Kur’ani dhe fati i Jeruzalemit

[Ceni-1]

Kur’ani dhe fati i Jeruzalemit

“… por nëse ju riktheheni (në cenimin e kushteve të vëna për trashëgiminë e Tokës së Shenjtë) edhe Ne do të rikthehemi (me dënimet Tona, d.m.th., ju do të dëboheni vazhdimisht) …” (Kur’an, El-Isra: 8)

Pejgamberi Muhammed (s.a.v.s.) ka thënë:

“Pejgamberia do të zgjasë në mesin tuaj aq sa All-llahu të dëshirojë që ajo të zgjasë, e pastaj All-llahu do ta ngrejë atë. Pastaj do të ketë hilafet në pajtim me rrugën e pejgamberisë aq sa All-llahu të dëshirojë që ai të zgjasë, pastaj All-llahu do ta ngrejë atë. Pas kësaj do të ketë sundim trashëgues (me miratim) dhe ai do të zgjasë aq sa All-llahu të dëshirojë, pastaj All-llahu do ta ngrejë atë. Pastaj do të ketë shtypje (tirani) të egër dhe ajo do të zgjasë aq sa All-llahu të dëshirojë, pastaj All-llahu do ta ngrejë atë. Pas kësaj do të ketë hilafet në pajtim me rrugën e pejgamberisë dhe pastaj Pejgamberi (s.a.v.s.) heshti.” (Musnedi i Ahmed ibn Hanbelit)

Pas dënimit të çifutëve me dëbim nga Toka e Shenjtë për të dytën herë, All-llahu i Lartmadhërishëm shpalli qëllimin e Tij se nëse ata do të vazhdonin në përdhosjen e Tokës së Shenjtë me thyerje të konditës fetare dhe të mirësjelljes, Ai do t’i dënonte (dhe do t’i dëbonte) ata.

“… por nëse ju riktheheni (në cenimin e kushteve të vëna për trashëgiminë e Tokës së Shenjtë) edhe Ne do të rikthehemi (me dënimet Tona, d.m.th., ju do të dëboheni vazhdimisht) …” (Kur’an, El-Isra: 8)

Fati i Jeruzalemit është i shkruar qartë në paralajmërimin dhe deklaratën e prerë të mësipërme kur’anore. Pavarësisht nga marrëveshjet e negociuara në Kemp Dejvid ose gjetkë në mes të përfaqësuesve nacionalisto-laikë të popullit palestinez dhe të çifutëve europianë nacionalisto-laikë, të cilët supozojnë se janë ‘pasardhës’ të Ibrahimit (a.s.) përmes Is-hakut (a.s.), pra Beni Israil, fati (kësmeti) i Jeruzalemit duket sheshit në kontekstin e shtypjes, dekadentizmit dhe shekullarizmit të tmerrshëm, i cili tani po e përdhos Tokën e Shenjtë. Gjëja më e jashtëzakonshme nga të gjitha në shtetin çifut të Izraelit është shekullarizmi dhe braktisja e jetës fetare. Ja se ç’thotë një kryeartikull i kohës në Jerusalem Post për praktikimin e fesë së Ibrahimit (a.s.) në Izrael: Për shumë izraelitë, Hebraizmi është kthyer në një sistem arkaik, primitiv dhe i pavend, i cili po konkurron për pushtet dhe kapital, si dhe në një burim shqetësimi për një shoqëri moderne me orientim intelektual. (Jerusalem Post, 12 shtator 2000)

‘Shenjat’ hyjnore që iu treguan Pejgamberit Muhammed (s.a.v.s.) gjatë vizitës së tij të mrekullueshme në Jeruzalem ishin ‘shenja’, që në mes të tjerash, ia zbuluan atij fatin e Jeruzalemit. Kjo çështje, siç duket i ka ikur vëmendjes së Daniel Pipes-it. Kjo gjë nuk është befasuese, meqë edhe ai, sikurse shumë çifutë të tjerë, duket se nuk është në gjendje që t’i dëgjojë ‘gurët’ e intifadës që tashmë kanë filluar të flasin në Tokën e Shenjtë. Mirëpo, ish gjenerali i brigadës së forcës mbrojtëse izraelite Aphraim Eitam, i cili kohëve të fundit dha dorëheqje nga FMI-ja, siç duket beson se ‘gurët’ janë, vërtet, duke folur në Tokën e Shenjtë. Ai deklaroi se: “Izraeli është vendi më i rrezikshëm i botës për çifutët…” (Jerusalem Post, 2 shkurt 2001)

