Cila eshte e verteta rreth terrorizmit islamik?

[Gogi]

Ju eshte bere obligim lufta

216. Juve u është bërë obligim lufta, ndonëse ju e urreni atë. Por mund që ju ta urreni një send, e ai është shumë i dobishëm për ju, dhe mund që ju ta doni një send, e ai është dëm për ju. All-llahu e di (fundin e çdo sendi) e ju nuk dini.



.

[Gogi]

Ju jeni bere imun ndaj ketyre ajteve Kuranore saqe tani ju kalojne nga syte edhe me nuk ju bejn pershtypje.





.

[Ceni-1]

123. O ju që besuat! Luftoni jobesimtarët që i keni afër jush, e le ta ndiejnë prej jush grushtin e fortë kundër tyre. E dijeni se All-llahu është me të devotshmit.

PACIFIZMI NE ISLAM

Share on myspace Share on blogger Share on facebook Share on linkedin More Sharing Services
Sipas Kuranit, lufta paraqet një "obligim të padëshiruar" e që duhet vënë në zbatim, duke mbajtur rreptësishtë parasysh vlerat e veçanta njerëzore dhe morale dhe që mund të përdoret në ato raste kur ajo është e pashmangshme.

Në një varg kuranor tregohet se ata të cilët e nisin luftën janë njerëzit pa besim dhe që Zoti nuk i pëlqen luftërat:

"...Sa herë që ndezën zjarr për luftë, Allahu ua fiku atë, e ata përpiqen për shkatërrime në tokë. Allahu nuk i do ngatërrestarët. " (Kurani 5:64)

Në rastin e një konflikti, besimtarët duhet të luftojnë vetëm nëse lufta është e nevojshme. Nëse kundërshtarët sulmojnë, nuk mbetet asnjë zgjidhje tjetër, andaj dhe lufta është e detyrueshme:

"Po nëse ata ndalen (nga provokimi), Zoti është Falës, Mëshirues." (Kurani 2:192)

Një hulumtim i hollësishëm i jetës së Profetit Muhammed (paqja qoftë mbi të) tregon se lufta është një metodë që përdorej për qëllime mbrojtëse vetëm në gjendje të pashmangshme.

Shpallja e Kuranit Profetit Muhamed i vazhdoi për një periudhë prej 23 vjetësh. Gjatë 13 vjetëve të parë të kësaj periudhe, myslimanët jetonin si pakicë, nën një qeverisje pagane në Mekë dhe u ballafaquan me shtypje të shumta. Shumë myslimanë u munduan, u dhunuan, u torturuan, madje u vranë, shtëpitë dhe pronat e tyre u grabitën. Pavarësisht nga kjo, myslimanët vazhduan të jetojnë pa kaluar në dhunë dhe gjithmonë u bënë thirrje paganëve për paqe.

Kur shtypja e paganëve u bë tërësisht e padurueshme, myslimanët u shpërngulën në qytetin e Jethribit, i cili më vonë do të quhej "Medine", ku ata do të vendosnin qeverisjen e tyre në një mjedis më miqësor dhe më të lirë. Madje edhe vendosja e sistemit të tyre politik nuk i shtyu aspak ata që të rrëmbenin armët kundër paganëve të egër të Mekës. Profeti Muhamed i urdhëroi njerëzit e tij të përgatiten për luftë vetëm pasi mori shpalljen e mëposhtme hyjnore:

"Atyre që po sulmohen me luftë, u është dhënë leje të luftojnë, për shkak se u është bërë padrejtë, e All-llahu ka fuqi për t'u ndihmuar atyre (myslimanëve).(U lejuan të luftojnë) Ata, të cilët vetëm pse thanë: "All-llahu është Zoti ynë!" u dëbuan pa kurrfarë të drejte..." (Surja Haxh: 39:40)

Shkurt, myslimanët u lejuan të bëjnë luftë vetëm pse ishin shtypur dhe ishin nënshtruar dhunës. Me fjalë të tjera, Zoti u lejoi të luftojnë vetëm për tu mbrojtur. Në vargje tjera të Kuranit, myslimanët paralajmërohen që të mos përdorin provokime apo dhunë të panevojshme:

"Dhe luftoni në rrugën e Allahut kundër atyre që ju sulmojnë, e mos e teproni! Se Allahu nuk i do ata që e teprojnë (e fillojnë luftën)." (Surja Bekare:190)

Pas shpalljes së këtyre vargjeve, ndodhën disa luftëra mes myslimanëve dhe paganëve arabë. Sidoqoftë, në asnjërën nga këto luftëra myslimanët nuk ishin pala e cila e nxiti luftën. Për më tepër, Profeti Muhamed krijoi një mjedis shoqëror të sigurt e paqësor për myslimanët dhe paganët, duke nënshkruar Marrëveshjen e Paqes (të Hudejbijes) e cila u plotësi pjesën më të madhe të kërkesave të paganëve. Pala që i shkeli kushtet e marrëveshjes dhe nisi luftën e re ishte përsëri ajo e paganëve. Sidoqoftë, me konvertimet e shumta ne fenë Islame, ushtria myslimane arriti të krijojë një forcë të madhe kundër arabëve paganë dhe Profeti Muhamed e mori Mekën nën kontroll pa gjakderdhje dhe me një shpirt tolerance. Për më tepër, ai nuk e lëndoi askënd, ai i fali ata dhe i trajtoi me tolerancën më të madhe. Paganët, të cilët më vonë do të pranonin Islamin me vullnetin e tyre të lirë, nuk kishin si të mos e admironin këtë fisnikëri të karakterit të Profetit.

Parimet islame, që Zoti shpall në Kuran, flasin për këtë politikë paqësore dhe të matur të Profetit Muhamed. Në Kuran, Zoti i urdhëron besimtarët që t'i trajtojnë jomyslimanët me mirësi e drejtësi:

"All-llahu nuk ju ndalon të bëni mirë dhe të mbani drejtësi me ata që nuk ju luftuan për shkak të fesë, e as nuk ju dëbuan prej shtëpive tuaja; All-llahu i do ata që mbajnë drejtësinë. All-llahu ju ndalon t'u afroheni vetëm atyre që ju luftuan për shkak të fesë, që ju nxorën prej shtëpive tuaja dhe që ndihmuan dëbimin tuaj; ju ndalon të miqësoheni me ta..." (Kurani 60:8-9)

Vargjet e mësipërme kuranore qartësojnë se si një mysliman duhet të sillen ndaj jomyslimanëve. Myslimani duhet t'i trajtojë të gjithë jomyslimanët me mirësi dhe duhet ti shmangën miqësisë vetëm me ata që shfaqin armiqësi ndaj Islamit. Në rast se kjo armiqësi shkakton sulme të dhunshme ndaj ekzistencës së myslimanëve, pra, nëse ndaj tyre është ndezur një luftë e hapur, në këtë rast Myslimanët duhet përgjigjur atyre me drejtësi dhe duke pasur parasysh përmasat njerëzore të situatës. Të gjitha format e barbarizmave, dhe veprat e panevojshme të dhunës dhe të sulmeve të padrejta janë të ndaluara në Islam. Në një varg tjetër kuranor, Zoti i paralajmëron myslimanët për këtë dhe shpjegon se urrejtja e ndjerë ndaj armiqve nuk duhet t'i shtyjë besimtarët të bëjnë padrejtësi ndaj tyre.

"O ju që besuat! Bëhuni plotësisht të vendosur për hir të All-llahut, duke dëshmuar të drejtën, dhe të mos tu shtyjë urrejtja ndaj një populli e t'i shmangeni drejtësisë; bëhuni të drejtë se ajo është më afër devotshmërisë. Kine frikë Allahun se All-llahu di hollësisht për atë që veproni." (Kurani 5:8)

Kuptimi i konceptit të "Xhihadit"

Një tjetër koncept që për shkak të kontekstit të diskutimit vlen të sqarohet, është ai i "xhihadit".

