Enver Hoxha planifikonte ta sulmonte Jugosllavine

[DYDRINAS]

Per te gjithe bashkemendimtaret e Sami Hysenit:

Enver Hoxha gjatë një mbledhje të Komitetit Qendror të datës 18 dhjetor 1946, shprehet:

"Disa anëtarë partie duan të filozofojnë se mos thotë populli ç'bëtë me Kosovën. Në rast se një anëtar partie e ka të qartë vijën, e ka të qartë edhe çështjen e Kosovës. Jugosllavia është më e avancuar se ne, interesi ynë është që ajo të jetë e fortë. A është në interesin tonë të kërkojmë Kosovën? ‑ Kjo nuk është progresive. Pra në këtë situatë, përkundrazi, duhet të bëjmë çështë e mundur që kosovarët të vëllazërohen në Jugosllavi".


"...Ju siguroj se sot gjithë populli shqiptar është çuar në këmbë dhe brohoret për popujt e Jugosllavisë. Sot zemrat e njerëzve të Shqipërisë rrahin për ju dhe ndjenjat më të pastra dhe më vëllazërore janë për ju.......U çelnikos miqësia dhe vëllazërimi do të jetë i përjetshëm pse prej këtej varet e ardhmja e lumtur e popullit tonë, pse ky vëllazërim dhe kjo miqësi është e ngushtë është një nga faktorët më kryesorë të vëllazërimit të Ballkanit dhe është një faktor për mbrojtjen e paqes dhe demokracisë....(gazeta "Bashkimi" 25 qershor 1946).


"...Në të kaluarën populli shqiptar ishte ndarë nga Jugosllavia për shkak të veprimtarisë së kombinuar të klikave të vendit dhe të jashtme, që kishin qëllim të përçanin dy popujt vëllezër. Me gjithë këtë populli shqiptar tregoi gjatë kësaj lufte dëshirën e fortë që t`ia presë rrugën kësaj politike antipopullore. Më në fund populli shqiptar e gjeti rrugën e drejtë dhe sot ai sheh tek Jugosllavia jo vetëm popullin vëlla e aleat por edhe mikun e tij, popullin që i ka dhënë një përkrahje të fortë si gjatë luftës ashtu edhe tani në paqe për ndërtimin e një të ardhme më të mirë..." (gazeta "Bashkim" 26 qershor 1946).


"..Dita e prekjes sonë të madhe me Mareshallin Tito, udhëheqësin e madh të popujve heroikë të Jugosllavisë dhe njëkohësisht miku ynë shumë i madh dhe besnik, do të mbetet e paharruar dhe njëkohësisht një ditë e shënuar në historinë e popullit tonë.....Ne popujt vëllezër të Jugosllavisë i kemi miq të mëdhenj dhe nga më të sinqertit, dhe këtë miqësi do ta ruajmë si sytë e ballit, ta forcojmë dita‑ditës pse ajo është garancia shumë e madhe e mbrojtjes së indipendencës dhe sovranitetit të vendit tonë, është një nga faktorët kryesorë të përparimit të vendit tonë......Prandaj të vemë të gjitha forcat tona që vëllazërimi mes popullit me popujt e Jugosllavisë të forcohet shumë e shumë për të ardhmen e popullit tonë..." (gazeta "Bashkim" 3 korrik 1946).

[DYDRINAS]

Enver Hoxha më 2 tetor 1947 në Vlorë: Mareshalli Tito është miqësuar përjetë me popullin tonë

"Ne jemi të sigurtë se do ta ndërtojmë vendin tonë me ndihmën e Jugosllavisë mike. Unë jam pjekur me mareshallin Tito. Ay është interesuar për jetën e popullit tonë, më ka pyetur për vendin tuaj, për djemtë e krahinave të këtushme. Më tha Titua: Me trego për Labërinë, pse djemtë e atj populli u vranë edhe këtu. Kjo është madhështia e tyre, të cilët nuk menduan vetëm për çlirimin e vendit të tyre, por edhe për vendet e tjera. Do ta ndihmojmë vendin tuaj të rindërtohet dha do ta mbrojmë nga armiqtë e huaj. Ne kemi një aleacë më Jugosllavinë. Ne nuk jemi vetëm, por jemi 16 ‑ 17 milionë, se ne jemi të lidhur ngushtë me popujt e Jugosllavisë. Të rrojë Titua dhe Stalini i madh" (gazeta "Bashkimi" 3 tetor 1947).

[DYDRINAS]

Në një udhëzim që komisari i Korpormatës së I‑rë, Hysni Kapo u dërgonte brigadave 3 dhe 5, më 20 shtator 1944, ndër të tjera theksonte:

"Të popullarizohet miqësia e popullit shqiptar me popujt e Jugosllavisë, të theksohet lufta Mihajlloviç, Deva, e Mitrovica që janë shkaktarë...të përçarjeve midis popujve të Jugosllavisë dhe atij të Kosovës,.....të propagandohet lufta e përbashkët kundër okupatorit dhe nevoja e bashkëpunimit dhe e miqësisë midis popujve....Ne duhet të jemi të pamëshirshëm ndaj elementëve reaksionarë..".