Kur’ani e ka rrënjosur në mënyrë të qartë fatin e Jeruzalemit, i cili do të dëshmojë rifillimin e sundimit musliman mbi Jeruzalemin – një sundim që filloi pak pas vdekjes së Pejgamberit (s.a.v.s.) dhe që zgjati pandërprerë me qindra vite. Kur kryqtarët euro krisht-erë e pushtuan Jeruzalemin, ata u lanë që të sundonin për një periudhë të shkurtër prej rreth 80 vitesh përpara se fati i Jeruzalemit të mbizotëronte. Një ushtri muslimane i mundi kryqtarët dhe mbi Tokën e Shenjtë rifilloi sundimi i muslimanëve. Përsëri ai sundim vazhdoi pandërprerë për qindra vite me radhë derisa erdhi momenti kur, sipas planit hyjnor, çifutët do të ktheheshin sërish në Tokën e Shenjtë. Ka shumë pak mundësi që sundimi i tanishëm çifut, sikurse ai i kryqtarëve europianë më parë, të zgjasë më tepër se 80 vite, e All-llahu (xh.sh.) e di më së miri. Pastaj një ushtri muslimane do t’i mundë çifutët dhe sundimi musliman do të rikthehet. All-llahu i Madhërishëm deklaroi pothuaj të njëjtën gjë në Kur’an:

“All-llahu iu ka premtuar atyre nga mesi juaj që besojnë (në Islam) dhe janë të mirë (të drejtë dhe të ndershëm) se padyshim Ai do t’i bëjë trashëgimtarë të tokës (d.m.th., Tokës së Shenjtë) siç ua dhuroi atë atyre që ishin para tyre (d.m.th., çifutëve); kështu që Ai do t’ia përforcojë fesë së tyre (d.m.th., Islamit) autoritetin (në Tokën e Shenjtë), (fenë) të cilën Ai e ka zgjedhur për ta (shih Kur’an, El-Maide: 3); dhe do ta ndryshojë gjendjen e tyre pas frikës në të cilën jetuan në një gjendje të sigurisë dhe paqes: Ata do të më adhurojnë (vetëm) Mua dhe nuk do të më shoqërojnë asgjë. E nëse pas kësaj ndonjëri e refuzon besimin (mohon), ata janë të pabindur dhe të liq.” (Kur’an, En-Nur: 55)

Kur Kur’ani iu referua gjendjes së frikës, në të cilën jetojnë besimtarët, sigurisht ajo duhet ta përfshijë edhe tiraninë e tanishme të tmerrshme izraelite në Tokën e Shenjtë. Ajeti kur’anor gjithashtu qartëson se vetëm muslimanët që e adhurojnë vetëm All-llahun (xh.sh.) dhe që nuk bëjnë shirk janë ata që do të marrin pjesë në trashëgiminë e ardhshme të Tokës së Shenjtë. OÇP-ja e Arafatit nuk ka pjesë në komunitetin e atyre që mbesin besnik ndaj All-llahut të Lartmadhërishëm.

Ky premtim kur’anor gjithashtu është konfirmuar nga Pejgamberi (s.a.v.s.) në hadithin vijues:

“Ebu Hurejre transmeton se Pejgamberi (s.a.v.s. ka thënë: Flamuj të zinj do të dalin nga Horasani (d.m.th., një hapësirë që sot përfshin Afganistanin, Pakistanin dhe pak Iranin e Azinë Qendrore) dhe asnjë fuqi nuk do të jetë në gjendje që t’i ndalojë ata derisa të hyjnë në Aelia (Jeruzalem).” (Sunen Tirmidhi)

Edhe Kur’ani ofron justifikimin moral për atë ‘luftë të armatosur’ e cila do të arrijë kulminacionin me çlirimin e Jeruzalemit nga muslimanët. Vetë Zoti i Ibrahimit (a.s.) deklaroi se e ka autorizuar luftën si kundërpërgjigje ndaj tiranisë, rezultati i së cilës është dëbimi i një populli nga shtëpia dhe toka ku jeton – dëbim për kurrfarë shkaku, përveçse janë muslimanë:

“Atyre, kundër të cilëve bëhet luftë, u jepet leje (që të luftojnë), sepse atyre u bëhet padrejtësi; dhe vërtet All-llahu është i Gjithëfuqishëm që t’i ndihmojë ata; (Të tillë janë) ata që janë dëbuar nga shtëpitë e tyre pa kurrfarë të drejte, (pa kurrfarë shkaku) përveç se thonë: ‘Zoti ynë është All-llahu’…” (Kur’an, El-Haxhxh: 39-40)

Është fat i Jeruzalemit që një ushtri muslimane do ta shkatërrojë shtetin e Izraelit dhe që Mesihu (Isai, djali i Merjemes) pastaj do ta sundojë botën nga Jeruzalemi si sundues i drejtë. Isai, Mesihu (a.s.) do ta ‘sundojë’ botën nga shteti islam, i cili do të themelohet atëherë në Tokën e Shenjtë në vend të shtetit mashtrues çifuto-sionist të Izraelit.