Kuptimi i saktë i fjalës "xhihad" është "përpjekje". Kështu, në Islam "të bësh xhihad", do të thotë "të mundohesh, të bësh përpjekje". Ndaj "xhihadi më i madh është xhihadi që njeriu kryen ndaj vetvetes." Kjo nënkupton përpjekjen e njeriut për të luftuar dëshirat egoiste. Lufta e hapur në rrafshin intelektual ndaj anti-fesë, pikëpamjet ateiste, gjithashtu janë forma të xhihadid në kuptim e plotë të fjalës.

Përveç këtyre kuptimeve ideologjike dhe shpirtërore, edhe lufta në kuptimin fizik konsiderohet si "xhihad". Sidoqoftë, si edhe u sqarua më lartë, kjo duhët të jetë një luftë që bëhet vetëm e vetëm për qëllime mbrojtëse. Përdorimi i konceptit të "xhihadit" për veprat e dhunës kundër njerëzve të pafajshëm, siç është terrori, do të ishte i padrejtë dhe shtrembërim tepër i madh.

Dhembshuria, toleranca dhe humanizmi në historinë islame

Thënë shkurt, doktrina politike e Islamit është jashtëzakonisht paqedashëse dhe e moderuar. Kjo e vërtetë gjithashtu pohohet gjerësisht nga historianët dhe teologët jomyslimanë. Një prej tyre është historiania britanike Karen Armstrong, ish-murgeshë dhe eksperte me famë e historisë së Lindjes së Mesme. Në librin e saj "Lufta e shenjtë", i cili merr në shqyrtim historinë e tri feve me origjinë hyjnore, ajo parashtron komentet e mëposhtme:

...Fjala "Islam" në gjuhën arabe rrjedh nga e njëjta rrënjë me fjalën "paqe" dhe Kurani e dënon luftën si një gjendje anormale e çështjeve, në kundërshtim me dëshirën e Zotit... "...Sa herë që ndezën zjarr për luftë, Allahu ua fiku atë, e ata përpiqen për shkatërrime në tokë. Allahu nuk i do ngatërrestarët. " (Kurani 5:64) Islami nuk e arsyeton një luftë tërësisht sulmuese shfarosjeje, sikur që e bënë Teurati në pesë librat e Biblës. Një fe më reale se Krishterimi, Islami pranon se lufta është e pashmangshme dhe nganjëherë, një detyrë pozitive për t'i dhënë fund shtypjes dhe vuajtjes. Kurani mëson se lufta duhet të kufizohet dhe të zhvillohet në një mënyrë sa më njerëzore të mundshme. Muhamedit i është dashur të luftojë jo vetëm mekasit, por edhe fiset çifute në atë zonë si dhe fiset e krishtera në Siri, të cilët planifikonin ta sulmonin atë në aleancë me çifutët. Megjithatë, kjo nuk e bëri Muhamedin që t'i denonconte Ithtarët e Librit. Myslimanët u detyruan të vetëmbrohen, por ata nuk po zhvillonin një "luftë të shenjtë" kundër fesë së armiqve të tyre. Kur Muhamedi dërgoi njeriun e tij, Zejdin, kundër të krishterëve, në krye të një ushtrie myslimane, ai i porositi ata të luftojnë në rrugë të Zotit me trimëri, por njerëzisht. Ata nuk duhej të shqetësonin as priftërinj, murgj e murgesha, e as njerëzit e dobët e të pandihmë që nuk ishin në gjendje të luftonin. Nuk duhej bërë masakra ndaj civilëve, madje nuk duhej prerë as edhe një pemë apo rrëzuar ndonjë ndërtesë. Kjo ishte krejt ndryshe nga luftërat e Joshuas. (1)

Pas vdekjes së Profetit, myslimanët vazhduan ti trajtonin anëtarët e feve tjera me tolerancë dhe respekt. Shtetet Islamike u bënë shtëpi të sigurta dhe të lira për çifutët edhe të Krishterët. Pas marrjes së Jerusalemit, Kalifi Omer i qetësoi të Krishterët të cilët i kishte kapluar frika e masakrës, dhe u sqaroi se ata ishin të sigurt. Për më tepër, ai u bëri vizitë kishave të tyre dhe u deklaroi se mund të vazhdonin të lirë të praktikonin adhurimin e tyre.

