Historia Islame ndërmjet realitetit dhe paragjykimeve

[Ceni-1]

Historia Islame ndërmjet realitetit dhe paragjykimeve

Nexhat Ibrahimi

Kush është Thomas W. Arnoldi?



Thomas W. Arnoldi (1864 – 1930), është orientalist, historian, fi*lozof dhe hulumtues i njohur nga Anglia, profesor në Universitetin Islamik të Aligarhut në Indi gjatë viteve 1888-1898, pastaj profesor i filozofisë në Universitetin e Londrës (1898 – 1904), profesori i parë i gjuhës arabe në Shkollën për gjuhët orientale në Londër (1904 - 1930), dhe dekan i saj prej vitit 1921 - 1930.


Jeta e tij në mesin e muslimanëve i ndihmoi këtij evropiani ta njohë Islamin jo vetëm nga jashtë, por edhe nga brenda, duke depër*tuar në thellësitë dhe zjarrin fetar të njerëzve të devotshëm, botë kjo në të cilën shumë pak evropianë depërtuan. Arnoldi kishte kolegë e miq të shumtë nga mesi i muslimanëve dhe ishte profesor i një numri intelektualësh muslimanë me renome, njëkohësisht kishte miqësi edhe me një numër orientalistësh e shkencëtarësh evropianë.





Vepra e Th. W. Arnoldit



Ndonëse vepra e Thomas W. Arnoldit “Historia e përhapjes së Islamit” për herë të parë e botuar në gjuhën angleze në Aligarh në Indi më 1896, edhe këto kohë ajo është tejet aktuale, si nga aspekti i çështjeve që trajton, ashtu edhe nga aspekti i metodës që përdor gjatë shtruarjes së materies.

Ka disa faktorë pse vepra jetoi kaq gjatë pa humbur në cilësi e vlerë, por, sipas bindjes sonë, mbi të gjitha, për faktin se vepra trajton dhe përpunon procesin e përhapjes së Islamit, siç e quajnë disa, religjionit më të ri në skenën botërore, duke mos lënë anash konceptin fetar, filozofik, shoqëror, politik dhe kulturor, të pranishëm tashmë pesëmbëdhjetë shekuj në mbarë rruzullin tokësor.

Kemi punime dhe studime të shumta të muslimanëve dhe jomus*limanëve që në të kaluarën kanë trajtuar aspektin politiko-shoqëroro-ekonomik, kulturor, shkencor e filozofik të Islamit, kanë trajtuar ngri*tjen dhe rënien e Islamit e çështje të tjera, por aspekti fetar i veprimit të muslimanëve është lënë në margjina të preokupimeve shkencore, asnjëherë nuk është studiuar në mënyrë analitike dhe të gjithanshme. Qasja e Thomas W. Arnoldit, edhe pse fare pak e mbështetur shkenc*ërisht e politikisht nga të tjerët, mbase, është impresionuese, kurajuese dhe, mbi të gjitha, konstruktive e shkencore edhe në kohën tonë.





Disa çështje thelbësore të veprës – Misioni



Thomas W. Arnoldi përveç që shtroi historinë e përhapjes së Isla*mit në botë, shtroi edhe depërtimin e Islamit në Ballkan e edhe tek shqiptarët.

Ndonëse niveli i studimeve dhe hulumtimeve në kohën e tij ishte në shkallë të ulët, ndonëse disa fakte të zbuluara më vonë nuk kanë qenë të njohura në kohën e tij, Arnoldi ofron një qasje origjinale, të pangarkuar, pa paragjykime e fanatizëm dhe të dhëna mjaft interesa*nte që veprën e bëjnë përmendore të historisë. Ai iu shmang historisë të shtruar në mënyrë kronologjike dhe hulumtoi zjarrin e muslima*nëve në përhapjen e besimit islam, aspektin introspektiv, sakral të tij. Misioni (da’va) nuk është i panjohur për Islamin, përkundrazi, është detyrë e shenjtë e të gjithë muslimanëve që ta prezantojnë atë (Ud’u ila sebili rabbike … Kur’an). … Në dallim prej shumë shkencëtarëve të tjerë, fenomenin e frymës misionariste në Islam Arnoldi nuk e kërkon në dhunën dhe padurimësinë e fanatikëve muslimanë, në ekspeditat ushtarake: me shpatë në një dorë dhe me Kur’an në dorën tjetër, por në proceset normale të transformimit, në veprimin modest të predikuesve dhe tregtarëve muslimanë, të cilët përpiqeshin ta përhapnin fenë nëpër tërë botën, sipas shumë udhëzimeve kuranore.

Nëpër faqet e kësaj vepre do të shohim praktikimin historik të ajeteve kuranore të kësaj natyre, do të shohim historinë e predikimit islam, e jo të konvertimit detyrues, i cili kohë pas kohe mund të haset nëpër të gjitha periudhat e historisë së Islamit, duke abstenuar nga Urdhëresa hyjnore. Mirëpo, në vepër haset mungesa e klasës priftë*rore, e klerit, organizatës së veçantë për propagandimin e fesë, që e cek edhe Sami Frashëri në librin e tij “Përhapja e Islamit”. Në islam nuk ekzistonte ekuivalenti kristian, por ekziston ndjenja e përgjegjë*sisë që zë fill në personalitetin e besimtarit – muslimanit. Me këtë, secili është njëherësh edhe misionar.





Dhuna, përjashtim e jo rregull



Arnoldi shumë herë thekson se faktorët kryesorë të përhapjes së Islamit nuk duhen kërkuar në fanatizëm, në dhunë, por në simplifici*tetin, jokomplikueshmërinë e thjeshtësinë e mësimit islam: “Nuk ka zot tjetër pos Allahut Një dhe se Muhammedi është i dërguar i Tij” është e tëra që kërkon Islami për hyrje në Islam. Mësimi islam nuk është i ngarkuar me sisteme teologjike, ndaj mund ta shpjegojë çdo besimtar. Ai është i karakterit jodogmatik, racional, i qartë dhe vetëm pas përqafimit të tij të Islamit nga bindja, kërkon që individi i tillë të aftësohet dhe t’i zbatojë detyrat praktike të fesë: Shehadetin, namazin, zekatin, agjërimin dhe haxhin. Në këtë unitet të racionaliz*mit dhe ritualeve mund të gjendet sekreti i fuqisë me të cilën Islami dominoi në mendjet dhe zemrat njerëzore.