Po ashtu është fati i Jeruzalemit që para se të ndodhin të lartpërmendurat, shteti i Izraelit do të bëhet ‘shtet sundues’ i botës. Izraeli do ta ‘sundojë’ botën në periudhën kur një ditë do të jetë sa një javë. Në fund të asaj periudhe të tiranisë së tmerrshme, do të paraqitet Mesihu i rremë në ditën e tij si një ditë e jona. Në atë kohë uji në Detin e Galilesë do të jetë shterur. Dexhxhalli do ta sundojë botën nga Jeruzalemi dhe kështu do ta përmbushë misionin e tij në të shtirurit si Mesih i vërtetë. Pasi Dexhxhalli të shfaqet si njeri, më pas do të shfaqet Imam Mehdiu.

Pejgamberi Muhammed (s.a.v.s.) foli për këtë ndodhi në hadithin vijues:

“Pejgamberi Muhammed (s.a.v.s.) ka thënë: “Pejgamberia do të zgjasë në mesin tuaj aq sa All-llahu të dëshirojë që ajo të zgjasë, e pastaj All-llahu do ta ngrejë atë. Pastaj do të ketë hilafet në pajtim me rrugën e pejgamberisë aq sa All-llahu të dëshirojë që ai të zgjasë, pastaj All-llahu do ta ngrejë atë. Pas kësaj do të ketë sundim trashëgues (me miratim) dhe ai do të zgjasë aq sa All-llahu të dëshirojë, pastaj All-llahu do ta ngrejë atë. Pastaj do të ketë shtypje (tirani) të egër dhe ajo do të zgjasë aq sa All-llahu të dëshirojë, pastaj All-llahu do ta ngrejë atë. Pas kësaj do të ketë hilafet në pajtim me rrugën e pejgamberisë dhe pastaj Pejgamberi (s.a.v.s.) heshti.” (Musnedi i Ahmed ibn Hanbelit)

Dexhxhalli do ta sulmojë Imamin në Damask dhe atëherë Isai, Mesihu i vërtetë, do të zbresë dhe do ta mbysë Dexhxhallin, Mesihun e rremë. Pasi që të mbytët Dexhxhalli, në atë kohë do të çlirohen të fundmit e Je’xhuxhëve dhe Me’xhuxhëve dhe do të kalojnë pranë Detit të Galilesë duke deklaruar: “dikur kishte ujë këtu”. Ata do ta ndjekin Isain (a.s.) dhe muslimanët gjer në një mal në Jeruzalem dhe All-llahu (xh.sh.) do ta urdhërojë Isain (a.s.) që të ngjitet në atë mal. Je’xhuxhët dhe Me’xhuxhët pastaj do të krenohen se i kanë mbytur ata që gjenden në tokë dhe ata atëherë do të kthehen që t’i mbysin ata që gjenden në qiell. Ata do t’i lëshojnë shigjetat e tyre drejt qiellit dhe All-llahu (xh.sh.) do t’ua kthejë atyre shigjetat me gjak. (Dikush do të jetë në gjendje që ta shpjegojë këtë hadith në një të ardhme jo shumë të largët, Insha All-llah.) Isai (a.s.) pastaj do t’i lutet All-llahut të Lartmadhërishëm që t’i shkatërrojë Je’xhuxhët dhe Me’xhuxhët e All-llahu (xh.sh.) do t’i shkatërrojë ata me insekte që do t’i sulmojnë ata prapa qafave të tyre. Të gjithë ata do të shkatërrohen dhe në mëngjesin tjetër do të vdesin.

Kur të shkatërrohen Je’xhuxhët dhe Me’xhuxhët ‘rendi botëror dominues i të bardhëve’ do të thërrmohet dhe bota e çudirave shkencore dhe teknologjike do të shkatërrohet. Ky libër parashikon se kjo ngjarje nuk është më shumë se pesëdhjetë vite larg nga këtu. Mu në atë kohë do të shfaqet ushtria muslimane nga Horasani dhe do të ballafaqohet me çifutët në një fushëbetejë të barabartë. Pejgamberi (s.a.v.s.) deklaroi në një hadith që gjendet edhe në Sahihun e Buhariut edhe të Muslimit se muslimanët pastaj do t’i luftonin çifutët. Ja tek janë fjalët e tij:

“Pa dyshim se ju do t’i luftoni çifutët dhe pa dyshim se ju do t’i mbysni ata. (Dhe kjo do të vazhdojë) derisa (madje) edhe gurët do të flasin (duke thënë): O musliman! Ja tek është një çifut i fshehur prapa meje, andaj eja dhe mbyte.” (Sahihul-Buhari)

“Ebu Hurejre transmeton se i Dërguari i All-llahut (s.a.v.s.) ka thënë: Ora e Fundit (Kiameti) nuk do të vijë derisa muslimanët të luftojnë kundër çifutëve. Muslimanët do t’i mbysin ata derisa çifutët do të fshihen prapa ndonjë guri a lisi dhe guri ose lisi do të thotë: O Musliman ose o shërbëtor i All-llahut, ja tek është një çifut prapa meje; eja dhe mbyte; ndërsa lisi (druri) Garkad nuk do ta thotë diçka të tillë, mbasi ai është lis (dru) i çifutëve.” (Sahihul-Muslim)

Në të vërtetë është një çështje shumë e thjeshtë që të shpëtohet nga ata dijetarë islamë që janë të paaftë për të dhënë udhëzime të duhura në këtë epokë. Ata do të jenë dijetarë që kurrë ose zor se ndonjëherë do ta citojnë publikisht hadithin e lartpërmendur.

Fati i Jeruzalemi është i tillë që iu jep muslimanëve siguri dhe shpresë që e Vërteta do të triumfojë mbi të pavërtetën dhe shtypjen.

Ky libër është shkruar pikërisht për këtë qëllim – që t’ua shpjegojë muslimanëve botën e çuditshme, në të cilën ne sot po jetojmë. Është një botë në të cilën çështja e Islamit po duket se është një çështje e përhumbur. Por, pasi që lexuesi ta ketë lexuar këtë libër, atëherë do ta kuptojë, nëse ai ose ajo nuk e dinte më parë, se realiteti është krejtësisht ndryshe. Kur muslimanët të kuptojnë konkretisht se fati i Jeruzalemit është ai që e vërteton në mënyrë spektakulare pohimin islam ndaj të Vërtetës, ata do të jenë në gjendje që t’i mbledhin forcat për të rezistuar ndaj luftës aktuale, me anë të së cilës bota e pafe është duke u përpjekur maksimalisht për ta shkatërruar të besuarit e tyre në Islam.

Autor: Imran N. Hosein

Përktheu: Daim Abazi
BreziiRi/com

[ane]

Kur’ani dhe fati i Jeruzalemit

“… por nëse ju riktheheni (në cenimin e kushteve të vëna për trashëgiminë e Tokës së Shenjtë) edhe Ne do të rikthehemi (me dënimet Tona, d.m.th., ju do të dëboheni vazhdimisht) …” (Kur’an, El-Isra: 8)

Pejgamberi Muhammed (s.a.v.s.) ka thënë:

“Pejgamberia do të zgjasë në mesin tuaj aq sa All-llahu të dëshirojë që ajo të zgjasë, e pastaj All-llahu do ta ngrejë atë. Pastaj do të ketë hilafet në pajtim me rrugën e pejgamberisë aq sa All-llahu të dëshirojë që ai të zgjasë, pastaj All-llahu do ta ngrejë atë. Pas kësaj do të ketë sundim trashëgues (me miratim) dhe ai do të zgjasë aq sa All-llahu të dëshirojë, pastaj All-llahu do ta ngrejë atë. Pastaj do të ketë shtypje (tirani) të egër dhe ajo do të zgjasë aq sa All-llahu të dëshirojë, pastaj All-llahu do ta ngrejë atë. Pas kësaj do të ketë hilafet në pajtim me rrugën e pejgamberisë dhe pastaj Pejgamberi (s.a.v.s.) heshti.” (Musnedi i Ahmed ibn Hanbelit)

Pas dënimit të çifutëve me dëbim nga Toka e Shenjtë për të dytën herë, All-llahu i Lartmadhërishëm shpalli qëllimin e Tij se nëse ata do të vazhdonin në përdhosjen e Tokës së Shenjtë me thyerje të konditës fetare dhe të mirësjelljes, Ai do t’i dënonte (dhe do t’i dëbonte) ata.

