Enver Hoxha planifikonte ta sulmonte Jugosllavine

[Brari]

Raporti sekret i CIA në vitin ‘76: Si e siguruam dosjen mjekësore të Enver Hoxhës
61


Argumente Dielë, 7 Prill, 2013 | 09:52 am


Enver Hoxha gjate nje ekzaminimi nga mjeket franceze

Dokument i Shërbimit të Fshehtë Amerikan i vitit 1976.

“Kartela sekrete ishte përgatitur nga një grup doktorësh francezë, të cilët e kishin vizituar atë në Tiranë”

AURON TARE

Në vazhdim të ciklit të dokumenteve të deklasifikuara të arkivit të Shërbimit amerikan, sjellim sot një dokument me një përmbajtje mjaft të rrallë. Dokumenti në fjalë, i zbuluar në Arkivin Kombëtar amerikan, përmend një fakt shumë interesant, i cili ka mundësi të hapë një debat ndërmjet mjekëve dhe dëshmitarëve të tjerë okularë, të cilët i qëndruan pranë diktatorit komunist në vitet e fundit të jetës.

Dokumenti, pjesë e dosjeve të shumta mbi Shqipërinë dhe Ballkanin, të cilat tashmë janë deklasifikuara për studiuesit e interesuar për këto çështje, është një raport sekret i ardhur nga Ambasada Amerikane e Romës për Departamentin e Shtetit të SHBA-ve. Në të i bëhet një analizë e hollësishme situatës në Shqipërinë e vitit 1976, sipas ambasadorit italian në Tiranë, dhe zbulohet për herë të parë një fakt i cili të surprizon me të dhënat që përmenden në të. Sipas tij, ambasadori italian në Tiranë, në dimrin e 1975-s, ka pasur mundësinë që të ketë në dorën e tij dosjen mjekësore të Enver Hoxhës. Kjo dosje, e cila sipas dëshmive të mjekëve që i shërbenit Enver Hoxhës, por edhe liderëve të tjerë komunistë, ka qenë një prej dosjeve më sekrete të regjimit të Tiranës dhe me një pamundësi absolute për t’u zbuluar nga shërbimet e huaja. Dokumenti që botohet sot me sa duket rrëzon pretendimin e mjekëve shqiptarë mbi sekretin e kësaj dosjeje, duke hedhur dyshime të mëdha në vërtetësinë e dëshmive të tyre.

Me të drejtë lind pyetja nëse ambasadori italian në Tiranë u raportonte diplomatëve amerikanë në shkurtin e 1976-s se disa muaj më parë kishte pasur në dore dosjen sekrete mjekësore të diktatorit komunist shqiptar, atëherë kjo nënkupton qartë se kjo dosje i kishte kaluar tashmë zyrës së Shërbimit Sekret italian. Nuk përjashtohet mundësia që nëpërmjet italianëve, edhe shërbimet e tjera perëndimore të kenë pasur dijeni mbi këtë dosje, sigurisht nëse italianët kishin dashur ta ndanin këtë informacion me shërbimet partnere. Megjithatë, siç del nga dokumenti sekret i Ambasadës Amerikane në Romë, dosja mjekësore e Enver Hoxhës ishte tashmë e njohur për të gjithë ata që kishin interesa në rënien e pushtetit komunist në Shqipëri.

Nga analiza e këtij dokumenti të rëndësishëm, mendoj se lind edhe pyetja: Kush e vuri këtë dosje në dispozicion të shërbimeve inteligjente të huaja? Një version i mundshëm sigurisht mund të jetë emri i njërit prej doktorëve të grupit të shërbimit mjekësor pranë Enver Hoxhës, që ka pasur dijeni mbi sëmundjen e tij. Versioni tjetër i nxjerrjes së kësaj dosjeje sekrete për regjimin komunist mund të jenë kundërshtarët e heshtur të Enver Hoxhës brenda elitës komuniste, të cilët shpresonin në një vdekje të mundshme të liderit shqiptar. Nxjerrja e dosjes mjekësore nga këta të fundit sigurisht ishte një mundësi për të përforcuar mendimin në Perëndim se lideri komunist nuk e kishte të gjatë dhe ata, pra perëndimorët, mund ta konsideronin tashmë pasuesin e mundshëm të Hoxhës. Gjithsesi, duhet të kemi parasysh se për rëndësinë e saj, ky material ruhej nga njerëz mjaft të besuar të Enver Hoxhës dhe si rrjedhim informacioni duhet të ketë dalë vetëm nëpërmjet kanaleve të këtyre njerëzve.

Megjithatë, misteri i këtij dokumenti qëndron në një tjetër fakt, i cili megjithëse mungon në rreshtat e këtij raportimi, mund të hidhet si hipotezë e mundshme në prapaskenat gri të luftës së heshtur të shërbimeve sekrete. A mundet vallë që dosja mjekësore e Enver Hoxhës t’u jetë bërë e njohur shërbimeve sekrete perëndimore me idenë e gjetjes së mundësive për ta përshpejtuar sëmundjen e tij? Një hipotezë sigurisht, por nëse do të rezultonte e vërtetë nga ballafaqimi i dokumenteve të tjera që mund të dalin nga thellësia e arkivave kombëtare amerikane, atëherë pyetja “Kush e vrau Enver Hoxhën?” nuk do të tingëllonte më vetëm si një titull i një shkrimi provokativ.

DOKUMENTI
*Washington D.C.
DOKUMENT I DEKLASIFIKUAR SECRET
PAGE 01 ROME 01924 041829Z 21
ACTION EUR-12
INFO OCT-01 ISO-00 CIAE-00 DODE-00 PM-04 H-02 INR-
07 L-03
NSAE-00 NSC-05 PA-01 PRS-01 SP-02 SS-15 USIA-06
OMB-01
OES-03 SAJ-01 EA-07 EB-07 /078 Ë
- ——- 048768
R 041745Z FEB 76
FM AMEMBASSY ROME
TO SECSTATE ËASHDC 5563
INFO AMEMBASSY BELGRADE
AMEMBASSY PARIS
S E C R E T ROME 1924
NOFORN
E.O. 11652: XGDS-1
TAGS: PFOR, PINR, AL, IT
SUBJECT: ALBANIA

“Hoxha vuan nga diabeti dhe qarkullimi i gjakut”

1. Gjatë bisedës me një prej njerëzve tanë më 4 shkurt, ambasadori italian në Tiranë e përshkruan situatën në Shqipëri shumë të përkeqësuar dhe të ngjashme me një kamp të madh përqendrimi. Kjo situatë, sipas tij, vjen si pasojë e fushatës që po ndërmerret kundër burokratëve, e cila e ka helmuar shumë atmosferën, sa që për një shqiptar është e rrezikshme që t’i thotë mirëmëngjes një të huaji, nëse e shikon në rrugë rastësisht. 2. Si rezultat i kësaj fushate spastrimesh, ambasadori raporton se elita në pushtet është reduktuar shumë në numër dhe nga frika është tërhequr në taktika mbrojtëse për të ruajtur pozitat e saj. Në të njëjtën kohë, Sekretari i Parë Enver Hoxha është i sëmurë dhe ambasadori mendon se ai nuk do të jetë në skenë edhe për shumë kohë. Ambasadori raporton se ka parë gjatë vitit të kaluar dosjen mjekësore të përgatitur nga një grup doktorësh francezë, të cilët e kishin vizituar atë në Tiranë. Sipas kësaj dosjeje, Hoxha vuan nga një formë e avancuar e diabetit, si dhe nga efekte të mëdha negative në qarkullimin e gjakut. Ambasadori raporton se edhe Kryeministri Shehu nuk është në një shëndet të mirë, por gjithsesi ai tha se nuk është situatë serioze si ajo e Hoxhës. Një anëtar tjetër i udhëheqjes që është i sëmurë, sipas raportit të ambasadorit, është ideologu i Partisë, Kapo. Ambasadori raporton se Kapo ka udhëtuar për në Francë për trajtim mjekësor. 3. Ambasadori gjithashtu raporton se sot në Shqipëri ekziston një paranojë shumë e madhe. Bunkerë dhe tunele po ndërtohen përgjatë bregut të Adriatikut, si dhe në kufirin me Jugosllavinë apo anës rrugëve më të mëdha, si dhe në qendrat urbane. Ambasadave të huaja, si dhe asaj italiane, u është kërkuar që të ndërtojnë bunkerë mbrojtës brenda zonës së ambasadave (Ambasadori italian e ka refuzuar këtë kërkesë). Ndoshta për arsye të të gjitha këtyre ndërtimeve ushtarake, Shqipëria ka penguar eksportimin e çimentos në Poloni dhe tashmë po e importon atë nga jashtë. Një tjetër shenjë e mundshme e frikës së shqiptarëve nga një agresion nga jashtë është fakti që zëvendësministri i Jashtëm, Nushi, pyeti ambasadorin në dhjetorin e kaluar nëse NATO do të ndërhynte po qe se Jugosllavia do të sulmohej nga forcat e Traktatit të Varshavës. Një javë më vonë, ambasadori jugosllav pyeti ambasadorin (italian shën. i ynë) nëse NATO do të ndërhynte në rast të një sulmi kundër Shqipërisë. 3. Duke iu referuar çështjes së “të rinjve” në aparatin burokratik, ambasadori tha se të gjithë ata duken se vinë nga radhët e Partisë. Ai mendon se ata të gjithë janë zgjedhur pasi janë besnikë të klikës Hoxha-Shehu. Ai përmendi në veçanti Pali Miskën dhe Llambi Gegpriftin, si me më mundësi të futen në grupin e ri dhe të gjithë janë me moshë diku tek fundi i 40-ve apo fillimi i 50-ve. ………. VOLPE SECRET

vijon të dielën tjetër


61




Te nderuar komentues! Duke mos dashur te cenojme opinionet tuaja, lutemi qe ato te mos permbajne fyerje dhe ofendime personale dhe te kene lidhje me shkrimin, apo temen per te cilen komentohet. Ne te kundert, nuk do te publikohen. Ju falenderojme qe na ndiqni dhe ju ftojme te vazhdoni te jeni pjese e Panorama Online. Moderatori


Lexoni Gazeta Panorama ne formatin PDF »»KLIKO KETU

1 Koment per “Raporti sekret i CIA në vitin ‘76: Si e siguruam dosjen mjekësore të Enver Hoxhës”


Rita
7 Prill, 2013 - 10:55



Cudi ,mesuam nje rast te vetem ku inteligjenca “proletare” s”ka vepruar si gjithmone , me fshetesi e korrektesi ! Pune e madhe fort te vijne me shume se nje doktore francese te vizitojne e atje ne Sheshelize te Parisit me goten e shampanjes ne dore te jape diagnozen e semundjes se diktatorit ! Sa per shpejtimin e vdekjes (sikur te ndodhte me te vertet oZot me 1976 apo me 1977 ) ka ndodhur e kunderta !Specialiste e doktore te shquar nga mbare bota ja zgjaten jeten diktatorit aq sa munden , mjerisht per fatin tone te keq deri me 1985 !!!!

