te degjuar e respektuar te gjithe Perandorise Otomane qe ti jepnin shpjegim apo te benin qe trupi te tretej. Dhane e moren e asgje nuk munden dot te benin. Pastaj dolen disa njerez qe e mbanin veten per magjistare, se ata mund te "prishnin magjine" pasi sipas tyre i vdekuri ishte "mallkuar". Dhane e moren magjistaret, prape asgje nuk bene dot. Trupi ngeli i paprishur.

Kjo krijoi "panik" ne popullaten muslimane te qytetit dhe fjala mori dhene ne mbare Perandorine. Ne fund, nje njeri i oborrit te Sulltanit, i thote Sulltanit, perse nuk therret edhe Patrikun e te krishtereve orthodhokse qe te vizitoje muslimanin e vdekur. Ne fillim Sulltanit nuk i pelqeu ideja se "c'pune kane "qafirat"(te krishteret) me ne muslimanet". Por kur keshilltari i tij i beri te qarte qe lajmi kish marre dhene dhe njerezit kishin filluar te shpiknin lloj lloj teorish si shenje e keqe per Sulltanin e Perandorine, ai pranoi qe Patriku Ekumenik i Konstandinopojes te vizitonte te vdekurin.

Fillimisht Patriku hezitoi pasi ai nuk ishte i krishtere orthodhoks i pagezuar ne Kishe dhe nuk mund ti behej riti i varrimit. Por pastaj pranoi che kendoi mbi trupin e pajete te muslimanit sherbesen e varrimit. Qe nga ai moment, trupi filloi te prishej.

Albo

[ane]

Nje histori e ngjashme ka ndodhur ne Stamboll, gjate kohes se Perandorise Osmane. Nje cudi e madhe ndodhi tek varri i nje muslimani. Trupi i tij nuk ishte tretur pas disa muajsh ne varr. Kjo kish sjell habine dhe cudine e popullsise muslimane te qytetit. Sulltani dhe njerezit e administrates thirren imamet me te degjuar e respektuar te gjithe Perandorise Otomane qe ti jepnin shpjegim apo te benin qe trupi te tretej. Dhane e moren e asgje nuk munden dot te benin. Pastaj dolen disa njerez qe e mbanin veten per magjistare, se ata mund te "prishnin magjine" pasi sipas tyre i vdekuri ishte "mallkuar". Dhane e moren magjistaret, prape asgje nuk bene dot. Trupi ngeli i paprishur.

Kjo krijoi "panik" ne popullaten muslimane te qytetit dhe fjala mori dhene ne mbare Perandorine. Ne fund, nje njeri i oborrit te Sulltanit, i thote Sulltanit, perse nuk therret edhe Patrikun e te krishtereve orthodhokse qe te vizitoje muslimanin e vdekur. Ne fillim Sulltanit nuk i pelqeu ideja se "c'pune kane "qafirat"(te krishteret) me ne muslimanet". Por kur keshilltari i tij i beri te qarte qe lajmi kish marre dhene dhe njerezit kishin filluar te shpiknin lloj lloj teorish si shenje e keqe per Sulltanin e Perandorine, ai pranoi qe Patriku Ekumenik i Konstandinopojes te vizitonte te vdekurin.

Fillimisht Patriku hezitoi pasi ai nuk ishte i krishtere orthodhoks i pagezuar ne Kishe dhe nuk mund ti behej riti i varrimit. Por pastaj pranoi che kendoi mbi trupin e pajete te muslimanit sherbesen e varrimit. Qe nga ai moment, trupi filloi te prishej.

Albo

Vetem nje sqarim, te lutem ,si e dinin ne ishte tretur trupi apo jo ,hapnin varrin cdo dite ?

[neokastra]

Çudi,sepse në islam frika nga varri ose i vdekuri konsiderohet shirk ( ti vëndosh ALlahut ortak në adhurim) sepse varrit ose të vdekurit ti japish fuqi se ato frigin dikënd,ose vetëm të mendosh se ato kanë fuqi që të frigin dikënd,është mëkat shm i madh që muslimanin e nxjerr nga feja islame,sepse me këtë bindje njeriu e shkatërron nji princip prej bazave të fesë,pra se vetëm Allahut duhet ti kesh frigën dhe kërkujt tjetër.
Mos ken qën ata alevitë ose rrafida sepse në besimin e tyre bëjnë pjesë këta gjëra pra friga nga varret dhe nga të vdekurit.Sepse në literaturën sunite nuk ka kësilloj veprimesh.

