Lajme - Njohuri - Të Reja

[no name]

Apel për mbrojtjen e monumenteve të kulturës

Autori i Lajmit:
K.M
Apel për mbrojtjen e monumenteve të kulturës
Ministri i Kulturës së Shqipërisë, Ylli Pango, jep alarmin për mbrotjen e Monumenteve të Kultures së vendit të cilat, sipas tij, janë shkatërruar dhe neglizhuar.
Duke folur për BBC-në në Ditën Botërore të Monumenteve të Kulturës dhe Qendrave Arkeologjike, zoti Pango tha se 700 prej objekteve janë shkatërruar plotësisht gjatë tranzicionit edhe prej ndërtimeve pa leje mbi to.

"Për fat të keq duhet të pranojnë se në një masë 17-18 për qind monumentet e kulturës në Shqipëri janë shkatërruar," tha zoti Pango.

"Kjo shifër 17-18 për qind, po të përkthehet në vlerë absolute, është rreth 700 monumente kulture," tha ai.

Ministri i kulturës tha se qeveria shqiptare do të ndëshkojë rëndë ata që i prekin ato.

[no name]

Doli nga shtypi libri i akad. Stavilecit në anglisht "E vërteta për Kosovën..."

Në vigjilie të hapjes së diskutimeve për Kosovën në Këshillin e Sigurimit të KB së, këto ditë doli nga shtypi libri i akademik Esat Stavilecit në anglisht "E vërteta për Kosovën, argumente dhe fakte në mbështetje të pavarësisë së saj".

Libri hapet me kapitullin "Çështja e Kosovës është, në fakt, çështje e vetëvendosjes", ndërsa boshti i shqyrtimit të tij është historia politike e çështjes së Kosovës. Akademik Esat Stavileci i ka përmbledhur dhe i ka sistemuar me një vend argumentet dhe faktet më të rëndësishme që duhet të mirren në konsideratë me rastin e marrjes së vendimit për të ardhmen e Kosovës. Edhe pse çështja e Kosovës sikur "ka marrë fizionominë e një çështjeje të zgjidhur", duke pritur "sanksionimin politik juridik ndërkombëtar", autori i librit mendon se ende ka hapësirë për të depërtuar, veçanërisht në opinionin e huaj dhe në qendrat ndërkombëtare të vendimmarrjes me pikëpamjen se vetëvendosja përgjithësisht është përcaktuesi i vetëm i drejtë i të ardhmes së një populli,dhe se e drejta e vetëvendosjes Kosovës dhe popullit të saj i takon, qoftë si e drejtë e një territori të individualizuar, qoftë si e drejtë kombëtare e një populli që jeton brendapërbrenda atij territori. Akademik Esat Stavileci, në mënyrë të veçantë, ka kundërshtuar pohimet e shkencës serbe për posesivitetin serb ndaj Kosovës që i referohet historisë,duke e konsideruar atë të pathemeltë, si "në aspektin metodologjik të cilësimit të karakterit kombëtar të territorit", si "në aspektin e së vërtetës materiale historike". Në konkluzionet e librit të akademik Stavilecit theksohet se Kosova i përmbush kriteret e qenies shtet i pavarur dhe sovran dhe në lidhje me këtë vë në dukje se nëse bëhet fjalë për territorin, në OKB janë të anëtarësuara 34 shtete me territor më të vogël se Kosova, nëse bëhet fjalë për popullatën, në OKB janë të anëtarësuara 58 shtete me popullatë më të vogël se Kosova dhe se nëse bëhet fjalë për pranimin ose jo të shteteve të reja në OKB, në periudhën prej 1990 2002, 34 shtete të reja janë pranuar në OKB. Siç është bërë e njohur, akademik Esat Stavileci, ditë më parë, nëpërmjet mediave, u dërgoi një letër të hapur anëtarëve të Këshillit të Sigurimit të OKB së, pikërisht në lidhje me argumentet dhe faktet për pavarësinë e Kosovës.