Në vitin 1099, 4 shekujsh pas marrjes së Jerusalemit nga ana e myslimanëve, kryqtarët e pushtuan sërish Jerusalemin dhe i vunë shpatën të gjithë banorëve mysliman. Përsëri, përkundër frikës nga ana e të krishterëve, Salahudini, gjenerali mysliman i cili e rimori Jerusalemin dhe e shpëtoi qytetin nga invazioni i vitit 1187, nuk e preku as edhe një civil të vetëm dhe nuk lejoi asnjë ushtarë që të plaçkitë. Veç kësaj, ai i lejoi pushtuesit e krishterë që të marrin të gjithë mallin e tyre dhe të largohen nga qyteti në siguri.

Një portret i tolerancës ndaj të krishterëve në tokat Islamike

Periudhat e Turqve Selxhukë dhe Perandorisë Osmane janë shënuar gjithashtu edhe me tolerancën dhe drejtësinë e Islamit. Siç edhe është e ditur, çifutët që ishin dëbuar nga Spanja katolike gjetën paqen që e kërkonin pikërisht në tokat e perandorisë osmane, ku u strehuan në vitin 1492. Sulltan Mehmedi, sundimtari i Stambollit, lejoi edhe lirinë e fesë së çifutëve dhe të krishterëve. Lidhur me tolerancën dhe drejtësinë e ushtruar nga myslimanët, historiani A. Miquel thotë si më poshtë:

Të Krishterët u qeverisën nga një shtet shumi mirë i administruar e që një gjë e tillë nuk ekzistonte në sovranitetin bizantin apo latin. Ata asnjëherë nuk ishin nënshtruar shtypjes sistematike. Përkundrazi, Perandoria, dhe për më tepër Stambolli, u bë strehë për çifutët më të torturuar spanjoll. Ata asnjëherë nuk u detyruan ta pranojnë Islamin. (2)

Profesori i fesë dhe i marrëdhënieve ndërkombëtare në Universitetin e Xhorxhtaunit, Xhon L. Espozito, e komenton njëjtë:
Për shumicën e popullsisë jomyslimane në territoret Bizantine dhe Persiane, tanimë të nështruar qevërisësve të huaj, qeverisja Islamike përbënte një ndryshim qeverisësish, më shumë fleksibile dhe tolerant. Shumica e kësaj popullsie tani gëzonin autonomi më të madhe dhe paguanin taksa më të ula...Fetarisht, Islami u vërtetua si fe më tolerante, duke u ofruar çifutëve dhe të krishterëve vendas, një liri më të madhe fetare. (3)

Siç edhe u sqarua në këto fjalë, historia asnjëherë nuk i dëshmoi Myslimanët si "shkaktues të ngatërresave". Përndryshe, ata i sollën siguri dhe paqe të gjithë njerëzve pa dallim kombësie e feje, të banuar në territore të gjëra me të cilat ata qeverisën. (Për më tepër, shih Drejtësia dhe Toleranca në Kuran, nga Harun Jahja, 2000)

Shkurt, dhembshuria, paqja dhe toleranca përbëjnë bazat themelore të vlerave të Kuranit dhe qëllimet e Islamit që të fshijnë ngatërresat nga faqja e dheut. Urdhërat e Kuranit dhe praktika e myslimanëve gjatë tërë historisë janë aq të qarta sa nuk lënë hapësirë për polemikë.


O INSAN per ty dhe per te tjeret si ju kete shkrim e postova . Qe ti largoni cytjet e ''djallit'' nga mendja e juaj ! Kuptoni njehere e mire konceptin e luftes simbas ISLAMIT .LARGONI INJORANCEN , SE TE JESH NE MESIN E SHKRIMEVE TE CILAT FLASIN PER NJE CESHTJE TE CAKTUAR , E TE JESH INJORANT ME KEQ NUK KA VALLAHIN !