Xhizja, haraxhi – shenjë respektimi e jo diskriminimi



Po ashtu, Arnoldi shqyrton edhe tolerancën islame dhe lirinë e jetës fetare për të gjithë ata që paguajnë xhizjen, kompensim për sigurinë fetare e fizike brenda shtetit islam. Ekzistimi me disa shekuj i qindra sekteve e lëvizjeve ideore kristiane brenda Perandorisë Islame dëshmon më së miri për tolerancën që ka ekzistuar gjatë këtyre kohëve, kurse rastet e dhunës kanë qenë fryt i fanatikëve dhe entuzia*stëve e jo parim i Islamit, i ajeteve kuranore.

All-llahu në Kur’an pohon: “Në fe nuk ka detyrim …”. (II, 256); “Sikur të kishte dashur Zoti yt, do të kishte besuar gjithkush që është në tokë, pa përjashtim. A do t’i detyrosh ti njerëzit të bëhen besimta*rë? Asnjë njeri nuk është besimtar pa vullnetin e All-llahut dhe Ai i dënon ata që nuk mendojnë.” (X, 99-100).





Raportet e Osmanlinjve ndaj qytetarëve kristianë ishin në shenjë të mirëkuptimit dhe të tolerancës



Me pushtimin e Konstantinopolit më 1453, Mehmeti II, së pari doli në mbrojtje të kishës kristiane ortodokse dhe kishës kristiane përgjithësisht. Me këtë veprim ai e njohu Kristianizmin që paraqet një shkallë më tej të tolerancës. Me Fermanin që shpalli, e privilegjoi kishën dhe patrikun ortodoks Genadij II, administrimin intern të saj pa përzierje nga shteti, që ishte një kualitet në krahasim me shtetin bi*zantin. Disa burime bizantine gjendjen e popujve të ndryshëm nën Bi*zantin e përshkruajnë si të tmerrshme si në aspektin shpirtëror, ash*tu edhe në atë biologjik. Janë joserioze ata individë dhe ato qarqe që në bazë të disa rasteve ekstreme dëshirojnë t’i zhvlerësojnë gjithë ato vlera.





Axhemi oglani / devshirma - përjashtim nga tolerance



Sipas Th. Arnoldit përjashtim nga mirëkuptimi dhe toleranca është marrja peng e fëmijëve meshkuj nga familjet kristiane, për t’i edukuar në frymën e ushtrisë perandorake. Ndonëse një veprim i tillë nuk ishte i justifikuar me burimet islame, ky veprim kishte rrënjë në sundimin e mëhershëm bizantin dhe nuk paraqiste risi dhe, në anën tjetër, popujt e varfëruar nga luftërat e shumta ishin në gjendje të mjerueshme, ndaj marrjen e djelmoshave në ushtrinë mbretërore edhe nuk e shihnin aq të tmerrshme, siç e përshkruajnë këtë disa relatorë kristianë, por si një mundësi të prosperimit politik dhe ekonomik të individit, familjes dhe rrethit ku jetonte.

Edhe Arnoldi, por edhe evropianët e tjerë, vërejnë dy faza të sund*imit të Perandorisë Osmane: dy shekujt e parë janë në shenjë të drejtësisë e prosperimit të përgjithshëm, kurse shekujt e mëvonshëm karakterizohen nga rënie në të gjitha fushat e jetës.

Megjithë këto, mund të thuhet se jomuslimanët në Perandorinë Osmane ishin në gjendje më të favorshme sesa jomuslimanët nëpër vendet e tyre kristiane të asaj kohe, dhe se të gjitha problemet brenda Perandorisë Osmane nuk ishin vetëm për jomuslimanët, por edhe për vetë muslimanët.





Islami dhe shqiptarët



Kaptinë e veçantë është përqafimi i Islamit nga ana e shqiptarëve. Nëse kemi parasysh shkrimet e shumicës së autorëve shqiptarë dhe ato që ata shkruajnë, gjithsesi të ndikuar nga koncepcionet historike sllavo–serbe, më pak perëndimore e fare pak shkencore,- atëherë në veprën e Th. Arnoldit na del një tjetër gjendje nga ajo që jemi mësuar ta dëgjojmë e ta lexojmë.

Dhuna, shpata, persekutimi, ngecja e shqiptarëve në zhvillim, si pasojë e përqafimit të Islamit e çështje të tjera, janë pohime të pavërt*etuara e të pavërtetueshme, të paargumentuara e të paargumentuesh*me. Paragjykimet që datojnë nga tradita judeo-kristiane e greko-roma*ke, nga kryqëzatat e inkuizicioni, kolonializmi e kongresi i Berlinit, Versaja, Londra, Shën Stefani, Jalta … kanë lënë gjurmë në këto shkrime, ndaj mbetet si obligim për institucionet dhe individët kompetentë që t’i përvishen një pune serio*ze për shkrimin e një historie shqiptare e edhe botërore, çfarë ka qenë e jo çfarë dëshirojmë ne sot të ketë qenë, aq më pak, çfarë dëshirojnë disa grupe fundamentaliste sllavo-bolshevike dhe funda*mentaliste katoliko-centriste, të influencuara nga jashtë, të ketë qenë historia.





Përfundim



Pajtohemi apo nuk pajtohemi në tërësi me Th. Arnoldin, vepra e tij është një përmendore për historinë e da’ves (misionarizmit) në Islam, një vepër e pakalueshme dhe një shembull se si duhet të shkru*het historia dhe si duhet të trajtohet e kaluara. Kjo vepër e përkthyer tash disa vite por ende e pabotuar në gjuhën shqipe, do të kontribu*onte edhe në kapërcimin e tendosjeve shekullore ndërmjet botës anglosaksone e perëndimore përgjithësisht e popujve muslima*në dhe në lidhjen e miqësisë dhe këmbimin e vlerave ndërmjet popujve dhe kulturave. Atë që kanë bërë më herët Arnoldi e B. Shoi dhe që sot e bëjnë Rozhe Garodi e Princi Çarls, nesër duhet ta bëjnë brezat e ardhshëm. Shembulli i Arnoldit duhet të ndiqet nga të gjitha palët se si duhet të shkruhet për njëri-tjetrin.

Neve shqiptarëve këto përpjekje duhet të na shërbejnë shembull se si duhet të kultivohet shkenca, kultura, bashkëjetesa e mirëkuptimi. Islami si cilësi këtë rol e ka luajtur në të kaluarën, këtë është në gjendje ta bëjë edhe sot, po edhe në të ardhmen. Prandaj, apeli për publikimin sa më të shpejtë të kësaj vepre në gjuhën shqipe, mendoj se është i arsyeshëm. Çdo vonesë do të ishte në dëm të kulturës dhe qytetërimit shqiptar.