Përgjigjjuni

panorama

-

[dielli1]

votimet:

Ashtu si ne secilen fushe tjeter edhe kur kemi te bejme me zgjedhjet,kemi nje diktat masiv.ne vitin 1958,diktatori hogja deklaron se te gjithe votuan anetaret qe propozoje partija,porse na kan dal nja tre veta kunder megjithese do ti gjejme sikur te hyne edhe ne biruce miu...E kur gjenin kundershtare ne vota,votuesit tille i prisnin bergjet e interrnimet deri me pese vite...

[Fehmikaciu]

o xhor

po ta lash ty sqarimin..

u lodhe ti..

derisa ti e permende trisken te takon ty ta sqarosh..
un e di trisken..
ti the vetem.. ate qe pa trisk nuk votoje etj..
por triska ka pasur dhe funksion ushqimor..
dmth ata pa trisk privoheshin dhe nga furnizimi me sende elemtare te ushqimit..
nejse ne se e ke gjyshen gjall pyete dhe per kte se mesojme..

fehmi..

me pyete per denimet..

ne kohen e mbretit zog.. u shkolluan shum djem shqiptar dhe ne jurisprudence..
kuptohet u shkolluan ne boten e jashtme..
dmth shqiperia vec avokatve te vjeter u be dhe me nje brez te ri juristesh e avokatesh qe erdhen nga studimet jasht ne atdhe..
pra mbas lufta e gjen shqiperin dhe me avokat te afte..
dhe ne vitet e para te mbas luftes institucioni i avokatit funksiononte.. dhe me ligj..
mirpo shumica e avokateve perfunduan vet neper burgjet e regjimit..
pra jo vetem nuk munden te mbrojn klientet e tyre por as vehten.. nga denimet e renda..
megjithate me ligj avokatia ka ekzistuar deri ne vitet 60 ne mos gaboj.. por sic thash avokatet mbas vitit 44-45 nuk kishin fuqi te mbrojn kerkend..
pra edhe gjat periudhes 1944-60 por dhe mbas 1960-deri ne 1990.. avokatia pothuajse nuk ka funksionuar..
mbas 1960 deri ne renjen e regjimit avokatia nuk ekzistonte as si de jure..pra u suprimua.. u zhduk..
pra mund te themi me siguri e vertetesi se te gjithe ata qe u denuan pothuajse nuk morren ndihm juridike nga avokatet..

a eshte denuar korrupsioni pyet ti..

shqiperia e enverit ishte shtet e ekonomi pa privat..
cdo gje quhej e shtetit..

kjo do te thote se..asnji shqiptar nuk kish pse te vjedh nje traktor apo autobus apo rrot makine.. sepse skish cka me ba me to..

a vjedh nji shtetas amerikan anije kozmike?
jo se ska ku shkon me te..
me anije merret vetem nassa..
keshtu dhe shqiperia..
as tendera skish..
sepse ndermarrjet ishin te shtetit e fondet per nji ndertim kalonin nga shteti ne shtet pra skish mundesi individi te vjedhe..

kush vidhte?

vidhnin shitsat e shitoreve..

shitsi i shitores shiste ne shitore te shtetit mallin e shtetit.
bleresi ishte familjari..
dmth nji qytetar..
vjedhja behej keshtu..
ti si bleres shkon e i thu shitsit.. du nji kile djath..
shitsi merr djathin e ve ne kandar..
te jep 950 gram djath e te thot urno femi 1 kile djath e leket ti merrte per 1 kile..
50 gram i vodhi tek ty 20 gram te hyseni 100 gram te arbeni qe ish 12 vjec e sdi kandar e pazar e keshtu shitsi ne fund te dites kishte rast.. qe.. me ato gramet e vjedhura ti dilnin nja 5 kile djath qe i kthente ne lek e shtetit nuk ja kallxonte por i fuste ne xhepin e tij..

ky ka qen korrupsioni kryesor gjat kohes enveriste..

denimet kryesisht jepeshin per ata njerez qe kishin hanger m.ut..
dmth per ata qe flisnin..
kush fliste kunder partis..kunder gjagji enverit denohej shum rend..

psh ne se baba yt do i thoshte nji shokut te vet.. valla mor hysen.. spo na del rroga me i ushqye kta fmi.. ather kjo perbente nje rrezik te madh..
psh ne se hyseni shkonte ne polici.. ne sigurim dmth ose ne komitet te partis.. e i tregonte se hasani.. me ka than.. se spo del rroga me ushqy fmit.. athere hasani futej ne veshgim..
dmth ai pergjohej se cka po flet me kend po flet..
sigurimi dergonte refikun.. me kte porosi.. ti refik do bajsh sikur rastesisht po e takon hasanin.. e do i thush.. o hasan si je.. si po kalon.. fmit si i ke.. me pun si je.. dhe hidhja kto fjal si rastesisht.. more hasan bre.. shkova me ble pak mish por nuk kish.. e prit cka ka me than hasani..
ne se hasani kish me than.. po more refik..ska mish e ska djath.. ska zetin e ska oriz.. e ja kajsha nanen ksaj qeverrie.. ather hasani.. e hangri..
shprehja e hangri.. perdorej kur dikush rrasej ne burg..
ne kte rast refiku ..fill mbas bisedes se "rastesishme" me hasanin shkonte ne sigurim e u tregonte..se kur i thash ashtu keshtu.. hasani me tha.. po more refik..ska mish e ska djath.. ska zetin e ska oriz.. e ja kajsha nanen ksaj qeverrie..

fill mbas ksaj.. oret e hasanit ishin te numerume.. tik tak tik tak..
varej nga shefi i sigurimit se kur ata e shihnin te arsyshme me rras mren hasanin..

e kur rrasej mren e denohej psh 10 vjet burg politik.. ather poplli thosh mes vedi.. e honger hasani..
dhe njerzit baheshin me te kujdeshem e nuk flisnin..
sepse 10 vjet burg nuk jan pak..

or zeqir..

Brari FLM shume,keto informacione me kane kjartesuar shum gjera te pershendes,me te vertet qeka kan shum problem ,regjim shum i ashper....

[Brari]

balkanweb

-

Kristofor Martiro: Në zyrën e Hazbiut, Hysni Kapo më instruktoi për të shkuar në qelinë e Ballukut

