Pas deklaratave per Shqiperine, shpallet “non grata” neonazisti grek i Agimit te Arte

[MARGUS]

ka mundesi qe Anesti te jete i punesuar te Ministria e Punes

Me siguri ne Ministrine e puneve te kota

[MARGUS]

Ky eshte kodi me te cilin deshifrohet nje komunikim me greket .

Greket:$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
Markele:000000000000000000
Greket:

[Mike Oldfield]

Te vetmen gje te sakte qe tha ky greku ishte se Edi Rama eshte psikopat!

[Preveza]

02 Shkurt 2013 - 08:26 | LAJME

Ai nuk është nazist...
Nga: PANO HALLKO
Ai nuk është nazist...Shumica e shqiptarëve që ndoqën intervistën me kryetarin e partisë greke “Agimi i Artë”, në fund të saj, jo pa të drejtë, thanë: “Ky është psikopat” ose “Ky është i çmendur”. Një pjesë jo e vogël, e etiketuan ashtu siç Athinës zyrtare i pëlqen ta quajnë Kristo Papën - nazist, apo më butë akoma, neonazist... Sikur të ishin vetëm këtashumica, pra telespektatorët që arritën në këtë përfundim, do të qe vetëm gjysma e së keqes. Mirëpo në këtë përfundim arritën thuajse edhe shumica e analistëve, politikanëve dhe e atyre që pretendojnë se “ngjizin”, ndikojnë apo “bëjnë” opinionin publik. Por për të qenë në rregull me përkufizimet, le t’i referohemi Fjalorit të Shqipes së Sotme, botim i vitit 1984, i Akademisë së Shkencave (që patëm). Nazizëm: Fashizmi gjerman, forma më e egër e diktaturës borgjeze imperialiste, që u vendos në Gjermani para Luftës së Dytë Botërore dhe që fshihej pas parullave nacionaliste e socialiste… (fq. 756) Pra, na del se zoti (e bëftë perëndia zotëri!) Papa, nuk është nazist e as neo i tillë. Por atëherë, çfarë është? Se budalla, psikopat ose i çmendur, nuk është e s’mund të jetë. Përkundrazi, ai të gjithë qelbin që derdhi në tavolinën e intervistës, e kishte të grumbulluar në harkun kohor të 170 viteve, qysh kur lindi teoria e megalidesë. Në këtë kuptim, zoti Papa, është një burrë i mençur, gati 170- vjeçar, e s’mund të thotë budallallëqe. Ai është biri shpirtëror i shumë baballarëve, Koletit, Venizellos, Zervës, por edhe i biri i babës, i cili, si shërbëtor i mirë i kishës, pra prift, dikur mbajti vetëm kryqin në gjoks (si kristian i mirë që ishte), hoqi rasën e zezë dhe veshi rrobat e oficerit të ushtrisë greke të kohës, me të cilat realizoi masakrat më të tmerrshme mbi ata që nuk i deklaroheshin si grekë. Sinqeriteti i tij është për t’u adhuruar, pavarësisht ndjenjave që mund të na përshkojnë neve, “publikun”. Atëherë, si mund ta quajmë këtë njeri? Nazist nuk na dalka, fashist nuk është, por ç’është?! Dikur, në shqip ekzistonte një togfjalësh: “shovinizmi grek”. Le të konsultohemi prapë me Fjalorin, siç ka qenë i shkruar: Shovinizëm: Nacionalizëm reaksionar i shfrenuar, që shpall epërsinë e një kombi mbi kombet e tjera dhe nxit armiqësinë e urrejtjen ndërmjet tyre; politikë reaksionare shtetërore, që synon të përndjekë e të shtypë popujt e tjerë… (fq. 1171, “Fjalori i Shqipes së sotme”). Atëherë na qenka shovinist (kuptohet, me kryq në dorë), dhe... asgjë tjetër. Nëse ai kreu një veprim të turpshëm gjatë intervistës, ishte vetëm fakti që e mblodhi shuk flamurin e kombit shqiptar dhe e flaku në mes të tavolinës. Por edhe ky veprim, nuk mund t’i faturohet si turp atij, pasi ai, përderisa nuk njeh komb shqiptar (si shqiptar gjakprishur që është), nuk ka arsye të respektojë flamurin e një kombi inekzistent (po