Enver Hoxha planifikonte ta sulmonte Jugosllavine

[Sami Hyseni]

"SHPIKËSI" I ARMIQËVE DHE ARMIQTË REALË





Shqipëri, flamur direku,

Tu mpi syri tek dyfeku

Sa nga sërbi

Dhe nga greku.



Kenge popullore



Një nga sulmet kryesore të propagandës së sotme është se P.P.Sh-ja dhe Enver Hoxha, per te zgjatur sundimin , per ta mbajtur popullin te nenshtruar, "i shpikën armiqte". Sipas "analisteve" tane te pluralizmit, ata nuk kane qene reale, por imagjinare, te supozuar. Perben kjo teze, nje nga tragjikomedite me te medha te analisteve te sotem te Shqiperise. Meqe ata thone vetem kaq dhe nuk futen ne hollesira, po i pyesim: Cilet armiq, shpiku Enver Hoxha?. Kete "patriotet" shqiptare nuk e thone?. Per ke e kane fjalen, per serbin apo per grekun? Mos valle dhe keta i shpiku ai. Mos nuk jane te tille? Vitet 1991-1994, jane te mjaftueshem, per te pare ata qe kane sy se megjithese predikohet rendi i ri boteror dhe demokracia e pergjitheshme, greket dhe serbet, kane mbetur po ata ne qendrimin ndaj shqipetareve. Perpjekjet e grekeve per te realizuar krahinen autonome te Vorio-Epirit, sot jane me te etheshme se kurre me pare, nderhyrjet e tyre ne punet e brendeshme te Shqiperise per ti diktuar asaj se gjuha greke duhet te mesohet ne gjithe teritorin e Shqiperise, jane me te shpeshta se kurre. Sot nje pjese qeveritaresh shqiptare, detyrohen ta pranojne me gjysem zeri nje gje te tille. Dje Enver Hoxha dhe shoket e tij i kishin stigmatizuar me kohe si te tilla dhe shovinizmit grek ja kishin vene kufirin tek thana. Shovinistet serbe gjate tre vjeteve, kane treguar se jane dhe mbeten armiq te betuar te shqiptareve. E vetmja bashkejetese e tyre me shqiptaret eshte sipas tyre qe shqiptaret te jene ne rolin e degjuesit dhe jo te barabarte. Represioni policor ne Kosove, vrasjet e shumta qe kane bere ndaj qytetareve shqiptare, deshmojne qarte se kane mbetur po ata te paret. Kane mbetur ne kohen e Rankoviçit, apo me tej akoma ne kohen e Pashiçit, apo me tutje akoma ne kohen e Garashaninit. Ndaj ketyre P.P.Sh-ja, ka mbajtur qendrim te prere, ka pranuar bashkejetese me ata, po ne pozita te barabarta. Ka pranuar mardhenie me ata, po nuk ka hezituar ti demaskoje synimet e tyre ndaj Shqiperise dhe kombit shqiptar. Ku eshte atehere ketu shpikja? Le te marrim sovjetiket. Ata donin ta nenshtronin Shqiperine, donin qe ajo te mos kishte zerin e saj por te fliste per mbrojtjen e interesave te Shqiperise ne gjuhen ruse. Enver Hoxha nuk e pranoi kete, por kerkoi mardhenie vetem mbi bazen e te folurit shqip. Meqe dhe ruset i ka shpikur Enver Hoxha si armiq, cili do te ishte sugjerimi i "analisteve" tane. Tju nenshtroheshin shqiptaret ruseve, qe te mos ishin amiq? Eshte e vertete se ne raste te caktuara, rreziku i Shqiperise u zmadhua. Ajo ne disa momente nuk kishte pse te behej kod i pergjithshem i mardhenieve nderkombetare. Dhe nje kritike e tille eshte e drejte. Por pergjithesimi i saj eshte jashtezakonisht i gabuar. Anglo-amerikanet, P.P.SH-ja gjithmone i ka konsideruar si armiq te Shqiperise . Le ti referohemi historise. Si mund te konsiderohen ndryshe ato shtete te cilat bejne plane dhe thurin komplote per te te permbysur me dhune, kur je ne pushtet.? Ne kete drejtim anglo-amerikanet, kane qene veçanerisht deri ne vitet 1960, ne vijen e pare. Besoj se "analistet", i kane lexuar vete se çfare thone drejtuesit dhe hartuesit e ketyre planeve dhe sa keq ju vjen atyre qe nuk i realizuan ato plane. Po i servirim lexuesit disa shembuj me pohime te atyre qe kane qene ne dijeni te te gjitha planeve per te rrezuar me dhune dhe me gjak, pushtetin popullor ne Shqiperi. Emrat jane gjithsesi te njohur: Sulcberger-publicist nga me te njohurit e Amerikes, teper i afert me qarqet e larta amerikane. Ne librin e tij "Ne rrjedhen e historise", ai midis te tjerash thote: "Paris 28-Prill 1953. Sonte ne mbremje piva nje gote dhe bisedova me mikun tim te vjeter, Panajot Kanellopullos, minister i mbrojtjes i Greqise. Kur e pyeta se si shkonin mardheniet me Jugosllavine dhe Turqine, ja çme tha haptazi ai: Ne rast lufte nuk do te kete, ofensive te perbashket greko-jugosllave kunder Shqiperise. Shpresohet se brenda dy deri nente muajve qe vijne, do te arrihet te kryhet nje grusht shteti, me anen e te cilit do te çlirohet Shqiperia nga Hoxha dhe nga sovjetiket. Neqoftese do te jete e nevojeshme, trupat amerikane do te mbajne qetesine pas grushtit te shtetit." (Sulcberger Dans le tourbillon de l'histoire faqe 698).

Nikolas Bethel-lord anglez, nje antikomunist i terbuar. Ne librin e tij "Tradhetia e madhe"duke folur per planet e anglo-amerikaneve per te permbysur me ane te forces pushtetin ne Shqiperi, midis te tjerash thote: "Te gjitha operacionet ushtarake dhe politike, qofte dhe jo te shkalles se gjere dhe zyrtarisht te miratuar, kane pasur si qellim kryesor dhenien fund te qeverise komuniste ne Shqiperi" (Nikolas Bethel Tradhetia e madhe faqe 44). Frut i kesaj ishin me dhjetra banda qe u derguan ne Shqiperi ne vitet 1949-1953, per te shkaktuar trazira dhe per te vrare e terrorizuar popullin. Ata qe e njohin historine e Shqiperise e dine mire deshtimin e turpshem te ketij plani. Te gjithe e dine se nje veprim i tille perbente dhe perben nje shkelje te rende te normave te se drejtes nderkombetare. Kete e pranon dhe vete Nikolas Betheli. Por, ai perpiqet ta justifikoje kete qendrim se "Politikanet perendimore e pranojne se kane kryer shkelje te se drejtes nderkombetare me keto veprime. Por thone ata, Enver Hoxha nuk kishte te drejte te pretendonte per mbrojtje te kesaj te drejte. Ai kishte uzurpuar me force pushtetin ne Shqiperi dhe nuk kishte pranuar zgjedhje me te vertete te lira" (Nikolas Bethel Tradhetia e madhe faqe 201). Per lordin anglez pushteti i fituar me lufte te pergjakeshme kunder fashizmit dhe nazizmit, nuk eshte pushtet i ligjshem. Ja dhe pohimi i nje anglezi tjeter, Jon Halliday: "Pikepamja e tij e pergjitheshme (e Enver Hoxhes. Shenimi yne), se fuqite e medha e shikonin Shqiperine si pré, eshte shume e vertete. Jugosllavia donte mirefilli ta aneksonte Shqiperine nga mesi i viteve 40. Anglia dhe SH.B.A-ja, u perpoqen mirefilli ta pushtonin Shqiperine dhe ta permbysnin regjimin e Hoxhes gjate viteve 1949-1953 (sikunder eshte konfirmuar kohet e fundit nga burime perendimore). Duket ka shume te ngjare qe Hrushovi te jete perpjekur mirefilli, t'i vinte brrylin Hoxhes gjate viteve 1960-1961, e ndoshta edhe nga mesi i viteve 1950" (Shqiptari Dinak, faqe 11)

Deri ne vitin 1989-ne, Evropa ishte ne fazen e luftes se ftohte, te luftes se blloqeve, dhe agresioneve ushtarake, të armiqësive dhe konfrontimeve të përgjakshme. Një panoramë pa koment e botës në vitet 1900-1945 dhe veçanërisht e botës në periudhën 1945-1989, do ta bëjë më të lehtë përgjigjen e pyetjes: Udhëheqja shqiptare e periudhës 1945-1989, i shpiku armiqtë apo ata ekzistonin realisht?

Bota në periudhën 1900-1945.

Dy luftra botërore. Bilanci: Reth 70 milion të vrarë dhe të masakruar ose përafërsisht rreth 8 milion çdo vit të luftës.