(P.S.: Libri është botuar në fund të vitit 2004 nga Kryesia e Bashkësisë Islame të Kosovës)


E Dielë, 23 Gusht 2009; 07:03
zeriIslam/com

[jarigas]

Historia Islame ndërmjet realitetit dhe paragjykimeve
Qasja e Thomas W. Arnoldit, edhe pse fare pak e mbështetur shkencërisht e politikisht nga të tjerët, mbase, është impresionuese, kurajuese dhe, mbi të gjitha, konstruktive e shkencore edhe në kohën tonë.

Sa qarte!! Edhe pse jo e mbeshtetur shkencerisht, eshte shkencore!!!Perle islamike!!!

Thomas W. Arnoldi përveç që shtroi historinë e përhapjes së Isla*mit në botë, shtroi edhe depërtimin e Islamit në Ballkan e edhe tek shqiptarët.
........ … Në dallim prej shumë shkencëtarëve të tjerë, fenomenin e frymës misionariste në Islam Arnoldi nuk e kërkon në dhunën dhe padurimësinë e fanatikëve muslimanë, në ekspeditat ushtarake: me shpatë në një dorë dhe me Kur’an në dorën tjetër, por në proceset normale të transformimit, në veprimin modest të predikuesve dhe tregtarëve muslimanë, të cilët përpiqeshin ta përhapnin fenë nëpër tërë botën, sipas shumë udhëzimeve kuranore.

Paska kerkuar kot i shkreti.......turku erdhi me shpate ne njeren dore e Kuran ne doren tjeter!!

Nëpër faqet e kësaj vepre do të shohim praktikimin historik të ajeteve kuranore të kësaj natyre, do të shohim historinë e predikimit islam, e jo të konvertimit detyrues, i cili kohë pas kohe mund të haset nëpër të gjitha periudhat e historisë së Islamit, duke abstenuar nga Urdhëresa hyjnore. Mirëpo, në vepër haset mungesa e klasës priftë*rore, e klerit, organizatës së veçantë për propagandimin e fesë, që e cek edhe Sami Frashëri në librin e tij “Përhapja e Islamit”. Në islam nuk ekzistonte ekuivalenti kristian, por ekziston ndjenja e përgjegjë*sisë që zë fill në personalitetin e besimtarit – muslimanit. Me këtë, secili është njëherësh edhe misionar.

Pra, me se fundi nje pranim i dhunes ne perhapjen e Islamit!! Ju lumte...

Arnoldi shumë herë thekson se faktorët kryesorë të përhapjes së Islamit nuk duhen kërkuar në fanatizëm, në dhunë, por në simplificitetin, jokomplikueshmërinë e thjeshtësinë e mësimit islam: “Nuk ka zot tjetër pos Allahut Një dhe se Muhammedi është i dërguar i Tij” është e tëra që kërkon Islami për hyrje në Islam. Mësimi islam nuk është i ngarkuar me sisteme teologjike, ndaj mund ta shpjegojë çdo besimtar. Ai është i karakterit jodogmatik, racional, i qartë dhe vetëm pas përqafimit të tij të Islamit nga bindja, kërkon që individi i tillë të aftësohet dhe t’i zbatojë detyrat praktike të fesë: Shehadetin, namazin, zekatin, agjërimin dhe haxhin. Në këtë unitet të racionaliz*mit dhe ritualeve mund të gjendet sekreti i fuqisë me të cilën Islami dominoi në mendjet dhe zemrat njerëzore.

Qysh qysh, perpara hyr ne Islam, se pastaj e kupton se ç'ke bere??!!
Veçse njehere qe ke hyre s'mund te dalesh me, pa lene peng koken.......shume qarte!!

Xhizja, haraxhi – shenjë respektimi e jo diskriminimi
Po ashtu, Arnoldi shqyrton edhe tolerancën islame dhe lirinë e jetës fetare për të gjithë ata që paguajnë xhizjen, kompensim për sigurinë fetare e fizike brenda shtetit islam. Ekzistimi me disa shekuj i qindra sekteve e lëvizjeve ideore kristiane brenda Perandorisë Islame dëshmon më së miri për tolerancën që ka ekzistuar gjatë këtyre kohëve, kurse rastet e dhunës kanë qenë fryt i fanatikëve dhe entuzia*stëve e jo parim i Islamit, i ajeteve kuranore.

Kompensim per sigurine fetare nga kush??!! Nga myslimanet??!! Po nga kush kercenohej siguria e tyre fetare nese jo nga vete myslimanet??!!
Me fjale te tjera, duhet te me paguash qe te te mbroj jeten nga une vete??!! Logjike kasapi....

Raportet e Osmanlinjve ndaj qytetarëve kristianë ishin në shenjë të mirëkuptimit dhe të tolerancës
Me pushtimin e Konstantinopolit më 1453, Mehmeti II, së pari doli në mbrojtje të kishës kristiane ortodokse dhe kishës kristiane përgjithësisht. Me këtë veprim ai e njohu Kristianizmin që paraqet një shkallë më tej të tolerancës. Me Fermanin që shpalli, e privilegjoi kishën dhe patrikun ortodoks Genadij II, administrimin intern të saj pa përzierje nga shteti, që ishte një kualitet në krahasim me shtetin bi*zantin. Disa burime bizantine gjendjen e popujve të ndryshëm nën Bi*zantin e përshkruajnë si të tmerrshme si në aspektin shpirtëror, ash*tu edhe në atë biologjik. Janë joserioze ata individë dhe ato qarqe që në bazë të disa rasteve ekstreme dëshirojnë t’i zhvlerësojnë gjithë ato vlera.

Ndersa jane "serioze" syleshet qe besojne raportet e Osmanllinjve apo "disa burime bizantine", pa patur nevoje per as edhe nje reference te vetme?!! Doni t edini se sa "mbrojtes" deh "tolerant" ishte Mehmet Fatihu??!! Ja ku po ju freskoj pak "kulturen" tuaj historike mbi turqit osmanllinj dhe "shembullin" e njerezimit islamiko-shqiptar, Mehmet Fatihun:

Me mposhtjen e te krishterëve në Varna më 1444, përvehtësuan Vllahinë, Moldavinë,
Transilvaninë, me pak fjalë, tërë territorin që sot
quajtmë Bullgari dhe Rumani, dhe në 1453, u mblodhën përsëri ne Konstandinopojë, e cila
më 29 maj rà në duart e Muhamedit II. Një bishëqe fale islamikut Ligj te Vëllavrasjes
(ligj që për arsye dinastike i autorizonte një sulltani
të vrasjen e anëtarëve tefamiljes , per arsye dinastie), u ngjit në
froni pasi mbyti vëllanë trevjeçar. E meqë rà fjala: a e dini historinë e rënies së Co-
Kostandinopojës që na ka lënë nëpunësi Phrantzes?
Ndoshta jo. Në Evropën e sotme, që qan vetëm për
Muslimanët e ,kurrë për të krishterët apo hebrenjtë apo Bud-
distët ose hindutë, nuk është “politically correct”
të njihen detajet e rënies së Konstandinopojës
... Banorët që në buzë-mbrëmje, ndërsa
Muhamedi II rreh me top muret e Teodosit,
strehohen në katedralen e Shën Sofisë dhe këtu
fillojnë të këndojë psalmet, të kërkojnë mëshirën
hyjnore. Patriarku i cili në dritën e qiriut këndon Meshen e fundit dhe u jep zemër më të terrorizuarve, këlthet: "Mos kini frikë! Nesër ju do të jeni në
Mbretërinë e qiejve dhe emrat tuaj do të mbijetojnë
deri në perëndimin e kohërave." Fëmijët që qajnë, nënat që ofshajnë "Mos, fëmijë, mos bëzani!! Vdesim për besimin tonë në Jezu Krisht!
Vdesim për perandorin tonë Konstantin XI,
për vendin tonë." Trupat osmane që
duke i rënë daulleve hyjnë nga shtigjet e mu-
reve tëshembur, dërrmojnë mbrojtësit gjenovezë dhe venetikas
e spanjollë, i masakrojn të gjithë në teh të kordhës, pastaj mësyjnë në katedrale dhe u presin kokat
madje edhe foshnjave. Me kokat e tyre shuajnë
qirinjtë ... Zgjati nga agimi deri në muzg, kasaphana. U
qetësua vetëm kur Veziri i Madh hipi mbi foltoren
e Shën Sofisë dhe iu drejtua kasapëve, "Pushoni. Tani ky tempull i takon All-llahut. "
Ndërkohë, qyteti digjej.Ushtarët kryqëzonin
dhe ngulnin në hunj. Jeniçerët përdhunonin dhe më pas
thernin murgeshat (katër mije për pak orë)
ose zinxhirosnin të mbijetuarit
për t’i shitur në tregun e Ankarasë. Oborrtarët pregatitnin
Drekën e Fitores. Drekë,
gjatë së cilës (për inat të Pejgamberit) Mehmeti II
u deh me verën e Qipros, e meqë kishte dobësi
për djelmosha të rinj, urdhëroi t’i sillnin të parëlindurin e Dukës së madh
greko-ortodoks Notaras. Një katërmbëdhjetë-vjeçar të
njohur për bukurinë e tij. Para të gjithëve e përdhunoi
dhe pasi e përdhunoi, urdhëroi t’i sillnin të tjerët
Notaras. Prindërit e tij, gjyshërit, xhaxhallarët e tij,
kushërinjtë e tij. Para tij, u preu kokat. Një nga një.
Gjithashtu shkatërroi të gjithë altarët, shkriu gjithë
këmbanat, shndërroi të gjitha kishat në
xhami dhe pazare.
Oh, po. Në këtë mënyrë
Konstandinopoja u bë Stamboll.
N’daçin ta dëgjojnë apo jo, Fra’Accursio-t e OKB-së .
Tre vjet më vonë, pikërisht në 1456 zaptuan Athinën ku, sërish, Mehmeti II shndërroi
në xhamija të gjitha kishat dhe ndërtesat e lashta. Me
pushtimi i Athinës përfundoi pushtimin
e Greqisë, të cilën do ta kishte mbajtur, dmth shkatërruar
për katërqind vjet,....
Oriana Fallaci

.....e mund te zgjasim vazhden e historise tolerante te Islamit paqesor qe na sollen turqit nepermjet shpates, me bemat e pasardhesve te Mehmetit te "madherishem", te madherishem ne tmerret gjakatare ushtruara ndaj popullsive jomyslimane, por, Kurani Famelarte eshte nje liber i "paqes", mbushur me "paqe", paçka se pothuajse tere historia e tij eshte permbushur me gjakderdhje e dhune, per hir te "tolerances" me çdo kusht me shumicen prej 90% te shqiptareve qe e mendojne si "te paqme" nje gje te tille, duhet te mbyllim syte dhe zemren e t'i therresin derrit daje!!

Axhemi oglani / devshirma - përjashtim nga tolerance

Sipas Th. Arnoldit përjashtim nga mirëkuptimi dhe toleranca është marrja peng e fëmijëve meshkuj nga familjet kristiane, për t’i edukuar në frymën e ushtrisë perandorake. Ndonëse një veprim i tillë nuk ishte i justifikuar me burimet islame, ky veprim kishte rrënjë në sundimin e mëhershëm bizantin dhe nuk paraqiste risi dhe, në anën tjetër, popujt e varfëruar nga luftërat e shumta ishin në gjendje të mjerueshme, ndaj marrjen e djelmoshave në ushtrinë mbretërore edhe nuk e shihnin aq të tmerrshme, siç e përshkruajnë këtë disa relatorë kristianë, por si një mundësi të prosperimit politik dhe ekonomik të individit, familjes dhe rrethit ku jetonte.

Popujt kristiane ishin te varferuar nga lufterat e shumta, ndersa popujt myslimane, edhe pse ne luftera te shumta, nuk ishin varferuar, madje erdhen qe , nepermes luftes, t'i sillnin "prosperitet" popujve kristiane!!!!!
Tani, qe nder myslimane te kete shume syresh qe eksitohen nga te tilla gomarlleqe,eshte mese e qarte, por mendoj se eshte fyrje per inteligjencen e nje personi normal te besoje nje gje te tille!!
Qe ta mendosh nje gje te tille pastaj, s'mjafton te jesh zvarranik e puthadore i turkut, por edht ete jesh nej perçmues i vetvetes.....

Edhe Arnoldi, por edhe evropianët e tjerë, vërejnë dy faza të sund*imit të Perandorisë Osmane: dy shekujt e parë janë në shenjë të drejtësisë e prosperimit të përgjithshëm, kurse shekujt e mëvonshëm karakterizohen nga rënie në të gjitha fushat e jetës.
Megjithë këto, mund të thuhet se jomuslimanët në Perandorinë Osmane ishin në gjendje më të favorshme sesa jomuslimanët nëpër vendet e tyre kristiane të asaj kohe, dhe se të gjitha problemet brenda Perandorisë Osmane nuk ishin vetëm për jomuslimanët, por edhe për vetë muslimanët.