[no name]

Kryesia e Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës ka zgjedhur udhëheqësit e rinj

Kadrush Radogoshi për dy vitet e ardhshme do ta udhëheqë LSHK në, ndërsa ndihmës të tij janë zgjedhur Shyqyri Galica (nënkryetar) dhe Fehmi Ajvazi sekretar administrativ.

Kështu është vendosur të mërkurën në mbledhjen e parë të kryesisë së LSHK së, në përbërje të re, e cila ka dalë nga kuvendi zgjedhor që është mbajtur ditë më parë. Gjithashtu, në këtë mbledhje është miratuar tërheqja e Adem Demaçit nga kryesia, ndërsa në vend të tij, në bazë të votave të fituara në kuvend, është zgjedhur Reshat Sahitaj. Zgjedhja e drejtuesve të rinj është bërë me vota të fshehta. Për të tri postet kanë konkurruar kundërkandidatë. Për postin e kryetarit kundërkandidat i Radogoshit ka qenë Ramadan Musliu, për atë të nënkryetarit Abdullah Konushevci, ndërsa për sekretar administrativ, kundërkandidat i Fehmi Ajvazit ka qenë Abdullah Zeneli.

[no name]

Si shihet Atdheu nga larg - Gjeli që këndon në oborr të huaj duhet t'i prehet koka...!

Që nga viti 1912 nëpër pjesët e Atdheut Shqiptar u vendos kufiri shqiptaro-shqiptar. Ishim larg njëri me tjetrin, nuk takoheshim dhe kur kishim rast që të takoheshim, i ndërronim disa fjalë protokli (!!) dhe ndaheshim me një ofshamë. Sa dhembje kur vëllai më vëlla Kosova me Shqipërinë, sa larg e sa mall për tokën, gjuhën, flamurin dhe historinë tonë. Ndërkaq, të tjerët, ata të pushtetit serbo-sllavo-komunist, kishin bërë "ligjet" që, si thuhej atëbotë se poqëse hetohesh duke dëgjuar Radio-Tiranën, RTVSH-në dhe libër apo gazetë në dorë të kapte "ligji për delikt"(!), madje edhe ai ligji i madh(peballë) që të priste denimi drakonik me vite...! Dhe, ky ishte fati ynë kolektiv i Kombit Shqiptar i ndarë në shumë shtete të Ballkanit. Shpirti shqiptar në Kosovën martire, nëpër kohë, bijtë e shqipes edhe kur u vinte vdekja e linin amanetin: "Po shkoj në atë botë me sy të hapur që nuk e pashë Nënën Shqipëri...!". Kohët ndërruan dhe tash po fryejnë erërat e kohës demokratike, ku shqiptarët po ecën me një frymë, më një zë, me një synim për t'u rreshtuar krah për krah me popujt e civilizimit botërorë. Kosova po e pret Ditëmadhen, pavarësinë dhe bërjen e shtetit sovran që u la me gjakun e brezave...!

Shkruan: Skënder KARAÇICA



Gjeli që këndon në oborr të huaj duhet t'i prehet koka...!

E thashë më lartë se që nga viti 1912 nuk jemi parë me vëllain e madh të Nënës Shqipëri. Erdhën kohët që të takohemi dhe të kuvendojmë për jetën gjithëshqiptare në Ballkan. Në vizitën kohë më parë të presidentit të Shqipërisë z.Alfred Moisiu në Maqedoni dhe në takimin me udhëheqjen e dy subjektëve politike-shqiptarë të PDSH-së dhe të BDI-së, siç thuhet në kumtesën e lëshuar për opinion, nuk e zbuti konfliktin shqiptaro-shqiptar në Maqedoni!

Në këtë takim, më i zëshmi ishte Menduh Thaçi, nënkryetar i PDSH-së, që i tha presidentit Alfred Moisiu se "jemi gati të japim kontributin tonë për Maqedoninë edhe si opozitë(!). Dhe duke vazhduar se "...po hyri BDI-ja ne dalim nga Qeveria(sic!!!). Dhe, këtë kuvendim para presidentit të Shqipërisë, që është orvatur të zbusë problemin e konfliktit shqiptaro-shqiptar. Tërë subjektet politike serbe dhe maqedonase kur është në pyetje çështja shqiptare në Ballkan dhe në trojet e veta të etnisë, bëhen unikë si asnjëherë më parë dhe i lanë me një anë konfliktet e shpirtit ballkanik dhe të demokracisë së brishtë të tyre...