Nga: FATOS VELIU


(Vijon nga numrat e kaluar)
Zoti Martino, menjëherë si erdhët nga Korça ku ishit zëvendëskryetar i Degës së Punëve të Brendshme të atij rrethi, ju u caktuat në grupin hetimor të ekipit ushtarak që u cilësua "armik", madje juve u komanduat hetues i vetë Beqir Ballukut?
Nuk më kishte shkuar ndonjëherë në mend se do të isha një nga hetuesit e ish-ushtarakëve të lartë. Në fakt, nuk e dëshiroja një gjë të tillë.
Si u njoftuat apo si e morët detyrën e papritur, kur në atë kohë keni qenë nënkryetar i Degës së Punëve të Brendshme të Korçës?
Po, isha me detyrë në Korçë. Ka qenë saktësisht 15 dhjetori i atij viti, pra 1974-ës. U njoftova se duhej të nisesha urgjentisht për në Tiranë për t'u paraqitur në ministri.
Kush ju njoftoi saktësisht?
U njoftova nga zëvendësministri i Punëve të Brendshme, Feçorr Shehu.
Më merr në telefon zëvendësministri Feçorr Shehu dhe më pyet se çfarë pune kisha në dorë.
- Kam ca probleme në shqyrtim, - i thashë.
- Dorëzoja vartësit tënd, se do shkëputesh për një kohë të gjatë nga puna e Degës, dhe hajde me urgjencë në Tiranë. Duhet të paraqitesh në zyrën e ministrit sa më shpejt, - vijoi ai, pa më thënë se për se ishte fjala.
Ju, njiheshit me Feçorr Shehun?
Njihesha shumë. Kisha punuar me të.
Ju, as e mendonit për detyrën që do t'ju ngarkohej?
Fare. Ishte enigmë për mua ky nxitim. Nuk munda të nisesha të nesërmen, siç edhe më urdhëruan, pasi kisha në dorë disa çështje pune që nuk mund lija pa i zgjidhur. Kështu që u nisa një ditë me vonesë. Kur mbërrita, më dhanë vërejtje për moskorrektesën. Por pas mbërritjes, mësova nga zëvendësministri se isha caktuar në përbërje të grupit të hetimit të ushtarakëve, Beqir Balluku, Petrit Dume, Hito Cako dhe Rahman Parllaku, të cilët ishin arrestuar ato ditë si kishte përfunduar Plenumi VI i KQ të PPSH-së.
Pra, kur ju arritët në Tiranë, ishin arrestuar katër ushtarakët e lartë të kryesuar nga Beqir Balluku, ndërkohë që vonesa juaj nuk ju mundësoi të ishit në grupin e arrestimit të vetë Ballukut siç qenkëshit caktuar, apo jo?
Saktësisht ashtu siç thoni ju. Beqir Balluku, para arrestimit kishte qenë i internuar në Roskovec të Fierit. Ishte planifikuar nga drejtuesit e lartë të Ministrisë së Brendshme që të merrja pjesë edhe unë në arrestimin e tij, ndaj dhe më tërhoqën vëmendjen për ardhjen me vonesë.
Pas kësaj që ju tërhoqën vërejtje, pra pas caktimit në ekipin e arrestimit, juve mësuat se ishit caktuar hetues direkt i vetë kreut të atij grupi, apo si të thuash, ministrit historik të Mbrojtjes, Beqir Balluku?
Për hetimin e ish-ushtarakëve të sipërpërmendur, udhëheqja e Ministrisë së Brendshme kishte caktuar grup hetimor dhe grup operativ.
Dhe nga kush përbëhej grupi hetimor?
Në grupin hetimor, përveç meje, ishin caktuar edhe Kapllan Sako, me detyrë oficer në Drejtorinë e Hetuesisë në Ministrinë e Brendshme; Nevzat Haznedari, kuadër i lartë i Ministrisë së Brendshme; Elham Gjika, punonjës në Drejtorinë e Hetuesisë në Ministrinë e Brendshme; Rustem Hodo, zëvendëskryetar në Degën e Punëve të Brendshme Lushnje; Pelivan Luci, oficer në Drejtorinë e Hetuesisë në Ministrinë e Brendshme; Pirro Dauti, punonjës në Prokurori dhe Skënder Myftari, oficer drejtimi në Drejtorinë e Hetuesisë në Ministrinë e Brendshme.
Po në grupin operativ, i mbani mend emrat e kolegëve?
Në grupin operativ bënin pjesë oficerët e Ministrisë së Punëve të Brendshme, Shim Kolli, Çome Asimaqi, Lake Topallaj, Hysni Birce e ndonjë tjetër.
Kush ishte përgjegjësi i këtyre grupeve?
Përgjegjës i dy grupeve, gjatë gjithë kohës ishte zëvendësministri Feçorr Shehu.
Pse ishin dy grupe? Me se do të merreshin saktësisht dy grupet në atë proces, që mendoj se duhet të ketë qenë shumë delikat për vetë specifikën publike që kishte?
Grupi hetimor do të merrej direkt me hetimin e të pandehurve.
Po grupi operativ?
Grupi operativ do të merrej me grumbullimin e materialeve që kishin dalë në drejtim të tyre dhe do të organizonte punën agjenturore.
Konkretisht?
Për kombinacionet. Pra, të rekrutonte dhe drejtonte agjenturën, për të siguruar të dhëna mbi aktivitetin armiqësor të të pandehurve, me qëllim që të ndihmonin procesin hetimor, të gjenin dhe të pyesnin dëshmitarët etj.
Ma përshkruani dot momentin e caktimit të detyrës dhe instruktimit të posaçëm që ju kanë bërë?
Të dy grupet u mblodhën në paradhomën e zyrës së ministrit Kadri Hazbiu.
Pasi drejtuesi Feçorr Shehu verifikoi prezencën e të gjithëve, hymë në zyrën e ministrit të Brendshëm, Kadri Hazbiu. Aty ndodhej edhe sekretari i Komitetit Qendror të Partisë së Punës së Shqipërisë, Hysni Kapo. Pasi u përshëndetëm, ministri Hazbiu na tha se ishim caktuar të hetonim komplotistët në ushtri.
Vetëm aty na u tha se pikërisht neve, partia na kishte ngarkuar të bënim hetime për këta 'armiq', 'komplotistë' në krye të ushtrisë.
Hysniu, kishte ardhur në zyrën e Kadriut të bënte takim posaçërisht me juve?
Po, pikërisht. Ai ishte ulur në të djathtë të Kadriut, Feçorri në krah të majtë dhe ne të tjerët rreth tavolinës së ministrit. Feçorri i tha:
- Kanë ardhur të gjithë.
Pas kësaj, u ngrit Kadriu dhe tha: "Partia ju ka ngarkuar juve të hetoni puçistët, komplotistët. Partia ka besim që do e çoni deri në fund. Por kini kujdes që hetimi të bëhet korrekt, pa presione e pa dhunë. Kjo ishte porosia…."
Porositë që ju dha në këtë detyrë kaq të mprehtë?
Sipas tyre, kjo detyrë ishte delikate, por partia kishte besim tek aftësitë tona etj., etj. retorika të kësaj natyre që mund t'i mendosh edhe vetë.
Jam shumë kurioz zoti Kristofor, se çfarë ju ka thënë vetë Kadri Hazbiu në ato momente, i cili besoj se as që mund ta mendonte se pikërisht gjashtë vjet më mbrapa, vetë ai do të ishte i arrestuari i radhës, me të njëjtën akuzë që rëndonte tashmë mbi kolegët e tij?
Kadriu Hazbiu na porositi që të ishim korrektë me të pandehurit. Pra e vërteta është se ai na porositi në veçanti dhe me shumë vëmendje, që, nuk duhet të përdornim dhunë fizike, presion apo dhunë psikologjike.
Po Hysni Kapo, për çfarë ju porositi në këtë moment kritik kur juve do të nisnit hetimin specifik?
Edhe porosia e posaçme e Hysni Kapos ishte në atë merak që paraqiti ministri, që të kishim kujdes që hetimi të bëhej korrekt, por e veçanta e porosive të tij ishte që njëkohësisht të ishim të vëmendshëm, se këta 'armiq' kishin qenë në krye të dikasterit ushtarak dhe mund të mundoheshin të implikonin edhe njerëz të mirë dhe të ndershëm.
Si u shpreh Kapo saktësisht?
Pas tij, siç të thashë e mori fjalën Hysni Kapo, duke thënë:
"Partia ju ka besuar juve, por kini kujdes, se këta kanë qenë në sfera të larta dhe mundet të implikojnë dhe njerëz pa të drejtë nga udhëheqja"
Domethënë, do përmendnin emra?
Po, mund të përmendnin emra figurash të larta, pasi edhe rrethi që kanë qenë këta, ka qenë rreth i lartë. Kështu, mund të implikonin dhe me keqdashje.
Jam kurioz zoti Martiro, se çfarë orientimesh kishit për t'u mbështetur në hetimin e akuzës. Pra, ku do të mbështeteshit juve për të vërtetuar armiqësinë e tyre, siç kishte thënë Enver Hoxha?
Sipas porosive të tyre, pra të Hysni Kapos dhe Kadri Hazbiut, ne grupi i hetimit duhej të studionim materialet e Plenumeve V dhe VI të KQ të PPSH-së, fjalimet e Enver Hoxhës në mbledhjet e Byrosë Politike, një material që ishte hartuar pas kontrollit të Komitetit Qendror të Partisë në Ministrinë e Mbrojtjes për veprimtarinë armiqësore të "puçistëve", si dhe të gjitha materialet e tjera të dala nga mbledhjet. Po kështu, do të bazoheshim në analizat e bëra në ushtri e terren, si dhe të dhënat e agjenturës e të dhëna të tjera, konspektimin e këtyre materialeve, dhe mbi bazë të tyre të hartohej plani për hetimin e të pandehurve.
Unë doja të dija zoti Martiro, se kur pikërisht ju caktuan juve të ishit hetuesi i posaçëm i vetë Beqir Ballukut, pasi deri tani më theksuat për grupin e hetimit. Por kam parasysh se edhe ju hetuesit ju kishin planifikuar sipas rëndësisë, pasi nuk mund të kishte të njëjtën vlerë hetuesi që ishte i Rrahman Parllakut për shembull, me ju që ishit i vetë kreut të grupit apo i ish- zëvendëskryeministrit apo ministrit të Mbrojtjes, Beqir Balluku?
Në këtë mbledhje për të cilën ju fola, që na thërriti në zyrën e tij Kadri Hazbiu, në prezencën e Hysni Kapos na u komunikua edhe ndarja e hetuesve.
Pra pikërisht në atë mbledhje ku u mblodh tërë grupi i hetimit ju caktuan dhe përkatësinë e hetimit?
Po, po, menjëherë në atë takim. Nevzat Haznedari dhe unë u caktuam për hetimin e Beqir Ballukut. Kapllan Sako dhe Rustem Hodo, do të ishin hetuesit e Petrit Dumes. Elham Gjika dhe Pelivan Luci do të -merreshin me hetimin e Hito Cakos, ndërsa Pirro Dauti dhe Skënder Myftari do të hetonin Rrahman Parllakun.
Kush ishte ky Nevzat Haznedari në atë kohë për ju, me të cilin ju caktuan të punonit bashkërisht në hetimin e Beqirit, por që, me sa kam informacion, pas pak kohësh e hoqën, duke jua lënë juve krejt hetimin e tij?
Nevzat Haznedari ishte kuadër i lartë në Ministrinë e Punëve të Brendshme. Ishte marrë në të shkuarën me hetuesinë e të dënuarve politikë, por nuk e kisha njohur nga afër. Tashmë na duhej të punonim të dy në hetimin e Beqir Ballukut, marrja në pyetje e të cilit incizohej.
Pse e hoqën Haznedarin nga hetimi i Beqir Ballukut duke jua lënë vetëm juve në atë çështje? Pra, mos kemi të bëjmë me elementë sekretë që mund të zbërtheheshin gjatë hetimit, të cilat nuk duhej t'i merrnin vesh më shumë se dy persona?
Jo, nuk ishte çështje sekreti, por Haznedari përdorte një gjuhë shumë të ashpër karshi të pandehurit Beqir Balluku, madje shumë ofenduese, aq sa në shumë raste ky i fundit nervozohej. Siç duket, udhëheqësit e lartë të ministrisë e kishin vërejtur sjelljen jokorrekte të Haznedarit gjatë dëgjimit të seancave të pyetjeve, ndaj dhe e larguan nga hetimi i ish-ministrit të Mbrojtjes dhe e ngarkuan me detyra të tjera. Më urdhëruan që me këtë hetim do të merresha vetëm unë.
Si e pritët këtë detyrë, që mendoj se ishte shumë kritike, jo vetëm për faktin se kishit të bënit me një figurë qendrore siç ishte Beqir Balluku, por edhe se ju nuk ishit hetues në profesion me sa di unë, apo jo?
Ashtu është, siç thoni ju, që një detyrë e tillë ishte shumë specifike, e cila për hir të së vërtetës, gjashtë vjet më vonë, kur u godit grupi i Mehmet Shehut dhe Beqir Ballukut, më kushtoi arrestimin, prej të cilit dola nga burgu vetëm pas viteve '90-të kur u liruan të dënuarit politikë, se në të kundërt nuk do të kisha dalë i gjallë. Arrestimi im, për kuriozitet u bë pas akuzës se paskësha fshehur deponimet e Beqir Ballukut, që kishte folur për Kadri Hazbiun dhe kreun e grupit agjenturor, Mehmet Shehu. Pra fshehja që unë u kisha bërë deponimeve të Beqirit, kishte bërë të mos zbulohej në kohë grupi madhështor i agjenturës së kryesuar nga Mehmet Shehu. Me një fjalë broçkulla, por t'i thashë që të kuptonit se çfarë specifike kishte detyra ime.
Pra juve, pavarësisht se Beqir Balluku ishte nën hetimin tuaj, nën akuzën direkte të Enver Hoxhës si "Armik i Partisë dhe i popullit", sërish ruanit konsideratë për të besoj, aq sa nuk mundeshit ta shikonit si armikun tuaj, apo jo?
Nuk ishte e lehtë për mua të kryeja detyrën e ngarkuar, pasi kisha të bëja me hetimin e një komunisti dhe luftëtari të vjetër të Luftës Nacionalçlirimtare, të një personaliteti ushtarak dhe politik, ish-anëtarin e Byrosë Politike të KQ të PPSH-së, ministrin e Mbrojtjes për një kohë të gjatë dhe njeriun e njohur në opinionin publik.
E vërteta është se, siç e thatë dhe ju, unë në atë kohë, edhe pse kisha studiuar për drejtësi, nuk isha marrë me sektorin e hetuesisë.
Po si menduat t'ia dilnit mbanë një situate të tillë, kur e dinit se gjithçka monitorohej nga vetë Enver Hoxha?
Më duhej të studioja të gjitha materialet që e akuzonin Beqirin. Të njihesha me problemet ushtarake, tezat e Këshillit të Mbrojtjes dhe me antitezat e ish-ministrit, me terminologjinë ushtarake e të tjera. Duhej të zhvilloja një hetim objektiv, bazuar në ligj. Të vendosja marrëdhënie korrekte me të pandehurin dhe personat e tjerë që lidheshin me procesin hetimor. Këtyre parimeve iu përmbajta gjatë gjithë kohës së hetimit.
Jam kurioz për trajtimin që i bëhej Beqir Ballukut dhe gjithë grupit në përgjithësi, duke filluar që nga ai ushqimor. Si ishte ai?
Sipas porosive të ministrit Kadri Hazbiu, ndaj këtyre të pandehurve do të kishte një trajtim ndryshe, krahasuar me të arrestuarit e tjerë. Për të do të kishte një regjim të veçantë ruajtjeje, normë më të mirë ushqimi, dhe do të gatuhej në një kuzhinë më vete. U vendos një komandë e veçantë për këta të arrestuar, e cila nuk varej nga komanda e Burgut 313. Ata do të kishin edhe një mjek të tyre. Hetimi i tyre do të bëhej në burg. Secili i pandehur kishte dhomën e tij në katin e tretë të Burgut 313. Dhomat ishin të mëdha, të shtruara me dërrasa, por me dritare të vogla. Ishte urdhëruar komanda e burgut për regjimin e të pandehurve, që përfshinte mbajtjen e skafandrës kur vinin në hetuesi, për të evituar ndonjë ngjarje, vetëvrasje, duke e përplasur kokën në mur e hekura. Në dhomën e të pandehurit qëndronte një rojë ditë e natë.
(Vijon nesër)
(er.nu/Gazeta Shqiptare/BalkanWeb)


Kthehu Dërgo Printo Home
Komento


Dërguar nga Vorio Epirotasi, Sqizofrenia Komuniste më 07-04-2013 në 08:48

Napoleoni pas betejave kur shikonte se ushtaret ishin lodhur nga lufta dhe nuk avanconin urdheronte qe cdo ushtar qe ngelet pas te egzekutohesh.Ushtaret e raskapitur duke pare te vraret nga frika vazhdonin ecjen perpara.
Kur Napoleoni shikonte qe prap nuk ecesh para pyeste ushtaret si ishte puna dhe ata ankoheshin per oficeret e tyre qe silleshin keq me ta. Atehere egzekutoheshin oficeret, ngrihesh morali i ushtareve dhe ushtria avanconte prap.
E,Hoxha here vriste "armiqte", here "shoket".