Tabloja e dytë u përket viteve 1945-1990. Në këtë periudhë kohore ekzistojnë dy sisteme, ai kapitalist dhe sistemi socialist. Brënda kësaj tabloja kemi me dhjetra luftra dhe konflikte lokale. Shkaku i tyre: Kontradiktat midis dy kampeve, atij kapitalist dhe atij socialist. Pasojat e tyre: Ato i provuan më shumë në kurriz vetëm të vegjlit në trojet e të cilëve u bënë luftrat. Në menyrë kronologjike po ja rikujtojmë lexuesit:





Bota në periudhën e Luftës së ftohtë



Gjatë viteve 1945-1990, në rajone të ndryshme të botës ndodhën dhe u zhvilluan mbi 130 konflikte ndërshtetërore, luftra çlirimtare dhe luftra civile

1-Konflikte ndërshtetërore

-Konflikti midis Indisë dhe Pakistanit gjatë viteve 1947-1949, 1965, 1971

-Konflikti izraelito-arab gjatë viteve 1948-1949, 1967, 1973

-Konflikti në Kore me pjesmarrjen e rusëve, kinezëve dhe amerikanëve gjatë vitit 1950-1953

-Konflikti Vietnam i veriut dhe Amerikës gjatë viteve 1965-1975

-Konflikti Midis Iranit dhe Irakut gjatë viteve 1980-1987

-Konflikti midis Anglisë dhe Argjentinës për Ishujt Malvine në vitin 1982

-Konflikti midis Kinës dhe Vietnamit gjatë vitit 1979

-Konflikti midis Guatemalës dhe Hondurasit në vitin 1954

-Konflikti midis Indisë dhe Kinës në vitin 1959, 1962

-Konflikti midis Hollandës dhe Indonezisë në vitet 1960-1962

-Konflikti midis Indonezisë dhe Malajzisë në vitin 1963

-Konflikti midis Algjerisë dhe Marokut në vitin 1963

-Konflikti midis Kinës dhe Bashkimit Sovjetik në vitin 1969

-Konflikte midis Greqisë dhe Turqisë në vitin 1974

-Konflikti midis Salvadorit dhe Hondurasit në vitin 1969

-Konflikti midis Sirisë dhe Libanit në vitin 1976

-Konflikti midis Somalisë dhe Etiopisë në vitin 1977-1978

-Konflikti midis Vietnamit dhe Kamboxhias në vitin 1978

-Konflikti midis Jemenit të veriut dhe Jemenit të Jugut 1979



2-Intervencione të armatosura

-Intervencioni anglo-francez në Suez në vitin 1956

-Intervencioni sovjeitik në Hungari në vitin 1956

-Intervencioni amerikan në Liban në vitin 1958

-Intervencioni francez në Mauritani në vitin 1961

-Intervencioni amerikan në Kubë 1961

-Intervencioni francez në Bizerta në vitin 1961

-Intervencioni belg në Zaire në 1961 dhe 1964

-Intervencioni francez në Gabon 1964

-Intervencioni britanik në Uganda, Kenia dhe Tanzani në vitin 1964

-Intervencioni amerikan në republikën Domenikane në vitin 1965

-Intervencioni sovjetik në Çekosllovaki në vitin 1968

-Intervencioni amerikan në Kamboxha në vitin 1970

-Intervencioni kuban në Etiopi në vitin 1977

-Intervencioni francez dhe maroken në Zaire në vitin 1977

-Intervencioni francez në Çad 1968-1980

-Intervencioni sud-afrikan në Angola

-Intervencioni libian në Çad 1980

-Intervencioni amerikan në Grenada 1983

-Intervencioni sovjetik në Afganistan 1979

-Intervencioni amerikan në Panama 1986

-Intervencioni i Irakut kundër Kuvaitit në vitin 1989



3-Lëvizje nacional-çlirimtare për pavarsi

- Lëvizja sioniste në Palestinë kundër Anglisë në vitet 1945-1947

-Lëvizja çlirimtare në Vietnam kundër Francës në vitet 1946-1954

-Lëvizja çlirimtare në Vietnam kundër amerikanëve në vitet 1965-1975

-Lëvizja çlirimtare në Laos kundër Francës në vitet 1946-1954

-Lëvizja çlirimtare në Indonezi kundër Hollandës në vitet 1946-1949

-Lëvizja çlirimtare në Malajzi në vitet 1948-1957

-Lëvizja çlirimtare në Kenia kundër Anglisë në vitet 1952-1954

-Lëvizja çlirimtare në Algjeri kundër Francës në vitet 1954-1962

-Lëvizja çlirimtare në Angola kundër Portugalisë në vitet 1961-1974

-Lëvizja çlirimtare në Jemenin e Jugut kundër Anglisë në vitet 1963-1967

-Lëvizja çlirimtare palestineze kundër Izraelit në vitet 1965-1991

-Lëvizja çlirimtare në Mozambik kundër Portugalisë në vitet 1964-1974

-Lëvizja çlirimtare në Zimbabve kundër sundimit të të bardhëve në vitet 1972-1979

-Lëvizja çlirimtare në Saharanë perëndimore kundër Marokut në vitet 1975

-Lëvizja çlirimtare në Afganistan kundër sovjetikëve në vitet 1979-1986



4-Luftra civile për ndryshimin e regjimit

-Luftë civile në Greqi në vitet 1947-1949

-Luftë civile në Kinë në vitet 1945-1949

-Luftë civile në Filipine në vitet 1949-1952

-Luftë civile në Kuba në vitet 1956-1959

-Luftë civile në Vietnamin e Jugut në vitet 1957-1964 dhe 1973-1975

-Luftë civile në Indonezi në vitet 1947-1958

-Luftë civile në Zaire në vitet 1960-1965

-Luftë civile në Laos në vitet 1960-1975

-Luftë civile në Kamerun në vitet 1960-1966

-Luftë civile në Guatemala në vitet 1961-1968 dhe 1980-1990

-Luftë civile në Venezuela në vitet 1962-1967

-Luftë civile në Jemenin e Veriut në vitet 1962-1967

-Luftë civile në Qipro në vitet 1963-1964

-Luftë civile në Kamboxhia në vitet 1965-1975

-Luftë civile në Nikaragua në vitet 1972-1979

-Luftë civile në Kili pas vitit 1973

-Luftë civile në Argjentinë në vitet 1973-1977

-Luftë civile në Irlandën e veriut 1968 e deri sot

-Luftë civile në Liban në vitet 1975-1982

-Luftë civile në Brazil në vitet 1967-1970

-Luftë civile në Iran në vitet 1978-1979

-Luftë civile në Uruguai në vitet 1965-1973

-Luftë civile në Bolivi në vitet 1967-1979

-Luftë civile në Çad në vitet 1968-1982



Bilanci: Në këto konflikte të armatosura që janë zhvilluar gjatë periudhës 1945-1990, janë vrarë rreth 17'5 milion njerëz ose 400 mijë njerëz çdo vit.





Fillimi i tablosë së tretë. Fundshekulli i 20-të dhe përgatitjet për fillimin e shekullit të ri. Socializmi është përmbysur; aktualisht ekziston vetëm një sistem, ai kapitalist. Predikohet rendi i ri botëror. Por luftrat ende nuk kanë përfunduar. Ato vazhdojnë në pika të ndryshme të globit tokësor. Përsëri në mënyrë kronologjike po ja rikujtojmë lexuesit:

Bota në vitet 1990-1996



1-Konflikte ndërshtetërore

-Konflikti Serbi-Kroaci 1991-1993

-Konflikti Serbi-Bosnjë hercegovinë 1992-1995

-Konflikti Rusi-Çeçeni 1993-1996



2-Luftra civile për ndryshimin e regjimit

-Luftë civile në Afganistan 1991-1996

-Luftë civile në Ruanda 1992-1994

-Luftë civile në Burundi 1994-1996

-Luftë civile në Irlandën e Veriut

-Luftë civile në Birmani 1992-1994

-Luuftë civile në Kamboxhia 1991-1995

-Luftë civile në Taxhikistan 1992-1996

-Luftë civile në Sri-Lanka

-Luftë civile në Algjeri 1992-1996



3-Lëvizje Çlirimtare për të drejta kombëtare

-Lëvizja çlirimtare e popllit shqiptar në Kosovë kundër Serbisë

-Lëvizja çlirimtare e baskëve kundër Spanjës

-Lëvizja çlirimtare e kurdëve kundër Turqisë



4-Intervencione të armatosura

-Intervencioni i Amerikës, Francës dhe Anglisë kundër Irakut për Çlirimin e Kuvaitit 1990

-Intervencion i forcave të O.K.B-së në Somali në vitet 1992-1994

-Intervencion i forcave të O.K.B-së në Bosnjë 1992-1995

-Intervencion i forcave të Natos në Bosnjë për ti dhënë fund luftës 1995-1996

-Intervencion i Amerikës në Haiti në vitin 1995

Bilanci i viktimave në periudhën 1990-1996: Rreth 2 milion të vrarë dhe të masakruar ose mesatarisht 400 mijë për çdo vit

Tablloja e mësipërme është e qartë për secilin. Dhjetrat dhe qindrat e konflikteve të armatosura veçanërisht në periudhën 1945-1989, dëshmojnë për armiqësinë që ekzistonte në botë në këtë periudhë. Milionat e të vrarëve nuk janë dëshmi e paqes, por dëshmi e armiqësisë. Por kjo tabllo flet dhe për një dukuri tjetër. Dhe periudha 1991 e në vazhdim që trumbetohet si periudhe e paqes dhe miqësisë, vazhdon të jetë e mbushur me konflikte dhe armiqësi. Dhjetrat e konflikteve dhe qindra mijra të vrarët e dëshmojnë më së miri pohimin e mësipërm.