sipas tij). Ndoshta i duhej kërkuar që ta ripaloste atë flamur, por... të shkuara e të (pa) harruara! Pati - edhe pse të paktë - që thanë: “Ai është e keqja e vetë Greqisë”... Por për ata që njohin Historinë, ai vend nuk pa keq nga shovinistët. Për shumë arsye, por më e thjeshta: Në vitin 1912 Greqia ishte 26.000 km2, kurse në vitin 1947 arriti plot 130.000 km2. E kjo, falë vetëm shovinizmit, si dhe mbështetjes së Eduart Grey-t dhe Klemansosë. Shovinist me prapavijë shtetërore... Një oficer në rezervë i ushtrisë, L.B., ish-shok i Fatmir Shehut, më tha: “Fatmir Shehun e kam pasur shok klase në Shkollën e Bashkuar dhe e di unë sa më dhemb shpirti edhe sot për të. Por dhimbjen dhe poshtërimin që kam ndjerë teksa dëgjoja Kristo Papën, nuk i kam ndjerë kurrë në jetë. Të thyeja televizorin? E ç’faj më kishte ai?!” Në traktin e organizatës MAVI, i botuar në shtypin grek, shkruhej: “...Organizata patriotike MAVI, pasi studioi me kujdes kushtet..., i dha urdhër njërës prej skuadrave të saj të armatosura që të godiste një repart ushtarak shqiptar pranë vijës kufitare. Sulmi ynë, si dhe të tjerët që do të pasojnë, ishte një veprim luftarak”. Asokohe, ish-zëvendësministri për Zhvillimin Rajonal, Maqis Voridhis, ishte njëri nga drejtuesit e lëvizjes për çlirim të Vorio-Epirit - MAVI. Sinqeriteti i “mysafirit” që na “zbukuroi” shtëpitë tona për rreth gjysmë ore, ishte befasues. Ai para kamerës tha se për idealin e tij, ishin gati të luftonin edhe ministri dhe zëvendësministri i Jashtëm (në detyrë) i Greqisë. Pra, na del se as budalla nuk është, as burracak, pasi mbështetja e tij qenka shteti që ka pas shpatullave. Pavarësisht se si etiketohet nga ai shtet, neonazist a ku di unë. Edhe Venizellua, ndërsa dërgonte ushtri të rregullt shtetërore këtu në Paris, u thoshte qeveritarëve të Europës: “Nuk kanë lidhje me politikën tonë shtetërore ata. Ata janë andartë, jo ushtarë të ushtrisë greke”. Por edhe nga shteti “përballë”, ai është thuajse i justifikuar. Pasi këtu ka bashkëkombësit e tij (por edhe tanët), të cilët ndajnë me të, të njëjtën kauzë: Vorio-Epirin! Këtu ka Becajt - që kanë ra prej Mirdite në Dropull e u banë “grekë”; ka Avdullahajt (shkurt Dulajt) - të cilët nuk prononcohen për mediat tona, pa marrë ‘Ok’-in nga Athina; ka ministër në shtetin tonë që sapo mbaron orarin zyrtar në Shqipëri, shkon në konferencën e Vorio-Epirit në Janinë. Ka edhe ca “xacër” në disa rrethina të Shqipërisë, që thonë: “Po, ne jemi llacifaci, por jemi edhe grekë”. Pavarësisht simpative apo antipative, duhet t’i njohim Papës sinqeritetin e treguar, edhe për Ligjin e Luftës, edhe për kufijtë detarë. Por të paktë besoj se janë në këtë vend ata që e dinë se Greqia ende nuk ka njohur as kufijtë tokësorë. Ai duhet falënderuar, pasi na zgjoi të gjithëve; sepse ne, në momente anëtarësimi (kudo) themi: “Greqia është avokati ynë”. Biopolitika na shpjegon pse lindi Hitleri, por jo pse lindi Da Vinçi. Shkrimtari Paul Caros, në librin e tij me titull “Zogu kopshtar”, shkruan: “Truri, për të luftuar kundër dhimbjes, sekreton vetvetiu substanca me përmbajtje opiumi - endorfina”. Ndoshta ne shqiptarët “i fusim një mendje të lehtë”. Por prapë vjen e na shkund Salvador Dali, i cili thotë: “Urrej më shumë se gjithçka thjeshtësinë; mendjet e thjeshta gënjehen lehtë”. Hapësirë për gënjeshtra nuk ka më.
(m.a/Gazeta Shqiptare/BalkanWeb)