[dielli1]

O Brari,kan ikur,kot poston,nuk ke per ti pare me ne kete teme,hahahah....

[Bajraku]

Fale Zotit te Madhe,qe greqia kapitulloi ekonomikisht, se Sales si kish mbetur tjeter veq te ike ne Tropoj...

[Brari]

dielli..

duhet ta dish nje gje..

kur njerzit tregojne se cfar kan vuajtur shqiptaret e shqiperise nen regjimin enverist.. enveristet kosovare perjetojne nje gufim ne zemrat e tyre..nje kenaqsi te pa pare..


kto perjetime te tyre i kam ven re dhe kur ne kosove arkani.. filloj masakren totale..

kur them arkani..kuptoj ushtria serbe..


enveristet kosovare masturbonin nga kenaqsia kur shikonin kosoven ne flake e mijra e mijra gra e femij mes zjarreve e tymit te zi merrnin malet e kanalet te tmerruar..

kjo qe po them eshte e sakte..

nuk i bashkon enveristet kosovare me enverizmin ndonje doktrine shoqerore sociale e idealisteve qe enderrojn nje sistem njerzor..
joo..

i bashkon sadizmi..

kenaqsia kur shikojn se dikush apo nji popull po terrorizohert pergjaket e shtypet.. e perdhunohet..

kjo eshte..





nejse..ja cthot kto dit nje nga kryenveristet e kosoves.. i cili ne ditet kur arkania--ushtria serbe filloj te genocidoj shkipetaret ky qen iku si miu i haleve..

---

Rexhep Qosja: Koalicioni PS-LSI, një e padëshiruar e nevojshme

Nga: FATMIRA NIKOLLI


Ndodh që në jetën politike, madje, në jetën shoqërore në përgjithësi një e padëshiruar kur e kur të quhet e nevojshme, madje, e domosdoshme”. Kështu shprehet akademiku i njohur Rexhep Qosja mbi koalicionin parazgjedhor PS-LSI, përmes një interviste për “Gazeta Shqiptare”. Ndërsa vë në peshore partitë dhe drejtuesit e tyre, profesori ua hedh fajin Edi Ramës dhe Fatos Nanos për përçarjen e së majtës, ndërsa sa i takon Ilir Metës, deklaron se ai gaboi që bashkëpunoi me Berishën, sepse kështu u bë bashkëpjesëmarrës në të gjitha të këqijat që prodhoi dhe në krimet që shkaktoi pushteti i drejtuar prej kryeministrit. Nga ana tjetër, akademiku gjykon se ky koalicion do i zvogëlojë mundësitë e dhunëtarit, shpërdoruesit, blerësit dhe falsifikuesit të zgjedhjeve për të ripërsëritur më 23 qershor atë që ndodhi në vitet, 2005, 2009 e 2011. Duke e vetëtitulluar këtë bisedë “Mendime e veprime pa higjienë”, prof.Qosja e vë theksin tek ideja se Shqipëria do shpëtuar prej fatkeqësisë që po i qëndron në shpinë e në shpirt për shkak të Sali Berishës e Jozefina Topallit.
Çfarë mendimi keni për koalicionin parazgjedhor PS-LSI? A ishte i pritshëm apo një surprizë për ju?
Koalicioni parazgjedhor që krijuan Partia Socialiste dhe Lidhja Socialiste për Integrim, sipas mendimit tim, është një e Padëshiruar e nevojshme.
Ç’domethënie ka ky konstatim i juaji për koalicionin në fjalë?
Me konstatimin e tillë se koalicioni parazgjedhor PS-LSI është një e Padëshiruar e nevojshme, unë u jap të drejtë si atyre që janë përpjekur dhe e kanë sendërtuar këtë koalicion, domethënë Kryetarit Edi Rama e Kryesisë së Partisë Socialiste dhe kryetarit Ilir Meta e Kryesisë së Lidhjes Socialiste për Integrim, ashtu edhe atyre që po e kundërshtojnë këtë koalicionin, duke e mbuluar me fjalë mospajtimi dhe zhvlerësimi.
Pse këtë koalicion e quani një e Padëshiruar, duke e shënuar me shkronjë të madhe fjalën e Padëshiruar?
Kryetari i Lidhjes Socialiste për Integrim, Ilir Meta, dhe kryetarët e Partisë Socialiste Fatos Nano, në vitin 2005, kurse Edi Rama në vitin 2009 janë fajtorë për konfliktin në të majtën shqiptare, në sajë të të cilit Sali Berishës iu bë e mundshme të marrë, të përdorojë e të shpërdorojë, pushtetin politik e shtetëror në Shqipëri tani e tetë vjet. Faji i Ilir Metës është aq më i madh edhe për arsye se në vitin 2009 hyri në koalicion qeveritar me Sali Berishën dhe, deshi s’deshi, u bë bashkëpjesëmarrës në të gjitha të këqijat që prodhoi dhe në krimet që shkaktoi pushteti i drejtuar prej këtij koalicioni.
Për këtë arsye mospajtimi me koalicionin e tashëm PS-LSI është çështje e parimësisë politike, në njërën anë dhe çështje e etikës intelektuale, në anën tjetër.
Pse atëherë këtë të Padëshiruar e quani të nevojshme? Si mund të jetë një e Padëshiruar e nevojshme?
E, po, ndodh që në jetën politike, madje, në jetën shoqërore në përgjithësi një e padëshiruar kur e kur të quhet e nevojshme, madje, e domosdoshme. Politika është një veprimtari shumë e përbërë, bërësit e së cilës, krijuesit dhe zbatuesit e së cilës, jo rrallë shtrëngohen të zgjedhin midis të keqes më të vogël dhe të keqes më të madhe.
Koalicionin PS-LSI, në të vërtetë zgjerimin e koalicionit të majtë me LSI-në, e bëjnë të nevojshëm zgjedhjet e 23 qershorit, në të cilat vendoset për ardhmërinë e Shqipërisë.
Mendon në numrin e shtuar të zgjedhësve që do të votojnë për Partinë Socialiste, në të vërtetë për koalicionin e majtë?
Mendoj jo vetëm në numrin e rritur të zgjedhësve që do të votojnë për koalicionin e majtë. Mund të jetë se shumë më i rëndësishëm se shtimi i numrit të zgjedhësve që do të votojnë për koalicionin e majtë është siguria e shtuar se koalicioni parazgjedhor i Partisë Socialiste me Lidhjen Socialiste për Integrim sado kudo do të rrëgjojë vjedhjen, blerjen e plaçkitjen e votave, që janë mjetet me të cilat Sali Berisha e ka bërë të mundshëm rrëmbimin e pushtetit jo vetëm në zgjedhjet e vitit 2009 dhe jo vetëm në zgjedhjet e 8 majit të vitit 2011 në Tiranë. Me krijimin e koalicionit parazgjedhor të Partisë Socialiste me Lidhjen Socialiste për Integrim mundësitë e dhunëtarit, shpërdoruesit, blerësit dhe falsifikuesit të zgjedhjeve në vitin 2005, në vitin 2009 dhe në Tiranë më 8 maj 2011, në zgjedhjet e 23 qershorit 2013 do të pakësohen, ndoshta, për njëzet a njëzet e pesë për qind.
Edi Rama “u justifikua” në publik se koalicioni me Metën bëhet për arsye të fitores së zgjedhjeve. A dëshmon kjo një mungesë besimi në vetvete apo një pafuqi të opozitës për të fituar vetëm në emër të “Rilindjes”?
Krijimi i koalicionit parazgjedhor me Lidhje Socialiste për Integrim nuk mendoj se e dëshmon mungesën e besimit në vetvete të opozitës për të fituar zgjedhjet; jo; mendoj se me krijimin e këtij koalicioni Partia Socialiste dhe opozita në përgjithësi duan ta rrisin sigurinë edhe më tepër për fitoren në zgjedhjet e 23 qershorit.
A mendoni se pas koalicionit PS-LSI mund të ekzistojë ende termi “Rilindje” për opozitën?
Pse të mos ekzistojë edhe më tej termi, si e quani ju, Rilindje. Rilindja Shqiptare nuk është një term, nuk është një nocion i zakonshëm, me të cilin Partia Socialiste po bën fushatën për zgjedhjet e vitit 2013. Rilindja Shqiptare është një program politik, gjithsesi njëri prej programeve më të mira, më të pasura, më premtuese politike në politikën shqiptare të njëzet e tri viteve të fundit. Dhe, këtë program politik e shtetëror e bën kështu të kuptimshëm, kështu domethënës, kështu të pasur jo vetëm përmbajtja e tij, jo vetëm idetë e tij, jo vetëm mendimet e tij, jo vetëm qëllimet e tij politike, shoqërore, ekonomike, arsimore, shëndetësore, kulturore, juridike, ekologjike, e të tjera, por edhe simbolika e tij historike kombëtare. Ashtu siç i është dashur popullit shqiptar në gjysmën e dytë të shekullit nëntëmbëdhjetë një Rilindje vlerash të përgjithshme, të përbashkëta, kombëtare, shpirtërore dhe materiale, në sajë të të cilave do të shkëputej prej gjendjes pushtuese, ashtu i duhet Shqipërisë së sotme një Rilindje vlerash demokratike dhe morale, shpirtërore dhe lëndore, në sajë të të cilave do të çlirohet prej gjendjes në të cilën është sot: prej parashtetit, në të cilin nuk mendohet për shtet të së drejtës, prej despotizmit në të cilin Kushtetuta dhe ligjet shkelen si të ishin rregullore të esnafëve mesjetarë, prej gjuhës vulgare politike që komprometon fort kulturën politike shqiptare, prej oligarkisë kleptokratike që vjedh e plaçkit pasurinë kombëtare shqiptare më shumë se ç’e kanë plaçkitur pushtuesit gjatë shekujve të shkuar, prej gjyqësorit më të korruptuar në Evropën e sotme, prej pabarazisë së dinjiteteve, prej gënjeshtrave, mashtrimeve, falsifikimeve, shantazheve, kërcënimeve, që janë mjetet kryesore me të cilat kryeministri bën politikën shqiptare sot, prej mentalitetit të rrugaçërisë ala Berisha-Jozefina, prej krahinorizmit e lokalizmit ala Jozefina e prej një vargu të këqijash të tjera.
Ç’është e vërteta, Sali Berisha nuk po ngurron të vjedhë disa prej ideve të këtij programi politik të Partisë Socialiste, i bindur se as për këtë vjedhje nuk do të ndëshkohet si as për vjedhjet zgjedhore!
Si mendoni se do të reagojë Berisha ndaj koalicionit PS-LSI? A do të tentojë aleanca të reja? A mundet që ai ta mundë i vetëm dyshen Rama-Meta?
Mund të besohet se largimi i Lidhjes Socialiste për Integrim prej koalicionit me Partinë Demokratike e cenon, të mos thuhet e plagos politikisht dhe moralisht krijuesin e atij koalicioni, Sali Berishën. Por, siç e ka adet, ai paraqitet sikur nuk i bën ndonjë përshtypje të veçantë kjo braktisje! Do të provojë të krijojë aleanca të reja, por me kë? Po thuaj pjesa më e madhe, të mos thuhet të gjitha forcat dhe grupimet politike në Shqipëri tashmë kanë rezerva ndaj politikës, ndaj gjuhës, ndaj sjelljeve, veprimeve, të bërave të tij që, kur e kur, kanë prodhuar edhe krime në jetën politike dhe ekonomike shqiptare. Mund të vërehet se disa grupime politike, që prej viteve nëntëdhjetë mbahen me Partinë private të Sali Berishës, por që në votimet e fundit nuk kanë arritur të hyjnë në Kuvend, mbahen larg saj, në të vërtetë larg tij. E kuptueshme: kur anija nis të fundoset minjtë ikin prej saj!
(intervisten e plotë mund ta lexoni sot në "Gazeta Shqiptare")
(Titujt e detajet janë të redaksisë)