Në këtë takim, z.Thaçi pa e miratuar vërejtjen e njeriut të parë të shtetit shqiptar (Alfred Moisiu), që subjekti politik shqiptar në këtë vend të bashkërenditin aktivitetet demokatike; po me luftë mendimesh, e kursesi në përqarje të skajshme që i bëjnë dëmë të madh çështjes shqiptare në Maqedoni . Në vend që të skuqet paksa z Thaçi se, vëllai i madh i Shtetit Shqiptar, me zemër të hapur dhe me shpirtin e tij të madh kishte për qëllim që t'i shohë bashkë subjektin shqiptaro-shqiptar në Maqedoni. Thaçi ia grahi me të vetën dhe para gazetarëve të shumtë nuk ngurroi të thotë edhe këtë "fjali" (sic!!!) me ironi nga kolovajza allaballkanqe "..nuk mund të rrinë dy gjela, në një kotec" (sic!!!).

Dhe, për këtë fjalë të Thaçit ia vlenë të përmendim thënien e nënëlokeve në Drenicë: "Gjeli që këndon n'oborr të huaj, ndjell kob për shpinë dhe robin, prandaj duhet t'i prehet koka...!". Kjo, zatën, i doli sheshazi Thaçit këtyre ditëve në Shkup, kur presidenti i republikës B. Cërvenkovski, iu kërcënua me fjalët më të rënda...!!! Mos harroni z.Thaçi se vëllain e madh të Shtetit Shqiptar nuk e keni përfillur fare, andaj duhet ta dëgjoni njerkën!. Atëherë duro dhe mbylle gojën se i huaj kurrën e kurrës nuk të bëhet vëlla! E shihni se si po vepron z.Riza Halimi (Preshevë) në Parlamentin e Serbisë, kur e kur, nacionalistët serb të tipit të Koshtunicës dhe të Tadiqit (të frymëzuar nga Kisha Ortodokse Serbe) instrumentalizojnë me turpësi çështjen shqiptare dhe të Kosovës, R.Halimi, të pakën e lëshon sallën e mbledhjes...!

Pse ti z.Thaçi nuk bëhesh më burrë?! Është dashur që t'u thuash elektoratit tuaj në Maqedoni se pikërisht PDSH-ja në kualicionin tradicional me VMRO-DPMNE në kohën e regjimit të kryekriminelit Millosheviq, e keni pranuar pa asnjë zë kundër, çështjen e demarkacionit të kufirit Maqedoni-Kosovë, ku siç dihet vëllazerve tuaj ua morët 2.500 hektarë të tokës(sic!!!). Dhe, tevona, shkoni bashkë me kryetarin tuaj Arbër Xhaferi në Prishtinë që për çështjen e kufirit do të bisedojmë me Prishtinën në kohëra më të mira...!!! Kësaj i thonë, m'ka que nana me la gojën, z.Thaçi...?!?

Me fronte të ndara çështja shqiptare në Maqedoni në udhëkryq!

[no name]