Ne fakt, po te verejme Kosoven, ato dy shekujt e "prosperimit" te pergjithshem te perandorise Osmane, kane lene aq kujtime te mira e te bukura, saqe edhe sot e kesaj dite, te vetmet objekte qe ia vlen te vizitosh, s'jane tjeter perpos objekte kulti perkushtuar sulltaneve, edhe ato ne origjine kisha te krishtera!!!!
C'turp te krenohesh me kishat e shnderruara ne xhamija dhe me shkaterrimin e identitetit te popullit tend!!!

Islami dhe shqiptarët
Kaptinë e veçantë është përqafimi i Islamit nga ana e shqiptarëve. Nëse kemi parasysh shkrimet e shumicës së autorëve shqiptarë dhe ato që ata shkruajnë, gjithsesi të ndikuar nga koncepcionet historike sllavo–serbe, më pak perëndimore e fare pak shkencore,- atëherë në veprën e Th. Arnoldit na del një tjetër gjendje nga ajo që jemi mësuar ta dëgjojmë e ta lexojmë.
Dhuna, shpata, persekutimi, ngecja e shqiptarëve në zhvillim, si pasojë e përqafimit të Islamit e çështje të tjera, janë pohime të pavërt*etuara e të pavërtetueshme, të paargumentuara e të paargumentuesh*me. Paragjykimet që datojnë nga tradita judeo-kristiane e greko-roma*ke, nga kryqëzatat e inkuizicioni, kolonializmi e kongresi i Berlinit, Versaja, Londra, Shën Stefani, Jalta … kanë lënë gjurmë në këto shkrime, ndaj mbetet si obligim për institucionet dhe individët kompetentë që t’i përvishen një pune serio*ze për shkrimin e një historie shqiptare e edhe botërore, çfarë ka qenë e jo çfarë dëshirojmë ne sot të ketë qenë, aq më pak, çfarë dëshirojnë disa grupe fundamentaliste sllavo-bolshevike dhe funda*mentaliste katoliko-centriste, të influencuara nga jashtë, të ketë qenë historia.

Nese keto gomarlleqe i ka shkruar vertet ky Arnoldi, do te thoje se s'eshte tjeter perpos nje sharlatan, por sapo teze syri terma si "sllavo-bolshevike" dhe "katoliko-centriste", kupton se per nga terminologjia, ai qe fshihet prapa ketij shkrimi s'eshte tjeter perpos nje neo-osman!! Si mund te krenoheni me "mbrojtjen" qe gjasme i ka bere turku te krishtereve, ndersa vazhdoni akoma te villni vrer pa pike turpi??!!
Cfare provash ju duhen per te deshmuar prapambetjen e Kosoves dhe Maqedonise(pala shqiptare)??!
Cilat argumenta na duhen per te argumentuar ate qe shihet qartazi: Islam=antihumanizem!!!

[mesia4ever]

Ceni eshte mire qe ne shqiptaret te mos jetojme me enderra sic kemi jetuar deri tani. Nese radikalizohemi me fene islame do t'i humbim edhe keta pak miqe qe i kemi ne perendim dhe qe po terrorizohen nga islamistet sic u terrorizuan ne Boston te Amerikes. Sot shqiptaret po vetedijesohen, po edukohen rreth fese dhe nuk po e blejne lehte propaganden e Arabise Saudite. Shqiptari i shek. 21 nuk duhet te behet mish per top per interesa te despoteve islamike. U abuzuam per 500 vjet dhe duhet te mesojme nga historia. Mos u merrni lakmi ceceneve te cilet as shtet nuk kane dhe as ne ne Kosove nuk do te kishim nese nuk do te na ndihmonin te krishteret e USA. Me keta duhet te bejme aleance sa i perket marredhenieve shteterore. Nuk eshte besimi ne Zot ne etiketime, ne satanizim te te tjereve por duhet ta shohim edhe veten se kah po shkojme. Me zor askush nuk behet besimtar dhe nuk ka mbetur Perendia qe te luftojne per te disa njerez me koke kafshe qe tere diten i thone 2-3 fjale e i perserisin e riperserisin mijera here dhe kane mesuar te gjuajne me kallashnikove.

[klajdi wolf]

Historia Islame ndërmjet realitetit dhe paragjykimeve
Qasja e Thomas W. Arnoldit, edhe pse fare pak e mbështetur shkencërisht e politikisht nga të tjerët, mbase, është impresionuese, kurajuese dhe, mbi të gjitha, konstruktive e shkencore edhe në kohën tonë.

Sa qarte!! Edhe pse jo e mbeshtetur shkencerisht, eshte shkencore!!!Perle islamike!!!

A e lexon mire fjale mbase??Kjo tregon mundesi ose prapabilitet.
Per vepren e Arnoldit tregohet qe eshte e mbeshtetur pak shkencerisht dhe kjo nuk do te thote qe s'ka mundesi te jete shkencore.
Duket qarte qe ti mundohesh te manipulosh fjaline ne komentin e vepres se Arnoldit ose ke probleme te tjera,per kete s'ka dyshim edhe me poshte.

Paska kerkuar kot i shkreti.......turku erdhi me shpate ne njeren dore e Kuran ne doren tjeter!!

Po te kishte ardhur per te perhapur fene sic thua ti me ate qellim sdo te kishte ngelur komb ne ballkan pa qene ne fene islame.Perandoria osmane respektonte fete e tjera mbi te gjitha.
Dhe duhet te besh dallimin midis turkut dhe osmanit se s'je me ne komunizem,ku te tere shtetet paraqiten si armiq te Shqiperise.

Pra, me se fundi nje pranim i dhunes ne perhapjen e Islamit!! Ju lumte...

Mos shpif perseri po lexoje mire fjaline: jo te konvertimit detyrues, i cili kohë pas kohe mund të haset nëpër të gjitha periudhat e historisë së Islamit aty.
Pra duket qarte qe me shume kerkon te tallesh se sa te argumentosh....

Qysh qysh, perpara hyr ne Islam, se pastaj e kupton se ç'ke bere??!!
Veçse njehere qe ke hyre s'mund te dalesh me, pa lene peng koken.......shume qarte!!

Pikerisht,perpara se te behesh besimtar mysliman dhe humanist duhet te mendohesh mire dhe nuk vendoset lehte.
Vendimi eshte i rendesishem per jeten dhe te ardhmen.

Kompensim per sigurine fetare nga kush??!! Nga myslimanet??!! Po nga kush kercenohej siguria e tyre fetare nese jo nga vete myslimanet??!!
Me fjale te tjera, duhet te me paguash qe te te mbroj jeten nga une vete??!! Logjike kasapi....

