Me sqaroni dicka nese doni !

[Toffee]

E m mir tpakten msova qe po ia fus kot rreth ktyre.Seriozisht flas. ( Po sinqerisht nuk e di se ku kam lexu qe njeriu eshte i afte te krijoje sekuenca ADN pra ne menyre artificiale) Tpakten aarita 1 gje : Zbulova pjese rreth injorances time .

Julius ne kemi arritur te prodhojme nucleotide ne laboratory E molekula komplekse si vit B12 etj etj
Por te jesh I afte te besh nje tulle ose disa sdo te thote qe je I afte te krijosh nje shtepi ku tullat E riparojne E kujdesen veten per shpine qe eshte ndertuar. Jemi shume larg asaj gjeje

[Ceni-1]

Un jam nje fare 'gjysmebesimtari' pra dhe besoj dhe nuk besoj.

E kuptuam se cfare besimtari më je !

Tani nje pyetje kam une per ju: 'Pse besoni?' .

KunderPergjigjja eshte se pse nuk beson ti ?! E ke menduar ndonjehre per veten tende se , se pari ke qene nje ''pike uji'' , pastaj pas kesaj pike uji je bere krijese me mishe e shpirte , dhe shkruan tani ne tastier se Zoti nuk ekziston !? Une s'po mund te ju kuptoj juve ateisteve , per me mendu a ekziston Zoti , njehere filloni te meditoni kete periudhen ( prej momentit kur jeni nje qelize e deri tek transformimi i kesaj qelize ne njeri me trup e shpirte) ? Vetem per kete fakt argumentues lodheni pakez trurin e juaj , keni me qene me besimtare te devotshem vallahin ! Si i bjene kjo qe nje pike uji , u be qe e mohon Zotin ! Kush e bejne kete gje , njerezit si ti i nderuar !

Nuk keni asnje argument shkencor per ta mohuar Zotin , e per ta besuar e keni Kuranin , dhe Gjithesin si argument faktik . Nese Kuranin s'ta mbush mendjen dhe Gjithesia se nuk ekzsiton nje Krijues i kesaj Gjithesie Madheshtore , s'keme cfare te lodhemi kote me njerez te tille

Vallahin edhe Kafshet dhe cdo krijese e njohin Krijuesin e tyre ,dhe e adhurojne ne menyren e vete . E njeriu me mend ne kry me mohu Zotin ...! Ruana Zot prej djallit te mallkuar .

[JuliusB]

E kuptuam se cfare besimtari më je !


KunderPergjigjja eshte se pse nuk beson ti ?! E ke menduar ndonjehre per veten tende se , se pari ke qene nje ''pike uji'' , pastaj pas kesaj pike uji je bere krijese me mishe e shpirte , dhe shkruan tani ne tastier se Zoti nuk ekziston !? Une s'po mund te ju kuptoj juve ateisteve , per me mendu a ekziston Zoti , njehere filloni te meditoni kete periudhen ( prej momentit kur jeni nje qelize e deri tek transformimi i kesaj qelize ne njeri me trup e shpirte) ? Vetem per kete fakt argumentues lodheni pakez trurin e juaj , keni me qene me besimtare te devotshem vallahin ! Si i bjene kjo qe nje pike uji , u be qe e mohon Zotin ! Kush e bejne kete gje , njerezit si ti i nderuar !

Nuk keni asnje argument shkencor per ta mohuar Zotin , e per ta besuar e keni Kuranin , dhe Gjithesin si argument faktik . Nese Kuranin s'ta mbush mendjen dhe Gjithesia se nuk ekzsiton nje Krijues i kesaj Gjithesie Madheshtore , s'keme cfare te lodhemi kote me njerez te tille

Vallahin edhe Kafshet dhe cdo krijese e njohin Krijuesin e tyre ,dhe e adhurojne ne menyren e vete . E njeriu me mend ne kry me mohu Zotin ...! Ruana Zot prej djallit te mallkuar .

E n rradh t par ti po t ishe besimtar s do m drejtoheshe n ket menyre( Un mund te jem nje shpirt i humbur qe kerkoj ndihme sipas librave te shenjte juuhuuu) . N rradh t dyt u kuptuam plakoooo

[ocean]

Un jam nje fare 'gjysmebesimtari' pra dhe besoj dhe nuk besoj. Tani nje pyetje kam une per ju: 'Pse besoni?' . Pra cka iu shtyn te besoni qe egziston nje Zot ? Cka iu ka mbushur mendjen top qe egziston nje Zot atje siper ?

....?