Jo nuk eshte cudi, mgjth atehere ne 715 nuk kishte shiite ne Damask, mesa di une jane pak me vone keto ndarjet ndermjet ketyre grupeve dhe xhamia u perket suniteve bashke me varrin e Shen Joan Pagezorit. Gjithsesi mysllimanet kane mundesi te justifikohen per ekzistencen e tij pasi ai ishte pararendes i Jisu Krishtit keshtu qe domosdoshmerisht myslimanet respektojne Jisu Krishtin dhe njekohesisht respektojne dhe Shen Joan Pagezorin. Por cudira te tilla nuk kane qene te pakta ne vendet kur u pushtuan nga arabet se ndryshe do ta kishin shfarosur me koher pjesen e krishtere sado qe ne te flasim per tolerance ka pasur momente historike edhe ne Siri e kudo persekutimi masiv i te gjitha formave deri dhe shfarosje, nje nder ta eshte masakra e rreth 5000 veteve te krishtere ne 1861 ne Damask nese nuk jam gabim me vitin.

Por deri sa ne jetojme kohera te tjera ne Shqiperi eshte e mire te flasin te krishteret dhe myslimanet ne Siri dhe jo thjesht vetem ata qe na pelqejne neve.

[neokastra]

Vetem nje sqarim, te lutem ,si e dinin ne ishte tretur trupi apo jo ,hapnin varrin cdo dite ?

Jo Ana, nuk e hapnin cdo dite varrin. Ka nje tradite qe sot ne e kemi zhdukur pasi betonojme varret. Ne traditen e krishtere tek ortodokset ose me sakte tek njerezit e mi varret rregullohen ne vitin e trete i cili behet perfundimtar. Gjate kesaj kohe shihet nese varri bie ne gjuhen popullore ose me qarte bie lartesia e dheut e cila fundoset pasi dekompozohet trupi dhe arkivoli i tij. Ketu shihej zakonisht nese trupi dekompozohet. Ne rastin e myslimaneve te asaj kohe ishte me e lehte pasi ata nuk perdorin arkivol dhe vihej re me shpejt dekompozimi i nje trupi te pajete.

Gjithashtu ne te sotmit nuk flasim shume per vdekjen sepse kemi frike nga ajo dhe kjo na mbyll dyert e te njohurit te disa traditave tona sic ishte rregullimi i varrit i cili shoqerohej me cvarrimin e te vdekurit dhe sistemimin e eshtrave te tij po ne te njejtin vend ne nje varr perfundimtar.

[Shtimjanii]

Nje histori e ngjashme ka ndodhur ne Stamboll, gjate kohes se Perandorise Osmane. Nje cudi e madhe ndodhi tek varri i nje muslimani. Trupi i tij nuk ishte tretur pas disa muajsh ne varr. Kjo kish sjell habine dhe cudine e popullsise muslimane te qytetit. Sulltani dhe njerezit e administrates thirren imamet me te degjuar e respektuar te gjithe Perandorise Otomane qe ti jepnin shpjegim apo te benin qe trupi te tretej. Dhane e moren e asgje nuk munden dot te benin. Pastaj dolen disa njerez qe e mbanin veten per magjistare, se ata mund te "prishnin magjine" pasi sipas tyre i vdekuri ishte "mallkuar". Dhane e moren magjistaret, prape asgje nuk bene dot. Trupi ngeli i paprishur.

Kjo krijoi "panik" ne popullaten muslimane te qytetit dhe fjala mori dhene ne mbare Perandorine. Ne fund, nje njeri i oborrit te Sulltanit, i thote Sulltanit, perse nuk therret edhe Patrikun e te krishtereve orthodhokse qe te vizitoje muslimanin e vdekur. Ne fillim Sulltanit nuk i pelqeu ideja se "c'pune kane "qafirat"(te krishteret) me ne muslimanet". Por kur keshilltari i tij i beri te qarte qe lajmi kish marre dhene dhe njerezit kishin filluar te shpiknin lloj lloj teorish si shenje e keqe per Sulltanin e Perandorine, ai pranoi qe Patriku Ekumenik i Konstandinopojes te vizitonte te vdekurin.

Fillimisht Patriku hezitoi pasi ai nuk ishte i krishtere orthodhoks i pagezuar ne Kishe dhe nuk mund ti behej riti i varrimit. Por pastaj pranoi che kendoi mbi trupin e pajete te muslimanit sherbesen e varrimit. Qe nga ai moment, trupi filloi te prishej.