S'eshte vetem per sigurine fetare ai sigurim por edhe per sigurine fizike.
Pse vetem myslimane ishte popullsia e Perandorise Osmane apo ishte multifetare?!!
P.sh. feja ortodokse ne Serbi u kercenua nga Hungaria e cila do i zevendesonte kisha ortodokse me ato katolike dhe P.O. e mbrojti Serbine.
P.O. jo vetem qe i mbrojti lirine fetare vendeve te saj nga shtete te tjera por edhe sigurine fetare gjate sundimit osman.

Ndersa jane "serioze" syleshet qe besojne raportet e Osmanllinjve apo "disa burime bizantine", pa patur nevoje per as edhe nje reference te vetme?!! Doni t edini se sa "mbrojtes" deh "tolerant" ishte Mehmet Fatihu??!! Ja ku po ju freskoj pak "kulturen" tuaj historike mbi turqit osmanllinj dhe "shembullin" e njerezimit islamiko-shqiptar, Mehmet Fatihun:
.....e mund te zgjasim vazhden e historise tolerante te Islamit paqesor qe na sollen turqit nepermjet shpates, me bemat e pasardhesve te Mehmetit te "madherishem", te madherishem ne tmerret gjakatare ushtruara ndaj popullsive jomyslimane, por, Kurani Famelarte eshte nje liber i "paqes", mbushur me "paqe", paçka se pothuajse tere historia e tij eshte permbushur me gjakderdhje e dhune, per hir te "tolerances" me çdo kusht me shumicen prej 90% te shqiptareve qe e mendojne si "te paqme" nje gje te tille, duhet te mbyllim syte dhe zemren e t'i therresin derrit daje!!

S'kemi nevoje ta mesojme prej teje tolerancen e ketij sulltani pasi eshte fakt i gjalle qe i dha kompetenca te larta patriarkut ortodoks te Kostandinopojes,por per toleranca e tij e larte nuk mungoi edhe ndaj hebrenjve te cilet digjeshin ne zjarr ne Evropen e Krishtere ndersa sulltan Mehmeti u ndertoi ne Greqi nje qytet vetem per ta dhe te ishin te mbrojtur ne kete perandori.

Pse s'tregon ti si e plackiten kryqtaret katolik bizantin,gjate kryqezatave?????

Popujt kristiane ishin te varferuar nga lufterat e shumta, ndersa popujt myslimane, edhe pse ne luftera te shumta, nuk ishin varferuar, madje erdhen qe , nepermes luftes, t'i sillnin "prosperitet" popujve kristiane!!!!!
Tani, qe nder myslimane te kete shume syresh qe eksitohen nga te tilla gomarlleqe,eshte mese e qarte, por mendoj se eshte fyrje per inteligjencen e nje personi normal te besoje nje gje te tille!!
Qe ta mendosh nje gje te tille pastaj, s'mjafton te jesh zvarranik e puthadore i turkut, por edht ete jesh nej perçmues i vetvetes.....

Ketu duhet te bazohesh mbi fakte historike jo mbi imagjinaten tende..Serbia ne keto kohera ishte ne lufte me bizantin,greqia gjithashtu me Serbine,ne Shqiperi kishte lufte midis princave shqiptare dhe nuk ishin te bashkuar por te percare dhe ne konflikte me njeri tjetrin.P.O u solli bashkim,unifikim edhe fund konflikteve.
Madje popujt Lindore te Evropes para ardhjes se Osmaneve ishin te prapambetur,ne qeverisjen Osmane keto vende ndryshuan.

Ne fakt, po te verejme Kosoven, ato dy shekujt e "prosperimit" te pergjithshem te perandorise Osmane, kane lene aq kujtime te mira e te bukura, saqe edhe sot e kesaj dite, te vetmet objekte qe ia vlen te vizitosh, s'jane tjeter perpos objekte kulti perkushtuar sulltaneve, edhe ato ne origjine kisha te krishtera!!!!
C'turp te krenohesh me kishat e shnderruara ne xhamija dhe me shkaterrimin e identitetit te popullit tend!!!

Osmanet ia hoqen pagesen e taksave kosovareve para se te dilte nga kjo perandori per ta pergatitur nga shkaterruesi dhe pushtuesi i vertet i Kosoves.

Po te kishte pasur ate synim per zhdukjen e identitetit kulturor P.O. sdo te kishte mbetur gjuha shqipe ne Kosove dhe as kultura shqiptare.

Nese keto gomarlleqe i ka shkruar vertet ky Arnoldi, do te thoje se s'eshte tjeter perpos nje sharlatan, por sapo teze syri terma si "sllavo-bolshevike" dhe "katoliko-centriste", kupton se per nga terminologjia, ai qe fshihet prapa ketij shkrimi s'eshte tjeter perpos nje neo-osman!! Si mund te krenoheni me "mbrojtjen" qe gjasme i ka bere turku te krishtereve, ndersa vazhdoni akoma te villni vrer pa pike turpi??!!

Ti as tek maja e gishtave nuk i vjen dot Arnoldit....
Ky tekst qe ka sjelle Ceni eshte nje koment i nje librit te Arnoldit dhe sigurisht eshte bere nga ndonje musliman shqiptar.
Po te mos kishte mbrojtur Turku te krishteret dhe artin sdo te ishte as Onufri dhe as pikturat e tij.

Cfare provash ju duhen per te deshmuar prapambetjen e Kosoves dhe Maqedonise(pala shqiptare)??!
Cilat argumenta na duhen per te argumentuar ate qe shihet qartazi: Islam=antihumanizem!!!

Per prapambetjen e Kosoves kerkoja Serbise ose lexo c'fare tha Gjergj Fishta ne ''Lidhjen e Kombeve''.
2 qytet shqiptare qe mbrohen nga Unesko jane arkitekture osmane: Berati dhe Gjirokastra

Islam=humanizem s'ka ndonje kundershtim.

[frank 2]

sa njerz kane fut letrat me shku ne turqi e ne arabi,a e din ky qeni,qi ka msu shqip,tane bota po munohet me shku ne vene mislimane,aty ku martohen ne familje ,mor bagti,

[frank 2]

shif e shkruni o hasana,ku martohen ne familje,ku asht me ligj me marre 7 gra,ku vete muhameti ka kene pedofil,me gra 11 vjeqe.shif e shkruj

[klajdi wolf]

sa njerz kane fut letrat me shku ne turqi e ne arabi,a e din ky qeni,qi ka msu shqip,tane bota po munohet me shku ne vene mislimane,aty ku martohen ne familje ,mor bagti,

Para se te merresh me keta njerez ti qe jane grimca ne krahasim me ata qe fusin letra neper Greqi apo ne shtete te tjera.
Problem shqetesues per shqiptaret eshte asimilimi grek dhe ai serb,ku ne jug te Shqiperise 1/4 e identifikojne veten si grek.