Atëhere nga se rrjedh atehere akuza e bërë ndaj udhëheqjes shqiptare të viteve 1945-1989 per shpikjen e armiqve? Ka nje baze me te thelle. Ne radhe te pare eshte frut i mediokritetit dhe diletantizmit te atyre qe shkruajne dhe i thone keto konstatime. Por kjo eshte shume pak dhe jo fort e rendesisheme. Me kryesore ne nxjerrjen e ketij konkluzioni ka te beje me konceptin qe kane sot shume politikane, partiake dhe qeveritare ne Shqiperi lidhur me ate se kush quhet armik ne mardheniet nderkombetare. Koncepti se kush nderhyn ne punet e brendeshme te shtetit dhe te vendit, kush kerkon te te diktoje qendrimin e tij, kush kerkon te te perdore si mish per top, per interesat e tij, kush kerkon te sillet ne vendin tend si zot shtepie, kush kerkon ti shndrroje qeveritaret ne kukulla qe zbatojne porosite e te tjereve, pra te gjithe keta duhen konsideruar armiq; ky eshte koncepti enverist. Ndersa koncepti se mjafton te kete çdo qytetar lirine e tij, se mjafton qe secili te kete te mira materiale te bolleshme, se ne proçeset e integrimit evropian dhe boteror, nuk duhet ecur me nostalgji romantike nacionale, etj, eshte koncepti i sotem i politikanëve shqiptarë. Eshte normale se me kete koncept, vertet Enver Hoxha i ka shpikur armiqte. Bile ka shpikur shume pak, duhet te kishte shpikur me teper. Por ata qe kane sy dhe qe duan ta shikojne realitetin siç eshte, e kane te qarte se ku e ka çuar Shqiperine, ekzistenca e nje koncepti te tille.







LIRIA E KOMBIT DHE LIRIA E INDIVIDIT



"Kombi im

Komp të kam në grykë

As të vjell dot

Por as të gelltit



Ilirjan Zhupa







"Jini të lirë të bëni si të doni................ Zulluve u pëlqen Adela— T'es belle. (Ti je e bukur). Pse t`i shterngosh të gjorët, të degjojnë me zor Sinfonine Heroike të Bethovenit."

Faik Konica





Ndryshimi i sistemit ne Shqiperi, lufta kunder diktatures komuniste kunder 45 vjeteve te kaluara, hedhja poshte pa asnje kriter shkencor, e trashegimise se kaluar, duke e shpallur ate totalisht heretike ka evidentuar para shqiptareve nje problem te madh dhe qenesor per ata: Lirine e individit dhe lirine e kombit.





RETROSPEKTIVE PARA KATER VJETEVE



LIRI-DEMOKRACI



Ata që në sheshe gjëmuan

Nuk janë as në lista

Ata që prapa grilave përgjuan

U gdhinë ministra



Dritëro Agolli



Te çliruar nga diktatura komuniste, te çliruar nga Partia e Punës, te çliruar nga vija e saj politike, ideologjike dhe kombetare, shqiptaret gjemuan neper sheshet e Shqiperise "Liri-Demokraci". Nuk kishte me nevoje per kode te perbashketa dhe te pranueshme prej te gjitheve, per permbajtjen dhe realitetin e ketyre fjaleve magjike. Te gjithe bertisnin Liri-Demokraci. Dhe i perkedheluri i djeshem bertiste: Liri-Demokraci. Dhe ish-te persekutuarit bertisnin: Liri-Demokraci. Dhe karieristet, pelivanet politike, servilet e te gjitha ngjyrave, bertisnin: Liri-Demokraci. Dhe hajdutet, kriminelet ordinere, batakxhinjte grabitesit, bertisnin: Liri-Demokraci. Dhe prostitutat bertisnin: Liri-Demokraci. Dhe njerezit e thjeshte bertisnin: Liri-Demokraci. Te gjithe nxenes, studente, profesore, punetore, fshatare, ushtare, akademike, politikane, gazetare bertisnin: Liri-Demokraci.

Te gjithe kerkonin lirine dhe demokracine, por shumica nuk e dinin dje, nuk e dine as sot se çdo te thote liri-demokraci, ne nje shtet dhe shoqeri njerezore. Askush ne Shqiperi nuk e mori persiper te fliste, te thoshte nje fjale, te sqaronte se çfare u mungonte shqiptareve nga permbajtja e ketyre fjaleve, dhe çfare u ishte siguruar, çfare u duhej dhene dhe çfare u duhej ruajtur nga liria dhe demokracia e meparshme. Perkundrazi kesaj, u theksua se çdo gje duhej filluar nga e para, pasi shqiptaret per asgje nuk kishin patur liri. Politikanet e rinj qe dolen ne skenen politike shqiptare gjate kesaj periudhe, me ndihmën e këshilltarëve të huaj, e shfrytezuan kete situate per interesa partiake dhe pushtetore. Momenti ishte shume i pershtatshëm. Njerezit ishin te dehur nga magjia e fjaleve Liri-Demokraci. Dhe me te dehurit mund te sillesh si te duash, mund te fshihesh shume mire pas tyre.

Politikanet e pluralizmit shqiptar, mbollen urrejtjen ndaj diktatures, duke e zevendesuar ate me lirine e diktatures. Eshte e vertete se sot ne Shqiperi nuk ekziston diktatura si organizim shteteror ekziston nje ligj themelor per mbrojtjen e te drejtave dhe lirive te njeriut. Por sot ne Shqiperi ekziston dhe eshte e pranishme ditatura si metode veprimi dhe mardheniesh njerezore. Makina shteterore eshte e lire te perdore diktaturen si metode sa here qe te doje, sa here qe njerez te ndryshem e atakojne ate. Partite politike dhe gazetat e tyre jane te lira ta perdorin diktaturen e tyre sa here tju interesoje ndaj atyre qe mendojne e flasin ndryshe. Te gjithe njerezit me mendje te shendoshe jane dakord se eshte forma me e kulluar e metodes diktatoriale kur pa thene akoma fjalen drejtesia, aktakuzen ta ka bere Partia, gazeta e Partise dhe gazetaret e Partise. Grupe te ndryshme afaristesh jane te lire te perdorin metoden e diktatures ndaj konkurenteve te tyre. Te mos flasim per bandat e Mafies, sepse ajo dihet qe si arme te vetme ka metoden e diktatures. Ata mbollen urrejtjen ndaj diktatorit duke rivendosur lirine e pushtetarit.

Ata hodhen poshte shperdorimet dhe korrupsionin e fshehur, duke i dhene liri korrupsionit ne te gjitha shtresat. Vetem kater vjet te jetes politike dhe sociale ne Shqiperi, jane te mjaftueshem per te pare te gjithe ata qe duan te shohin se çfare korrupsioni i llahtarshem ka perfshire shoqerine shqiptare ne te gjitha poret e saj. Te dhenat e deritanishme jane vetem maja e ajsbergut te korrupsionit ne Shqiperi. Kushdo eshte i lire te korruptohet, kushdo eshte i lire te korruptoje ke te doje dhe ke te kete mundesi.

Ata hodhen poshte prangat e izolimit te Shqiperise, duke i vene ne emer te lirise, pranga shqiptarizmit Ata hodhen poshte si te demshem internacionalizmin proletar duke i dhene liri, kozmopolitizmit evropian dhe boteror. E huaja sundon sot ne Shqiperi. Nuk ka rendesi, se çfare eshte ajo, nuk ka rendesi se çfare perfaqeson, çfare vlerash ka. Rendesi ka qe eshte e huaj.

