Kush janë shqiptarët? Kush janë grekët?
Postuar në: OpEd | Me: 18/02/2013
Hyqmet ZANE
Sot grekët e kanë shtuar urrejtjen kundra shqiptarëve nëpërmjet partisë naziste Agimi i Artë. Po jo vetëm sot, por edhe 100 e 200 vjet më parë të tillë janë sjellë grekët me shqiptarët, si të ishin hijena ndaj presë së tyre.
Kur dolën ato këngët që thërriteshin nga ushtarët për të rritur adrenalinën e forcës ushtarake dhe që kishin në thelb sjelljen antishqiptare me një fjalor banditesk dhe kriminel, një deputet shqiptar në Parlamentin Evropian, iu drejtua kryetarit duke i thënë se “unë jam nga një qytet në qendër të Shqipërisë dhe kam dëgjuar se gjyshet tona, kur shohin se një fëmijë i vogël në rritje e sipër vrapon, nga meraku që ka se mos rrëzohet e vritet, i tërheq vëmendjen “ç’ke kështu or bir që vrapon sikur të ndjek greku prapa”.
Kjo shprehje la të habitur parlaevropianët që e konsiderojnë Greqinë si dashnorja e tyre.
Por përse ka mbetur në Shqipëri një shprehje e tillë? Mosha e një gjysheje duhet të jetë rreth të 80-tave dhe kjo flet për një realitet që ka mbetur në kohërat e Luftës së Parë Botërore, kur falangat greke dhe andartët sulmonin fshatrat shqiptare në jug të Shqipërisë në zbatim të Vorio-Epirit, pas masakrës së madhe të 1913 në Prroin e Selanit në Paramithi, Çamëri, kur u vranë pabesisht 72 burra shqiptarë të kësaj krahine.
Masakrat greke u shtrinë në të gjitha fshatrat, duke gjetur edhe rezistencën e vendasve që iu kundërvunë pushtuesve grekë me të gjitha mjetet duke vrarë shumë syresh që ikën me turp nga trojet shqiptare. Kjo është e vërteta dhe e njejta skenë u përsërit edhe në vitet ‘40’ kur nga tërheqja e Italisë, shumë ushtarë grekë u sulën Shqipërisë së Jugut duke plaçkitur dhe vrarë, duke i vënë zjarrin shtëpive dhe duke mbjellë terror. Por edhe këtë herë shqiptarët reaguan dhe shumë ushtarë grekë pushtues mbetën të vrarë në trojet shqiptare.
Për këtë realitet, kanë mbetur proverbiale fjalët e gjysheve tona që i përsërisin edhe prindërit tanë dhe ne njëkohësisht, se aq tmerruese dhe barbare kanë qenë invazionet pushtuese greke mbi Shqipërinë. Mbetja e ushtarëve të vrarë, në këto territore, ka qenë meritë e vendasve, banorëve të zonave që i kanë varrosur dhe që ushtria greke as që i mori e as u kujtua t’i merrte me mendimet e mrapshta jo se u dhembeseshin ushtarët e vrarë, por sepse ata kishin mendjen e zbatimit të Megalo-idesë së 1844, kur në fuqi dhe autor ishte Kryeministri grek Joanis (Jani) Koletis (Koleti).
Duke qenë një platformë politike e racizmit grek e shpallur në Asamblenë Kombëtare të Greqisë më 1844, Megaloidea në një formë a në një tjetër ka gjetur zbatim me hir a me pahir. Është kjo platformë antishqiptare e një shteti që sot kërkon të na shesë ushtarët pushtues si çlirimtarë në emër të Vorio-Epirit.
Aq më tepër kur në krye të këtyre ceremonive zhvarrimesh vihet edhe kryepeshkopi i KOASH, Janullatos, atëherë kemi të bëjmë me një realitet të padrejtë që duhet të marrë fund duke i nxjerrë këto eshtra e t’u jepen familjeve dhe shtetit grek dhe duke i thënë Janullatosit jashtë nga Shqipëria se ti nuk je kryepeshkop i Greqisë, por i Shqipërisë dhe duke vepruar në këtë formë ku prifti eksark grek nuk bën gjë tjetër vetëm kërkon të shenjtërojë platformën e Megalidesë. Këtu qëndron i gjithë problemi i marrëdhënieve dhe kërkesave greke me shqiptarët dhe shtetin tonë.
Fatkëqësia është se grekët nuk e dinë dhe nuk duan ta pranojnë se kush janë shqiptarët dhe cilët janë vetë grekët. E para: Puna e prof. dr. Arefit po kthehet në pikë referimi në bibliografi për gjithë shkencat e botës që do të merren këtej e tutje me antikitetin evropian. Grekët që nga antikiteti kanë manipuluar historinë, kanë mohuar çdo gjë pellazge, kanë gënjyer dhe mashruar. Sot historia vihet në rrugë të drejtë. E dyta është Rezoluta Çame.