I nderuari JuliusB,

Unë nuk e kuptoj të njëjtë kur njëri beson në Zot dhe kur njëri beson në egzistencën e Zotit. Ka shumë njerëz që besojnë në egzistencën e Zotit por që nuk janë në një linjë me ligjet universale të Tij, me vullnetin e Tij. Kjo është temë në vete prandaj nuk dua të thellohem.

Tani cka më shtyn mua të besoj se egziston një Zot?

Sepse mahnitem me të tërën! Ngado që e kthej kokën mahnitem! Mahnitem me egzistencën time, mahnitem se si egzistojnë gjërat, mahnitem që kam mundësi ta pyes veten kush jam unë. Thënë thjeshtë I gjithë ky përjetim I vetë ekzistencës sime dhe asaj që vëzhgoj përreth meje - prej gjërave më të thjeshta e deri tek hëna, dielli, yjet, hapësira etj. - më duket si një e pamundur si mbrekulli, një misterie mahnitëse.

Por nuk mbaron me kaq të bindem se egziston një Zot, ky është vetëm fillimi. Kërkoj përgjigje! Ku ti marrë?

Kuptova se për të kërkuar përgjigje kërkohet punë, por jo c’fardo pune, kjo ishte puna më e vështirë! Mandej kuptova se përgjigjet nuk mund të mësohen por të përjetohen. Mësova se ky përjetim I përjgigjeve kërkonte sakrificat më të mëdha. Kemi një thënie: "Duhet të vdesësh para se të vdesësh" Kuptova se kërkuesit e vërtetë kurr nuk u joshën pas botës së jashtme/materiale dhe sakrifikuan të tërën në kërkim të së vërtetës. Mësova se këta sakrifikues/besimtarë të sinqertë në fund kishin arritur ta qetësojnë shpirtin e tyre duke dëshmuar Njëshmërinë e Egzistencës së Krijuesit. U kishte ndodhur një transformim shpirtërorë nga faza e besimit në fazën sigurisë ku si pasojë kanë dëshmuar se ka Një Realitet, apo Një Zot, apo Një Burim të Jetës apo Krijues të Jetës. Në Islam ne besojmë se ky Burim I Jetës është Allahu xh.sh.

Përderisa nuk kemi përgjigje të tjera që të sjellin harmoni shpirtërore qetësi dhe paqe në botë, dhe përderisa kanë egzistuar dhe egzistojnë njerëz të tillë që me sakrifica të jashtëzakonshme dëshmojnë se kanë arritur ndriqim, paqe, qetësi dhe dashuri në zemrat e tyre, dhe janë bërë inspirim për miliona njerëz në botë, unë kurr nuk do të mundesha të arrij qetësi duke I refuzuar dëshmitë e tyre pa u bërë shembull i tyre, pa I kaluar vetë fazat apo sakrificat të cilat ata/ato I përjetuan. E vetëm atëherë po të mos ishte ashtu do të isha i arsyeshëm të thoja, jo nuk qenka e vërtetë.

Ndodhë që edhe njerëzit e rëndomtë kanë dëshmuar Njëshmërinë e Egzistencës si për shembull ata që kanë përjetuar vdekje klinike. Dëshmimi mbi vdekjet klinike më ka ofruar faktet më bindëse mbi egzistencën e dimensionit të botës shpirtërore dhe ka ndikuar gjithashtu shumë në mua që të besoj.

Mendoj se njëri sakrifikon të kotën që është tërheqëse në proporcion me vullnetin apo dëshirën e tij për ta kuptuar të vërtetën.

Përshëndetje

[KORCARI 2]

Un jam nje fare 'gjysmebesimtari' pra dhe besoj dhe nuk besoj. Tani nje pyetje kam une per ju: 'Pse besoni?' . Pra cka iu shtyn te besoni qe egziston nje Zot ? Cka iu ka mbushur mendjen top qe egziston nje Zot atje siper ?

Ps: Nuk e kuptoj pse myslimanet shajne katoliket apo anasjelltas kur te dyja fete i pegjigjen nje Zoti ?

As mos u mundo ta kuptosh sepse nuk do ja arrischi kurre!

[urtesia]

Eee po ju prandaj besoni nga frika se ca do ju beje " Allahu " po nuk besuat

kerkoj falje por teksti im nuk ka te bej me ne dhe as me ju, or me beni israilet te cilet edhe besonin edhe nuk besonin, ...

[Tesla Motor]

I nderuari JuliusB,

Unë nuk e kuptoj të njëjtë kur njëri beson në Zot dhe kur njëri beson në egzistencën e Zotit. Ka shumë njerëz që besojnë në egzistencën e Zotit por që nuk janë në një linjë me ligjet universale të Tij, me vullnetin e Tij. Kjo është temë në vete prandaj nuk dua të thellohem.