Berberi i Seviljes, Me fustanella shqiptare

• Oliverta Lila

Vizita e parë në Shqipëri do ta grishte artistikisht. Pothuajse që në fillim do ta qartësonte idenë për atë çka do të ngjiste në skenën shqiptare. Regjisori francez, Erik Vinje (Eric Vigne) prej 6 javësh ndodhet në Tiranë, në sallën e provave të Teatrit Kombëtar. Kontakti me fotot e ‘900-ës të realizuara nga Marubi, do ta frymëzonin për një Bomarshe të stilit shqiptar. Nën këtë ide, komedinë “Berberi i seviljes ose të marrësh masa të kota” të Bomarshe, (Beaumarchais) Vinje e sjell krejtësisht bardhë e zi. I ka braktisur kostumet gjithë ngjyra apo veshjet fisnike spanjolle, që vet autori i sugjeron në veprën e tij. Premiera e kësaj vepre që për herë të parë vihet në Teatrin Kombëtar, do të shfaqet nesër në mbrëmje, ora 19.00. Vinje ka ndërtuar një skemë krejtësisht të ndryshme nga vëniet e tjera të tij. “Pikënisja për këtë komedi ishin fotot e Marubit. Gjatë vizitës së parë në Shqipëri unë u njoha me kulturën dhe më la një përshtypje të veçantë kontrasti i këtyre fotove bardhë e zi. Kjo më shërbeu si frymëzim për të zgjedhur “Berberin e Seviljes”, - shprehet regjisori. Pjesa është realizuar sipas shqipërimit të Klio Evangjelit. Idesë së tij bardhë i zi i kanë qëndruar për shtat veshjet e realizuara nga Anila Zajmi. Një ndërthurje mes fustanellave shqiptare të burrave me një shije fisnikërie. Për këtë vepër, që në kontaktet e para të këtij bashkëpunimi, Vinje mbërrin në Tiranë për të zgjedhur kastin e aktorëve. Te Roland Trebicka, Luiza Xhuvani, Helidon Fino, Neritan Liçaj, Marko Bitraku, Fadil Kujovska, do të gjente mishërimin e personazheve të shekullit të XVIII-të. “Jam i kënaqur për bashkëpunimin me aktorët. Sigurisht që ka qenë e vështirë, pasi unë nuk di shqip dhe kemi pasur probleme të komunikimit”, - shprehet Vinje, i cili për realizimin e kësaj komedie ka pasur pranë edhe asistent regjisorin Vasjan Lami.
Berberi në shqip
Pak skena nga provat tregojnë se “Berberi i seviljes” ose “Masa të kota” mund të flasë shumë mirë edhe shqip. E ardhur si një bashkëpunim i Teatrit Kombëtar, i iniciuar nga ish-drejtori Armand Bora dhe i vazhduar nga Kristaq Skrami me Ambasadën Franceze, kjo shfaqje do të jetë një eksperiencë e re. Jo vetëm për aktorët që luajnë në të, por edhe publiku që do ta shijojë. Regjisori i është larguar skemës klasike të kësaj vepre të shkruar para Revolucionit Francez në vitin 1773. Erik Vinje e ka konceptuar si një ndeshje mes së bardhës dhe së zezës, e dukshme në kostumet, në personazhet, dritëhijet si dhe në skenografinë e realizuar prej tij. “Kjo komedi vjen si një teatër muzikal. Kjo vënie shkon përtej teatrit klasik duke përfshirë lëvizjet, muzikën, dritën dhe hijet dhe e gjitha kjo ka qenë një frymëzim për mua”, - thekson regjisori. Ndërsa edhe vet aktorët e pranojnë se kjo është një punë e bërë për herë të parë në këtë formë. “Është një eksperiencë e bukur dhe që në fillim kemi punuar me kërkesa të qarta regjisoriale”, - shprehet Luiza Xhuvani, e cila në këtë pjesë është Rozina, gruaja që burgoset nga xhelozia e doktor Bartolos, interpretuar nga Neritan Liçaj. Por dashurinë e saj pretendon ta fitojë edhe konti spanjoll, Almaviva (Roland Trebicka). Fati atij do t’i prijë kur takohet me ish-shërbëtorin e tij Figaro (Helidon Fino), i cili punon si berber në Sevilje. Ai mund të hyjë në pallatin ku qëndron e burgosur Rozina dhe kështu mundëson takimet mes saj dhe kontit Almaviva. Personazhet e tjerë interpretohen nga Marko Bitraku si Don Bazili dhe Fadil Kujovska si noteri.
Efektet
“Berberi i seviljes” mund të konsiderohet si një prodhim shqiptar në tërësinë e tij. Idesë së regjisorit Erik Vinje i bashkohen kostumet të ngritura mbi veshjen qytetare të Veriut me fustanellat e Jugut, por edhe muzika e kompozuar posaçërisht për këtë pjesë nga Fatos Qerimi dhe që do të interpretohet live. Skenografia e konceptuar nga vet regjisori është ndërtuar sërish në funksion të idesë bardhë e zi. Një faqe e lartë, si një rrjetë e rrallë me të bardha e të zeza, është ndërtesa ku qëndron e burgosur Rozina. Ndërsa efektet janë menduar edhe nëpërmjet ndriçimit që ka ardhur nga Franca. Për të është kujdesur inxhinieri francez, Pascal Noel. Realizimi teknik i kësaj vepre e cila është mbështetur në një ndriçim special, që do të evidentojë në mënyrë simbolike një dantellë gjigande sa e gjithë hapësira e skenës.