Grekët kanë frikë të madhe se mos e aprovon Parlamenti shqiptar. Në një studim të tijin, historiani Rasim Bebo argumenton se “Shqiptarët janë pasardhësit e pellazgëve. Me Zeusin mbret dhe Dodonën kryeqytet, trashëgojnë emrin shqiptar nga shqiponja e Zeusit, që e mbante në skeptër si udhërrëfyese. Këtë emër e vazhdoi Pirrua i Epirit që luftëtarët e quanin “SHQIPONJË” dhe ai luftëtarët i quante krahu i shqiponjës. Këtë emër me këtë flamur e kishte Gjin Bua Shpata.
Më 1379 kryezoti çam Gjin Bua Shpata shkatërroi përpara Nartës koalicionin e përbërë nga grekë, serbë, napolitanë, bizantine etj. Krijoi Shtetin e Pavarur Shqiptar. Nga viti 1379 deri në vitin 1419 që vazhdoi me të birin Zguro Shpata. Flamurin e rrëmbeu Skënderbeu, e më vonë Ismail Qemili në Vlorë, që e kemi ne sot. Sa për grekët, – argumenton Rasim Bebo, – ata janë semito-egjyptianë, pa identitet, pa racë, pa komb .
Emri Greqi Helene e morëm pas vitit 1826 se u interesonte anglezëve dhe rusëve, prandaj u quajt “Gruaja e Lindjes” dhe “Dashnorja e Perëndimit”. Greku ka një komb artificial të stisur, këtu nuk ka rëndësi se je i zi apo i bardhë, se je nga Kina apo nga Afrika, nuk meret parasysh etnia që ti je, rendësi ka që të dish gjuhën greke dhe të jesh ortodoks. Kështu u përdor greqishtja si gjuhë, feja ortodokse dhe ideologjia heleniste si nacionalizëm.
Një nacionalizëm i tejskajshëm nga një komb që nuk është komb, i pashembullt në histori. Greqia në saj të luftës që bënë shqiptarët, në 10 udhëheqësa një ishte grek të tjerët shqiptarë, fitoi Pavarësinë dhe u kijua shteti që mori emrin “Greqi”, “Helene”. Nën drejtimin e Rusisë Cariste që donte një shtet ortodoks grek, eleminoi udhëheqësit shqiptar, që të mos krijohej një shtet miks. Shteti grek sipas Enciklopedisë Amerikane, volumi i 13, f. 377, botimi i vitit 1828 i korrigjuar në vitin 1971:
“Me kufi kalon në Gjirin e Prevezës në jug të Epirit, të Thesalisë dhe në Veri të Eubeas në det. Kjo më vonë u quajt “Palo Elladha” ose Greqia e vjetër. Greqia e sotme e ndihmuar si “kurvë” e Anglisë dhe Rusisë dhe nga tradhëtia e Esat Janinës që u bë vegla e tyre. Pushtoi Çamërinë më 5 mars 1913. Greku ka frikë se tronditet mga parulla: “Pa Kosovë dhe Çamëri, nuk ka Shqipëri”. Kemi dy popuj përpara:
Çamërinë dhe minoritetin grek në Shqipëri. Greku me popullatën çame është sjellë si kasap duke mos njohur asnjë të drejtë deri në shfarosje dhe dëbim, kur ky popull autoktonë mijëra vjeçare si pasardhës të pellazgëve. Po minoriteti? I ardhur para 200 vjetëve me lugë në brez si argatë e bujq që punonin tokat e gjirokastritëve dhe të delvinjotëve në Dropul dhe në Vurg. Tani janë kthyer në pronarë nga ligjet e aprovuara të shtetit shqiptar.
Kanë kthyer Shqipërinë e jugut si një arkivol grek me kufoma shqiptarësh për ushtarë grekë. Dhe tani kërkon jo vetëm Verio-Epirin, po gjithë Shqipërinë me Skënderbenë bashkë. Dua të citoj historianin grek Jorgos Margaritis “…Fronti Çlirimtar i Shqipërisë, nuk pranoi të vazhdonte raprezalje në kurriz të minoritetit grek, që jetonte në vendin fqinj.
Në kundërshtim me praktikat e vazhdueshme ballkanike, gjaku nuk u shpërblye me gjak dhe dëbimi nuk u shpërblye me dëbim…vetëm vendi ynë “mësoi qytetërim”. Në këtë rast mësimi është i jashtëzakonshëm dhe sigurisht që nuk vjen nga pala greke”. (“Bashkëpuntorët…” bot 2009, f. 147).
http://www.kombetare.al/kush-jane-sh...h-jane-greket/
Përgjigju Duke Cituar
Postuar më parë nga Albo
Krijoni Kontakt