Jam qytet

[nitROSHI]

Qytet e medha jane si karuselet. Te mbushur me drita te zbehta, me histori qe vlejne per tu treguar vetem pas darkave te bollshme. Nga ana tjeter edhe karuselet jane si qytet e medhenj. I vetmi ndryshim eshte se vdekshmeria eshte me e vogel, si dhe njerzit me te qeshur. Pastaj po ta mendosh holle holle cdo gje ne bote eshte nje qytet. Bile edhe njerzit jane qytete.
Une do te kisha deshire ta shikoja veten si nje qytet te vogel, pa muzeum, pa stacion televiziv, bile edhe pa banjo publike. Gjithcka ndoth ne mua eshte nje argumentim i qenies, e cila e humbur ne rutinen e ekzistences, e lodhur nga te gjitha arsyetimet gjysem klishe, vendos veton per te ekzistuar si nje qytet. Qe te jem plotesisht i sinqerte kam pasur edhe momente dyshimi, nese vertet jam apo jo nje qytet, por ato kane humbur me kohen. Eshte e cuditshme se si konsolidohet brenda kokes mendimi se je apo i perket dickaje. Me kujtohet se jo shume kohe me pare takova dike qe mendonte se ne nje dite te jeteve tona qellon te jesh edhe zoti, por vetem ne nje dite ama. Mjafton qe te sillesh cdo dite si zoti, e mund te ndryshosh boten. Eshte fatkeqesi qe diten qe ty te qellon te jesh zoti, ta vrasesh kohen me banalitete, a idiotesira qe nuk i hyjna ne pune askujt vec teje. Pamundesia per tu shkeputur nga natyra jote njerzore kjo mbase eshte edhe fatkeqesia jone me e madhe.
Une kam vendosur te sillem si nje qytet i vogel i qyteteruar, e mbase ja dale te ndryshoj dicka ne botkuptimin qe kemi per ato qe krijojme ne menyre koshiente ose jo.
Qe sot kam vendosur te mos krijoj, por te jem, te transformohem, edhe me pelqen te mbetem nje qytet, i vogel, ose me mire nje qytet i gjerave te vogla.
Po Zoti?
Sigurisht edhe ai eshte nje qytet. Nje qytet ndryshe. Nuk mund te them ndryse nga se sepse, mosnjohja nuk ma lejon kete, por mund te them se eshte perfundimisht ndryshe mga une, me perjashtim te nje dite. Nje dite ne jeten tende me tha dikush qellon te jesh zoti, e une zgjodha te jem gjithe jeten qytet, pa pyetur se cmund te beja per boten, per veten. Qytet i mbushur i gjera te vogla, deri ne amshim. Qytet i qyteteruar mashkull, pa banjo publike, muzeum, a stacion televiziv, me perfekt se nje kosh plerash ku kullosin qente rrugac sipas nje hierakie leshatore.
Qytet i lumtur.

[macia_blu]

dje ra shi.
me munguan shume qytete. edhe ti me mungove... ashtu i lumtur si ishe, sic je.
sa ju mungova une qyteteve nuk e di
edhe sot po bie...shi.
sikur ne mos qytet , shi te pakten te isha!!!

[Zani]

citat:
sot bie shi ne kryeqytet
dhe mbase gjendet ndonje qytet
ku tani nuk po bie shi
por ce do...
s'do te jete kurre kryeqytet

[dikeafajtore]

Postuar më parë nga nitROSHI
Po Zoti?
Sigurisht edhe ai eshte nje qytet. Nje qytet ndryshe. Nuk mund te them ndryse nga se sepse, mosnjohja nuk ma lejon kete, por mund te them se eshte perfundimisht ndryshe mga une, me perjashtim te nje dite.

Mundohu ta thellosh kete ide.

Kjo eshte pjesa qe me ka pelqyer shume fare nga te gjitha sa ke shkruar. Njeriu-qytet, Zoti-qytet ose metropol s'ka shume rendesi. Shume , shume interesante. Urime, vazhdo...Te fala qytetit tend

[xhulia]

E urrej kete qytet me shpirtin e ndryshkur nga shiu dhe nga lotet qe qe s'gulfojne asnjehere,ketu Zoti eshte nje shites i thjeshte ne dyqanet e Versaces.
Nuk e di ne kam kam me mall per qytetin tim...Thone qe malli ne harrese plaket... ndoshta edhe malli im eshte plakur dhe s'ma mban dot hapin ndersa vrapoj per te ecur me nje hap me diten qe ketu eshte vetem 24 minuta.S'kam kohe te kem mall...S'kam kohe te jetoj. Ne nje vetrine kalimthi shoh nje imazh; <> mendoj...Pas pak e harroj mendimin sic kisha harruar qe imazhi ishte i imi
Sa e lehte vdiset ne kete qytet!

[boys_ashes]

nitroshi hmmmm

Karasulet qe ose me mire germadhat e nje qyteti te quajtur nitroshi. i heshtur nen fshatrat e qytetit tim ku medetimi i kote nuk ka mbarim kthen qytetin tim ne parajse po kete rradhe me banjo publike (qoshet e pallateve bunkerat e thyera per ti marre skeletin edhe per te ngritur nje vijim jetesor). Vjen nje kohe qe qyteti plaket edhe harron femijerine ose me mire ditet e mosvdekjes qe dikur i thonin momente te zhdervjedhta. Jam nje viktime e qytetit tim dhe per me qarte viktime e rutines time. E cmoj qytetin tim sa nje qen cmon kockat e tija. Qytet i fulliqur qofte kjo kompliment per ty se jeta eshte "priceless". plakesh pa u kuptuar ndjen stroken qe po te afron dhe po te mberthen me kthetrat si nje moshe e thyer. Koha per ti dhene fund meditimeve te ka skaduar. perballo realitetin ndjej fuqine e mosegzistimit.

sheakspear
"to be or not to be"
mbreti lir
"kill kill kill"
nitroshi
"pike uji, pike uji, pike uji"


nitroshi pa meditimi je si deti pa kripe.


ahahahahahahaha
me respekt albani.

[macia_blu]

nitroshi, pa dhimbjen
eshte si ishulli i pazbuluar.
Ai nuk eshte vetem nje ishull!

[Ani]

niiiiiiiiiit!!! qytet qofsh lal, mbreterofsh, po te uroj qe edhe u pushtofsh ama, per ca kohe, per shekuj mbase, u zbulofsh gjithnjne e me i shndritshem...

shume te fala,
ani

p.s. keto dite po lexoj "kohe anti-shenje" nga maks velo. me je kujtuar ti ne zerin e tij. po qe se nuk e ke lexuar, merre lexoje. autobiografi me poetike/artistike/filozofike/etj. nuk ka dale nga shqiperia ose une s'kam lexuar gje kurre prej aty.

[Arbushi]

me pelq me pelq edhe me pelq

[nitROSHI]

Pershendetje dhe faleminderit te gjitheve.

Alban djali ku je ti llangaxhi i vogel? Mos me merr ne telefon vetem kur je i pire.
Mi bej te fala Zjarrit, dhe ma pyet si ka qene me kadaifin.