[no name]

Trëndafili i purpurt” vjen në Marubi

Në krizën e Amerikës së viteve '30, ajo duhet ta lërë mënjanë delikatesën si femër. I duhet të punojë rëndë. Të shpëtojë familjen. Madje nuk ka kohë as të ëndërrojë. Kjo është Cecilia, personazhi që regjisori Woody Allen e bëri të famshëm për të gjitha kohërat. Si personazhi kryesor i filmit "The purple rose of Cairo"(Trëndafili i purpurt i Kajros), Cecilia do t'i mbijetonte konkurrencës së Hollivudit. Filmi, i realizuar në vitin 1985 nga Allen, është cilësuar nga kritika si një ndër prodhimet model të kinematografisë botërore. Suksesi i hershëm i regjisorit Woody Allen do të shfaqet të enjten në mbrëmje, ora 19.00 në Shkollën e Filmit dhe Multimedias, Marubi. Ky film është në serinë e prodhimeve kinematografike të suksesshme nga vende të ndryshme të botës që sillen për publikun çdo të enjte. Ndonëse në vitet e mëvonshme Allen ka realizuar shumë filma të tjerë të suksesshëm, "The purple rose of Cairo" vazhdon të ruhet në kujtesë si një nga prodhimet më të mira të Hollivudit. Fituesi i disa çmimeve Oscar, ka sjellë një kompleksitet mesazhesh në këtë film
Personazhi
E interpretuar nga aktorja Mia Farrow, Sesilia jeton në dy botë. Ajo është një e re që i duhet të bëjë gjithçka. Jeton në një lagje periferike të Nju Xhersit. Në krizën e rëndë ekonomike të Amerikës së viteve 1930, i duhet të përballojë një punë të dyfishtë. Nga puna në lavanderi i duhet të shkojë të punojë edhe si pastruese për të mbajtur familjen e saj. Peshën e ditëve të vështira ia shton edhe më burri i saj abuzues. Ai është një i papunë që vjen vërdallë për të ngecur në ndonjë pijetore. Ndërsa ato pak lekë që ajo i fiton me mundim, i shpenzon për të përmbushur kënaqësitë e tij në lojëra të ndryshme. Rutina e përditshme dhe sjellja kafshërore e burrit të saj, e shtyjnë Sesilian që të bëhet frekuentuese e një prej kinemave modeste të Nju Xhersit. Aty ajo gjen strehë në imagjinatën e një bote ndryshe, ku gjen bukuri dhe përkujdesje, shampanjë e poezi. Imagjinata e saj shkon deri aty, sa ajo fantazon sikur po përjeton një histori të bukur me një nga personazhet më tërheqëse të filmit "The purple rose of Cairo". Por pas kësaj ajo kthehej në jetën e mundimshme. Ndërsa një ditë, i tërhequr nga besnikëria e Sesilias, personazhi kryesor del nga ekrani, zbret në sallë, e kap për dore atë dhe të dy bashkë dalin të kalojnë një natë romantike. Kjo sjell reagimin e spektatorëve, por edhe të vet aktorit të vërtetë që shqetësohet për karrierën e tij. Por e gjithë kjo kishte ndodhur në imagjinatën e saj. Pasi kthehet në realitet, Sesilia vazhdon ta ngushëllojë veten duke vazhduar të zërë një cep të kësaj kinemaje. Po në atë vit që u shfaq për herë të parë, "The purple rose of Cairo" u vlerësua me çmimin e filmit më të mirë të Akademisë Britanike. Ndërsa kritika e cilësoi si "një film që i bën homazh kinemasë, por njëkohësisht është edhe një refleksion ndaj jetës". ol.li