[EDLIN]

Reagojnë ashpër Arbëreshët e Italisë kundër deklaratave të parlamentarit të së djathtës ekstremiste greke
Greqia me bashkëpunimin e Qytetërimit Europian mohon paturpësisht ekzistencën historike të popullit Arbëresh

Shkruar nga arbëreshi Vincenzino Ducas Angeli Vaccaro, pasardhës i familjes aristokrate shqiptare mesjetare Duka- Ëngjëlli

(me kërkesë të autorit përktheu nga italishtja dhe përshtati në gjuhën shqipe: Brunilda Ternova)


Këto ditë, përmes mediave, informohem se qeveria greke, përveçse e përqëndruar në synimin për të zgjidhur çështjen e saj ekonomike - e fundosur tashmë në karakatina të errëta dhe shpellare -, me anë të një parlamentari të ekstremit të djathtë - me tone dhe pikëpamje të thartuara -, vazhdon e patundur të mohojë ekzistencën e bashkësisë Arbërore ndryshe e njohur si Arbëreshe, bashkarisht me identitetin e tyre gjuhësor dhe të kaluarën e tyre të lavdishme. E gjith kjo tendencë të bind që të mendosh negativisht për rolin që luan entiteti shtetëror i Greqisë, shpesh me një arrogancë të qetë mbizotëruese (dhe abuzuese e fondeve publike europjane, përfshih edhe e parave tona), në kontekstin “qytetar” të të ashtuquajturit Komunitet Europian.
Greqia, si një vend anëtar i Bashkimit Europian, është i vetmi Shtet që nuk njeh minoritetet gjuhësore që egzistojnë në atë territor për më shumë se gjashtë shekuj: Arbërorët, ose siç e quajnë ata ndryshe veten Arbëreshët, të cilët jetojnë dhe punojnë me dinjitet ekstrem.
Shfaqja e parë historike e shqiptarëve në territorin ku sot shtrihet Greqia daton në fund të 1200 dhe në fillim të 1300, e megjithatë kronisti bizantin Kantakuzeno, përmend se në malet e Thesalisë rreth vitit 1100 u vendosën aty fise epiriote të tilla si ai i Buas dhe Maseretëve. Në lidhje me të njëjtin argument dhe të njëjtën periudhë kohore na flet edhe dijetarja Ana Komnena (1083 - 1150), e cila në veprën e saj “Alessiade” e identifikon këtë popullsi me emrin ALBANOI dhe specifikon se ata janë ‘Abasileuti’, pra që do të thotë se nuk i sundonte asnjë mbret.
Në vitet në vijim shumë shqiptarë u thirrën nga despotë të ndryshem të Greqisë bizantine (kujtojmë këtu se Greqia nuk ka egzistuar kurrë si një entitet shtetëror), për të populluar tokat e Atikës, Beotisë, Kosturit, Korinthit, Lakonis, Arkadias, Mores dhe të Thrakës.
Popullata shqiptare, krenare për origjinen e vet, jo shumë kohë më pas filloi të dallohej pozitivisht në krahasim me atë greke - kësaj të fundit i mungonte një identitet i vërtetë etnik dhe këtë aspekt e nxjerrim në dukje konkretisht nga shkrimet që rezultojnë në një raport nga veneciani Marino Sanudo i Vjetri (Marino Sanudo il Vecchio, 1270 - 1343), përmes së cilës na informon se: “Rajonet më pjellore, ato në Arkadia, në More, në Lakoni, në Negroponte ose ndryshe Eubea dhe në Thesali ishin të mirëpopulluara me shqiptarë të cilët jetonin në mirëqenie në shtëpitë e tyre, në sajë të parave që përfitonin nga bujqësia dhe nga blegtoria”.