[Gogi]

....edhe une po them. ... prandaj do kemi luftra pa nderpre aty ku ka musliman, normalisht musliman te llojit Aziatik, shiko:


169. Kurrsesi të mos mendoni se janë të vdekur ata që ranë dëshmorë në rrugën e All-llahut. Përkundrazi, ata janë të gjallë duke u ushqyer te Zoti ityre.


Kjo me poshte tragon se secili mund te luftoj per "allahun" , sepse secili thot qe: "mua me mbron allahu":

173. E atyre (shokëve të Pejgamberit) që dikush u tha: "Populli (idhujtarët) është tubuar t'ju sulmojë, pra kini frikë!" Ajo, vetëm ua shtoi edhe më shumë besimin e thanë: "Neve na mjafton që kemi All-llahu, Ai është mbrojtësi më i mirë!"

Ja si stimulohen njerzit te vriten ne lufte:

195. Zoti i tyre iu përgjegj lutjes së tyre (e tha): Unë nuk ia humb mundin asnjërit prej jush, mashkull qoftë apo femër. Ju jeni njëri nga tjetri por ata që u dëbuan prej shtëpive të tyre dhe emigruan, u munduan vetëm pse ishin në rrugën Time, luftuan dhe u vranë, atyre patjetër do t'ua shlyej mëkatet e tyre dhe do t'i vejë në xhennete në të cilët burojnë lumenj. Ai është shpërblim nga ana e All-llahut, se më i miri i shpërblimeve është tek All-llahu.

[mesia4ever]

Krishterimi e lejon luften ne vetmbrojtje, megjithate nuk lejon luften per te marre territore dhe per t'i detyruar njerezit te paguajne taksa sic e lejon feja islame. Feja islame nuk u perhape me predikime sic u perhap besimi krishter. Nuk mund te ia nderrosh dikujt ate qe e ka ne zemer me dhune. Ndersa dhuna nga te krishteret erdhi si pasoje e shpalljes me dekrete e ligje te njerezve ne te krishtere.

[klajdi wolf]

Krishterimi e lejon luften ne vetmbrojtje, megjithate nuk lejon luften per te marre territore dhe per t'i detyruar njerezit te paguajne taksa sic e lejon feja islame. Feja islame nuk u perhape me predikime sic u perhap besimi krishter. Nuk mund te ia nderrosh dikujt ate qe e ka ne zemer me dhune. Ndersa dhuna nga te krishteret erdhi si pasoje e shpalljes me dekrete e ligje te njerezve ne te krishtere.

A i lexove aktet terroriste dhe lufterat e te krishtereve apo do te te sjell te tjera.
Diku nga shekulli i 4 i 5 ne Afrike shume njerez u dilnin karvaneve perpara i sulmonin me shkopinj dhe pritnin qe ti vrisnin njelloj sic u vra Jezusi sepse mendonin se do shkonin ne parajse ne kete lloj menyre me vone filluan ti hidheshin keta besimtare te krishtere nga shkembinjte duke u vrare dhe kisha me pas vuri ligjin per denimin ne ferr te atij qe vetevritej.

Ne kryqezata jane vrare mijera njerez nga te krishteret.
Lufterat boterore te krishteret i kane nisur,gjithashtu Hitleri ishte besimtar i devotshem i krishter mori edhe bekimin nga papa.

Nuk numerohen edhe plot gjera te tjera nga te krishteret paqesor si tregtia e sklleverve me justifikimin se do i kthenin negroidet ne fene e krishtere.

Feja islame me predikime u hap nga tregtaret musliman mbare botes madje edhe ne Indonezi,Malajzi,Bangladesh etj edhe sot po perhapet edhe ne perendim ku ka miliona musliman.
Hebrenjte qe bejne shpifje se muslimanet dhe kurani jane pro dhunes nuk shohen tekstet e tyre ne dhjaten e vjeter masakra te tera dhe nxjerrin akuza te kota.