Ata mbollen idene e shkaterrimit te komunizmit, duke i dhenë liri shkaterrimit si ndjenjë. Ata i çliruan shqiptaret nga prangat e ateizmit komunist, duke i dhene liri vargonjeve te perçarjes kombetare. Per ata qe e njohin sadopak dhe jane realiste, e dine fare mire se homogjenizimi i krahinave te ndryshme te Shqiperise, u arrit me nje punë shume te madhe. Por fatkeqesisht ky homogjenizim nuk mund te pranohet sot se ai eshte veper e Partise se Punes dhe Enver Hoxhes. Prandaj rrofte liria-perçarje. Dhe radio-Shkodra trasmeton dhe ua ben te qarte shqiptareve se ata qe nuk jane autoktone shkodrane, duhet te ikin nga Shkodra, sepse sipas radios ne fjale Shkodra nuk eshte Tepelena dhe Skrapari. Prandaj sot ne Shqiperi nuk e duan gjuhen letrare shqipe, por kerkojne dialektet krahinore. Me lirine e sotme te shqiptareve eshte plotesisht i pavlefshem Faik Konica kur thoshte : "Secilido që ka ca drehem tru, kupton se me madhja nevojë që kemi sot ne shqiptaret, është për një gjuhë të përbashkët letrare".(Faik Konica, vepra faqe 326). Prandaj ne Jug te Shqiperise, bregdetasit kerkojne qe te largohen te gjithe te ardhurit. Prandaj sot ne Shqiperi flitet hapur ne kuadrin e lirise se "Boll më me tosket" apo "Nuk jetohet me malokët" etj etj.

Ata mbollen idene e prapambetjes se Shqiperise, por i dhane liri prapambetjes si ndjenje dhe koncept. Eshte e vertete se Shqiperia trashegoi nje prapambetje ekonomike nga e kaluara, perballe vendeve te tjera te Evropes. Evidentimi i kesaj dukurie ishte real, siç ishin dhe jane reale masat per kapercimin e saj. Por evidentimi i prapambetjes ne teresi si koncept, nuk eshte kritike ndaj se kaluares, por fyerje kombetare. Ne fushen e kultures se letersise dhe te arsimit per shembull, shqiptaret jo vetem qe nuk jane te prapambetur perballe Evropes, por ne mjaft fusha, jane superiore. Te huajt e kane pohuar dhe vazhdojne ta pohojne nje gje te tille. Ne intervisten dhene gazetes "Rilindja", botimi ne Zvicer, ne date 5-Janar 1994, Ismail Kadareja midis te tjerash thekson se personalitetin e shquar, Bronisllav Geremek, e "Kishte habitur niveli i larte kulturor i pergjithshem i shqiptareve. Ky nivel i larte kulturor, po vihet re kohet e fundit prej gjithe atyre, qe kane mundur te bejne krahasime". Për fat te keq keto konstatime i bejne vetem te huajt. Për shqiptaret çdo gje e se kaluares eshte e keqe, e ndaluar. Kush prek vdes.

Ata hoqen kufizimet ideologjike, ne trajtimin e ngjarjeve dhe figurave historike, dhe bene shume mire me nje gje te tille. Ishte pikenisja per kompletimin e historise. Por i dhane liri trajtimit te tyre sipas qyteteve, fshtrave e krahinave. I dhane liri mohimit ne teresi te kombit shqiptar. Prandaj Buletini katolik shqiptar në Amerikë me drejtor Gjon Sinishtën shkruan se Kadareja është prosërb. Prandaj "Zëri i Rinisë" në Tiranë deklaron se do ta mohojmë Dritëro Agollin. Prandaj Kasëm Trebeshina deklaron se jam turk. Prandaj Shkëlzen Maliqi deklaron se kultura, historia dhe origjina ilire është një mit, një gënjeshtër. Prandaj Kapllan Resuli deklaron se jam malazes. Prandaj Xhani D'Amelio bën filmin "Lamerika", ku fyen një komb të tërë shqiptar duke i paraqitur si të egër dhe injorantë dhe propaganda zyrtare shqiptare me anë të drejtuesit të shoqatës së arumunëve, Piro Milkanit, deklaron se regjizori italian ka të drejtë. Ata mbollen urejtjen ndaj centralizmit shteteror komunist por i dhane liri ndjenjes se pashalleqeve dhe principatave otomane. Studjuesit dhe historianet kombit shqiptar deri dje me cungime dhe kufizime ideologjike, sot jane te lire ta bejne historine si te duan ata. Kritere shkencore dhe kombetare per te analizuar dhe studjuar nuk ka. Kush i kerkon keto, ai eshte kunder lirise dhe demokracise, eshte enverist. Ata u hoqen shqiptareve lirine e detyruar dhe kolektive, por e zevendesuan ate me lirinë e anarkisë, me roberine e lirise. Po roberia e lirise është më e rrezikshme se robëria e diktaturës. E dyta ndrydh dhe cungon lirine e individit brenda nje organizimi shteteror te caktuar, ndersa e para shkatërron shoqërine dhe organizimin shtetëror, e çon ate drejt komunitetit primitiv apo pyjeve te pashkelura. Robëria e lirisë për njerëzit është e barabartë me lirinë e kafshëve të pyllit.

[Antiproanti]

Dhe ne i besonim këtij plani, nuk mê duket çudi...se a duhej te realiizohej dhe kur këte nuk e dinim por e dinim se do bashkohen shqiptarët në gadishull, kj na interesonte tjerat koha e vertetoi...duhej të bashkoheshim; ose me hater ose me luftë ! Ardhmerin tonë e lexonim kudo ....çka do thotë se edhe shpresa êshtë një lloj lufte, po i humbe shpresat e humbe edhe luften e ne nuk e humbem kurrë...!

Nje studim aktual ka zbuluar se persimistet kane jete me te sigurte dhe me te gjate...

[Kreksi]

Nje studim aktual ka zbuluar se persimistet kane jete me te sigurte dhe me te gjate...

Hhahaa, normale kjo, shpresat epa kputura ta shtojnë jeten, ose ëndrrat e bukur ripertrijnë qelizat jo vetemne truppor edhe në trû...lol !...pra te këshilloj behu si unë...cool ...

[Kreksi]

Nxorrem nga Arkivat disa letra, pasi që erdhe deri këtu, ti analizojmi këto konflikte te cilat njëherë ishin vetëm se kecnime por ishte rrezik te vie edhe deri tek lufta...
Kërkoj falje nëse kam bërë gabime nga perkthimi por sidoqoftë kuptohën, janë të nxjerura nga një revist e Zagrebit e para disa dekadave...flm.
================================================== ==========

Josip Broz Tito Enver Hoxhes Më 12 prill 1948, Beograd

Shoku Kryetar,

Sot mora letrën tuaj të dytë, në të cilën më bëni të ditur se gjenerali Kupreshanin ka marrur ftesën nga shtabi i përgjithêshëm i armatës sonë që të kthehët në Jugosllavi më të gjithë instruktorët dhe këshilltarët.

Gjërat qëndrojnë pra kështu:
Kupreshanini ka marrur ftesën në bazë të vendimit të byros politike nga komiteti qëndrorë i partisë komuniste të Jugosllavisë. Ky urdhër ka ardhur për shkak të raportit të Zlatiçit i cili ka paraqitur marrëdhënjët ndaj gjeneralit Kupreshanin, posaqërishtë akuzat nga ana Juaj.

Kupreshanini nuk ka marrur urdhër që ti tërheqi të gjithë instruktorët ushtarakë, por ka marrur urdhërin vetëm për ata që janë ardhur më të.
Pas lëtrës suaj të parë, tashmë gjenerali Kupreshanin nuk mund të qëndroje atje tek Ju, përshkakë të akuzave që Ju i këni paraqitur në letrën tuaj kundër tij.

Në bazë të këtyre akuzave, unë personalishtë e kam marrur në pyetje gjeneralin Kupreshanin ku, ai nuk mohon që i ka thënë të gjitha këto gjëra mirëpo kategorishtë rrefuzon që i ka thënë në formë të tillë si ju i keni paraqitur në letrën tuaj. Përpos kësaj, ai thotë se, për disa gjëra tjera fare nuk i ka folur dhe se nuk di asgjë për ato. Jo për ato që Kupreshanini i ka folur para udhëheqësve tuaj, dëshmon edhe Zlatiqi që janë të sakta, se janë vrejur shënja paknaqësije në marrëdhenjët ndaj njerëzve tanë në Shqipëri.

Nga letra e juaj dukët sikur se është njëri ndër arsyjet e tërheqjës së instruktorve tanë ishte ai se tek Ju kanë mbetur instruktorët ushtarakë sovjetikë. Duke e parë kështu qështjen është vërtetë për tu habitur, se nga ana jonë, asnjêhere kurrë nuk e kemi pritur një gjë të tillë. Juve poashtu dhe neve na ishin të nëvojshëm instruktorët ushtarakë sovjetikë, unë mbetëm tek ajo që i kam thënë gjeneralit tuaj Kristo Temelko, se ata juve ju janë shumë të duhur dhe se ju duhët bashkëpunim i ngushtê më ta. Në pytjen time gjenerali Kupreshanin më është përgjigjur se në mes instruktorve tanë dhe atyre sovjetikë nuk ka ardhur deri të ndonjë dallim dhe se bashkëpunimi ka hecur normalishtë. Përndryshe plotësishtë pajtohem më Ju se terheqja e instruktorëve sovjetikë do ishte tani do ishte veprim politikë i paqëllueshëm.