[no name]

Pango dhe Brace ingaurojne kalane e Rozafes

• Kalaja e Rozafes tashme rikonstruktuar me nje fond te dhene nga bashkia e Shkodres. Tashme ajo do te jete terheqese per turistet edhe naten

Kalaja e mocme e Rozafes ne Shkoder do te jete terheqese per turistet edhe naten. Te shtunen ishin ne Shkoder per inagurimin e ndricimit te kalasa Ministri i Kultures, Ylli Pango dhe drejtori i Trashigimise Kulturore Apollon Brace. Investimi u realizua me nje fond te dhene nga bashkia e Shkodres, pjese e grantit te qeverise per investimet ne vlerat muzeale te vendit.

[no name]

Tenori Pirgu në Royal Opera

• Tenori Saimir Pirgu interpreton një nga rolet kryesore në operan “Gianni Schicchi” të Puçinit në Royal Opera House në Londër.

Artisti nga Shqipëria është vlerësuar nga kritika britanike si “një nga tenorët lirikë më të mirë të së ardhmes”. Në më pak se pesë vjet ai ka marrë pjesë në ngjarje të rëndësishme operistike në tre kontinente dhe po punon me shtëpinë e njohur diskografike UNIVERSAL për diskun e dytë me muzikë klasike. Tenori Pirgu do ta luajë rolin e Rinuçios edhe në Los Anxheles të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, ku opera e Puçinit do të vihet në skenë nga Plaçido Domingo dhe Woody Allen. Marre nga BBC

[no name]