[DYDRINAS]

Njëri nga ish pjestarët e Brigadës së 5‑të komuniste, më vonë edhe ministër në qeveritë komuniste, Zenel Hamiti, në gazetën "Bashkimi" ka botuar në disa numra kujtimet e tij në lidhje me historikun e këtij formacioni luftarak komunist në Kosovë. Në kujtimet e botuara më 18 mars 1945, ai ndër të tjera thotë në lidhje me luftimet e këtij formacioni në Kosovë:

"Më datën 14 nëntor 1944, të gjithë batalionet gjenden në luftime rreth Prizrenit. Kjo gjendje vazhdon deri në orën 6.00 të mëngjezit kur i gjithë qyteti bie në duart tona, i paprekur mbase armikut nuk iu dha rasti të digjte e të plaçkiste. KUFOMA NACIONALISTËSH kishin mbuluar rrugën Prizren ‑ Kukës, depo materiali kapen si dhe fuqia më e madhe luftarake vendase që kish qenë në shërbim të armikut dorëzohet....Brigadës e 5‑të i duhej të luftonte edhe më ngushtë me forcat e mareshallit Tito në tokat e Jugosllavisë, pse kështu e kish kryer misionin e vet".

[DYDRINAS]

Per Marreveshjen e Mukjes, Dushan Mugosha dhe Miladin Popoviq i shprehen ndjenjat e tyre si më poshte:

"Ky bashkim i forcave shqiptare është i papranueshëm. Tashmë, ne po forcohemi nga dita në dite dhe shume shpejt do t'i sulmojmë në mënyrë të pamëshirshme. Ne kurrë nuk do t'i lejojmë të bashkohen dhe kurrë nuk do të lidhemi me këto qenër. Dhe pastaj, ç'është kjo Shqiperi Etnike! Le të përpiqen dhe ta bëjnë nëse ua mban."

[DYDRINAS]

Letra e Nexhmije Xhuglinit (Hoxha) dërguar Dushan Mugoshës:

7 maj 1944

I dashur shoku Dushan

Me keqardhje të madhe mora vesh largimin tënd nga Shqipnija. Veçanërisht me erdhi keq që nuk mundëm të takohemi para se t’ikje. Megjithë se kemi ndenjë pak kohë bashkë, e ndjej mungesën tënde në mes tonë, ashti si edhe shokët tonë më të afërt.
Sigurisht do të kujtojsh jo vetëm kohën që jetove dhe bashkëpunove gjatë këtyre dy vjetëve e ma, por sigurisht do të marr malli dhe për malet dhe fushat e Shqipëris që i lave me djersë dhe që u pive dhallën apo jo?
Jo vetëm ne, por i gjithë populli shqiptar, do të të ketë një mik të dashur të tij e sigurisht kur të sjellë rasti të kthehesh ndonjëherë, në vendin tonë do të shohësh se me punë, do të shpërblejë atë që. Sigurojmë me bindje të plotë se do të shtojmë, gjithnjë hovin punës, që të formojmë e naltësojmë partinë tonë dhe t’i sigurojmë edhe popullit tonë pushtetin e tij.
Vetëm kështu do të shpërbljemë dhe ndihmën tuaj të vlefshme.
Dushan, thuaji shokëve të Jugosllavisë se shokët shqiptarë ndjekin me besim hapin e tyre dhe kërkojnë çmos që të ndjekin edhe shembullin e tyre heroik. Thuaj që gjithë populli shqiptar ndjen për popujt e Jugosllavisë dhe për luftën e tyre, një dashuri të madhe. Të gjithëve të fala shoqnore. Mos na harro. Po të mundesh na kujto me ndonjë copë letër. Udhë e mbarë dhe u pjekshim për së shpejti në botën e lirë.

Të fala shoqnore Nexhmija

(Vladimir Dedijer “Il sangue traditto”, 1949, faqe 208 – 209).

[DYDRINAS]

Në prill të vitit 1945 u bë Masakra e Tivarit, për të cilën jo vetëm si vepër makabre ndaj shqiptarëve të Kosovës e të viseve të tjera shqiptare nën Jugosllavi nuk u ngrit zëri, por në dhjetor të vitit 1946, Enver Hoxha në Byronë Politike do të deklaronte e kërcënonte:

"Disa anëtarë partie duan të filozofojnë se mos thotë populli ç'bëtë me Kosovën... Ne do të ua spjegojmë, kush nuk na kupton, ne do ta luftojmë." (Procesverbal i mbledhjes së Byrosë Politike, 15 dhjetor 1946, ish-Arkivi i KQ të PPSh).

[DYDRINAS]

Në masakrën e Devollit, shtator 1943, ku u masakruan pabesisht, u therën me thika dhe u vranë nga komunistët në Ziçisht, ku kishin shkuar për bisedime gjashtë nacionalistë të shquar të Devollit: Dr. Kasimatin e prenë me thikë në fyt duke i thënë: “Hajt tani, fol edhe një herë për Shqipërinë tënde.”