Ne plotêsishtë pajtohëmi më këtë dhe se duhët të të bëjmi të mundëshme që mos të ndryshohën marrdhënjet tona, si dhe bashkëpunimi. Ne jemi të gatshëm që edhe më tej ti bëjmi perpjekjet e fundit ta mbështesim ndërtimin e vendit dhe Armatës suaj. Dashamirësija jonë ndaj popullit shqipëtarë nuk janë dobêsuar. Përkundrazi, kjo dashamirêsi ka mbetur të pa lakueshme edhe tek popujt tanë si dhe udhëheqësit. Para Juve si dhe neve, është përgjegjësi historike që sa më mirë që është e mundur ti mbajmi marrdhënjet tona dha bashkëpunimin vllaznor mes popujve tanë. Duhet të gjithë të jemi të vetëdijshëm se duhët të ndërmarrim gjithqka që është e mundur ta largojmi atë që do e pengonte këtë miqësi e bashkêpunim. Duhët të kemi guxim dhe të pranohet se qëndrojnë shkaqët e përkeqësimit të marrdhënjeve tona, e njëri ndër ta është si u tha edhe më lartë, mungesa e pabesimit ndaj nesh nga ana e një pjeses së udhëheqêve shqiptar.

Pa besim nuk është e mundëshëme një marrëdhanjë e qëndrushme mes nesh dhe për këtë ne duhet që ta hejekim mosbesimin.


Miqësishtë Ju përshëndes

Josip Broz Tito

================================================== ===============

[Sami Hyseni]

Nxorrem nga Arkivat disa letra, pasi që erdhe deri këtu, ti analizojmi këto konflikte te cilat njëherë ishin vetëm se kecnime por ishte rrezik te vie edhe deri tek lufta...
Kërkoj falje nëse kam bërë gabime nga perkthimi por sidoqoftë kuptohën, janë të nxjerura nga një revist e Zagrebit e para disa dekadave...flm.
================================================== ==========

Josip Broz Tito Enver Hoxhes Më 12 prill 1948, Beograd

Shoku Kryetar,

Sot mora letrën tuaj të dytë, në të cilën më bëni të ditur se gjenerali Kupreshanin ka marrur ftesën nga shtabi i përgjithêshëm i armatës sonë që të kthehët në Jugosllavi më të gjithë instruktorët dhe këshilltarët.

Gjërat qëndrojnë pra kështu:
Kupreshanini ka marrur ftesën në bazë të vendimit të byros politike nga komiteti qëndrorë i partisë komuniste të Jugosllavisë. Ky urdhër ka ardhur për shkak të raportit të Zlatiçit i cili ka paraqitur marrëdhënjët ndaj gjeneralit Kupreshanin, posaqërishtë akuzat nga ana Juaj.

Kupreshanini nuk ka marrur urdhër që ti tërheqi të gjithë instruktorët ushtarakë, por ka marrur urdhërin vetëm për ata që janë ardhur më të.
Pas lëtrës suaj të parë, tashmë gjenerali Kupreshanin nuk mund të qëndroje atje tek Ju, përshkakë të akuzave që Ju i këni paraqitur në letrën tuaj kundër tij.

Në bazë të këtyre akuzave, unë personalishtë e kam marrur në pyetje gjeneralin Kupreshanin ku, ai nuk mohon që i ka thënë të gjitha këto gjëra mirëpo kategorishtë rrefuzon që i ka thënë në formë të tillë si ju i keni paraqitur në letrën tuaj. Përpos kësaj, ai thotë se, për disa gjëra tjera fare nuk i ka folur dhe se nuk di asgjë për ato. Jo për ato që Kupreshanini i ka folur para udhëheqësve tuaj, dëshmon edhe Zlatiqi që janë të sakta, se janë vrejur shënja paknaqësije në marrëdhenjët ndaj njerëzve tanë në Shqipëri.

Nga letra e juaj dukët sikur se është njëri ndër arsyjet e tërheqjës së instruktorve tanë ishte ai se tek Ju kanë mbetur instruktorët ushtarakë sovjetikë. Duke e parë kështu qështjen është vërtetë për tu habitur, se nga ana jonë, asnjêhere kurrë nuk e kemi pritur një gjë të tillë. Juve poashtu dhe neve na ishin të nëvojshëm instruktorët ushtarakë sovjetikë, unë mbetëm tek ajo që i kam thënë gjeneralit tuaj Kristo Temelko, se ata juve ju janë shumë të duhur dhe se ju duhët bashkëpunim i ngushtê më ta. Në pytjen time gjenerali Kupreshanin më është përgjigjur se në mes instruktorve tanë dhe atyre sovjetikë nuk ka ardhur deri të ndonjë dallim dhe se bashkëpunimi ka hecur normalishtë. Përndryshe plotësishtë pajtohem më Ju se terheqja e instruktorëve sovjetikë do ishte tani do ishte veprim politikë i paqëllueshëm.

Ne plotêsishtë pajtohëmi më këtë dhe se duhët të të bëjmi të mundëshme që mos të ndryshohën marrdhënjet tona, si dhe bashkëpunimi. Ne jemi të gatshëm që edhe më tej ti bëjmi perpjekjet e fundit ta mbështesim ndërtimin e vendit dhe Armatës suaj. Dashamirësija jonë ndaj popullit shqipëtarë nuk janë dobêsuar. Përkundrazi, kjo dashamirêsi ka mbetur të pa lakueshme edhe tek popujt tanë si dhe udhëheqësit. Para Juve si dhe neve, është përgjegjësi historike që sa më mirë që është e mundur ti mbajmi marrdhënjet tona dha bashkëpunimin vllaznor mes popujve tanë. Duhet të gjithë të jemi të vetëdijshëm se duhët të ndërmarrim gjithqka që është e mundur ta largojmi atë që do e pengonte këtë miqësi e bashkêpunim. Duhët të kemi guxim dhe të pranohet se qëndrojnë shkaqët e përkeqësimit të marrdhënjeve tona, e njëri ndër ta është si u tha edhe më lartë, mungesa e pabesimit ndaj nesh nga ana e një pjeses së udhëheqêve shqiptar.

Pa besim nuk është e mundëshëme një marrëdhanjë e qëndrushme mes nesh dhe për këtë ne duhet që ta hejekim mosbesimin.


Miqësishtë Ju përshëndes

Josip Broz Tito

================================================== ===============

Kreksi, je njeri nder me te respektuarit nga une ne ke te forum, i nderuar. Te njoh (virtualisht, besoj qe edhe ne realitet te jesh i tille)) si nje person qe i vetmi perpiqet qe ne baza faktesh te sjellesh njeeee...mos te them perfundim, por nje vleresim sa do pak objektiv.

Ne kete rast te kesaj letre une (kaq sa kam mundesi) nuk shoh me shume se "lotet e krodolit" ne syte e Titos. Demagogjine e tije politike-mashtruese ndaj PPSH dhe Enver hoxhes. Me shkurt dhe tjesht, ne baze te asaj se sic shprehet ai (Tito), lidhur me "dashamiresine vellaznore", une tani po mund ta marr me mend se si keta dy (Tito dhe Enveri) paskan qene ne nje "konflikt" se cili prej tyre do fitonte me dhenien e Kosoves, tjetrit.

Tito: "Or Enver, merre aman ti kosoven se edhe ashtu te takon ty, e meqe une ty ta kam nje "dashamir vellaznor" do te jem me se i lumtur qe me ne fund po zgjidhet problemi i juaj shqiptar, me Kosoven. Merre, te lutem!!!!

Enveri: "Tito, i nderuar, merre, or ti, se ti e di qe te kam mik per shpirti, dhe Kosoven me gjithe at Terror qe beni ne Popullin Shqiptar, ta dhuroj me gjithe deshire. Edhe ashtu, aspiratat e juaja Sllave kane qene te kahmotshme, dhe edhe une do jem shume i lumtur, qe aspiratat e juaja me ne fund po zgjidhen. Jemi apo nuk jemi, VLLEZER?

Pastaj per mendimin tim (aq sa mund te mendoj e analizoj), kjo eshte vetem nje detaj i shkurt, mbas te cilit shume gjera kan mund te ndryshojne ne qendrimet dhe veprimet e tyre politiko-diplamatike mvaresisht situatave, rrethanave te asaj kohe) ne mesin e qindrave, mos te them mijrave detaje tjera te ndryshme.

[Le dévoué]

Enver Hoxha planifikonte dergimin e austroarnauteve te pare ne Hene, qysh para Amerikanëve, por dështoi.