Hotel “Franca”, aty ku takohet dhe ndahet dashuria

Ai është rikthyer aty, në hollin e hotelit ku përjetoi çastet de hëse të dashurisë. Pas pak minutash mbërrin edhe ajo. E bukur, futet heshturazi ish-gruaja e tij. Ndarja e tyre, në po të njëjtën ditë është aprovuar edhe nga gjyqi. Të dy nuk i kanë rezistuar tundimit për të hyrë edhe njëherë te hotel “Franca”. Një bisedë intime e ngritur mbi pasionet dhe shqetësimet e një martese të përfunduar, i është përcjellë këtë fundjavë publikut të kryeqytetit nga shfaqja hotel “Franca”. Me regji të Erion Kames, premiera e dramës franceze është shfaqur të premten në sallën e vogël të Teatrit Kombëtar dhe ka vazhduar të shtunën e të dielën. Tronditja e një çifti, ndjenjat e tyre pas tre vjet ndarjeje janë përcjellë nëpë-rmjet lojës së aktorëve Yllka Mujo dhe Fatos Sela. Pjesa ka ardhur si përshtatje e veprës së dramaturges franceze Marguerite Duras që në origjinal titullohet “Muzika e dytë”. E përkthyer në shqip nga Elia, vajza e Mujos, vepra është përcjellë si një dialog intim, ku të dy personazhet kanë guxuar të prekin të vërtetat e dhimbshme. Fakti që e gjithë pjesa është ndërtuar vetëm në interpretimin e dy aktorëve, nuk ka pasur hedhje e pritje mes roleve, ka bërë që shfaqja të jetë një komunikim i afërt jo vetëm mes personazheve, por edhe me secilin që kishte zënë vend në karrige për ta parë. Yllka Mujo në rolin e Ane Roshet, ishte shprehur që para shfaqjes se ndjehej shumë komode në këtë rol. Për të ishte një karakter i ri që ajo e kishte dëshiruar. Gjatë gjithë shfaqjes ajo ka qenë nën lëkurën e kësaj femre. Ane Roshet është një grua e bukur, e mençur, deri diku paksa misterioze, por njëkohësisht edhe e brishtë. Kujdeset deri në detaje që të jetë “e përsosur”. Qëndrimi, e folura, lëvizjet e matura dhe shpërthimet emocionale nga fundi i shfaqjes e rrezatojnë këtë. Duket se Yllka Mujo e ka zotëruar personazhin e saj, duke e krijuar të qartë portretin e kësaj femre. Në krahun tjetër qëndronte Fatos Sela në rolin e Mishel Nole. Fillimisht, ai shfaqet një burrë serioz dhe hijerëndë. Më pas veprimet e tij të lënë të dyshosh se ai po “gërryhet” nga ankthi i brendshëm. Personazhi lëkundet mes gjendjesh të ndryshueshme emocionale. Edhe pse i drejtohet ish-gruas së tij për të zbuluar të vërteta që e kanë munduar gjatë gjithë kohës dhe që nuk ia kishte shprehur asnjëherë më parë, qëndrimi i tij i ngurtë në dukje lëkundet. Në momente të caktuar ai shfaqet njeriu “i zbutur” nga ndjenjat, diku nuk luan nga mendimi i tij dhe fraza të caktuara në disa momente i veshin një ndjenjë humori, që në fakt përcjell edhe pak naivitet. E gjithë shfaqja, e zhvilluar në një linjë të qetë dialogjesh, pa tone të larta, mund të komunikonte ndryshe me çdo person që e shihte. Ndërsa e gjithë ngjarja mbante në sfond rikrijimin e hollit të hotelit, i konceptuar nga Soela Zani jo vetëm si një vend intim, por të krijon idenë edhe të një luksi që ky çift nuk mund ta shijonte më gjatë.
Takimi
Edhe pse të ndarë prej tre vjetësh, ata nuk i kanë harruar çastet e para që kanë kaluar në hotel “Franca”. Aty ku kishin përjetuar bohemën e tyre. Ane Roshet, pas një martese të mbytur nga mungesa e komunikimit, i është drejtuar një jete të re. Ish-burri i saj, Mishel Nole gjithashtu ka qëndruar në krahët e një të dashure të re. Ditën e divorcit të tyre, në hollin e hotel “Franca” i bashkon nostalgjia për magjinë e çasteve të para. Shtiren sikur ndodhen rastësisht në atë vend. Frazat e cunguara të fillimit i shtyjnë drejt një rrëfimi të thellë. Të dy gjenden aty, sepse instinkti u tregonte se mund të shiheshin. Hezitimi i momenteve të para kthehet në një analizë të thellë e të gjatë të gjithë lidhjes së tyre. Dialogjet e përmbajtura prekin që nga çastet kur ata e dëshironin ethshëm njëri-tjetrin, deri në një hendek të thellë mes tyre. Këmbëngulja e tij e bën që Ane të zbulojë tradhtinë me një të panjohur kur kishte qenë në Paris. Pohon se këtë e bëri në çastet kur ndjehej e boshatisur dhe ai as që mundohej ta kuptonte. Ndërsa ai, ish-burri i saj shkon deri aty sa i tregon se ai kishte dëshiruar vdekjen e saj. Ai e kishte ndjekur shumë herë. Kur ajo shkonte në kinema, në lokal, në pazar, por nuk kishte zbuluar asgjë. I verbuar nga xhelozia do kishte dashur ta qëllonte me armën e blerë enkas, por nuk kishte mundur. Orët kalojnë. Gjithë nata qe një autopsi e marrëdhënies së tyre. Mëngjesi i nisi secilin drejt jetës së zgjedhur. ol.li.

[no name]