(er.nu/Gazeta Shqiptare/BalkanWeb)


Kthehu Dërgo Printo Home
Komento


Dërguar nga Luiz Shkodrani, Shkodra më 09-04-2013 në 09:29

Ndiej fatkeqsi te jashtzakonshme ne shpirtin e ktij plakut matuf "Rexhep Qoses", qi sot nuk ka mundsi me u push me Enver Hoxhen!

NEJSE SE ASHT TUJ JU LUSTRUE BEHEN FMIVE E PJELLS TIJ!


O Rexhep hap e lexo ndoj liber mashtrimit e krimit te Enverit, e frymzo shpirtin qi e ke te mushun me urrejtje e matufllek, se tjerave ju ke met n'qaf!

O ZOT SHYQYR QI JE KURRKUSHI, MOR ENVERO-SLLAVO






Dërguar nga AKILI, Avganistan më 09-04-2013 në 09:24

KY matufi plak eshte bere dement.-Rexhep Q.jo se eshte kunder SALIUT por kunder mbi 90% e kosovarve te cilet e duan SALIUN.REXEP QOSIQI KA LAJTHITUR FARE PUNET LLUGE NE KOSOVE E KOMENTON PER SHQIPERI.SME MBETET AGJE VETEM I DESHIROI SHERIM R.QOSIQIT......






Dërguar nga Kledi, Tirane më 09-04-2013 në 09:23

Nuk ndaj te njejten qendrim me ju profesor Qose,por i mbetem qendrimit per nje Rilindje te vertete Shqiptaresh, pa kualicione "Xhuveliste" (kualicion interesash).






Dërguar nga ua! më 09-04-2013 në 09:23

epo ca nuk po na degjojne veshet keto dite. Po per cfare Rilindje flet z. Qose, kur permend njehere rilindje te vlerave morale? Po qe te rilindin vlerat morale, duhen njerez qe kane keto vlera! A pjell imorali vlere? Koalicioni PS-LSI eshte ndertuar mbi antivlera dhe antimoral. Nga do pjelle rilindje? I bie te pjelle ujku qingj! Per mua eshte shume e thjeshte. E keqja me e madhe: te shoh neser S.Tahiraj, T.Balla e shoke ne qeveri apo Berishen? Shume me mire shoh Berishen!






Dërguar nga Kokedruthi më 09-04-2013 në 09:18

Ç'eshte ky enverist i peshtire dhe spiun Serbie qe jep mend!! Ik ore Xhepi se rrezaton vetem ligesi te ndyre, ne Kosove vetem ato psikopatet qe festojne 16 tetorin ke perkrahes te broçkullave qe nxjerr nga goja.






Dërguar nga SHQIPERIA E PASTER, Shqiperi më 09-04-2013 në 09:18

Ka politikane te Majte, te Djathte te Qendres, Radikale, Extremiste te majte ose djathte Kmuniste, Fashiste por njeriu me Parazit qe mund te egzistoje ne trojet shqiptare eshte Qosja.
E ben Edi Ramen te duket yll...






Dërguar nga eugen, tirane më 09-04-2013 në 09:06

Kur plaket njeriu , fillon dhe mendja te marri antistrofa , prandaj jo shume peshe tek kjo interviste , qe me kujton intervistat e ishhetuesve te sistemit komunist!!!!Pleqeri te mbare profesor dhe
lere politiken per politikanet .Moas humbni ate imazh te cilin kemi krijuar per Ju!!






Dërguar nga Sukaguri, Prishtina më 09-04-2013 në 08:46

Nuk me besohet se nje akademik te urrej njerez apo dhe me keq nje kryeminister, siq e urren ky Sali Berishen. Ky si shkrimtar duhet ta kete te lindur urrejtjen, ndryshe nuk kuptoj qendrimin kritik ndaj Rilindasve dhe figurave te njohura te letersise dhe kultures shqiptare.Akademik mos u ben "Kakademik"






Dërguar nga katunarisovran, kline. më 09-04-2013 në 08:32

A doni ta dini sa vata ka fituar partia e Qoses ne zgjedhjet a para.E doni?e doni?Ua jep ,Dona juve 0.3%.
SHUME E VERTETE SE VOTAT VIDHEN DHE BLIHEN.KEQ TE SHKELET VULLNETI I ELEKTORATIT.ATE CE DO ZGJEDHI DO E MBAJE NE SUPE PER VETE PER MIRE E PER KEQ TE ZGJEDHURIT.KESHILLE.






Dërguar nga sefer, tirane më 09-04-2013 në 08:31

ky eshte morali tend vellacko ti do futje dhe partine komuniste ne kete kualicion...






Vazhdimi komenteve: 1 2

[Bajraku]

Shqiptarët, masivisht marrin nënshtetësinë greke
Ministria e Brendshme Greke duket se ka nisur një fushatë për dhënien e nënshtetësive në masë. Kjo gjë mund të verifikohet mjaft lehtë duke parë listën e personave që kanë marrë këtë nënshtetësi gjatë muajit të fundit.

Referuar dokumenteve të publikuara nga Ministria e Brendshme e Greqisë rezulton se, vetëm për periudhën 2 - 20 prill, 129 shqiptarë kanë marrë nënshtetësinë greke. Ky numër bëhet ende më i madh po të shtrihesh më gjatë në kohë.

“GSH” ka arritur të sigurojë këtë listë, ky bie në sy një numër i madh personash që kanë marrë nënshtetësinë e shtetit fqinj. Kanë qenë të regjistruar në Shqipëri me kombësi “Greke”. Gjithashtu, sipas këtyre të dhënave rezulton se, një numër i madh i këtyre personave që kanë përfituar janë në moshë të madhe.

Por vihet re se, përveç minoritarëve, nga “zemërgjerësia” e Ministrisë së Brendshme kanë përfituar dhe shumë shtetas shqiptar nga qytete të ndryshme të vendit, që nuk kanë asnjë lidhje me zonat minoritare, ose që nuk janë të besimit ortodoks.
http://www.google.se/url?sa=t&rct=j&...fSM_uNTBQaqUOQ

[Sami Hyseni]

O Brari,kan ikur,kot poston,nuk ke per ti pare me ne kete teme,hahahah....

Jo, moj/or dielli, jo... nuk kam ikur kurre, as tani nuk iki, por ja... qe koha nuk me premton mua ashtu si ju. Mirpo kjo nuk eshte arsyeja, qe ti mendon se kam ikur une, por une kam leshuar udhe. Nuk merrem kot une me "te qarat" e tuaja, ne nje forme liturgjie fetare, ne ceremonien e varrimit te nje te vdekuri. I vdekuri mund te jet kriminel, tradhetar por edhe njeri i mire, por kjo nuk i intereson klerikut fetar, qofte Prift apo Hoxhe e dreq tjeter, ai e "qan" te vdekurin, ndersa mallkon vrasesin, pa marr parasysh nese vrasesi ka pasur te drejt apo jo...!!!!

Brari, fillove te devijosh vijen e te qenurit i kulturuar e zivilizuar ne kritika, e ne shprehje qendrimesh/mendimesh...per ate nuk dua te debatoj me tutje...(lexo, sidomos fillimin e postimit tende, nr. 227).

[dielli1]

Shqiperia e enver hoxhes pksh ja_ppsh e drejtuar totalisht prej enverit ja nderruan tri here drejtimin politik shqiperise..Qe nga vit 1940-1948 ishin kukull e jugosllaveve,dhe komunisteve jugosllav,pataj vjen stalini dhe rusija deri me 1961 ku i prishin maredhenjet dy paleshe...Pas ketyre politikave deshtuese enveri lidhet me kinen e mao ce dunit.Ne te trija rastet enveri dhe enveristet e tij nuk ishin gje tjeter pos kukulla te ketyre vendeve...
..Ekzistojne fakte ku ne secilen prishje maredhenjesh me keto vende,kane pesuar qindra mijera njerez te tij,anetar partije,anetar te komitetit qendror,deputet etj.Ku perfundimi i tyre ishte ekzekutimi_pushkatimi,denime me burgje internime etj.

[dielli1]

Po ku jeni more hejjjjjjjjjjjjjjjjjj???!!!.....Nuk duken fare,te kam thene Brari se do ikin nje nga nje,heheh.

[Brari]

Tri motrat Hoxha: E kishim kushëri Enverin, por na internoi 30 vjet
100


Lajmi i Fundit, Une Gruajae Dielë, 14 Prill, 2013 | 10:45 am


Tri motrat Hoxha rrëfejnë për “Panorama”

Edhe sot, që është më e moshuara ndër tri motra, Handan Hoxha, tenistja e parë femër në Shqipëri, vazhdon të jetë në qendër të të gjitha lëvizjeve në shtëpi. Sado që i ka kaluar 85 vite jetë, ka mbetur më e shkathëta. Është ajo që ngrihet e para nëse duhet mbyllur një derë, nëse duhen sajdisur miqtë me qerasje, nëse duhet gjetur ndonjë foto e vjetër nëpër sëndukët e vegjëlisë… është më elegantja. 15 vitet që është marrë me sport, kanë lënë ende shenja në fizikun e saj.

Motra më e madhe, Suzana, ndryshe Suzi, siç e thërrasin të gjithë, ka qenë dikur mësuese e teorisë së solfezhit në Liceun Artistik. Më e vogla, Nermini, është marrë gjithnjë me gjuhët e huaja. Ende sot që është në prag të të 80-ave, vazhdon të ketë 2 nxënës, të cilëve u mëson anglishten.