“… por nëse ju riktheheni (në cenimin e kushteve të vëna për trashëgiminë e Tokës së Shenjtë) edhe Ne do të rikthehemi (me dënimet Tona, d.m.th., ju do të dëboheni vazhdimisht) …” (Kur’an, El-Isra: 8)

Fati i Jeruzalemit është i shkruar qartë në paralajmërimin dhe deklaratën e prerë të mësipërme kur’anore. Pavarësisht nga marrëveshjet e negociuara në Kemp Dejvid ose gjetkë në mes të përfaqësuesve nacionalisto-laikë të popullit palestinez dhe të çifutëve europianë nacionalisto-laikë, të cilët supozojnë se janë ‘pasardhës’ të Ibrahimit (a.s.) përmes Is-hakut (a.s.), pra Beni Israil, fati (kësmeti) i Jeruzalemit duket sheshit në kontekstin e shtypjes, dekadentizmit dhe shekullarizmit të tmerrshëm, i cili tani po e përdhos Tokën e Shenjtë. Gjëja më e jashtëzakonshme nga të gjitha në shtetin çifut të Izraelit është shekullarizmi dhe braktisja e jetës fetare. Ja se ç’thotë një kryeartikull i kohës në Jerusalem Post për praktikimin e fesë së Ibrahimit (a.s.) në Izrael: Për shumë izraelitë, Hebraizmi është kthyer në një sistem arkaik, primitiv dhe i pavend, i cili po konkurron për pushtet dhe kapital, si dhe në një burim shqetësimi për një shoqëri moderne me orientim intelektual. (Jerusalem Post, 12 shtator 2000)

‘Shenjat’ hyjnore që iu treguan Pejgamberit Muhammed (s.a.v.s.) gjatë vizitës së tij të mrekullueshme në Jeruzalem ishin ‘shenja’, që në mes të tjerash, ia zbuluan atij fatin e Jeruzalemit. Kjo çështje, siç duket i ka ikur vëmendjes së Daniel Pipes-it. Kjo gjë nuk është befasuese, meqë edhe ai, sikurse shumë çifutë të tjerë, duket se nuk është në gjendje që t’i dëgjojë ‘gurët’ e intifadës që tashmë kanë filluar të flasin në Tokën e Shenjtë. Mirëpo, ish gjenerali i brigadës së forcës mbrojtëse izraelite Aphraim Eitam, i cili kohëve të fundit dha dorëheqje nga FMI-ja, siç duket beson se ‘gurët’ janë, vërtet, duke folur në Tokën e Shenjtë. Ai deklaroi se: “Izraeli është vendi më i rrezikshëm i botës për çifutët…” (Jerusalem Post, 2 shkurt 2001)

Kur’ani e ka rrënjosur në mënyrë të qartë fatin e Jeruzalemit, i cili do të dëshmojë rifillimin e sundimit musliman mbi Jeruzalemin – një sundim që filloi pak pas vdekjes së Pejgamberit (s.a.v.s.) dhe që zgjati pandërprerë me qindra vite. Kur kryqtarët euro krisht-erë e pushtuan Jeruzalemin, ata u lanë që të sundonin për një periudhë të shkurtër prej rreth 80 vitesh përpara se fati i Jeruzalemit të mbizotëronte. Një ushtri muslimane i mundi kryqtarët dhe mbi Tokën e Shenjtë rifilloi sundimi i muslimanëve. Përsëri ai sundim vazhdoi pandërprerë për qindra vite me radhë derisa erdhi momenti kur, sipas planit hyjnor, çifutët do të ktheheshin sërish në Tokën e Shenjtë. Ka shumë pak mundësi që sundimi i tanishëm çifut, sikurse ai i kryqtarëve europianë më parë, të zgjasë më tepër se 80 vite, e All-llahu (xh.sh.) e di më së miri. Pastaj një ushtri muslimane do t’i mundë çifutët dhe sundimi musliman do të rikthehet. All-llahu i Madhërishëm deklaroi pothuaj të njëjtën gjë në Kur’an:

“All-llahu iu ka premtuar atyre nga mesi juaj që besojnë (në Islam) dhe janë të mirë (të drejtë dhe të ndershëm) se padyshim Ai do t’i bëjë trashëgimtarë të tokës (d.m.th., Tokës së Shenjtë) siç ua dhuroi atë atyre që ishin para tyre (d.m.th., çifutëve); kështu që Ai do t’ia përforcojë fesë së tyre (d.m.th., Islamit) autoritetin (në Tokën e Shenjtë), (fenë) të cilën Ai e ka zgjedhur për ta (shih Kur’an, El-Maide: 3); dhe do ta ndryshojë gjendjen e tyre pas frikës në të cilën jetuan në një gjendje të sigurisë dhe paqes: Ata do të më adhurojnë (vetëm) Mua dhe nuk do të më shoqërojnë asgjë. E nëse pas kësaj ndonjëri e refuzon besimin (mohon), ata janë të pabindur dhe të liq.” (Kur’an, En-Nur: 55)