Tani cka më shtyn mua të besoj se egziston një Zot?

Sepse mahnitem me të tërën! Ngado që e kthej kokën mahnitem! Mahnitem me egzistencën time, mahnitem se si egzistojnë gjërat, mahnitem që kam mundësi ta pyes veten kush jam unë. Thënë thjeshtë I gjithë ky përjetim I vetë ekzistencës sime dhe asaj që vëzhgoj përreth meje - prej gjërave më të thjeshta e deri tek hëna, dielli, yjet, hapësira etj. - më duket si një e pamundur si mbrekulli, një misterie mahnitëse.

Por nuk mbaron me kaq të bindem se egziston një Zot, ky është vetëm fillimi. Kërkoj përgjigje! Ku ti marrë?

Kuptova se për të kërkuar përgjigje kërkohet punë, por jo c’fardo pune, kjo ishte puna më e vështirë! Mandej kuptova se përgjigjet nuk mund të mësohen por të përjetohen. Mësova se ky përjetim I përjgigjeve kërkonte sakrificat më të mëdha. Kemi një thënie: "Duhet të vdesësh para se të vdesësh" Kuptova se kërkuesit e vërtetë kurr nuk u joshën pas botës së jashtme/materiale dhe sakrifikuan të tërën në kërkim të së vërtetës. Mësova se këta sakrifikues/besimtarë të sinqertë në fund kishin arritur ta qetësojnë shpirtin e tyre duke dëshmuar Njëshmërinë e Egzistencës së Krijuesit. U kishte ndodhur një transformim shpirtërorë nga faza e besimit në fazën sigurisë ku si pasojë kanë dëshmuar se ka Një Realitet, apo Një Zot, apo Një Burim të Jetës apo Krijues të Jetës. Në Islam ne besojmë se ky Burim I Jetës është Allahu xh.sh.

Përderisa nuk kemi përgjigje të tjera që të sjellin harmoni shpirtërore qetësi dhe paqe në botë, dhe përderisa kanë egzistuar dhe egzistojnë njerëz të tillë që me sakrifica të jashtëzakonshme dëshmojnë se kanë arritur ndriqim, paqe, qetësi dhe dashuri në zemrat e tyre, dhe janë bërë inspirim për miliona njerëz në botë, unë kurr nuk do të mundesha të arrij qetësi duke I refuzuar dëshmitë e tyre pa u bërë shembull i tyre, pa I kaluar vetë fazat apo sakrificat të cilat ata/ato I përjetuan. E vetëm atëherë po të mos ishte ashtu do të isha i arsyeshëm të thoja, jo nuk qenka e vërtetë.

Ndodhë që edhe njerëzit e rëndomtë kanë dëshmuar Njëshmërinë e Egzistencës si për shembull ata që kanë përjetuar vdekje klinike. Dëshmimi mbi vdekjet klinike më ka ofruar faktet më bindëse mbi egzistencën e dimensionit të botës shpirtërore dhe ka ndikuar gjithashtu shumë në mua që të besoj.

Mendoj se njëri sakrifikon të kotën që është tërheqëse në proporcion me vullnetin apo dëshirën e tij për ta kuptuar të vërtetën.

Përshëndetje

Shume bukur, ja vlen te permendet shpjegimi jot.

Te pergezoj !!!

[Arvima]

I nderuari JuliusB,

Unë nuk e kuptoj të njëjtë kur njëri beson në Zot dhe kur njëri beson në egzistencën e Zotit. Ka shumë njerëz që besojnë në egzistencën e Zotit por që nuk janë në një linjë me ligjet universale të Tij, me vullnetin e Tij. Kjo është temë në vete prandaj nuk dua të thellohem.

Tani cka më shtyn mua të besoj se egziston një Zot?

Sepse mahnitem me të tërën! Ngado që e kthej kokën mahnitem! Mahnitem me egzistencën time, mahnitem se si egzistojnë gjërat, mahnitem që kam mundësi ta pyes veten kush jam unë. Thënë thjeshtë I gjithë ky përjetim I vetë ekzistencës sime dhe asaj që vëzhgoj përreth meje - prej gjërave më të thjeshta e deri tek hëna, dielli, yjet, hapësira etj. - më duket si një e pamundur si mbrekulli, një misterie mahnitëse.

Por nuk mbaron me kaq të bindem se egziston një Zot, ky është vetëm fillimi. Kërkoj përgjigje! Ku ti marrë?