Albo

Albo trupat e shehidav nuk treten e as insektet nuk ju afrohen afer e as gjaku qe eshte ne rrobat e tij nuk prishet kete e din muslimanet qe 1400 vite

Ne luften e fundit ne Kosov ,Lugin e Ilirid ka pas shum raste qe gjat rivarrimit kan par qe trupat e shum deshmorbve te UÇK nuk jan prishur , nje rast i till ka ndodh edhe ne komunen time komunen e shtimes ku nje ushtar eshte rrivarros menjeher pas perfundimit te luftes trupi tij ka qen i paprishur ,komuna shtimes ka marr prap vendim para nje viti qe gjith deshmoret e komunes ti rrivarros dhe ti vendos ne nje vend ,ku gjat rrivarrimit perseri eshte nxjerr trupi i ketij deshmori edhe pas 14 viteve ishte i paprishur ashtu siq ishte varrosur

Per te mos me then se ju islamiket keni ikur per lesh po e tregoj kush ishte ai
Dhe ky deshmor ishte Jet Hasani qe dha gjithqka per lirin e kosoves,ne vitet e 90 kur okupatori mbylli shkollat shqipe ky ne shtime shtepit e tij i beri shkolla te mesme por edhe i financoj, dmth ju mundesoj shkollimin gjith nxenseve te komunes se shtimes

[mitjuk]

Jo Ana, nuk e hapnin cdo dite varrin. Ka nje tradite qe sot ne e kemi zhdukur pasi betonojme varret. Ne traditen e krishtere tek ortodokset ose me sakte tek njerezit e mi varret rregullohen ne vitin e trete i cili behet perfundimtar. Gjate kesaj kohe shihet nese varri bie ne gjuhen popullore ose me qarte bie lartesia e dheut e cila fundoset pasi dekompozohet trupi dhe arkivoli i tij. Ketu shihej zakonisht nese trupi dekompozohet. Ne rastin e myslimaneve te asaj kohe ishte me e lehte pasi ata nuk perdorin arkivol dhe vihej re me shpejt dekompozimi i nje trupi te pajete.

Gjithashtu ne te sotmit nuk flasim shume per vdekjen sepse kemi frike nga ajo dhe kjo na mbyll dyert e te njohurit te disa traditave tona sic ishte rregullimi i varrit i cili shoqerohej me cvarrimin e te vdekurit dhe sistemimin e eshtrave te tij po ne te njejtin vend ne nje varr perfundimtar.

Ne Fen ton kristiane nuk lejohet te shpenzohet per rregullimin e Varreve luksoze siç bejn sot si te krishteret si Muslimanet.

[neokastra]

Ne Fen ton kristiane nuk lejohet te shpenzohet per rregullimin e Varreve luksoze siç bejn sot si te krishteret si Muslimanet.

Nuk permendi njeri varre luksoze, por rregullimin perfundimtar te nje varri qe te mos e demtojne agjentet atmosferike. Ajo eshte teme tjeter ku mund ta hapesh diku tjeter si diskutim, por nuk ka lidhje me komentin tim.

[referi_1]

Në besimin islam gjithsesi qendron se trupat e profetëve dhe njerëzve evlija (të dashurit e Allahut),toka nuk ka mudnësi ti tresë,pra e ka haram toka ti tresë,dhe për këtë ka shum dëshmi në historinë islame.NJi ndër ta është edhe gjetaj e trupit të Profetit Daniel nga ushtria e Omerit r.a gjat fushatave luftarake në Iran (persi).Kjo dëshmi ka mbetur e shkruar në historinë islame dhe dëshmitarë kanë qenë tër ushtria muslimane.Dhe ne e dimë se trupi i tij ka qen i vjetër me mijëra vite që nga gjenocidi i çifutëve nga Nebudokonazori dhe shpërngulja e tyre në persi.Kurse trupi i tij i gjetur më vonë dukej sikur të ishte plot gjallëri dhe perfekt i ruajtur me të gjith shaplljen që e kishte pranë vetit,dhe me trupin e tij e kishin traditë paganët persë të luteshin për shi dhe kur ishin në vështirësi pra i bënin edhe idhujtari.Për ti shpëtuar nga kjo e keqe ,muslimanët e varrosën trupin e tij në lokacion të panjohur.
Dhe kësisoj ngjarjesh gjetjesh të trupave të tillë ka pasur edhe nga era e krishterizmit të parë pra sigurisht nga havarijunët (nxënësat e profetit Isa dhe më vonë) nga ata që luftuan për besimin e tyre duke bërë xhihad në rrugë të Allahut.
Sa i përket periudhës osmane,shum diejtarë islamë otomanët i kan konsideruar si qafirë,sepse ata shkatërruan besimin islam me llolloj shirkijate sikur adhurimi i varreve,ndërtimi i mauzoleumeve mbi varre,kërkimi i bereqetit mbi to,fringa nga ata,përhapja e shum degëve ekstreme sufite si dhe përhapja e magjisë...etj
Kurse sa i përkqet asaj ngjarje në historinë otomane,kam lexuar disa të tilla