Po te marrim nje shembull ne SHBA ku ka 25.000 dibrane dhe gjysma e quan veten shtetas amerikan ndersa ne Diber ka vetem 8000 banore dhe nuk jane te gjithe shqiptare.
Ndersa Perandoria Osmane qe sundoi per 500 vjet ka asimiluar vetem 0.0033% te shqiptareve afersisht 20.000 shqiptare.
Nuk po flas per shqiptaret e asimiluar ne italiane,gjermane apo ne vende te tjera.

Tregohet qarte qe asimilimi nuk eshte pjese e fese islame por ajo synon ruajtjen e identitetit kombetar dhe mbrojtjen e shqiptareve nga asimilimi: grek,serb,amerikan,italian,turk etj.

Duket qarte se kush eshte bagetia.

shif e shkruni o hasana,ku martohen ne familje,ku asht me ligj me marre 7 gra,ku vete muhameti ka kene pedofil,me gra 11 vjeqe.shif e shkruj

Volteri, filozof dhe shkrimtar i madh francez, thotë:
"Feja me të cilën erdhi Muhammedi, pa dyshim është më e lartë se
Krishterizmi. Besimtarët muslimanë nuk janë sprovuar me mosbesimin,
me të cilin janë testuar të krishterët, të cilët, në fund,
deklaruan: `Një Zot është në tresh, ndërsa trinia ka njësinë e
njëshit.' Besimi në Një Zot të Vetëm, të Gjithëfuqishëm ka qenë në
themel të Islamit. Ekzistimin e tij, Islami ia ka borxh liderit të
tij dhe trimërisë së tij, ndërsa të krisherët përdorën shpatën dhe
zjarrin për përhapjen e fesë së tyre. O Zot, Zot i Madh! Sikur këta
popuj të Evropës t'i merrnin si model muslimanët! Nuk ka dyshim që
Muhammedi a.s. ka qenë njeri vërtet i madh. Në gjirin e virtyteve të
tij dhe personalitetit paradogmatik ka kultivuar gjenerata
madhështore. Ai ka qenë shtetas i urtë dhe i drejtë, i cili deri në
fund ka realizuar revolucionin më të madh në historinë e
njerëzimit."

"Luteri nuk është i denjë as t'ia zgjidhë lidhësat e këpucëve
Muhammedit."
"Përsëris se ata, që fenë Islame e quajnë si fe me lakmi epshesh
shtazore dhe një fe që i hap shteg plogështisë dhe papunësisë, janë
të padijshëm, trundryshkur e mendjesëmurë. Këto pretendime, janë
fare të pabaza dhe qëndrojnë shumë larg nga e vërteta. Edhe ata, që
i pranojnë si të qëna këto, nuk e njohin aspak problemin.
O priftër e kallogjerë! Të gjithë ju, o burra klerikë! Në qoftëse
urdhëroheni të mbani agjërim në muajin korrik, në qoftëse ju
ndalohen vera që pini e bixhozi që lozni, nëse urdhëroheni të bëni
peligrinazh (haxh) në ranishtet e nxehta të Hixhazit (Arabisë), nëse
vendoset të jepni dy e gjysëm përqind të të ardhurave tuaja për
sadaka, dhe ju kërkohet të lëshoni 14 gra nga 18 që keni, e të mbani
vetëm 4, a mund të thoni për atë fe, që u bënë të tilla komunikime,
se është fe lakmuese dhe epshesh shtazore?!"
Ndërkaq, në Dictionnaire Philosophique, IV, f. 319, ai thotë:
"Vëllait tim musliman do t'i thosha: Feja jote, më duket një fe
shumë e respektuar. Ti adhuron vetëm një Zot. çdo vit, je i detyruar
të japësh, si zekat, një të dyzetën e të ardhurave dhe ditën e
Bajramit të bësh paqe me armiqtë. Priftërinjtë tanë, që shpifin tërë
botën, ndoshta një mijë herë thanë se feja jote zuri vend, sepse
është një fe që u drejtohet plotësisht kënaqësive. Të gjithë këta të
mjerë kanë gënjyer. Feja jote është shumë fisnike."
Në "Fjalori Filozofik v. III", kapitulli "Muslimanët", Volteri
thërret me nervozitet:
"Ju them përsëri, analfabetë të marrë, vetëm të paditurve mund t'u
thuhet se feja Islame është sensuale dhe epsharake; për këtë, as që
bëhet fjalë, ju kanë mashtruar sikurse edhe për shumë të tjera
Lehtë është të shpifet, por unë e urrej shpifjen - thotë Volter në
fund të artikullit. Pasaktësitë duhet vazhdimisht të
përgënjeshtrohen, sepse edhe kur e hedhim poshtëë një mashtrim,
gjithnjë gjendet dikush që do të risjellë atë.
Mund të shkruhen shumë libra voluminozë me intrigat e pavërteta,
me të cilat janë sulmuar muslimanët.
çdo gjë që është thënë për muslimanët, deri më
sot, duhet hedhur në zjarr."

[Diella1]

Para se te merresh me keta njerez ti qe jane grimca ne krahasim me ata qe fusin letra neper Greqi apo ne shtete te tjera.
Problem shqetesues per shqiptaret eshte asimilimi grek dhe ai serb,ku ne jug te Shqiperise 1/4 e identifikojne veten si grek.

Po te marrim nje shembull ne SHBA ku ka 25.000 dibrane dhe gjysma e quan veten shtetas amerikan ndersa ne Diber ka vetem 8000 banore dhe nuk jane te gjithe shqiptare.
Ndersa Perandoria Osmane qe sundoi per 500 vjet ka asimiluar vetem 0.0033% te shqiptareve afersisht 20.000 shqiptare.
Nuk po flas per shqiptaret e asimiluar ne italiane,gjermane apo ne vende te tjera.

Tregohet qarte qe asimilimi nuk eshte pjese e fese islame por ajo synon ruajtjen e identitetit kombetar dhe mbrojtjen e shqiptareve nga asimilimi: grek,serb,amerikan,italian,turk etj.

Duket qarte se kush eshte bagetia.