Të tria motrat, dikur, aq vite larg sa e kanë të zorshme ta kujtojnë, jetonin të lumtura në shtëpinë e tyre të madhe fare pranë Liceut Artistik. Mësonin gjuhë të huaja me mësues privat, merrnin mësime sporti, kalonin pushimet në një nga 4 vilat e vetme në plazhin e Durrësit, derisa gjithçka u ndërpre me thikë. Çifligjet e trashëguara nga i gjyshi e patën kohën e artë për shumë pak kohë. Diktatura do t’u rrëmbente gjithçka, shtëpi e çifligje, sado që, siç mund të hamendet nga mbiemri i tyre, Hoxha, ishin të afërmet e ish-diktatorit. Me shtëpitë përballë në Gjirokastër, prejardhjen e përbashkët, e me hyrjedalje familjare, prej tij morën pajën e vetme që të tria patën në jetë, 30 vite e 6 muaj internim.

Asnjëra prej tyre nuk u martua kurrë. Jetojnë prej 23 vitesh, që kur u kthyen nga fshati Savër i Lushnjës, në apartamentin e pallatit që u ndërtua në tokën e vilës së tyre të dikurshme, që babai kishte ndërtuar. Fuqitë i kanë të pakta, dëshirën për t’u rikthyer në kohët e liga, po ashtu. Megjithatë, pas shumë këmbënguljesh, pranojnë të flasin, duke thënë vazhdimisht që “kemi nevojë për qetësi, nuk duam intervista”.

Sidoqoftë, rikthehen edhe një herë në ato vite që tashmë u shfaqen mjegullt, sepse datojnë që në kohën e Zogut…, kur jeta e tyre ishte e ndritur. Pyetjeve u përgjigjet kryesisht më e madhja, Suzi. Në rast se nuk e ka dëgjuar mirë, Nermini ndërhyn t’ia përsërisë edhe një herë. Ndërsa Handani rri thuajse pa folur në kolltukun e saj të rehatshëm. Gjallërohet vetëm kur fjala shkon te sporti, kryesisht tenisi, dashuria e saj e parë dhe e vetme.

“Ç’bëmë” ishte ajo e të parëve tuaj që ju dënoi për 30 vite?

Ishin 30 vite e 6 muaj (ndërhyjnë të saktësojnë të tria thuajse një zëri). Ishte fundi i vitit ’59, kur erdhi kamioni me policë në shtëpi e na ngarkoi për të na transferuar në Savër të Lushnjës.

Nga ju erdhi persekutimi, nga babai, gjyshi…

Në fakt, historia nis që nga gjyshi, sado që arsyeja e fundit ishte prej vëllait. Gjyshi ynë kishte mbaruar shkollën e lartë për jurist në Turqi, vinte nga familje e pasur dhe shkolloi edhe babain në Janinë në shkollën “Zosimea”. Prej kësaj, por edhe prej librave që fshehtas siguronte gjyshi, babai ka qenë ndër mësuesit e parë në Gjirokastër. Ishdiktatori e përmend edhe në kujtimet e tij, që mësimet e para i ka marrë prej babait: “Mësues të parë kishim njëfarë Vehip Hoxha, që ishte djali i Asaf efendiut, kadi, njeri i mësuar shumë. Ata rrinin afër shtëpisë sonë, ishim edhe nga një soj. Se ku e kishte mësuar shqipen zoti Vehip, nuk e di, por sigurisht nga abetaret e Stambollit dhe vjedhurazi. Në atë kohë zoti Vehip ishte djalë i shkathët, me iniciativë dhe çapërxhi. Kishte dëshirë të madhe të na mësonte”, siç shkruan fjalë për fjalë. Mandej, babai u zhvendos në Korçë ku punoi si drejtor banke gjatë viteve ’30, më pas erdhi në Tiranë si nëpunës i lartë në Bankën Kombëtare, ku ishte përgjegjës i Thesarit.

Nga ç’shkruhet e nga ç’thoni ju, pasuria ka qenë “dëmi” i parë…

Po, por nuk u shfaq menjëherë. Jetuam për pak vite mirë, ashtu siç ishim mësuar gjithnjë. Mësonim gjuhë të huaja me mësues privatë, shkonim gjithnjë për pushime, luanim sport. Handani ka qenë shumë e mirë në tenis, e para femër shqiptare që e ka ushtruar këtë sport, stërvitej më Sali Nallbanin. Vetëm atë ëndërr kishte, që të bëhej tenistja më e mirë dhe të përfaqësonte vendin e saj nëpër gara ndërkombëtare. Por, përveç kësaj, luante edhe basketboll, volejboll, ping-pong. Aq sa vëllai ynë sajoi një fushë të vogël ping-pongu që e vumë në oborrin e shtëpisë.

A nuk ishte shumë për kohën gjithë kjo liri që ju jepte babai?

Kuptoni që njerëzit përreth babait ishin të gjithë aristokratë, edhe ata që luanin tenis po ashtu. Tenisi ende edhe sot konsiderohet si sporti i shtresave të larta, jo të gjithë e luajnë. Asgjë s’i pengon në këto kohëra, por fakti që nuk e bëjnë, do të thotë diçka. Të gjithë kanë luajtur qoftë edhe një herë basketboll apo volejboll, tenis jo. Duke qenë të rrethuar gjithnjë nga njerëz të tillë, nuk ndihej se bënim ndonjë të “pabërë”. Natyrisht që mund të kishte ndonjë rast që i çonte fjalë babait se ç’ishin gjithë këto lukse që po na mësonte, por ai ishte krejt indiferent. Babai ynë ishte “modernisimo” {(nga italishtja, shumë modern) nxiton të shtojë Handani, meqenëse biseda ishte fokusuar te sporti, e vetmja pikë ku indiferentizmi i saj, tashmë edhe prej moshës, ngacmohej}.

(Intervisten e plote marre nga Ani Jaupaj e lexoni sot ne siplementin ‘Une Gruaja’, falas bashke me gazeten Panorama)


100




Te nderuar komentues! Duke mos dashur te cenojme opinionet tuaja, lutemi qe ato te mos permbajne fyerje dhe ofendime personale dhe te kene lidhje me shkrimin, apo temen per te cilen komentohet. Ne te kundert, nuk do te publikohen. Ju falenderojme qe na ndiqni dhe ju ftojme te vazhdoni te jeni pjese e Panorama Online. Moderatori


Lexoni Gazeta Panorama ne formatin PDF »»KLIKO KETU

2 Komente per “Tri motrat Hoxha: E kishim kushëri Enverin, por na internoi 30 vjet”


Toni
14 Prill, 2013 - 11:20



Ja shembulli me kuptimplote i egersise se regjimit komunist! Enveri ka denuar pa asnje faj edhe kushurirat e veta!

Përgjigjjuni



agimi
14 Prill, 2013 - 12:52



Ai si shpirt keq qe ishte,nuk donte te shihte nje me te mire se vetja,prandaj o burg o vrasje!!

Përgjigjjuni
panorama

..

[Brari]

Kristofor Martiro: Beqirin e ekzekutuan menjëherë pas vendimit të dhënë në ambientet e 313-ës

Nga: FATOS VELIU


(Vijon nga numrat e kaluar)