Hytbi Kullën, normalistin dhe mësuesin e nderuar, antifashistin që italianët e internuan në Ventotene, e torturoi një shok i tij i shkollës normale, që ideologjia komuniste e kishte bërë kriminel. Kur po jepte shpirt nga torturat, ai i tha: “Bëj ç’të duash, por unë kam qenë dhe po vdes si shqiptar. Kam bindjen se ti, një ditë, do të pendohesh dhe do të kthehesh në rrugë të drejtë” ( Arkivi i Shtetit, faqe 270, d. 11, v. 1943)


Në masakrën e Lushnjës, tetor 1943, M. Shehu urdhëroi pushkatimin pa gjyq të 65 fshatarëve të pafajshëm, përveç atyre që u vranë në luftë, vetëm se këta nuk pranuan të bashkoheshin me Brigadën I. Ata që s’i zuri mirë plumbi, i preu thika e zv/komisarit politik të Brig. I, Dushan Mugosha. M. Shehu e ka pranuar vetë këtë masakër, në një letër që i drejtonte E. Hoxhës. (AQSH, F. 14 D; 31)


Sipas dokumenteve të Arkivit të Shtetit, Ali Lumit, të zënë rob nga Brigada I, ia bëri torturat vetë Mugosha para syve të partizanëve. Në fillim urdhëroi partizanët që ta rrihnin me kopaçe druri. Pastaj e mori vetë në dorë torturimin, ia theu në disa vende këmbët dhe duart. E dhunoi në organet gjenitale deri në humbje të ndjenjave. E pruri në vete kur ia shoi cigaren në beben e syrit dhe nisi t’ia presë lëkurën në kërcin e këmbës për ta fryrë, siç bëjnë me berrat, kur i rrjepin…

[DYDRINAS]

Ne dhjetor te vitit 1947, ne nje vizite ne Bullgari, Enver Hoxha dhe Georgi Dimitrov shfaqin hapur marredheniet e tyre te bashkepunimit.

Ja cfare shkruan gazeta "Bashkimi" e 16 dhjetorit 1947:

"Populli shqiptar fitoi edhe per nje arsye tjeter te madhe; pse ai qe ne ditet e para te luftes patriotike u bashkua dhe u vellazerua per jete dhe per vdekje me popujt vellezer te Jugosllavise se Mareshallit Tito, te cilet ndihmuan me mish e me shpirt luften per clirimin e popullit tone. Gjaku i derdhur se bashku kunder te njejteve armiq te jashtem e te brendshem beri qe popujt tane te marrin ne duart e tyre pushtetin dhe te vendosin demokracine e vertete popullore. Rrugen e filluar se bashku me te njejtat qellime popujt tane e vazhduan me vendosmerine me te madhe. Midis Jugosllavise dhe Shqiperise u lidhen traktate miqesie dhe ndihme reciproke, kontrata ekonomike-kulturale dhe keto i siguruan perjete popullit tone lirine, indipendencen, integritetin e vendit dhe demokracine, i dhane mundesi te zhvillohet dhe te perparoje vendi ne te gjitha fushat e aktivitetit. Marredhenie te tilla ekonomike si koordinimi i planeve tona ekonomike, zhdukja e kufijve doganore dhe e doganave, parifikimi i monedhave, tani jane nje realitet ne mes te dy vendeve tona. Me popullin punetor dhe liridashes bullgar, populli yne ka vendosur te lidhet dhe te bashkepunoje ngushtesisht, te rroje i vellazeruar dhe i bashkuar sikunder ai po ben me popuj vellezer te Jugosllavise se Mareshallit Tito. Populli yne nuk eshte nje popull sllav, por ai eshte i lidhur si mishi me thonjte me popujt sllave. Imperialistet skllaveronjes, fashistet dhe shovinistet e vendit tone u perpoqen te na armiqesojne, por ata deshtuan ne vepren e tyre. Popujt tane, jugosllav, bullgar dhe shqiptar, duke luftuar hapen rrugen e vellazerimit dhe te bashkimit, rrugen e shpetimit dhe te mireqenies qe ne sot po e ndertojme se bashku me gjithe fuqite tona. Ballkani nuk do te jete me nje fuci baruti, - ka thene kryetari juaj, shoku Dimitrov, pse popujt tane nuk do te lejojne kurre qe imperialistet dhe sherbetoret e tyre, si monarkofashistet greke dhe te tjere, te kercenojne integritetin dhe sovranitetin e vendeve tona. Popujt tane do te ruajne si syte e ballit te gjitha fitoret qe u kushtuan gjak dhe sakrifica, ata do ta ruajne, do ta forcojne dhe do ta zhvillojne vellazerimin dhe bashkimin ne mes tyre. Te tilla marredhenie, sic ekzistojne ne mes te dy popujve tane dhe popujve te Jugosllavise se re, perbejne nje faktor te rendesishem per forcimin e demokracive tona popullore dhe per forcimin e paqes se vertete ne Ballkan."

[Kreksi]

Dydrinas, tani na e ke bere 8 me 2 si thonë, nuk ka fjalë, te lumtë !