Volteri, filozof dhe shkrimtar i madh francez, thotë:
"Feja me të cilën erdhi Muhammedi, pa dyshim është më e lartë se
Krishterizmi. Besimtarët muslimanë nuk janë sprovuar me mosbesimin,
me të cilin janë testuar të krishterët, të cilët, në fund,
deklaruan: `Një Zot është në tresh, ndërsa trinia ka njësinë e
njëshit.' Besimi në Një Zot të Vetëm, të Gjithëfuqishëm ka qenë në
themel të Islamit. Ekzistimin e tij, Islami ia ka borxh liderit të
tij dhe trimërisë së tij, ndërsa të krisherët përdorën shpatën dhe
zjarrin për përhapjen e fesë së tyre. O Zot, Zot i Madh! Sikur këta
popuj të Evropës t'i merrnin si model muslimanët! Nuk ka dyshim që
Muhammedi a.s. ka qenë njeri vërtet i madh. Në gjirin e virtyteve të
tij dhe personalitetit paradogmatik ka kultivuar gjenerata
madhështore. Ai ka qenë shtetas i urtë dhe i drejtë, i cili deri në
fund ka realizuar revolucionin më të madh në historinë e
njerëzimit."

"Luteri nuk është i denjë as t'ia zgjidhë lidhësat e këpucëve
Muhammedit."
"Përsëris se ata, që fenë Islame e quajnë si fe me lakmi epshesh
shtazore dhe një fe që i hap shteg plogështisë dhe papunësisë, janë
të padijshëm, trundryshkur e mendjesëmurë. Këto pretendime, janë
fare të pabaza dhe qëndrojnë shumë larg nga e vërteta. Edhe ata, që
i pranojnë si të qëna këto, nuk e njohin aspak problemin.
O priftër e kallogjerë! Të gjithë ju, o burra klerikë! Në qoftëse
urdhëroheni të mbani agjërim në muajin korrik, në qoftëse ju
ndalohen vera që pini e bixhozi që lozni, nëse urdhëroheni të bëni
peligrinazh (haxh) në ranishtet e nxehta të Hixhazit (Arabisë), nëse
vendoset të jepni dy e gjysëm përqind të të ardhurave tuaja për
sadaka, dhe ju kërkohet të lëshoni 14 gra nga 18 që keni, e të mbani
vetëm 4, a mund të thoni për atë fe, që u bënë të tilla komunikime,
se është fe lakmuese dhe epshesh shtazore?!"
Ndërkaq, në Dictionnaire Philosophique, IV, f. 319, ai thotë:
"Vëllait tim musliman do t'i thosha: Feja jote, më duket një fe
shumë e respektuar. Ti adhuron vetëm një Zot. çdo vit, je i detyruar
të japësh, si zekat, një të dyzetën e të ardhurave dhe ditën e
Bajramit të bësh paqe me armiqtë. Priftërinjtë tanë, që shpifin tërë
botën, ndoshta një mijë herë thanë se feja jote zuri vend, sepse
është një fe që u drejtohet plotësisht kënaqësive. Të gjithë këta të
mjerë kanë gënjyer. Feja jote është shumë fisnike."
Në "Fjalori Filozofik v. III", kapitulli "Muslimanët", Volteri
thërret me nervozitet:
"Ju them përsëri, analfabetë të marrë, vetëm të paditurve mund t'u
thuhet se feja Islame është sensuale dhe epsharake; për këtë, as që
bëhet fjalë, ju kanë mashtruar sikurse edhe për shumë të tjera
Lehtë është të shpifet, por unë e urrej shpifjen - thotë Volter në
fund të artikullit. Pasaktësitë duhet vazhdimisht të
përgënjeshtrohen, sepse edhe kur e hedhim poshtëë një mashtrim,
gjithnjë gjendet dikush që do të risjellë atë.
Mund të shkruhen shumë libra voluminozë me intrigat e pavërteta,
me të cilat janë sulmuar muslimanët.
çdo gjë që është thënë për muslimanët, deri më
sot, duhet hedhur në zjarr."

Po ku i gjeni keto thenie te Volterit mbi islamin, habitem!!!...... Ja:

"Evolving views of Islam and its prophet, Muhammad, can be found in Voltaire's writings. In a 1740 letter to Frederick II of Prussia, Voltaire ascribes to Muhammad a brutality that "is assuredly nothing any man can excuse" and suggests that his following stemmed from superstition and lack of enlightenment.[37] In a 1745 letter recommending his play Fanaticism, or Mahomet to Pope Benedict XIV, Voltaire described the founder of Islam as "the founder of a false and barbarous sect" and "a false prophet."


Marre nga http://en.wikipedia.org/wiki/Voltaire


P.S. Edhe sikur t'a kishte thene Volteri ate gje, e cfare pastaj?!.........

[klajdi wolf]

Po ku i gjeni keto thenie te Volterit mbi islamin, habitem!!!...... Ja:

"Evolving views of Islam and its prophet, Muhammad, can be found in Voltaire's writings. In a 1740 letter to Frederick II of Prussia, Voltaire ascribes to Muhammad a brutality that "is assuredly nothing any man can excuse" and suggests that his following stemmed from superstition and lack of enlightenment.[37] In a 1745 letter recommending his play Fanaticism, or Mahomet to Pope Benedict XIV, Voltaire described the founder of Islam as "the founder of a false and barbarous sect" and "a false prophet."


Marre nga http://en.wikipedia.org/wiki/Voltaire

Po Volteri ka qene islamofob dhe ashtu ka menduar para se te kuptonte te verteten.
Shiko se c'shkruan me vone.

“His religion is wise, strict, chaste, and human: wise, because it doesn’t fall in the foolishness of associating any idea to God, and because it doesn’t have any “mystery”; strict, because it forbids gambling, wine and alcohol, and commends to pray five times a day, chaste, because it limits to a maximum of four a number of wives that was previously numerous like it is so common in the bed of all princes of the Orient, human, because it commands charity even more strongly than the pilgrimage to Mecca itself. Add to this all the character of truth and tolerance.”

- [ Il faut prendre un parti » (1772), dans Œuvres complètes de Voltaire, Voltaire, éd. Moland, 1875, t. 28, chap. 23-Discours d’un Turc, p. 547]


http://mudaraa.tumblr.com/post/32302...ho-admired-the

P.S. Edhe sikur t'a kishte thene Volteri ate gje, e cfare pastaj?!.........

I ke me fakte ne librat e tij qe i ka shkruajtur.
Volteri mbi te gjitha ka qene nje nga iluministet me te medhenj.

[Diella1]

Ku po i merr keto te dhena ti, se te ai linku qe te dhashe une ty s'ka me shume se kaq, po t'a kishte bere ai nje kthese te tille aty patjeter qe do te thuhej, se do te ishte e rendesishme per t'u treguar.....


P.s. Pikerisht se mbahet per "iluminist" kjo perralla per islamin eshte totalisht e pabesueshme, shko e lexo me pare se c'thote ai ne lidhje me Krishterimin e do t'a kuptosh qe s'ka mundesisht qe ai t'i beje leto lavderime per nje fe si Islami.....