[mesia4ever]

A mundesh me na pru ndonje reference nga ndonje liber apo historian se paska pasur te krishtere qe u paskan dalur karavaneve me stupca dhe shkopinje per t'i plackitur dhe qenkan martirizuar e paskan shku ne parajse?! Mos ia fut kot duke bere copy paste nga veb faqet islamike te cilave as fetari me tru shperlar s'i beson. Zoteri behu me serioz.

[klajdi wolf]

A mundesh me na pru ndonje reference nga ndonje liber apo historian se paska pasur te krishtere qe u paskan dalur karavaneve me stupca dhe shkopinje per t'i plackitur dhe qenkan martirizuar e paskan shku ne parajse?! Mos ia fut kot duke bere copy paste nga veb faqet islamike te cilave as fetari me tru shperlar s'i beson. Zoteri behu me serioz.

E kisha lexuar kete dhe degjuar ne nje emision.

Nuk besoj qe saitet islamik ta kene perdorur kete madje eshte shume pak e njohur ne bote edhe ne shqip besoj se s'ka asnje reference per kete.
Circumcellions.

http://de.wikipedia.org/wiki/Agonistiker (Deutsch)

http://en.wikipedia.org/wiki/Circumcellions (English)

Catholic Encyclopedia, "Circumcellions," Volume 5, 1909 edition, p.125
History of the Christian church, p.182 by James Craigie Robertson
Gibbon, Edward (1993). The History of the Decline and Fall of The Roman Empire - Vol 2 – Chapter XXI – Part VII. New York, NY: Everyman's Library.

[Shtimjanii]

A mundesh me na pru ndonje reference nga ndonje liber apo historian se paska pasur te krishtere qe u paskan dalur karavaneve me stupca dhe shkopinje per t'i plackitur dhe qenkan martirizuar e paskan shku ne parajse?! Mos ia fut kot duke bere copy paste nga veb faqet islamike te cilave as fetari me tru shperlar s'i beson. Zoteri behu me serioz.

Ato karavane kan qen te tyre ,sepse muslimanet u debuan nga meka dhe ju vodh e gjith pasuria e tyre, qdo njeri qe ekziston sot ne bot do ja zinte udhen armikut te tij dhe do ja merrte pasurin qe i eshte vjedh ,kete do ta bente edhe papa

Ju po i keqkuptoni ajetet kuranore dhe nuk po i sillni ajetet para dhe pas tyre ,askund ne fen islame nuk lejohet te luftohet njeriu i paarmatosur dhe njeriu i cili nuk te shpall luft ,njeriu i cili nuk ta cenon lirin dhe pasurin,ne disa ajete qe ju i sillni atu ju behet thirrje muslimanev qe te luftohen mushriket arab te cilet i kishin shpall luft muslimaneve por prap ne shum ajete ceket se nese ata anojn ka paqa anoni edhe ju dmth se nese ata ulin armet ulni edhe ju ,

Andaj nese gjykojm sipas teje ne nuk qenka dashur te luftojm kunder serbve dhe deshmoret tan qe ran ne luft nuk na qenkan deshmor

[klajdi wolf]

Ato karavane kan qen te tyre ,sepse muslimanet u debuan nga meka dhe ju vodh e gjith pasuria e tyre, qdo njeri qe ekziston sot ne bot do ja zinte udhen armikut te tij dhe do ja merrte pasurin qe i eshte vjedh ,kete do ta bente edhe papa.

@Shtimijanii e ke keqkuptuar kete fenomen te krishtereve ne afriken veriore.

Keta te krishter qe quheshin circumcellions jetonin ne afriken veriore dhe nga mesi i shek IV kane qene.
Ata nuk sulmonin karvanet tregtare me qellim per ti plackitur por qe ti trembnin qe njerezit brenda karvanit ti vrisnin keta njelloj sic u vra Jezusi nga cifutet dhe te shkonin ne parajse kur i sulmonin bertisnin "Laudate Deum!"

Ky sekt i krishter u zhduk me vone nga shekulli i V kur dhe kisha vuri ligjin me denim ne ferr per ate qe vetevritej.

Per me shume ke infot nga wikipedia qe i postova ne faqe ne shqip nuk besoj te kete material per kete sekt.