
Postuar më parë nga
Albo
Nje nga dallimet e forta ne kendveshtrim dhe afrim te njeriut ne Lindje (Jeruzalem, Antioki, Aleksandri, Konstandinopoje) dhe Perendim (Rome) karshi Zotit eshte qe perendimoret i afrohen Zotit me forcen e intelektit te tyre njerezor kurse lindoret gjithmone i afrohen Zotit me ate qe une do ta quaja perulesi e frike. Perendimoret gjithmone kane dashur te dogmatizojne fene e tyre, te hedhin ne lete te gjitha dogmat e misteret e Zotit, dhe te kerkojne nga popullsia e krishtere qe ti mesojne e besojne keto dogma. Po ti hedhesh nje sy listes se dogmave dhe doreshkrimeve dogmatike te Kishes Romano-Katolike per shembull, mund te mbushesh biblioteka te tera me keto dogma e shkrime. Kurse ne Lindje, theksi asnjehere nuk vihet tek te kuptuari dhe artikuluarit te puneve te Perendise, por theksi vihet tek perjetimi i mistereve te Zotit. Lindoret i afrohen Zotit me frike dhe perulesi. Frika dhe perulesia burojne nga vetedija e tyre e madheshtise, fuqiste dhe paprekshmerise se Perendise Triune; dhe tek vetedija qe misteret e Zotit natyra jone e ulet njerezore, mund ti perjetoje, por nuk mund ti shprehi, artikuloje apo kuptoje dot, kjo per arsyen e thjeshte, se ne kemi nje natyre te krijuar, dhe Krijuesi yne ka nje natyre te pakrijuar. Kjo eshte arsyeja perse besimi orthodhoks ne Lindje eshte perjetuar gjithmone ne formen liturgjike te tij, pjesemarrjes se besimtarit ne sherbesat fetare ne Kishe dhe perjetimin e mistereve te dhuratave te shenjta, te cilat Zoti ia servir besimtarit nepermjet Kishes.
Si shembull konkret: misteri me i madh qe besimtaret e krishtere perjetojne ne Kishe, eshte kthimi i bukes dhe veres ne Trupin dhe Gjakun e Krishtit. Ne Kishen Romano-Katolike do te gjesh plot shkrime dhe mesime qe perpiqen te dokumentojne fije e per pe gjithe procesin e kthimit te bukes e veres ne Trupin e Gjakun e Krishtit. Ne Kishen Orthodhokse, per 2000 vjet, askush brenda Kishes nuk e ka bere nje gje te tille dhe nuk do ta beje nje gje te tille ndonjehere. Pasi per orthodhokset, ky eshte mister dhe e rendesishme per jeten shpirterore te besimtarit nuk eshte te kuptuarit me imtesi te puneve te mistershme te Perendise, por perjetimi i ketij misteri. Mesimi i vetem qe Tradita e Shenjte e Kishes Orthodhokse u ka mesuar besimtareve te saj ne breza eshte qe te besojne si te vertete misterin e Kungimit dhe te mos mundohen te perpiqen te kuptojne me mendjen e tyre se si ndodh kjo gje. Dhe mesimi tjeter eshte qe ngaqe kjo eshte nje dhurate e mistershme dhe dhurata me e shenjte qe Zoti i jep njeriut, mish nga mishi i Tij e gjak nga gjaku i Tij, Kisha i fton besimtaret qe ti afrohen Kupes se Shenjte te Kungimit me frike dhe besim Perendie. Pra mesazhi i qarte per besimtarin orthodhoks eshte se gjate pjesmarrjes ne Kungim, besimtari eshte duke perjetuar misterin e Zotit.
Njeriu njeh per Zotin aq sa Vete Zoti ka dashur ti shfaqi krijese se Tij mbi Veten, dhe aq sa na lejon natyra jone e krijuar njerezore.
Albo
Krijoni Kontakt