Zoti Martiro. Nga bisedat e gjata që ju kishit mundësinë të bënit me Beqir Ballukun në ato 11 muaj të hetuesisë së tij para se të merrej vendimi i dënimit me vdekje, ju ka folur për miqtë e tij më të afërt të nomenklaturës së lartë të asaj kohe?
Gjatë bisedave të lira me Beqir Ballukun, ai tregonte dhe për marrëdhëniet e tij me kuadrot udhëheqëse gjatë luftës dhe mbas luftës. Thoshte se kishte pasur marrëdhënie të mira, pra marrëdhënie shoqërore në punë e jashtë punës me të gjithë udhëheqësit e partisë dhe qeverisë.
Ju ka folur për ndonjë pakënaqësi apo respekt të veçantë ndaj kolegëve apo miqve të udhëheqjes së lartë të asaj kohe?
Nuk shprehu ndonjë pakënaqësi për njeri. Me respekt fliste për udhëheqësin e partisë, për shokët e luftës, sidomos për Gogo Nushin.
Për udhëheqësin?
Po, po. Ju fola dhe nga numri i kaluar, se ruante respekt për të sido që po i shkonin punët.
Të paktën tani që e dinte se po shkonte drejt vdekjes, nuk ju përmendte ndonjë merak, kur mund t'i ishte bërë borxh nga njëri apo tjetri shok i tij?
Ore, po Beqiri ishte njeri babaxhan. Ishte natyrë korrekte dhe i drejtpërdrejtë. Nuk ishte tip meskin dhe natyrë e ashpër. Së shumti ai thoshte se "për të metat në punë edhe unë jam kritikuar nga udhëheqja e partisë, ndonjëherë edhe ashpër, por kur të kritikojnë, të vjen edhe thartë, megjithëse e di mirë që ata nuk kanë gjë personale.
Pra s'kishte qejfmbetje?
Jo. Nga këto kritika atij nuk i kishte mbetur qejfi, se siç thoshte, i ishin bërë për të mirën e punës.
Zoti Martiro, unë ju kërkova diçka të veçantë në këtë aludim të tijin në lidhje me respektin apo qejfmbetjet ndaj shokëve?
Vetëm një herë i kishte mbetur hatri. Pra siç më thoshte, për atë rast ai ishte prekur në sedër nga kritikat që i ishin bërë.
Rasti?
Sipas tij, kur kishte qenë komandant i Divizionit në Korçë, i kishte shkuar për kontroll një ekip nga Ministria e Mbrojtjes me në krye Mehmet Shehun, ish-Shef i Shtatmadhorisë. Ekipi i kishte gjetur të meta e dobësi dhe Mehmeti e kishte kritikuar në sy të vartësve të tij. Kjo nuk i kishte pëlqyer Beqirit, pra nuk i kishte ardhur mirë. "Ishim të rinj atëherë, - tha Beqiri, - me sedër. Pas Plenumit VIII të Komitetit Qendror të Partisë së Punës së Shqipërisë, Mehmeti u shkarkua dhe në atë detyrë u emërova unë, por atij nuk kishte pse t'i ngelte qejfi, pasi emërimin e bën tjetërkush. Pas Kongresit të Parë, ku Mehmeti u rehabilitua, marrëdhëniet tona ishin të mira", - e mbylli deklaratën Beqiri. Sipas tij, Mehmeti, kur nuk ishte në humor e thërriste të bënin edhe ndonjë shaka së bashku.
Është folur shumë se ai ka folur gjatë hetimit edhe për Mehmet Shehun dhe Kadri Hazbiun. Madje, sa mbaj mend unë, qarkullonte një thashethemnajë e tillë që thoshte se Beqiri kur u dënua kishte thënë se, "juve keni kokën brenda në udhëheqje, por ne jemi vetëm këmbët e grupit agjenturor". Çfarë të vërtete ka në këtë thashethem?
E di mirë dhe e kam dëgjuar me veshët e mi sa është aluduar e folur, madje dhe është shkruar në ndonjë të përditshme se gjoja Beqir Balluku gjatë procesit të tij hetimor ka deponuar se në krye të veprimtarisë armiqësore e "komplotuese" të ushtarakëve ishte Mehmet Shehu dhe Kadri Hazbiu.
Pra s'ka asgjë të vërtetë në këtë thashethemnajë?
E kam thënë dhe e them me përgjegjësi e bindje të plotë, se nuk është aspak e vërtetë që Beqir Balluku gjatë procesit hetimor të ketë deponuar një gjë të tillë. Kjo është një gënjeshtër, një trillim i pacipë. Unë kam qenë hetues i tij gjatë gjithë procesit hetimor dhe ekzistojnë procesverbalet e hetimit. Ato nuk janë manipuluar siç aludojnë disa. I gjithë procesi i tij është incizuar dhe asgjë nuk është fshehur. Nuk ka pasur asnjë dokument, asnjë deponim, asnjë të dhënë që të bëhet fjalë për diçka të tillë. Ky trillim është bërë me qëllim për të dezinformuar opinionin publik, e për të përligjur atë që shkruhet në skenarin e Enver Hoxhës titulluar "Panorama Sinoptike".
Si vijoi mbyllja e hetimit ndaj Beqirit vetë dhe ndaj gjithë ushtarakëve të arrestuar?
Si kaluan plot 11 muaj proces hetimor, na u dhanë porositë për të nxituar për mbylljen e dosjeve hetimore që t'i kalonin gjykatës. Kjo me sa kuptova dhe mësova ishte për sytë e të huajve, se si duket ishte bërë zhurmë në lidhje me arrestimin e gjeneralëve. Pra u arrestuan, por çfarë doli prej tyre? Nuk qenkan të vërteta ato që janë thënë etj. Pra pas kësaj historie, u vendos të mbyllej procesi.
Si ndodhi dhe kush jua tha konkretisht?
Nga fundi i procesit hetimor, pra siç ju thashë, që kur gati kishin përfunduar hetimet me të pandehurit Beqir Balluku, Petrit Dume, Hito Çako dhe Rrahman Parllaku, në një mbledhje me hetuesit e tjerë në zyrën e ministrit të Brendshëm, Kadri Hazbiu, ku përveç grupit hetimor dhe atij operativ, mori pjesë dhe kryetari i Gjykatës së Lartë, Aranit Çela, i cili do të gjykonte këta të pandehur.
Çfarë porosie ju dha ministri i Brendshëm në këtë takim specifik?
Ministri Kadri Hazbiu dha porosi që të shkohej drejt mbylljes së hetimit, pasi kjo ishte porosia e udhëheqësit të partisë.
Historinë e këtyre të huajve që e cituam më lart, jua përmendi vetë Kadri Hazbiu?
Ai theksoi se, edhe shumë të huaj interesoheshin e pyesnin përse nuk po dilnin në gjyq ushtarakët.
Pas kësaj, ju i mbyllët hetimet?
Duke zbatuar këto udhëzime, sipas planit përfunduan hetimet, u bë ballafaqimi me të pandehurit.
Çfarë ballafaqimi, a s'ishit në ballafaqim për 11 muaj me radhë?
Tani që mbyllej procesi, të pandehurit u njohën me dosjet hetimore ku ishin deponimet e tyre gjatë hetuesisë e provat materiale.
Pse, si ishte kjo procedurë?
Kjo bëhej se, sipas rregullit, i jepej të pandehurit i gjithë materiali për ta parë, dhe që andej dosja do të shkonte në gjyq. I pandehuri e shikon të tërën, çfarë vërejtjesh ka, ç'nuk ka, bën shënimet e tij dhe firmosjen dhe pastaj ajo mbyllet për t'i kaluar prokurorisë për të përfunduar në gjykatë.
Prej këtij momenti që mbyllet dosja, hetuesi s'ka më punë me të pandehurin ta takojë apo mos ta takojë.
Jemi në këtë moment, që ju i dhatë dosjen Beqir Ballukut. Pra ky ishte takimi i fundit mes jush?
Pikërisht ky ishte takimi i fundit. Takimi zyrtar dhe konfidencial do të thosha, pasi do ta shikoja dhe në ambientin e gjyqit special.
Juve, e mendonit se ky do të ishte takimi i fundit i jetës me të? Pra e mendonit se do ekzekutohej?
Atë gjë një Zot e di se si do shkonte.
E mendonit gjithsesi?
Po për t'u menduar mendoheshin të tëra. Unë e takova, i thashë duke i zgjatur materialin, që, "i mora këto që kemi shënuar tërë këto muaj bashkë".
Reagoi?
E pa, e lexoi të tërin me vëmendje, ndërkohë që unë i thashë: "Në qoftë se ke vërejtje, çfarë ke e çfarë nuk ke ndonjë problem, a janë shkruar drejt ato thënie të tuat, mos ka ndonjë shtim apo tjetërsim". Pra këto mbaj mend që i thashë, teksa ai lexonte me vëmendje për të firmosur ato çka kishte deponuar.
Po?
E lexoi të gjithin me durim të plotë, madje duke ndenjur në vetmi.
- Ke ndonjë gjë? - i thashë.
- Jo, s'kam asgjë, - më tha. - Asnjë germë hetuesi im s'ka futur tepër, - më tha.
Ta tha ty këtë fakt?
Po, mua.
Me kë ishit kur ta tha?
Këtë në atë moment ma tha mua, por e tha edhe në gjyq.
Kuptova. Domethënë që jeni duke thënë që nuk keni abuzuar fare me procesverbalin, me torturën, me… ?
Çfarë flet? Kurrë.
Po provokacione ndaj Beqirit, keni bërë?
Kurrë, jo!
As me atë, as me ndokënd që keni pasur herë tjetër të pandehur?
As me atë, as me askënd tjetër. Kristofor Martiro nuk ka përdorur një shuplakë kundër njeriu. Le të dalë një njeri, gjatë gjithë jetës sime dhe të dëshmojë po deshi të kundërtën. Ta them unë që s'është askush. Unë në punën time kam pasur edukatë te veçantë. Pastaj unë do jua kujtoja dhe një herë, se për hetimin e Beqir Ballukut apo Kiço Ngjelës unë jam komanduar, se detyra ime profesionale nuk ka qenë ajo e hetuesit. Jua kam shpjeguar këtë gjë në intervistat e para.
Pra, gjatë gjithë periudhës që ju keni qenë hetues nuk keni përdorur asnjëherë torturën, asnjëherë si të thuash, pabesitë që mund të akuzohen lloj-lloj hetuesish? Pra duhet të m'i theksoni.
Dëgjo. E para e punës njëherë, dhunë fizike dhe dhunë psikike kurrë nuk kam përdorur, sepse dhuna të çon në qorrsokak. Nuk mund ta zbulosh veprimtarinë, le të themi kundër ligjit, në qoftë se përdor këtë dhunë. E para se ai, ç'kërkon, ta thotë. E dyta, merr në qafë njerëz të tjerë që mund të deponohen nga frika. E kupton?
Ju ishit koshientë...?
Ishim tepër koshientë. Pastaj e treta, nuk mund të përdorje dhunë ndaj këtyre. Ndaj këtyre kuadrove.
As shtesa, as pakësime, as mashtrime, as...? Sepse akuzohet shumë hetuesia e djeshme, prandaj jam duke ju pyetur.
Absolutisht! Le të merret procesi një për një; në qoftë se ka një abuzim në këtë drejtim, atëherë ke të drejtë të flasësh ndryshe.
Beqir Balluku ishte njeri i tillë që, nuk ishte nga ata që kërkonte të futeshin njerëz në burg e të merreshin edhe të tjerë nëpër këmbë. Ai u merrte me veten, por për të tjerët jo. Dhe e them këtë me bindje të plotë.
Kuptova. Vajti në gjyq problemi. Pas sa kohësh u bë gjyqi?
S'më kujtohet tani të them të drejtën, vajti ca ditë.
Takimi i fundit. U përqafuat kur u larguat, apo thjesht si i pandehuri me hetuesin, apo nuk të lejohej?
Patjetër. Ai firmosi të gjithë materialin si e lexoi dhe si pa që ishte shënuar korrekt, dhe pas kësaj u përshëndeta me të duke i dhënë dorën. Pastaj, u pamë pas disa ditësh në gjyq. Mbas përfundimit të hetimit dhe dërgimit të dosjeve në gjykatë për gjykimin e tyre, hetuesit nuk kishin punë me të pandehurit, nuk mund t'i takonin ata. Ky ishte rregull procedural.
Ku u bë gjyqi ndaj Ballukut dhe ushtarakëve të tjerë të lartë të asaj kohe? Pra, në çfarë ambientesh?
Gjyqi ndaj këtyre të pandehurve u zhvillua në ambientet e Burgut 313. Sigurisht, ishte me dyer të mbyllura dhe vazhdoi disa ditë. Nisi në fillim të nëntorit të '75-ës, aty nga data 1 nëntor 1975 në s'gaboj.
Kontaktonit gjatë ditëve që zhvillohej procesi gjyqësor?
Kur ishim në gjyq, mbas çdo seance më thërriste, se i jepja ndonjë cigare. Më shumë më donte pranë për një farë kurajoje, apo tip ngushëllimi si të thuash.
Pra ti ishte si një pikë ku mund të shkëmbente disa fjalë lehtësuese, ta konsiderojmë?
Po, kërkonte një mbështetje, se ke parasysh, një gjyq me dyer të mbyllura brenda ambienteve të Burgut 313 ku s'kishte askënd nga familja pranë. Madje dhe kur e pyeti kryetari i trupit gjykues, që ishte Arianit Çela,
-A je keqtrajtuar?
- Jo, - i tha Beqiri.
- A je dakord me këto deponime? A janë të tuat këto që ke thënë? - e pyeti ai më tej.
- Asnjë germë tepër nuk ka futur hetuesi im, - ia ktheu ai.
Me këto që të them, nuk është se po vetëmburrem, por e ke mundësinë t'i mësosh dhe t'i lexosh, se janë të shënuara në procesverbal siç po t'i them.
Kur iu dha dënimi me vdekje, aty ishit ju?
Aty isha, pastaj ika se ishte situatë e vështirë. Nuk është e thjeshtë të dëgjosh për ekzekutimin e atij me të cilin ke krijuar gjithë atë konfidencë.
Në atë çast ikët?
Që kur thanë ata "Dënim me vdekje", unë ika.
Reagimi i fundit i tij kur iu tha shprehja e tmerrshme "vdekje me pushkatim"?
Kështu ishte: Kur iu dha vendimi i gjykatës "Dënim me vdekje", unë ika pastaj, s'pashë më tutje çfarë u bë. Të thashë që personalisht kisha pasur dhe njëfarë shprese për rezervimin e dënimit ekstrem. Thosha që ishalla ndoshta dhe falet.
Çfarë ore ishte kur u dha vendimi apo më mirë të themi, paradite apo pasdite?
Të gjitha ditët gjyqi zhvillohej paradite. Edhe atë ditë ashtu ishte, vendimi u dha aty nga dreka.
Cilat ishin vendimet?
Gjykata i dënoi Beqir Ballukun, Petrit Dumen e Hito Çakon me vdekje me pushkatim, ndërsa Rrahman Parllakun me 25 vjet heqje lirie. Rrahmanin në fakt e kapnin tri nene, me nga 25 vjet burg secili, por meqenëse Kushtetuta e kishte deri në 25 vjet, i ngeli 25 vjet burg.
Kur mendoni se janë pushkatuar ata?
Atë ditë që u dha vendimi, menjëherë. Pas vendimit, nuk lëvizën nga vendi ku u zhvillua gjyqi, duke vijuar me procedurën e bërjes së kërkesës në Presidium për falje jete. Pra ishte një procedurë që duhej konsumuar para se të kryhej ekzekutimi i vendimit. Nuk ka vonuar dhe shkuan kërkesat dhe erdhi përgjigja për mosfalje. Kështu që ata nuk u dërguan më në qeli pas dhënies së vendimit, por janë çuar për ekzekutim.
Po ku i mbajtën derisa iu dhanë përgjigjen?
Në dhomën e gjykatës.
Erdhi përgjigjja për mosfalje dhe i morën për pushkatim direkt?
I morën për pushkatim; unë të thashë, u ngarkua skuadra e ekzekutimit, i morën në makinë dhe ikën. Unë kam ikur, kam qarë në shtëpi.
Për ekzekutim?
Po. Vajti kërkesa e këtyre, formale, dhe u kthye brenda orës thanë.
Ishin në linjë të gjitha gjërat?
Ishin të tëra në linjë.
Mos ishte edhe përgjigjja për mosfalje gati aty?
Atje vanë…. Janë të dhimbshme, situata të dhimbshme. (shfryn i ngarkuar psikologjikisht, shënimi im F.V.)
Keni qarë?
Kam qarë. Ta them me sinqeritet, kam qarë në shtëpi. Kam qarë dhe s'kam qenë as në terezi. Ime shoqe që ka vdekur, e dinte mirë atë situatë.
Nuk dinit as vendin ku do ekzekutoheshin?
Jo. Ikëm ne hetuesit. S'kishim më asnjë mundësi. Tashmë i mori skuadra e pushkatimit.
Pra si konkluzion, çfarë nxirrni juve si hetues nga ai ekzekutim i tyre?
Gjykimi dhe dënimi i ushtarakëve të lartë, Beqir Ballukut, Petrit Dumes, Hito Çakos dhe Rrahman Parllakut, u bë vetëm mbi bazën e akuzave të materialeve të partisë, Byrosë Politike, Plenumeve të Komitetit Qendror të Partisë së Punës së Shqipërisë dhe fjalimeve e raporteve të Enver Hoxhës.
Pra juve si hetuesi keni qenë vetëm aktorë dhe jo hetues do të thoni?
E vërteta është se hetuesia dhe gjykimi ishin vetëm akte formale për t'i ligjëruar këto akuza. Gjithshka ishte përgatitur nga lart, pra nga udhëheqja qendrore e Partisë.
Pra s'ka pasur veprimtari armiqësore?
Asnjë element të veprimit të qëllimshëm armiqësor nuk është konstatuar.
Dhe opinioni nuk e ka besuar një akuzë të tillë në atë kohë, pavarësisht se ajo jepej nga Enver Hoxha, apo jo?
Në përgjithësi, opinioni publik nuk ka besuar në ekzistencën e veprimtarisë armiqësore të ushtarakëve kundër pushtetit popullor. Po në këto prononcime, ka dhe nga ata që duan të përligjin ekzistencën e veprimtarisë armiqësore, "komplotuese" e "puçiste" të këtyre ushtarakëve, kundër udhëheqjes së partisë dhe pushtetit popullor, duke dhënë edhe disa të ashtuquajtura prova dhe fakte, të nxjerra gjoja nga dosjet agjenturore hetimore të Beqir Ballukut, që shtrembërojnë me qëllim të vërtetën, duke përligjur kështu masat e marra ndaj tyre. Të përligjin gënjeshtrën se Beqir Balluku ka qenë një komplotist, një agjent, se gjoja është provuar që ai është takuar me agjenturën e huaj gjatë qëndrimit apo udhëtimit këtu e atje. Se gjoja këtë komplot e paska zbuluar një agjent i Sigurimit të Shtetit që ishte në Shtabin e Përgjithshëm të Ushtrisë apo "gjenerali i penduar".
Pra ju thoni se nuk janë të vërteta, por trillime?
Po, po. Këto thënie nuk janë të vërteta, por janë vetëm trillime, gënjeshtra të ulëta të bëra me qëllim për t'i shërbyer dikujt që ka interes për këto gënjeshtra, për të përligjur masat ekstreme të marra ndaj ushtarakëve. Deklarimet e tyre lënë përshtypjen, se janë marrë direkt me hetimin e Beqir Ballukut apo të ndonjë ushtaraku tjetër, dhe se gjoja janë konsultuar me dokumente që ekzistojnë në Arkivin e Ministrisë së Brend-shme lidhur me këto hetime, duke vënë pa pikë turpi edhe numrat e dosjeve. Mendoj se nuk ia vlen të merresh me këto, se janë fund e krye gënjeshtra, mashtrime.
Gjithsesi, janë konstatuar dhe shkelje, apo jo?
Natyrshëm, gjatë procesit hetimor u konstatuan dhe veprime apo mosveprime të të pandehurve që binin edhe në kundërshtim me vendimet e partisë së asaj kohe, ligjeve të shtetit, të cilat janë evidentuar dhe provuar me dokumente, deponuar edhe nga vetë të pandehurit.
Por s'ishin veprime armiqësore do thoshit?
Pikërisht. Këto nuk ishin veprime të ndërgjegjshme, të bëra me qëllim e synim armiqësor, kundërrevolucionar, kundër partisë e pushtetit popullor siç u tha. Materiali i "Antitezave", materiali i zi siç u quajt ndryshe, atakonte Tezat e Këshillit të Mbrojtjes, por problemi shtrohej nëse këto materiale u hartuan për të sabotuar mbrojtjen e vendit, apo kishin qëllim ta përsosnin atë, pra për t'i zhvlerësuar ato në interes të mbrojtjes së atdheut.
Dhe çfarë provuat në lidhje me to?
U provua se këto materiale nuk u përgatitën për të sabotuar Tezat e Këshillit të Mbrojtjes, por synonin zhvillimin dhe pasurimin e tyre në interes të mbrojtjes, në zbatim edhe të orientimeve të Plenumit XII të KQ të PPSH-së e të porosive të Enver Hoxhës. Ky material nuk u vu në zbatim në ushtri, për rrjedhojë nuk pati asnjë pasojë negative. Në këtë mënyrë, ai material nuk përbënte asnjë bazë ligjore për të akuzuar Beqir Ballukun dhe ushtarakët e tjerë për tradhti ndaj atdheut, "puç" e "komplot".