Kuptova se për të kërkuar përgjigje kërkohet punë, por jo c’fardo pune, kjo ishte puna më e vështirë! Mandej kuptova se përgjigjet nuk mund të mësohen por të përjetohen. Mësova se ky përjetim I përjgigjeve kërkonte sakrificat më të mëdha. Kemi një thënie: "Duhet të vdesësh para se të vdesësh" Kuptova se kërkuesit e vërtetë kurr nuk u joshën pas botës së jashtme/materiale dhe sakrifikuan të tërën në kërkim të së vërtetës. Mësova se këta sakrifikues/besimtarë të sinqertë në fund kishin arritur ta qetësojnë shpirtin e tyre duke dëshmuar Njëshmërinë e Egzistencës së Krijuesit. U kishte ndodhur një transformim shpirtërorë nga faza e besimit në fazën sigurisë ku si pasojë kanë dëshmuar se ka Një Realitet, apo Një Zot, apo Një Burim të Jetës apo Krijues të Jetës. Në Islam ne besojmë se ky Burim I Jetës është Allahu xh.sh.

Përderisa nuk kemi përgjigje të tjera që të sjellin harmoni shpirtërore qetësi dhe paqe në botë, dhe përderisa kanë egzistuar dhe egzistojnë njerëz të tillë që me sakrifica të jashtëzakonshme dëshmojnë se kanë arritur ndriqim, paqe, qetësi dhe dashuri në zemrat e tyre, dhe janë bërë inspirim për miliona njerëz në botë, unë kurr nuk do të mundesha të arrij qetësi duke I refuzuar dëshmitë e tyre pa u bërë shembull i tyre, pa I kaluar vetë fazat apo sakrificat të cilat ata/ato I përjetuan. E vetëm atëherë po të mos ishte ashtu do të isha i arsyeshëm të thoja, jo nuk qenka e vërtetë.

Ndodhë që edhe njerëzit e rëndomtë kanë dëshmuar Njëshmërinë e Egzistencës si për shembull ata që kanë përjetuar vdekje klinike. Dëshmimi mbi vdekjet klinike më ka ofruar faktet më bindëse mbi egzistencën e dimensionit të botës shpirtërore dhe ka ndikuar gjithashtu shumë në mua që të besoj.

Mendoj se njëri sakrifikon të kotën që është tërheqëse në proporcion me vullnetin apo dëshirën e tij për ta kuptuar të vërtetën.

Përshëndetje

Me te vertete shpjegim i bukur!

Julius, sikur tha dhe Ocean te besosh ne ekzistencen e Zotit dhe te besosh ne Zot nuk eshte njelloj. Qe te arrish tek besimi, te duhet kohe dhe kerkim mos pretendo se do te mbushim mendjen ne me keto postime dhe ti do bindesh, nuk eshte aq kollaj.

Nuk po shtoj me teper nga postimi me siper

[JuliusB]

Me te vertete shpjegim i bukur!

Julius, sikur tha dhe Ocean te besosh ne ekzistencen e Zotit dhe te besosh ne Zot nuk eshte njelloj. Qe te arrish tek besimi, te duhet kohe dhe kerkim mos pretendo se do te mbushim mendjen ne me keto postime dhe ti do bindesh, nuk eshte aq kollaj.

Nuk po shtoj me teper nga postimi me siper

E di ca me largon nga te besuarit ? Po ti lexosh t gjitha postimet e mia ketu ne teme eshte njeri qe e shpjegon qartazi ca...dhe askush nuk i esht pergjigj atyre pyetje te mia...

[JuliusB]

Pikerisht pra pse duhet te na krijoje frike ' ALLAHU' ?
Do te te pyes edhe dicka : Ku eshte Zoti ne rastin e atyre femijeve qe sheh shtrire trotuareve te Tiranes apo duke lypur neper lokale ku cdokush i shan e i urren ? Ku eshte zoti ne rastin e atyre femijeve ne afrike qe vdesin sikur te ishin miza te shtypura nga kemba e njeriut ? Ku eshte Zoti ne rastin e atyre budalliqeve e pedofilive qe prifterinjte e hoxhallaret kryejne me femije te vegjel ? Dhe me e madhja: Ku eshte Zoti kur ti aq shume e lut dhe i kerkon besim qe te dalesh nga gjendja ku je, kur i kerkon vullnet dhe asgje nuk te pregjigjet ? Te duket vetja si idiot qe i lutesh ajrit.
Tani pergjigjju te gjitha ketyre pyetjeve po mudesisht pa dredhite dhe shmangiet qe behen duke interpretuar kuranin a biblen. Pergjigju nga mendja jote si njeri.

Ato qe ke thene OCEAN ,perfeksionizmi dhe madheshtia ne kete bote me shtyjne te besoj. Po esht dhe ky krahu tjeter. Ja psh i pergjigjesh dot ketyre ti Arvima? Apo ti urtesia ? Apo ti Ocean ?