Kur Kur’ani iu referua gjendjes së frikës, në të cilën jetojnë besimtarët, sigurisht ajo duhet ta përfshijë edhe tiraninë e tanishme të tmerrshme izraelite në Tokën e Shenjtë. Ajeti kur’anor gjithashtu qartëson se vetëm muslimanët që e adhurojnë vetëm All-llahun (xh.sh.) dhe që nuk bëjnë shirk janë ata që do të marrin pjesë në trashëgiminë e ardhshme të Tokës së Shenjtë. OÇP-ja e Arafatit nuk ka pjesë në komunitetin e atyre që mbesin besnik ndaj All-llahut të Lartmadhërishëm.

Ky premtim kur’anor gjithashtu është konfirmuar nga Pejgamberi (s.a.v.s.) në hadithin vijues:

“Ebu Hurejre transmeton se Pejgamberi (s.a.v.s. ka thënë: Flamuj të zinj do të dalin nga Horasani (d.m.th., një hapësirë që sot përfshin Afganistanin, Pakistanin dhe pak Iranin e Azinë Qendrore) dhe asnjë fuqi nuk do të jetë në gjendje që t’i ndalojë ata derisa të hyjnë në Aelia (Jeruzalem).” (Sunen Tirmidhi)

Edhe Kur’ani ofron justifikimin moral për atë ‘luftë të armatosur’ e cila do të arrijë kulminacionin me çlirimin e Jeruzalemit nga muslimanët. Vetë Zoti i Ibrahimit (a.s.) deklaroi se e ka autorizuar luftën si kundërpërgjigje ndaj tiranisë, rezultati i së cilës është dëbimi i një populli nga shtëpia dhe toka ku jeton – dëbim për kurrfarë shkaku, përveçse janë muslimanë:

“Atyre, kundër të cilëve bëhet luftë, u jepet leje (që të luftojnë), sepse atyre u bëhet padrejtësi; dhe vërtet All-llahu është i Gjithëfuqishëm që t’i ndihmojë ata; (Të tillë janë) ata që janë dëbuar nga shtëpitë e tyre pa kurrfarë të drejte, (pa kurrfarë shkaku) përveç se thonë: ‘Zoti ynë është All-llahu’…” (Kur’an, El-Haxhxh: 39-40)

Është fat i Jeruzalemit që një ushtri muslimane do ta shkatërrojë shtetin e Izraelit dhe që Mesihu (Isai, djali i Merjemes) pastaj do ta sundojë botën nga Jeruzalemi si sundues i drejtë. Isai, Mesihu (a.s.) do ta ‘sundojë’ botën nga shteti islam, i cili do të themelohet atëherë në Tokën e Shenjtë në vend të shtetit mashtrues çifuto-sionist të Izraelit.

Po ashtu është fati i Jeruzalemit që para se të ndodhin të lartpërmendurat, shteti i Izraelit do të bëhet ‘shtet sundues’ i botës. Izraeli do ta ‘sundojë’ botën në periudhën kur një ditë do të jetë sa një javë. Në fund të asaj periudhe të tiranisë së tmerrshme, do të paraqitet Mesihu i rremë në ditën e tij si një ditë e jona. Në atë kohë uji në Detin e Galilesë do të jetë shterur. Dexhxhalli do ta sundojë botën nga Jeruzalemi dhe kështu do ta përmbushë misionin e tij në të shtirurit si Mesih i vërtetë. Pasi Dexhxhalli të shfaqet si njeri, më pas do të shfaqet Imam Mehdiu.

Pejgamberi Muhammed (s.a.v.s.) foli për këtë ndodhi në hadithin vijues:

“Pejgamberi Muhammed (s.a.v.s.) ka thënë: “Pejgamberia do të zgjasë në mesin tuaj aq sa All-llahu të dëshirojë që ajo të zgjasë, e pastaj All-llahu do ta ngrejë atë. Pastaj do të ketë hilafet në pajtim me rrugën e pejgamberisë aq sa All-llahu të dëshirojë që ai të zgjasë, pastaj All-llahu do ta ngrejë atë. Pas kësaj do të ketë sundim trashëgues (me miratim) dhe ai do të zgjasë aq sa All-llahu të dëshirojë, pastaj All-llahu do ta ngrejë atë. Pastaj do të ketë shtypje (tirani) të egër dhe ajo do të zgjasë aq sa All-llahu të dëshirojë, pastaj All-llahu do ta ngrejë atë. Pas kësaj do të ketë hilafet në pajtim me rrugën e pejgamberisë dhe pastaj Pejgamberi (s.a.v.s.) heshti.” (Musnedi i Ahmed ibn Hanbelit)