[Kreksi]

Prit o Baca Sami se ende nuk ka perfunduar...lol !( pas këtij postimit mund ti analizojmi këta dirigjenta)...lol !


Enver Hoxha Josip Broz Titos, Më 18 Prill 1948. Tiranë


Shoku Marshall,

Gjërat që do ua thëmë këtu poshtë, janë të një rëndësije të posaqme, sepse përmbahën në marrdhënjet të cilat drejtohën fatët e dy popujve tanë, dhe i përketë gjithashtu gjeneralit Kupreshanin, për këtë edhe kam gjetur të arsyeshme dhe të duhur që sa më parë të Ju lajmëroj.

Ditën e 15 Prillit 1948. gjenerali Kupreshanin e ka ftuar ndihmësin e ministrisë së mbrojtjës popullore dhe drejtorin e punëve politike gjeneralin Krista Temelka dhe gjeneralin e shtabit të Armatës sonë gjeneralin Beqir Ballukun të cilit i ka treguar gojarishtë dhe atë në mënyrë të hapur, ku përmbajtjen do tua t'ju a pershkruaj tekstualishtë njashtu si më kanë raportuar të dy gjeneralët, anëtar të komitetit qëndror të partisë komuniste Shqipëtare.

Gjeneralin Kupreshanin iu ka thënë gjeneralëve shqipëtar se:

« Marrëdhënjet tona nuk shkojnë mirë ashtu si ishte paraparë. Do t'ju nxjerri juve disa shëmbuj, se, 26 familje jugosllave në Durrës, që punojnë në hekurudhë, janë dëbuar nga banesat e tyre dhe në këto banesa i kanë vëndosur oficirët. Një drejtor i fabrikes në Shkodër, shtetas jugosllavë, prej njê kohe të gjatë është i mbyllur, edhepse kanë kërkuar informata nga ai, ky qendron ende në burg. Ka edhe shumë gjëra tjera në këtê drejtim. Gjithashtu edhe gjëndja ekonomike nuk po formulohët më të drejtë kur besohet se ekonomia shqiptare bazohet vetëm në forcat e veta dhe nuk mvaret nga potenciali ekonomik i Jugosllavisë. Kjo gjendje duhet të formulohet ndryshe: Për plane të perbashkëta ekonomike. Të këtij mëndimit janë të gjithë miqët jugosllavë këtu në Shqipëri. Marrveshja në fillim ishte vendosur e barabart, nderisa në praktik nuk zhvillohet njësoj. Kjo punë nuk mundëson bashkëpunim dhe unë personalishtë thëmë se nuk mundëm më tutje të punojë kështu dhe se nuk mundëm të bashkëpunoj më ushtri ».

Në pytjet që ua kanë shtruar gjeneralët shqiptar, se a kishte ndonjë rast që ka vrejtur ai se nuk veprohet si duhet në ushtri, dhe gjenerali Kupreshanin iu është pergjigjur se në pergjithësi në ushtri nuk ka edhe aq shumë dobësi, as në shtabin e pergjithshëm, bashkpunimi në pergjithêsi nuk është i keq.

Gjenerali Kupreshanin vijon:

« Marrveshjet si duken tani janë të njejtat si ato që janë vendosur në Prill të vitit 1947 ».

Gjeneralët shqiptar iu janë pergjigjur se marrëveshjet tona janë vërtetë vllaznore, dhe se ne shkojmi të njëjtës rrugë, ne kemi një front të pêrbashkêt, kemi një bashkëpunim ekonomik e tj, dhe gjenerali Kurushanin iu përgjigjet:
« po, po, kështu flasim por nuk punojmi njashtu. Asnjë shtetë nuk i ka ndihëmuar Shqipërisë sa i ndihëmon sot Jugosllavija. Kjo ndihëmë që ka dhënë Jugosllavija Shqipërisë kushton edhe këtë po e ndjejnë popujt tanë. Këto gjëra pengojnë që në ushtri më tutje nuk mund të bashkëpunojmi ».

Gjenerali Kupreshanin iu ka shtruar gjeneralêv shqiptar këto pytje:
« A është e knaqur qeveria juaj më materialet dhe ndihmën teknike ? Pse e kanë botuar në gazetën «Bashkimi» fjalimin e inxhinjerit Bognerira. Pse nuk janë përmendur në gazeta emrat e personave që ndihmojnë nê nderimin e hekurudhes» ?

Gjenerali Kureshanin ka vijuar edhe më tej:

« Vepra që është ndertuar në Durrës prej 26 familjeve jugosllave nuk mundët të ndërtohet kurrë as në Jugosllavi, në Jugosllavi as Amerikanët nuk mirrën në këtë mënyrë. Ne jemi mjaftë të durushëm mirëpo ka edhe kufi durimi. Në armaten shqiptare n e kemi menduar si në armaten tonë, dhe se çdo detyr që kemi ndërmarrur do ta kryejmi. Nëse ka ndonjë shtet tjetër që do ju japi më shumë, nuk ka kurrfarë pengesash. Unë po ju pyes juve, shok gjeneral, kur do tê vije materiali nga Bashkimi Sovjetik, të cilin e presin specialistët tanë në Bukurreshtë. Jugosllavija detyrohët ndaj Shqipërisë» .

Në lidhjet më punët e jashtëme, gjenerali Kupreshanin thotë; « Austia ka kërkuar të pranoje pamvarsinë Shqipërisë.
Si ka mundësi tê ndodhi kjo, ne jemi në armiqêsi më Austrinë dhe se mardhenjêt tona janë ndërprerë,
Gjithashtu ka përmendur se në stadionin e sportit oficirve jugosllavë nuk iu ipen vënde të mira.

Gjenerali Kureshanin ka perfunduar duke e mbyllur: « Nga arsyeja e këtyre qështjeve marrëdhënjet ushtarake nuk mund të hecin më tej. Qeverija Jugosllave nuk do të shkëputët nga angazhimët e marrura derisa këtu shtyhet dita mê ditës. Ju lutemi, lajmrojeni gjeneral pukovnikun Enver Hoxha për këto çk ju fola ».

Shoku Marshall,

Kjo dhe shumë lajme tjera nga gjenerali Kupreshanin pa masë më kanë habitur dhe ato janë krejtësishtë jashtë rrespektit vllazënor që e tegojnë vllazërishtë popujt e Jugosllavisë.

Unë mendoj që marrveshja dhe rruga e përbashkët në të cilën shkojnë më gjithë knaqësinë e madhe popujt tonë vllaznor, nuk mund të vëhën kurrë në rrezikë për arsyje të ndonjë të burgosuri, në realitet të ndonjë keqbërësi siq është rasti i drejtorit të fabrikës së Shkodrës, apo për shkak se oficirave jugosllavë nuk iu është dhënë në stadionin e futbollit ndonjë vendë më i mirë e tjera....sikur se të arrinte ti barazonte ashtu si thotë gjenerali Kupreshanin në lidhje më familjet jugosllave në Durrës.

Unë mendoj se gjenerali Kupreshanin duhët ta dije se në të gjitha marrveshjet tona të bëra, nuk ka asgjë të re. Disa gjëra që na u janë imponuar nga ana e gjeneralit Kupreshanin dhe shokut Save Zllatiq, të cilat ua kam dergua në letrën e fundit, më çka neve na u është bërë e ditur nga Ju dhe ne jemi pajtuar më mendimin tuaj. Shoku Savo gjithashtu na ka bërë të ditur vëndimimin të bërë nga komiteti qëndror i partis komuniste jugosllave, i cili është pranuar dhe vënë në pritje të formave të reja dhe pikpamjeve tjera kështu që marrëdhënjet tona të hecin perpara. Këtë vëndimin tuaj të rëndësishëm ne e kemi pranuar më plotê knaqësi dhe jemi në mësim e sipër.

Kështu është gjëndja e qështjeve, edhe pse kishte gjëra të pa pëlqyëra, sigurishtë që unë jam i bindur se kryetari i komitetit qëndror shoku Savo Zlatiq ose perfaqsuesi i qeverisë jugosllave shoku J. Gjergja, e jo gjenerali Kupreshanin, duhej së pari të më lajmronin që të merrnim masa të duhura.
Mirëpo asgjë nuk është ndërmarrur në këtë drejtim. Më knaqësi kisha dashtë të flas më gjeneralin Kupreshanin, nëse ai ka diçka për të thënë se si dhe pse në ushtrin tonë nuk shkonë asgjë siq duhej dhe të kërkoje ndërhyrjën time, mirëpo në këtë drejtim asgjë nuk ka ndërmarrur dhe personalishtë gjenerali Kupreshanin në lajmin më sipër thotë se bashkëpunimi në Armatë, nuk shkon aq ligshtë.