Nga kjo dëshmi është e qartë se popullata shqiptare e vendosur në Greqi rreth shekullit të XIII -të, nga një entitet nomad ishte transformuar në një entitet sedentar duke u kujdesur për tokën dhe bagëtine në një mënyrë më racionale. Për shkak të ngjarjeve historike të shekujve të XV-të dhe XVI-të, shkaktuar nga ekspansionizmi i njëpasnjëshem i imperializmit osman, shumë familje Arbërore/ Arbëreshe u zhvendosën në jug të Italisë ku dhe egzistojnë akoma. Ndërsa popullata shqiptare që pati më pak fat e që mbeti në Greqi, luajti më pas një rol shumë të rëndësishëm gjatë luftrave për pavarësinë e vendit në çerekun e parë të shekullit të XIX-të. Në këtë kontekst duhet të permendim personazhet heroike të tillë si Marko Boçari, bëmat e Suliotëve, kapitenja e anijeve Bubulina e shume të tjerë.
Si mund të fshijë padrejtësisht e sipas dëshirës disa nga faqet e historisë i pamaturi, arroganti e sipas të gjitha gjasave ndoshta injoranti, deputet grek i së djathtës ekstreme? Kush mendon se është ky individ, Hermes ose një fëmijë i privilegjuar i Zeusit? Jo! Ai është vetëm një abort i qytetërimit dhe një polinom i arrogancës e i budallallëkut të pakujdesshëm.
Komuniteti Europian, si garantues i qytetërimit të Kontinentit të Lashtë, vazhdon të mbetet i shurdhër e i verbër përkundrejt diskriminimit, i cili vazhdon ende edhe sot të praktikohet kundër popullsisë Arvanitase. Më 16 shtator të 1969, arbëreshi i Kalabrisë, Papas Antonio Bellushi bashkarisht me studjues të rinj europjanë, do të raportojnë rezultatet e hetimeve të tyre në lidhje me gjendjen diskriminuese të shtetit grek përkundrejt pakicës gjuhësore shqiptare në Komisionin e Komuniteteve Europiane. Të shkëputur nga ky raport i Papas Antonio Bellushi po sjellim në vijim kundërpërgjigjen që mbajti politika greke:

1) Qëndrimi i Partisë Nea Dhimokratia: “Nuk egziston problemi i gjuhës shqipe në Greqi ashtu si nuk egzistojnë fshatrat me origjinë shqiptare. Në qoftë se kjo gjuhë flitet brenda kontekstit familjar (sh. i autorit: ky është paradoks, egziston apo jo kjo gjuhë?), nuk mund të shprehë një mendim të një rëndësie shumë të madhe”;

2) Qëndrimi i Partisë Pasok: “Kush nuk flet gjuhën tonë (greke), nuk është pjesë e racës sonë dhe e kombit tonë”;
3) Qëndrimi i Ministrisë së Kulturës: “Nuk egziston dhe nuk duhet të egzistojë asnjë mësimdhënie e gjuhës shqipe sepse ajo nuk egziston në territorin grek”;

4) Qëndrimi i gazetës periodike “Anti” në Athinë: “Pakicat gjuhësore në Greqi si Arvanitasit, Vllehët, Pomakët (bullgarët) nuk mund të pretendojnë asnjë të drejtë. Në Greqi ka vetëm grekë”.