Dexhxhalli do ta sulmojë Imamin në Damask dhe atëherë Isai, Mesihu i vërtetë, do të zbresë dhe do ta mbysë Dexhxhallin, Mesihun e rremë. Pasi që të mbytët Dexhxhalli, në atë kohë do të çlirohen të fundmit e Je’xhuxhëve dhe Me’xhuxhëve dhe do të kalojnë pranë Detit të Galilesë duke deklaruar: “dikur kishte ujë këtu”. Ata do ta ndjekin Isain (a.s.) dhe muslimanët gjer në një mal në Jeruzalem dhe All-llahu (xh.sh.) do ta urdhërojë Isain (a.s.) që të ngjitet në atë mal. Je’xhuxhët dhe Me’xhuxhët pastaj do të krenohen se i kanë mbytur ata që gjenden në tokë dhe ata atëherë do të kthehen që t’i mbysin ata që gjenden në qiell. Ata do t’i lëshojnë shigjetat e tyre drejt qiellit dhe All-llahu (xh.sh.) do t’ua kthejë atyre shigjetat me gjak. (Dikush do të jetë në gjendje që ta shpjegojë këtë hadith në një të ardhme jo shumë të largët, Insha All-llah.) Isai (a.s.) pastaj do t’i lutet All-llahut të Lartmadhërishëm që t’i shkatërrojë Je’xhuxhët dhe Me’xhuxhët e All-llahu (xh.sh.) do t’i shkatërrojë ata me insekte që do t’i sulmojnë ata prapa qafave të tyre. Të gjithë ata do të shkatërrohen dhe në mëngjesin tjetër do të vdesin.

Kur të shkatërrohen Je’xhuxhët dhe Me’xhuxhët ‘rendi botëror dominues i të bardhëve’ do të thërrmohet dhe bota e çudirave shkencore dhe teknologjike do të shkatërrohet. Ky libër parashikon se kjo ngjarje nuk është më shumë se pesëdhjetë vite larg nga këtu. Mu në atë kohë do të shfaqet ushtria muslimane nga Horasani dhe do të ballafaqohet me çifutët në një fushëbetejë të barabartë. Pejgamberi (s.a.v.s.) deklaroi në një hadith që gjendet edhe në Sahihun e Buhariut edhe të Muslimit se muslimanët pastaj do t’i luftonin çifutët. Ja tek janë fjalët e tij:

“Pa dyshim se ju do t’i luftoni çifutët dhe pa dyshim se ju do t’i mbysni ata. (Dhe kjo do të vazhdojë) derisa (madje) edhe gurët do të flasin (duke thënë): O musliman! Ja tek është një çifut i fshehur prapa meje, andaj eja dhe mbyte.” (Sahihul-Buhari)

“Ebu Hurejre transmeton se i Dërguari i All-llahut (s.a.v.s.) ka thënë: Ora e Fundit (Kiameti) nuk do të vijë derisa muslimanët të luftojnë kundër çifutëve. Muslimanët do t’i mbysin ata derisa çifutët do të fshihen prapa ndonjë guri a lisi dhe guri ose lisi do të thotë: O Musliman ose o shërbëtor i All-llahut, ja tek është një çifut prapa meje; eja dhe mbyte; ndërsa lisi (druri) Garkad nuk do ta thotë diçka të tillë, mbasi ai është lis (dru) i çifutëve.” (Sahihul-Muslim)

Në të vërtetë është një çështje shumë e thjeshtë që të shpëtohet nga ata dijetarë islamë që janë të paaftë për të dhënë udhëzime të duhura në këtë epokë. Ata do të jenë dijetarë që kurrë ose zor se ndonjëherë do ta citojnë publikisht hadithin e lartpërmendur.

Fati i Jeruzalemi është i tillë që iu jep muslimanëve siguri dhe shpresë që e Vërteta do të triumfojë mbi të pavërtetën dhe shtypjen.

Ky libër është shkruar pikërisht për këtë qëllim – që t’ua shpjegojë muslimanëve botën e çuditshme, në të cilën ne sot po jetojmë. Është një botë në të cilën çështja e Islamit po duket se është një çështje e përhumbur. Por, pasi që lexuesi ta ketë lexuar këtë libër, atëherë do ta kuptojë, nëse ai ose ajo nuk e dinte më parë, se realiteti është krejtësisht ndryshe. Kur muslimanët të kuptojnë konkretisht se fati i Jeruzalemit është ai që e vërteton në mënyrë spektakulare pohimin islam ndaj të Vërtetës, ata do të jenë në gjendje që t’i mbledhin forcat për të rezistuar ndaj luftës aktuale, me anë të së cilës bota e pafe është duke u përpjekur maksimalisht për ta shkatërruar të besuarit e tyre në Islam.