MASAKROHEN KUADROT E LUFTËS
Pjesëtarë të kastës" në ushtri. U dënuan me burgime të rënda gjeneralët: Rrahman Parllaku, Hero i Popullit; Sadik Bekteshi, Hero i Popullit; Muhamet Prodani, Hero i Popullit; Arif Hasku, Vaske Gjino, Halim Ramohito, Abas Fejzo, Mihallaq Ziçishti, Andon Sheti, shef i Zbulimit të Ushtrisë. Po në këtë valë goditjejeje, u internuan gjeneralët; Dilaver Poci, Spiro Shalsi, Ernest Jakova, Todi Naci, Sulo Kozeli, ndërsa të tjerë gjeneralë u nxorën në lirim para kohe si të padenjë për ushtrinë. Me dhjetëra kuadro të tjerë ushtarakë të rangjeve dhe specialiteteve të ndryshme u burgosën, internuan, degraduan, çmobilizuan, u dënuan me burgime të rënda, nën akuzën: "Për veprimtari armiqësore kundër pushtetit popullor". Kështu e pësuan Edip Ohri, ish-komandant i Forcave Ajrore, Dalip Xhabolli, ish- komandant i Korpusit, disa oficerë me detyra të ndryshme si Agron Como, Josif dhe Kozma Zegali, Faik Take, Begator Kozeli, Gjergj Titani, Xhevat Alibali, Shaban Reci, Elham Hodo, Novruz Demiri, Rustem Haxhia, Irfan Morina, Shefqet Bona, Gani Kodra e shumë të tjerë. Me dhjetëra ushtarakë të specializuar dhe me arsim të lartë, u internuan apo çmobilizuan nga ushtria. "Fshesa e hekurt"- mbi kuadrot ushtarakë, të cilët kishin udhëhequr repartet e njësitë e Ushtrisë Nacionalçlirimtare në luftën kundër okupatorëve nazifashiste e bashkëpunëtorëve të tyre, për çlirimin e vendit dhe vendosjen e pushtetit të popullit. Fshesa nuk i kurseu ata, edhe pse përveç eksperiencës së luftës, kishin mbaruar shkolla dhe akademi ushtarake në Bashkimin Sovjetik, dhe kishin fituar një eksperiencë të madhe në drejtimin e ushtrisë dhe punonin për modernizimin e saj, duke qenë dhe besnikë në mbrojtjen e atdheut nga agresorët e mundshëm.

Vendimi i Byrosë Politike
Byroja Politike e KQ të Partisë vendosi që të përjashtohen nga radhët e ushtrisë këta kuadro: Petrit Dume, Hito Çako, Rrahman Parllaku, Sadik Bekteshi, Vaske Gjino, Ilo Prifti, Nikollaq Sallabanda, Adnan Qatipi, Todi Naci, Andon Sheti, Faik Take, Muhamet Prodani, Abaz Fejzo, Koli Mborja.
Vendosi të nxjerrë në pension: Muharrem Kokomani, Luto Haxhiu, Bako Dervishin, Petrit Çobani.
Këta ishin kasta e ushtrisë, të cilët arritën të formonin armiqtë në ushtrinë tonë. Ndoshta nuk është e tëra, por është një pjesë e mirë e kastës.
Do të mbeten në dispozicion të Ministrisë së Mbrojtjes Popullore në pritje që të emërohen me ulje në përgjegjësi:
Sami Mecollari, Petraq Kolonjari, Nane Kudra, Nevruz Demiri, Tefik Ruci, Maliq Arshova, Veip Alikaj, Elmaz Kondo, Petrit Veliberi, Aqif Ylli, Qemal Gjoliku, Xhemal Shehu. Për gabimet e tyre do të pësojnë ulje në përgjegjësi.

(er.nu/Gazeta Shqiptare/BalkanWeb)


Kthehu Dërgo Printo Home
Komento


Dërguar nga ilir, tirane më 17-04-2013 në 21:54

Enveri nuk qe gje tjeter vec nje injorant dhe diktatore qe vrau shoket e tije qe e solen deri aty ,shume i pabese kete se ka bere asnje deri me sot, si ka mundesi qe bijet e tije akoma jetojne ne mes te tiranes? Si duket sala ka mare pjesen e tije per te mbrojtur keta plerat e kombit






Dërguar nga Ka njeri te me pergjigjet ?, Ju Mirepres! më 17-04-2013 në 11:36

Duke lexuar deponimet e hetuesit konkluzion qe nxora eshte qe Ushtria Shqiptare NUK ishte ne gjendje te perballonte nje lufte,qofte edhe me komshite.Kinezet vet Ministri akoma dhe E.Hoxha dinin kete fakt.
Problemi eshte pse u denuan Ushtaraket te mirepregatitur dhe te ndershem ?
Cfare frike kishte E.Hoxha prej tyre kur ata vet kishin ide te kunderta per mbrojtjen dhe asnje lidhje mes tyre?
E.Hoxha si njeri na del i perlare, i sakte.
Mos Denimi erdhi nga Elianet e Kozmosit?