Unë mendoj se gjenerali Kupreshanin duhet më tej të kuptoje edhe rrjedhojat e gjëndjës reale të marrveshjeve tona të cilat janë ndertuar vllazënishtë nga popujt tanë më aq shumë gjakë e njersë, dhe unë gjithashtu mendoj se gjenerali Kupreshanin duhët ta dije se ai nuk ka fuqi që ti shkëputi këto marrëveshje por ti evitojë më përparimin e rregullave sipas rrugës së drejtë që na mësojnë mësuesit tanë të mëdhenjë Marksi, Engelsi, Lenini, Stalini, njashtu si na mësojnë partit tona komuniste dhe udhëheqësit tanë të popullit.

Shoku Marshall, unë jam plotësishtë i bindur që Ju do ta vreni se sa rëndësi ka kjo qështje njashtu sikur e keni treguar deri më sot gjithëmonë në çdo kohë keni treguar pjekuri dhe mirësi të madhe për vllaznimin e shtrenjtë dhe miqësinë mes popujve tanë të çelikosur dita më ditës dhe më tej.

Pranoni, shoku Marshall, përshendetjet e mia më të sinqerta.


Enver Hoxha



*********************Letra Nr.2 ******************************

Enver Hoxha Josip Broz Titos, 21 Prill 1948. Tiranë


Shoku Marshall,


Sot gjenerali Kupreshanin ka lajmëruar Shtabin tonë kryesor si vijon:

« Kemi urdhërin nga lartë që mënjëherë mbrënda tri ditësh të gjithë instruktorët dhe delegatët ushtarkë të Jugosllavisë që gjêndën pranë ushtrisë së Shqipërisë, të largohën nga Shqipëria ».
Një vëprim aqë i rëndë dhe i papritur dhe që nuk na është dhënë asnjë spjegim, jo vetëm se neve na befason tepër por ndërkohë na revolton jashtë mase se, kurrë as që e kemi menduar ndonjëherë që marrdhenjët vllazënore në mes të dy popujve tanë, partive tona e ushtrive tona, të gjëndën në një situat aqë kritike.

Në lidhje më marrdhënjët e dy ushtrive tona në drejtim të bashkimit ne kemi punuar dhe punojmi njashtu si e kemi vëndosur herën e fundit kur u takuam në Beograd.
Shumica e delegatëve e oficirve jugosllavë kanë punuar dhe punojnë më dëshirë të madhe së bashku më shokët tanë që ti arrijnë rezultatet e duhura në këtë drejtim.
Sigurishtë që ka pëngesa në ndërtim të këtij unifikimit mirëpo ato janë vetëm se munges objektive të cilat më punë dhe flijimet e përbashkëta mund ti përballojmi.

Ne ishim plotësishtë të vëndosur më pikpamjet tuaja që na i keni derguar në lidhje më problemet që i ka krijuar gjenerali Kupreshanin dhe shoku Zlatiq dhe në ushtri punohët në këtë drejtim.
Kur u kthye nga Beogradi Kristo Temeljko, neve na tha që, juve Ju ka pyetur në lidhje më disa instruktor sovjetikë për rreshtarët tanë, ndoshta regjimenteve apo divizioneve, që ne i kemi kërkuar nga qeveria sovjetike kur ishim në Moskë.

Gjenerali Temeljko neve na lajmroj mendimin tuaj për këtë qeshtje si dhe këshillat tuaja që duhej të bashkëpunojmi ngushtë dhe në mënyr vllazënore më instruktorët sovjetikë, të cilët gjënden në Beograd, që të përfitojmi sa më shumë nga pervoja Sovjetike të cilat do na ndihëmonin në rrugën që e kemi nisur.

Mbi këto flasim shoku Marshall, sepse, në lidhje me instruktorët sovjetikë të cilët gjëndën pranë ushtrisë sonë, ne e kemi patur një pytje që doli javen e fundit:
Qeverija sovjetike, javën kaluar, neve na ka lajmruar se do ti tërhiqte të gjithë këshilltarët civil si dhe tekniçarët ushtarakë të cilët gjindëshin në Shqipëri.
Këto masa nga qeverija sovjetike ndaj vendit tonë tepër na ka befasuar.
Komiteti ynë qëndror këtë e ka gjykuar si tepër kritke dhe të vështirë për arsyjet si vijojnë:

sepse vëndi yni ka patur shumë rëndësi për ta;

sepse largimi i të gjithë këshillëtarëve e specialistëve sovjetikë nga vëndi yni, pa kurrfarë arsyeje do të shkaktonte një humbje të madhe politike, sepse në kokën dhe zemrën e popullit tonë të krijojsh bindje që nuk kanë vëndë në lidhjet miqësore aqë të pastërta që janë mes popullit tonë dhe popujve të Bashkimit Sovjetikë;

3) po në këtë kohë në Partinë tonë ishte perfunduar Rezoluta e Komitetit Qëndrorë në lidhje me Naki Spiron, në mënyrë që në mesin e njerzëve të Partisë kjo ka krijuar huti e cila kurrësesi nuk mund të jetë në të mirën e Partisë dhe popullit tonë. Për këto arsyje, ne kemi kërkuar nga qeverija Sovjetike që ti anulojë këto masa ku dhe qeverija sovjetike e ka pranuar dëshirën tonë. Më këtë pytje, shoku Marshall, unë Ju bëjë të ditur se, ky ishte një rast që ndodhi në ushtrinë tonë.

Shoku Marshall, ne po perpiqëmi ti gjëjmi arsyjet e vërteta prej të cilave iu është dhënë udhëzimi shtabit të përgjithëshëm të ushtrisë jugosllave në lidhje më terheqjën e oficerëve jugosllavë nga Shqipëria, mirëpo sinqerishtë të Ju thëmë, ne nuk mund ti gjëjmi ata. Mirëpo krahas të gjitha këtyre rrethanave dyshojmi se këto masa janë shkaktuar nga dy pytjet e fundit që plasi në mes neshë dhe shokut gjeneral Kupreshanin e Sava Zlatiçit.

Sa i përketë gjeneralit Kuprashanin Ju kam shkruar në një letër të cilën, Ju lutem, që ta rishikoni edhe njëherë. Nga ana tjetër shkurtimishtë po ju lajmëroj mbi deklaraten të cilën shoku Sava i ka dhënë zyrtarishtë dy delegatëve tanë të Komitetit Qëndrorë para së të kthehej në Beograd.

Në mbrëmje të 19 Prillit i kam ftuar në shtëpinë time disa shokë nga Komiteti Qëndrorë, shokun Sava dhe shokun Josip Gjergja, ministrin sovjetik dhe sekretarin e e tij të parë si dhe ministrin bugar.
Në këtë darkë ishin edhe një grup operatorësh të kinematografisë sovjetike të punësuar nga qeverija sovjetike për të gjirua një film dokumentar mbi Shqipërinë ku shprehën deshirën e tyre të na e tregonin një film që ata e kishin krijuar.

Shoku Sava mënjëherë është larguar, i prekur, ai kërkoj nga unë se po shkonte dhe t'ia mundësoja takimin me dy delegatët e Komitetit qëndror dhe t'ua thoshte disa vërejtje para se të largohëj në Beograd.

Ai iu kishte thënë delegatëve të komitetit qëndror se, darka në fjalë ishte demonstratim kundër tij dhe se kjo ishte fyerje e shkaktuar Jugosllavisë, ushtrisë Jugosllave e tjera...se në këtë darkë nuk ishin të pranishëm as gjenerali Kupreshanin as personlitete tjera jugosllave ushtarake e civile kurse ishin aty të pranishëm oficerët sovjetik dhe tekniçarët.

Për fat të keq, shoku Savo gabon rëndë, se në këtë darkë, asnjë oficer ose tekniçar sovjetik nuk ishte i pranishëm dhe se akuzat siq i ka paraqitur shoku Sava nuk kanë asnjë bazë. Njashtu edhe ne mëndojmi se nuk janë plotësishtë të arsyeshme këto shkaqe justifikimi që i paraqit shoku Sava që të arrihët deri tek këto përfundime ku Komiteti ynë qëndror nuk i ka kuptuar serizishtë propozimet e komitetit qëndror të Jugosllavisë, si dhe gjërat tjera dhe të terhiqën ato propozime.

Këto gjëra, shoku Marshall, që neve jua paraqesim se mund të ndihëmojnë në qështjën kryesore që lidhet më terheqëjen e këshillëtarëve jugosllavë nga Shqipëria.

Komiteti ynë qëndror është gjithëmonë i gatshëm të ju japi të gjitha spjegimët e duhura që ju i kërkoni, në jemi në shërbimin tuaj.