Autor: Imran N. Hosein

Përktheu: Daim Abazi
BreziiRi/com

Islami fe e "paqes" !!
Izraeli u formua para 60 viteve ,urrejtja ndaj hebrenjeve ka fillin para 1400 viteve ...une mendoja se urrenit hebrenjet per shkak te formimit te shtetit te Izraelit ..paskam gabu !!!

[Xhemis]

Islami fe e "paqes" !!
Izraeli u formua para 60 viteve ,urrejtja ndaj hebrenjeve ka fillin para 1400 viteve ...une mendoja se urrenit hebrenjet per shkak te formimit te shtetit te Izraelit ..paskam gabu !!!

Prape ke gabuar se urretja ka filluar dhe para 2000 vjeteve, ne Kohen e Jezusit,por dhe kur adhuruan Vicin mbasi dolen prej pushtetit te faraonit ne kohen e Musait.Edhe Kur vrane Zekerian dhe Gjon Pagezorin.

[ane]

Prape ke gabuar se urretja ka filluar dhe para 2000 vjeteve, ne Kohen e Jezusit,por dhe kur adhuruan Vicin mbasi dolen prej pushtetit te faraonit ne kohen e Musait.Edhe Kur vrane Zekerian dhe Gjon Pagezorin.

Nuk e di , se kam lexu krejt Biblen ,ndoshta edhe ajo ben thirrje te hapur ne eliminimin e nje populli te tere por te duket ne rregull te eliminohet nje popull (nga zilia)?

[Xhemis]

Pse kush tha qe bibla ka zili cifutet ? Nje popull qe perdor viagra per ti ikur frika nuk duhet eleminuar por duhet udhezuar, mesuar . Hebrenjte kane dhe femra ne ushtri po ato femrat cfare perdorin?

http://www.top-channel.tv/artikull.php?id=262959&ref=ml

[ane]

Pse kush tha qe bibla ka zili cifutet ? Nje popull qe perdor viagra per ti ikur frika nuk duhet eleminuar por duhet udhezuar, mesuar . Hebrenjte kane dhe femra ne ushtri po ato femrat cfare perdorin?

http://www.top-channel.tv/artikull.php?id=262959&ref=ml

Ju muslimanet keni mbet ti qani hallin njeres prej ushtrive me te forta ne bote?!
Behuni ju veq sa gjysma e ushtrise izraelite ... me shume sju vyn
"Baje i lig te shendoshin" ....

[Xhemis]

Ju muslimanet keni mbet ti qani hallin njeres prej ushtrive me te forta ne bote?!
Behuni ju veq sa gjysma e ushtrise izraelite ... me shume sju vyn
"Baje i lig te shendoshin" ....

Jam dakort qe hebrejte e kane ushtrine e forte ne teknologji e logjistike, por nuk e dija qe perdornin viagra !

Eshte gje tjeter te kesh krevat me butona te teknologjise se fundit te shkences e eshte gje tjeter te jesh burre tek ai krevat.Eshte gje tjeter te kesh teknologji luftarake e eshte gje tjeter te kesh ushtare qe perdorin viagra trimerie e burrerie.:P

Ne muslimanet nuk perdorim viagra, kemi aq burreri ... .

[ane]

Jam dakort qe hebrejte e kane ushtrine e forte ne teknologji e logjistike, por nuk e dija qe perdornin viagra !

Eshte gje tjeter te kesh krevat me butona te teknologjise se fundit te shkences e eshte gje tjeter te jesh burre tek ai krevat.Eshte gje tjeter te kesh teknologji luftarake e eshte gje tjeter te kesh ushtare qe perdorin viagra trimerie e burrerie.:P

Ne muslimanet nuk perdorim viagra, kemi aq burreri ... .

TE POSEDOSH TEKNOLOGJI don te thote qe ke dije ,kjo ka rendesi se per tu shumuar shumohen edhe minjet

[prishtina75]

http://nGac5JoNnG0&desktop_uri=%2Fwa...%3DnGac5JoNnG0

[Xhemis]

TE POSEDOSH TEKNOLOGJI don te thote qe ke dije ,kjo ka rendesi se per tu shumuar shumohen edhe minjet

Dordolecat do e perdorin teknologjine? Edhe kinezet shumohen s minjte por su mungon teknologjia.Keto ne vend te kapin armikun kapin njeri tjetrin.