Poezia zbret sërish në Durrës

Poezia do të zbresë sërish në Durrës. Për të tretin vit radhazi, ajo do të komunikojë me një publik të gjerë nëpërmjet festivalit “Poeteka”. Nisur nga eksperienca e dy viteve të para, ky edicion i tretë vjen me format dhe mënyra të reja konceptimi. Shumë poetë të njohur nga 19 vende të ndryshme të botës bashkë me ata nga Shqipëria dhe Kosova, do të performojnë në qytetin bregdetar të Durrësit. Hart Wenger nga Amerika, Hans Raimund nga Austria, Marion Poschmann nga Gjermania, Athina Papadakis nga Greqia, arbëreshi Zef Schiro Di Maggio, Ilia Kulukin dhe Maria Maiofis nga Rusia, janë disa nga poetët që do të jenë të pranishëm në “Poeteka 3”. Ky vend nuk është zgjedhur rastësisht nga organizatorët. Durrësi me vlerat e tij kulturore, muzeore dhe artistike ofron sfondin e nevojshëm artistik për këtë aktivitet. “Ideja qendrore e gjithë festivalit është krijimi jo thjesht i një ngjarjeje për poetët dhe poezinë, por krijimin e klimës së veçantë në një nga qytetet më të veçantë të Shqipërisë, për t’i bërë aty një vend poezisë dhe për të arritur që Shqipëria të shënohet në hartën poetike të Evropës përmes krijuesve dhe krijimtarisë së tyre”, - shprehet Arjan Leka, organizator i “Poetekës”. Për gjashtë ditë, duke filluar nga 30 prilli deri në 6 maj, vargje nga vende të afërta dhe të largëta me Shqipërinë do përcillen në Durrës. Ky edicion i tretë do të ofrojë edhe një sërë aktivitetesh të tjera. Leksione mbi poezinë, teatrin poetik dhe leximin, koncerte instrumentale, ekspozita arti dhe promovime librash janë menduar përgjatë festivalit.
Festivali
Për të zgjeruar sa më shumë fushën e takimit të poezisë dhe të poetëve pjesëmarrës, “Poeteka” nuk do të jetë e përqendruar vetëm në qytetin e Durrësit. Një tjetër festival i lëvizshëm, me karakter pelegrin do të shtegtojë në disa qendra të tjera urbane, historike, turistike apo arsimore të Shqipërisë. Në ndryshim nga dy edicionet e mëparshme, këtë vit janë menduar edhe mënyra të tjera për ta prezantuar poezinë te publiku. Pesë artistë shqiptarë dhe pesë të huaj janë përzgjedhur për të ardhur si portret apo një pjesë e përditshme e krijimtarisë së tyre nëpërmjet etydeve filmike. Ndërsa ndërlidhja mes poezisë dhe muzikës do të jetë një tjetër dimension i ri. “Është për-zgjedhur krijimtaria e 10 poetëve të tjerë, krijimtaria e të cilëve e përpunuar sipas tematikave, do vijë në format këngë, romancë, baladë. Kjo të jep mundësinë e ofrimit të modeleve se si tekste të mirëfillta poetike shndërrohen në këngë”, - shprehet Leka. Vazhda e risive vazhdon me një takim të veçantë mes përkthyesve të poezisë shqipe që jetojnë në Evropë. Sipas Lekës, qëllimi është nxitja e vëmendjes që ky art të kapërcejë pragun e moskomunikimit me publikun jashtë Shqipërisë. Përkimi i këtij festivali me javën Evropiane të Kulturës është menduar të shfrytëzohet për të organizuar atë që quhet “Euroteka”. Në të do të përfshihen leksione të një grupi poetësh me studentët e letërsisë dhe gjuhëve të huaja në auditorët e Fakultetit Filologjik Tiranë, performancë poetike në teatrin veror të Akademisë së Arteve si dhe ekspozitë fotografike me pamje të qendrave kulturore evropiane që janë nën kujdesin e UNECO-s. Në kuadër të idesë për të ndërthurur poezinë me arte të tjera dhe për të krijuar një përshtypje më të plotë të kulturës shqiptare te pjesëmarrësit, sipas Lekës janë menduar të organizohen dy ekspozita të veçanta. Njëra ka të bëjë me veshje popullore karakteristike dhe tjetra me instrumente të rralla. Gjatë javës së festivalit do të ketë edhe një takim të veçantë të publikut me poezinë, nëpërmjet mesazheve të dërguara gjatë gjithë javës.
Çmimet
Në përfundim të “Poetekës”, poetët pjesëmarrës do të largohen duke përcjellë në vendet nga vijnë kulturën shqiptare. Ashtu si edhe vitet e tjera, sivjet do të ketë çmime simbolike që do të shkojnë për disa poetë. Sipas Arjan Lekës, në këtë edicion të tretë do të ndahen 4 çmime. Çmimi “Unaza e poetekës”, “Liburno”, çmimi “Nositi” dhe Çmimi i Përkthimit, i cili nuk ka qenë dy vitet e mëparshme.