Kontraditat dhe arroganca e Qeverisë greke dhe e parlamentarëve të saj, në lidhje me çështjen e mbrojtjes së pakicave etnike, duhet të jetë një tematikë që Bashkimi Europjan duhet të shqyrtojë me prioritet të jashtëzakonshëm pasi, e ashtuquajtura Europë e civilizuar deri tani i ka vendosur qëllimisht ne Erebo (sh.p.: bota e përtejme).
Gjithshka mund të injorohet, por jo Historia!


Linku i artikullit në gjuhën italiane: http://arberiaitalia.blogspot.it/201...ita-della.html

[anita340]

Keta sllavet jane te rrjedhur nga trute. Por kete rrjedhjen keta e kane ne nje forme jo te zakonshme dhe shume me te rrezikshme se sa njerzit e zakonshem me tru te rrjedhur. Ndaj budallalleku i tyre nuk eshte per tu nencmuar. Dhe e keqja e shqiptareve qendron pikerisht ne nencmimin e mosperfilljen ndaj tyre. Qekur erdhen ne Ballkan sllavet , shqiptaret i kane trajtuar ata me mosperfillje ,me nencmim, ashtu sic trajtohet nje i palare, lypes (madje lypsin e trajtojme me mire ne), nje funderrine me pak fjale. Kjo mosperfillje i ka terbuar sllavet me gjithe sorollopin e tyre. Dhe sapo u ka ardhur rasti jane hakmarrur mbi shqiptaret me menyrat e tyre te vetme te komunikimit qe dine, dhune e gjakderdhje.

Ata ende i mundon fakti qe shqiptaret nuk i trajtojne si njerez me dinjitet prandaj do te gjejne gjithmone nje menyre per te shprehur terbimin e tyre per kete gje. Dhe le ta bejne kete gje.Kur gjejne shesh le te bejne pershesh, meqe ne i lejojme vetes komoditetin te ndihemi zotrinje shpirtmedhenje me egersira.

[BLEDI_SH]

reagojnë ashpër arbëreshët e italisë kundër deklaratave të parlamentarit të së djathtës ekstremiste greke
greqia me bashkëpunimin e qytetërimit europian mohon paturpësisht ekzistencën historike të popullit arbëresh

shkruar nga arbëreshi vincenzino ducas angeli vaccaro, pasardhës i familjes aristokrate shqiptare mesjetare duka- ëngjëlli

(me kërkesë të autorit përktheu nga italishtja dhe përshtati në gjuhën shqipe: Brunilda ternova)