Shoku Marshall,

Brënda një jave, sipas popullit tonë dhe Partisë, ndërmirrën dy masa të rënda, nga ana e dy qeverive më të afërta, nga qeverija Sovjetike dhe nga qeverija e juaj. Ne mëndojmi se ju nuk do lejoni që të ndërmirren masa aqë të rënda, dhe Ju lutemi juve, që ta shpallni të pavlefshëm komanden e lëshuar nga gjeneralshtabi jugosllavë, se më siguri në çfardo situate masa të tilla do të kenë pasoja të rënda në marrëdhënjet tona aqë të ngushta dhe të lara më gjakun e popujve tanë. Populli yni dhe Partija jonë do ta ruajnë si dritën e syrit të tyre këtë marrëdhënje.

Në emrin e komitetit qëndrorë ju lutëm që ti rishikoni dhe fshini masat që gjeneralshtabi juaj ka ndërmarrur bdaj vëndit tonë, dhe atë në interesin e dy popujve tanë dhe dy partive tona.

Ne jemi të bindur në drejtësinë tuaj dhe ndihëmën e madhe të cilën neve asnjëherë nuk na e ka refuzuar partija jugosllave, komiteti qëndror dhe Ju shoku Marshall.

Ju lutëmi, pranoni pershendetjet e mija më të ngrohëta miqësore.



Enver Hoxha

**************************Letra Nr.3*************************************

Josip Gjergja Josip Broz Titos

21, prill 1948, Tiranë

Për Marshallin,

Sot në ora shtatë e gjysmë më ka dërguar Hoxha përmes Kapos këtë Telegram, më lutjen që t'jua dërgoj Juve mënjëherë.

Shoku Marshall, Ju lutëm, bëhuni sa më i mirë që është e mundur dhe ta shtyni, nëse është e mundur urdhëresën e komandës suaj ushtarake e cila është dhënë përmes gjeneralit Kupreshanin për terhjeqjën e instruktorëve ushtarakë dhe delegatve nga Shqipëria, dhe se Juve, më aeroplanin e parë ua dergojë letrën në lidhje më këtë qështje.

Pranoni, shoku Marshall, përshëndetjet tona më të ngrohëta.
Ndërkohë, gjatë dergimit të këtij telegrami nuk ka patur asnjë bisedë.

Po e cekim se, nesër 22 G.M, nisët aeroplani për Beograd.



Josip Gjergja*

************************************************** *********************************
Shënim; Josip Gjergja (Arbanasi, Zarë, 11 shkurt 1911 - Beograd, 18 shkurt 1990), është arbëresh nga Arbanasi i Zarës, politikan dhe diplomati Kroacisë. Ka qenë anëtarë i PKJ nga viti 1934, i burgosur nga viti 1935-1938. Pjesëmarrës i luftës antifashiste nga 1941. Pas Luftës së Dytë Botërore ambasador i Jugosllavisë në Shqipëri, Egjipt, Libi dhe Birmani. Ndihmës i ministrit jugosllav për punë të jashtme nga viti 1959-1963, delegat dhe nënkryetarë i kuvendit federativ të RSFJ (1970-1972). Pasi ra në konflikt me udhëheqjen e LKK dhe politikën e Titos dha dorëheqje.

*****************************Letra Nr.4********************

Josip Broz Tito Enver Hoxhes



Më 22 prill 1948, Beograd



Shoku Kryetar,

Mora sot letrën tuaj dhe dërgesën dhe mundëm të ju pêrgjigjëm si vijon:

Komiteti qëndror i partisë komuniste i Jugosllavisë ka ardhur deri tek mendimi i përbashkët se marrëdhënjët në mes dy vëndëve tona kohëve të fundit kanë filluar të vështirësohën, njêsoj si vitin e kaluar.
Këto vështirësi nuk mundë të jenë në asnjë mënyrë shkaku se gjenerali Kupreshanin ka dhënë disa vërejtje dhe atë zyrtarishtë, disa udhëheqësve tuaj, kundër sjelljeve të pavendë ndaj qytetarëve tanë në Shqipëri.
Mirëpo qështja shtrihet thellë dhe ne e konsiderojmi se këto incidente aqë të imta mund të shërbejnë vetëm se që të mëshifen ato arsyjet më të thella.
Sipas mendimit tonë, cila është këtu qështja ?

Së pari, mungesa nga ana e juaj e besimit të duhur në qellimet e tona të sinqerta ndaj Shqipërisë.

E dyta, tek Ju, pa dyshim se pranohët në fjalë viktima materjale që vëndi yni bënë, më qëllimët më të mira që ti ndihmoje në ndërtim aletës sonë Shqipërisë, kurse në praktik bëhët e kundërta.
Sipas kësaj, kuptohët se neve nuk mund të pajtohëmi që në dëmin e popullit tonë ne të bëhëmi viktim materiale jo aqë e vogël, në dobi të Shqiperisë, dhe para së gjithash, nuk e shohim përmirësimin dhe forcimin e marrëdhënjeve tona, por të kundërten, marrdhënjët prapë u përkeqësuan, dhe atë, jo me fajin tonë.
E treta, ne konsiderojmi se që nga fillimi ne ishim të lidhur idealishtë më tepër se sa realishtë në marrëdhënjet tona e tani jemi në konflikte të vërteta.

Me fjalë tjera, marrëdhënjet tona nuk janë vëndosur mbi baza të duhura dhe ne duhët, nëse dojmi më të vërtetë rivëndosje, nga fillimi të rivlërsohët bashkëpunimi yni dhe të vëndoset një bazë e cila iu përgjigjët fazës së dhënë si dhe kushteve ndërkombëtare.

Kemi vëndosur të terhheqim vetëm gjeneralin Kupreshanin më të gjithë ata njerëzë që ka ardhur atje, dhe kuptohët, vëtëm më këtë bie buxhetimi i Armatês suaj në llogari të buxhetit tonë ushtarakë, dhe jemi gati që këtë qështje ta rregullojmi në një mënyrê tjetër, qoftë më kontratë në formë huasë ose ashtu si ngjajshëm.

Njashtu mendojmi, duhët të bëjmi edhe më disa qështje tjera.

Zlatiqi na ka lajmëruar mbi tê gjithat dhe tani presim zgjedhjen tuaj në pikpamjet e propozimeve tona.

Ai gjithashtu na informoi edhe për disa fakte që na shqetësojnë, se flasin për diçka që nuk është në rregull dhe se duhët sa më parë në çfarëdo mënyre të zgjidhet.


Më përshendetje shoqnore

Josip Broz Tito

************************************************** **************************

Perktheu për "Renesancen ilire" Kreksi 2012

[Kreksi]

..

Kush i thur keto genjeshtra mor aman, po ne fund te viteve '80 shqiptaret i kishin zorret ngjitur pas barku, cfare Jugosllavie do te sulmonte ai, po te kishte dashur e kishte bere. Ka patur plot 50 vjet kohe e s'dha nje here shenja per nje hap te tille. Ne Shqiperine e asaj kohe, Kosova pothuaj nuk ekzistonte, nuk dinim asgje per te, vetem tani jemi rilidhur e ndihemi nje komb.....Hajt e mbajtshi me shendet Enverin, te gjithe ato qe vdesin per te, e mos na u perseritte kurre me ajo gjeme, per te gjithe ne te tjeret qe e shohim realitetin sic ka qene.....

.. e dashtuna Diella, po edhe ata fqinjet e kishin litarin në fyt...mezi prisnin te sulmoheshin nga ndonjë ushtri e huaj, do e njihnin si ditë çlirimi, nuk u vertetua kjo pas sa vitesh se aty djalli iu kishte hyrë mes veti nga brenda prej kohesh ? Enverin do ta njihnin liberator ....lol !
.. nuk keni faj se, nuk jeni te informuar se ç'ka zihej pertej gardhit me therra ku kishte shumë derra..
.unë mezi pritsha te na vie xhaxhi do te kisha perqafue o Diella....po edhe ty pa xhelozi..lol !...t' kisha prit me lule de...
..disa koleg kroat, më thoshin në atë dimër te madh ; le të na sulmoje edhe Enver Hoxha, pajtohemi, vetëm mos te vie rusi...ju se kini iden sa ia kishin frigen xhaxhit..

Ku i dihet këtij skenari ? ...ndoshta amerikanët i kanë thënë Shehut, ruset atej kah afganistani, ju ktej kah ballkani...?!...tek e fundit ajo shtëpi që ishte nderuar keq DHE pa leje te amerikanve e në troje te huaja duhej tê shembej ose nga brenda ose nga jashtë..

[Brari]

kam nje pyetje ne lidhje me temen per ju qe jini nga kosova.

po deshet tregoni ketu vitin kur ju ose ju bashk me familjen tuaj keni dale ne europe ose usa etj?

kreks ti je ne franc?

ne cilin vit ti ose babi yt me gjith ty e familje kini dal ne france?

po ju z sami hyseni?

[Lexuesi_]

Agja ne vitin 1981
Axha tjeter ne vitin 1989
Axha tjeter ne vitin 1992
Axha tjeter viti 1995 qe e kerkonin ushtar bilem ka ik nga shqiperia ne itali fance pastaj gjermani

Brari pse keto pyetje ?