këto ditë, përmes mediave, informohem se qeveria greke, përveçse e përqëndruar në synimin për të zgjidhur çështjen e saj ekonomike - e fundosur tashmë në karakatina të errëta dhe shpellare -, me anë të një parlamentari të ekstremit të djathtë - me tone dhe pikëpamje të thartuara -, vazhdon e patundur të mohojë ekzistencën e bashkësisë arbërore ndryshe e njohur si arbëreshe, bashkarisht me identitetin e tyre gjuhësor dhe të kaluarën e tyre të lavdishme. E gjith kjo tendencë të bind që të mendosh negativisht për rolin që luan entiteti shtetëror i greqisë, shpesh me një arrogancë të qetë mbizotëruese (dhe abuzuese e fondeve publike europjane, përfshih edhe e parave tona), në kontekstin “qytetar” të të ashtuquajturit komunitet europian.
Greqia, si një vend anëtar i bashkimit europian, është i vetmi shtet që nuk njeh minoritetet gjuhësore që egzistojnë në atë territor për më shumë se gjashtë shekuj: Arbërorët, ose siç e quajnë ata ndryshe veten arbëreshët, të cilët jetojnë dhe punojnë me dinjitet ekstrem.
Shfaqja e parë historike e shqiptarëve në territorin ku sot shtrihet greqia daton në fund të 1200 dhe në fillim të 1300, e megjithatë kronisti bizantin kantakuzeno, përmend se në malet e thesalisë rreth vitit 1100 u vendosën aty fise epiriote të tilla si ai i buas dhe maseretëve. Në lidhje me të njëjtin argument dhe të njëjtën periudhë kohore na flet edhe dijetarja ana komnena (1083 - 1150), e cila në veprën e saj “alessiade” e identifikon këtë popullsi me emrin albanoi dhe specifikon se ata janë ‘abasileuti’, pra që do të thotë se nuk i sundonte asnjë mbret.
Në vitet në vijim shumë shqiptarë u thirrën nga despotë të ndryshem të greqisë bizantine (kujtojmë këtu se greqia nuk ka egzistuar kurrë si një entitet shtetëror), për të populluar tokat e atikës, beotisë, kosturit, korinthit, lakonis, arkadias, mores dhe të thrakës.
Popullata shqiptare, krenare për origjinen e vet, jo shumë kohë më pas filloi të dallohej pozitivisht në krahasim me atë greke - kësaj të fundit i mungonte një identitet i vërtetë etnik dhe këtë aspekt e nxjerrim në dukje konkretisht nga shkrimet që rezultojnë në një raport nga veneciani marino sanudo i vjetri (marino sanudo il vecchio, 1270 - 1343), përmes së cilës na informon se: “rajonet më pjellore, ato në arkadia, në more, në lakoni, në negroponte ose ndryshe eubea dhe në thesali ishin të mirëpopulluara me shqiptarë të cilët jetonin në mirëqenie në shtëpitë e tyre, në sajë të parave që përfitonin nga bujqësia dhe nga blegtoria”.
Nga kjo dëshmi është e qartë se popullata shqiptare e vendosur në greqi rreth shekullit të xiii -të, nga një entitet nomad ishte transformuar në një entitet sedentar duke u kujdesur për tokën dhe bagëtine në një mënyrë më racionale. Për shkak të ngjarjeve historike të shekujve të xv-të dhe xvi-të, shkaktuar nga ekspansionizmi i njëpasnjëshem i imperializmit osman, shumë familje arbërore/ arbëreshe u zhvendosën në jug të italisë ku dhe egzistojnë akoma. Ndërsa popullata shqiptare që pati më pak fat e që mbeti në greqi, luajti më pas një rol shumë të rëndësishëm gjatë luftrave për pavarësinë e vendit në çerekun e parë të shekullit të xix-të. Në këtë kontekst duhet të permendim personazhet heroike të tillë si marko boçari, bëmat e suliotëve, kapitenja e anijeve bubulina e shume të tjerë.
Si mund të fshijë padrejtësisht e sipas dëshirës disa nga faqet e historisë i pamaturi, arroganti e sipas të gjitha gjasave ndoshta injoranti, deputet grek i së djathtës ekstreme? Kush mendon se është ky individ, hermes ose një fëmijë i privilegjuar i zeusit? Jo! Ai është vetëm një abort i qytetërimit dhe një polinom i arrogancës e i budallallëkut të pakujdesshëm.
Komuniteti europian, si garantues i qytetërimit të kontinentit të lashtë, vazhdon të mbetet i shurdhër e i verbër përkundrejt diskriminimit, i cili vazhdon ende edhe sot të praktikohet kundër popullsisë arvanitase. Më 16 shtator të 1969, arbëreshi i kalabrisë, papas antonio bellushi bashkarisht me studjues të rinj europjanë, do të raportojnë rezultatet e hetimeve të tyre në lidhje me gjendjen diskriminuese të shtetit grek përkundrejt pakicës gjuhësore shqiptare në komisionin e komuniteteve europiane. Të shkëputur nga ky raport i papas antonio bellushi po sjellim në vijim kundërpërgjigjen që mbajti politika greke:

1) qëndrimi i partisë nea dhimokratia: “nuk egziston problemi i gjuhës shqipe në greqi ashtu si nuk egzistojnë fshatrat me origjinë shqiptare. Në qoftë se kjo gjuhë flitet brenda kontekstit familjar (sh. I autorit: Ky është paradoks, egziston apo jo kjo gjuhë?), nuk mund të shprehë një mendim të një rëndësie shumë të madhe”;

2) qëndrimi i partisë pasok: “kush nuk flet gjuhën tonë (greke), nuk është pjesë e racës sonë dhe e kombit tonë”;
3) qëndrimi i ministrisë së kulturës: “nuk egziston dhe nuk duhet të egzistojë asnjë mësimdhënie e gjuhës shqipe sepse ajo nuk egziston në territorin grek”;

4) qëndrimi i gazetës periodike “anti” në athinë: “pakicat gjuhësore në greqi si arvanitasit, vllehët, pomakët (bullgarët) nuk mund të pretendojnë asnjë të drejtë. Në greqi ka vetëm grekë”.

Kontraditat dhe arroganca e qeverisë greke dhe e parlamentarëve të saj, në lidhje me çështjen e mbrojtjes së pakicave etnike, duhet të jetë një tematikë që bashkimi europjan duhet të shqyrtojë me prioritet të jashtëzakonshëm pasi, e ashtuquajtura europë e civilizuar deri tani i ka vendosur qëllimisht ne erebo (sh.p.: Bota e përtejme).
Gjithshka mund të injorohet, por jo historia!


Linku i artikullit në gjuhën italiane: http://arberiaitalia.blogspot.it/201...ita-della.html

faleminderit.

[EDLIN]

“Der Spiegel”: Agimi i Artë ka lidhje me neonazistët bavarezë

Mërkurë, 6 Shkurt, 2013 | 15:47 pm

Agimi i Artë në Greqi, megjithëse i kundërshton etiketimet “parti neonaziste”, ka lidhje të forta me neonazistët bavarezë. Zbulimi u bë pak ditë pasi Komisioneri për të Drejtat e Njeriut në Këshillin e Europës, Nils Muizhnieks, ka bërë publike planet e tij për të propozuar që partia naziste greke Agimi i Artë të ndalohet nga përfaqësimi në zgjedhjet e ardhshme parlamentare në Greqi. Përgjigjja e kreut të kësaj partie që njihet për politikat e dhunshme dhe absurde kundër emigrantëve në Greqi, ishte që “komisioneri të shkojë në djall”. Me gjithë mohimet e kësaj partie se politikat e saj janë neonaziste, prestigjiozja gjermane “Der Spiegel” ka zbuluar lidhjet e saj të ngushta me neonazistët në Bavari. Sipas gazetës gjermane, “partia neonaziste greke synon të krijojë një degë të re të saj në këtë land të Gjermanisë jugore, pas asaj që ka krijuar nëntorin e kaluar në Nuremberg, një qytet ku organizoi edhe një mbledhje të të gjithë neonazistëve gjermanë dhe grekë. Sipas një raporti të publikuar në këtë gazetë, Shërbimi i Fshehtë në Mynih njeh dhe ndjek nga afër çdo takim mes ekstremisteve të djathtë gjermanë dhe grekë. Bavaria konsiderohet në Gjermani si “djepi i rilindjes së nazizmit”. “Agimi i Artë ka fituar kontakte të ngushta me neonazistët gjermanë në Bavari dhe shërbimet e inteligjencës të shtetit ndjekin me interes lëvizjet e kreut të partisë greke, Nikos Mihaloliakos”, thuhet në shkrimin e prestigjiozes gjermane. Ndërkohë, përfaqësuesi i Zyrës Federale për Mbrojtjen e Kushtetutës tha për “Der Spiegel” se “Agimi i Artë ka një rrjet ndërkombëtar kontaktesh, të cilat janë forcuar përmes vizitave reciproke dhe takimeve në Europë”. Komuniteti grek në Gjermani nuk e mbështet Agimin e Artë dhe organizatat përfaqësuese të tyre, u kanë bërë thirrje grekëve që jetojnë në këtë vend që të pengojnë me çdo kusht përpjekjet e neonazistëve për të nxitur dhunën e kanibalizmin social. Sipas “Der Spiegel”, kreu i Agimit të Artë, Nikos Mihaloliakos, kërkon që Greqia të bëhet një shtet i pastër racor. Anëtarët e deputetët e partisë së tij akuzohen për qindra sulme me motive raciale. Agimi i Artë hyri në Parlament për herë të parë në zgjedhjet e kaluara greke. Sondazhet e fundit tregojnë se kjo parti është forcë e tretë politike në vend, pas Demokracisë së Re dhe Syriza-s, me 10 për qind mbështetje.


Burimi: http://www.panorama.com.al/2013/02/0...#ixzz2KUqSDapK

[EDLIN]

09 Shkurt 2013 - 13:10 | LAJME TRANSLATE



Neonazistët gjermanë në Parlamentin grek, takojnë Agimin e Artë


Anila Jole


Gazeta gjermane “Berliner Zeitung”, ka raportuar një incident të ndodhur në Parlamentin grek, ku javën e shkuar kanë qenë një grup neonazistësh gjermanë nga Bavaria. Sipas gazetës, "neonazistët gjermanë ishin mysafirët e Agimit të Artë dhe kanë hyrë në parlamentin grek si vizitorë".

Gazeta zbuloi se menjëherë pas vizitës, neonazistët gjermanë postuan në faqen e tyre të internetit, fotot me kreun e Agimit të Artë, Nikos Mihaloliakos dhe me deputetin Ilias Kasidiaris, të cilat kanë shkaktuar reagime të mëdha në Greqi.

Bëhet fjalë për përfaqësues të neonazistëve të rrjetit “Freies Netz Süd” nga Bavaria, ndërkohë që vetëm pak ditë më parë revista “Der Spiegel” njoftonte se neonazistët grekë dhe ata bavarezë, kanë lidhje dhe kontakte të ngushta mes tyre. Edhe ministri i Brendshëm i Bavarisë, Joachim Herman paralajmëroi një dukuri të tillë. "Jemi duke ndjekur nga afër lidhjet mes neonazistëve grekë dhe atyre bavarezë. Nuk duhet të lejojmë të krijohet një rrjet i ekstremit të djathtë", tha ministri Herman. Më herët u njoftua se një degë e Agimit të Artë është hapur në Nuremberg, gjë që është kundërshtuar me forcë nga komuniteti i grekëve në Gjermani.

I pyetur nga gazetarët, deputeti në foto, Ilia Kasidiaris pranoi se të premten, në datën 1 shkurt neonazistët gjermanë kanë qenë në zyrën e Agimit të Artë në parlamentin grek, pasi kërkuan një intervistë. Ai shpjegon se kërkesa e tyre u pranua siç bëhet me çdo grup të huaj, që është i interesuar të intervistojë përfaqësuesit e Agimit të Artë. Sipas Kasidiarit, ky grup admironte grekët në Gjermani dhe u shpreh në mbështetje të pozitave greke në Qipro, Egje, për Zonat Ekonomike Ekskluzive greke dhe ishte kategorikisht kundër anëtarësimit të Turqisë në BE.

Reagim i menjëhershëm erdhi nga PASOK, që shprehet se fotot tregojnë një marrëdhënie të pamohueshme të Agimit të Artë me neonazistët gjermanë dhe rrezikun që i kanoset demokracisë greke dhe parlamentarizmit në vend. PASOK iu bën thirrje gjithë partive politike të harkut kushtetues të mos marrin iniciativa të përbashkëta me Agimin e Artë, për çështje që lidhen me punën legjislative dhe kontrollin parlamentar.

http://www.balkanweb.com/fotoAlbum/i...8&IDFoto=10648